Κούβα Κούβα Quiero bailar la salsa

[Konstantinoz]

• 1) Αθηνα- Αβάνα Το ταξίδι

Έχοντας επιστρέψει σχεδόν 2 εβδομάδες από την κουβα νομίζω ότι ήρθε η ώρα να ανεβάσω την δική μου ταξιδιωτική ιστορία την ταξιδιωτική ιστορία έτσι όπως την έζησα εγώ μέσα από τα μάτια μου 12 ημέρες στην Κούβα έπεται η συνέχεια

Έφθασε λοιπόν η 10η Δεκεμβρίου ημέρα που τόσο καιρό περιμενα να έρθει, εφτιαξα τα πράγματα μου 6 ώρες πριν φύγω για το αεροδρόμιο (όπως κάνω συνήθως, πιστεύω πως είναι το πιο βαρετό κομμάτι ενός ταξιδιού) εφτιαξα την βαλίτσα και το σακίδιο ώμου γεμίζοντας τα με υπερβολικά πολλά πράγματα, πράγμα που δεν πρόκειται να ξανακάνω σε μελλοντικό ταξιδι και έβαλα την μανα μου να με πάει στο αεροδρόμιο στις 2.30 το χαραμα (μόνο μια Ελληνίδα μάνα μπορεί να κάνει τέτοιο πράγμα). Φθάνω στο αεροδρόμιο και κατευθύνομαι στον γκισέ της κlm, ψάχνω ψάχνω άφαντος, το αεροδρόμιο ήταν λίγο φάση walking dead δεν έβλεπες άνθρωπο και άμα έβλεπες κανεναν κοιμόντουσαν σε καρέκλες πατώματα και ότι άλλο εβρισκαν, πάω στις πληροφορίες να ρωτήσω μου απαντάνε θα ανοίξει σε μια ώρα το γκισέ λέω από μέσα μου Ω ρε πουστη μου κάτσε και περίμενε 1 ώρα άυπνος παρέα με την βαλιτσα, πάω έξω να κάνω κανένα τσιγάρο και να πάρω μια τελευταία δόση πατρίδας. Άνοιξε λοιπόν το γκισέ δίνω το διαβατήριο και η κοπέλα είπε την μαγική φραση πάτε Αβάνα? Ναι απανταω μου λέει θα χρειαστώ την βίζα σας, παραδίδουμε βαλίτσες και κάπως έτσι το ταξίδι σε έναν άγνωστο προορισμό για τον οποίο έχω ακούσει τόσο πολλά πράγματα ξεκινάει.
Έφθασε η ώρα 6 και επιβιβαστηκα στο αεροπλάνο της klm με προορισμο το Άμστερνταμ , έκατσα στην θέση μου κέντρο και το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν ποο 19 ώρες πτήση μαζί με την αναμονή στο αμστερνταμ και άυπνος από εδώ θα φθάσω στην Αβάνα ζομπι. Ρίχνω ένα υπνακο καμία ωρίτσα και βλέπω δεξιά μου την κοπέλα που καθότανε δίπλα μου στο παράθυρο να διαβάζει ένα ταξιδιωτικό οδηγό της κουβας, δεν χάνω την ευκαιρία και την ρωτάω Κούβα πας εκείνη μου απαντάει ναι της λέω και εγω, συστηθηκαμε την λέγανε Μαρία ασχολιοτανε με φωτογραφία και θα πήγαινε Κούβα για αυτόν τον λογο. Προσγειωνομαστε Άμστερνταμ και ο διπλανός μου εκ αριστερων με ρωτάει Άμστερνταμ κατεβαίνεις η έχει και 2 πτήση του απανταω έχω και 2η πτήση μου λέει που αν επιτρέπεται του λέω αβανα, μου λέει και εγώ Αβάνα πηγαίνω, μια χαρά απανταω εγω όλη η τριάδα εδώ πάει Κούβα, γνωριστήκαμε μεταξύ μας και συνεννοηθήκαμε να μοιραστούμε το κόστος του ταξί από το αεροδρόμιο πράγμα που με απασχολούσε. Βγαίνουμε λοιπόν από το αεροπλάνο και μου ζητήθηκε το διαβατήριο λέω γιατι η Ελλάδα είναι χώρα Σένγκεν και δεν χρειάζεται να δείξω κατι, ναι το ξέρουμε μου απαντάνε αλλά λόγω του προσφυγικού σε όλες τις πτήσεις που φθάνουν από Ελλάδα ζητάμε διαβατηριο, αφού αισθάνθηκα λιγο σαν Ευρωπαίος πολίτης τριτης κατηγορίας έδωσα το διαβατήριο και περασα. Οι 4 ώρες στο schiphol πέρασαν μπορώ να πω γρήγορα λίγο τσιγάρο λίγο καφές λίγο το αεροδρόμιο που ήταν τεράστιο, χρειάστηκα 1 ώρα να περπατήσω μαζι με τον ελεγχο για να φθάσω στην πύλη της πτησης, φθάνω λοιπόν στην πύλη και βλέπω τα παιδιά από την πρώτη πτήση χαιρετηθηκαμε και αρχίσαμε να μιλάμε πιο πολλυ με τον κύριο Πέτρο 73 χρόνων συνταξιούχος ναυτικός και μεγάλος fun της κουβας αυτή θα ήταν η 27η φορά που θα πηγαινε η 1 ώρα που περιμένα να ανοίξει η πύλη μου μίλαγε όλο για την Κούβα για την ιατρική της τους Κουβανούς γιατρούς που έιναι οι καλύτεροι στον κόσμο για το ότι έχει πάει και ο ίδιος πόσες φορές σε κουβανέζικα νοσοκομεία και δεν του ζητήσανε Φράγκο για το τι είπε ο Μαραντόνα όταν πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο ( μετά το Θεό είναι ο Φιντέλ) μέχρι και το μπαλκόνι στο σπίτι του μου έδειξε.που έχει κουβανεζικη σημαία. Είχα κουραστεί με τόση Κούβα πριν ακόμα πατήσω το πόδι μου χαχα καλά μην μιλήσω τι έλεγε για τον τραμπ και το Κένεντι και για το μπολσοναρο φασισταρια τους ανέβαζε τομάρια τους κατέβαζε. Πάντως ήταν καλός ανθρωπος μου είπε ότι έχει βοηθήσει πολλυ κόσμο εκεί και οπότε πάει τους πηγαίνει δωρα ,το ότι ήταν καλός άνθρωπος φάνηκε στο ότι μου πρότεινε να μου δώσει 20 cuc για να μην περιμένω στην ουρά στο αεροδρόμιο, τον ευχαρίστησα και του έδωσα ένα 20 ευρώ.αρχησε η επιβίβαση μπήκα στο αεροπλάνο ευτυχώς είχα κλείσει θέση σε έξοδο κινδυνου για να μπορώ να απλωνομαι..Και το ταξίδι αρχησε 10 ώρες και 20 λεπτά μεχρι να φθάσουμε στο aeropuerto José Martí de la Habana.

