Κινηματογραφική κουβέντα....

[Señor_Nada]

Έβαλα να το δω και μου θύμισε Σεφερλη.....πολύ bad λέμε....

Γούστα είναι αυτά αλλά δεν βλέπω τι σχέση το γλυκαναλατο χιούμορ του Σεφερλη που είναι "για όλη την οικογένεια" με αυτές τις καφρίλες. Να έλεγες σαν το jackass να το καταλάβω. Δεν έχει ατάκες ουσιαστικά η ταινία, όλο το γέλιο βγαίνει απ'τις αντιδράσεις των ανυποψιαστων.

 

[Sassenach77]

Γούστα είναι αυτά αλλά δεν βλέπω τι σχέση το γλυκαναλατο χιούμορ του Σεφερλη που είναι "για όλη την οικογένεια" με αυτές τις καφρίλες. Να έλεγες σαν το jackass να το καταλάβω. Δεν έχει ατάκες ουσιαστικά η ταινία, όλο το γέλιο βγαίνει απ'τις αντιδράσεις των ανυποψιαστων.

Εννοείται ότι είναι γούστα αυτά. Το να βάζει όμως ο άλλος το χέρι μέσα στο μπλέντερ και αυτό να θεωρείται ότι προκαλεί γέλιο....ε συγνώμη αλλά εγώ το θεωρώ αηδία. Ο Σεφερλης λέει και κάνει τέτοιου είδους καφρίλες και δεν τον θεωρώ και πολύ "οικογενειακό"....
Για μένα η κωμωδία είναι καλή όταν βασίζεται στον αυθορμητισμό των χαρακτήρων και όχι στο επιτηδευμένο και βεβιασμένο γέλιο τυλιγμενο με ένα κάρο φανφάρες....

 

[Nikos86]

Γούστα είναι αυτά αλλά δεν βλέπω τι σχέση το γλυκαναλατο χιούμορ του Σεφερλη που είναι "για όλη την οικογένεια" με αυτές τις καφρίλες. Να έλεγες σαν το jackass να το καταλάβω. Δεν έχει ατάκες ουσιαστικά η ταινία, όλο το γέλιο βγαίνει απ'τις αντιδράσεις των ανυποψιαστων.

Το ειδα απο περιεργεια, ε ιδια φαση με τους jackass ειναι αν και εκεινοι ηταν πιο τρελλοι πιστευω. Ενταξει η ταινια με το ζορι βλεπεται αλλα σε καποιες σκηνες γελας. Ο Ερικ Αντρε (ο πρωταγωνιστης) εχει και βιντεακια στο youtube που βλεπονται πιο ευχαριστα αλλα ο αγαπημενος μου στο ειδος αυτο ειναι ο Remi Gaillard.

 

[psilos3]

Είδα το «a street cat named Bob» που είχε αναφερθεί στο νήμα για τους γατόφιλους.
Πρόκειται για αληθινή ιστορία βασισμένη στο ομώνυμο best seller, για τη ζωή ενός πρώην χρήστη που ζούσε στους δρόμους και άρχισε να αλλάζει βρίσκοντας το γάτο που έμελλε να υιοθετήσει.

Πολύ ευχάριστη και παράλληλα συγκινητική ταινία, μου άρεσε ιδιαίτερα.

«A street cat named Bob»: Μια γάτα αλλάζει τη ζωή ενός ναρκομανή μουσικού

 

[romantic woman]

Είδα το «a street cat named Bob» που είχε αναφερθεί στο νήμα για τους γατόφιλους.
Πρόκειται για αληθινή ιστορία βασισμένη στο ομώνυμο best seller, για τη ζωή ενός πρώην χρήστη που ζούσε στους δρόμους και άρχισε να αλλάζει βρίσκοντας το γάτο που έμελλε να υιοθετήσει.

Πολύ ευχάριστη και παράλληλα συγκινητική ταινία, μου άρεσε ιδιαίτερα.

