varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.147
- Likes
- 10.946
Πρεπει να εχεις το ισπανικο proficiency
Διακρινω ευφραδεια!
Ισπανία Ισπανία βήμα δεύτερο: Sevilla, Cordoba y Barcelona.
- Thread starter psilos3
- Ημερομηνία δημιουργίας
Διακρινω ευφραδεια!
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Τα μιλάω εξαιρετικά είναι η αλήθεια, ιδιαίτερα μετά την 5η-6η βότκα!
gkalla
Member
- Μηνύματα
- 1.517
- Likes
- 8.312
- Επόμενο Ταξίδι
- ????
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
Και το καλύτερο είναι ότι σε καταλαβαίνουν κι αυτοί, ιδιαίτερα μετά την 7η-8η.
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Καλημέρα στη Βροχερή πόλη
Σηκώθηκα νωρίς προκειμένου να κάνω επιδρομή στον μπουφέ του πρωινού και βγήκα στο δρόμο με την ομπρέλα ανά χείρας λίγο μετά τις δέκα κατεβαίνοντας προς το ποτάμι. Οι ουρανοί είχαν ανοίξει από το πρωί και οι προβλέψεις έδιναν το ίδιο σκηνικό μέχρι το απόγευμα:
Για λίγα μέτρα διένυσα το χθεσινοβραδινό δρομολόγιο κατατοπιζόμενος πλέον καλύτερα με την πόλη και την ομορφιά της, ακόμα και υπό τέτοιες συνθήκες:
Το πλάνο μου ήταν να περάσω στην απέναντι πλευρά αρχικά και να δω ότι μπορέσω μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Με το που είδα την βάρκα στα νερά του Γουαδαλκιβίρ δεν άντεξα, πήρα το κινητό και έστειλα το αγαπημένο τετράστιχο από το Natin – Fatin στον κολλητό μου στο Cambridge, βάζοντας και οι δύο τα γέλια:
«Για δες στο Γουαδαλκιβίρ,
βαρκούλες και βαρκάδες.
Για δες και στο Σαρωνικό,
πως πλέουν οι ....»
Στάση πρώτη στην «Plaza del Altozano», ένα αρχικό μόνο σημάδι της ομορφιάς που θα συναντούσα σ’ αυτή την πόλη. Στην ευθεία ξεκινούσε ο πεζόδρομος «C. San Jacinto» με τους Ισπανούς να τον διαβαίνουν απτόητοι, κι αυτοί με τις ομπρέλες τους:
Επιβάλλεται βεβαίως να αναφέρω την αγαπημένη τους συνήθεια των Tapas bar, κατάμεστα όπως βλέπετε και είναι λογικό. Μια επιθυμία γεννήθηκε και σε μένα αλλά τη χαλιναγώγησα προς το παρόν, φτάνοντας μέχρι την εκκλησία «Parroquia de San Jacinto»
Δεν ήμουν για πολλά με τέτοιο καιρό, έτσι γύρισα προς τα πίσω ως την αρχή της γέφυρας βλέποντας και παρακείμενα στενάκια, με μία σύντομη στάση για στέγνωμα στην κλειστή αγορά «Mercado de Triana»
Μπορεί να ήταν Κυριακή με τα περισσότερα καταστήματα κλειστά, ο κόσμος όμως τιμούσε όσα πρόσφεραν μπύρα, κρασί και ωραίο μεζέ:
Με τον αέρα να κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο μου γύρισα προς το ιστορικό κέντρο της πόλης περνώντας μπροστά από την «Capilla del Carmen» που βρίσκεται στη μια άκρη της:
Ένα διάλειμμα ήταν επιβεβλημένο κάτω από τη γέφυρα μέχρι να κοπάσει το δυνατό shower που μ’ έκανε ν’ αναρωτηθώ γι’ άλλη μια φορά αν βρισκόμουν στη Σεβίγια ή το Σαουθάμπτον. Όταν έφτασα ώρα μετά κάτω από το άγαλμα του ταυρομάχου απέναντι από την αρένα της «Plaza de Toros» διαπίστωσα απλά ότι ήμουν βρεγμένος ως το κόκκαλο…
Περιμετρικά της αρένας όπου είχε συγκεντρωθεί κόσμος στα σκεπασμένα σημεία λόγω της βροχής, μπορεί να δει κανείς έναν από τους ωραιότερους και πιο πολυφωτογραφημένους δρόμους της πόλης, με το ναό «Capilla de los Toreros» φυσικά να ξεχωρίζει:
Βρισκόμουν ήδη στο κέντρο έχοντας όμως αγανακτήσει από τη νεροποντή μπήκα κατευθείαν στο πρώτο καφενείο/tapas bar που βρήκα στο δρόμο μου, για ανασύνταξη, μια-δυο παγωμένες και ένα πιατάκι που λιμπίστηκα:
Έτσι με ανανεωμένη πλέον διάθεση συνέχισα λίγη ώρα αργότερα προς την πλατεία «del Cabildo», ιδιαίτερης ομορφιάς κι αρχιτεκτονικής που βρίσκεται λίγα βήματα
απέναντι από τον εντυπωσιακό καθεδρικό ναό της πόλης:
