Παραμονή 28ης οκτωβρίου ξεκινήσαμε την εκδρομή μας για τον όμορφο Κοσμά Αρκαδίας.Δυο μέρες νωρίτερα είχαμε κλείσει δωμάτιο στο πέτρινο ξενώνα Λάμπρου στο κέντρο του χωριού.Προς μεγάλη μας έκπληξη κατά την άφιξη μας μας περίμεναν οι ιδιοκτήτες κυριολεκτικά με ανοιχτές αγκάλες.Μας τακτοποίησαν αμέσως στο δωμάτο μας και μας έδωσαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.Μετά από μια σύντομη βόλτα στη πλατεία του χωριού οδηγηθήκαμε στη ταβέρνα "ο έλατος" που απολαύσαμε χειροποίητες πίτες, χειροποίητα παραδοσιακά μακαρόνια γκόγκες ,γίδα βραστή και κόκορα χωριάτικο μαγειρεμένα από την ίδια την ιδιοκτήτρια της ταβέρνας.Παρόλο που στο χωριό δεν υπάρχουν νυχτερινά μαγαζιά οι ομιλίες μας οδήγησαν και πάλι στη πλατεία που γέροι και νέοι κάθονταν στα καφενέια κάτω από τα πλατάνια και απολάμβαναν τον καφέ τους.Παρατηρώντας τα γύρω τραπέζια επιλέξαμε και εμείς να παραγγείλουμε γαλακτομπούρεκο από το καφενείο "το μπαλκόνι της Κυνουρίας" και πραγματικά μας αποζημίωσε.
Την επόμενη ημέρα πήραμε το δρόμο για το μοναστήρι της Έλωνας.Ένα μοναστήρι που πραγματικά κρέμεται από το βράχο.Αφού προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα της παναγίας επιστρέψαμε στο χωρίο για να περπατήσουμε τα επιλεγμένα μονοπάτια που όλοι μας ενημέρωσαν ότι αξίζει να επσικεφθούμε.Η διαδρομή μέσα στο δάσος από έλατα,καρυδιές και καστανιες προσέφερε μια απίστευτη θέα με ενα χρωματικό συνδυασμό που ούτε ο καλύτερος ζωγράφος δε θα μπορούσε να πετύχει.Οι ώρες για την αποχώρηση μας δυστυχώς πλησίαζαν έτσι επιλέξαμε να επιστρέψουμε και πάλι στο κέντρο του χωριού και να αγοράσουμε αντί για αναμνηστικά παραδοσιακά προϊόντα από το μικρό αλλά γεμάτο θησαυρούς μαγαζάκι στη κεντρική πλατεία.Ευτυχισμένοι και ξεκούραστοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής δίνοντας όμως την υπόσχεση της επιστροφής στον άγνωστο μα πανέμορφο αυτό τόπο.
Την επόμενη ημέρα πήραμε το δρόμο για το μοναστήρι της Έλωνας.Ένα μοναστήρι που πραγματικά κρέμεται από το βράχο.Αφού προσκυνήσαμε τη θαυματουργή εικόνα της παναγίας επιστρέψαμε στο χωρίο για να περπατήσουμε τα επιλεγμένα μονοπάτια που όλοι μας ενημέρωσαν ότι αξίζει να επσικεφθούμε.Η διαδρομή μέσα στο δάσος από έλατα,καρυδιές και καστανιες προσέφερε μια απίστευτη θέα με ενα χρωματικό συνδυασμό που ούτε ο καλύτερος ζωγράφος δε θα μπορούσε να πετύχει.Οι ώρες για την αποχώρηση μας δυστυχώς πλησίαζαν έτσι επιλέξαμε να επιστρέψουμε και πάλι στο κέντρο του χωριού και να αγοράσουμε αντί για αναμνηστικά παραδοσιακά προϊόντα από το μικρό αλλά γεμάτο θησαυρούς μαγαζάκι στη κεντρική πλατεία.Ευτυχισμένοι και ξεκούραστοι πήραμε το δρόμο της επιστροφής δίνοντας όμως την υπόσχεση της επιστροφής στον άγνωστο μα πανέμορφο αυτό τόπο.