«A street cat named Bob»: Μια γάτα αλλάζει τη ζωή ενός ναρκομανή μουσικού

Από τις πιό καλές ταινίες που έχω δεί ,
ο αξιολάτρευτος αυτός γάτος πέθανε τον Ιούνιο του 2020 σε ηλικία σχεδόν 14 ετών,
συντρόφευε τον James από το 2007 που βρέθηκε δίπλα του και του "ξανάδωσε"την ζωή του μακρυά από εθισμούς ,ναρκωτικά κλπ

 

[Señor_Nada]

ο Remi Gaillard

Δεν τον παλεύω καθόλου! Γίνεται ενοχλητικός στον κόσμο. Προτιμώ τα άκυρα σκηνικά και τις αμήχανες αντιδράσεις του κόσμου πχ όταν το γύρισε σε μιούζικαλ σε μια φάση έκλαψα κυριολεκτικά!

 

[Nikos86]

Ταινια μικρου μηκους να την πω, συνεντευξη να την πω, μαλλον σε αυτο το θρεντ ταιριαζει πιο πολυ παντως, 40 λεπτα ειναι, ευχαριστα βλεπεται, μεγαλη μουρη ο Αυγολεμονος.
Αν δεν μπαινανε και αυτα τα τσιτατα και οι αλλες σαχλαμαρες και τραβαγανε και πιο πολυ υλικο θα εβγαινε καλυτερο αποτελεσμα πιστευω. Παντως αξιζει για τον Αυγολεμονο να το δειτε, ιδιαιτερα αν σας αρεσουν και οι καλτ φυσιογνωμιες.

https://www.facebook.com/georgiouclub.gr/posts/1492053287799935

 

[panpan]

Είδα το The case for Crhrist . Αρκετά δυνατή ταινία. Με θεολογικά θέματα που όποιον τον ενοχλεί
ή απλά δεν τον ενδιαφέρει, ας την προσπεράσει.

Το 1980, ο βραβευμένος ρεπόρτερ Λι Στρόμπελ κερδίζει προαγωγή ως νομικός συντάκτης στην εφημερίδα Chicago Tribune. Αλλά στο σπίτι του τα πράγματα δεν ήταν τόσο καλά. Η πίστη στον χριστιανισμό της συζύγου του, της Λέσλι, προκαλεί τον Λι, ο οποίος προτάσσει την αθεΐα του ενάντια στην πίστη της. Έτσι, προσπαθεί να βρει αποδείξεις που να αποδεικνύουν το δικό του δίκιο, με απρόβλεπτα για αυτόν αποτελέσματα.

 

[Yorgos]

Αυτή η ιστορια έχει πραγματικό ενδιαφέρον. Το νοικιάζουν, το δέσμευσαν παράνομα, δεν είναι ξεκάθαρο, κάτι παίζει με τη περιοχή σίγουρα και με τη συνθήκη που είχε υπογραφεί τότε και είναι νομίζω στα κοντά να λήξει. Μας είχε εξηγήσει τι παίζει ο φίλος μας ο Κουβανός ένα μεσημέρι όταν ήμασταν στην Αβάνα, αλλά ανάθεμα με κι αν κατάλαβα. Μπερδεμένη κατάσταση.

Υπήρχε ενοικιαστήριο για 99 χρόνια από την εποχή της Κουβανικής Ανεξαρτησίας, δηλαδή αρχές του 20ου αιώνα. Πολύ πριν λήξουν τα 99 χρόνια, αν θυμάμαι καλά επί Ρούζβελτ στα προεόρτια του Β' ΠΠ οι δυο χώρες υπέγραψαν τροποποιημένο ενοικιαστήριο με συγκεκριμένο ποσό, περιορισμούς στο τι δραστηριότητες μπορούν να λάβουν χώρα (καθαρά στρατιωτικές κι όχι εμπορικές) και χωρίς ημερομηνία λήξης (μόνο με αμοιβαία συμφωνία μπορεί να ακυρωθεί). Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να στέλνουν το ποσό του ενοικίου ετησίως και η Κούβα να μην το αποδέχεται από την επανάσταση κι έπειτα, με την επαναστατική κυβέρνηση να κρίνει το ενοικιαστήριο παράνομο και να αρνείται να εισπράξει το ποσό. Βασικά μιλάμε για στρατιωτική βάση με χιλιάδες αμερικανούς στρατιώτες, οι φυλακές όπου συνέβησαν τα γνωστά παρατράγουδα είναι σχετικά πρόσφατη πρόσθεση επί Μπους Τζούνιορ (θα θυμάστε και το Ράμσφελντ σε ερώτηση δημοσιογράφων να απαντάει "τι διαμαρτύρονται οι κρατούμενοι; στο ηλιόλουστο Γουαντάναμο είναι", λες και είναι στο Βαραδέρο οι άνθρωποι). Υπάρχουν πολυκινηματογράφοι, McDonald's, Subway κλπ, σαν μια μικρή πόλη είναι, με πληθυσμό 8-10.000 στρατιώτες και βοηθητικό προσωπικό.

