sarakatsanos
New Member
- Μηνύματα
- 3
- Likes
- 1
- Επόμενο Ταξίδι
- ΑΓΝΩΣΤΟΣ
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΚΙΝΑ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΠΟΛΗΣ
Παρασκευή 05 Οκτωβρίου 2007
Επιτέλους έγινε πραγματικότητα το όνειρο μου!! Το πρωί της Παρασκευής φτάσαμε στην Πόλη. Την Πόλη όλων τω Ελλήνων!! Κάθε Έλληνας από μικρός έχει ένα όνειρο να επισκεφτεί κάποια στιγμή την Πόλη και όλα εκείνα τα θρυλικά για εμάς μνημεία. Εγώ το έκανα αυτό πραγματικότητα. Θα ήθελα αρχικά να πω λίγα λόγια για την χώρα στην οποία ανήκει σήμερα η Κωνσταντινούπολη. Χωρίς να θέλω να γίνω προκλητικός και δυστυχώς για εμάς του Έλληνες αυτό που είδα στην Ευρωπαϊκή Τουρκία με τρόμαξε. Περίμενα να δω την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Όχι όμως. Στον δρόμο για την Πόλη μου έκανε εντύπωση τουλάχιστον η οικονομική ανάπτυξη η οποία φαίνεται στα εκατοντάδες τεράστια νεόχτιστα οικοδομήματα και στις τεράστιες βιομηχανικές μονάδες που πραγματικά μαρτυρούσαν μια χώρα με βαριά βιομηχανία!! Με το φτάσαμε στην Πόλη και ενώ θα περίμενα να νιώσω κάτι το διαφορετικό αυτό δηλαδή που ένοιωθα τόσα χρονιά πριν την επισκεφτώ έπεσα έξω. Το μέγεθος. 17 εκατομμύρια, η απίστευτη κίνηση και ένα γενικό χάος που επικρατούσε πραγματικά με το που έχεις την πρώτη επαφή με την πόλη δεν σε αφήνουν να αισθανθείς όσα πραγματικά θα ήθελες. Μπαίνεις σε μια τεράστια μεγαλούπολη με απίστευτους ρυθμούς που δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα. Οι δρόμοι είναι ασφυκτικά γεμάτοι με ορδές από ντόπιους και παντού βλέπεις τουρίστες. Οπότε γίνεσαι ένα με τους άσχετους τουρίστες και χάνεσαι. Δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις και να νοιώσεις την Πόλη. Τα προγράμματα το ταξιδιωτικών γραφείων συνήθως είναι εξαντλητικά και πολύ επαγγελματικά ( παρόλο που στο δικό μου γκρουπ έτυχε να έχω μια κοπελίτσα αρχηγό που έκανε πολύ φιλότιμες προσπάθειες).
Φτάνουμε εκεί το πρωί αφού έχουμε κάνει ένα αρκετά μεγάλο ταξίδι και η κούραση είναι μεγάλη. Η ξενάγηση αρχίζει χωρίς καμιά στάση και χωρίς να πάμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα πράγματά μας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΗΜΕΡΑ 1
Μονή της Ζωοδόχου Πηγής
Πρώτη επαφή με τα μνημεία της Πόλης έγινε στην Μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Είναι εκεί σύμφωνα με την παράδοση ένας καλόγερός έμαθε ότι έπεσε η Πόλη και δεν το πίστευε με τίποτα. Τηγάνιζε ψάρια και είπε πως για να το πιστέψει αυτό έπρεπε να μισοτηγανίσμενα ψάρια να πέσουν στο νερό. Έτσι και έγινε. Στο προαύλιο του ναού υπάρχουν οι τάφοι Πατριαρχών και μεγάλων ευεργετών. Η αγωνία σου όμως να βγάλεις φωτογραφίες να τραβήξεις με την κάμερα δεν σε αφήνει να νοιώσεις την ιερότητα του
Παναγία των Βλαχερνών.
Επίσκεψη σε ένα χώρο όπου εκεί βρισκόταν η Παναγία των Βλαχερνών. Εκεί κατά την παράδοση εψάλη για πρώτη φορά ο Ακάθιστος Ύμνος. Πέσαμε πάνω στην λειτουργία και με τον παπά του σύγχρονου μικρού ναού που υπάρχει στο σημείο ψάλλαμε όλοι μαζί ένα κομμάτι του Ακάθιστου Ύμνου. Όσο περνούσε η ώρα άρχιζα να νοιώθω κάτι από όλα αυτά που με λαχταρά περίμενα μιας και έμπαινες στο κλίμα.
