Κινηματογραφική κουβέντα....

[romantic woman]

Ε μη μου πεις ότι δεν σου άρεσε το πέταγμα στο αστεροσκοπείο, για ξαναδέστο εδώ: View attachment 167791

είχε και τέτοιο πέταγμα; δε θυμαμαι

 

[emouli]

Οι καλύτερες του '16 για μένα είναι:

Πρώτο και με μεγάλη διαφορά, μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια, είναι το "Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ" του πολυαγαπημένου Κεν Λόουτς. Μόλις βγήκα απ' το σινεμά ενιωθα λες και είχα φάει μπουνιά στο στομάχι!

Στη δεύτερη θέση βάζω δυο ταινίες, διότι δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω ποια μου άρεσε περισσότερο. Απ' τη μία είναι ο "Εμποράκος" του επίσης αγαπημένου σκηνοθέτη Φαραντί και απ' την άλλη το "Πάση θυσία". Μια έκπληξη από την αληθινή Αμερική. Άσε που παίζει κι ο Τζεφ Μπρίτζες. Δύσκολη απόφαση...

Μετά την πρώτη τριάδα, άλλες ταινίες που ξεχώρισα είναι δύο ισπανικές: το "Truman" και το "Ποιος κλέβει ποιον" και η βιογραφική "Trumbo". Επίσης το "Spotlight. Όλα στο φως" (αληθινή ιστορία) το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.

Συμπαθητικές για το είδος τους αν και αμερικάνικες βρήκα το "Παιχνίδι του χρήματος" με τους Κλούνεϊ και Τζούλια Ρόμπερτς και το "Truth" (αληθινή ιστορία κι αυτό) με την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Ρεντφορντ. Κι η γαλλική "Μαμά, γύρισα" βλέπεται ευχάριστα. Ακόμα, ενδιαφέρον έχουν το ντοκυμαντερ του Μάικλ Μουρ "Πού να κάνετε την επόμενη εισβολή" και η ιστορική "Τα 13 λεπτά που δεν άλλαξαν την ιστορία".

Κατώτερες των προσδοκιών μου ήταν: το "Χαίρε, Καίσαρ" των αδερφών Κοέν, η "Κιβωτός των ανθρώπων" του Σοκούροφ (αν και οι κριτικοί το έσπρωξαν αρκετά), η "Ελιά" (το περίμενα καλύτερο), το "Η Μάγκι έχει σχέδιο" και το "Πού πάω θέε μου" αν και προτάθηκε αρκετά απ' το φόρουμ, προσωπικα το βρήκα κάπως σαχλό -σόρρυ.
Αντιθέτως το "Sully" του Ίστγουντ δεν μου φάνηκε άσχημο, κι ο Τομ Χανκς αξιοπρεπέστατος -αν και δεν τρέφω συμπάθεια για το πρόσωπό του.

Αυτά τα ολίγα για την χρονιά που πέρασε.

Αααα, είδα και το "Νερούδα" χθες, αλλά δεν μπορώ να πω πως με συγκίνησε. Το περίμενα πιο δυνατό. Σκηνοθετικά μου φάνηκε αξιόλογο, αλλά κάτι του έλειπε...

 

[Borealis]

είχε και τέτοιο πέταγμα; δε θυμαμαι[/QUOTE

μακαρι να είχε τέτοιο, τότε θα είχε νόημα όλος ο θόρυβος που έγινε γιαυτή την σκουπιδοταινία...

 

[Borealis]

Οι καλύτερες του '16 για μένα είναι:

Πρώτο και με μεγάλη διαφορά, μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει τα τελευταία χρόνια, είναι το "Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ" του πολυαγαπημένου Κεν Λόουτς. Μόλις βγήκα απ' το σινεμά ενιωθα λες και είχα φάει μπουνιά στο στομάχι!

Στη δεύτερη θέση βάζω δυο ταινίες, διότι δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω ποια μου άρεσε περισσότερο. Απ' τη μία είναι ο "Εμποράκος" του επίσης αγαπημένου σκηνοθέτη Φαραντί και απ' την άλλη το "Πάση θυσία". Μια έκπληξη από την αληθινή Αμερική. Άσε που παίζει κι ο Τζεφ Μπρίτζες. Δύσκολη απόφαση...

