Αίγυπτος Κάιρο updated! Ιανουάριος 2011

[varioAthens]

Μου αρέσει πολύ η ιστορία σου και ο τρόπος που είδες το Κάϊρο!

 

[mariagl]

πολύ όμορφη η ιστορία σου. η Αιγυπτος ειναι μια χωρα που θέλω πολύ μελλοντικά να επισκεφτω!

 

[xenos]

Bosporos πολυ χρησιμες πληροφοριες και ωραια αναλυτικη εξιστορηση του ταξιδιου!!!

 

[Bosporos]

4η μέρα στο Κάϊρο: το Κοπτικό Κάϊρο

Και φτάσαμε αισίως στην τελευταία μέρα του ταξιδιού. Από το πρωί μας είχε πιάσει ένας κόμπος γιατί το βράδυ επιστρέφαμε Αθήνα. Ήμασταν μόνο 4 μέρες στην πολύβουη αυτή πόλη, αλλά νιώθαμε ήδη τόσο οικεία. Είχαμε συνηθίσει και την αστυνομία, και τα λιγούρια, και τους τρελλούς ταξιτζήδες, και τα σκουπίδια και τις περίεργες μυρωδιές, και τους ήχουν από τα τζαμιά. Να μη σας πω ότι δεν θέλαμε να φύγουμε. Φυσικά όπως όλα τα ωραία πράγματα έτσι κι αυτό έμελλε να τελειώσει. Είχαμε όμως μία ολόκληρη μέρα στη διάθεσή μας.
Αποφασίσαμε για αρχή να επισκεφθούμε το Κάστρο του Καίρου (Citadelle), που δεσπόζει σε έναν λόφο και έχει ένα τζαμί του μεταρρυθμιστή Μωχάμεντ Άλη. Πέσαμε σε συμπαθητικό ταξιτζή ο οποίος μας άφησε και μας ζήτησε το κινητό μας, μας έδωσε και το δικό του, ώστε όταν τελειώσουμε να τον πάρουμε τηλέφωνο να μας πάει και αλλού. Βέβαια η συνενόηση πατίνι. Ο τύπος δεν ήξερε ούτε μία λέξη στα αγγλικά, ούτε καν τα στοιχειώδη . Πχ. ήθελε να μας ρωτήσει για τις πυραμίδες και δεν καταλαβαίναμε και πήρε ένα χαρτί και άρχισε να ζωγραφίζει πυραμίδες την ώρα τπου έτρεχε!!
Εδώ ανοίγω μια παρένθεση για το θέμα των ταξιτζήδων. Δεν θυμάμαι αν το ανέφερα, σε ένα από τα προηγούμενα βράδυα ζήσαμε το εξής: ο ταξιτζής να τρέχει με 100 χλμ/ώρα ( που για εκεί είναι πολύ), σε έναν δρόμο υπερυψωμένο ( που σημαίνει δεξιά αριστερά γκρεμός), με δύο λωρίδες, εμείς ήμασταν στη δεύτερη, χωρίς φώτα ( ούτε ο δρόμος ούτε το ταξί), όπου στην ίδια λωρίδα με εμάς αλλά κινούμενος αντίθετα ερχόταν ένας τύπος που έσερνε μέσα στα μεσάνυχτα ένα καρότσι με καρπόυζια και μίλαγε στο κινητό του και ο ταξιτζής να οδηγεί με το ένα χέρι γιατί με το άλλο κράταγε ένα ποτήρι γυάλινο με καυτό τσάι!!!! Το οποίο κάποια στιγμή χύθηκε επάνω του και φυσικά έσκυψε για να δει πού λερώθηκε, κι εμείς κοντέψαμε να πάθουμε συγκοπή!!!
Επιστρέφω λοιπόν, στον συμπαθητικό κυριούλη με προφίλ Μπιν Λάντεν, ισλαμική γενειάδα κλπ. με τον οποίο δεν ξέρω πώς συνεννοηθήκαμε σε 1 ώρα να μας πάρει από εκεί. Το Σιταντέλ δεν είναι κάτι εξαιρετικό, ούτε και το τζαμί του Μωχάμεντ Άλι λέει πολλά. Έχει όμως κάτι από μεσαιωνική εποχή και φυσικά πανοραμική θέα της πόλης. Φεύτονας από εκεί στην ώρα μας περιμένουμε τον ταξιτζή, περνάνε 20 λεπτά τίποτα αυτός. Μιλάμε σε έναν αστυνομικό που ήξερε αγγλικά, τον πέρνουμε τηλέφωνο, και του λέει ο ταξιτζής σε 5 λεπτά είμαι εκεί. Περνάει μισή ώρα, λέμε στον αστυνομικό πάρε τον τηλέφωνο και πες του ότι φεύγουμε γιατί βαρεθήκαμε. Εκείνη την ώρα βλέπουμε από το αντίθετο ρεύμα τον κυριούλη να κουνάει το χέρι του να κάνει επιτόπου στροφή και να μπαίνει στην ανάποδη λωρίδα κυκλφορίας και εμφανίστηκε μπροστά μας. Ο αστυνομικός που έκανε το μεσάζοντα πήγε και ζήτησε μπαξίσι!!!
Επόμενος σταθμός το τζαμί του Ιμπν Τουλούμ. Ξακουστό και πανέμορφο. Ο ταξιτζής μας άφησε μπροστά από λάθος σημείο, στον γειτονικό μεντρεσέ, με αποτέλεσμα εμείς να νομίζουμε ότι είμαστε στο Ιμπν Τουλούμ και τελικά το Ιμπν Τουλούμ ήταν λίγο πιο δίπλα. Όμως δώσαμε λίγα λεφτά στον θυρωρό και μας άνοιξε μια πόρτα για ανέβουμε στον μιναρέ του μεντρεσέ. Αν μπορείτε κάντε το!! Καταρχήν είναι περιπέτεια, κατά δεύτερον μπορείτε να βγάλετε τέλειες φωτογραφίες της πόλης από διάφορες οπτικές, και κατά τρίτον πόσες φορές στη ζωή σας θα ανεβείτε σε μιναρέ???? Θα έχετε και να το λέτε. Εμάς ο μιναρές που ανεβήκαμε ήταν ωραίος και ψηλός, είδαμε και το Ιμπν Τουλούμ από μακριά και κατεβήκαμε κάτω.