Στα ενδιαφέροντα:
- Μέχρι σχετικά πρόσφατα η κουβανική κυβέρνηση είχε μετατρέψει ένα κοντινό λόφο σε τουριστικό αξιοθέατο, πλήρωνες 10$ για να δεις με κυάλια μέσα στο στρατόπεδο, αν θυμάμαι καλά κόπηκε η φάση γύρω στο 2010
- Οι Αμερικανοί επί Ομπάμα ξεκίνησαν την εκκένωση των φυλακών, με τεράστιο θέμα το πού θα κατέληγαν οι κρατούμενοι. Έχουν εκτυλιχθεί διάφορα τραγελαφικά, ειδικά με τους Ουιγούρους που πάρκαραν εκεί οι Κινέζοι, των οποίων η μεταφορά σε οποιοδήποτε κράτος εμποδίζεται από την κινεζική κυβέρνηση , που δε διστάζει ακόμη και να χτίσει λιμάνια ή αεροδρόμια σε μικρές χώρες του Ειρηνικού , προκειμένου να μην τους δεχθούν. Υπάρχει και το ομώνυμο ντοκιμαντέρ, εξαιρετικό Uyghurs: Prisoners of the Absurd (2014) - IMDb
- Οι Αμερικανοί έχουν κάνει απο-ναρκοθέτηση της αμερικάνικης πλευράς, οι Κουβανοί όχι. Εικάζεται πως ο λόγος είναι η αποθάρρυνση των Κουβανών που προσπαθούν να αυτομολήσουν στις ΗΠΑ πατώντας αμερικανικό έδαφος στο Γουαντάναμο. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν το πιο ναρκοθετημένο σημείο του πλανήτη πέραν των συνόρων Βορείας και Νοτίας Κορέας, βεβαίως-βεβαίως.
- Όταν η επικοινωνία Πόλης του Γουαντάναμο (πόλη 100.000 κατοίκων κοντά στη βάση) και της Βάσης σταμάτησε μετά την Επανάσταση, η τοπική οικονομία δέχθηκε ισχυρό πλήγμα. Ωστόσο, αρκετές εκατοντάδες Κουβανών εξακολούθησαν να εργάζονται στη Βάση και τους επιτρεπόταν η είσοδος καθημερινά, ενώ εισέπρατταν αμερικάνικους (υψηλότατους!) μισθούς. Παρότι η κουβανική κυβέρνηση απαγόρευσε την πρόσληψη νέων εργαζομένων, όσοι Κουβανοί είχαν συμβόλαιο εργασίας στη Βάση συνέχισαν να εργάζονται εκεί, με τους τελευταίους να συνταξιοδοτούνται (από τις ΗΠΑ! ο ένας έπαιρνε σύνταξη 4.000$ όταν η Κουβανή σύζυγός του έπαιρνε σύνταξη 6$ από την κουβανική κυβέρνηση) το 2012, έτυχε να πάρω συνέντευξη από έναν. Όταν δημοσιεύσω το βιβλίο μου για την Κούβα (δηλαδή το 2044) θα βγει κι αυτή.
- H έκταση της Βάσης (μαζί με τον Κόλπο, που ελέγχεται από τους Αμερικανούς) είναι περίπου όσο η έκταση της Αμοργού.
- Εκτός από Κουβανούς που προσπαθούν να αποδράσουν από τη χώρα μέσω του Γουαντάναμο (σε κάποια φάση είχαν ξεπεράσει τους 30.000 μέσα στη βάση, ταυτόχρονα εννοώ), κατά καιρούς και ανάλογα με την κατάσταση στη γειτονική χώρα, έχουν φτάσει και μεγάλοι αριθμοί Αϊτινών, ειδικά στην κρίση επί Αριστίντ είχαν ξεπεράσει τις 20.000 σε κάποια φάση.
- Όπως γίνεται σε διάφορες βάσεις... γεννιούνται και άνθρωποι εκεί. Ξέρατε ότι ο Τζέημς Γκιστ του Παναθηναϊκού είχε γεννηθεί σthn αμερικάνικη βάση του Ινστιρλίκ στην Τουρκία; Ε, στη βάση του Γουαντάναμο γεννήθηκε ο ηθοποιός Πίτερ Μπέργκμαν από τα Ατίθασα Νιάτα