Ο γοτθικού τύπου Μητροπολιτικός και Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός «Santa María de la Sede y de la Asunción» όπως είναι το πλήρες όνομα του αποτελεί κτίσμα του 15ου αιώνα και όπως είναι απόλυτα λογικό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco:
Ο εντυπωσιακός δρόμος «de la Constitución» που διασχίζεται από το τραμ και τους πεζούς, περιστοιχίζεται από εντυπωσιακά κτήρια κλασσικής αρχιτεκτονικής της Σεβίλλης:
Έτσι μαγεμένος από την ατελείωτη ομορφιά την οποία αντίκρυζα προχώρησα ως το κτίσμα «Miguel de Cervantes en Sevilla - Ayuntamiento de Sevilla»
και την «Plaza de san Francisco» στην οποία βρίσκεται:
Ήμουν σε μια φάση που δεν ήξερα πραγματικά τι να πρωτοκοιτάξω και τι να φωτογραφίσω, κατεβαίνοντας αρχικά στην πλατεία «Nueva» που βρίσκεται ακριβώς στην πίσω πλευρά:
Από κει ξεκινάει κι ο πολύ όμορφος πεζόδρομος «Sierpes» με τα εμπορικά καταστήματα, δίχως πολύ κόσμο όπως είναι λογικό. Έκανα ένα πέρασμα και συνέχισα προς την προτομή του Θερβάντες αλλά και την πλατεία «Del Salvador» με την εκκλησία/πρώην τζαμί «Colegial del Divino Salvador» να ξεχωρίζει:
Ήμουν χαρούμενος διότι παρόλες τις αντιξοότητες είχα καλύψει ένα σημαντικό μέρος των θέλω μου, οπότε χαλάρωσα προκειμένου ν’ αφιερώσω λίγο περπάτημα χαμένος στα μυσταγωγικά στενάκια της πανέμορφης αυτής πόλης:
Προφανώς όταν βρέθηκα μπροστά στη μπάρα του «Restaurante La Escaloná» με τα βαρέλια της φρέσκιας μπύρας κρεμασμένα από πάνω της δεν έκανα δεύτερες σκέψεις. Παρόλο που η παέγια μου έσπασε τη μύτη, αρκέστηκα στις παγωμένες.
Τις άξιζα!
Σηκώθηκα νωρίς προκειμένου να κάνω επιδρομή στον μπουφέ του πρωινού και βγήκα στο δρόμο με την ομπρέλα ανά χείρας λίγο μετά τις δέκα κατεβαίνοντας προς το ποτάμι. Οι ουρανοί είχαν ανοίξει από το πρωί και οι προβλέψεις έδιναν το ίδιο σκηνικό μέχρι το απόγευμα:
Για λίγα μέτρα διένυσα το χθεσινοβραδινό δρομολόγιο κατατοπιζόμενος πλέον καλύτερα με την πόλη και την ομορφιά της, ακόμα και υπό τέτοιες συνθήκες:
Το πλάνο μου ήταν να περάσω στην απέναντι πλευρά αρχικά και να δω ότι μπορέσω μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Με το που είδα την βάρκα στα νερά του Γουαδαλκιβίρ δεν άντεξα, πήρα το κινητό και έστειλα το αγαπημένο τετράστιχο από το Natin – Fatin στον κολλητό μου στο Cambridge, βάζοντας και οι δύο τα γέλια:
«Για δες στο Γουαδαλκιβίρ,
βαρκούλες και βαρκάδες.
Για δες και στο Σαρωνικό,
πως πλέουν οι ....»
Στάση πρώτη στην «Plaza del Altozano», ένα αρχικό μόνο σημάδι της ομορφιάς που θα συναντούσα σ’ αυτή την πόλη. Στην ευθεία ξεκινούσε ο πεζόδρομος «C. San Jacinto» με τους Ισπανούς να τον διαβαίνουν απτόητοι, κι αυτοί με τις ομπρέλες τους:
Επιβάλλεται βεβαίως να αναφέρω την αγαπημένη τους συνήθεια των Tapas bar, κατάμεστα όπως βλέπετε και είναι λογικό. Μια επιθυμία γεννήθηκε και σε μένα αλλά τη χαλιναγώγησα προς το παρόν, φτάνοντας μέχρι την εκκλησία «Parroquia de San Jacinto»
Δεν ήμουν για πολλά με τέτοιο καιρό, έτσι γύρισα προς τα πίσω ως την αρχή της γέφυρας βλέποντας και παρακείμενα στενάκια, με μία σύντομη στάση για στέγνωμα στην κλειστή αγορά «Mercado de Triana»
Μπορεί να ήταν Κυριακή με τα περισσότερα καταστήματα κλειστά, ο κόσμος όμως τιμούσε όσα πρόσφεραν μπύρα, κρασί και ωραίο μεζέ:
Με τον αέρα να κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο μου γύρισα προς το ιστορικό κέντρο της πόλης περνώντας μπροστά από την «Capilla del Carmen» που βρίσκεται στη μια άκρη της:
Ένα διάλειμμα ήταν επιβεβλημένο κάτω από τη γέφυρα μέχρι να κοπάσει το δυνατό shower που μ’ έκανε ν’ αναρωτηθώ γι’ άλλη μια φορά αν βρισκόμουν στη Σεβίγια ή το Σαουθάμπτον. Όταν έφτασα ώρα μετά κάτω από το άγαλμα του ταυρομάχου απέναντι από την αρένα της «Plaza de Toros» διαπίστωσα απλά ότι ήμουν βρεγμένος ως το κόκκαλο…
