Κίνα Κινα Πεκίνο Σιαν Σαγκάη

[Konstantinoz]

Ήταν Πάσχα του 2015 όταν αποφάσισα να κανω ένα ταξίδι στην Κίνα και συγκεκριμένα το τρίγωνο της κινας (Πεκίνο, Σιαν, Σαγκάη).
Έφθασε η 8η Απριλίου 2015 (ευτυχώς δεν είχαν αρχίσει ακόμη τα capital controls) και όλη οι δρόμοι οδηγούσαν στο Ελ βενιζελος όπου θα πετούσα με tην qatar airways για Πεκίνο με ενδιάμεση σταση στο καινούριο τότε αεροδρόμιο της ντοχα hamad (φοβερό αεροδρόμιο αλλά σαν
της Σιγκαπούρης δεν υπάρχει πουθενα). Επιβιβάστηκα στην πτήση των 14.40 για Ντόχα και αφίχθη γύρω στις 18.40 τοπική ώρα, η επόμενη πτήση για Πεκίνο θα αργουσε οπότε την άραξα στο αεροδρομιο, ήρθε λοιπόν η ώρα της επιβίβασης για Πεκίνο με συνολική ώρα πτήσης στισ 8 ώρες και λιγο λιγότερο (και στις 2 πτήσεις το φαγητό της qatar ήταν εξαιρετικό μέχρι και pancakes με mupple σιρόπι βγάλανε για πρωινό).

Έφθασα λοιπόν στο Πεκίνο γύρω στις 1.30 το μεσημέρι ,μόλις κοίταξα έξω από το αεροσκάφος νόμιζα ότι είχα προσγειωθεί σε έρημο ο ουρανός είχε αυτό το χρώμα της έρημου το κιτρινοπο και δεν φαινόταν σχεδόν τιποτα από το παράθυρο οπως καταλάβατε και ίδιοι η ατμοσφαιρική ρύπανση ηταν το πρώτο πράγμα που καταλάβαινει κανείς φθάνοντας στο πεκινο. Κατευθύνομαι προς τον έλεγχο διαβατηρίων όπου είχε μια τρελή ουρά εντωμεταξυ είχα συμπέσει με κάτι Αμερικανούς που μόλις είχαν φθάσει κάνανε φασαρία και κλέβανε λίγο στην ουρα για να προλάβουν τις εσωτερικες τους πτήσεις ,πρέπει να περίμενα Τούλαχιστον 1.30 ωρα μέχρι να φθάσω στον ελεγχο διαβατηρίων, δίνω λοιπον το διαβατήριο μου στον αστυνομικο οπου πρέπει να το κοίταξε παράλληλα με εμένα τουλάχιστον 6 φορές (ουτε ο Δαλάι Λάμα να ήμουν) .Πηρα τα μπαγκαζια και και κατευθηνθηκα λοιπόν προς το τρένο beijing airport express,θα κατεβαινα στην dongzimen station όπου θα έπαιρνα ταξί για το ξενοδοχείο. Κατεβαινοντας λοιπον στην dogzimen έπαθα πολιτισμικό σοκ, λιγο το νέφος λίγο κάτι τύποι ταξιτζήδες με σκιστομογγολικα μάτια που μάλλον εψαχναν για κούρσα μου μιλούσαν στα κινέζικα ευτυχώς για καλή μου τύχη είχα εκτύπωσει την διευθηνση του ξενοδοχείου στα κινεζικα όπου υπήρχε και χάρτης πανω οπότε δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ευτυχώς διοτι εάν περίμενα να συνενοηθω στα αγγλικά δεν επρόκειτο να βγαζα άκρη (γενικα συμβουλεύω τον οποιονδήποτε που πάει στην Κίνα να κάνει το ίδιο θα σωθει).Επιβιβάστηκα λοιπόν στο ταξί γραφοντας στο κινητό μου 200 yuan και το έδειξα στον ταξιτζή δηλαδή 200 yuan μέχρι το ξενοδοχείο. Το πεκίνο πιστεύω πως πρέπει να είναι η πιο άσχημη πόλη στον κόσμο, η αύρα του κομμουνισμού αναδυεται έντονα από την αρχιτεκτονική των κτηριων. Εφθασα λοιπόν στο ξενοδοχειο στην wanfujing street που δεν θυμάμαι πως λεγότανε μετά από σχεδόν 1 ημέρα ταξίδι και πάω καρφί να κάνω check in εν τωμεταξυ, μου είχαν δεσμεύσει 300 ευρώ στην καρτα σαν deposit τα οποία θα αποδεσμευονταν κατα το check out (γενικά στην Κίνα αυτή είναι η πολιτική των ξενοδοχείων) όμως τότε δεν ήξερα τι σημαίνει deposit κ δεν μπορούσε κανενας να μου το εξηγήσει αφού στην reception δεν καταλάβαιναν το where is the bank και το where is the metro station τελικα ήρθε ο ,hotelmanager και μου το εξηγησε με κάτι υποτυπώδη αγγλικά. τέλος πάντων παίρνω τηλεφωνο το πρακτορείο οπου θα ερχόταν την επόμενη ημερα να με πάρει για εκδρομή στο σινικό τείχος , το είχαν ξεχασει και ευτυχώς που τους πήρα τηλεφωνο.

 

[Konstantinoz]

Συνεχίζω την αφήγηση της ιστορίας μου από το ξενοδοχείο στο Πεκίνο ανοίγω την κουρτίνα στο παράθυρο του δωματίου μου και βλέπω 3 γερανούς σε σειρά να βοηθούν στο χτίσιμο πολυοροφων κτηριων και τους εργατες να δουλεύουν μέχρι της 12 το βράδυ, αφήνω το ξενοδοχείο και πάω για μια βόλτα στην wafunjing στο αγνωστο χωρίς κανενας να μιλάει αγγλικά και χωρίς να έχω ίντερνετ φρικη, βάζω ενα σημάδι για το που είναι το ξενοδοχείο και άρχιζω να περπατάω.
Τα οικοδομικά τετράγωνα ήταν τεράστια, τεραστια ήταν και τα κτήρια όπουδηποτε και να κοιταζε κάνεις, έπισης διαφημισεις του τότε καινούριου iphone 6 δέσποζαν σε πολλά κεντρικά σημεια ο δρόμος με βγάλε όλο ευθεία σε μια κεντρική αγορά όπου μια τσίκνα με διαποτισε,μπαινω μέσα και βλεπω για πρωτη φορά στην ζωή μου 'ψηστες' να ψηνουν κατσαρίδες, σκορπιούς, ακρίδες και άλλες τέτοιες ωραίες ντελικατεσεν αφού έφαγα μια γερη φρίκη έφυγα και κατευθυνθηκα στα πρωτα McDonald's που ειδα με την ελπίδα ότι θα μπορέσω να συνενοηθω και να φαω, που τέτοια τύχη ο ταμίας δεν μιλούσε γρι αγγλικά ευτυχως υπήρχαν κάτι πλαστικά φυλλάδια με φωτογραφειες από τα mac menu δίπλα στο ταμειο οπότε με μια χειρονομια του δακτύλου έγινε η παραγγελία,( το αν θα ήταν μικρό η μεγάλο το mac menu δεν τίθεται λόγος) ,φαίνεται η τιμή ευτυχως στην ταμειακή και η αγορά ολοκληρώθηκε, μετά από όλα αυτά επιστρεφω στο ξενοδοχείο για να κοιμηθώ.
Ποσταρω τις παρακάτω φωτο

2η ημέρα, πρωινό ξύπνημα ευτυχώς που δεν ειχα πληρώσει για πρωινό(διότι όλα ήταν κινέζικα) οπότε αρκέστηκαν στα Μολτο κρουασάν που είχα κουβαλήσει από την Αθήνα
Κατευθύνθηκα στην ρεσεψιόν του ξενοδοχείου και είδα την ξεναγό για την εκδρομή στο σινικό τείχος την ακολούθησα και μπήκα μέσα στο βανακι που θα έκανε την εκδρομη είπα goodmorning to everyone και το ταξίδι ξεκίνησε η πρωτη στάση θα ήταν "για την λεγομενη προμήθεια του ξεναγου" σε μαγαζί που πουλουσε jade νεφρίτη, οι Κινέζοι τον χρησιμοποιουν για γλυπτικη μικρών αντικειμενων και για
να κατασκευάσουν διακοσμητικά αντικειμενα. Συνήθως στα μαγαζιά το βλέπει κανείς σε πράσινο χρώμα, ευτυχώς υπήρχε ένα μικρό μέρος όπου κάνανε ευρωπαϊκό καφέ δηλαδή capuccino οπότε την άραξα εκεί για λίγο και απόλαυσα τον καφέ μου, στην συνέχεια έκανα ένα τουρ μεσα στο μαγαζί το οποιο είχε ωραία πράγματα από παραβάν μέχρι αντίγραφα κοσμημάτων που φορουσανε οι αυτοκράτορες της Κίνας συνεχίσαμε το τουρ με μια στάση στο Ολυμπιακό στάδιο του Πεκίνου για μερικές φωτογραφίες έπειτα συνεχίσαμε για τους τάφους του αυτοκράτορα Μινγκ. πρώτα η είσοδος ήταν επιβλητική ένα στρωμένο κόκκινο χαλί δέσποζε μετά το πέρας της εισόδου και ένα εντυπωσιακό συγκρότημα κτηριων βρισκόταν ακριβώς απέναντι μου..ο συγκεκριμενος είναι ο changling τάφος ο μεγαλύτερος και ένας από τους 13 τάφους της δυναστείας των μινγκ στους οποίους βρίσκονται θαμμένοι οι κυβερνήτες οι γυναίκες και οι παλακίδες τους (ωραία φάση) για την ιστορια η δυναστεια των μινγκ κυβερνούσε την Κίνα από το 13 αιώνα έως τα μισά του 16ου αιώνα μ.χ κατά την οποία ο πληθυσμός της Κίνας διπλασιάστηκε και το εμπόριο κ οι τέχνες ανθησαν..στο συγκεκριμένο μέρος γινονταν θυσιες ΜΕΤΑΞΥ των οποιων και ανθρωποθυσίες προς τιμή του αυτοκράτορα τοτε zhu di οπου κατά την ηγεμονια του κατασκευάστηκε η απαγορευμένη πολη ,οι ανθρωποθυσιες στην Κίνα σταμάτησαν τον 18ο άιωνα.

 

[Konstantinoz]

Συνεχιζω την ταξιδιωτική μου συγγραφή με την επίσκεψη στο σινικό τείχος και συγκεκριμένα στην περιοχή badaling. Κατέβηκα από το βαν και κατευθηνθηκα πρώτα σε τοπικό εστιατόριο για φαγητό μαζί με το γκρουπ, έξω από το εστιατόριο υπήρχε ενας παπαγάλος σε κλουβι που φώναζε τσιλαμα τσιλαμα, ένα ζευγάρι Κινέζων μου είπε ότι τσιλαμα σημαίνει φαγητό (ειχε πολλυ πλάκα)
Ήρθε λοιπόν η ώρα να αντικρίσω ένα από τα επτά θαύματα του σύγχρονου κοσμου, μετά από 15 λεπτα ανηφορικόυ περπατηματος έφθασα στο τελεφερίκ όπου θα με ανέβαζε στο σινικό τείχος, ποσταρω το παρακάτω βίντεο (αν και μπήκε λιγο έως πολλυ δαχτυλακι μπροστα στην κάμερα)

Κατέβηκα λοιπόν από το τελεφερίκ και αντικρισα την άνοιξη σε όλο της το μεγαλείο,
Οπου και να κοιταζε κανεις οι αμυγδαλιές είχαν αρχίσει δειλα να ανθίζουν κάνοντας το σινικό τείχος να μοιάζει ακόμα πιο όμορφο και απόκοσμο..δεν θα ξεχάσω την στιγμή που το πρωτο αντίκρισα έμεινα με το στόμα ανοιχτό(ουαου, ο μαλακά είπα από μέσα μου) πρέπει να ονειρεύομαι ότι βρίσκομαι πάνω στο σινικό τείχος κ αντικρίζω αυτό το θέαμα..άραξα κάνα 10 λεπτό κ έπιασα την πάρλα με κάτι Αμερικανούς από το γκρουπ, εντωμεταξυ έβλεπα κάτι Σκωτσέζους με ψηλές πράσινες σκοτζεζικες κάλτσες και αθλητικά να περπατάνε κ να ανεβαινουν τα σκαλιά με έντονο ρυθμο, (ήταν από αυτους τους πολλους hikers που είδα που περπατούσαν όσο περισσότερο γινοταν κατά μήκος του τειχους).σηκώθηκα λοιπόν και αρχησα και εγώ επηρεασμένος από τους σκοτζεζους hikers να περιπλανουμαι κατά μηκος του σινικου τειχους,, σε μια φάση αντίκρισα κινέζικα γράμματα λαξευμένα πάνω στο βουνό, ρώτησα την ξεναγό τι σημαίνουν αυτά τα γράμματα και μου απάντησε "loyalty to chairman Mao" δηλαδή υποταγή στον αρχηγό Mao Zedong ο,σημαντικότερος αρχηγός του κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας από το 1949 μεχρι σημερα. Σε ποιον όμως οφείλει η Κίνα την ιδέα της κατασκευή αυτού του τειχους, όπου αν συνυπολογιστούν και οι διακλαδώσεις του φθάνει τα 21.196 χιλιομετρα, η απάντηση είναι στον πρώτο αυτοκράτορα της Κίνας γνωστός κατά εμάς τους Ελληνες όπως τον γράφουμε και τον προφέρουμε στα ελληνικά Τσιν (όλο μαζί Τσιν Σι Χουάνγκ). Όπως είναι εύλογο ο Τσιν (ο μοναδικός αυτοκράτορας της δυναστείας των Τσιν) εδωσε το όνομα του στην Κίνα. Για να φθάσει στο σημείο αυτό αγωνίστηκε για αιώνες προκειμένου να υποτάξει και να ενσωματώσει τα τότε αντιμαχόμενα βασιλεία της κινας. Κατά τη να διανστεια των Τσιν το σινικό τείχος δεν είχε την σημερινή του μορφή, ο Τσιν ξεκίνησε να το κατασκευάζει όχι με εννιάιο τρόπο αλλά να συνδέει και να ενώνει τα προϋπάρχοντα τείχη (χτισμένα από τα κράτη της εποχής) με καινούρια τείχη. Έπειτα κατά την επομενη δυναστεία των Μινγκ το τείχος πήρε τις διαστάσεις που γνωρίζουμε σήμερα, συμβάλλοντας στην απώθηση των εχθρικών τότε Μογγολικων αλλά και τουρκικών φύλλων.

