Κινηματογραφική κουβέντα....

[paefstra]

Οι καλυτεροι κωμικοι εχουν εντονη την αισθηση του τραγικου. Αυτο τους ξεχωριζει απο τους καραγκιοζηδες. Κριμα για την αυτοκτονια.

 

[vangelis_101]

Σήμερα προβάλλεται τὸ ὁ Νο 1 καταζητούμενος, τὸ κύκνειο ἄσμα τοῦ Φίλιπ Σέημουρ Χόφμαν. Πρέπει νά εἶναι καλό.

 

[sezar7]

Ο Διάσημος Τούρκος σκηνοθέτης Φατίχ Ακίν δέχεται απειλές από Τούρκους εθνικιστές για την ταινία του, που αναφέρεται στη γενοκτονία των Αρμενίων

Δηλώνει ότι «αξίζει να πεθάνεις για την τέχνη»

Ο Γερμανός σκηνοθέτης, Τουρκικής καταγωγής, δέχτηκε απειλές από Τούρκους εθνικιστές για τη νέα του ταινία «The Cut» που αναφέρεται στη γενοκτονία των Αρμενίων, η οποία σύμφωνα με την επίσημη τουρκική θέση «δεν συνέβη ποτέ». «Εσύ και οι συνεργάτες σου θα έχετε τη μοίρα του δημοσιογράφου Χραντ Ντινκ» που δολοφονήθηκε το 2007, τον απείλησαν όπως αποκάλυψε ο ίδιος.

Μιλώντας σε συνέντευξη Τύπου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ της Βενετίας, όπου προβλήθηκε η ταινία, δήλωσε πως οι απειλές δεν τον εκπλήσσουν καθώς γνωρίζει ότι «οι Τούρκοι δεν μπορούν να αποδεχτούν μια ταινία με έναν ήρωα από την Αρμενία». «Η τέχνη είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πεθάνει κανείς», είπε αστειευόμενος.

Παράλληλα μιλώντας στους New York Times σημείωσε πως υπάρχουν στην Τουρκία και άνθρωποι που θα του πετάξουν λουλούδια, πέρα από πέτρες. «Έχω δείξει την ταινία σε αρνητές της γενοκτονίας του 1915 και σε ανθρώπους που τη δέχονται. Είχαν και οι δύο τις ίδιες συναισθηματικές αντιδράσεις», είπε, εκφράζοντας την ελπίδα η ταινία να αποτελέσει «μια γέφυρα συμφιλίωσης». Όσο για τους εθνικιστές που τον απειλούν ο Φατίχ Ακίν σχολίασε: «Όσοι μικρότεροι είναι τόσο πιο δυνατά γαβγίζουν».

- See more at: http://constantinoupoli.com/ο-διάσημος-τούρκος-σκηνοθέτης-φατίχ-α/#sthash.MQeaEqJz.dpuf

http://www.imdb.com/title/tt2245171/

 

[Yorgos]

Είδαμε δυο βενεζολάνικες αυτό το ΣΚ στο ΚΑράκας.

Libertador, είναι και η ταινία που προωθεί η Βενεζουέλα για υποψήφια στα Όσκαρ. Και μόνο για τη φωτογραφία της καραξίζει. Η αλήθεια είναι ότι όταν είδα πως η ταινία δεν εστιάζει σε μια περίοδο της ζωής του Μπολίβαρ (όπως έκανε π.χ. το "Bolivar, ο άνθρωπος των δυσκολιών"), αλλά προσπαθεί σε δυο ώρες να καταδείξει όοοοολη την πορεία του Μπολίβαρ σκέφτηκα πως θα είναι ή προχειροδουλειά ή με ρυθμό ακατανόητο, αλλά έπεσα πολύ έξω. Εξαιρετική δουλειά, πραγματική υπερπαραγωγή, μπράβο στο σεναριογράφο που δεν κρύβει και τα σκοτεινά σημεία (π.χ. εκτελέσεις, αυταρχισμός, παράδοση του Μιράντα στους Ισπανούς), χωρίς να αφήνει εκτός το φιλοσοφικό, στρατιωτικό, ηγετικό του ανδρός. Αλλά όλα τα λεφτά είναι η φωτογραφία της ταινίας. Μια από τις πιο όμορφες χώρες του πλανήτη (καλά...δύο, είναι και η Κολομβία μέσα) κάνει παρέλαση στη μεγάλη οθόνη: Ορινόκο, καταρράκτες, Γκραν Σαβάνα, οι φοβερές Άνδεις, βλέπεις την ταινία και θες να πάρεις το αεροπλάνο και να πας στη Βενεζουέλα με τη μία μετά συνειδητοποιείς ότι εκεί είσαι κι ότι είδες άλλη μια δολοφονία πριν από λίγο και ξενερώνεις). Εξαιρετική ταινία ΚΑΙ γι' αυτούς που δε γνωρίζουν πολλά για τον Μπολίβαρ. Τώρα το γιατί ο Μιράντα μιλάει με προφορά Αβάνας (έλεος ρε παιδιά, είπαμε να παίξουν και Κουβανοί ηθοποιοί στα πλαίσια των αδελφικών σχέσεων και του παναμερικανισμού αλλά όχι κι έτσι) είναι λεπτομέρεια.