Περιμετρικά της αρένας όπου είχε συγκεντρωθεί κόσμος στα σκεπασμένα σημεία λόγω της βροχής, μπορεί να δει κανείς έναν από τους ωραιότερους και πιο πολυφωτογραφημένους δρόμους της πόλης, με το ναό «Capilla de los Toreros» φυσικά να ξεχωρίζει:
Βρισκόμουν ήδη στο κέντρο έχοντας όμως αγανακτήσει από τη νεροποντή μπήκα κατευθείαν στο πρώτο καφενείο/tapas bar που βρήκα στο δρόμο μου, για ανασύνταξη, μια-δυο παγωμένες και ένα πιατάκι που λιμπίστηκα:
Έτσι με ανανεωμένη πλέον διάθεση συνέχισα λίγη ώρα αργότερα προς την πλατεία «del Cabildo», ιδιαίτερης ομορφιάς κι αρχιτεκτονικής που βρίσκεται λίγα βήματα
απέναντι από τον εντυπωσιακό καθεδρικό ναό της πόλης:
Ο γοτθικού τύπου Μητροπολιτικός και Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός «Santa María de la Sede y de la Asunción» όπως είναι το πλήρες όνομα του αποτελεί κτίσμα του 15ου αιώνα και όπως είναι απόλυτα λογικό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco:
Ο εντυπωσιακός δρόμος «de la Constitución» που διασχίζεται από το τραμ και τους πεζούς, περιστοιχίζεται από εντυπωσιακά κτήρια κλασσικής αρχιτεκτονικής της Σεβίλλης:
Έτσι μαγεμένος από την ατελείωτη ομορφιά την οποία αντίκρυζα προχώρησα ως το κτίσμα «Miguel de Cervantes en Sevilla - Ayuntamiento de Sevilla»
και την «Plaza de san Francisco» στην οποία βρίσκεται:
Ήμουν σε μια φάση που δεν ήξερα πραγματικά τι να πρωτοκοιτάξω και τι να φωτογραφίσω, κατεβαίνοντας αρχικά στην πλατεία «Nueva» που βρίσκεται ακριβώς στην πίσω πλευρά:
Από κει ξεκινάει κι ο πολύ όμορφος πεζόδρομος «Sierpes» με τα εμπορικά καταστήματα, δίχως πολύ κόσμο όπως είναι λογικό. Έκανα ένα πέρασμα και συνέχισα προς την προτομή του Θερβάντες αλλά και την πλατεία «Del Salvador» με την εκκλησία/πρώην τζαμί «Colegial del Divino Salvador» να ξεχωρίζει:
Ήμουν χαρούμενος διότι παρόλες τις αντιξοότητες είχα καλύψει ένα σημαντικό μέρος των θέλω μου, οπότε χαλάρωσα προκειμένου ν’ αφιερώσω λίγο περπάτημα χαμένος στα μυσταγωγικά στενάκια της πανέμορφης αυτής πόλης:
Προφανώς όταν βρέθηκα μπροστά στη μπάρα του «Restaurante La Escaloná» με τα βαρέλια της φρέσκιας μπύρας κρεμασμένα από πάνω της δεν έκανα δεύτερες σκέψεις. Παρόλο που η παέγια μου έσπασε τη μύτη, αρκέστηκα στις παγωμένες.
Τις άξιζα!
Eleni P
Member
- Μηνύματα
- 101
- Likes
- 492
Με πήγες καμιά δεκαετία πίσω! Η Σεβίλλη ήταν από τα πρώτα μου ταξίδια και η πρώτη πόλη που επισκέφτηκα στην Ανδαλουσία και που πάντα σκέφτομαι να επιστρέψω! Ανυπομονώ για την συνέχεια και τις ξεχωριστές περιγραφές σου!! Keep goingΚαλημέρα στη Βροχερή πόλη
Σηκώθηκα νωρίς προκειμένου να κάνω επιδρομή στον μπουφέ του πρωινού και βγήκα στο δρόμο με την ομπρέλα ανά χείρας λίγο μετά τις δέκα κατεβαίνοντας προς το ποτάμι. Οι ουρανοί είχαν ανοίξει από το πρωί και οι προβλέψεις έδιναν το ίδιο σκηνικό μέχρι το απόγευμα:
View attachment 456020 View attachment 456021
Για λίγα μέτρα διένυσα το χθεσινοβραδινό δρομολόγιο κατατοπιζόμενος πλέον καλύτερα με την πόλη και την ομορφιά της, ακόμα και υπό τέτοιες συνθήκες:
View attachment 456022 View attachment 456023
Το πλάνο μου ήταν να περάσω στην απέναντι πλευρά αρχικά και να δω ότι μπορέσω μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση. Με το που είδα την βάρκα στα νερά του Γουαδαλκιβίρ δεν άντεξα, πήρα το κινητό και έστειλα το αγαπημένο τετράστιχο από το Natin – Fatin στον κολλητό μου στο Cambridge, βάζοντας και οι δύο τα γέλια:
View attachment 456024 View attachment 456025
«Για δες στο Γουαδαλκιβίρ,
βαρκούλες και βαρκάδες.
Για δες και στο Σαρωνικό,
πως πλέουν οι ....»
