Κινηματογραφική κουβέντα....

[romantic woman]

"'ΜΗ ΧΑΜΗΛΩΝΕΙς ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ""
Πολύ καλή Γερμανική ταινία,αν και μεγάλης διάρκειας(τρίωρη)ΔΕΝ κουράζει καθόλου,την παρακολουθείς με αμείωτο ενδιαφέρον!!από την πρώτη εως την τελευταία στιγμή!
Βασισμένη στην αληθινή ιστορία του γερμανού εικαστικού Γκέρχαρχντ Ρίχτερ ξεδιπλώνει όοολη του τη ζωή και ακολουθεί τα βήματα του από την δύσκολη πολυτάραχη παιδική του ηλικία που αφήνει έντονα το στίγμα της πάνω του μέχρι την ενηλικίωση του και την καταξίωση -αναγνώριση του ως σπουδαίου καλλιτέχνη...
Ολη αυτή η διαδρομή εξελίσσεται χρονικά μέσα σε μιά "σκοτεινή "περίοδο της ιστορίας ...ναζιστική,.. μεταναζιστική..κομμουνιστική Γερμανία..τείχος ..διαφυγή στην Δυτική Γερμανία και συμπορεύεται εκτός απο τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις του πρωταγωνιστή και με τον έρωτα του με την κόρη ενός πρώην ναζί γιατρου.
Πολλά εμπόδια τα οποία ωστόσο δεν είναι ικανά να σταθούν ως τροχοπέδη στην προσπάθεια έκφρασης και εξέλιξης των καλλιτεχνικών αναζητήσεων του πρωταγωνιστή!! Η τέχνη και το πάθος γι αυτήν ΔΕΝ εχει ούτε σύνορα ούτε πολιτική...
Πάρα πολυ καλές ερμηνείες!!!δυνατό σενάριο..πολυ καλή σκηνοθεσία,φωτογραφία κλπ

 

[katkats]

Κύκλος Σύγχρονου Ισπανικού Κινηματογράφου 2019
Για τέταρτη χρονιά στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, πρόγραμμα προβολών σύγχρονου ισπανικού κινηματογράφου από το Ινστιτούτο Θερβάντες. Στον φετινό κύκλο προβολών παρουσιάζονται τρεις ταινίες μυθοπλασίας και δυο ντοκυμαντέρ, πέντε πολύ ανόμοιες ταινίες που εκπροσωπούν τις διαφορετικές συνιστώσες και τις ποικίλες θεματικές ανησυχίες του ισπανικού κινηματογράφου.
https://www.hau.gr/?i=culture.el.current_forth_events.5868

 

[fenia42]

Ισπανικός κινηματογράφος, έχω κάνει επικούς ύπνους, πάντα κοιμάμαι σα πουλάκι.
Κρίμα κατά τα άλλα που δεν έχει και στη Θεσσαλονίκη αφιέρωμα γιατί είναι ο αγαπημένος κινηματογράφος του συντρόφου.

 

[MVSylvia]

Δεν γραφω τοσο για την ταινια per se, αλλα για το πώς ωρες ωρες ολοι γινομαστε θυμα στερεοτυπων και πως πολλες φορες ολα ειναι καλουπωμενα κ ισως συντηρητικα τοποθετημενα στο κεφαλι μας.

Πηγα να δω το Hustlers γνωριζοντας απλα οτι ειναι κατι για στριππερ που κανουν απατεωνιες και οτι παιζει η Jennifer Lopez.

Τελειως κουρασμενη, πηγμενη, με ασχημα πραγματα να συμβαινουν στη δουλεια, ηθελα να βρω την πιο χαμηλης ποιοτητας ελαφρια χαζη ταινια που μπορουσα, απλα για να αδειασει τελειως το κεφαλι μου χαζευοντας μια χαζομαρα. Και τι καλυτερο για αυτο το σκοπο απο μια ταινια με τη λοπεζ να κανει στριπτιζ.

Κουνια που με κουναγε. Και ενω σιγουρα η ταινια ως συνολο ειχε αδυναμιες κ προβληματα, ηταν τοσο ανθρωπινη, τοσο βαθια στο χαρακτηρα που ηθελε να αποτυπωσει, ειδικα στην τελευταια σκηνη σχεδον δακρυσα. Χωρις καν να πουλαει φτηνο συναισθημα η φτηνο ψευτικο φεμινισμο. Τελικα καμια φορα ο καλος κινηματογραφος δεν χρειαζεται ουτε τρελα δραματα, ουτε σοκαριστικες ερμηνειες, ουτε ψαγμενα ιστορικα θεματα, ουτε τιποτα απο αυτα, περα απο μια ιστορια εντελως ανθρωπινη που δεν κανει τιποτα περιττο για να εντυπωσιασει.

Και τελικα, ποσο ευκολα τοποθετουνται σε κουτακια τα στερεοτυπα στο κεφαλι μας και ποσο κακο ειναι αυτο γιατι φυσικα δεν αφορα μονο σε κατι απλο και χωρις συνεπειες του τυπου 'α ελα μωρε, τι βλακεια θα πας να δεις, την αταλαντη Jlo να πεταει το βρακι της' (η οποια btw τα δινει ολα, πολυ καλη κ συγκινητικη).