Μετά την πρώτη τριάδα, άλλες ταινίες που ξεχώρισα είναι δύο ισπανικές: το "Truman" και το "Ποιος κλέβει ποιον" και η βιογραφική "Trumbo". Επίσης το "Spotlight. Όλα στο φως" (αληθινή ιστορία) το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.

Συμπαθητικές για το είδος τους αν και αμερικάνικες βρήκα το "Παιχνίδι του χρήματος" με τους Κλούνεϊ και Τζούλια Ρόμπερτς και το "Truth" (αληθινή ιστορία κι αυτό) με την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Ρεντφορντ. Κι η γαλλική "Μαμά, γύρισα" βλέπεται ευχάριστα. Ακόμα, ενδιαφέρον έχουν το ντοκυμαντερ του Μάικλ Μουρ "Πού να κάνετε την επόμενη εισβολή" και η ιστορική "Τα 13 λεπτά που δεν άλλαξαν την ιστορία".

Κατώτερες των προσδοκιών μου ήταν: το "Χαίρε, Καίσαρ" των αδερφών Κοέν, η "Κιβωτός των ανθρώπων" του Σοκούροφ (αν και οι κριτικοί το έσπρωξαν αρκετά), η "Ελιά" (το περίμενα καλύτερο), το "Η Μάγκι έχει σχέδιο" και το "Πού πάω θέε μου" αν και προτάθηκε αρκετά απ' το φόρουμ, προσωπικα το βρήκα κάπως σαχλό -σόρρυ.
Αντιθέτως το "Sully" του Ίστγουντ δεν μου φάνηκε άσχημο, κι ο Τομ Χανκς αξιοπρεπέστατος -αν και δεν τρέφω συμπάθεια για το πρόσωπό του.

Αυτά τα ολίγα για την χρονιά που πέρασε.

Αααα, είδα και το "Νερούδα" χθες, αλλά δεν μπορώ να πω πως με συγκίνησε. Το περίμενα πιο δυνατό. Σκηνοθετικά μου φάνηκε αξιόλογο, αλλά κάτι του έλειπε...

Τώρα μη με παρεξηγήσεις, πλάκα κάνω, αλλά σε βρίσκω πανέτοιμη και διαβασμένη για να παρακολουθήσεις την τελετή όσκαρ του...2016

 

[emouli]

"Οι σύμμαχοι"(Allied):Ρομαντική ταινία αν και αναφέρεται στην περίοδο του ψυχρού πολέμου με κατασκοπείες κλπ αλλά ξεδιπλώνει και μιά ιστορία ρομαντισμού και βαθειάς ουσιαστικής αγάπης...Ο Μπράντ Πίτ και η Κοτιγιάρ στα καλύτερα τους!!

Μπα, θα διαφωνήσω. Να πω την αλήθεια τα κλαψα τα λεφτάκια μου. Οι πρωταγωνιστές στυλιζαρισμένοι μέχρι αηδίας. Εντάξει η Κοτιγιάρ είναι παίδαρος (και προσωπικά τη γουστάρω και σαν ηθοποιό), όμως δυστυχώς ο Μπραντ Πιτ σαν να γερνάει κάπως ... άχαρα να πω; (δεν βρίσκω την κατάλληλη λέξη) Και το παίξιμο του βαριεστημένο μου φάνηκε. Ε, και το στόρυ δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο.

 

[emouli]

Τώρα μη με παρεξηγήσεις, πλάκα κάνω, αλλά σε βρίσκω πανέτοιμη και διαβασμένη για να παρακολουθήσεις την τελετή όσκαρ του...2016

Γιατί να σε παρεξηγήσω καλέ; Δεν θα ξενυχτήσω βέβαια για να δω την τελετή, αλλά θα ενημερωθώ την επόμενη μέρα, αν και οι ταινίες που μου αρέσουν δεν έχουν σχέση με τα Όσκαρ.