La distancia mas larga
Σύγχρονο δράμα, εξαιρετικά ρεαλιστικό ειδικά σε ό,τι αφορά τη σύγχρονη βία στη χώρα, αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι τα τοπία στο Ροράιμα. Δυνατή ταινία, αλλά ξεκάθαρα καταθλιπτική, γυρίσαμε σπίτι και δε μιλιόμασταν. Εξαιρετικά ρεαλιστική, πολύ καλός ο μικρός, θα μπορούσε να είναι λίγο πιο γρήγορη. Πολύ καλή εισαγωγή στο δράμα που είναι σήμερα η Βενεζουέλα.

Μιλώντας για τον (πολύ ανεβασμένο και μπράβο τους!) βενεζολάνικο κινηματογράφο να πω ότι είμαστε εν αναμονή και του Psiquiatra, που αναφέρεται στην πραγματική και πολύ πρόσφατη ιστορία ενός ψυχίατρου που δολοφονούσε τους ασθενείς του (και δε λέω παραπάνω), που συντάραξε τη χώρα. Η πρεμιέρα είχε ανακοινωθεί για το Μάιο, μετά για τον Αύγουστο, τώρα μας είπαν 16 Σεπτέμβρη, άντε να δούμε. Πρώτα θα στερέψουν οι πετρελαιοπηγές του Μαρακάιμπο και μετά θα βγει η ταινία...

Την άλλη εβδομάδα έχουμε κουβανικό κινηματογράφο όπου γίνονται όμορφα όσο και περίεργα πράγματα, όπως η πρώτη sci-fi κουβανική ταινία...

 

[Yorgos]

Δεν έχω ιδέα πώς λέγεται η αμερικάνικη ταινία που παίζουν αυτή τη στιγμή, αλλά έχω πάθει την πλάκα μου. Είναι το πρώτο μιούζικαλ που δεν κοιμήθηκα στο τρίτο λεπτό. Μιλάμε για καλτ καταστάσεις, ροκ μιούζικαλ όπου πρωταγωνιστεί ο αγαπημένος μας τάπας σαϊεντολόγος/πρώην μπάρμαν/ψυχολόγος, η Κάθριν Ζέτα κερατού, ο Άλεκ Μπόλντγουιν με μαλλί σφουγγαρίστρα και καμιά εικοσαριά κομπάρσοι που κάνουν πολύ καλύτερη δουλειά από τον Τομ Κρουζ, που στον "αισθησιακό ροκ¨χορό του είναι ένα κράμα Μπεζεντάκου και γυναίκας Μαραντόνα.

Απίστευτη καλτίλα, εητίλα, ροκαμπίλα και μασχαλίλα όλα σε ένα νυκοκοιρεμένα. Μπορεί η καλτίλα να πάει σύννεφο, αλλά το soundtrack το θέλω πολύ, το θέλω το θέλω. Από Twisted Sisters μέχρι Whitesnake θυμήθηκα τα νιάτα μου, το πρώτο μου walkman και τη γεύση της σερενάτας. Όποιος είναι 30+ να την ψάξει να τη βρει. Αποκάλυψη.

Σε ευχαριστούμε αγαπημένη κρατική κουβανική τηλεόραση με τα κλεμμένα σου κατουρημένα πνευματικά δικαιώματα των Αμερικανών. Θα μας λείψεις.

 

[Rosa]

Το Rock of Ages λες (Ροκ για πάντα) του 2012.

 

[Yorgos]

Το Rock of Ages λες (Ροκ για πάντα) του 2012.

Α γεια σου. Καιρό είχα να γελάσω τόσο με ταινία και να γουστάρω τόσο ΄τη μουσική της.

 

[interted]

http://www.imdb.com/title/tt2440910/?ref_=fn_al_tt_1

One Couch at a Time

Ταινιάκι για το couchsurfing. Μια Αμερικανίδα ξεκινάει τον γύρο του κόσμου μένοντας αποκλειστικά σε καναπέδες ντόπιων, και εξερευνεί το φαινόμενο couchsurfing με τον ιδρυτή του site να μιλάει στο background. Αν και δεν μπαίνει πολύ βαθιά στις κουλτούρες των ανθρώπων που επισκεπτεται, δίνει μια καλή αίσθηση για το πως δουλεύει το όλο σύστημα, καθώς και άλλα sharing/collaborative consumption προγράμματα (share you bike κτλ.). Το πιο δυνατό σημείο είναι η φυσικότητα του όλου project (το οποίο χρηματοδοτήθηκε κι αυτό από crowdfunding) και οι πολλοί και ενθουσιώδεις χαρακτήρες. Αξίζει τον κόπο πιστεύω.