 

[katkats]

MOViEMENT Film Festival
Από τις 30 Οκτωβρίου ως τις 3 Νοεμβρίου στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας θα προβληθούν 34 ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας που πραγματεύονται τις διαστάσεις της μετανάστευσης στο σινεμά, ανάμεσα στις οποίες και πολλές πρεμιέρες.

https://m.popaganda.gr/art/moviement-festival/

 

[fenia42]

Δεν γραφω τοσο για την ταινια per se, αλλα για το πώς ωρες ωρες ολοι γινομαστε θυμα στερεοτυπων και πως πολλες φορες ολα ειναι καλουπωμενα κ ισως συντηρητικα τοποθετημενα στο κεφαλι μας.

Πηγα να δω το Hustlers γνωριζοντας απλα οτι ειναι κατι για στριππερ που κανουν απατεωνιες και οτι παιζει η Jennifer Lopez.

Τελειως κουρασμενη, πηγμενη, με ασχημα πραγματα να συμβαινουν στη δουλεια, ηθελα να βρω την πιο χαμηλης ποιοτητας ελαφρια χαζη ταινια που μπορουσα, απλα για να αδειασει τελειως το κεφαλι μου χαζευοντας μια χαζομαρα. Και τι καλυτερο για αυτο το σκοπο απο μια ταινια με τη λοπεζ να κανει στριπτιζ.

Κουνια που με κουναγε. Και ενω σιγουρα η ταινια ως συνολο ειχε αδυναμιες κ προβληματα, ηταν τοσο ανθρωπινη, τοσο βαθια στο χαρακτηρα που ηθελε να αποτυπωσει, ειδικα στην τελευταια σκηνη σχεδον δακρυσα. Χωρις καν να πουλαει φτηνο συναισθημα η φτηνο ψευτικο φεμινισμο. Τελικα καμια φορα ο καλος κινηματογραφος δεν χρειαζεται ουτε τρελα δραματα, ουτε σοκαριστικες ερμηνειες, ουτε ψαγμενα ιστορικα θεματα, ουτε τιποτα απο αυτα, περα απο μια ιστορια εντελως ανθρωπινη που δεν κανει τιποτα περιττο για να εντυπωσιασει.

Και τελικα, ποσο ευκολα τοποθετουνται σε κουτακια τα στερεοτυπα στο κεφαλι μας και ποσο κακο ειναι αυτο γιατι φυσικα δεν αφορα μονο σε κατι απλο και χωρις συνεπειες του τυπου 'α ελα μωρε, τι βλακεια θα πας να δεις, την αταλαντη Jlo να πεταει το βρακι της' (η οποια btw τα δινει ολα, πολυ καλη κ συγκινητικη).

Δε θα πήγαινα ποτέ να δω ταινία με τη Λόπεζ- τη θεωρώ τελείως ατάλαντη. Όμως η περιγραφή σου με έβαλε σε σκέψεις όποτε θα πάω απόψε κι από αύριο θα φεστιβαλιάζομαι στο διεθνές της Θεσσαλονίκης.

 

[MVSylvia]

@fenia42 περιμένω εντυπώσεις!

 

[fenia42]

@fenia42 περιμένω εντυπώσεις!

Πήγαμε λοιπόν. Κοίταξε, η ταινία έδειχνε αδιαμφισβήτητα την ανθρώπινη πλευρά των γυναικών αυτών, πώς αποφάσισαν να κάνουν αυτό, τα κίνητρα τους και ποσο το γεγονός ότι είναι μάνες έπαιξε ρόλο στο να τις κάνει αδίστακτες. Έπαθα σοκ με την πενηντάχρονη Τζέι Λο, της πήγε τρομερά ο ρόλος και τον αποθέωσε.
Ωστόσο με λυπεί πάντα να βλέπω γυναίκες να χρησιμοποιούν το σώμα τους,την ομορφιά τους κοκ για να κερδίσουν χρήματα. Επίσης σοκαριστικό ήταν οι ποινές- χάδι που τους επεβλήθησαν.
Ενδιαφέρουσα ταινία που σε βάζει στα άδυτα ενός κόσμου που δεν έχεις -και δε θέλεις να έχεις- καμία πρόσβαση. Είναι όμως μια πραγματικότητα που δε μπορείς να παρακάμψεις.
Τέλος μου έκανε τρομερά μεγάλη εντύπωση μια στιγμή στην ταινία. Εκεί που η Ντέστινι αντιλαμβάνεται πως μετά το κράχ οι χρηματιστές δεν έχουν άλλο χρήμα να διαθέσουν, κι αν θέλει να βγάλει 300 δολάρια πρέπει να προβεί σε ενέργειες που παραπέμπουν σε πορνη κι όχι σε στριπερ. Αυτή η κομβική σκηνή είναι που την έκανε να επιλέξει το δρόμο της απατεωνιάς κι όχι της πορνείας.

