Κολομβία Κολομβία- Η Επιστροφή

[Lucia86]

Περιοχη του καφε- Εισαγωγη

Αν διαβασατε την αρχη της ιστοριας μου, θα ξερετε οτι δεν ειχα ιδεα για το προγραμμα της εκδρομης... Ο λογος που φαγαμε μονο μεσημεριανο σ αυτον τον πανεμορφο δρομο και οχι και μεσημεριανο ειναι γιατι τη επομενη μερα ειχαμε πρωινο ξυπνημα 4:30 ΤΟ ΠΡΩΙ!!!!!
Αλλα εμαθα οτι θα πηγαιναμε στη περιοχη του καφε!

Η πολη προορισμου η Αρμενια. 2 ωρες καθυστερηση λογω κακοκαιριας

Απο το αεροπλανο εβλεπα τα βουνα και κατεβαινοντας κατι παραξενα δεντρα με πυκνη βλαστηση που δεν ειχα ξαναδει

Φτασαμε εκει και ο ουρανος καθαρος. Τιποτα δεν ηταν βρεγμενο.

Ο οδηγος που μας παρελαβε μας ειπε οτι η πολη εχει μεγιστη θερμοκρασια τους 26 βαθμους Κελσιου και λιγοτερη τους 18.
Σουπερ

Μεσα στο αυτοκινητο διαβασα τι μπορουμε να κανουμε στην περιοχη...
Θα σας πω για να χετε θπ οψιν σε μολλοντικο σας ταξιδι

Παρκο του καφε
Φυτεια καφε
Μερος της Κολομβιας με χιονι ( θελω να επιβεβαιωσω οτι ειναι το ψηλοτερο μερος της πρωτα)
Καγιακ σε ποταμι η απλη βολτα στη ζουγκλα
ΜΚΟ για την προστασια φυτων και πεταλουδας

Με το πυ φτασαμε ειδαμε οτι ειμαστε οι μονες πελατισσες μιας παλιας φαρμα που εγινε ξενοδοχειο. Πριν απο καποια χρονια, τα δεντρα του καφε αρρωστησαν κι ετσι το κρατος τους εδωσε χρηματα για να αναπτυξουν τον τουρισμο.
Μη φανταστειτε τιποτα τσιμεντα κλπ.... Ειχε το πολυ 20 δωματια, φυτα και λουλουδια παντου. Ερχοταν μαλιστα κι ενα κολιμπρι! Το δωματιο μας εβλεπε τα αλογα της ιδιοκτητριας, ενα ποταμακι, το σπιτακι των εργατων και μπανανιες (εμαθα στη μαμα μου και ενα σχετικο τραγουδι)... Στην αιωρα που ειχε στη βεραντα σκεφτομουν: Αν ετσι ειναι οι Μπανανίες, εγω δεν ξαναγυρναω Ελλαδα!

Καναμε τα κονε με την ιδιοκτητρια που βαριοταν που ηταν μονη με την κοπελα που βοηθουσε στα δωματια και τον επιστατη. Εκανε τα τηλεφωνα της, προτεινε και μας εστειλε στο καλο

Αυριο θα σας πω που πηγα!

 

[Lucia86]

Ελεγχομενη βολτα στη ζουγκλα

Τοι μεταφορικο μας μεσο ηταν ενα σχετικα παλιο ταξι το οποιο θα μας πηγαινε οπου θελαμε. Καταληξαμε στο ''παρκο'' μιας ΜΚΟ με σκοπο την προστασια του φυτικου πλουτου της Κολομβιας, μιας και πολλα ειδη (οπως ενα ειδος φοινικα) βρισκονται υπο εξαφανιση.

Φτανοντας εκει βλεπουμε ενα γλυκο ξυλινο σπιτακι

Μας υποδεχεται ενας νεαρος ο Ντιεγκο που μας εξηγει τι θα δουμε. Τελικα, το παρκο τους εκτος απο φυτα εχει πεταλουδες σε εναν ειδικα διαμορφωμενο χωρο, μουσειο με αρκετα ειδη παταλουδων, παρατηρητηριο κολιμπρι και πολλα αλλα ζωα που αν ημασταν τυχεροι θα τα βλεπαμε...