 

[gelf]

Πολύ καλή ταινία (2ετίας) για τους λάτρεις του μεγάλου σκηνοθέτη Ken Loach και κυρίως για τους λάτρεις του malt whisky, είναι η ταινία The Angels' Share, (Το μερίδιο των αγγέλων). Το μερίδιο των αγγέλων είναι το ποσοστό 2% το οποίο εξατμίζεται κάθε χρόνο από το βαρέλι, (το πίνουν οι άγγελοι!) παλαιώνοντας το malt whisky και προφανώς αναβαθμίζοντας την αξία του.

 

[Yorgos]

Αγαπάμε Κεν Λόουτς κι ας μας μαμουνιάζει.

 

[romantic woman]

Πολύ ενδιαφέρουσα πολύ καλή ταινία το Boyhood!Ο σκηνοθέτης Ριτσαρντ Λινκλέιτερ πρωτοτύπησε και τόλμησε να γυρίσει την ταινία αυτή μέσα σε 12 χρόνια,την ξεκίνησε δηλ από το 2002 με τους ίδιους ηθοποιούς!!Βλέπουμε δηλ την ωρίμανση και την εξέλιξη των ίδιων! ηθοποιών μέσα σε 12 χρόνια,που ειδικά για το τότε παιδί τώρα εφηβο όμως πρωταγωνιστή είναι συναρπαστικό.Ρισκάρισε ειδικά για το παιδι(γιατί για τους ενήλικες ηθοποιούς οκ τους ήξερε)για να το "κλείσει"για τα επόμενα 12 χρόνια και το όλο εγχείρημα πιστεύω ότι του πέτυχε και πολύ μάλιστα.
Η ταινία έχει να κάνει με σχέσεις σε πολλαπλά επίπεδα,προβληματισμούς και υπαρξιακά θέματα και αναζητήσεις όχι μόνο του παιδιού αλλά και των υποτιθέμενων ώριμων ενηλίκων...Συγκινεί,προβληματίζει,περνά πολλά μηνύματα και όλα αυτά με αρκετή δόση χιουμορ!
Το μόνο της αρνητικό η μεγάλη της διάρκεια 165 λεπτά,οκ 12 χρονια είναι αυτά,αλλά θεωρώ ότι κάπως ...ξέφυγε και με κούρασε η διάρκεια της.

 

[romantic woman]

Γεια σας και από μένα!!! Δεν ξέρω αν έχω αναφέρει σε προηγούμενες δημοσιεύσεις μου την συγκεκριμένη ταινία αλλά την είχα δει πριν τρεις μήνες περίπου και μου άρεσε πάρα πολύ. Η ταινία λέγεται "Μετά την Λουτσία", είναι Μεξικανικής παραγωγής και έχει να κάνει με τον σχολικό εκφοβισμό γνωστό και ως bullying! Αξίζει να την δείτε!!!

Μόλις την είδα(ταινία του 2012)!νάσαι καλά!
καθηλωτική!ποικίλα συναισθήματα βλέποντας την ..μιά λέξη μόνο να πώ..απόγνωση!
Είναι στιγμές όπως μ αυτό το έργο όπως πέρσι με τον Ομάρ..και με πολλές πολλές άλλες ταινίες που σου γεννώνται τόσα ερωτηματικά,σε κατακλύζουν τόσα συναισθήματα,μένεις αποσβολωμένος,σαστισμένος και αναρωτιέσαι για τις πραγματικές αξίες της ζωής...
Μας έχουν..καταντήσει (γενικά αναφέρομαι σε πολιτικούς και συστήματα)να στερούμαστε πολλών πραγμάτων,να γινόμαστε θέλοντας και μη πολλές φορές μίζεροι και έρμαια μιάς πραγματικότητας που δεν μας αξίζει,
ευτυχώς που υπάρχει ακόμα η τέχνη να αγγίζει την ψυχή μας,να μας ταρακουνά,να μας αφυπνίζει,να μας συγκινεί,να μας δίνει και το δάκρυ και το γέλιο,να μας θυμίζει ότι ακόμα υπάρχουμε και έχουμε κάθε δικαίωμα να ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο.
Και ευτυχώς που υπάρχουν τρόποι να γευτείς αυτή την τέχνη και με φτηνούς τρόπους ακόμη και ανέξοδους.
Η Νεριτ βάζει εκπληκτικές ταινίες σχεδόν κάθε βράδυ στις 10,χθες είδα την αριστουργηματική κλασσική ταινία Φαννυ και Αλέξανδρος του Μπέργκμαν..