Εγώ είχα τη φαεινή ιδέα να πάμε να δούμε μια έκθεση Κοπτικής Τέχνης σε κάποιο πολιτιστικό κέντρο. Κάναμε καμια ώρα να το βρούμε, κανείς δεν το ήεξρε, μπλέξαμε σε περίεργες γειτονιές όπου ξαφνικά πρόβαλλαν κάτι καμήλες ανάμεσα στις πολυκατοικίες και τελικά όταν το βρήκαμε διαπιστώσαμε ότι δεν μπορούσαμε να μπούμε χωρίς πρόσκληση. Τα μέτρα ασφαλείας δρακόντεια, και με το ζόρι πλησιάσαμε. Μετά τα βομβιστικά στις κοπτικές εκκλησίες φοβούνται φυσικά.
Είχαμε 2 ώρες καιρό, και αποφασίσαμε να κάνουμε ένα πέρασαμε από το Κοπτικό Κάϊρο , τη χριστιανική γειτονιά. Λόγω των γεγονότων φοβόμασταν να πάμε, αλλά είχαμε ακούσει τόσα ωραία για αυτό το μέρος που το θεωρήσαμε αμαρτία να μην πάμε. Και βρεθήκαμε στην είσοδο του κοπτικού Καίρου που είχε αμέτρητους αστυνομικούς, έλεγχο τσαντών, έλεγχο διαβατηρίων κλπ. Η γειτονιά είναι πολύ όμορφη. Ένας πεζόδρομος με μαγαζάκια και διάφορα θρησκευτικά μνημεία, το καθένα με την ιστορία του. Πρώτη είναι η χριστιανορθόδοξη εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, που δεν λέει πολλά, έχει όμως ένα ενδιαφέρον νεκροταφείο. Μη βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσαματα. Αν ο δρόμος σας φέρει μέχρι εκεί, κάντε το πέρασμά σας από το νεκροταφείο. Θα δείτε τάφους σπιτάκια, τάφους μικρούς ναούς, πολύ περίεργα κτίσματα και μπορεί να βρείτε και οικογενειακούς τάφους γνωστών ελληνικών οικογενειών. Δίπλα ακριβώς βρίσκεται το Κοπτικό Μουσείο. Ϊσως από τα πιο ομορφα μουσεία που έχουμε επισκεφθεί. κατενθουσιαστήκαμε. Μοντέρνο, καθαρό, με πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα, ωραίες εξηγήσεις σε σωστά αγγλικά, καλό φωτισμό. Η κοπτική τέχνη έχει πολύ ενδιαφέρον, και στην Ελλάδα δεν ξέρουμε πολλά για αυτήν. Προσπαθήσαμε να βγάλουμε παράνομα φωτογραφίες, μας είδαν όμως από τις κάμερες και μας ζήτησαν νατ ις διαγράψουμε.
Τελευταίος σταθμός για το ταξίδι η διπλανή "Κρεμαστή Εκκλησία", κόπτική εκκλησία, με φοβερά ξυλόγλυπτα και ενδιαφέρουσα ιστορία.
Ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα. έπρεπε να φύγουμε για ξενοδοχείο και αεροδρόμιο.
4 μέρες γεμάτες εικκόνες, χρώματα, εμπειρίες, πρωτόγνορα συναισθήματα και χαρά. χαρά της ανακάλυψης αυτής της ξεχωριστής χώρας.
Η Αίγυπτος είναι πολύ αντιφατική χώρα: το σίγουρο είναι ότι κρύβει εκπλήξεις. Πρέπει να τη δεις με τα μάτια της ψυχής και να μη μείνεις στα τουριστικά της.
Τελικα συμπεράσματα: ένα καλό ξενοδοχείο είναι must (εμείς αν ξαναπηγαίναμε πάλι στο Μάριοτ στο Ζαμάλεκ θα μέναμε)
Δεν χρειάζεστε ξεναγό. Έναν καλό χάρτη χρειάζεστε και έναν καλό οδηγό. Εμείς είχαμε το Egypt Lonely Planet, Egypt Rough Guides και κάποια πράγματα για την κοπτική τέχνη από έναν οδηγό του Κοπτικού Μουσείου που μου είχε δανίσει μια φίλη.
Να έχετε μπόλικα ψηλά για να ικανοποιείτε καθημερινές ανάγκες: καλώς ή κακώς ένα μικρό φιλοδώρημα μπορεί να ανοίξει την πόρτα ενός υπέροχου τζαμιού, να σας ανεβάσει στον μιναρέ, να σας αφήσει να δείτε μια παράσταση με δερβίσηδες, να σας αφήσει να τραβήξετε φωτογραφίες εκεί που υποτίθεται απαγορεύεται. Ναι, ακούγεται ανήθικο, έτσι είναι το σύστημα όμως και ως ταξιδιώτες καλό είναι να πάτε με τα νερά τους. Δεν μιλάω για τρελλά μπαξίσια, αλλά έστω και λίγο για αυτούς έχει σημασία και εσείς θα κάνετε τη δουλειά σας.
Δοκιμάστε άφοβα φαγητά από προτινόμενα μέρη. Η κατάσταση σε σχέση με παλιά που πήγαν φίλοι και τους έπιανε ομαδικά διάρροια έχει βελτιωθεί αισθητά, κι επιπλέον η χώρα κρύβει γαστριμαργικές απολαύσεις ( πχ. γεμιστό περιστέρι).
Τέλος, μη χρησιμοποιήσετε πολύ πιστωτικές κάρτες γιατί όταν γυρίσετε στην Ελλάδα και δείτε την ισοτιμία της τράπεζας θα φρικάρετε. Πράγματα που τα είχατε υπολογίσει 65 ευρώ, σας έρχονται 80 γιατί η ελληνική τράπεζα έχει βάλει κακή ισοτιμία.
Αυτά από μένα!! Καλό ταξίδι σε όσους το πάρουν απόφαση να πάνε! Ευχαριστώ που με διαβάσατε!