Πετώντας πάνω από βερμουδες

Το φαγητό και στις δύο πτησεις ήταν μέτριο ως κακό οι αθεοφοβοι για 2ο γεύμα βγάλανε πίτσα με ρυζι. Φθανουμε στην Αβάνα 5.30 ώρα, κοίταω έξω από το παράθυρο βλέπω διάσπαρτα δύο τρεις φοίνικες λέω ήρθα στην Καραϊβική η κάπου αλλού, αποβιβάζομαι από το αεροπλάνο και κατευθύνομαι προς τον έλεγχο διαβατηρίων, το αεροδρόμιο της Αβάνας κατακόκκινο σε σημείο που μου θύμησε το καραισκακη χαχα λέω εδώ είναι να φέρουμε τον Τσουκαλά για διακοπές θα αγαπήσει την Κούβα με το που προσγειωθει. Περνάω λοιπόν το έλεγχο διαβατηρίων παίρνω την βαλίτσα που ειχε βγει και με περιμενε, βρίσκω τα παιδιά και κατευθηνομαστε προς το ταξι, να τη λοιπόν η Αβάνα η πρώτη εικόνα που είδαν τα μάτια μου ήταν ένα lada όπου από την εξάτμιση του βγαίνανε κάτι τεράστιοι καπνοι, επιβιβαζομαστε στο ταξί και αφήνουμε πίσω μας το κατά κόκκινο jose marti, στον δρόμο έβλεπε κανείς διάφορες ωραίες σακαρακες του 50 άλλες chevrolet άλλες ford αλλού έβλεπες lada γενικά η φάση ήταν λίγο Ελλάδα Λουτράκι 1950, ,μου άρεσε πολλυ όμως. Αφού το ταξί μπήκε στον αστικό ιστό της Αβάνας δεν γινόταν ο κόσμος που έκανε οτοστόπ στον δραμο να σε αφήσει απαρατήρητο, νατος και ο φωτισμένος πύργος της πλατείας της επανάστασης που φαινόταν το επάνω μέρος του μακριά από την λεωφόρο,μετά από κάμποση ωρα περασαμε στο πλάι από το φωταγωγημενο καπιτολιο ουαου αναφώνησα, έμεινα με το στόμα ανοικτο, ma che bello φθάσαμε και στο hotel sevilla που θα έμενα το οποίο ήταν δίπλα στο μουσείο της επαναστασης και στο μουσείο καλών τεχνών αλλα και σε πολλυ σκοτεινό σημειο, λέω στον ταξιτζή είναι κοντά στο κέντρο μου απαντάει πολλυ κοντά 5 λεπτά με τα πόδια μέχρι το parque central ευγενεστατος ο ταξιτζής μου έβγαλε τις βαλίτσες και με χαιρέτησε με χειραψια χαιρέτησα και τους υπόλοιπους Έλληνες συνταξιδιωτες και έφυγα, να το και το hotel sevilla

λοιπόν στο οποίο απέναντι βρίσκονταν κάτι ενοχλητικοί ταριφες όπου με το που με βλέπουν μου λένε taxi amigo του λέω no gracias και προχωραω μπαίνω μέσα στο ξενοδοχείο όπου κυμάτιζε η γαλανόλευκη με το κόκκινο και το αστέρι