Ορθόδοξο Ελληνικό Πατριαρχείο
Πρώτη επαφή με κάτι το οποίο μου ήταν γνωστή εικόνα και οικεία από την τηλεόραση. Το Ορθόδοξο Ελληνικό Πατριαρχείο. Επιτέλους ένα μέρος να κάνεις σαν χριστιανός τον σταυρό σου και ανάψεις ένα κεράκι. Αρχικά ήταν το μέρος που μέχρι εκείνη την στιγμή μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στο ταξίδι μου στην Πόλη. Ανάψαμε ένα κεράκι και κάναμε μια βόλτα στο Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου. Είδαμε το πατριαρχικό θρόνο λείψανα από διαφόρους αγίους και αγίες. Εκεί υπάρχει ένα από τα καρφιά το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην σταύρωση του Χριστού μας καθώς και η μαρμάρινη κολώνα στην οποία ήταν δεμένος και βασανίστηκε ο Κύριος. Εκεί υπάρχουν και τα κλεμμένα λείψανα αγίων που επεστράφησαν πρόσφατα από το Βατικανό πριν από λίγα χρονιά. Έξω η κεντρική είσοδος στο προαύλιο του Πατριαρχείου είναι ακόμα σφραγιστή σε ένδειξή πένθους για τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
Κρουαζιέρα στον Βόσπορο.
Μετά το πρόγραμμα έλεγε κρουαζιέρα στον Βόσπορο. Ήταν ένα από τα πιο συγκλονίστηκα σημεία από το ταξίδι μου. Με ένα έξτρα αντίτιμο έκανες μια οργανωμένη περιήγηση στα νερά του Βοσπόρου. Δεν ξέρω αλλά πραγματικά ήταν το κάτι άλλο ήταν μια πραγματική εμπειρία. Το όλο κλίμα σε έβαζε σε άλλες εποχές. Κάπου εκεί στο τέλος του Κερατίου κόλπου είδαμε για πρώτη φορά το απόλυτο μνημείο για κάθε Έλληνα. ΝΑΙ !! Επιτέλους είδαμε την Αγία Σοφία περικυκλωμένη από τέσσερεις άσχημους μιναρέδες. Σίγουρα η καρδιές όλων σφήχτηκαν με το θέαμα. Από την μια μεριά ξεδιπλωνόταν η ασιατική πλευρά της πόλης και από την άλλη η ευρωπαϊκή. Φτάσαμε στο σημείο όπου ενώνονται τρεις θάλασσες.. Επίσης κάπου παρακάτω συναντήσαμε την πρώτη γέφυρα που ενώνει Ασία και Ευρώπη ένα πραγματικό τεχνολογικό επίτευγμα της εποχής του. Παρακάτω υπάρχει ακόμα μια γέφυρα στο στενότερο κομμάτι μεταξύ των δύο ηπείρων. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
Πεζόδρομος του Πέραν
Ύστερα από όλα αυτά μεταφερθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στην πλατεία Ταξίμ. Είναι από τα κεντρικότερα σημεία της Πόλης. Βόλτα στο πεζόδρομο του Πέραν και στάσεις για φαί και για ένα τσαι ή ναργιλέ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
ΗΜΕΡΑ 2
Την δεύτερη μέρα το πρόγραμμα περιελάβανε επίσκεψη στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. Το δέος που ένοιωθα ήταν μεγάλο.
ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ
Αναγκάστηκα το πρόγραμμα του γκρουπ ξεκινούσε με ξενάγηση στο Μπλε Τζαμί. Η είσοδος οι πανέξυπνοι γείτονες την έχουν ελεύθερη. Ο καθένας δλδ χωρίς να το σκεφτεί μπορεί να επισκεφτεί το μεγαλύτερο θρησκευτικό κέντρο των Τούρκων. Είναι πράγματι ένα εντυπωσιακό κατασκεύασμα. Από τα πολλά πλακάκια του μπλε χρώματος που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του , τα οποία τα κουβάλησαν από άλλο μέρος εκεί, πήρε και το όνομά του. Είναι τζαμί εν λειτουργία και έτσι είσαι αναγκασμένος να σεβαστείς τους όρους τους και προτού μπεις μέσα βγάζεις τα παπούτσια και τα παίρνεις σε μια σακούλα. Είναι πολύ καλά διατηρημένο και πολύ προσεγμένο σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μνημείο που υπάρχει για εμάς στην Πόλη την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ η οποία βρίσκεται ακριβώς απέναντί του.
ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Με το που την αντίκρισα πραγματικά ξαφνιάστηκα. Η εξωτερική κατάσταση της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ πραγματικά με σόκαρε. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι την είχα φανταστεί έτσι. Άκουγα κατά καιρούς ότι η κατάστασή της είναι δύσκολή αλλά αυτή η εικόνα με σόκαρε. Μέχρι που μπήκα μέσα. Εκεί ένοιωσα πραγματικά φρίκη. Δεν υπάρχει τίποτα μέσα ούτε μια σταγόνα από τα ένδοξο παρελθόν της. Είχα διαβάσει πολλά βιβλία για το Βυζάντιο και γενικά είχα στο μυαλό μου μια εικόνα τελειότητας και απαράμυλης μεγαλοπρεπείας που όπως φαίνεται οι γείτονες έχουν βαλθεί να καταστρέψουν άσχετα σε εμένα το μόνο που με κατάφεραν ήταν να με θυμόσουν και να μου ατσαλώσουν την εθνική μου συνείδηση. Μέχρι αυτό το ταξίδι μισούσα του Τούρκους τώρα έχω ένα δικό μου λόγο να τους μισώ ακόμα παραπάνω. Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ αιχμάλωτη και να φυλάσσεται από τέσσερεις άχαρους μιναρέδες έχοντας εξωτερικά ένα περίεργο γκρίζο μουντό χρώμα. Μέσα η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Υπάρχει μια τεράστια σκαλωσιά στην μέση, για έργα συντήρησης όπως λένε, τα περίφημα ψηφιδωτά είναι κατεστραμμένα αν και γίνονται κάποιες προσπάθειες ανάδειξης τους. Εκεί που άλλοτε δέσποζε η Ρωμιοσύνη τώρα παντού υπάρχει τουρκιά……. ΣΟΥ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ……… ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
ΤΟΠ ΚΑΠΙ.
Είναι το παλάτι όπου είχαν την έδρα τους σχεδόν όλοι οι σουλτάνοι ( Μεγάλη Πύλη). Για την είσοδο υπάρχει αντίτιμο μια και λειτουργεί σαν μουσείο τώρα. Νομίζω πως είναι ένα μνημείου για τους Τούρκους πιο πολύ παρά για εμάς τους Έλληνες. Εκέι μάλιστα υπάρχει και το διαμάντι του « κουταλα» το τρίτο μεγαλύτερο διαμάντι στον κόσμο. Λέγεται έτσι γιατί το είχε βρει κάποιος Τούρκος φουκαράς και του έφαγε ένας άλλος δίνοντας του τρία κουτάλια. Αξίζει να θαυμάσει κάποιος την θέα που έχει το παλάτι από τα πίσω μπαλκόνια του. Στους χώρους έχει διάφορα εκθέματα μερικά ενδιαφέροντα. Το χαρέμι τις μέρες της επίσκεψής μου ήταν κλειστό και δεν λειτουγρούσε για επισκευές.
ΒΡΑΔΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το βραδινό μας πρόγραμμα περιλάμβανε διασκέδαση σε νυχτερινό κέντρο με « χανουμαάκια» κάτι το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μου άρεσε.
ΗΜΕΡΑ 3
Οι μέρες περάσανε και έπρεπε να φύγουμε. Κάναμε ένα πέρασμα από τα Φανάρι εκ νέου για να παρακολουθήσουμε την Θεία Λειτουργία και εκεί είχαμε την τύχη να δούμε τον ίδιο τον Πατριάρχη μας. Μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής περνώντας από την Ρεδεστό με το διάσημα σουτζουκάκια της.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Πέρα από όλα αυτά νομίζω πως είναι ένα ταξίδι που πρέπει κάθε Έλληνας να το κάνει.
Υ.Γ. (ΓΙΑ ΦΩΤΟ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΧΩ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΑΘΑΙΝΩ!!!!)
Παρασκευή 05 Οκτωβρίου 2007
Επιτέλους έγινε πραγματικότητα το όνειρο μου!! Το πρωί της Παρασκευής φτάσαμε στην Πόλη. Την Πόλη όλων τω Ελλήνων!! Κάθε Έλληνας από μικρός έχει ένα όνειρο να επισκεφτεί κάποια στιγμή την Πόλη και όλα εκείνα τα θρυλικά για εμάς μνημεία. Εγώ το έκανα αυτό πραγματικότητα. Θα ήθελα αρχικά να πω λίγα λόγια για την χώρα στην οποία ανήκει σήμερα η Κωνσταντινούπολη. Χωρίς να θέλω να γίνω προκλητικός και δυστυχώς για εμάς του Έλληνες αυτό που είδα στην Ευρωπαϊκή Τουρκία με τρόμαξε. Περίμενα να δω την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση. Όχι όμως. Στον δρόμο για την Πόλη μου έκανε εντύπωση τουλάχιστον η οικονομική ανάπτυξη η οποία φαίνεται στα εκατοντάδες τεράστια νεόχτιστα οικοδομήματα και στις τεράστιες βιομηχανικές μονάδες που πραγματικά μαρτυρούσαν μια χώρα με βαριά βιομηχανία!! Με το φτάσαμε στην Πόλη και ενώ θα περίμενα να νιώσω κάτι το διαφορετικό αυτό δηλαδή που ένοιωθα τόσα χρονιά πριν την επισκεφτώ έπεσα έξω. Το μέγεθος. 17 εκατομμύρια, η απίστευτη κίνηση και ένα γενικό χάος που επικρατούσε πραγματικά με το που έχεις την πρώτη επαφή με την πόλη δεν σε αφήνουν να αισθανθείς όσα πραγματικά θα ήθελες. Μπαίνεις σε μια τεράστια μεγαλούπολη με απίστευτους ρυθμούς που δεν μπορείς να καταλάβεις τίποτα. Οι δρόμοι είναι ασφυκτικά γεμάτοι με ορδές από ντόπιους και παντού βλέπεις τουρίστες. Οπότε γίνεσαι ένα με τους άσχετους τουρίστες και χάνεσαι. Δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις και να νοιώσεις την Πόλη. Τα προγράμματα το ταξιδιωτικών γραφείων συνήθως είναι εξαντλητικά και πολύ επαγγελματικά ( παρόλο που στο δικό μου γκρουπ έτυχε να έχω μια κοπελίτσα αρχηγό που έκανε πολύ φιλότιμες προσπάθειες).
Φτάνουμε εκεί το πρωί αφού έχουμε κάνει ένα αρκετά μεγάλο ταξίδι και η κούραση είναι μεγάλη. Η ξενάγηση αρχίζει χωρίς καμιά στάση και χωρίς να πάμε στο ξενοδοχείο να αφήσουμε τα πράγματά μας.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
ΗΜΕΡΑ 1
Μονή της Ζωοδόχου Πηγής
Πρώτη επαφή με τα μνημεία της Πόλης έγινε στην Μονή της Ζωοδόχου Πηγής. Είναι εκεί σύμφωνα με την παράδοση ένας καλόγερός έμαθε ότι έπεσε η Πόλη και δεν το πίστευε με τίποτα. Τηγάνιζε ψάρια και είπε πως για να το πιστέψει αυτό έπρεπε να μισοτηγανίσμενα ψάρια να πέσουν στο νερό. Έτσι και έγινε. Στο προαύλιο του ναού υπάρχουν οι τάφοι Πατριαρχών και μεγάλων ευεργετών. Η αγωνία σου όμως να βγάλεις φωτογραφίες να τραβήξεις με την κάμερα δεν σε αφήνει να νοιώσεις την ιερότητα του
Παναγία των Βλαχερνών.
Επίσκεψη σε ένα χώρο όπου εκεί βρισκόταν η Παναγία των Βλαχερνών. Εκεί κατά την παράδοση εψάλη για πρώτη φορά ο Ακάθιστος Ύμνος. Πέσαμε πάνω στην λειτουργία και με τον παπά του σύγχρονου μικρού ναού που υπάρχει στο σημείο ψάλλαμε όλοι μαζί ένα κομμάτι του Ακάθιστου Ύμνου. Όσο περνούσε η ώρα άρχιζα να νοιώθω κάτι από όλα αυτά που με λαχταρά περίμενα μιας και έμπαινες στο κλίμα.
