Κάστρο Πυθίου, Έβρος....Κρίμα να τα έχουμε σε αυτή την κατάσταση και να μην είναι επισκέψιμα και αυτό και άλλα κάστρα και μάλιστα τόσο παλιά.....Θα προτιμούσα να είχε έστω ένα συμβολικό εισιτήριο και να συντηρούνταν για να είναι επισκέψιμο.
Τέσσερα όμοια κτίρια σε αρχιτεκτονικό στυλ rococo αποτελούν το Παλάτι Amalienborg και περιβάλλουν την πλατεία στο κέντρο της οποίας δεσπόζει το άγαλμα του βασιλιά Φρειδερίκου Ε΄, έργο του οποίου ήταν η δημιουργία των κτιρίων. Αρχικά το Amalienborg χτίστηκε για τέσσερις οικογένειες ευγενών, όμως όταν το Παλάτι Christiansborg κάηκε, τον Φεβρουάριο του 1794, η Βασιλική Oικογένεια της Δανίας αγόρασε τα τέσσερα κτίρια και μετακόμισε σε αυτά.
Το Μουσείο Amalienborg παρουσιάζει τους ιδιωτικούς χώρους των πιο πρόσφατων βασιλιάδων και βασιλισσών, με πολλά εκθέματα το εύρος των οποίων εκτείνεται 150 χρόνια πίσω, στον Christian IX και την Queen Louise (αυτοί οι δύο είναι γνωστοί, γιατί τα 4 παιδιά τους ανέβηκαν σε θρόνους της Αγγλίας, της Ελλάδας, της Ρωσίας και της Δανίας).
Η φρουρά περιπολεί έξω από τα Ανάκτορα και η αλλαγή γίνεται στις 12 το μεσημέρι.
Eίναι ένας μεσαιωνικός Πύργος στο Helsingborg , στην περιοχή Scania της Νότιας Σουηδίας. Είναι το μόνο τμήμα που απέμεινε από ένα μεγαλύτερο Φρούριο, το οποίο μαζί με το Φρούριο Kronborg στην απέναντι πλευρά του στενού ήλεγχαν το θαλάσσιο πέρασμα του Öresund. Χρονολογείται στις αρχές του 14ου αιώνα και ήταν συχνά η κατοικία των Δανών βασιλιάδων.
40 μέτρα πάνω από την πλατεία Stortorget εκτείνεται το πάρκο Slottshagen, μεγάλα τμήματα του οποίου κατασκευάστηκαν από το 1909 έως το 1911, στην τοποθεσία του κατεδαφισμένου Φρουρίου που υπήρχε εδώ.
Το σύνολο του πάρκου βρίσκεται σε ένα σημείο της πόλης που ήταν το λίκνο της εποχής των Vikings. Στην αρχή ήταν μόνο ένας μικρός οικισμός στον λόφο προστατευμένος με τοίχους. Όσο όμως το Φρούριο στην κορυφή επεκτεινόταν, τόσο οι κατοικίες μετακινούνταν σιγά-σιγά προς τους πρόποδες του λόφου. Έτσι το Φρούριο κατέλαβε όλη την περιοχή της κορυφής. Μετά την κατεδάφιση του Φρουρίου το 1680, ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως γεωργική γη. Προς τα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή εξελίχθηκε σε δημοφιλή εκδρομικό προορισμό, για τους κατοίκους της πόλης. Εκείνη την εποχή ανακαινίστηκε ο παλιός Πύργος του Φρουρίου και δημιουργήθηκε η αντιπροσωπευτική σκάλα Terrasstrapporna, η οποία οδηγεί από την κεντρική πόλη στον λόφο.
O Πύργος είναι επισκέψιμος, με έκθεση για την ιστορία του .
Με καταγωγή που χρονολογείται από τον 10ο αιώνα το Κάστρο χτίστηκε σε ρωμανικό στυλ ενώ αργότερα προστέθηκαν μετασχηματισμοί και διακοσμήσεις σε γοτθικό στυλ. Ένα αναγεννησιακό μέγαρο προστέθηκε τον 17ο αιώνα. Το Κάστρο κυριαρχεί πάνω από το Vianden σε ύψος 310 m και έχει απεριόριστη θέα στον ποταμό και το χωριό.
Tο Κάστρο είναι ανοιχτό όλο τον χρόνο από τις 10:00 έως τις 16:00 κάθε μέρα. Tον Μάρτιο και τον Oκτώβριο η ώρα κλεισίματος παρατείνεται έως τις 17:00 και τους καλοκαιρινούς μήνες έως τις 18:00
Είναι μια από τις μεγαλύτερες φεουδαρχικές κατοικίες των ρωμαϊκών και γοτθικών εποχών στην Ευρώπη. Μέχρι τις αρχές του 15ου αιώνα φιλοξενήθηκαν οι ισχυροί Counts του Vianden, οι οποίοι μπορούσαν να επαίρονται για τις στενές σχέσεις τους με το γερμανικό αυτοκρατορικό δικαστήριο. Tο 1417 το Kάστρο και τα εδάφη του κληρονομήθηκαν από τον Γερμανικό Οίκο Nassau. Tο 1820 κατά τη διάρκεια της βασιλείας του βασιλιά William I των Κάτω Χωρών το Κάστρο πουλήθηκε σε έναν εμπόριο μπαχαρικών του Vianden, ο οποίος ξεκίνησε να πουλάει κομμάτι-κομμάτι τα έπιπλα, καταλήγοντας να ξεπουλήσει μέχρι και τα στέγαστρα.