κατευθηνομαι στην reception για check in,
(Τους λέω έχω κάνει κράτηση στην σουίτα του Αλ Καπόνε χαxax και μετά ξύπνησα) μου δίνουν την κάρτα του δωματίου μου και δεν βλέπω την ώρα να πέσω στο κρεβάτι να ξαπλώσω για λίγο, φυσικά και όχι να κοιμηθω πρώτη νύχτα στην Αβάνα έστω και μετά από 1 μερα ταξιδι. Μετά από κανένα 15 λεπτό αφήνω το δωμάτιο και πάω στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου όπου μου είπαν ότι υπάρχει εστιατόριο με πανοραμική θέα της Αβάνας,φθάνω στον τελευταίο οροφο και αντικρίζω το καπιτολιο μπροστά μου, εννοείται πως κάθησα σε ένα από τα τραπέζια όπου κανείς καθομενος σε αυτά έβλεπε αυτό το αριστούργημα αρχιτεκτονικής (με λίγα λόγια πρώτο τραπέζι πιστα)

Παραγγέλνω να φάω και ξαφνικά ακούω φλαουτο βιολί κιθάρα και τραγούδι ήταν η μία μπάντα η οποία τραγούδαγε το quiero darte un beso προσπαθώ να ανεβάσω το βίντεο και δεν το ανεβάζει αφού τελείωσα με το φαγητό βγήκα έξω από το ξενοδοχείο και το πήρα ντουγρου όλο ευθεία όπως μου είπε ο ταξιτζής για να φθάσω στο parque central όπου για ακόμα μια φορά εντυπωσιαστηκα από τα γύρω κτήρια, το μάτι μου έπεσε πάνω στο hotel ingletera το πιο παλαιό ξενοδοχείο της Αβάνας,(χρονολογείται από το 1875, δεύτερο είναι το hotel sevilla το οποίο χτίστηκε το 1903, εάν δεν παινεψουμε το σπίτι μας θα πέσει να μας πλακώσει) όπου δίπλα από την εισοδο έπαιζε μία μπάντα μουσική ξεσηκώνοντας Κουβανους και τουρίστες οι οποιοι χόρευαν, επίσης είδα και ξυλοποδαρους να περπατανε, φεύγω από εκεί και φθάνω έξω από το el floritida το μπαρ όπου ο Χέμινγουεϊ κοπαναγε τα daquri φράουλα, ξαφνικά με σταματάει μια στον δρόμο και με αρχίζει στην πάρλα
Hi mi friend how are you doing where are you from μου λέει της απανταω grecia μου λέει γεια σου μαλακά τι κάνεις, της απανταω καλά είμαι μαλακά, ο αδερφός της δούλευε στην Θεσσαλονίκη, με τα πολλά μου λέει πάμε σε ένα μέρος που πάνε μόνο Κουβανοί στην αρχή ήμουν διστακτικός μετά από λίγο λέω άντε να πάω και άμα βρεθώ σε κανένα χαντάκι της Αβάνας βρέθηκα (α ρε τρέλα 5 ώρα Ελλάδος τα μεσανυχτα είχα κλείσει ένα 24 Ώρο από τότε που έφυγα από Ελλάδα και αναζητούσα τις πρωτες εμπειρίες μου στην αβανα) , κατευθύνθηκαμε προς τα κάτω πιάνοντας για λίγο τον εμπορικό δρόμο calle obispo και σε μια φάση στρίψαμε δεξιά με τα πολλά η τύπισσα με παιρναγε από κάτι θεοσκοτεινους δρομους όπου κανείς έβλεπε μόνο Κουβανούς και σε μια φάση μου λέει dont be affraid cuba is a very safe country, της απανταω ναι το έχω ακούσει, τόσο travelstories για Κούβα που έχω διαβάσει, μετά από 15 λεπτά περπατώντας μέσα στην σκοτεινια καταλήξαμε σε ένα bar όπου μπήκαμε μέσα εντωμεταξυ είχε 3 τραπέζια με κάτι Κουβανούς και τουρίστες ,καθίσαμε λοιπόν και παραγγελνουμε, εγω λεω mojito αυτή λέει όχι mojito πρώτη βραδιά στην Κούβα πρέπει να πιεις cuba libre ok cuba libre λεω for fidel's and che guevara's shake αρχίσαμε την πάρλα και μετά από λίγο της ζήτησα να χορέψουμε σάλσα (την οποία είχα αρχίσειΝα μαθαίνω 6 μήνες πριν το ταξίδι) τελειώνουμε τον χορό και μου λέει η προσπάθεια μετραει της λέω τόσο χάλια χορευω . Μετά από λίγο βγάζει από την τσάντα της δύο πούρα μου λέει θέλεις να δοκιμάσεις εγώ σαν καλό χαιβανι είπα ναι, μετά από λίγο μου λέει θέλεις να αγοράσεις μερικά, εκείνη την στιγμή σκέφτηκα ότι πρέπει να με γυρίσει πίσω στο φλοριντιτα αλλιώς δεν θα ήξερα που θα πήγαινα βραδιάτικα και θα κατέληγα να κοιμάμαι σε κανένα Παγκάκι στην Αβάνα . Της είπα ναι και μου λέει τα 12 κοστίζουν 35 pesos, μου φέρε λοιπόν αυτό
Το φυστίκοπακετο που βλέπετε στην φωτογραφία

