Κίνδυνοι που αντιμετωπίσαμε σε ταξίδια

[nera_gr]

Πφφ, κι εγώ θα σας έλεγα για μια μαϊμού με τον εκπαιδευτή της που με πήραν στο κατόπι στο Μαρόκο, αλλά εδώ βλέπω πειρατές, ληστές... Με τρομάξατε! Λέω στο επόμενο ταξίδι να πάω σε 5στερο και με οδηγό!!!

 

[Zephyrous]

Η δικη μου ιστορια ειναι πιο light... Βραδυ, χειμωνας του 2005 στο μετρο του Παρισιου. Σταση Lamarck-Caulaincourt. Ελαχιστα εως μηδαμινα ατομα στην αποβαθρα. Με το που φτανω σε αυτη, με πλησιαζουν δυο τυπακια απο τα αριστερα, κλασσικες φατσες racaille (συμμοριτες). Ο ενας μου λεει: ''μου δινεις λιγο το κινητο σου? θελω να στειλω ενα μηνυμα στην κοπελα μου''. ''Ναι, σιγουρα'' λεω απο μεσα μου και του απανταω οτι μου εχει τελειωσει η καρτα. ''Ελα'', συνεχιζει, ''δωστο μου λιγο''. Εξακολουθω να τον γραφω. Σε λιγο χανει την υπομονη του και βγαζει μαχαιρι, ενω και ο φιλος του ειναι σε επιφυλακη. Και αρχιζει το παραληρημα: ''θες να σε σκοτωσω; Δωσε μου το κινητο σου τωρα! Θα σε σφαξω επιτοπου!'' και λοιπα γλυκολογα. Εγω εκεινη τη στιγμη, ως δια μαγειας ξεχναω τα γαλλικα μου και αρχιζω να προσποιουμαι οτι δεν καταλαβαινω τι μου λεει, παρα το οτι λιγο νωριτερα του ειχα μιλησει σε απταιστα γαλλικα. Απο Ελληνας εγινα Κινεζος. Οσο εκεινος χτυπιεται, λεει πως θα με σκοτωσει και κανει απειλητικες κινησεις με το μαχαιρι, τοσο πιο κινεζος εγω, να του λεω με σπαστα γαλλικα οτι δεν καταλαβαινω τι μου λεει. Επανω στην παρανοια ερχεται το μετρο. Οι τυποι τραβιουνται λιγο πιο πισω. Η ιδεα μου μαλλον επιασε. Μπαινω σαν κυριος στο μετρο και ενα δευτερολεπτο πριν κλεισουν οι πορτες πηδανε κ οι δυο μεσα και με στριμωχνουν. Πλεον ειμαστε σχεδον μονοι στο βαγονι. Αλλα 2-3 ατομα που ηταν στο ιδιο βαγονι καθονταν αρκετα πιο πισω για να αντιληφθουν τι γινοταν, αλλα και να το αντιλαμβανονταν, αμφιβαλλω αν θα επενεβαιναν. Φοβουνται πολυ τις racailles γιατι εχουν συμβει πολλα ασχημα εως θανατηφορα περιστατικα.
Εκει λοιπον που πλεον με εχουν στριμωξει και αισθανομαι το μαχαιρι να ακουμπα στην κοιλια μου σκεφτομαι οτι καπου εδω πρεπει να υποχωρησω. ''Ενταξει'' τους λεω και βγαζω το κινητο απο την τσεπη και τους το δειχνω. Για καλη μου τυχη, το κινητο, εκτος του οτι δεν ηταν προσφατο μοντελο ειχε σβησει απο μπαταρια. Το ειδαν και μαλλον υπεθεσαν οτι τους ελεγα αληθεια νωριτερα οτι δε λειτουργουσε. Προφανως καταλαβαν οτι δεν αξιζε κ πολλα λεφτα, επομενως μου λενε απλα ενα οκ και το ξαναβαζω στην τσεπη.