 

[xenos]

Εμεις ευχαριστουμε που την μοιραστηκες μαζι μας.
Την επομενη φορα ευχομαι και κρουαζιερα στο Νειλο.

 

[nenena]

Πολύ όμορφη η ιστορία σου! Η σκηνή που περιγράφεις με τον ταξιτζή είναι άκρως κινηματογραφική!

 

[galat]

Bosporos, ευχαριστούμε για την πολύ ωραία περιγραφή σου και την ματιά με την οποία είδες το Καϊρο. Γύρισα και γω στις 3/1 από το Καϊρο. Τις ίδιες μέρες βρισκόταν εκεί και η cocobill, πιθανόν και άλλοι τραβελστορίτες. Κάπως πρέπει να συντονιζόμαστε. Θα μπορούσαμε να κάνουμε τρελό πρωτοχρονιάτικο γλέντι τραβελστοριτών...
Συμφωνώ απόλυτα με τις περιγραφές σου για την Αίγυπτο και τους Αιγύπτιους. Η χώρα είναι πολύ ωραία, τα μνημεία της μοναδικά, η φύση εντυπωσιακή, τα φαγητά υπέροχα. Κυκλοφορείς πολύ εύκολα, χωρίς κανένα κίνδυνο. Όταν βρω χρόνο πρέπει να γράψω και γω τις εντυπώσεις μου...

 

[KLEOPATRA]

Πολυ μου αρεσε η ιστορια σου Βοσπορε.
Δυο πραγματα που αγαπησα πολυ στον Μωαμεθανισμο ειναι η φωνη του ιμαμη που καλει τους πιστους σε προσευχη και οι στροβιλιζομενοι δερβισηδες.Απλα μαγευτικοι ...μπορω να τους χαζευω με τις ωρες!

 

[pattyyy]

Ευχαριστούμε bospore για την κατατοπιστικότατη, ευχάριστη και εξαιρετικά καλογραμμένη ιστορία! Σίγουρα θα την συμβουλευτώ όταν οργανώσω ταξιδάκι προς το νότο!

 

[spor_os]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες της Αφρικής.