Στάση πρώτη στην «Plaza del Altozano», ένα αρχικό μόνο σημάδι της ομορφιάς που θα συναντούσα σ’ αυτή την πόλη. Στην ευθεία ξεκινούσε ο πεζόδρομος «C. San Jacinto» με τους Ισπανούς να τον διαβαίνουν απτόητοι, κι αυτοί με τις ομπρέλες τους:
View attachment 456026 View attachment 456027
Επιβάλλεται βεβαίως να αναφέρω την αγαπημένη τους συνήθεια των Tapas bar, κατάμεστα όπως βλέπετε και είναι λογικό. Μια επιθυμία γεννήθηκε και σε μένα αλλά τη χαλιναγώγησα προς το παρόν, φτάνοντας μέχρι την εκκλησία «Parroquia de San Jacinto»
View attachment 456028 View attachment 456029
Δεν ήμουν για πολλά με τέτοιο καιρό, έτσι γύρισα προς τα πίσω ως την αρχή της γέφυρας βλέποντας και παρακείμενα στενάκια, με μία σύντομη στάση για στέγνωμα στην κλειστή αγορά «Mercado de Triana»
View attachment 456030 View attachment 456031
Μπορεί να ήταν Κυριακή με τα περισσότερα καταστήματα κλειστά, ο κόσμος όμως τιμούσε όσα πρόσφεραν μπύρα, κρασί και ωραίο μεζέ:
View attachment 456032
Με τον αέρα να κάνει ακόμα πιο δύσκολο το έργο μου γύρισα προς το ιστορικό κέντρο της πόλης περνώντας μπροστά από την «Capilla del Carmen» που βρίσκεται στη μια άκρη της:
View attachment 456033
Ένα διάλειμμα ήταν επιβεβλημένο κάτω από τη γέφυρα μέχρι να κοπάσει το δυνατό shower που μ’ έκανε ν’ αναρωτηθώ γι’ άλλη μια φορά αν βρισκόμουν στη Σεβίγια ή το Σαουθάμπτον. Όταν έφτασα ώρα μετά κάτω από το άγαλμα του ταυρομάχου απέναντι από την αρένα της «Plaza de Toros» διαπίστωσα απλά ότι ήμουν βρεγμένος ως το κόκκαλο…
View attachment 456034
View attachment 456035
Περιμετρικά της αρένας όπου είχε συγκεντρωθεί κόσμος στα σκεπασμένα σημεία λόγω της βροχής, μπορεί να δει κανείς έναν από τους ωραιότερους και πιο πολυφωτογραφημένους δρόμους της πόλης, με το ναό «Capilla de los Toreros» φυσικά να ξεχωρίζει:
View attachment 456036 View attachment 456037
Βρισκόμουν ήδη στο κέντρο έχοντας όμως αγανακτήσει από τη νεροποντή μπήκα κατευθείαν στο πρώτο καφενείο/tapas bar που βρήκα στο δρόμο μου, για ανασύνταξη, μια-δυο παγωμένες και ένα πιατάκι που λιμπίστηκα:
View attachment 456038 View attachment 456039
Έτσι με ανανεωμένη πλέον διάθεση συνέχισα λίγη ώρα αργότερα προς την πλατεία «del Cabildo», ιδιαίτερης ομορφιάς κι αρχιτεκτονικής που βρίσκεται λίγα βήματα
απέναντι από τον εντυπωσιακό καθεδρικό ναό της πόλης:
View attachment 456040
View attachment 456041
Ο γοτθικού τύπου Μητροπολιτικός και Πατριαρχικός Καθεδρικός Ναός «Santa María de la Sede y de la Asunción» όπως είναι το πλήρες όνομα του αποτελεί κτίσμα του 15ου αιώνα και όπως είναι απόλυτα λογικό μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco:
View attachment 456042 View attachment 456043
Ο εντυπωσιακός δρόμος «de la Constitución» που διασχίζεται από το τραμ και τους πεζούς, περιστοιχίζεται από εντυπωσιακά κτήρια κλασσικής αρχιτεκτονικής της Σεβίλλης:
View attachment 456044
View attachment 456045
Έτσι μαγεμένος από την ατελείωτη ομορφιά την οποία αντίκρυζα προχώρησα ως το κτίσμα «Miguel de Cervantes en Sevilla - Ayuntamiento de Sevilla»
View attachment 456046
και την «Plaza de san Francisco» στην οποία βρίσκεται:
View attachment 456048
View attachment 456047
Ήμουν σε μια φάση που δεν ήξερα πραγματικά τι να πρωτοκοιτάξω και τι να φωτογραφίσω, κατεβαίνοντας αρχικά στην πλατεία «Nueva» που βρίσκεται ακριβώς στην πίσω πλευρά:
View attachment 456049
Από κει ξεκινάει κι ο πολύ όμορφος πεζόδρομος «Sierpes» με τα εμπορικά καταστήματα, δίχως πολύ κόσμο όπως είναι λογικό. Έκανα ένα πέρασμα και συνέχισα προς την προτομή του Θερβάντες αλλά και την πλατεία «Del Salvador» με την εκκλησία/πρώην τζαμί «Colegial del Divino Salvador» να ξεχωρίζει:
View attachment 456050 View attachment 456051
Ήμουν χαρούμενος διότι παρόλες τις αντιξοότητες είχα καλύψει ένα σημαντικό μέρος των θέλω μου, οπότε χαλάρωσα προκειμένου ν’ αφιερώσω λίγο περπάτημα χαμένος στα μυσταγωγικά στενάκια της πανέμορφης αυτής πόλης:
View attachment 456052
View attachment 456053
Προφανώς όταν βρέθηκα μπροστά στη μπάρα του «Restaurante La Escaloná» με τα βαρέλια της φρέσκιας μπύρας κρεμασμένα από πάνω της δεν έκανα δεύτερες σκέψεις. Παρόλο που η παέγια μου έσπασε τη μύτη, αρκέστηκα στις παγωμένες.
View attachment 456054
Τις άξιζα!
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Στο εύχομαι κι ελπίζω να σε δικαιώσω, παρόλο που όπως είδες δε την πέτυχα και με τον καλύτερο δυνατό καιρό...
