Κινηματογραφική κουβέντα....

[romantic woman]

ανακοινωθηκαν οι υποψηφιοτητες των Οσκαρ 2019
https://parallaximag.gr/life/thriam...-the-favourite-me-10-ypopsifiotites-gia-oskar

Είδα την "ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ"του Γιώργου Λάνθιμου(την βρήκα στο ιντερνετ..)και πραγματικά επάξια έχει το προβάδισμα στις υποψηφιότητες ειδικά για τους γυναικείους ρόλους και τα κοστούμια.
Σ αυτή την ταινία ο Λάνθιμος διαφοροποιείται σε σχέση με τις προηγούμενες του ταινίες όσον αφορά το αλληγορικό στοιχείο ...-πρόκειται για βατή,κανονική ταινία-αλλά κρατάει την έμφαση σε χαρακτήρες και διαπλεκόμενες σχέσεις.
Παίρνει σαν βάση ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός...την αληθινή ιστορία της βασίλισσας Αννα(Ολίβια Κόλμαν)της Αγγλίας μια ιδιαίτερη προσωπικότητα με προβληματα υγείας που την ερμηνεύει ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ η Κόλμαν και ξεδιπλώνει την σχέση της με την πιστή της φίλη και βοηθό λαίδη Σάρα(εκπληκτική η Ρέιτσελ Βάις)και την ξαδέλφη της Σάρα την Αμπιγκέιλ την οποία υποδύεται επίσης εκπληκτικά η Εμα Στόουν.
Ενώ πρόκειται για ιστορικό γεγονός την ταινία θα τη χαρακτήριζα δραματική κομεντί...διαφέρει από άλλες κλασσικές ιστορικές ταινίες...
Ο Λάνθιμος επικεντρώνεται στους χαρακτήρες και τις σχέσεις των τριών αυτών γυναικών αναδεικνύοντας τις δολοπλοκίες,τις φιλοδοξίες ,τα παχνίδια εξουσίας,τα πάθη ,τις αδυναμίες τους... με έναν ιδιαίτερο τρόπο ,έξυπνους διαλόγους και χιούμορ.

 

[KIKI]

ο Λανθιμος των 10 υποψηφιοτήτων, πριν γινει φίρμα, σκηνοθετησε και τα εξής γνωστα αγνωστα....μαργαριτάρια!
https://parallaximag.gr/life/put-th...iafimiseis-pou-skinothetise-giorgos-lanthimos

Οι διαφημισεις μου αρεσαν , τις θυμάμαι ακόμα .

Οσο για τα άλλα το μεροκάματο να βγαίνει .....
Πως θα μαζευε χρήματα να γυρίσει τις πρώτες του ταινίες ;

 

[paefstra]

Ειδα το ντοκιμαντερ Leaving Neverland που προξενησε σαλο με τις αποκαλυψεις περι παιδεραστιας του Μαικλ Τζακσον. Ειμαι λιγο περισσοτερο εξοργισμενη απο τις αφηγησεις των μαναδων των παιδιων, που στο κατω κατω ειχαν την ωριμοτητα να τα προστατεψουν. Μου φαινεται αδιανοητο πως εξεθεσαν τα παιδια τους σε τετοιο κινδυνο.

 

[Yorgos]

Ειδα το ντοκιμαντερ Leaving Neverland που προξενησε σαλο με τις αποκαλυψεις περι παιδεραστιας του Μαικλ Τζακσον. Ειμαι λιγο περισσοτερο εξοργισμενη απο τις αφηγησεις των μαναδων των παιδιων, που στο κατω κατω ειχαν την ωριμοτητα να τα προστατεψουν. Μου φαινεται αδιανοητο πως εξεθεσαν τα παιδια τους σε τετοιο κινδυνο.

Ήταν πολλά τα λεφτά Άρη.

 

[fenia42]

Το κινηματογραφικό στερέωμα στολίστηκε με πολλά διαμαντάκια τον τελευταίο καιρό. Πριν και μετά τα όσκαρ έχουμε πολλούς λόγους να μπαινοβγαίνουμε στους κινηματογράφους για να απολαύσουμε τις εξαιρετικές ταινίες που παίζονται. Είδα όσες περισσότερες μπορούσα και σας μεταφέρω τις εντυπώσεις μου.