 

[gkalla]

Όταν δημοσιεύσω το βιβλίο μου για την Κούβα (δηλαδή το 2044)

Αν γίνεται να το βγάλεις λίγο νωρίτερα γιατί το 2044 δεν ξέρω αν θα βλέπω να το διαβάσω.

Ξέρατε ότι ο Τζέημς Γκιστ του Παναθηναϊκού είχε γεννηθεί σthn αμερικάνικη βάση του Ινστιρλίκ στην Τουρκία;

Άτυχος στην ζωή του αυτός ο άνθρωπος. Πρώτα γεννήθηκε στην Τουρκία, σε στρατόπεδο και μετά κατάντησε να πάιζει στον Βάζελο.
Αν δεν σε θέλει ...

 

[psilos3]

Υπήρχε ενοικιαστήριο για 99 χρόνια από την εποχή της Κουβανικής Ανεξαρτησίας, δηλαδή...

Καταπληκτική πληροφόρηση, ευχαριστώ για την αποσαφήνιση των γεγονότων.
Τώρα που τα εξήγησες θυμήθηκα, η «θολή» κατάσταση βέβαια εξακολουθεί να υφίσταται απ' ότι καταλαβαίνω. Όσο δε για τις φυλακές, έχουν ακουστει τα μύρια όσα, αυτό για τους Κινέζους όμως δε το 'χα υπόψιν μου.

Όταν δημοσιεύσω το βιβλίο μου για την Κούβα

Υπάρχουν τέτοιες βλέψεις;

 

[Yorgos]

Είδα τα εξής:
- Murder Mystery : Κωμωδιούλα με την Άνιστον και τον Άφλεκ, στην οποία ένα ζευγάρι ψιλοαπότυχων Αμερικανών βρίσκεται σε ένα κότερο ενός διάσημου υπέργηρου που δολοφονείται μπροστά στους μισητούς συγγενείς και φίλους. Πλακίτσα είχε, όχι τόσο για την αστυνομική πλοκή που είναι Αγκάθα Κρίστυ από τα Λιντλ, όσο από τους χαρακτήρες. Passable αμερικάνικη χαζομαρίτσα.

- I'm no longer here: Μεξικάνικη ταινία με θέμα την εξάπλωση της μουσικής cumbia στις φτωχογειτονιές του Μοντερέι και τη μετανάστευση στις ΗΠΑ ενός χαμινιού λόγω προβλημάτων με τις τοπικές συμμορίες. Αρκετά δυνατή, μην περιμένετε να καταλάβετε και πολλά από τα ισπανικά τους, όλα slang είναι...

-Seaspiracy: Ντοκιμαντέρ με θέμα τη βιομηχανία θαλασσινών τροφών. Γρήγορος ρυθμός, λίγο πάει από το ένα θέμα στο άλλο και είναι μάλλον πιο απαισόδοξο απ' όσο θα μπορούσε (υπάρχουν κι ενθαρρυντικά στοιχεία στη βιομηχανία), αλλά σίγουρα ενημερωτικό κι έχει κάνει πολύ καλή δουλειά ο πιτσιρικάς.

- Dictator: Μαύρη κωμωδία του Σάσα Μπάρον Κοέν με θέμα έναν δικτάτορα κράμα Μπιν Λάντεν-Ντουβαλιέ-Τορυχίγιο-Καντάφι που αποκτά πυρηνικά. Αν σας αρέσει το χιούμορ του συγκεκριμένου (πάντα ίδιο είναι) κι έχετε μια τάση στη σαπιλοσεφερλίλα θα σας αρέσει πολύ. Αλλιώς το αποφεύγετε όπως ο διάολος το λιβάνι.