Ταϊλάνδη ΚΡΑΜΠΙ - Η μαγική γωνιά της Ταϋλάνδης

[varioAthens]

που κάναμε περιλάμβανε και αυτή (φυσικά) νησάκια-νησάκια-νησάκια και μία παραλία της χερσονήσου του Κράμπι!

Πρώτη στάση μας το Tup Island. Το νησί όλο κι όλο είναι ένας λόφος με πολλά δέντρα και ολόγυρα στη βάση του η παραλία. Η μοναδικότητα όμως του νησιού αυτού είναι η εξής: Το νησάκι συνδέεται με το γειτονικό του με μία στενή λωρίδα άμμου και έτσι μπορείς να πάς από το ένα νησί στο άλλο με τα πόδια. Κατά τη διάρκεια της μέρας όμως η παλίρροια καλύπτει σταδιακά τη λωρίδα αυτή της άμμου με αποτέλεσμα να μην μπορείς πλέον να πας με τα πόδια αλλά κολυμπώντας! Εμείς φτάσαμε κατά τις 09.30 και περπατήσαμε κανονικά από το ένα νησί στο άλλο. Φεύγοντας στις 10.30 περίπου, το νερό έφτανε πλέον στο γόνατο και συνέχιζε να ανεβαίνει!

Στη συνέχεια προσπεράσαμε το Chicken Island, αρκετά γνωστό λόγω του ιδιότυπου σχήματος ενός βράχου που θυμίζει κότα.

Επόμενη στάση το Poda Island, πανέμορφο νησί αλλά με πολύ κόσμο (εξαιτίας αυτού τερματίζει τρίτο στις προτιμήσεις μου μετά το Hong Islandστην 1η θέση και το Bamboo Island στην 2η θέση. To James Bond Island είναι εκτός συναγωνισμού!). Είναι ένα μεγάλο flatνησί με κύριο highlight (τι άλλο?) έναν θεόρατο βράχο που αναδύεται μέσα από τη θάλασσα και δεσπόζει απέναντι από την κύρια παραλία. Κάναμε μία βουτιά στην ομολογουμένως όμορφη, με κάτασπρη άμμο, παραλία, αλλά λόγω πολυκοσμίας αποφασίσαμε να ψάξουμε κάτι πιο απόμερο. Διασχίσαμε το νησάκι περνώντας μέσα από ένα δάσος με πανύψηλους φοίνικες και ξύλινες καλύβες ντόπιων κατοίκων (ζουν εκεί αυτοί που ασχολούνται με τον τουρισμό του νησιού) και φτάσαμε σε μία πιο απομονωμένη παραλία. Ήταν πολύ όμορφη, επίσης με άσπρη άμμο και ακόμα πιο λαχταριστά νερά (λογικό αφού εδώ δεν παρκάρουν long-tails).

Τελευταία στάση η παραλία-καμάρι της χερσονήσου του Κράμπι, η Pranang Beach. Είναι πανέμορφη! Υπάρχουν σπηλιές τόσο έξω στην παραλία, όσο και μέσα στη θάλασσα προσφέροντας ένα υπέροχο θέαμα.Σε μία από τις έξω σπηλιές υπάρχει ένα βουδιστικό ιερό (spirit-house), ενώ σε μία άλλη υπάρχει δυνατότητα για αναρρίχηση.
H παραλία αυτή είναι μη προσβάσιμη με αυτοκίνητο και αυτό συντελεί στο να είναι σχετικά απομονωμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί βρίσκεται το ακριβότερο ξενοδοχείο της περιοχής, το Rayavadee.

Με αυτή την εκδρομή ολοκληρώθηκαν οι εξορμήσεις μας στα νησιά του Κράμπι.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 4
• 5
• 6
• 7

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 6 of 7

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[mpiftex]

ααα κατάλαβα που λες! Ανάμεσα σε Ao Nang και Tonsai υπάρχει όντως μια ιδιωτική παραλία με ένα μεγάλο resort, φαντάζομαι εκεί μένατε! Θυμάμαι το είχα δει από τη βάρκα όταν επέστρεφα από Tonsai στην Αο Nang!! Πολυτέλειες!!
Και μετά και μετά;!;!!!!!;

 

[varioAthens]

Αν και θα μπορούσα να μείνω όλες τις μέρες στο ξενοδοχείο κοιτάζοντας απλώς τη θέα, τελικά κάναμε πολλές εκδρομές σε γειτονικά νησάκια, παραλίες, λιμνοθάλασσες αλλά και στην ενδοχώρα.