Περπατησαμε σε ενα μονοπατι και απ το φως βρεθηκαμε στο σκοταδι κατω απο τα ψηλα δεντρα , στη δροσια. Ο Ντιεγκο μας ελεγε ονοματα, που χρησιμοποιειται το καθενα, σε τι το χρησιμοποιουσαν οι ινδιανοι κλπ. Κανω τα ματια μου κατω (αφου πρωτυτερα κοιτουσα πανω σα χαζη) και βλεπω ενα κοκκινο φυλλο. ''Α!'' -λεει ο Ντιεγκο. ''Ειναι απο το φυτο του δρακου. Αν σ αρεσει μπορεις να το κρατησεις''. Εμενα μου αρεσαν τα παντα εκει! Ο Ντιεγκο το καταλαβε και σταματησε να λεει μονο ονοματα και χρησεις. Μας εδειχνε τα φυλλα στο δεντρο και στο χωμα, την αλλαγη στα χρωματα. Μας ελεγε ''Να ξυσε αυτο το δεντρο με το νυχι σου. Μυρισε!'' Μυριζαμε τους φλοιους. Τριψαμε φυλλα στα χερια μας για να βγαλει χρωμα, δοκιμασα κι ενα δυο που μου αρεσε το χρωμα τους- ρωτησα τον Ντιεγκο πρωτα βεβαια. Ναι.... Η μαμα τρομαξε λιγο αφου τα ετρωγα απο το πατωμα. Αλλα, επεζησα!
Σειρα ειχαν τα λουλουδια.
Στο ''παρκο'' υπαρχει ξεχωριστο τμημα απο ορχιδεες. Στην Κολομβια βρισκονται τα περισσοτερα ειδη ορχιδεας.
Μετα, πεταλουδες.
Μπηκαμε μεσα σε ενα τεραστειο διχτυ που απο ψηλα ειχε σχημα πεταλουδας. Εκει ο Ντιεγκο μας ειπε οτι απαγορευεται να τις πιανουμε απο τα φτερα και μας εμαθε εναν αλλο τροπο. Ετσι μια μεγαλη πεταλουδα εκατσε στο χερι της μαμας μεχρι να φυγουμε. Τη δοκιμαζε κιολας- ενθουσιασμενη η μαμα.
Εγω παντως τις φοβομουν...

Πεσαμε και πανω σε ενα παραξενο ζωο.
''Τι ειναι αυτο Ντιεγκο;Αγριογουρουνο;''
'' Οχι. Πιο πολυ θα ελεγα οτι μιαζει με αγριογουρουνο και ποντικι''<---- Εγω ειμαι παλι!
Ναι! Και εμοιαζε οπως το ειπε ο Ντιεγκο. Στο παρατηρητηριο κολιμπρι ηταν και αυτο το παραξενο ζωο... Εμεινα με ανοιχτο στομα. Κεφαλι αρουραιου με σωμα μικρου γουρουνιου. Χρωμα, ανθρακι. <---- επαναλαμβανω

Στην ελεγχομενη ζουγκλα εμαθα και για το αγαπημενο μου δεντρο. Το γκουαδουα! Ειναι ειδος μπαμπου, με πολυ χοντρο κορμο και πυκνο φυλλωμα στην ακρη του. Μεχρι να γινει δυνατο, το μπαμπου αυτο βγαζει για 1,50 μετρο ενα καφε καλυμμα απο μικρα αγκαθακια. Σε προκαλει να το χαιδεψεις. Μοιαζει με σουεντ! Ο κορμος του δεντρου ειναι κρυος γιατι εχει μεσα πολυ νερο. Ενα που δεν ειχε αγκαθια το αγκαλιασα, ενιωσα πολυ ωραια!!!!

Καποια στιγμη ειπαμε να αφησουμε το υπεροχο αυτο μερος και τον συμπαθεστατο Ντιεγκο. Ειχαν περασει 4 ωρες ενω η βολτα γινεται σε 1:30 ωρα...