Και μετά από λίγο της λέω είμαι πολλυ κουρασμένος θέλω να γυρίσω πίσω στο ξενοδοχείο να κοιμηθω,οκ μου λέει να πληρώσεις τα ποτα, καλά όχι ότι δεν είχα καταλάβει εξ αρχής ότι εγώ θα τα πληρωνα, ανοίγω το πορτοφόλι και τι να δω είχα μόνο 10 πέσος και ο λογαριασμος για τα 4 ποτά ήταν 15 ποο λέω από μέσα μου πόσο μαλακας είμαι και πήρα τα πούρα προτού ζητήσω τον λογαριασμό για τα ποτα, εντωμεταξυ αυτή ουτε καν που προσφέρθηκε να πληρώσει ένα από τα δύο ποτά της και μου λέει θα έρθω στο ξενοδοχειο σου να μου τα δωσεις, ενταξει εκείνη την ώρα ήθελα να της πω βάλε τα πούρα στον τέτοιο σου και βγαζε κλανοκαπνια, να μην τα πολλυλογω
έφθασα στο ξενοδοχείο πήρα τα 5 ευρώ της τα δίνω χωρις φυσικά εννοείται να της πω buenasnoches, και κάπως έτσι τελειώνει η πρώτη νύχτα στην Αβάνα

 

[Konstantinoz]

2) Αβάνα η αρχόντισσα

Ξυπνάω το επόμενο πρωί 20 λεπτά πριν κλείσει ο μπουφές του πρωινού .ανεβαίνω πάλι πάνω στην αίθουσα με θέα το Καπιτώλιο όπου σερβειρανε εκεί το πρωινο

Έκατσα έφαγα, να πω την αλήθεια λίγα πράγματα τρωγοντουσαν όπως διαπιστωσα και στην συνέχεια του ταξιδιού και σε άλλα μέρη .αφού έφαγα απόλαυσα λίγο την θέα , από την μια πλευρά έβλεπε κανείς καπιτολο Και τον δρόμο prado που βρισκόταν ακριβώς

Κάτω δεξιά από το ξενοδοχείο ενώ από την πισω πλευρά μπορούσες να δεις την θάλασσα

Και εμένα

Βγήκα λίγο νυσταγμενος δεν με ξύπνησε πολλυ ο κουβανέζικος καφές (cafe con leche), άμα έχεις συνηθίσει κάθε ημέρα στον εσπρεσο- capuccino. Κατευθηνομαι κάτω στην reception για να συναντήσω τον ξεναγό που μου είχε βρει ο yorgos και τον ευχαριστώ αν και θα προτιμούσα να με ξεναγήσει ο ίδιος ο Γιώργος και να τον γνωρίσω, σίγουρα θα τον ρωτούσα περισσότερα πράγματα αλλά ξεναγουσε όλες τις ημέρες που ήμουν αβανα.ο ξεναγός ήταν ο Arístides Αριστείδης δηλαδή μου είπε ότι δεν είχε καμία σχέση με Ελλάδα όπως εύλογα κανεισ θα ρωτούσε από το ελληνικό του ονομα. Πρώτα μου έδειξε στον χάρτη από ποιες περιοχές θα περάσουμε και τι θα δουμε, μου εδειξε και άλλες περιοχές στις οποίες δεν θα μπορούσαμε να πάμε καθώς ήταν μακριά με τα πόδια πχ πλατεία της ρπαναστασης. Ξεκινήσαμε να περπατάμε και κατευθηνθηκαμε στο parque central,το στολίδι της Αβάνας

Ο Αριστείδης άρχισε να μου λέει για όλα τα κτήρια που το περιτρυγιριζαν , το ξενοδοχείο kempinski με την πιο ακριβή σουίτα στην Αβάνα και σε όλη την Κούβα υποθέτω όπου μια βραδιά στοιχίζει 5.000 ευρώ ενώ η τιμή για ένα κανονικό δωμάτιο κοστίζει 500 ευρωπουλα(τσάμπα πράγμα)

δεν έχω παραπονο και από το δικό μου του ειπα μου κόστισε 260 ευρώ για έξι βραδιες. Απέναντι βρισκόταν το iberostar parque central ( γενικά η ισπανική αλυσίδα iberostar δραστηριοποιείται στην Κούβα με πολλά ξενοδοχεία στην αβανα να φέρουν το όνομα iberostar , φανταστειτε το μοναδικό ξενοδοχείο στην πόλη του Τρινιδάδ ηταν iberostar. Κατευθηνθηκαμε μέσα στο πάρκο από την δεξιά πλευρά κοιτοντας προς το καπιτολιο έβλεπες το hotel inglatera και από την αριστερή έναν φαρδυ δρόμο ο οποίος έβγαζε στο el floridita και στην συνέχεια στην calle obispo , περπατήσαμε προς το καπιτολιο πριν φθάσουμε εκεί σταματήσαμε μπροστά στο θέατρο της Αβάνας grand teatro de la Habana για να θαυμάσω την αρχιτεκτονική του. χτίστηκε το 1914 και σχεδιάστηκε από Βέλγο αρχιτέκτονα, σήμερα στεγάζει το εθνικό μπαλέτο της Κούβας, διαθέτει πολλές αίθουσες κάποιες από αυτές είναι αίθουσα για συναυλιες, συνεδριων Αλλά και γκαλερί με εικαστικα.

