Κινηματογραφική κουβέντα....

[gelf]

Στα μέσα του Οκτώβρη, συναντήθηκα με ένα φίλο σε αγαπημένο μας στέκι – οινοθήκη πίνοντας Pinot Noir. Το αγαπημένο θέμα συζήτησης αφορά στο ποια θα είναι τα ταξίδια μας τους επόμενους τρείς- τέσσερις μήνες. Στο πρώτο μπουκάλι PinotNoir προσδιορίσαμε τις γενικές κατευθύνσεις, στο δεύτερο μπουκάλι PinotNoir θυμηθήκαμε την ταινία «Πλαγίως» του Αλεξάντερ Πέιν. Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου είδα την ταινία «Nebraska» επίσης του Αλεξάντερ Πέιν, η οποία μου άρεσε αρκετά.

 

[emouli]

στο δεύτερο μπουκάλι PinotNoir θυμηθήκαμε την ταινία «Πλαγίως» του Αλεξάντερ Πέιν. Όταν επέστρεψα στο σπίτι μου είδα την ταινία «Nebraska» επίσης του Αλεξάντερ Πέιν, η οποία μου άρεσε αρκετά.

Από όσο θυμάμαι καλό ήταν το "Πλαγίως", όμως το "Νεμπράσκα" ήταν σαφώς πολλά κλικ παραπάνω.

 

[maraki86]

Gone girl
Πολύ καλή ταινία που σε κρατάει σε αγωνία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό. Εξαιρετική η πρωταγωνίστρια, Rosamund Pike ενώ αρκετά συμπαθητικός ο Ben Affleck. Να την δείτε οπωσδήποτε!!

The Judge
Αρκετά καλή ταινία που σε κρατάει σε κάποια σημεία σε αγωνία. Εξαιρετικός ο Robert Duvall. Πιστεύω ότι θα παίξει αρκετά στις υποψηφιότητες για τα οσκαρ. Το μοναδικό μειονέκτημα είναι η μεγαλή διάρκεια της ταινίας.

The Hundred-Foot Journey
Μια αρκετά ευχάριστη ταινία για να περάσει κάποιος την ώρα του στο σινεμά. Είναι η ιστορία μιας οικογένειας Ινδών, οι οποίοι μετακομίζουν στη Νότια Γαλλία κι ανοίγουν ένα ινδικό εστιατόριο, ακριβώς απέναντι από ένα ακριβό εστιατόριο, βραβευμένο με αστέρι Μισελέν. Μεταξύ των δυο «ανταγωνιστών» ακολουθεί μια γαστρονομική μάχη, η οποία δοκιμάζει τη δύναμη της αγάπης, της αφοσίωσης και της πίστης στο πλαίσιο της οικογένειας. Πρωταγωνιστεί η Helen Mirren.

Επίσης, με αφορμή την επέτειο 25 χρόνων από την πτώση του τοίχους του Βερολίνου, είδα "οι ζωές των άλλων". Είναι μία εξαιρετική ταινία που πραγματεύεται τα τελευταία 5 χρόνια πριν την πτώση του τοίχους για το πως η Σταζι παρακολουθούσε τις ζωές των Ανατολικογερμανών. Για όποιον δεν την έχει δει ακόμα, να την δει οπωσδήποτε.!!

 

[Nedelja]