Βρουυμ και ''σπιτι''

 

[go2dbeach]

Απο την πρωτευουσα και τις γκαλερι σε φυτειες καφε και ζουγκλες! Και μετα τι εχουμε? Να ετοιμασουμε μαγιω lucia?
Συνεχεια πληζ?

 

[StellAnna]

Η πιο ωραία βόλτα στην Κολομβία...
Και φαντάσου ότι κάποιοι συνιστούν να αποφύγουμε την επίσκεψη εκεί...
Λουτσία, με έπεισες....

 

[Lucia86]

Η πιο ωραία βόλτα στην Κολομβία...
Και φαντάσου ότι κάποιοι συνιστούν να αποφύγουμε την επίσκεψη εκεί...
Λουτσία, με έπεισες....

Μμμμ.. Σε μερικα μερη ειναι οντως επικινδυνα, αλλα ο κοσμος σου λεει να μη πας.
Στη Μπογκοτα πχ ρωτησαμε πως να παμε στην Καντελερια και η γυναικα που ρωτησαμε μας συστησε να κανουμε τον κυκλο για να αποφυγουμε μια κακοφημη περιοχη.

Με λιγα λογια, οι ανθρωποι ειναι πολυ φιλικοι.

Δεν θελουν να παθει κανεις κακο! Στη συνεχεια της ιστοριας μου θα δεις κι ενα παραδειγμα!

 

[Lucia86]

Παρκο του καφε

Την επομενη μερα ξυπνησα παλι αναποδα. Κιτρινη- αφου δε γινομαι ασπρη εγω- και χωρις δυναμη. Αλλα δε το εβαλα κατω αφου ειχαμε συνεννοηθει με τον οδηγο να παμε στο παρκο του καφε και δεν υπηρχε περιπτωση να το χασω.

Νομιζαμε οτι θα παμε σε μια φυτεια αφου ολοι μας ελεγαν οτι εχει καφεδες και την ιστορια του καφε.Καμια σχεση! Ηταν ενα παρκο. Ενα φολκλορ Αλλου Φαν Παρκ... και με φυτειες καφε, αλογα, ιστορια, μουσειο, συλλογη συσκεβασιων καφε απ ολο τον κοσμο.

Ζαλισμενη νομιζα οτι μου εχει πεσει παλι η πιεση
Για να το ''καταπολεμισω'' ανεβηκα στο τρενακι. Δεν ειχα ξυπνησει και πολυ αλλα δε βοηθησε.
Δοκιμασα το τρενακι νερου. Παλι δεν ειχα δυναμη αλλα τουλαχιστο βγηκα λουτσα και εσκασα στα γελια! Τηλεφωνο στη θεια μπας κι της ερχοταν κατι για να ''ξυπνησω''. Τι πηρα; Ζαχαρη! Ενα γλυκο απο αρεκιπε που ειναι πολυ βρασμενο γαλα με ζαχαρη. Γινεται σα κρεμα. Ναι... Συνηλθα! Πηγαμε βολτες με το τρενο, με τελεφερικ, ειδαμε μια εξοχη παρασταση με τα σταδια του καφε μεχρι να φτασει στο ποτηρι μας, καναμε βολτες στους κηπους οπου ειδαμε διαφορα ειδη καφε και καναμε ιππασια

Διασκεδασαμε πολυ μεχρι που ανοιξαν οι ουρανοι.
Δεν ειχαμε τι να κανουμε μεχρι να ερθει οο οδηγος και κατσαμε την καφετερεια του παρκου.
Αυτη τη μερα, γνωρισα για πρωτη φορα τον ''εραστη'' της μαμα μου
Τον juan valdez
Ειναι αλυσιδα καφετερειων οπου κανουν υπεροχο καφε. Οποτε εβλεπε ενα η μαμα μου ετρεχε μεσα να παρει εναν! Κανουν fair trade εμποριο και μερικα απο τα εσοδα τους πηγαινουν σε εργα υποδομης στις περιοχες των εργατων τους.
Και εχουν και υπεροχα γλυκα!