 

[romantic woman]

Μπα, θα διαφωνήσω. Να πω την αλήθεια τα κλαψα τα λεφτάκια μου. Οι πρωταγωνιστές στυλιζαρισμένοι μέχρι αηδίας. Εντάξει η Κοτιγιάρ είναι παίδαρος (και προσωπικά τη γουστάρω και σαν ηθοποιό), όμως δυστυχώς ο Μπραντ Πιτ σαν να γερνάει κάπως ... άχαρα να πω; (δεν βρίσκω την κατάλληλη λέξη) Και το παίξιμο του βαριεστημένο μου φάνηκε. Ε, και το στόρυ δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο.

Αποψη σου και σεβαστή!...Εννοείται ότι εδώ συζητάμε όχι μόνο για να συμφωνούμε..

Η ταινία "Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ"που ανέφερες μου άρεσε κι εμένα πολύ,στενόχωρη πράγματι είναι σα να τρώς γροθιά στο στομάχι,απλοική αλλά παρ όλα αυτά βαθειά συγκινητική και εκείνο που με εξέπληξε σ αυτή την ταινία δεδομένου ότι έχει να κάνει με τα γρανάζια της "απάνθρωπης"γραφειοκρατίας είναι ότι είναι βρεττανική !παραγωγή...

 

[emouli]

Εχετε να προτείνετε καμία ρομαντική, δραματική ταινία;

Δραματική που μου άρεσε άρκετα και με πολύ καλό καστ -αν και κάπως παλιότερη- είναι η "Αύγουστος" https://el.wikipedia.org/wiki/Αύγουστος_(ταινία)

Αν θες τέρμα ρομάντζο το "Πριν έρθεις εσύ" είναι τέτοια περίπτωση. Όχι τίποτα το αξιομνημόνευτο, αλλά για δάκρυ κορόμηλο κάνει δουλειά.

 

[emouli]

Αφήστε τα χαζορομάντζα και ανοιξτε τους δέκτες σας στον Άλφα, αν θέλετε να κλαψετε πραγματικά. Επιχείρηση: Dinner Out http://www.imdb.com/title/tt0266987/
Αφήστε εμένα να χαλβαδιάζω τον Ρέντφορντ (καθότι είμαι γεροντολάγνα -γιατί να το κρύψουμε άλλωστε! ) και χάρισμά σας ο Μπρατ Πιτ (τότε που ήταν νέος και σφριγηλός, δηλαδή πριν αρχίσει να σταφιδιάζει κι αυτός)

 

[Action]

Αυτή βλέπω κι εγώ τώρα, δείχνει ενδιαφερουσα!
Ρομαντικη ταινία παλαιότερη φυσικά καρά πολύ ειναι "Το ημερολόγιο" δες εδω

Όπως επίσης και " Μια ημερα" δες εδώ

 

[mariza97]

Δέχεσαι και παλιότερες;

Αμέ, δεν κάνω διακρίσεις, όλες καλοδεχούμενες είναι.

@Action Ημερολόγιο, οκ καλή ταινιούλα παρόλα αυτά άμα δεν τύχει, απ μόνη μου δεν θα τη βάλω να την ξανά δω, σε αντίθεση με τη Μια μέρα, που είναι μια από τις αγαπημένες μου.

@emouli "πριν έρθεις εσύ" όντως πολύ κλάμα, είχα διαβάσει το βιβλίο και γνώριζα ήδη τι θα γίνει.. πολύ ωραία ταίνια, απαραίτητα τα χαρτομάντηλα.

 

[Borealis]

Και ενώ θα περίμενε κανείς από τους Μπόνι και Κλάιντ να κλέψουν τον φάκελλο, αυτοί απλώς τον μπέρδεψαν (πέρασαν και τόσα χρόνια) στέλνοντας όμως τελικά το ''αγαπημένο'' φιλμ στον απόπατο. Από αυτά που είδα όντως η Ντέιβις ήταν πολύ καλή ενσαρκώνοντας την πανηλίθια (πλάκα κάνω) σύζυγο του Ουάσιγκτον και επίσης μου έμεινε η εντύπωση ότι το Μάντσεστερ άξιζε κάτι περισσότερο από το όσκαρ του Άφλεκ. Ίσως ή Ντέιβις θα έπρεπε να είναι υποψήφια για πρώτου ρόλου και να επέτρεπε την Γουίλιαμς να το αρπάξει το αγαλματάκι.