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Ιστορικού κέντρου συνέχεια
Βγήκα αποφασισμένος να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο το πρόγραμμα μου, μιας κι έτσι ή αλλιώς οι ώρες μου δε περίσσευαν, ξεκινώντας από την εκκλησία «de San Ildefonso» και τα διπλανά μικροσκοπικά στενά που με τα βίας χωρούσαν πεζούς κι οχήματα:
Αφού ακολούθησα ένα τσούρμο Ιταλών τουριστών βρέθηκα μαζί τους έξω απ’ το ιστορικό μουσείο «Casa de Pilatos» και την ομώνυμη πλατεία:
Ναι και τα στενάκια που σας εξηγώ πιο πάνω, τα οποία με χαρά και υπομονή πέρασα μέχρι να φτάσω στα υπόλοιπα αξιοθέατα της λίστας μου:
Ο γεμάτος εστιατόρια και καφέ δρόμος «Mateo Gago» με οδήγησε ως το περίφημο «La Giralda», το καμπαναριό με λίγα λόγια του καθεδρικού ναού που βρισκόταν τυλιγμένο με σκαλωσιές:
Ήταν ακόμα ένα πολυσύχναστο σημείο, με την πλατεία «Virgen de los Reyes» και το ιδιαίτερο σιντριβάνι «Fuente Farola» με τα φαναράκια του:
Από πλατεία σε πλατεία το ‘χουν μάλλον οι Σεβιγιάνοι, με τη σειρά της «Plaza del Triunfo» αυτή τη φορά. Μάλλον το έχουν παρακάνει λίγο με τις ονομασίες. Γεγονός είναι πως εκεί εκτός των άλλων βρίσκεται και η στήλη «Immaculate Conception of the Virgin» προς τιμήν της παναγίας:
Ένα πέρασμα των τειχών με οδήγησε μπροστά στην κατάφυτη από εσπεριδοειδή πλατεία (τι πιο σύνηθες) «Patio de Banderas», μέσω της οποίας θα συνέχιζα προς το πάρκο:
Ευτυχώς τα μικρά αυτά σκεπαστά δρομάκια μου δώσαν την ευκαιρία να προφυλαχτώ γι’ ακόμα μια φορά από τη βροχή που έπεφτε ακατάπαυστα, πριν συνεχίσω την πορεία μου 15 λεπτά αργότερα:
Κινούμουν περιμετρικά του «Alcazar» - βασιλικού παλατιού της πόλης με τους κήπους «Jardines de Murillo» που το περιστοιχίζουν, των οποίων την είσοδο βρήκα λίγο αργότερα:
Να και μια φορά που φάνηκε ξεκάθαρα πόσο μη βοηθητικός ήταν ο καιρός της μέρας, σε μια βόλτα πάντως που σίγουρα μου άρεσε έστω κι έτσι. Βγήκα εν συντομία, φωτογράφισα και το επίσης κλειστό κτήριο του πανεπιστημίου και συνέχισα:
Η διαδρομή με περνούσε απέναντι από το σιντριβάνι «de las Cuatro Estaciones» στον κεντρικό δρόμο «Av. de Menéndez Pelayo», οδηγώντας με μέσα από το μουσκεμένο παρκάκι «Jardines del Prado de San Sebastián» που άφησα ξοπίσω μου στα γρήγορα:
Όπως έδειχναν οι προβλέψεις ο καιρός είχε φτιάξει, τουλάχιστον υπό την έννοια ότι δεν είχε πλέον βροχή, μ’ εμένα να ‘χω φτάσει σχεδόν στο σημαντικότερο ίσως αξιοθέατο της Σεβίλλης, μια στιγμή που την περίμενα καιρό:
Κοντοστάθηκα λίγο στην αρχή προκειμένου να φωτογραφίσω την ιδιαίτερη λεπτομέρεια με τα χαρακτηριστικά Ανδαλουσιανά πλακίδια και σ’ αυτό το μέρος, πριν συνεχίσω στα ενδότερα:
Μπροστά μου απλωνόταν πλέον αυτή η θαυμαστή, ξακουστή πλατεία της Σεβίλλης με το όνομα «Plaza de España»
Ότι και να περιγράψει κανείς για τούτο δω το μέρος δεν αρκεί. Εικόνες, αναμνηστικά και οδηγοί της πόλης παραπέμπουν πάντα εδώ, σ’ αυτό το ορόσημο της Ισπανικής -κι όχι μόνο- μπαρόκ αρχιτεκτονικής:
Η Plaza de España ολοκληρώθηκε το 1928 κι ανακατασκευάστηκε πλήρως το 2010, σχεδιασμένη αρχικά από τον Aníbal González σε ημικυκλικό σχήμα προκειμένου να αποτελέσει έκθεση βιομηχανίας και τεχνολογίας της Ισπανίας. Τέσσερις μικρές γέφυρες περνούν πάνω από την τάφρο της, αντιπροσωπεύοντας τα αρχαία Ισπανικά βασίλεια:
Ενθουσιασμένος και υπό τους ήχους του πλανόδιου μουσικού ανέβηκα κι εγώ τις σκάλες του κεντρικού κτηρίου προκειμένου να φωτογραφίσω το σπουδαίο αυτό μέρος και από ψηλά:
Ένα μέρος που δε σταματούσα ν’ απολαμβάνω και σίγουρα θέλει το χρόνο του προκειμένου να το δεις όπως πρέπει, απ’ όλα τα πιθανά σημεία λήψης:
Στο μυαλό μου όμως είχα επιπλέον σχέδια, έτσι δίχως το άγχος της βροχής είχα να σκοτώσω περίπου μια ώρα, για το λόγο αυτό αναχώρησα προσωρινά επιστρέφοντας λίγο πιο κάτω προς το κέντρο. Τι καλύτερο βέβαια από μια τοπική Cerveceria με το όνομα «100 Montaditos», παγωμένα βαρέλια κι εξευτελιστικές τιμές, μόλις 2€ το Pint…
Ε όχι ρε παιδιά, γιατί σε μένα;