Και τοτε περναμε στο γελοιο κομματι της ιστοριας: ''Φοβηθηκες, ε?'' Μου πεταει ο ενας χαζογελωντας. ''Ε, ναι του λεω, αμα σου κολλανε ενα μαχαιρι στην κοιλια συμβαινει αυτο... καλα κι εσεις ετσι τραβατε μαχαιρι για το παραμικρο?'' (τα γαλλικα μου στο μεταξυ εχουν επανελθει στο αρχικο τους επιπεδο!). Για να μην τα πολυλογω, με τους τυπακους πιασαμε την κουβεντα για το υπολοιπο της διαδρομης (απο που εισαι, με τι ασχολεισαι, καμια κοπελα εχεις κλπ) και στο τελος ανταλλαξαμε χειραψιες και πηγε ο καθενας στην ευχη του θεου...

 

[danev]

λιγο''. ....... και στο τελος ανταλλαξαμε χειραψιες και πηγε ο καθενας στην ευχη του θεου...

Μην μου πεις ότι ανταλλάξατε και τηλέφωνα??
Πάντως τυχερός ήσουνα .....

 

[amsterdam]

...τους τυφλωνες με τον φακο σου!...

Προσωπικά πάντα έχω τον φακό στην τσάντα μου,το καλύτερο αμυντικό νόμιμο ακίνδυνο όπλο!
Για τα πιο δύσκολα υπάρχει και το σπρέι!

 

[stellina]

Και τοτε περναμε στο γελοιο κομματι της ιστοριας: ''Φοβηθηκες, ε?'' Μου πεταει ο ενας χαζογελωντας. ''Ε, ναι του λεω, αμα σου κολλανε ενα μαχαιρι στην κοιλια συμβαινει αυτο... καλα κι εσεις ετσι τραβατε μαχαιρι για το παραμικρο?'' (τα γαλλικα μου στο μεταξυ εχουν επανελθει στο αρχικο τους επιπεδο!). Για να μην τα πολυλογω, με τους τυπακους πιασαμε την κουβεντα για το υπολοιπο της διαδρομης (απο που εισαι, με τι ασχολεισαι, καμια κοπελα εχεις κλπ) και στο τελος ανταλλαξαμε χειραψιες και πηγε ο καθενας στην ευχη του θεου...[/quote]

 

[Zephyrous]

Μην μου πεις ότι ανταλλάξατε και τηλέφωνα??

Αν το καλοσκεφτεις, παραλιγο να συμβει κι αυτο. Αλλά κυριολεκτικα και μονοδρομα

 

[Evapar]

Σήμερα ανακάλυψα αυτό το θέμα κι είπα να καταγράψω κι εγώ μια από τις εμπειρίες μου. Ηταν Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου του 2000 και βρισκόμουν με τον άντρα μου στην παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ. Είχαμε ξεκινήσει νωρίς το πρωί την ξενάγησή μας με τη βοήθεια ενός Ισραηλινού φίλου που είχε διατελέσει ξεναγός στα νιάτα του. Αφού επισκεφτήκαμε τα βασικά αξιοθέατα -Dome of the Rock, Τείχος των Δακρύων, Πανάγιο Τάφο- καθήσαμε το μεσημεράκι για φαγητό σ' ένα μικρό αραβικό εστιατόριο. Ξαφνικά ακούστηκαν πυροβολισμοί στην περιοχή (είχαμε δει νωρίτερα οχήματα της αστυνομίας μπροστά στην είσοδο του τεμένους, αλλά πού να φανταστούμε τι θα ακολουθούσε!) κι είδαμε να πλησιάζει ένας νεαρός παλαιστίνιος γεμάτος αίματα και φωνάζοντας διάφορα προς τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών που μαζεύτηκαν για να δουν τι συμβαίνει. Σε δευτερόλεπτα άρχισαν να κλείνουν τα ξύλινα παραθυρόφυλλα πάνω στα οποία είχαν κρεμασμένες τις πραμάτειες τους...Ο φίλος μας που προφανώς κατάλαβε τι σημαίνει, πληρώνει αμέσως το λογαριασμό και μας λέει 'πάμε να φύγουμε γρήγορα'. Κι είχε δίκιο...ακολούθησαν συμπλοκές στις οποίες σκοτώθηκαν 2 παλαιστίνιοι...Ηταν η μέρα που άρχισε η δεύτερη ιντιφάντα!!!