Baroque στυλ όπως μαρτυρούν και οι φωτογραφίες, διαφορετική αρχιτεκτονική από αυτή που χρησιμοποίησαν οι Ισπανοί κατακτητές βάζοντας μεγάλες κάθετες κολόνες στην πρόσοψη των κτιρίων. Μιας που ήμουν ακριβώς δίπλα στο καπιτολιο είπα στον ξεναγό να με βγάλει φωτογραφία

Συνεχίζουμε την ξεναγηση,με μια στάση στην τράπεζα για συναλλαγμα ( η κοπέλα στο γκισέ δεν γνώρισε την χώρα Hellas όπως και στο έλεγχο διαβατηριων στο αεροδρομιο και οι δύο μου είπαν que pais)
Κατευθηνθηκαμε στα calle obispo τον εμπορικό δρόμο της Αβάνας, η δικιά μας Ερμού ασ πούμε μονο που εκεί τα μαγαζιά ήταν λίγο φάση Ελλάδας του 50

πουλούσαν σαπούνια (perfumeria)άντε κανένα βιβλίο και γενικώς το καλύτερο μαγαζί που είδα ήταν της κουβανεζικης εταιρίας κινητής τηλεφωνίας - ιντερνετ ( αυτό που υπάρχει τελοσπαντων) ETECSA, κάτι σαν την δικιά μας cosmote ένα πραγμα. Στην obispo μπορεί να δει κανείς την καθημερινή ζωή των Κουβανών να ψωνίζουν με το δελτίο libreta σε παντωπολεια , οι ουρες ήταν μεγαλες και προς το απόγευμα, βράδυ η ουρά άρχιζε να μικραίνει,

αλλού έβλεπες πάγκους με ζαρζαβατικά αλλά και παιδάκια μέσα σε σχολικές αίθουσες με τις ανάλογες ενδυμασίες

Μετά από κανένα 20 λεπτό περπάτημα αφήσαμε την obispo στρίψαμε σε κάτι στενά και μετά από λίγο βρεθήκαμε στην piazza vieja, πολλυ ωραία πλατεία με κτήρια ισπανικής αρχιτεκτονικής αλλά με μια πινελια Καραϊβικής

Τα γύρω κτήρια από την πλατεία χρονολογούνται από τον 17ο αιωνα, οι Ισπανοί αποικιοκράτες θέλανε μια εναλλακτική δεύτερη μεγαλη πλατεία μετά την plaza armas(πλατεία των όπλων) για να στεγάσουν εκεί την στρατιωτική και κυβερνητική τους δυναμη, η πλατεία τότε λεγόταν plaza Nueva . Στην plaza vieja οι Ισπανοί εκτελούσαν επί τακτικής βάσεως κουβανους αντιρισσιες, δούλους κ.α, γενικώς η γνώμη των Κουβανών για τους Ισπανούς είναι ίδια με εκείνη των Ελλήνων για τους Τούρκους με λίγα λόγια βάρβαροι μαχαιροβγάλτες. Φεύγουμε από την plaza vieja , αφήσαμε την plaza vieja και μετά από πεντε λεπτά βρεθηκα μπροστά απο την καθολική εκκλησια του Αγίου φραγκισκου convento de San Francisco όπου μέσα στόλιζαν δεντρο

Δίπλα είναι η πλατεία του Αγίου φραγκισκου η οποία είναι δίπλα στο cruise terminal. Όντας εξαντλημένος από τις 7 ωρεσ διαφορά που είχε η Κούβα από την Ελλάδα είπα στον ξεναγό να κάτσουμε και να πιούμε ένα καφέ οκ μου είπε και κάτσαμε σε ένα από τα δύο η τρία καφέ που υπήρχαν στην πλατεια, λέω στον σερβιτόρο κρύο καφέ έχετε ναι μου απαντάει σου φέρνουμε capuccino η cafe con lecce ( κουβανέζικος καφές νεροζουμι) και βάζει παγάκια από.πανω εκείνη την ώρα με έπιασε τρελή ξενερα καθώς ήθελα να πιω ένα δυνατο Freddο capuccino να με δροσισει, τι να κάνω συμβιβαστηκα και παρειγειλα ένα frapuccino εντωμεταξυ ο ξεναγός με είδε που κάπνιζα και μου πρότεινε να καπνισω κουβανέζικα τσιγάρα μου είπε μπορείς να δοκιμάσεις τα Hollywood πάω μέσα στο καφέ και αγοράζω ένα πακέτο τσιγαρα Hollywood rojo με τιμή 1,3Ο ευρώ ναι καλά διαβαζεται 1.30 ευρώ μονο, δοκιμάζω ένα και ήταν φοβερά είχαν γεύση πουρου ο ξεναγός μου είπε ότι όλα τα κατάλοιπα που μένουν από την Παρασκευή πουρων τα βάζουν στα τσιγάρα. Αφού είπαμε το καφεδάκι μας και ξεκουραστηκαμε συνεχίσαμε το τουρ με στάση στην κοντινή plaza de armas όπου στο νότιο μέρος της βρίσκονται τα αξιοθέατα templete και το κάστρο- castillo de la fuerza real , το οποίο το χρησιμοποιούσαν οι Ισπανοί για να αποθηκεύουν το χρυσο , καθώς απέναντι είχαν χτίσει το μεγαλύτερο κάστρο της Αβάνας Castillo de los tres reyes del morro