- Green Book
Το πράσινο βιβλίο είναι ένας οδηγός για τους νέγρους που θέλουν να ταξιδέψουν στο νότο των ΗΠΑ. Είναι ένας απαραίτητος οδηγός επιβίωσης, καθώς αναφέρει τα μέρη στα οποία μπορεί να φάει,να πιει και να φιλοξενηθεί ανενόχλητος ένας "έγχρωμος". Η ταινία είναι καθαρά προσωποκεντρική και περιπλέκεται σταδιακά εκτυλίσσοντας το χαρακτήρα του μορφωμένου νέγρου πιανίστα και του αμόρφωτου ιταλικής καταγωγής ψιλο-μαφιόζου οδηγού του. Θα κατορθώσουν οι δυο διαφορετικοί αυτοί κόσμοι να βρουν σημείο επαφής; Εξαιρετική ταινία, πήρε το χρυσό αγαλματίδιο καλύτερης ταινίας ενώ ο M. Ali τιμήθηκε για δεύτερη φορά με όσκαρ για την ερμηνεία του. Κατ' εμέ όμως έπρεπε και ο Μόρτενσεν να πάρει όσκαρ για την εξαιρετική του ερμηνεία. Του το πήρε μέσα από τα χέρια ο Ράμι Μάλεκ υποδυόμενος τον Φρέντι Μέρκιουρι στην ταινία :

-Bohemian Rapsody
Την είδα με την κόρη μου, για να θυμούνται οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουν οι μικρότεροι. Κομμάτι από την πολυτάραχη ζωή του once in a million talented Φρέντι Μέρκιουρι, με τη μοναδικά χαρισματική φωνή, ικανή να απογειώσει τόσο στα μπάσα όσο και ως σοπράνο. Ένας απόλυτα συνειδητοποιημένος άνθρωπος, που ήξερε εξ' αρχής τί ήρθε στον κόσμο να κάνει, και το κατόρθωσε με φαντασμαγορικό αφενός τρόπο ταπεινότατο και προσγειωμένο δε.

-Καπερναούμ
Η πόλη στην οποία έγιναν τα θαύματα του Ιησού. Μέσα σε μια κοινωνία απόλυτης παρακμής φτωχειας ταπείνωσης κι εξαθλίωσης, ο μικρός Ζαίν προσπαθεί να καταλάβει τον κόσμο. Λατρεύει την 11χρονη αδερφούλα του και θέλει να την προστατεύσει. Οι γονείς τους όμως την έχουν "πουλήσει" στον τριαντάρη μπακάλη της γειτονιάς με αντάλλαγμα λίγες κότες και να μη πληρώνουν ενοίκιο στην τρώγλη στην οποία ζουν στοιβαγμένοι με τα άπειρα παιδιά τους. Η ζωή θα τα φέρει έτσι στον Ζαίν ώστε να μεγαλώσει πολύ απότομα, να προσπαθήσει να επιβιώσει, να μάθει να προστατεύει τον εαυτό του και να είναι υπεύθυνος και για τις ψυχές που θα βρεθούν στο διάβα του.
Πολλοί κριτικοί έθαψαν την ταινία, ότι επικαλείται το συναίσθημα εκμεταλλευόμενη τη συμπόνοια της φιλεύσπλαχνης δύσης. Πρόκειται όμως περισσότερο για κομπλεξικούς κριτικούς, η ταινία παρά τα λαθάκια της παραμένει αριστουργηματική και σε καθηλώνει στην καρέκλα, καθιστώντας σε αδύναμο να φύγεις από τον κινηματογράφο τα πέντε πρώτα λεπτά αφού πέσουν οι τίτλοι τέλους της ταινίας. Τα δε γεγονότα είναι εμπεριστατωμένα και αληθινά.

