Ισθμός της Κορίνθου. Διαπλέοντας τη διώρυγα!

[dimosf]

Ο ισθμός είναι στενή λωρίδα εδάφους που συνδέει δύο μεγαλύτερες μάζες εδάφους.
Οι ισθμοί είναι από γεωγραφικής άποψης καλές θέσεις για να κατασκευαστούν κανάλια. (Wikipedia)

Στις μέρες μας συνηθίζουμε ΟΛΟΙ, όταν λέμε Ισθμός της Κορίνθου να εννοούμε τη διώρυγα. Το κανάλι.
Η διώρυγα εγκαινιάστηκε στις 25 Ιουλίου του 1893. Υπήρξε ένα κατασκευαστικό όνειρο - πρόκληση που κράτησε 2.300 χρόνια. Έχει μήκος 6343 μέτρα και από πάνω της περνούν οδικές και σιδηροδρομικές γέφυρες, παλιές και νέες. Στα δύο άκρα της έχει δύο βυθιζόμενες γέφυρες.

(2 Ιανουαρίου 2005)​

Όταν αυτές βυθίζονται, οι επιβάτες των αυτοκινήτων που περιμένουν, συνήθως κατεβαίνουν, χαζεύοντας το θέαμα,

(2 Ιανουαρίου 2005)​

ιδίως όταν η γέφυρα ανεβαίνει και διάφορα μικρά ψαράκια σπαρταρούν στην επιφάνειά της (!!). Φυσικά η γέφυρες αυτές βυθίζονται όταν πρόκειται να περάσει πλοίο. Το θέαμα της διέλευσης των πλοίων είναι κι αυτό εντυπωσιακό, ειδικά αν πρόκειται για μεγάλο.

(2 Ιανουαρίου 2005)​

Η εικόνα του γίγαντα που το σέρνει ένα πολύ μικρότερο ρυμουλκό, έχει πραγματικά ενδιαφέρον!!

Πάνε 5 χρόνια από τον Ιούνιο του 2007, που είχα την ευκαιρία να βιώσω μια ξεχωριστή εμπειρία. Εκείνη τη χρονιά στο σχολείο δούλευα με μια συνάδελφο ένα πρόγραμμα σχετικά με τα φρούτα και τη διατροφή μας. Τα μαθήματα είχαν τελειώσει και μαζί τους και το πρόγραμμα. Είχαμε όμως αποφασίσει, καιρό πριν, μετά τις εξετάσεις του Ιουνίου να πάμε επίσκεψη σε κάποιο εργοστάσιο επεξεργασίας φρούτων στην Αχαΐα και σαν «δωράκι», στην επιστροφή, μια βόλτα με καραβάκι μέσα στη διώρυγα του Ισθμού της Κορίνθου. Τα παιδιά της ομάδας το περίμεναν πως και πως. Για να πω την αλήθεια εγώ μάλλον το περίμενα με μεγαλύτερη ανυπομονησία.
Πόσες φορές δεν έχω περάσει από τη γέφυρα πάνω από το κανάλι; Και από την παλιά και από τη νέα. Και πόσες φορές άραγε δε στάθηκα στην πεζογέφυρα χαζεύοντας κάτω από τα πόδια μου τα γαλάζια νερά και τα σχεδόν κάθετα βράχια του μεγάλου αυτού ανθρώπινου επιτεύγματος; Αν πω αμέτρητες δεν θάναι μεγάλο ψέμα. Το να κοιτάς όμως όλες αυτές τις εικόνες αντίστροφα, από την επιφάνεια του νερού προς τα πάνω ήταν μια πρόκληση. Ήρθε λοιπόν η ώρα για την πραγματοποίησή της.