Ida
Πολωνική ασπρόμαυρη ταινία, αρχές του '60 η νεαρή δόκιμη μοναχή Άννα λίγες μέρες πριν δώσει αιώνιο όρκο πίστης επισκέπτεται τη μοναδική εν ζωή συγγενή, τη θεία της, που της αποκαλύπτει οτι είναι Εβραία και το όνομα της είναι Ίντα.
Έτσι δύο εντελώς διαφορετικές γυναίκες ξεκινάνε ένα ταξίδι με μόνο κοινό να βρουν τι απέγιναν οι δικοί τους και με ποιο τρόπο πέθαναν στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο έχοντας παράλληλα να αντιμετωπίσουν και η καθεμιά τις προσωπικές τους επιλογές και τα εσωτερικά τους διλήμματα.
Ο σκηνοθέτης Πάβελ Παβλικόφσκι δεν κάνει σίγουρα μια πολιτική-ιστορική ταινία, αλλά το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον που διαδραματίζονται τα γεγονότα είναι σαφέστατο!
Πολύ ουσιαστική ταινία, με δυνατές ερμηνείες και από τις δύο πρωταγωνίστριες, απίστευτη εικόνα (θυμίζει σινεμά παλαιάς κοπής) και ενδιαφέρον soundtrack με Μπαχ και Μότσαρτ να μπερδεύονται με τζαζ και ιταλικά τραγούδια.


Επίσης είδα και 2 ταινίες που έχει αναφέρει ήδη η @romantic woman και πάνω κάτω συμφωνούμε για άλλη μια φορά!

Boyhood
Αναμφισβήτητα ενδιαφέρον το εγχείρημα να γυρίσεις μια ταινία σε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με τους ίδιους ηθοποιούς και να τους βλέπεις να μεγαλώνουν ρεαλιστικά, ειδικά τον πιτσιρικά της ταινίας!
Συγκινητική ταινία, προσωπικές σχέσεις και προβληματισμοί τόσο των εφήβων όσο και των ενηλίκων, γενικά αξιόλογη η προσπάθεια αλλά κι εγώ πιστεύω οτι θα μπορούσε σε διάρκεια να είναι μικρότερη.

Il capitale umano
Η ταινία είνα χωρισμένη σε κεφάλαια, δίνοντας έμφαση σε κάποιους από τους πρωταγωνιστές και παρουσιάζοντας την ιστορία από διαφορετικές οπτικές ανάλογα τον εκάστοτε ήρωα, την κοινωνική τάξη που ανήκει και το χαρακτήρα του.
Καυστική και κυνική σε ορισμένα σημεία τόσο για τους σύγχρονους νεόπλουτους αλλά και για τη μεσαία κοινωνική τάξη και την επιθυμία του χρήματος. Ηθικές αξίες σε απόλυτη απαξίωση και οικογενειακές και προσωπικές σχέσεις σε αδιέξοδα.
Πολύ δυνατές ερμηνείες όντως και πραγματικά όπως προαναφέρθηκε σε κρατάει μέχρι το τελευταίο πλάνο.

 

[katkats]

Αφιέρωμα στο Ισπανόφωνο Σινεμά
στον κινηματογράφο ΠΑΛΑΣ, στο Παγκράτι
http://weirdwave.gr/?p=1627

 

[Nedelja]

Αφιέρωμα στο Ισπανόφωνο Σινεμά
στον κινηματογράφο ΠΑΛΑΣ, στο Παγκράτι
http://weirdwave.gr/?p=1627

Από αυτές είχα δει πριν λίγο καιρό το Θυρωρό, Mientras Duermes.
Ένας θυρωρός ζει παίρνοντας ευχαρίστηση από το να προκαλεί δυστυχία στους ενοίκους της πολυκατοικίας που εργάζεται. Για κάποιο λόγο σε πολλά σημεία της ταινίας έπιασα τον εαυτό μου να τον αντιμετωπίζει με συμπάθεια αλλά οκ ο άνθρωπος είναι πιο διαταραγμένος πεθαίνεις...
Ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ πάντως, ωραίες ερμηνείες, στην αρχή λίγο κουράζει οπότε δεν ενδείκνυται για όσους τους παίρνει εύκολα ο ύπνος στις ταινίες, το φινάλε σε αφήνει λίγο διχασμένο αλλά πάνω από όλα αγαπάμε ισπανόφωνο σινεμά οπότε δώστε της μια ευκαιρία!