Βγήκα αποφασισμένος να συνεχίσω στο ίδιο μοτίβο το πρόγραμμα μου, μιας κι έτσι ή αλλιώς οι ώρες μου δε περίσσευαν, ξεκινώντας από την εκκλησία «de San Ildefonso» και τα διπλανά μικροσκοπικά στενά που με τα βίας χωρούσαν πεζούς κι οχήματα:
Αφού ακολούθησα ένα τσούρμο Ιταλών τουριστών βρέθηκα μαζί τους έξω απ’ το ιστορικό μουσείο «Casa de Pilatos» και την ομώνυμη πλατεία:
Ναι και τα στενάκια που σας εξηγώ πιο πάνω, τα οποία με χαρά και υπομονή πέρασα μέχρι να φτάσω στα υπόλοιπα αξιοθέατα της λίστας μου:
Ο γεμάτος εστιατόρια και καφέ δρόμος «Mateo Gago» με οδήγησε ως το περίφημο «La Giralda», το καμπαναριό με λίγα λόγια του καθεδρικού ναού που βρισκόταν τυλιγμένο με σκαλωσιές:
Ήταν ακόμα ένα πολυσύχναστο σημείο, με την πλατεία «Virgen de los Reyes» και το ιδιαίτερο σιντριβάνι «Fuente Farola» με τα φαναράκια του:
Από πλατεία σε πλατεία το ‘χουν μάλλον οι Σεβιγιάνοι, με τη σειρά της «Plaza del Triunfo» αυτή τη φορά. Μάλλον το έχουν παρακάνει λίγο με τις ονομασίες. Γεγονός είναι πως εκεί εκτός των άλλων βρίσκεται και η στήλη «Immaculate Conception of the Virgin» προς τιμήν της παναγίας:
Ένα πέρασμα των τειχών με οδήγησε μπροστά στην κατάφυτη από εσπεριδοειδή πλατεία (τι πιο σύνηθες) «Patio de Banderas», μέσω της οποίας θα συνέχιζα προς το πάρκο:
Ευτυχώς τα μικρά αυτά σκεπαστά δρομάκια μου δώσαν την ευκαιρία να προφυλαχτώ γι’ ακόμα μια φορά από τη βροχή που έπεφτε ακατάπαυστα, πριν συνεχίσω την πορεία μου 15 λεπτά αργότερα:
Κινούμουν περιμετρικά του «Alcazar» - βασιλικού παλατιού της πόλης με τους κήπους «Jardines de Murillo» που το περιστοιχίζουν, των οποίων την είσοδο βρήκα λίγο αργότερα:
Να και μια φορά που φάνηκε ξεκάθαρα πόσο μη βοηθητικός ήταν ο καιρός της μέρας, σε μια βόλτα πάντως που σίγουρα μου άρεσε έστω κι έτσι. Βγήκα εν συντομία, φωτογράφισα και το επίσης κλειστό κτήριο του πανεπιστημίου και συνέχισα:
Η διαδρομή με περνούσε απέναντι από το σιντριβάνι «de las Cuatro Estaciones» στον κεντρικό δρόμο «Av. de Menéndez Pelayo», οδηγώντας με μέσα από το μουσκεμένο παρκάκι «Jardines del Prado de San Sebastián» που άφησα ξοπίσω μου στα γρήγορα:
Όπως έδειχναν οι προβλέψεις ο καιρός είχε φτιάξει, τουλάχιστον υπό την έννοια ότι δεν είχε πλέον βροχή, μ’ εμένα να ‘χω φτάσει σχεδόν στο σημαντικότερο ίσως αξιοθέατο της Σεβίλλης, μια στιγμή που την περίμενα καιρό:
Κοντοστάθηκα λίγο στην αρχή προκειμένου να φωτογραφίσω την ιδιαίτερη λεπτομέρεια με τα χαρακτηριστικά Ανδαλουσιανά πλακίδια και σ’ αυτό το μέρος, πριν συνεχίσω στα ενδότερα:
Μπροστά μου απλωνόταν πλέον αυτή η θαυμαστή, ξακουστή πλατεία της Σεβίλλης με το όνομα «Plaza de España»
Ότι και να περιγράψει κανείς για τούτο δω το μέρος δεν αρκεί. Εικόνες, αναμνηστικά και οδηγοί της πόλης παραπέμπουν πάντα εδώ, σ’ αυτό το ορόσημο της Ισπανικής -κι όχι μόνο- μπαρόκ αρχιτεκτονικής:
Η Plaza de España ολοκληρώθηκε το 1928 κι ανακατασκευάστηκε πλήρως το 2010, σχεδιασμένη αρχικά από τον Aníbal González σε ημικυκλικό σχήμα προκειμένου να αποτελέσει έκθεση βιομηχανίας και τεχνολογίας της Ισπανίας. Τέσσερις μικρές γέφυρες περνούν πάνω από την τάφρο της, αντιπροσωπεύοντας τα αρχαία Ισπανικά βασίλεια:
Ενθουσιασμένος και υπό τους ήχους του πλανόδιου μουσικού ανέβηκα κι εγώ τις σκάλες του κεντρικού κτηρίου προκειμένου να φωτογραφίσω το σπουδαίο αυτό μέρος και από ψηλά:
Ένα μέρος που δε σταματούσα ν’ απολαμβάνω και σίγουρα θέλει το χρόνο του προκειμένου να το δεις όπως πρέπει, απ’ όλα τα πιθανά σημεία λήψης:
Στο μυαλό μου όμως είχα επιπλέον σχέδια, έτσι δίχως το άγχος της βροχής είχα να σκοτώσω περίπου μια ώρα, για το λόγο αυτό αναχώρησα προσωρινά επιστρέφοντας λίγο πιο κάτω προς το κέντρο. Τι καλύτερο βέβαια από μια τοπική Cerveceria με το όνομα «100 Montaditos», παγωμένα βαρέλια κι εξευτελιστικές τιμές, μόλις 2€ το Pint…
Ε όχι ρε παιδιά, γιατί σε μένα;
Last edited:
Smaragda53
Member
- Μηνύματα
- 1.047
- Likes
- 2.259
- Επόμενο Ταξίδι
- αχ, μακάρι νάξερα!