Πλέοντας για πρώτη φορά με τα long-tailsμας (τα χαρακτηριστικά πλεούμενα της Ταϋλάνδης) στο PhangNgaBay (τον κόλπο στον οποίο “βλέπει” το Κράμπι και βρίσκονται τα νησάκια της περιοχής) μείναμε άφωνοι από την ομορφιά και την μοναδικότητα του τοπίου.
Όλος ο κόλπος είναι διάσπαρτος από μετέωρους βράχους που ξεφυτρώνουν μέσα από τη θάλασσα. Άλλοι είναι απλές βραχονησίδες και άλλοι είναι αρκετά μεγαλύτεροι και αποτελούν κανονικά νησάκια που περιβάλλονται από αμμουδιά. Είτε μεγάλοι, είτε μικροί, όλοι οι βράχοι είναι καταπράσινοι και πολύ επιβλητικοί. Είναι λες και κάποιος πήρε στις χούφτες του βράχους, τους πέταξε με δύναμη στον κόλπο, κι αυτοί έσπασαν σε χίλια κομμάτια γεμίζοντας όλη τη θάλασσα.

Η πρώτη εκδρομή περιλάμβανε επίσκεψη στο νησάκι Ko Ping-Gan ή αλλιώς νησί του James Bond. Τα λόγια είναι περιττά για ένα τόσο όμορφο και πασίγνωστο μέρος........

Η επόμενη στάση μας ήταν Koh Talu για να παρατηρήσουμε την μανγκρόβια βλάστηση και για να εξερευνήσουμε τις θαλάσσιες σπηλιές. Ήμαστε τυχεροί γιατί εκείνη την ημέρα η παλίρροια ήταν χαμηλή και έτσι μπορέσαμε να μπούμε στις σπηλιές κάνοντας κανό. Σε κάποια σημεία η είσοδος στις σπηλιές ήταν τόσο χαμηλή που έπρεπε να πέφτουμε εντελώς ανάσκελα (η πλάτη να ακουμπάει τελείως στον πάτο του κανό) ώστε να μπορέσουμε να μπούμε. Τέλεια εμπειρία!

Άλλη μία στάση, για φαγητό αυτή τη φορά στο Koh Pannyi, μουσουλμανικό χωριό χτισμένο σε πασάλους. Οι ταβέρνες που τρώνε οι τουρίστες βρίσκονται με το που κατεβαίνεις από τα long-tails και οι περισσότεροι μένουν εκεί. Αξίζει όμως να μπεις μέσα στις ταβέρνες-τουριστικά μαγαζιά και να βγείς από την πίσω πόρτα στα σοκάκια του χωριού. Είναι λες και βρίσκεσαι ξαφνικά σε άλλη χώρα. Μυρωδιές, χρώματα και εικόνες Ανατολής. Άνθρωποι με κελεμπίες, πάγκοι, παζάρι και η χρυσή κορυφή ενός μιναρέ να ξεπροβάλλει ανάμεσα στα δρομάκια. Μου άρεσε πολύ!

Η εκδρομή ολοκληρώθηκε με μπάνιο και snorkelingκάπου μεσοπέλαγα......

 

[varioAthens]

ααα κατάλαβα που λες! Ανάμεσα σε Ao Nang και Tonsai υπάρχει όντως μια ιδιωτική παραλία με ένα μεγάλο resort, φαντάζομαι εκεί μένατε! Θυμάμαι το είχα δει από τη βάρκα όταν επέστρεφα από Tonsai στην Αο Nang!! Πολυτέλειες!!
Και μετά και μετά;!;!!!!!;

Βρήκαμε δωμάτιο με προσφορά -65%!!!
Τιμή λες και μένεις σε καλό δωμάτιο σε ελληνικό νησί!

 

[varioAthens]

Η δεύτερη εκδρομή ήταν στα Phi Phi Islands.

Πρώτη στάση η γνωστή παραλία Maya Bay (λόγω της ταινίας “The Beach”). Η παραλία είναι πολύ όμορφη: ωραία νερά και περικυκλωμένη από βράχους.
Έχει όμως 2 σημαντικά μειονεκτήματα: 1) κατά μήκος όλης της παραλίας (και όχι σε ένα συγκεκριμένο σημείο όπως θα έπρεπε) αράζουν τα long-tails, speedboats κ.λ.π. με αποτέλεσμα να περνάς ανάμεσα από όλα αυτά τα πλεούμενα προκειμένου να βουτήξεις στη θάλασσα 2) έχει πάρα μα πάρα πολύ κόσμο και κατά συνέπεια φωνές, φασαρία κ.λ.π.

Δεύτερη στάση στο Phi Leh, μια υπέροχη λιμνοθάλασσα περικυκλωμένη από βράχους και καταπράσινα κρυστάλλινα νερά.

Συνεχίσαμε βλέποντας τα σπήλαια των Βίκινγκς, κάνοντας στάσεις για μπάνιο και snorkelingκαι καταλήξαμε στην παραλία Phi Phi Don. Το συγκεκριμένο μέρος είναι η μεγαλύτερη τουριστικά απάτη του αιώνα. Βλέποντας τόσα χρόνια φωτογραφίες του νησιού, φανταζόμουν ένα ειδυλλιακό νησί...... και προφανώς έτσι ήταν ΚΑΠΟΤΕ! Τώρα η μια παραλία θυμίζει ΕΟΤ με χιλιάδες ομπρέλες, καρέκλες, θαλάσσια σπόρ, ταβέρνες πάνω στην παραλία, εκατοντάδες κόσμου και απίστευτη φασαρία. Η δεύτερη παραλία χρησιμοποιείται ως λιμάνι για φέρυ-μπόουτς. Στιγμιαία ένιωσα ότι βρισκόμουν στο Λαύριο. Το δε εσωτερικό του νησιού τίγκα στα τουριστικά μαγαζιά, ταβέρνες και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Σκέτη απογοήτευση το Phi Phi Don. Κατ’ εμέ δεν θα χάσει και τίποτα κάποιος που δεν θα το επισκεφθεί.

Η τελευταία στάση της εκδρομής, που μας αποζημίωσε για την προηγούμενη απογοήτευση, ήταν το Bamboo Island. Είναι ένα νησί το οποίο στη μέση έχει δάσος και γύρω-γύρω περιβάλλεται από λευκή άμμο και ωραία νερά. Αξίζει τον κόπο να το περπατήσεις παραλία-παραλία, γιατί όταν απομακρυνθείς από εκεί που σε κατεβάζει το speed-boat, φτάνεις σε ένα σημείο που η άμμος είναι κατάλευκη σαν πούδρα (μοιάζει σχεδόν απάτητη) και πάνω της ξεφυτρώνουν μαύροι βράχοι, εικόνα που εμένα μου θύμισε Μαλδίβες. Πανέμορφο νησάκι!

 

[varioAthens]

Η τρίτη εκδρομή ήταν στην ενδοχώρα και συγκεκριμένα διασχίσαμε το εθνικό τροπικό πάρκο του Κράμπι.
Η διαδρομή, όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, πανέμορφη αφού ήταν ολόκληρη μέσα στο τροπικό δάσος και τους επαρχιακούς οικισμούς.

Πρώτη στάση μας οι θερμές πηγές με τον καταρράκτη - Hot Spring Waterfall and Thermal Spring Pools. Πρόκειται για ένα τοπίο εξαιρετικής ομορφιάς. Φωλιασμένος μέσα στο δάσος βρίσκεται ένας καταρράκτης ο οποίος χύνεται μέσα σε διαδοχικές κολυμπήθρες οι οποίες επικοινωνούν μεταξύ τους (δηλ. το νερό πέφτει από την ψηλότερη κολυμπήθρα στην αμέσως χαμηλότερη, από εκεί στην ακόμα πιο χαμηλή κ.ό.κ.). Το νερό είναι πάρα πολύ ζεστό, η αίσθηση μοιάζει με αυτή της σάουνα, και δεν μπορείς να παραμείνεις μέσα πάνω από 20΄.

Δεύτερη στάση η Σμαραγδένια Πισίνα - Emerald ή Crystal Pool. Σχηματίζεται στην πηγή ενός θερμού ποταμού και έχει όντως το σχήμα και την εικόνα πισίνας. Τυρκουάζ διαυγή νερά, βάθος 1-2 μέτρα, περικυκλωμένη γύρω-γύρω από πέτρα (τροφοδοτείται υπογείως από τον ποταμό). Και η αίσθηση όταν κολυμπάς είνια σαν να κολυμπάς σε πισίνα. Η μισή σκιάζεται από δέντρα. Για να φτάσεις δε, χρειάζεται να περπατήσεις γύρω στο μισάωρο μέσα σε δάσος ακούγοντας μόνο τα πουλιά κια το θρόϊσμα των φύλλων.

Επόμενη στάση μας το Βουδιστικό Μοναστήρι Tiger Cave Temple. Βρίσκεται σε ένα καταπληκτικό περιβάλλον, μέσα στο δάσος και αυτό. Τα βουδιστικά τέμπλα είναι μέσα σε σπηλιές, ενώ διάσπαρτα μέσα στο δάσος κάτω από υπεραιωνόβια δέντρα βρίσκονται τα σπίτια των μοναχών. Κατά τη βόλτα μας στο δάσος συναντήσαμε αρκετούς μοναχούς, με τις χαρακτηριστικές πορτοκαλί φορεσιές τους, να κάνουν διάφορες χειρωνακτικές εργασίες. Πραγματικά μοναδική εμπειρία.

 

[mpiftex]

Vario με την αφήγηση σου με κάνεις να αναπολώ ιδιαίτερα τον καιρό που πέρασα στην Ταϊλάνδη...

Το Koh Panyi πρέπει να το δεις το βράδυ, αφού φύγουν όλοι οι τουρίστες ή καλύτερα νωρίς το πρωί (ξημέρωμα). Καμία σχέση με τη μέρα, απόλυτη ηρεμία. Θυμάμαι τα υπέροχα κλουβιά με τα πουλιά και τις κουκουβάγιες. Έμεινα εκεί ένα βράδυ και ήμουν ο μόνος ξένος στο νησί!! Το πρωί ξύπνησα την ώρα που ξημέρωνε και ήταν λες και το νερό είχε πιάσει φωτιά. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ανατολή!

Το Phi Phi Don είναι καμένο χαρτί εδώ και χρόνια δυστυχώς. Πλέον ακόμα και στις ανατολικές παραλίες που μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν υπήρχε παρά χωριά περιπλανώμενων ψαράδων (sea gypsies), πλέον έχουν ξεφυτρώσει resorts με πισίνες. Όταν λες παραλία Phi Phi Don μάλλον εννοείς τις παραλίες Ton Sai (το λιμάνι) και Dalam που είναι οι δυο κεντρικές και βρίσκονται πλάτη πλάτη. Η Dalam δεν είναι τόσο άσχημη (ο πολύ κλειστός κόλπος) αρκεί να μην κοιτάς πίσω, πέρα από την παραλία. Πάντως το νησί έχει ακόμη κάποια ωραία σημεία. H Long Beach παραμένει πολύ ωραία και στην ανατολική πλευρά υπάρχουν ακόμα γωνίτσες όχι τόσο ανεπτυγμένες.

Περιμένω να διαβάσω κι άλλα!!

 

[GTS]

Συμφωνώ με τον φίλο mpiftex, στη Ταϋλάνδη για κάθε γωνιά καταπατημένη και βιασμένη από τα πλήθη, υπάρχουν 5 απόμερες και παραδεισένιες.....ψάξιμο θέλει και να ξέρεις τι ζητάς....υπάρχουν δεκάδες νησάκια εντελώς απόμερα που μας περιμένουν....

Φαίνεται πάντως πως η δυτική πλευρά έχει πολύ περισσότερο κόσμο από την ανατολική, αν οπωσδήποτε θα επισκεφτώ και την πρώτη.....αφήσαμε όμως τη καρδιά μας στο Πανγκάν και στο Κο Τάο....όμως μας περιμένουν και τα Σίμιλαν....

 

[getxowoman]

πρωι πρωι με ταξιδεψες σε μερη μακρυνα,περιμενω τη συνεχεια και φωτογραφιες!!!

 

[renata]

ευχαριστούμε που ξενύχτισες vario για να ξυπνήσομε με όμορφα διαβάσματα πίνοντας τον καφέ μας.όμορφη χώρα η ταυλάνδη ακόμα έχει ομορφιές που σιγά σιγά εξαντλούνται απο τους αδηφάγους τουρίστες...η ζήτηση προκαλεί και την περιβαντολογική επιβάρυνση ..τα χρόνια που την επισκέφτηκα ήταν πιο αγνά τα πράγματα..τα πί πί απο τότε άρχισαν να βαραίνουν προς το αρνητικό.
θα ξαναπάω όμως γιατί ο λαός και οι ομορφιές της μένουν απείρακτα στον χρόνο!!

 

[marydim]

vario, Καλώς ήρθες πίσω και να 'σαι καλά που μας μεταφέρεις πρωΐ πρωΐ ταυλανδέζικες εικόνες μεταφέροντάς με νοητά σε παραλίες!
Ευτυχώς, όταν είχαμε πάει εμείς στα Phi Phi δεν είχε τόσο πολύ κόσμο όσο λες και είχαμε γευτεί λίγο από τη μοναδική τους ομορφιά.

 

[xenos]

Sawadee Vario για αλλη μια φορα διαβαζω για τις ομορφιες της Ταιλανδης.
Απ`οτι γραφεις καταλαβαινω οτι το Κραμπι ειναι πανεμορφο μερος και ευχομαι να το
επισκευτω συντομα.Χρησιμα και τα hot points που γραφεις στην ιστορια σου.
Με λυπη ομως διαβαζω για το Πι Πι Ντον,πριν ακριβως 2 χρονια δεν ειχε σχεση με αυτο που ειχα δει εγω.
Συμφωνω και γω οτι υπαρχουν νησακια απατητα απο τον τουρισμο και ειναι ολα τα λεφτα.
Περιμενω φωτογραφιες και συνεχεια της ιστοριας,με φρεσκα νεα απο Ταιλανδη.