 

[stellina]

Τον Θυρωρό τον βρήκα πρωτότυπο και με πολύ καλές ερμηνείες και προσωπικά, τον κατευχαριστήθηκα. Στα καπάκια είδα και το Κελί 211 στο οποίο παίζει πάλι ο Λουίς Τοσάρ- ο ηθοποιός που κάνει το θυρωρό- σε ένα τελείως διαφορετικό στυλ ρόλου και η μετάλλαξή του, από έναν χαρακτήρα εσωτερικό σε έναν χαρακτήρα εκρηκτικό, είχε τρομερό ενδιαφέρον.

 

[sezar7]

και λιγο απο Clinton Eastwood!! ο αγαπημενος μας Mads Mikkelsen
http://www.imdb.com/title/tt2720680/?ref_=rvi_tt

 

[jousis]

Ένα πολύ ενδιαφέρον project είναι το

Connected Walls (Trailer εδώ)

Connected Walls is an online documentary experience that explores lives of populations divided by separation walls. Online from the 9th of November 2014, for 2 months on connectedwalls.com

 

[fenia42]

Ο χειμώνας βαρύς! Πρόταση για πσκ τουρκικού κινηματογράφου για όσους θέλουν να το περάσουν στη θαλπωρή του σπιτιού. Η τριλογία του Semih Kaplanoğlu , Αυγό, Γάλα, Μέλι.

 

[maltakias]

Αναστέλλεται η έξοδος του «The Interview» στις ΗΠΑ!

 

[Yorgos]

Εγώ απορώ στο εξής για το Interview: αν η ταινία δεν αφορούσε τη δολοφονία του υπαρακτότατου Κιμ επειδή είναι δικτάτορας, αλλά κάποιου άλλου υπαρκτότατου προσώπου, τι θα γινόταν; Ας πούμε ότι εγώ γυρίζω μια ταινία στην οποία το σενάριο είναι ότι κάποιοι σινεφίλ αποφασίζουν να δολοφονήσουν τον Ουιλ Σμιθ επειδή είναι απαράδεκτος ηθοποιός και οι ταινίες του αποτελούν ντροπή για την παγκόσμια έβδομη τέχνη. Ή ότι εμφανίζω ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να δολοφονήσουν τον CEO της Exxon Mobile γι' αυτά που έκανε στο Εκουαδόρ και τον εμφανίζω όπως είναι με κάποιον σωσία και στην ταινία εμφανίζεται ένας λαός ολόκληρος -μη σου πω ένας πλανήτης- να θεωρεί ότι η δολοφονία του είναι όχι μόνο ηθικά αποδεκτή αλλά και απαραίτητη. Θα υπήρχαν αντιδράσεις ή δε θα έτρεχε τίποτε;

Πήγα και είδα το "Έξοδος¨ή όπως λέγεται στα Αγγλικά ή τα Ισπανικά. Περίμενα να δω μια μπούρδα και δεν ντρέπομαι να πω ότι μου άρεσε. Δε γνωρίζω την ακριβή εκδοχή της βίβλου, αλλά είχε εξιρετικά εφέ και μια σοβαρή προσπάθεια απεικόνισης της εποχής, με τα λίγα που γνωρίζουμε για τη ζωή στην αρχαία Αίγυπτο. Και τα εφέ δεν ήταν μπαμ-μπουμ, αλλά εντάσσονταν στη γενικότερη προσπάθεια απόδοσης. Παρότι μεγάλη σε διάρκεια, δε βαρέθηκα καθόλου, η δε παρέα μου που κάτι σκαμπάζει από Παλαιά Διαθήκη ήξερε και ποια καταστροφή θα έλθει μετά (δε φτάνει που βρίσκει τους δολοφόνους σε όλες τις ταινίες από το πρώτο πεντάλεπτο, τώρα μου χαλάει και τις ιστορικές). Τουλάχιστον δύο καλές ερμηνείες, ωραία μουσική, καλά εφέ, κάτι παραπάνω από αξιοπρεπής.