Το οποίο βρισκόταν σε καλύτερο στρατηγικό σημείο για να προστατεύει την πόλη

 

[Konstantinoz]

Συνεχίσαμε την βόλτα μέσα στην πλατεία plaza de armas περνώντας απο έξω από το δημοτικό
μουσείο της πόλης όπως το ονομάζουν οι Κουβανοί palacio de los generales capitanes,

θα αναφερθώ σε αυτό αργότερο όταν θα πάω να το επισκεφθώ μεσα. Μετά από 5 λεπτά περπάτημα βρεθήκαμε στην πλατεία με το καθεδρικό ναό της πόλης plaza de la catedral.

νυχτερινή λήψη με τον καθεδρικό ναο

Ανηφορίζουμε τον δρόμο empedrado για να βρεθουμε μπροστά στο la Bodeguita del Medio όπου ο Hemingway έπινε τα mojito
του.

Πολλυ τουριστικό μέρος,αν και η ώρα ήταν 12 το μεσημέρι και δεν υπήρχαν πολλοί τουρίστες.Συνεχιζουμε την ξενάγηση περνώντας από διάφορα σοκάκια της Αβάνας
Καλλιτέχνης ζωγραφίζει τον εξωτερικό χορο του σπιτιου

Με τα πολλά βρεθήκαμε σε μια ωραια συνοικία πίσω από το μουσείο της επαναστασης η οποία είχε μπαράκια και εστιατόρια. Ο ξεναγός μου πρότεινε να φάω σε ένα εστιατόριο το οποίο λεγόταν iban e justo μου είπε ότι σε αυτό το paladar
Έχουν φάει αρκετοί Αμερικάνοι διάσημοι και όχι μονο ανάμεσα τους και η madona (Θα αναφερθώ σε αυτό αργότερα το βράδυ όπου θα πάω να φάω), μετά από λίγο βρεθήκαμε στη πλατεία 13ης Μαρτίου plaza 13 de marzo οπου βρισκόταν κοντά το μουσείο της επαναστασης

αλλά και η ισπανική πρεσβεία ,η μοναδικη πρεσβεία η οποία βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, και δεν βρίσκεται μαζί με τις υπόλοιπες πρεσβειες στην περιοχή miramar .

Χωρισ να το καταλάβω βρέθηκα στον παραλιακό δρόμο της αβανας malecón,

Δίπλα στην μάλεκον μπήκα σε κάτι στενά και ήρθα αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα που βιώνει αυτός ο λαος

Μετά από 15 λεπτά περπάτημα βρεθήκαμε στην λεωφόρο san rafael όπου ήταν το σημείο όπου η ξενάγηση έλαβε τελος ευχαρίστησα τον ξεναγό Αριστείδη για την ξεναγηση που μου εκανε, εντωμεταξυ δεν ήξερα τι να κάνω αφού πρώτα έκατσα σε ένα πεζούλι για να ξεκουραστω, σκέφτηκα να πιω ένα κοκτέιλ στο ξενοδοχείο kempinski όπερ και εγενετο. Μπαίνω μέσα στο ξενοδοχείο ήταν αρκετα μοντέρνο κατευθηνθηκα στον τελευταίο όροφο όπου υπήρχε roof bar με πανοραμική θέα

Αλλά και πισίνα με πολλυ ωραία θεα

Όπως καταλαβαίνετε και εσείς οι ίδιοι ήταν φυσικό επακόλουθο να κάτσω και να απολαύσω αυτήν την θεα. Έβγαλα από την κασετίνα την πουρακλα μου monte christo number 4 την οποία μολις είχα αγοράσει σήμερα και παρήγγειλα μια piña colada, ζωαρα αυτά ειναι το δικαιωμουν μετά από μια μεγάλη εξοντωτική ημέρα, ωραία η piña colada πιο ωραία η θεα όμως που έβλεπε κανεις όλη την πόλη, δεν έχασα ευκαιρία και ζήτησα από κάτι Ισπανούς να με φωτογραφησουν