 

[Bobcat89]

Midsommar 2019

Μια παρέα Αμερικάνων φοιτητών, ταξιδεύει σε ένα χωριό της Σουηδίας για να παρακολουθήσει τις εκδηλώσεις για το Θερινό Ηλιοστάσιο. Και φυσικά εκεί όλα στραβώνουν.

Αρχαίες παγανιστικές, βάρβαρες τελετές Βίκινγκς κάτω απ το δυνατό φως του Ήλιου, που μάλλον είναι ο πρωταγωνιστής της ταινίας.

Περίεργη ταινία, αργή, μου θύμισε για άγνωστο λόγο κάτι από Κυνόδοντα. Εκπληκτική φωτογραφία, σκηνοθεσία, σενάριο και υπόθεση μάλλον σε δεύτερο πλάνο. Υπόγειο χιούμορ, κυνισμός, ψυχοπάθεια, εκδίκηση, αλλοπρόσαλλες καταστάσεις και στο τέλος το κυρίαρχο στοιχείο έιναι πιθανώς η αποδοχή και αναγέννηση.
Μου άρεσε!

 

[romantic woman]

Απογοητεύτηκα από την καινούρια ταινία του Αλμοδοβαρ ""ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ"".αν και όλες οι κριτικές την εκθυαζουν) Μελαγχολική, υποτονική, άνευρη...παρα τα μεγάλα ονόματα των πρωταγωνιστών.. Πενελοπε Κρουζ, Αντόνιο Μπαντερας. Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τη ζωή ενός καταθλιπτικου σεναριογράφου,μπλεκει πολλά πράγματα.. ναρκωτικά, ομοφυλοφιλια σε μια βαρετή όμως επίπεδη εξέλιξη γεγονότων. Το μόνο που σώζει και ανεβαζει την ταινία είναι η πολύ καλή αισθητική -σκηνοθεσια ,χρώμα παντού !!,.(Αλμοδοβαρ γαρ) ακόμα και τις πιο μελαγχολικές και πληκτικες σκηνές τις ντύνει τόσο μα τόσο όμορφα με χρώματα, μοτίβα κλπ, πράγμα που έρχεται σε πλήρες κοντράστ με την βαρεμάρα που αποπνέει το σενάριο...

 

[Yorgos]

Απογοητεύτηκα από την καινούρια ταινία του Αλμοδοβαρ ""ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ"".αν και όλες οι κριτικές την εκθυαζουν) Μελαγχολική, υποτονική, άνευρη...παρα τα μεγάλα ονόματα των πρωταγωνιστών.. Πενελοπε Κρουζ, Αντόνιο Μπαντερας. Το σενάριο περιστρέφεται γύρω από τη ζωή ενός καταθλιπτικου σεναριογράφου,μπλεκει πολλά πράγματα.. ναρκωτικά, ομοφυλοφιλια σε μια βαρετή όμως επίπεδη εξέλιξη γεγονότων. Το μόνο που σώζει και ανεβαζει την ταινία είναι η πολύ καλή αισθητική -σκηνοθεσια ,χρώμα παντού !!,.(Αλμοδοβαρ γαρ) ακόμα και τις πιο μελαγχολικές και πληκτικες σκηνές τις ντύνει τόσο μα τόσο όμορφα με χρώματα, μοτίβα κλπ, πράγμα που έρχεται σε πλήρες κοντράστ με την βαρεμάρα που αποπνέει το σενάριο...

Δεν την έχω δει, αλλά ακούγεται όπως την περιγράφεις κλασική ταινία αλμοδοβαρ: ναρκωτικά, ομοφυλοφιλία, φαντάζομαι μερικοί υστερικοί χαρακτήρες και πολυχρωμία. Πιο κουραστικο κι επαναληπτικό σκηνοθέτη δεν έχω δει στη ζωή μου, κρίμα γιατί πλην αλμοδοβαρ ο ισπανικός κινηματογράφος είναι εξαιρετικός, αλλά πολλοί τον θεωρούν αντιπροσωπευτικό του δείγμα τον συγκεκριμένο.

 

[romantic woman]

Δεν την έχω δει, αλλά ακούγεται όπως την περιγράφεις κλασική ταινία αλμοδοβαρ: ναρκωτικά, ομοφυλοφιλία, φαντάζομαι μερικοί υστερικοί χαρακτήρες και πολυχρωμία. Πιο κουραστικο κι επαναληπτικό σκηνοθέτη δεν έχω δει στη ζωή μου, κρίμα γιατί πλην αλμοδοβαρ ο ισπανικός κινηματογράφος είναι εξαιρετικός, αλλά πολλοί τον θεωρούν αντιπροσωπευτικό του δείγμα τον συγκεκριμένο.

Παντως έχω δεί και ταινίες του που μου άρεσαν ..ναι μεν ιδιαίτερα ανθρωποκεντρικές συναισθηματικές μελαγχολικές κλπ αλλά τουλάχιστον με πιό έντονα συναισθήματα και πάθη ,γενικά πιό δυνατούς χαρακτήρες και σενάριο πχ..Ραγισμένες αγκαλιές,Julieta, Το δέρμα που κατοικώ!!