-Can you forgive me?
Η ιστορία της ιδιότροπης μονόχνοτης ομοφυλόφιλης πρώην επιτυχημένης νυν αποτυχημένης άνεργης και παράλληλα αλκοολικής γεροντοκόρης που ζει στη Νέα Υόρκη, με μοναδική παρέα μια γάτα κι έναν εκπεσόντα ομοφυλόφιλο πρώην μποέμ Βρετανό, τον οποίο ως επί τω πλείστων εκμεταλλεύεται. Η φτώχεια τη στρέφει στη μηχανορραφία : προκειμένου να εξοικονομήσει κάποια χρήματα δημιουργεί πλαστά αντίγραφα γραμμάτων από διάσημους συγγραφείς. Δεν αργεί όμως να αποκαλυφθεί η αλήθεια.

-Αν η οδός Μπιλ μπορούσε να μιλήσει
Αν η οδός Μπιλ είχε φωνή δε θα μιλούσε, θα ούρλιαζε. Θα ούρλιαζε μέχρι να σκιστούν τα σπλάχνα της, για την αδικία που έχει ζήσει, για την αδικία που έχει καλυφθεί από τους "νικητές" που γράφουν την ιστορία κατά βούληση, για τους αποδιοπομπαίους τράγους που χρησιμοποιήθηκαν προκειμένου να σωθούν λευκά τομάρια. Πάντα όταν υπάρχει θύτης χρειάζεται και ένα θύμα. Και θύμα δε μπορεί παρά να είναι ένας πολίτης δεύτερης κατηγορίας, χωρίς πολλά δικαιώματα, χωρίς λόγο. Εν προκειμένω, εξιλαστήριο θύμα είναι ο Φόννι που απλά έτυχε να περνάει από κάπου, εθεάθη, κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε. Μαζί με τη συγκινητική προσπάθεια της συντρόφου του και της οικογένειάς της να αποδείξουν την αθωότητά του.

Και για το τέλος φυσικά, Λανθιμος, μεταφέρω αυτό που έγραψα στη σελίδα μου στο φεισμπουκ, μια διαφορετική εικόνα της ταινίας
- Η Ευνοούμενη

Το ταλέντο του Γιώργου Λάνθιμου είναι αδιαμφισβήτητο και η σταθερά ανοδική πορεία του απόλυτα δικαιολογημένη. Με την τελευταία του ταινία, την "Ευνοούμενη" κατάφερε να δημιουργήσει μια γέφυρα μεταξύ του Χόλιγουντ αφενός και του απαιτητικού κοινού αφετέρου. Συνηθίζαμε να γκρινιάζουμε στο παρελθόν ότι το ευρύ κοινό παρακολουθεί ως επί τω πλείστων εύπεπτο κινηματογράφο αμερικανικών προδιαγραφών, βασισμένο στα εφέ και όχι στη βαθύτητα του σεναρίου και τη δημιουργία προβληματισμού. Ο Γιώργος Λάνθιμος καταφέρνει να προσελκύσει και το ευρύ κοινό. Γεμίζει τις αίθουσες των πολυκινηματογράφων για πρώτη φορά, συγκεντρώνει κόσμο που υπό άλλες συνθήκες δε θα έβλεπε τέτοιου τύπου ταινίες, κάνει κάλεσμα απευθυνόμενος σε όλους τους Έλληνες, φέρνει το θεατή ένα βήμα πιο κοντά στον προβληματισμό, ακόμα κι αν αυτός δεν ήταν έτοιμος να προβληματιστεί. Όλες οι ταινίες του Λάνθιμου είναι γροθιά στο στομάχι, όλες είναι μοναδικές, άρτιες και αριστουργηματικές. Η "Ευνοούμενη" όμως θα μου μείνει χαραγμένη για έναν πιο ιδιαίτερο λόγο.Γιατί παρουσιάζει την αριβίστρια πολυμήχανη φιλόδοξη χωρίς αναστολές Αμπιγκειλ να κατορθώνει τελικά το σκοπό της. Ένα σκοπό που κατάφερε να επιτύχει πατώντας επί πτωμάτων κυριολεκτικά. Στο τέλος όμως, είναι τόσο δυστυχισμένη κι έχει πλήρη επίγνωση της δυστυχίας της. Γιατί κακά τα ψέμματα, δε μπορείς να είσαι και πανούργος και ευτυχισμένος, δε μπορείς να είσαι και κτήνος και άνθρωπος, δε μπορείς να έχεις ποδοπατήσει ανθρώπους για να ανέβεις ιεραρχικά και να συνεχίζεις να ζεις όπως πριν, δε μπορείς να ζεις με αξιοπρέπεια όταν είσαι καθίκι και δε μπορείς να απολαύσεις τίποτα τελικά όταν το έχεις σφετεριστεί και το έχεις κλέψει.
Οι αίθουσες των πολυκινηματογράφων σίγουρα θα γέμισαν με μεγάλη μάζα ανθρώπων που έσπευσαν να δουν την "Ευνοούμενη". Σίγουρα μέσα σε όλη αυτή τη μάζα πολλοί θα ήταν αυτοί που θα αναγνώρισαν τον εαυτούλη τους, πολλοί θα ήταν αυτοί που θα ήρθαν ένα βήμα πιο κοντά στη συνειδητοποίηση της δυστυχίας τους, μέσα στην καπιταλιστική υλιστική αλλοτριωμένη εποχή που ζούμε.

 

[romantic woman]

η ταινία "ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ"όντως είνα καθηλωτική και συγκλονιστική,αφοπλιστική...δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τα έντονα συναισθήματα που μου προκάλεσε!!!!πολύ λίγες ταινίες το καταφέρνουν αυτό,να σε αφήνουν αποσβολωμένο στο τέλος!!το ίδιο ενοιωσα με τον"ΟΜΑΡ"...
Στο επίκεντρο της ταινίας ένα δωδεκάχρονο αγόρι που μεγαλώνει πολύ πρόωρα και αναλαμβάνει τα βάρη ενήλικα μέσα στην απόλυτη γύρω του οχι απλά φτώχεια αλλά εξαθλιωση και πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας..του θεσμού της οικογένειας κλπ
Οι διάλογοι σοκαριστικοί γροθιά στο στομάχι...όταν ακούς ένα παιδί να λέει''καλύτερα οι άνθρωποι που είναι ανίκανοι να μην γίνονται γονείς"....τι να πείς;;

 

[thanos75]

η ταινία "ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ"όντως είνα καθηλωτική και συγκλονιστική,αφοπλιστική...δεν βρίσκω λόγια να περιγράψω τα έντονα συναισθήματα που μου προκάλεσε!!!!πολύ λίγες ταινίες το καταφέρνουν αυτό,να σε αφήνουν αποσβολωμένο στο τέλος!!το ίδιο ενοιωσα με τον"ΟΜΑΡ"...
Στο επίκεντρο της ταινίας ένα δωδεκάχρονο αγόρι που μεγαλώνει πολύ πρόωρα και αναλαμβάνει τα βάρη ενήλικα μέσα στην απόλυτη γύρω του οχι απλά φτώχεια αλλά εξαθλιωση και πλήρη απαξίωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας..του θεσμού της οικογένειας κλπ
Οι διάλογοι σοκαριστικοί γροθιά στο στομάχι...όταν ακούς ένα παιδί να λέει''καλύτερα οι άνθρωποι που είναι ανίκανοι να μην γίνονται γονείς"....τι να πείς;;

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου...Και εμένα με καθήλωσε η Καπερναουμ κ κρίμα που σχεδόν όλοι οι κριτικοί στην Ελλάδα την έθαψαν

 

[fenia42]

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου...Και εμένα με καθήλωσε η Καπερναουμ κ κρίμα που σχεδόν όλοι οι κριτικοί στην Ελλάδα την έθαψαν

αφού είναι κομπλεξικοί !