Η χαλάρωση και η απόλαυση που ζούσα εκείνη την ώρα παρέα με ένα πούρο ήταν μεγάλη ξαφνικά μου ήρθε μια αναλαμπή δεν πάω να δω το καπιτολιο η ώρα ήταν τρεις το μεσημερι και είχα στην διάθεσή μου όπως με είχαν ενημερώσει 1 ώρα προτού κλείσει το καπιτολιο. Κατευθηνομαι λοιπόν σε αυτό ανεβαίνω όλα τα μεγάλα και πλατιά σκαλιά και φθάνω στην είσοδο για να βγάλω εισητηριο, το προσωπικό του μουσείου με ενημέρωσε ότι τα εισιτήρια εκδίδονται δίπλα απο τα σκαλοπάτια ( όπως κοιτασ το καπιτολιο στην αριστερή πλευρά στο βάθος δίπλα από τα σκαλοπατια, είναι ενα λυόμενο κτηριο) προμηθεύομαι το εισητηριο αξίας 10 πέσος και περίμενα ενα μισάωρο μέχρι να φθάσει τέσσερις η ωρα όπου θα λάμβανε χώρα η τελευταία ξενάγηση μέσα στο κτηριο ( γενικά συμβουλεύω τον οποιοδήποτε ενδιαφέρεται να δει μουσεία στην Αβάνα να μην το πολλυσκεφτεται σε φάση δεν βαριέσαι θα πάω την επόμενη ημέρα, στους χώρους των μουσειων συχνά γίνονται διάφορες επισκευές με απότελεσμα να κλεινουν για το κοινο, πολλούς ταξιδιώτες που ρώτησα μου είπαν ότι δεν είχαν δει το καπιτολιο μέσα για αυτόν τον λογο, άλλο βέβαια δεν ήξεραν ότι είναι μουσείο και μπορεί κανείς να το επισκεφθεί. Καθως λοιπόν περίμενα έκατσα στα σκαλιά στο κέντρο περίπου
Και δεν έχασα την ευκαιρία να σηκωθώ και να ζητήσω από κάποιον να με πάρει μια φωτογραφία

Σε μια φάση βλέπω ένα μπουλούκι με πράσινες στολές να περνάει στον δρομο
Policía policía αναφώνησα .

Η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να ανέβω έως την είσοδο του καπιτολιου . Μπαίνω μέσα και αντίκριζω μπροστά μου ένα τεράστιο χρυσό αγαλμα ύψους 15 μέτρων

,είναι το 3ο μεγαλύτερο άγαλμα μέσα σε κλειστό χώρο στον κόσμο μετα Τον Βούδα της ιαπωνιας και το άγαλμα του Λίνκολν στην Ουάσιγκτον. Ονομάζεται άγαλμα της Δημοκρατίας και σχεδιάστηκε από τον ιταλο γλυπτη Άντζελο Ζανιελη, όπως μπορεί κανεισ να καταλάβει εύκολα το συγκεκριμένο άγαλμα μοιάζει με την θέα Αθηνα.
Το εντυπωσιακο μάρμαρο από την καράρα της Ιταλίας

Τρούλος εμπνευσμενος από το πάνθεον των Παρισίων, κατασκευάστηκε στις Ηπα

Στον παρακάτω χώρο συνεδριαζε η κυβερνηση_ εθνοσυνέλευση μέχρι το 1959

Εντυπωσιακός χωρος με αρχαιοελληνικά κοιωνοκρανα

Το χρυσαφενεια και πολυτελή αντικειμενα που υπήρχαν μέσα στις εκατοντάδες αίθουσες του καπιτολειου με άφησαν με το στόμα ανοιχτό, by far το πιο ωραίο κτήριο που μπορεί να δει κανεις στην κουβα

Εξωτερικός χώρος

Σε συνέχεια της ατελείωτης πρώτης μου μέρας της Κούβας γύρισα γρήγορα στο ξενοδοχείο για να πάρω τηλέφωνο την μάνα μου που σαν Ελληνίδα με είχε πάρει 2 φορές τηλέφωνο (η 1η μάλιστα όντας στο αεροπλάνο 5 λεπτά προτού προσγειωθω στην Αβάνα ( κλασσική καφρικη Έλληναρα θα μου πείτε που δεν βάζει flight mode εν ώρα πτήσης, ο Ιταλός που καθόταν δίπλα μου έφριξε) για να μην μακριγορω γύρισα στο ξενοδοχείο του Αλ Καπόνε χεχε και πήρα μια πρώτη γεύση για το πώς λειτουργεί το ίντερνετ σε αυτήν την χώρα ,κλαυτα Χαράλαμπος δηλαδη προμηθεύτηκα την κάρτα etesca.με 5 πέσος και άρχισε το ξιστο και οι ερωτήσεις πως χρησιμοποιούμε αυτήν την κάρτα για να έχουμε ίντερνετ(lost in Cuba's space) μίλησα με την μάνα μου και τον αδερφό μου 6 ώρα Κούβας 1ωρα τα μεσάνυχτα Ελλάδας και τους περιέγραψα αυτήν την θετική αύρα που βγάζει αυτή η πόλη .πήγα στο δωμάτιο να ξεκουραστώ λίγο γιατί το τζεντ Λανγκ είχε χτυπήσει για τα καλά τον οργανισμό μου (7ωρες διαφορά είναι αυτές) και σαν καλό χαιβανι(θα καταλάβετε μετά γιατί αυτοχαρακτηριζομαι έτσι) ετοιμάστηκα να πάω στο εστιατόριο που μου είχε προτείνει ο ξεναγός το οποίο λεγόταν iban y justo θεωρείται από τα καλύτερα
εστιατόρια της Αβάνας με πολλούς αστέρες του Hollywood να το έχουν επισκεφθει όπως η maddona