- Ταξίδι-Όνειρο
- Πολυνησία
Τι όμορφη πόλη! Συγχαρητήρια και για τις φωτογραφίες σου Ψηλέ!
gkalla
Member
- Μηνύματα
- 1.517
- Likes
- 8.312
- Επόμενο Ταξίδι
- ????
- Ταξίδι-Όνειρο
- Κούβα, Περού, Ν. Ζηλανδία
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Σ' ευχαριστώ, η πόλη είναι όντως που τις κάνει όμορφες έστω και υπό αυτές τις συνθήκες!
Με γονάτισε, όμως έπρεπε να δω πράγματα δε γινόταν αλλιώς!
psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.647
- Likes
- 51.297
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Μήπως είναι καλύτερα τη νύχτα;
Το ρολόι έδειχνε 7 και, το λαρύγγι μου είχε ξεδιψάσει για τα καλά, οπότε αυτό που απέμενε ήταν να πραγματώσω το στόχο που είχα βάλει νωρίτερα.
Βγήκα στον σκοτεινό πλέον δρόμο San Fernando ξεκινώντας την αντίστροφη πορεία από κείνη που έκανα πριν λίγη ώρα:
Τι ακριβώς ήθελα; Μα απλά να σιγουρευτώ ότι η θαυμάσια πλατεία που είδα προηγουμένως γράφει το ίδιο –ίσως και καλύτερα– στην κάμερα και τα μάτια μου το βράδυ, κάτι που επιβεβαίωσα από την πρώτη κιόλας στιγμή που ξαναπάτησα το πόδι μου, σε γέφυρες και περβάζια:
Είναι πράγματι από κείνες τις στιγμές που δεν έχεις και πολλά να περιγράψεις. Οι ελπίζω καλές νυχτερινές λήψεις τα λένε όλα μόνα τους, σ’ ένα περιβάλλον που έδειχνε πιο ειδυλλιακό:
Ανέβηκα με φούρια τις σκάλες διαπιστώνοντας πως ο πλανόδιος μουσικός ήταν ακόμη εκεί, θέλοντας να έχω μερικές φωτογραφίες και από το επάνω μπαλκόνι:
Και ιδού:
Αν και ήθελα να καθίσω περισσότερο ήμουν αναγκασμένος σχεδόν να αποχωρήσω, μιας και η λίστα μου είχε ακόμη αξιοθέατα που χα πάρει την απόφαση ότι θα τα δω κι αυτά τη νύχτα, μαζί με άλλα βέβαια που είχα σκοπό να ξαναδώ όπως την Plaza de España.
Με ταχύ λοιπόν βήμα κατευθύνθηκα μέσω της παραλιακής «paseo de las delicias» προς τον επόμενο μου στόχο που έστεκε λίγη ώρα μετά απέναντι μου ολοφώτιστος:
Μέχρι και οι πόλεις κλέβονται μεταξύ τους σκέφτηκα, όπως θα έλεγε και ο ΘΒ στην επική του ατάκα. Λευκοπύργος κι εδώ, όπως στη Σαλονίκη! Βέβαια ο «Torre del Oro» που αποτελεί δωδεκαγωνική κατασκευή του 13ου αιώνα στη Σεβίλλη από το Χαλιφάτο Αλμοχάντ προκειμένου να ελέγχει την πρόσβαση στην πόλη, ονομάζεται «Πύργος του χρυσού» κι όχι λευκός, όμως αυτά είναι λεπτομέρειες:
Έτσι μετά το στοχασμό μου για τις δύο πόλεις αποχώρησα προς τα ενδότερα του κέντρου, σταματώντας αρχικά στο σιντριβάνι «Fuente de Híspalis de Puerta de Jerez» όπως είναι το πλήρες κι αμιγώς Ισπανικό όνομα του και κατόπιν στην κεντρική οδική αρτηρία που βρισκόμουν το απόγευμα:
Κτήρια όπως αυτό που θα βρείτε ως «Saborido Asesores», αλλά φυσικά και αυτό του καθεδρικού ναού έδιναν άλλη όψη με τον νυκτερινό τους φωτισμό:
Μόλις είδα την κεντρική είσοδο του ναού αποφάσισα να χωθώ στο στενάκι για ένα ακόμη πέρασμα από την Plaza del Cabildo, επιβεβαιώνοντας ξανά πως είχα πράξει σωστά με το πλάνο μου:
Έτσι, με την ώρα πλέον περασμένη αποφάσισα να επιστρέψω προς το ξενοδοχείο από τα πανέμορφα στενάκια προκειμένου να βάλω επιτέλους στεγνά ρούχα, κάνοντας πρώτα μια στάση για μερικά ψώνια:
Εντάξει, όχι ακριβώς αμέσως, μιας και είχα κάτι χρωστούμενα από το περασμένο βράδυ που έπρεπε να εξοφληθούν. Όχι στον ψηλό δεν έχει σε τέτοια ζητήματα, είπε θα πιει μπύρα στη γέφυρα και το έκανε:
Φρεσκαρισμένος κι ανανεωμένος βγήκα μετά τις δέκα στο άδειο σχεδόν αλλά πάντα μουσκεμένο κέντρο της πόλης, εν μέσω ψιλόβροχου και πάλι, τρώγοντας αρκετή ώρα προκειμένου να βρω ένα σοβαρό μπαρ που δε βρήκα εν τέλει ποτέ:
Δε βαριέσαι, ας επιστρέψουμε στα στάνταρντ σκέφτηκα, οπότε τι καλύτερο απ’ το να κλείσει μια υπέροχη μέρα με μερικές ΙΡΑ στο Merchant:
Η επομένη θα ήταν ακόμα πιο απαιτητική…
Το ρολόι έδειχνε 7 και, το λαρύγγι μου είχε ξεδιψάσει για τα καλά, οπότε αυτό που απέμενε ήταν να πραγματώσω το στόχο που είχα βάλει νωρίτερα.