Φτάσαμε στο λιμανάκι που βρίσκεται σχεδόν στην έξοδο του καναλιού στο Σαρωνικό, στην περιοχή των Ισθμίων. Το καραβάκι Canal Vista, της εταιρείας του ισθμού; ήταν εκεί και μας περίμενε. Ο διάπλους πραγματοποιείται από τα Ίσθμια προς την Ποσειδωνία, στα δυτικά, και επιστροφή. Ανάλογα πως είναι ο καιρός το πλοίο βγαίνει στο Κορινθιακό ή στον Σαρωνικό για μια μικρή βόλτα. Το ταξίδι διαρκεί περίπου μία ώρα και 15 λεπτά. Υπάρχουν και άλλες εταιρείες που ξεκινούν από το Λουτράκι.
Ανεβήκαμε και κάτσαμε στο κατάστρωμα, όπου υπήρχαν και αρκετοί ξένοι, κυρίως Πολωνοί. Τους είχε φέρει κάποιο πρακτορείο. Ξέροντας ότι μετά από τρεις μήνες θα πήγαινα στη χώρα τους (ήταν το 1ο από τα 3 ταξίδια στην Πολωνία που έκανα τα επόμενα 3,5 χρόνια), φρόντισα να πάρω κάποιες πληροφορίες όσο περιμέναμε να ξεκινήσει το μικρό μας ταξίδι.

Η θάλασσα ήταν λάδι και η ζέστη στα μέσα του Ιούνη αρκετή. Ξεκινάμε με κατεύθυνση δυτικά.

Το χρώμα των νερών είναι ένα απίθανο σμαραγδί σε πολλές αποχρώσεις. Πότε πιο σκούρο, πότε πιο ανοικτό.

Τα βράχια σχεδόν κάθετα υψώνονται γύρω στα 50 μέτρα πάνω από το κεφάλι μας. Σε κάποια σημεία είναι διαβρωμένα, ενώ σε πολλά έχουν φυτρώσει διάφοροι θάμνοι και πεύκα. Περάσαμε κάτω από τις γέφυρες. «Μικροσκοπικά ανθρωπάκια» πάνω στην πεζογέφυρα, δίπλα στην παλιά οδική, σκύβουν και μας χαζεύουν. Πλάκα έχει να βρίσκεσαι στη θέση αυτών που έχεις κοιτάξει και «ζηλέψει» τόσες φορές! Κάτω από τη γέφυρα είναι στημένες οι εγκαταστάσεις της εταιρείας που πραγματοποιεί πτώσεις bungee jumping.

Φτάσαμε στη δυτική άκρη και κάνοντας μια στροφή στον προλιμένα, μιας και στον Κορινθιακό είχε αεράκι, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Φτάνοντας στα Ίσθμια, βγήκαμε στον Σαρωνικό όπου κάναμε μια βολτίτσα για 15 περίπου λεπτά και γυρίσαμε στο λιμανάκι της αναχώρησής μας, τέλος μιας μοναδικής εμπειρίας και αρχή αυτής εδώ της ιστορίας.

Περισσότερες φωτογραφίες: https://picasaweb.google.com/112333101407674010719/Isthmia212005 και https://picasaweb.google.com/112333101407674010719/1562007

Παρατήρηση: Τις φωτογραφίες Νο 2,3 & 4 τράβηξα τη δεύτερη μέρα του 2005, όταν γυρνώντας από την Πάτρα, κάναμε μια μικρή στάση στα Ίσθμια. Η μέρα ήταν μια από εκείνες τις θαυμάσιες μέρες του Ιανουαρίου που το φως και τα χρώματα είναι στις δόξες τους!

Από το http://disaki.blogspot.com/2012/04/blog-post_27.html

 

[maska_29]

Δήμο είχα κι εγώ την τύχη το 1996 (αν δεν κάνω λάθος) να κάνω τον διάπλου του ισθμού. Πολύ ωραία εμπειρία...

 

[underwater]

Πολύ ωραία ιστορία! Πάντα ήθελα να διασχίσω τη διώρυγα και δεν ήξερα ότι υπάρχουν πλοιαράκια που το κάνουν!

Όσο για τις βυθιζόμενες γέφυρες είναι πολύ ωραίο θέαμα! Θυμάμαι όταν ήμουν μικρή σταματούσαμε συχνά εκεί με τους γονείς μου όταν ανεβαίναμε από Πελοπόννησο και περίμενα πώς και πώς να περάσει καράβι για να βυθιστεί η γέφυρα!

 

[GKCAPO]

Οοοοπς!!!!!!!!!
προσοχή!!!
ο Δήμος "γράφει ιστορία" ....
θα περάσουμε σ/κ ονειρευόμενοι
ευχαριστώ

 

[dimosf]

Οοοοπς!!!!!!!!!
προσοχή!!!
ο Δήμος "γράφει ιστορία" ....
θα περάσουμε σ/κ ονειρευόμενοι
ευχαριστώ

Καλό!!!!

 

[periigitis]

Πραγματικά πολύ ωραία εμπειρία! Θα το ξαναέκάνα σίγουρα!

 

[_antonis_]

Εγώ πάλι είχα την τύχη να ...πηδήξω, bunjeeeeeeee!!!!

 

[dimosf]

Εγώ πάλι είχα την τύχη να ...πηδήξω, bunjeeeeeeee!!!!

Αυτό Αντώνη ούτε να το σκεφτώ δε θέλω!

 

[_antonis_]

Αυτό Αντώνη ούτε να το σκεφτώ δε θέλω!

Για φτιάξε την εικόνα στο μυαλό σου:

Πηδάς φωνάζοντας bunjeeeee και ξαφνικά σταματάς γιατί έχεις πέσει στο διερχόμενο πλοίο που συνεχίζεις το ταξίδι σου (σε άλλη διάσταση και σωματική κατάσταση βεβαίως, αλλά αυτό βγάλ'το απ'την εικόνα).

 

[dimosf]

 

[annoulita100]

Πολύ χάιρομαι που διαβάζω ιστορία για τον τόπο μου!Έχω την τύχη να μένω 500μέτρα παράλληλα του Ισθμού(Ποσειδωνία) και νιώθω πολύ τυχερή που κάθε πρωί απολαμβάνω αυτή την υπέροχη θέα από το μπαλκόνι μου!Το αστείο με την βυθιζόμενη γέφυρα είναι που καμμιά φορά στο ανέβασμα φέρνει ''ψαριές'' και βλέπεις τσούρμο ανθρώπους με σακούλες στα χέρια να τσακώνονται για το ποιός θα τις πρωτοαρπάξει! Όσο για τη βόλτα με το πλοιάριο είναι μια μοναδική εμπειρία που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα!

 

[vagantos]

Συμπλήρωμα στην πολύ ωραία ιστορία του Δήμου είναι η καταπληκτικη ταινια ΔΙΟΛΚΟΣ που αναφέρεται στην μεταφορά πλοίων δια ξηράς από τον Σαρωνικό στον Κορινθιακό κόλπο.
Μια ταινία 22 λεπτών, δημιουργημένη με το σύστημα του animation (εικονοκινητική τεχνική) αναπαριστά με μοναδικό τρόπο το εξαιρετικό μνημείο τεχνικού πολιτισμού της αρχαίας Ελλάδας, τον Δίολκο: μια οδό από ξηράς για την μεταφορά πλοίων ανάμεσα στον Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο κατά μήκος του Ισθμού της Κορίνθου, τότε που δεν υπήρχε ο πορθμός. Η ταινία παρουσιάζει πολλές άλλες τεχνολογικές λεπτομέρειες, αλλά και σκηνές της ζωής των ναυτικών εκείνης της μακρινής εποχής: τυχερό παιχνίδι, επίσκεψη στον ναό του Ποσειδώνα, γλέντι σε καπηλειό, καθώς και μια συναισθηματική συντυχία.
Πρόκειται για ένα έργο-συμβολή στην μελέτη της αρχαίας ελληνικής Τεχνολογίας, μια παραγωγή του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας.
Δημιουργοί της ταινίας είναι οι Θ.Π. Τάσιος, Ν. Μήκας, Γ. Πολύζος, οι οποίοι έχουν λάβει ως τώρα δύο βραβεία:
-Καλύτερης ταινίας αναφερόμενης στην αρχαιότητα στο 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στην Κύπρο (Νοέμβριος 2009) και
-Καλύτερης εκπαιδευτικής ταινίας στην 8η Διεθνή Συνάντηση Αρχαιολογικής Ταινίας του Μεσογειακού Χώρου στην Αθήνα (Μάιος 2010)