Ωραίος σαν χώρος με ωραία salsa μουσική και mojito για συντροφιά στιγμές που γεμίζουν την ψυχή σου και σε ταξιδεύουν.
Ας περάσουμε τώρα στα του φαγητού παρήγγειλα ένα baby pork μόνο Μωρο δεν ήταν αυτό το χοιρινό συνοδευομενο με κάτι που έμοιαζε σαν πατατοσαλάτα, να σας πω την αλήθεια ήταν ένα άγευστο ξεροψηγμενο πράγμα το οποίο κόστιζε 20 πέσος (α ρε Κούβα με το εμπάργκο που σου έχει κάνει όλος ο κόσμος αλλά το γαμωτο είναι οτι πηγαίνοντας σε ένα τέτοιο μαγαζί με τέτοιες τιμές περιμένεις και μια αναλογη γευστική ποιότητα ,

για ορεκτικό παρήγγειλα χταπόδοσαλατα, μόνο χταπόδοσαλατα δεν ήταν όπως θα καταλάβετε και από την φωτογραφια

Τέλοςπαντων είχα καταλάβει πλέον και live και έχοντας διαβάσει τις κριτικές σας από το φόρουμ ότι στην Κούβα δεν πρόκειται να φας κάπου καλά μέτρια θα έλεγα κυρίως έως άσχημα, αλλά τι να με νοιάζει το φαγητό ,ενώ έπινα τα καλύτερα mojito που έχω πιει στην ζωή μου και ακούγοντας ότι είδος λάτιν μουσικής μπορούσε κανείς να φανταστεί παρότι μόνος μου η 1 η μέρα στην Αβάνα γέμισε την ψυχή μου μόνο με ενθουσιασμό και όμορφα συναισθήματα. Α μην το ξεχάσω ήρθε και η λυπητερή του λογαριασμού 35 πεσος έφριξα όταν το είδα και είπα ότι άμα συνεχίζω να τρώω με τέτοιες τιμές με βλέπω να καταληγω jinetero στην μαλεκον (δηλαδή πουτανος στα ελληνικά μέχρι να γυρίσω στην Ελλάδα) είχε πάει η ώρα κάπου 8 το βράδυ έκοψα μερικές βόλτες μέσα στα θεοσκοτεινα σοκάκια γύρω και πιο μακριά από το εστιατόριο μην έχοντας κανενα άγχος όντας μόνος μου μήπως με ληστέψουν με απαγάγουν κτλπ ( στην πορεία του ταξιδιού μου έχοντας περπατήσει σε θεοσκοτεινούς δρόμους μόνος μου που δεν υπήρχε ψυχή είπα μέσα μου πιο πιθανό ειναι αυτο να μου συμβει στην Αθήνα παρά στην Κούβα .

Επιστροφή στο ξενοδοχείο και ύπνος βαθύς (έχοντας αχόρταγα περπατήσει και εξερευνήσει την Αβάνα)

 

[Konstantinoz]

Το ημερολόγιο έγραφε 13 Δεκεμβρίου πρωινό ξύπνημα μετά από ένα χορταστικό ύπνο και ανέβηκα στον μαγευτικό τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου

για να φάω πρωινό , το πρωινό ήταν όπως είπα μια δόση μέτριας έως κατώτερης ποιότητας τα γιαούρτια ήταν ανοστα και δεν μπορούσα να τα φάω ,φρούτα και αυτά ανοστα ειδικά η παπάγια και το καρπουζι που τρελενομαι για αυτα, Μάγκο δεν είχε υπέθεσα ότι δεν έχει λόγω του ότι η Κούβα είναι ημιτροπικη χώρα οποτε δεν θα μπορούσαν να ευδοκιμησουν. Γενικά το μόνο που έφαγα ήταν scrumbled eggs με λουκάνικο μαζί με cafe con leche ένας καφές με γαλα νεροζουμι . Αλλά είπαμε στην Κούβα δεν πας για το φαγητό πας για την όλη αύρα που αποπνέει αυτή η χώρα . Είπα σήμερα να χαλαρώσω και να κάνω ένα μπανάκι στην πισίνα του ξενοδοχείου κατέβηκα κάτω με τα μπανιέρα Δεκέμβρη μήνα και πήρα μέσω βιντεοκλήσης την μάνα μου και τον αδερφό μου στην χειμερινή Ελλάδα κρατοντας ένα mojito στο χέρι με το μαγιό και φόντο την πισίνα η αλήθεια είναι ότι ζήλεψαν λιγάκι λέγοντας μου αγόρι μου εσύ ξέρει να ζεις ενώ είχαν την σόμπα αναμμένη και είχαν καλυμμενα τα πόδια τους με κουβέρτες, τους απαντάω ζω το σοσιαλιστικό όνειρο της επανάστασης mojito πούρα και πισίνα

Αφού κάναμε μπανάκι και ηλιοθεραπεία με mojito ακούγοντας λάτιν μουσική μετά από κάνα 3ωρο μάζεψα τα συμπραγαλα μου και πήγα στον 6ο όροφο για να δω το δωμάτιο στο οποίο έμενε ο περιβόητος ,gangster Al Capone μαζί με την προσωπική του φρουρά .όπως με ενημέρωσαν στο ξενοδοχείο μπορεί οποιοσδήποτε επισκέπτης να μείνει σε αυτό το δωματιο