 

[romantic woman]

Επίσης πολύ καλή ταινία το"ΤHE WIFE"-Η ΣΥΖΥΓΟς
Η Γκλέν Κλόουζ δίνει μιά σαρωτική εξαιρετική ερμηνεία στο ρόλο μιας συζύγου που επί 40 ολόκληρα χρόνια θυσιάζει τα δικά της όνειρα για να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του συζύγου της,κάνει επίσης τα στραβά μάτια στις απιστίες του...,μια γυναίκα πνευματώδης ,έξυπνη ,ταλαντούχα,με δυναμη με τσαγανό που για κάποιους λόγους συγκεκριμένους αρχικά και αργότερα λόγω της "άνευ όρων"αγάπης προς τον σύντροφο της μένει πάντα στη σκιά του...Το ερώτημα και αυτό που αναλύεται και στην ταινία είναι αν αυτή η προσωπικότητα -αυτή η γυναίκα μπορεί να συμβιβασθεί με την θυσία που έχει κάνει μέχρι τέλους..για όλη της τη ζωή

 

[nineta]

Προσωπικά, θεωρώ ως καλύτερες ταινίες της φετινής χρονιάς το Ρομα κ το Κλεφτες καταστημάτων. Για το πρώτο έχουν ήδη γραφτεί τόσα πολλά, οπότε δεν χρειαζεται περαιτέρω ανάλυση..(συμφωνώ απόλυτα με όσα έγραψε η ρομαντικ γουμαν κ απλά τονίζω οτι η θέαση της ταινίας πρέπει να γίνεται αυστηρά σε σινεμά ή τελοσπάντων σε μεγααάλη οθόνη..τρομερή σκηνοθεσία, πολύ ιδιαίτερη φωτογραφία και γεμάτη συμβολισμούς..) Το κλεφτες καταστηματων είναι γιαπωνέζικη, εξίσου ιδιαίτερη, εξαιρετικά ανθρώπινη, αλλά σίγουρα για γερά στομάχια! Το πράσινο βιβλίο δεν ήταν κακό, απλά μου φάνηκε γεμάτο κλισέ και έτεινε να αμερικανιζει επικίνδυνα (τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα..) Η Ευνοουμενη μου αρεσε αρκετά, δεν κατάφερε όμως να ξεπεράσει τον αγαπημενο μου Αστακό... Τέλος, βρήκα αρκετά διασκεδαστικό αλλά και κοφτερό πολιτικά, το BlacKkKlansman του Σπαικ Λι. Καλές προβολές, λοιπόν!

 

[fenia42]

Επίσης πολύ καλή ταινία το"ΤHE WIFE"-Η ΣΥΖΥΓΟς
Η Γκλέν Κλόουζ δίνει μιά σαρωτική εξαιρετική ερμηνεία στο ρόλο μιας συζύγου που επί 40 ολόκληρα χρόνια θυσιάζει τα δικά της όνειρα για να εκπληρωθούν τα όνειρα και οι φιλοδοξίες του συζύγου της,κάνει επίσης τα στραβά μάτια στις απιστίες του...,μια γυναίκα πνευματώδης ,έξυπνη ,ταλαντούχα,με δυναμη με τσαγανό που για κάποιους λόγους συγκεκριμένους αρχικά και αργότερα λόγω της "άνευ όρων"αγάπης προς τον σύντροφο της μένει πάντα στη σκιά του...Το ερώτημα και αυτό που αναλύεται και στην ταινία είναι αν αυτή η προσωπικότητα -αυτή η γυναίκα μπορεί να συμβιβασθεί με την θυσία που έχει κάνει μέχρι τέλους..για όλη της τη ζωή

Σήμερα την είδα κι έχω να πω πως δε μου άρεσε καθόλου, ούτε με άγγιξε! Ίσως το φτωχό μου μυαλουδάκι αδυνατεί να βρει αγάπη σε τέτοιου είδους «θυσια». Συμφωνώ όμως ότι η Γ.Κλόουζ είχε εξαιρετική ερμηνεία.

 

[x7777]

Μετά απο αρκετά χρόνια ξανά είδα το Santa Sangre (1989) του Χιλιανού Jodorowsky. Πραγματικό έπος.