Η βροχη δε σταματησε ολο το βραδυ. Πολυ νερο και αστραπες!
Δε φαγαμε στη ομορφη βεραντα μας αλλα μεσα γιατι ειχε μυρμηγκια βροχης και τεραστειους σκαραβαιους.
Αλλα αλλα το φαγητο ηταν το λιγοτερο.
Φουσκωσε το ποταμι που ηταν να παμε βολτα την επομενη μερα και μειναμε ξεκραμαστες και απογοητευμενες

Αλλα τιποτα δεν ειναι ασχημο σε ενα τοπο που δεν εχεις ξαναπαει!

 

[Lucia86]

Συντομος τροπος να φτιαξετε Αρεκιπε

Παιρνεις ενα κουτακι συμπυκνωμενο γαλα και το βαζεις σε μια χυτρα- απο τις γρηγορες τελοσπαντων. Βαζεις νερο μεχρι να καλυφθει το κουτακι.
Βραζεις για 3 ωρες τουλαχιστο σε μετρια φωτια.
Ετοιμο!

Το βαζεις στο ψωμι, σε κρεπες, γαρνιτουρα (πανω η αναμεσα) σε κεικ η σκετο!
Το λατρευω!

 

[go2dbeach]

Λοιπον Lucia , μη μου βαζεις αλλες ιδεες. Ηδη το κοτσανι του ανανα βρισκεται στο νερο και περιμενω να βγαλει ριζες να το φυτεψω.
Τωρα θα φιαξω και Αρεκιπε , τι αλλο μου μενει..να παω στην Κολομβια! Τελειωσε!! Τα σημαδια δειχνουν Κολομβια

 

[KIKI]

Lucia υποθετω το γαλα να ειναι σακχαρουχο ,ετσι; Αν ναι, τοτε ειναι τελειο!!
Το φτειαχνει αρκετες φορες ο ανδρας μου ( Κουβανος γαρ....)

 

[NTINA]

Δηλαδή βράζεις το κουτάκι με το γάλα και μάλιστα για 3 ώρες σε χύτρα??

Η ιστορία σου Lucia μοναδική,με άρωμα Λατινικής Αμερικής.

 

[Lucia86]

Lucia υποθετω το γαλα να ειναι σακχαρουχο ,ετσι; Αν ναι, τοτε ειναι τελειο!!
Το φτειαχνει αρκετες φορες ο ανδρας μου ( Κουβανος γαρ....)

Aχχχχ!!!!!
Ειμαι πολυ απροσεχτη!

Βεβαιως ζαχαρουχο γαλα!

Επειδη ειναι σε κουτακι, το ειπα συμπυκνωμενο

Lucia υποθετω το γαλα να ειναι σακχαρουχο ,ετσι; Αν ναι, τοτε ειναι τελειο!!
Το φτειαχνει αρκετες φορες ο ανδρας μου ( Κουβανος γαρ....)

Brownie και αρεκιπε μπαινουν σπανια σπιτι μου γιατι χανω την αισθηση του μετρου!

 

[Lucia86]

Pereira, Quimbaya και λοιπα χωρια!

Ακομα στην περιοχη του καφε...

Οπως σας ειπα, δεν ειχαμε κανονισει τιποτα εξ αιτιας της βροχης. Αλλα δεν πτοηθηκαμε και αποφασισαμε οτι θα παμε βολτα μονες μας με τα λεωφορεια της γραμμης στα γυρω χωρια και σε μια απο τις μεγαλυτερες πολεις του Quindio.

Κατα τις 8 ειμασταν στο δρομο. Μαζι μας ο επιστατης της φαρμας για να μας προσεχει μη γινει τιποτα το παραξενο. Οκ... Περνα ενα ταξι! Παραξενο αφου ειμασταν στη μεση του πουθενα και οι ντοπιοι κινουνταν με λεωφορειο, ποδηλατο η τα ποδαρακια τους. Ας ειναι! Ποσα ηθελε να μας παει στο κοντινοτερο χωριο; 1000 πεσος- λιγοτερα απο μισο ευρω και τα μισα λεφτα απ το λεωφορειο!Πηγαινε σα παλαβος ομως!