 

[kabamarou]

Zephyrous σου βγάλανε μαχαίρι σε απείλησαν ότι θα σε σκοτώσουν και πάλι δεν το έδινες το κινητό;
Αν είναι δυνατόν...
Ευτυχώς που δεν το είχανε να σφάζουν μάλλον οι συγκεκριμένοι.

 

[Zephyrous]

Απολυτα λογικη η απορια σου. Δυο πραγματα:

1) Ημουν 21 χρονων. Αν μου συνεβαινε τωρα ισως να το χειριζομουν αλλιως. Ισως κ οχι, αναλογως την κατασταση.

2) Οταν μπλεκεις σε μια κατασταση ζυγιζεις τα πραγματα, συνειδητα ή οχι. Εκεινη τη στιγμη το μυαλο μου μου ειπε να κανω πως δεν καταλαβαινω τις απειλες τους. Κατι με εκανε να πιστευω οτι οι τυποι δεν ηθελαν στ'αληθεια να με μαχαιρωσουν αλλα να με φοβισουν. Τωρα θες απο τυχη, θες απο σωστη κριση ή κι απο τα 2 μαζι, τη γλιτωσα, τοσο εγω οσο κ το κινητο μου. Εκανα κ καινουριους φιλους

 

[pigi_dikaiou]

. Εκανα κ καινουριους φιλους [/QUOTE]

Kαινουριους εκανες!!!!τους παλιους ομως ξεχασες!!!!!
Χαιρομαι που εισαι εδω!!!

 

[battered_suitcase]

Χα! Διαβάζω για πειρατές, καταδιώξεις ΙΧ, μαχαίρια, χατζάρες, ιντιφάντα και νομίζω ότι δεν έχω ζήσει τίποτα στη ζωή μου! Μαλτάκια πολύ ωραίο θέμα! Για πείτε μου, θεωρείτε ότι και ένας μικρός φακός μπορεί να είναι εξίσου χρήσιμος; Πώς τον χρησιμοποιείτε δηλαδή σε καταστάσεις αστικής βίας; Επίσης, όταν λέτε για σπρέι, μιλάμε για pepper spray ή μια μικρή λακ; Γνωρίζω ότι στην Ελλάδα είναι παράνομο το pepper spray, μήπως και σε άλλες χώρες θα μπορούσες να βρεις το μπελά σου γι'αυτό;

Επίσης, σημείωση: αν κάνουμε road trip δε σταματάμε να βοηθήσουμε κάποιον χτυπημένο που κείτεται στο δρόμο, ειδικά αν είμαστε μόνοι στο αυτοκίνητο και αυτός επίσης μόνος. Έχουμε πάντα στο κινητό το τηλ έκτακτης ανάγκης της χώρας που είμαστε (στην ΕΕ 112 - Χρειάζεστε άμεση βοήθεια; Ο αριθμός 112 σώζει ζωές! ), σταθμεύουμε το αυτοκίνητο λίγο πριν ή μετά το ατύχημα με κλειδωμένες ασφάλειες και καλή οπτική επίβλεψη του χώρου και καλούμε απευθείας βοήθεια. Φυσικά αν ο χτυπημένος είναι ΠΡΟΦΑΝΩΣ χτυπημένος (όχι απλώς ξαπλωμένος στην άσφαλτο αλλά πχ με κατεστραμμένη μηχανή, αιμοραγεί κλπ) κρίνουμε αναλόγως, δεν τον αφήνουμε τον άνθρωπο να κινδυνέψει από άλλα διερχόμενα οχήματα. Μια καλή λύση θα ήταν να σταθμεύσουμε ΠΡΙΝ το ατύχημα με αναμμένα αλάρμ για να ειδοποιούμε τους περαστικούς. Αυτά έχω να προτείνω απ'όσα ξέρω, αν έχετε να συμβουλέψετε κάτι διαφορετικό είμαι όλη αφτιά.

 

[Zephyrous]

Kαινουριους εκανες!!!!τους παλιους ομως ξεχασες!!!!!
Χαιρομαι που εισαι εδω!!!

Χαχα οχι δεν τους ξεχασα! Γι'αυτο ειμαι παλι εδω! Η χαρα ειναι δικη μου