Tο 1890 το Kάστρο έγινε ιδιοκτησία του Mεγάλου Δούκα Aδόλφου. Έχει αποκατασταθεί με προσοχή όπως ήταν όταν μεγαλουργούσε και κατατάσσεται στα σημαντικότερα ιστορικά μνημεία της Ευρώπης.
Οι τιμές για το 2020 έχουν διαμορφωθεί ως εξής: ενήλικας στα 8 ευρώ και φοιτητικό στα 4,5 ευρώ. Για τους 65+ στα 6 ευρώ και για παιδιά 6-12 ετών στα 2 ευρώ.
Άμστερνταμ. Το παλάτι στην πλατεία Dam. Αρχικά κατασκευάστηκε ως δημαρχείο, ενώ άλλαξε χρήση όταν χρησιμοποιήθηκε από τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη ως βασιλική κατοικία. Ο σημερινός βασιλιάς με την οικογένεια του δεν μένει εκεί, αλλά το χρησιμοποιούν για εκδηλώσεις. Η είσοδος κοστίζει 10 ευρώ και 9 για φοιτητές.
Κοντά στο χωριό Bourscheid, στο βορειοανατολικό Λουξεμβούργο, το Κάστρο ορθώνεται σε μια τοποθεσία με αρχαιολογικά ευρήματα κατασκευών που χρονολογούνται από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Στέκεται μεγαλόπρεπα 150 μέτρα πάνω από τον ποταμό Sûre και περιβάλλεται από έναν κυκλικό τοίχο με 11 παρατηρητήρια.
Το Κάστρο έχει επεκταθεί πολλές φορές μέσα στους αιώνες. Τον 19ο αιώνα μετά την κατάρρευση του παρεκκλησίου συζητήθηκε η κατεδάφιση του κτιρίου. Ωστόσο το 1972 με την εμφάνιση μιας ένωσης που ονομάζεται “Φίλοι του Κάστρου” το κράτος απέκτησε το κτίριο και ανέλαβε εκτεταμένες επισκευές. Είναι πλέον πλήρως προσβάσιμο από τους επισκέπτες. 1η Απριλίου έως 15 Οκτωβρίου 9:30 έως 18:00 και από 16 Οκτωβρίου έως 31 Μαρτίου από τις 11:00 έως 16:00. Είσοδος για ενήλικες στα 7 ευρώ και για φοιτητές στα 5 ευρώ.
Η Deinze είναι πόλη και δήμος στη βελγική επαρχία της ανατολικής Φλάνδρας. Εκτός από το Museum van Deinze en de Leiestreek, το οποίο είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στις Καλές Τέχνες και τη Λαογραφία, η πόλη διαθέτει ένα πανέμορφο Κάστρο, το Château d΄ Ooidonk.
Η είσοδος του Κάστρου:
Το Κάστρο σήμερα είναι η κατοικία του Count t΄ Kint de Roodenbeke, μιας αστικής και ευγενούς οικογένειας από το Βέλγιο. Ο Henri t΄ Kint de Roodenbeke έγινε πρόεδρος της Γερουσίας και υπουργός. Σήμερα το Κάστρο ανήκει σε απόγονό του. Αρχικά οι οικογένειες του t΄ Kint και του Roodenbeke ήταν ξεχωριστές, αλλά και οι δύο ανήκαν στην περιοχή των Βρυξελλών και δραστηριοποιούνταν κυρίως στην κλωστοϋφαντουργία κατά τον 18ο αιώνα. Η οικογένεια de Roodenbeke ήταν μια από τα Επτά Ευγενή Σπίτια των Βρυξελλών στην οποία χορηγήθηκαν ειδικά προνόμια και μέσω του μυστηρίου του γάμου συγγένεψε με την οικογένεια t΄ Kint.
Ένα φρούριο χτίστηκε αρχικά στην περιοχή του σημερινού Κάστρου με σκοπό να υπερασπιστεί την πόλη της Γάνδης και να οχυρώσει τον ποταμό Leie. Aνήκε στους άρχοντες του Nevele. Tο Κάστρο καταστράφηκε για πρώτη φορά το 1491 από τον λαό της Γάνδης σε εξέγερση εναντίον του Αυστριακού Μαξιμιλιανού.