Ορθόδοξο Ελληνικό Πατριαρχείο
Πρώτη επαφή με κάτι το οποίο μου ήταν γνωστή εικόνα και οικεία από την τηλεόραση. Το Ορθόδοξο Ελληνικό Πατριαρχείο. Επιτέλους ένα μέρος να κάνεις σαν χριστιανός τον σταυρό σου και ανάψεις ένα κεράκι. Αρχικά ήταν το μέρος που μέχρι εκείνη την στιγμή μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση στο ταξίδι μου στην Πόλη. Ανάψαμε ένα κεράκι και κάναμε μια βόλτα στο Ι. Ν. Αγίου Γεωργίου. Είδαμε το πατριαρχικό θρόνο λείψανα από διαφόρους αγίους και αγίες. Εκεί υπάρχει ένα από τα καρφιά το οποίο χρησιμοποιήθηκε στην σταύρωση του Χριστού μας καθώς και η μαρμάρινη κολώνα στην οποία ήταν δεμένος και βασανίστηκε ο Κύριος. Εκεί υπάρχουν και τα κλεμμένα λείψανα αγίων που επεστράφησαν πρόσφατα από το Βατικανό πριν από λίγα χρονιά. Έξω η κεντρική είσοδος στο προαύλιο του Πατριαρχείου είναι ακόμα σφραγιστή σε ένδειξή πένθους για τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
Κρουαζιέρα στον Βόσπορο.
Μετά το πρόγραμμα έλεγε κρουαζιέρα στον Βόσπορο. Ήταν ένα από τα πιο συγκλονίστηκα σημεία από το ταξίδι μου. Με ένα έξτρα αντίτιμο έκανες μια οργανωμένη περιήγηση στα νερά του Βοσπόρου. Δεν ξέρω αλλά πραγματικά ήταν το κάτι άλλο ήταν μια πραγματική εμπειρία. Το όλο κλίμα σε έβαζε σε άλλες εποχές. Κάπου εκεί στο τέλος του Κερατίου κόλπου είδαμε για πρώτη φορά το απόλυτο μνημείο για κάθε Έλληνα. ΝΑΙ !! Επιτέλους είδαμε την Αγία Σοφία περικυκλωμένη από τέσσερεις άσχημους μιναρέδες. Σίγουρα η καρδιές όλων σφήχτηκαν με το θέαμα. Από την μια μεριά ξεδιπλωνόταν η ασιατική πλευρά της πόλης και από την άλλη η ευρωπαϊκή. Φτάσαμε στο σημείο όπου ενώνονται τρεις θάλασσες.. Επίσης κάπου παρακάτω συναντήσαμε την πρώτη γέφυρα που ενώνει Ασία και Ευρώπη ένα πραγματικό τεχνολογικό επίτευγμα της εποχής του. Παρακάτω υπάρχει ακόμα μια γέφυρα στο στενότερο κομμάτι μεταξύ των δύο ηπείρων. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
Πεζόδρομος του Πέραν
Ύστερα από όλα αυτά μεταφερθήκαμε στο ξενοδοχείο μας στην πλατεία Ταξίμ. Είναι από τα κεντρικότερα σημεία της Πόλης. Βόλτα στο πεζόδρομο του Πέραν και στάσεις για φαί και για ένα τσαι ή ναργιλέ. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
ΗΜΕΡΑ 2
Την δεύτερη μέρα το πρόγραμμα περιελάβανε επίσκεψη στην ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ. Το δέος που ένοιωθα ήταν μεγάλο.
ΜΠΛΕ ΤΖΑΜΙ
Αναγκάστηκα το πρόγραμμα του γκρουπ ξεκινούσε με ξενάγηση στο Μπλε Τζαμί. Η είσοδος οι πανέξυπνοι γείτονες την έχουν ελεύθερη. Ο καθένας δλδ χωρίς να το σκεφτεί μπορεί να επισκεφτεί το μεγαλύτερο θρησκευτικό κέντρο των Τούρκων. Είναι πράγματι ένα εντυπωσιακό κατασκεύασμα. Από τα πολλά πλακάκια του μπλε χρώματος που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του , τα οποία τα κουβάλησαν από άλλο μέρος εκεί, πήρε και το όνομά του. Είναι τζαμί εν λειτουργία και έτσι είσαι αναγκασμένος να σεβαστείς τους όρους τους και προτού μπεις μέσα βγάζεις τα παπούτσια και τα παίρνεις σε μια σακούλα. Είναι πολύ καλά διατηρημένο και πολύ προσεγμένο σε αντίθεση με το μεγαλύτερο μνημείο που υπάρχει για εμάς στην Πόλη την ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ η οποία βρίσκεται ακριβώς απέναντί του.
ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Με το που την αντίκρισα πραγματικά ξαφνιάστηκα. Η εξωτερική κατάσταση της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ πραγματικά με σόκαρε. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να πω ότι την είχα φανταστεί έτσι. Άκουγα κατά καιρούς ότι η κατάστασή της είναι δύσκολή αλλά αυτή η εικόνα με σόκαρε. Μέχρι που μπήκα μέσα. Εκεί ένοιωσα πραγματικά φρίκη. Δεν υπάρχει τίποτα μέσα ούτε μια σταγόνα από τα ένδοξο παρελθόν της. Είχα διαβάσει πολλά βιβλία για το Βυζάντιο και γενικά είχα στο μυαλό μου μια εικόνα τελειότητας και απαράμυλης μεγαλοπρεπείας που όπως φαίνεται οι γείτονες έχουν βαλθεί να καταστρέψουν άσχετα σε εμένα το μόνο που με κατάφεραν ήταν να με θυμόσουν και να μου ατσαλώσουν την εθνική μου συνείδηση. Μέχρι αυτό το ταξίδι μισούσα του Τούρκους τώρα έχω ένα δικό μου λόγο να τους μισώ ακόμα παραπάνω. Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ αιχμάλωτη και να φυλάσσεται από τέσσερεις άχαρους μιναρέδες έχοντας εξωτερικά ένα περίεργο γκρίζο μουντό χρώμα. Μέσα η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Υπάρχει μια τεράστια σκαλωσιά στην μέση, για έργα συντήρησης όπως λένε, τα περίφημα ψηφιδωτά είναι κατεστραμμένα αν και γίνονται κάποιες προσπάθειες ανάδειξης τους. Εκεί που άλλοτε δέσποζε η Ρωμιοσύνη τώρα παντού υπάρχει τουρκιά……. ΣΟΥ ΞΑΝΑΡΧΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΞΑΣΜΕΝΑ……… ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!!
ΤΟΠ ΚΑΠΙ.
Είναι το παλάτι όπου είχαν την έδρα τους σχεδόν όλοι οι σουλτάνοι ( Μεγάλη Πύλη). Για την είσοδο υπάρχει αντίτιμο μια και λειτουργεί σαν μουσείο τώρα. Νομίζω πως είναι ένα μνημείου για τους Τούρκους πιο πολύ παρά για εμάς τους Έλληνες. Εκέι μάλιστα υπάρχει και το διαμάντι του « κουταλα» το τρίτο μεγαλύτερο διαμάντι στον κόσμο. Λέγεται έτσι γιατί το είχε βρει κάποιος Τούρκος φουκαράς και του έφαγε ένας άλλος δίνοντας του τρία κουτάλια. Αξίζει να θαυμάσει κάποιος την θέα που έχει το παλάτι από τα πίσω μπαλκόνια του. Στους χώρους έχει διάφορα εκθέματα μερικά ενδιαφέροντα. Το χαρέμι τις μέρες της επίσκεψής μου ήταν κλειστό και δεν λειτουγρούσε για επισκευές.
ΒΡΑΔΙΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Το βραδινό μας πρόγραμμα περιλάμβανε διασκέδαση σε νυχτερινό κέντρο με « χανουμαάκια» κάτι το οποίο σε καμιά περίπτωση δεν μου άρεσε.
ΗΜΕΡΑ 3
Οι μέρες περάσανε και έπρεπε να φύγουμε. Κάναμε ένα πέρασμα από τα Φανάρι εκ νέου για να παρακολουθήσουμε την Θεία Λειτουργία και εκεί είχαμε την τύχη να δούμε τον ίδιο τον Πατριάρχη μας. Μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής περνώντας από την Ρεδεστό με το διάσημα σουτζουκάκια της.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ.
Πέρα από όλα αυτά νομίζω πως είναι ένα ταξίδι που πρέπει κάθε Έλληνας να το κάνει.
Υ.Γ. (ΓΙΑ ΦΩΤΟ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΧΩ ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΜΑΘΑΙΝΩ!!!!)
Attachments
Last edited by a moderator:
