Και μαζί και μόνοι...

[taxidiaris]

Αγαπητοί φίλοι,καλησπέρα.
Διαβάζοντας το παραπάνω θέμα βλέπω διάφορες απόψεις και σκέψεις,αλλά υπάρχει μια σύγκλιση.Οτι όλοι λίγο πολύ τολμούν ταξίδια και μόνοι τους.Αυτό σημαίνει Ταξιδιώτης και όχι Τουρίστας.Μπράβο σε όλους σας,είστε πραγματικοί Ταξιδιώτες και χαίρομαι που είμαι μέλος σε ενα τέτοιο site.
Για την άποψή μου σχετικά με ενα ταξίδι με παρέα ή μόνος,πιστεύω τα εξής :
Οταν κανονίζεις ενα ταξίδι,αφιερώνεις κόπο,χρόνο και φυσικά χρήμα.Χρειάζεται σωστός προγραμματισμός,καλός ταξιδιωτικός οδηγός και καλός χάρτης.Σκέφτεσαι που θα πάς ,τί θα δείς,τί θα γευτείς,τί θα συναντήσεις.Ολα αυτά πρέπει να βρίσκουν ανταπόκριση και να ταιριάζουν με το χαρακτήρα και τις επιθυμίες του φίλου ή της φίλης σου.Αλλιώς,...ΜΟΝΟΣ!!!!
Δεν συμφωνώ με την ιδέα ότι σε ενα ταξίδι γνωρίζεις εναν άνθρωπο.
Αν είναι να φτάσεις σε αυτό το σημείο για να τον γνωρίσεις και να σου βγεί το ταξίδι ΜΑΥΡΟ,τότε τί κάνεις?
Για να πάς με εναν άνθρωπο ταξίδι πρέπει να έχεις βγεί και 5 φορές περίπου για εναν καφέ π.χ. και μέσα απο συζητήσεις επί σοβαρών θεμάτων και για ταξίδια να έχεις καταλάβει τί ρόλο βαράει.Οχι να βγείς να συζητήσεις για τον Ολυμπιακό ή τη μάρκα του επόμενου κινητού σου?Αυτά πιστεύω επί του συγκεκριμένου θέματος και μέχρι στιγμής έχω βγεί σωστός.
Διότι μπορεί η γυναίκα μου να με ακολουθεί σε κάποια ταξίδια,αλλά έχει κόλλημα με την Ευρώπη και δεν πάει πουθενά αλλού.Με φίλους έχω πάει Αίγυπτο και με φίλους ή μόνος κανονίζω ταξίδια εκτός Ευρώπης.Τί να κάνουμε,ο καθένας με τις απόψεις του.
Γι΄αυτό σε όσους τελικά δεν βρίσκουν παρέα για κάποιο ταξίδι δύσκολο ή περίεργο εύχομαι καλό δρόμο και να έχουν θάρρος και θράσος.ΜΟΝΟΣ καλύτερα παρά με το ΜΑΝΟ!!!
Να είστε όλοι καλά.
Αντρέας.

 

[Yorgos]

Για μένα ο πιο εύκολος τρόπος να βρεις παρέα για το ταξίδι είναι...να κάνεις το ταξίδι. Επιτόπου βρίσκεις κόσμο (άμα θες, γιατί πολλές φορές δε θες κιόλας) και συνήθως είναι και ωραίοι τύποι. Μερικοί από τους καλύτερούς μου φίλους είναι παιδιά που γνώρισα "στο δρόμο". Με άλλους πάλι τα πέρασα τέλεια, αλλά χωρίσανε οι δρόμοι μας κάπου στην πορεία ("εσύ πας Βολιβία; εγώ λέω να μείνω λίγο παραπάνω στη Χιλή...καλό δρόμο φίλε") και χάσαμε επαφή. Με άλλους δεν ταιριάξαμε και τραβήξαμε ο καθένας όπου νόμιζε. Σε πολλά ταξίδια "αναγκάστηκα" σε κάποιο σημείο να μοιραστώ έξοδα και μεταφορικό μέσον για εξοικονόμηση χρημάτων (π.χ στην Τανζανία σε κάποια φάση ήθελα να κάν σαφάρι και μόνος μου δεν έβγαινα με τίποτε) κι αποδείχθηκε ότι το να κάνεις και παρέα με κανένα ξένο πού και πού κάνει πολύ καλό: σου δίνουν άλλη οπτική γωνία για τη χώρα που ταξιδεύεις, ιδέες ("πήγαμε σ' ένα απίθανο χωριό με ινδιάνους τις προάλλες...άκου πώς πας εκεί") και κάποια στιγμή θες να μιλήσεις και λίγο σε μια γλώσσα που ξέρεις, ειδικά αν είσαι σε καμιά κουφή χώρα με συννενόηση καρούμπαλο και ψάχνεσαι στους σταθμούς λεωφορείων κοιτώντας τα δρομολόγια στα Λαοτιανά ή τα Αιθιοπικά. Πάντα τα καλύτερα προκύπτουν απ' το "πάμε και βλέπουμε".