Μας αφησε στην κεντρικη πλατεια της Κιμπαγια οπου βρισκονται παραδοσιακα η εκκλησια, το δημαρχειο, οι δημοσιες υπηρεσιες, φαγητο, καφες και πολυς πααααρα πολυς κοσμος! Παπουδες με κοστουμια, παιδακια, οικιακοι βοηθοι που κανουν ψωνια. Γινοταν χαμος!

Αφου μπηκαμε στα δημοσια κτηρια ανακαλυψαμε μια μικρη αγορα. Δε ξερω πως τη χαρακτηρισω (παλι). Ειχε χειροποιητα πραγματα, κυριως δερματινα αλλα και υφαντα, διακοσμητικα απο καρυδα και γκουαδουα κλπ. Η περιοχη εχει παραδοση σε αυτες τις κατασκευες- αλλες περιοχες εχουν στα ψαθινα, αλλες στα κεραμικα, αλλες στο ξυλο.
Ηταν τουριστικη η αγορα χωρις να εχει κατι εξωφρενικο.
Πηραμε κολιε απο κουκουτσια φυτων, ξυλινα δαχτυλιδια και πλεχτα βραχιολακια που μου ειχε παραγγειλει ενας φιλος.

Στηθηκαμε στην πλατεια και περιμεναμε το λεωφορειο για ενα αλλο χωριο.
Ερχεται ενα λεωφορειο ΤΣΙΡΚΟ! Κοκκινο με πρασινες και μπλε ριγες. Καθομαστε και βαζω τα γελια. Ο οδηγος το ειχε κανει λαουτζ μπροστα! Φλοκατη και πολυχρωμα μαξιλαρια για το συνοδηγο. Κροσια γυρω απο τα παραθυρα. Ροζ γουνακι γι αυτο που κρυβει τον ηλιο απ τον οδηγο και πρασινο για το συνοδηγο....
Ε, οταν ξεκινησαμε... Περισσοτερα γελια! Δε ξερω... Σα να ειχε χαλασμενα αμορτισερ και καθε φορα που μπαιναμε σε λακκουβα (που δεν ηταν και μικρες) κουνιομασταν για ωρα! Μου αρεσε πολυ!
Ντοινγκ ντοινγκ πανω κατω πανω κατω
Λεωφορειο Κολομβιας
Δωσαμε 1500 πεσος η καθεμια, 70 λεπτα για διαδρομη μιας ωρας...

Φτανουμε κ ειμαστε σε λαθος σταση!
Περναμε απ το χωριο οπου ειδα την κυριαρχια των Willys
Βαμμενα και πανεμορφα. Ειναι τα ταξι του χωριου!
Διψαμε.
Μπαινουμε σε ενα παντοπολειο. Πραγματικο παντοπολειο!
Τουλαχιστο 4 μετρα το υψος του τοιχου και ραφια μεχρι το ταβανι! Υπεροχο! Και τρομερος ο τυπος! Ενα πακετο τσιγαρα και νερακι πηγα να παρω εφυγα απο κει με τσιγαρα ,νερακι, αναψυκτικο και κατι σα πατατακια...

Στο δρομο, χαρηκαμε που δε νοικιασαμε αμαξι!
Λακουβα πανω στη στροφη.
Προσπεραση, γκαζια, ανθρωποι στο δρομο, κοτοπουλα στο δρομο και τελοσπαντων, σιγα μην αλλαζα το αμαξι με το Ντοινγκ ντοινγκ πανω κατω πανω κατω
Λεωφορειο Κολομβιας!

Φτασαμε και στη Περέιρα...

Περειρα, η πολη της Κολομβιανικης Μαφιας.
Η πολη του ξεπλενανε το βρωμικο τους χρημα οι μεγαλεμποροι. Πως φανταζεστε αυτη την πολη που ηταν χωμενη στην παρανομια;
Το ΚΤΕΛ τους χιλιες φορες καλυτερο απο της Αθηνας παντως. Οι δρομοι της πολης φαρδιοι και συντηρημενοι. Το κεντρο ειχε ουρανοξυστες, παρκα, μεγαλα πεζοδρομια και πολυ κοσμο.
Μη γελιομαστε ομως... Ειχα λαβει την εντολη να μη μιλαω για να μη καταλαβει κανεις οτι ειμαι ξενη. Θεωρειται επικινδυνη πολη.
Στο γυρισμο για στο σταθμο λεωφορειων, ειδα και την αλλη πλευρα της πολης. Τα σπιτακια απο τουβλα, τσιγκινες στεγες, κουρελιασμενα ρουχα.