Βγήκα στον σκοτεινό πλέον δρόμο San Fernando ξεκινώντας την αντίστροφη πορεία από κείνη που έκανα πριν λίγη ώρα:
Τι ακριβώς ήθελα; Μα απλά να σιγουρευτώ ότι η θαυμάσια πλατεία που είδα προηγουμένως γράφει το ίδιο –ίσως και καλύτερα– στην κάμερα και τα μάτια μου το βράδυ, κάτι που επιβεβαίωσα από την πρώτη κιόλας στιγμή που ξαναπάτησα το πόδι μου, σε γέφυρες και περβάζια:
Είναι πράγματι από κείνες τις στιγμές που δεν έχεις και πολλά να περιγράψεις. Οι ελπίζω καλές νυχτερινές λήψεις τα λένε όλα μόνα τους, σ’ ένα περιβάλλον που έδειχνε πιο ειδυλλιακό:
Ανέβηκα με φούρια τις σκάλες διαπιστώνοντας πως ο πλανόδιος μουσικός ήταν ακόμη εκεί, θέλοντας να έχω μερικές φωτογραφίες και από το επάνω μπαλκόνι:
Και ιδού:
Αν και ήθελα να καθίσω περισσότερο ήμουν αναγκασμένος σχεδόν να αποχωρήσω, μιας και η λίστα μου είχε ακόμη αξιοθέατα που χα πάρει την απόφαση ότι θα τα δω κι αυτά τη νύχτα, μαζί με άλλα βέβαια που είχα σκοπό να ξαναδώ όπως την Plaza de España.
Με ταχύ λοιπόν βήμα κατευθύνθηκα μέσω της παραλιακής «paseo de las delicias» προς τον επόμενο μου στόχο που έστεκε λίγη ώρα μετά απέναντι μου ολοφώτιστος:
Μέχρι και οι πόλεις κλέβονται μεταξύ τους σκέφτηκα, όπως θα έλεγε και ο ΘΒ στην επική του ατάκα. Λευκοπύργος κι εδώ, όπως στη Σαλονίκη! Βέβαια ο «Torre del Oro» που αποτελεί δωδεκαγωνική κατασκευή του 13ου αιώνα στη Σεβίλλη από το Χαλιφάτο Αλμοχάντ προκειμένου να ελέγχει την πρόσβαση στην πόλη, ονομάζεται «Πύργος του χρυσού» κι όχι λευκός, όμως αυτά είναι λεπτομέρειες:
Έτσι μετά το στοχασμό μου για τις δύο πόλεις αποχώρησα προς τα ενδότερα του κέντρου, σταματώντας αρχικά στο σιντριβάνι «Fuente de Híspalis de Puerta de Jerez» όπως είναι το πλήρες κι αμιγώς Ισπανικό όνομα του και κατόπιν στην κεντρική οδική αρτηρία που βρισκόμουν το απόγευμα:
Κτήρια όπως αυτό που θα βρείτε ως «Saborido Asesores», αλλά φυσικά και αυτό του καθεδρικού ναού έδιναν άλλη όψη με τον νυκτερινό τους φωτισμό:
Μόλις είδα την κεντρική είσοδο του ναού αποφάσισα να χωθώ στο στενάκι για ένα ακόμη πέρασμα από την Plaza del Cabildo, επιβεβαιώνοντας ξανά πως είχα πράξει σωστά με το πλάνο μου:
Έτσι, με την ώρα πλέον περασμένη αποφάσισα να επιστρέψω προς το ξενοδοχείο από τα πανέμορφα στενάκια προκειμένου να βάλω επιτέλους στεγνά ρούχα, κάνοντας πρώτα μια στάση για μερικά ψώνια:
Εντάξει, όχι ακριβώς αμέσως, μιας και είχα κάτι χρωστούμενα από το περασμένο βράδυ που έπρεπε να εξοφληθούν. Όχι στον ψηλό δεν έχει σε τέτοια ζητήματα, είπε θα πιει μπύρα στη γέφυρα και το έκανε:
Φρεσκαρισμένος κι ανανεωμένος βγήκα μετά τις δέκα στο άδειο σχεδόν αλλά πάντα μουσκεμένο κέντρο της πόλης, εν μέσω ψιλόβροχου και πάλι, τρώγοντας αρκετή ώρα προκειμένου να βρω ένα σοβαρό μπαρ που δε βρήκα εν τέλει ποτέ:
Δε βαριέσαι, ας επιστρέψουμε στα στάνταρντ σκέφτηκα, οπότε τι καλύτερο απ’ το να κλείσει μια υπέροχη μέρα με μερικές ΙΡΑ στο Merchant:
Η επομένη θα ήταν ακόμα πιο απαιτητική…
varioAthens
Member
- Μηνύματα
- 6.147
- Likes
- 10.946
Πολυ ωραιες φωτος οπως παντα!
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
-
-
Γουατεμάλα Μεξικό Οι ψίθυροι της φωτιάς και των κυμάτων- Τελ. μήνυμα: tripakias
-
-
-
-
-
Ταξιδιωτική Ιστορία του Μήνα Μάρτιος - Αύγουστος 2020- Τελ. μήνυμα: katkats
-