 

[go2dbeach]

Επιτόπου βρίσκεις κόσμο (άμα θες, γιατί πολλές φορές δε θες κιόλας) και συνήθως είναι και ωραίοι τύποι. σου δίνουν άλλη οπτική γωνία για τη χώρα που ταξιδεύεις, ιδέες ("πήγαμε σ' ένα απίθανο χωριό με ινδιάνους τις προάλλες...άκου πώς πας εκεί") Πάντα τα καλύτερα προκύπτουν απ' το "πάμε και βλέπουμε".

Συμφωνω απολυτα με τα παραπανω Γιωργο , και παλι τα συγχαρητηρια μου..Ετσι ακριβως τα βλεπω κι εγω , τα καλυτερα προκυπτουν απο το "παμε και βλεπουμε". Τα καλυτερα μερη ειναι αυτα που δε γραφουν οι οδηγοι ,αλλα αυτα που μαθαινεις απο συζητησεις με αλλους ταξιδιωτες. Το εχω δει , μου εχει συμβει στα λιγοστα ταξιδια μου.
Δεν ειμαι ακριβως ο τυπος του backpacker , μαλλον ειμαι , αλλα εχω και συνταξιδιωτη που δε θελω να ζορισω πολυ .Παλι καλα που εχει ακολουθησει μεχρι τωρα και ελπιζω να ακολουθησει και στο επομενο.

Να εισαι καλα Γιωργο και ελπιζω να μοιραστεις καποιες απο τις ιστοριες σου μαζι μας (αν δεν ξερεις απο που να ξεκινησεις , να σε βοηθησουμε να αποφασισεις )

 

[Yorgos]

Οι μόνες γυναίκες σε γκρουπ είναι όντως πλειοψηφία γιατί πλέον οι σχέσεις μεταξύ των δύο φύλων είναι δύσκολες

Επίσης είναι επειδή τους ξαποστέλνουν οι γιαγιάδες και με τη δεύτερη σύνταξη (του αποθανόντος) πάνε ταξιδάκια, μην το ξεχνάμε κι αυτό. Αλλά είναι αλήθεια ότι πλέον είναι πολύ δύσκολο να βρεις γκρουπ που να έχει πλειοψηφία άνδρες. Σε ό,τι αφορά την Κόστα Ρίκα, όντως πιστελυω πως είναι αισθητά ασφαλέστερη από τα περισσότερα λατινοαμερικάνικα κράτη και ειδικά τα γειτονικά, αλλά δεν είναι και κανένα Βατικανό (http://www.janes.com/news/security/countryrisk/jid/jid080501_1_n.shtml). Αλλά δε θεωρώ ότι είναι και πάρα πολλές οι χώρες που μια γυναίκα δε μπορεί να πάει μόνη της. Κοινή λογική χρειάζεται, λίγη προετοιμασία και τύχη (πιο επικίνδυνο είναι να βγεις με μηχανάκι στη Συγγρού, έχω κάνει deliverάς και ξέρω...).

 

[renata]

Kι εγω θα πηγαινα ακομα και μονη μου στο ταξιδι μου , αφου για

τυχερός ο mr. ξέρει τι κάνει ο άνθρωπος ,τυχερή και εσύ που σε ακολουθει ....εγώ δεν το έχω καταφέρει.....:roll:

 

[renata]

ποτέ μακρινό ταξίδι με μή καρατσεκαρισμένο άτομο .δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου χαλάσει τις ιερές μέρες μου .ποτέ παραπάνω απο 3-4 άτομα ,και γενικώς σχεδιάζω αυτό που θέλω χωρις να ξέρω απο την αρχή αν η μοιρα μου το έχει να παω ακόμα και μόνη!!

 

[mpiftex]

Δεν μπορώ να συμφωνήσω παραπάνω με τον Yorgo, πραγματικά οι απόψεις μας συμπίπτουν ακριβώς!

Αν δεν θες να είσαι μόνος, δεν χρειάζεται να είσαι, ακόμη και αν ξεκίνησες μόνος. Είναι τόσο εύκολο να γνωρίσεις κόσμο ταξιδεύοντας που αν θες μπορείς να έχει συνεχώς παρέα.

Για να απαντήσω ξεχωριστά σε κάποια πράγματα που ειπώθηκαν

Τώρα, όσον αφορά το 2ο, είμαι της άποψης ότι γνωρίζεις πραγματικά έναν άνθρωπο εάν ταξιδέψεις μαζί του.

Όταν ταξιδεύεις μόνος σου, γνωρίζεις καλύτερα τον εαυτό σου και το μέρος, είσαι πιο ανοιχτός σε νέες γνωριμίες και εμπειρίες αφού είσαι τελείως αποκομμένος με το «πίσω»

Έτσι όπως έχει καταντήσει ο κόσμος μας είναι λίγο επικίνδυνο να ταξιδεύει γυναίκα μόνη. Εκτός κι αν είναι με γκρουπ.

Εξαρτάται που πας. Σε κάποια μέρη θέλει λίγο προσοχή παραπάνω αλλά δεν είναι και για να τρελαίνεσαι. Πάρα πολλές κοπέλες ταξιδεύουν μόνες τους με ασφάλεια. Κοινή λογική να έχεις (άντρας-γυναίκα) και όλα θα πάνε καλά. Οι πολλές φοβίες μας κρατάνε κλεισμένους στο σπίτι!

να βλεπω φωτογραφιες αργοτερα και να λεω α εκει ημουν με αυτον ή αυτην α εκει καναμε εκεινο ή το αλλο.

Αν πας μόνος σου όμως αντί να λες «εγώ, ο Βαγγέλης και η Μαρία», θα λες «εγώ και ο Stew από την Αγγλία, η Axelle από τη Γαλλία και ο Juan από την Αργεντινή, την Axelle μάλιστα την ξαναείδα όταν πήγα στη Γαλλία και με φιλοξένησε και με τον Juan θα συναντηθούμε όταν έρθει τον άλλο μήνα διακοπές στην ελλάδα»

 

[tina]

ποτέ μακρινό ταξίδι με μή καρατσεκαρισμένο άτομο .δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου χαλάσει τις ιερές μέρες μου .

Κι εμενα αυτη ειναι η αρχη μου! Τα ταξιδια και ειδικα τα μακρινα , ειναι δυσκολα και ειναι κριμα να βαζω σε δοκιμασια τα νευρα μου αλλά και τους γνωστους μου.

 

[elpihonmar]

Δύσκολο το θέμα και πολυδιάστατο....αν περιμένεις να γνωρίσεις καλύτερα στο ταξίδι τον άλλο ζήτω που καήκαμε, τα πιασες τα λεφτά σου.Βέβαια μου χει τύχει κια απ την άλλη με κολλητή φιλενάδα, συνομήλικη που την ήξερα πολύ καιρό να πάω μαζί της στο εξωτερικό, και να το παίζω πραγματικά μαμά της.Εκείνη στη μούγκα, και εγώ να τα κανονίζω όλα. Εκεί το βολεύεις ΄λες ένα<άνοιξε και εσύ πουλάκι μου το στόμα σου> μετάξυ σοβαρού και αστείου και το μήνυμα το παίρνει ο άλλος.
Χειρότερη περίπτωση να πας με αμόρε και με το που φτάνεις, να αρχίσει είμαι κουρασμένος, και δεν μπορώ να περπατάω....κλπ.Εκεί.....σκούρα τα πράγματα, απολαυμβάνεις μονάχη τους περιπάτους σου, και όταν με το καλό επιστρέψεις στη βάση σου, επιστρέφεις και τον αγαπημένο στη μανούλα του.

 

[Yorgos]

Καμιά φωτογραφία της Axelle έχουμε;

 

[tania]

Φίλε Yorgo γράψε μας ταξιδιωτικές ιστορίες από την Τανζανία και την Ιαπωνία ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

 

[mpiftex]

Καμιά φωτογραφία της Axelle έχουμε;

Αν και το παραπάνω παράδειγμα ήταν τυχαίο, η Axelle είναι μια γλυκύτατη Γαλλιδούλα που ταξιδέψαμε για λίγο μαζί στο Vietnam. Οι δρόμοι μας χώρισαν στην Sapa, όταν εγώ έφυγα για Κίνα και εκείνη συνέχισε δυτικά προς Λάος. (και δεν έχω πάει ακόμα στη Γαλλία να τη δω)