Τον 15ο αιώνα έγινε ιδιοκτησία της οικογένειας Van Montmorency που το κράτησε για 160 χρόνια. Aυτή η περίοδος ήταν η πιο ταραγμένη της ιστορίας του Κάστρου. Tο 1579 κατά τη διάρκεια των πολέμων της θρησκείας (French Wars of Religion) το Κάστρο ανυπεράσπιστο καταστρέφεται από τους Καλβινιστές της Γάνδης. Τα ερείπια και τα εδάφη αποκτήθηκαν αργότερα από τον Martin della Faille, έναν τραπεζίτη από την Αμβέρσα. Το Κάστρο ξαναχτίστηκε σε αναγεννησιακό στυλ. Το 1944 χαρακτηρίστηκε ως προστατευόμενο ορόσημο.
Είναι ανοιχτό στο κοινό από την 1η Απριλίου έως τις 15 Σεπτεμβρίου για επίσκεψη στο εσωτερικό. Οι κήποι είναι επισκέψιμοι όλο τον χρόνο με εισιτήριο εισόδου 2 ευρώ.
H φύση που περιβάλλει το Κάστρο είναι ιδιαιτέρως πλούσια και εντυπωσιακή.
Το Durbuy είναι πόλη και δήμος που βρίσκεται στη βελγική επαρχία του Λουξεμβούργου, με συνολικό πληθυσμό 11.374 κατοίκους (1η Ιανουαρίου 2018).
Ο ποταμός Ourthe ρέει μέσα στην πόλη και δίπλα στην όχθη του, απέναντι από τη γέφυρα ορθώνεται το τεράστιο και επιβλητικό Kάστρο.
Σύμφωνα με τα αρχεία ένα πρώτο Κάστρο καταστράφηκε σε αυτόν τον χώρο το 900 μ.Χ. Το 1024 το κτήμα παραδόθηκε στον Henri I από τη μητέρα του. O Henri έχτισε τότε ένα Κάστρο εδώ, το οποίο όμως καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1156. Το Κάστρο ξαναχτίστηκε, αλλά καταστράφηκε εκ νέου από τους πολίτες της Λιέγης, κατά τη διάρκεια πολλών πολέμων. Στη συνέχεια χρησίμευσε ως βόρεια υπεράσπιση του Δουκάτου του Λουξεμβούργου ενάντια στους επεκτατικούς στόχους της Λιέγης. Το Κάστρο δε σταμάτησε να καταστρέφεται και να ανοικοδομείται και τα επόμενα χρόνια. Μόνο το 1731 ξαναχτίστηκε από τον τότε Κόμη του Ursel. Mεταξύ 1880 και 1882 εκσυγχρονίστηκε και διευρύνθηκε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Καταλήφθηκε από τις γερμανικές δυνάμεις και αργότερα από τους Αμερικανούς που το χρησιμοποίησαν ως Στρατιωτικό Νοσοκομείο.
Tο κτίριο ήταν αρχικά το Δημαρχείο του Λουξεμβούργου από το 1572 έως το 1795 και στη συνέχεια το αρχηγείο της κυβέρνησης του Λουξεμβούργου το 1817. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο το Παλάτι χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί ως αίθουσα συναυλιών και εστιατόριο. Πολλά από τα έπιπλα, τις συλλογές τέχνης και τα κοσμήματα καταστράφηκαν ή στάλθηκαν στη Γερμανία. Σήμερα ως επίσημη κατοικία του Μεγάλου Δούκα χρησιμοποιείται από αυτόν, κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Οι ξένοι αρχηγοί κρατών φιλοξενούνται στο Παλάτι ως επισκέπτες του Μεγάλου Δούκα και της Μεγάλης Δούκισσας κατά τις επίσημες επισκέψεις στο Λουξεμβούργο.
Αναμφισβήτητα είναι μια από τις πιο όμορφες προσόψεις της πόλης. Ξεναγήσεις γίνονται από τον Ιούλιο μέχρι το τέλος Αυγούστου, κάθε μέρα εκτός Τετάρτης. Το στυλ του είναι αναγεννησιακό του 16ου αιώνα. Το Παλάτι φυλάσσεται από την Υπηρεσία Φρουράς του Κάστρου, η οποία είναι μέλος της Μονάδας Φρουράς και Επιχειρησιακής Υποστήριξης της Αστυνομίας του Μεγάλου Δουκάτου (UGAO).
Το μεγαλοπρεπές Παλάτι είναι ενδιαφέρον από πολλές απόψεις. Για το Λουξεμβούργο συμβολίζει το αίσθημα της εθνικής ανεξαρτησίας, για τους ιστορικούς αντιπροσωπεύει ένα στοιχείο συνέχειας στην άσκηση των διοικητικών εξουσιών μιας πόλης ή ακόμα και μιας χώρας και για τους λάτρεις της τέχνης είναι ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα ισπανομαυριτανικού στυλ.