Παλι στο σταθμο!
Κλεινω εγω εισητηρια. Αλλα μου ζητησαν πολλα. Τι ειχε συμβει;
Στην Κολομβια μπορεις να μετακινηθεις και με ιδιωτικα λεωφορεια που εχουν ημερισιο προγραμμα και τους ιδιους σταθμους εκκινησης με τα δημοσια μεσα μεταφορας. Μπορεις να κλεισεις και αυτοκινητο και να μοιραστεις τα εξοδα με αλλους επιβατες η να το κλεισεις ολο για σενα.
Ετσι μπηκαμε σε μερσεντες μινι μπας, με φτιαχμενα αμορτισερ,κλιματισμο και γραβατωμενους τυπους
Φτασαμε πιο γρηγορα αλλα πολυ βαρετα

Αρμενια
Η αλλη μεγαλη πολη!
Το 1996 νομιζω εγινε ενας μεγαλος σεισμος οπου γκρεμιστηκε το κεντρο και χρειστηκε να το ξαναχτισουν απο το μηδεν! Στον πιο εμπορικο δρομο ειδα καλογουστα μαγαζια, γιγαντια αυτοκινητα και οικογενειες που ψωνιζαν η εκαναν τη βολτα τους. Και παρα πολλη αστυνομια. Τι αστυνομια... Σα στρατιωτες μοιαζουν. Με την καραμπινα τι ειναι παντα παραμασχαλα και δηθεν αγριο βλεμμα...

Καναμε κι εμεις τα ψωνια μας
Στον παραλληλο του κεντρικου ειχε πιο πολλη πλακα. Εκει οι γυναικες δεν ηταν τοσο φτιαχμεναγμενες αλλα ο κοσμος ειχε περισσοτερο ενδιαφερον! Αλλοι χαμογελαστοι, αλλοι σκυθρωποι και αλλοι κοιταζοντουσαν με νοημα... Τα βλεμματα ειχαν πολυ ενδιαφερον. Μετα απο λιγο πηραμε παλι τον εμπορικο δρομο γιατι φοβηθηκα οτι η μαμα θα λιποθυμουσε!

Γκραννν και παλι στα αγαπημενα κοκκινοπρασινομπλε λεωφοεια- που τωρα ειχαν αναψει φωτακια
Στο δρομο για το ξενοδοχειο, ειχα δει κατι μεγαλυτερα ξενοδοχεια και ειχα χαρει, ειπα μπα... δες εδω αναπτυξη! Το βραδυ ομως αυτα τα ''ξενοδοχεια'' ηταν κι αυτα μες τα φωτα. Κιτρινα και κοκκινα. Τη ρωτησα τη μανα μου, μηπως εκανα λαθος... Αλλα ειχα δικιο ηταν μοτελ.
Ποιος ο λογος που τα αναφερω;
1ο Η τελειως παλαβη και παρδαλη διακοσμηση τους!
2ο Η ποσοτητα. Δεν ηταν ενα και δυο και σιγουρα δεν ηταν μικρα.
Κι αυτο το συγκροτημα ξενοδοχειων διπλα σε μια πολη που χωρουσε ανετα πανω απο τους μισους κατοικους! Πλακα μας κανουν; Υπαρχει τοση ζητηση;

Τελικα φτασαμε στο δικο μας ξενοδοχειο, μετα απο μια πολλη γεματη μερα.
Η ιδιοκτητρια ειχε ανησυχησει και φανταστηκε οτι δε θα ειχαμε φαει οποτε ειχε βαλει την κοπελα να μας ετοιμασει ενα τεραστειο και πεντανοστιμο γευμα.
Γεμισαμε τις κοιλιες μας και κοιμηθηκαμε αφου την επομενη ειχαμε παρα πολλα να κανουμε!