 

[Konstantinoz]

Μετά από 2 ώρες παραμονη στο σινικό τείχος η εκδρομή έφθασε στο τέλος της,πήραμε τον δρόμο της επιστροφής με μια ενδιάμεση στάση σε μια πινακοθήκη.καπως έτσι τελείωσε η 2η μέρα στο πεκνο με τις επισκέψεις στους τάφους της δυναστείας των ming και στο σινικό τείχος. προς ενημέρωση των μελών και των ενδιαφερομένων για ένα ταξίδι στην Κίνα οι εκδρομές κλεινονται μέσω ενός κρατικού Σάιτ της Κίνας το οποίο έχει στάνταρ τιμες από ότι θυμάμαι η συγκεκριμένη εκδρομή στοίχισε το πολλυ 40 ευρώ και λιγοτερο.
3η ημέρα στο Πεκίνο, πρωινό ξύπνημα πάλι από της 6.30 ώρα για εκδρομη στα θερινά ανάκτορα (summer palace) στον ναό του ουρανού (temple of heaven) και τέλος στην μεγαλειώδη απαγορευμένη πολη.
Επιβαστηκα στο βανακι το ίδιο γκρουπ ήμασταν πάλι αμερικανοι Σουηδοί και ένα Ινδός ο οποιο με ενημέρωσε ότι η Ελλάδα πήρα την δόση του δανείου από το ΔΝΤ (ήταν έτη Απρίλιος του 2015 πριν την περίφημη διαπραγμάτευση Τσίπρα Βαρουφάκη) όπου εάν είχα επιχειρισει να κάνω αυτό το ταξίδι μετά από αυτή δεν θα ήταν και πολλυ εύκολο.
Η κίνηση ήταν πολλή μεγάλη, μετά από 2 ώρες περίπου έφθασα στα θερινά ανάκτορα. Η είσοδος δεν σε μαγνητιζε τόσο όσο εκείνη στους τάφους των ming .προμηθεύτηκα το εισητηριο από την ξεναγό την οποία ακολούθησα , έπρεπε κάνεις νά ακούει με πολλυ προσοχή και να κοιτάει τα χειλη της για να καταλάβει τι έλεγε στα αγγλικα..Ας επικεντρωθώ στα θερινά ανάκτορα ένα τεράστιο συγκρότημα με αγάλματα κυρίως ζωων( τίγρεις πουλιων) διάσπαρτων ανακτόρων και με μια μεγάλη λίμνη να το καθιστά ακόμη πιο γοητευτικο. Το σήμα κατατεθέν του είναι ο λόφος της μακροζωίας και η λιμνη 60 περίπου μετρων kunming η οποία είναι σχεδόν γεμάτη από παραδοσιακά κινέζικα βαρκακια. Η ιστορία των θερινών ανακτόρων αρχίζει κατά το 1153 όταν ο 4ος αυτοκράτορας της δυναστείας των jin μετέφερε την πρωτεύουσα στο Πεκίνο και διέταξε την κατασκευή του.καθε επόμενη δυναστεια που ακολουθουσε έβαζε και το δικό της λιθαράκι (χρήσιμο ναων, κτιρίων αλλά και τροποποίηση των ήδη υφιστάμενων χώρων) εντωμεταξυ περπατώντας αμέριμνος είχα και τα τυχερά μου βλέπω 4 κινεζουλες μαθήτριες να θέλουν να βγάλουν φωτογραφια μαζί μου, δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι η συνενόηση έγινε με χειρονομίες για ακόμη μια φορά

 

[Konstantinoz]

Μετά από τις φωτογραφίες με τις κινεζες μαθήτριες πέρασα μια γεφυρουλα και βρέθηκα μπροστά σε μια παγοδα.να σας πω την αλήθεια δεν θυμάμαι και πολλά πράγματα για την ιστορία των θερινών ανακτόρων ο τελευταίος αυτοκράτορας που έζησε εκεί είναι ο γνωστός μας από την ταινία του Bertolucci ο puyi.το 1998 η unesco το ανακήρυξε ως κινεζικο αριστούργημα όσον αφορά το σχέδιο κηπων