Ινδία Ινδία...τα πάντα είναι πιθανά!

[varioAthens]

Tελεια και τα 2 τελευταια κομματια που ανεβασες villi!!

 

[villi]

Σας ευχαριστώ όλους παιδιά για τα καλά σας λόγια!
Μείνετε συντονισμένοι γιατί έρχεται Βαρανάσι με πολλές απρόοπτες περιπέτειες!!!

 

[evpap]

Villi, καλημέρα ! Μας έχεις καθηλώσει με την ιστορία σου.Περιμένω πως και πως την συνέχεια στο Βαρανάσι που πιστεύω πως θα είναι φοβερή

 

[Travelstoryteller]

Μπράβο Villy, από που να αρχίσω... για τις φωτογραφίες, για τις περιγραφές, για το γεμάτο πρόγραμμα, για τις ιστορικές αναφορές...!!! Ευχαριστούμε πολύ που μοιράζεσαι το ταξίδι σου μαζί μας! Ειλικρινά είσαι τόσο περιγραφική που είναι στιγμές μου έρχεται χωρίς πλάκα, να πάω να πλύνω τα χέρια μου!!!
(Φιρί φιρί βέβαια το πάτε εδω μέσα να μου το κλείσετε το σπίτι - ο σύντροφος έχει χάσει την μπάλα, τη μία μέρα του λέω Μεξικό, την άλλη Βιετνάμ, μετά για Κίνα, σήμερα για Ινδία, αύριο για Τζαμαϊκα ...) Αναμένουμε με αγωνία την συνέχεια!!!

 

[villi]

Varanasi

To αεροδρόμιο στο Βαρανάσι ήταν πολύ ευχάριστη έκπληξη,μεγάλο,καθαρό,εύκολα βρήκαμε τον κυλιόμενο διάδρομο των αποσκευών και καθώς περιμένουμε και συζητάμε,μας πλησιάζει ένας κύριος και μας ρωτά αν είμαστε Έλληνες.Επιτέλους πατριώτης αναφωνούμε αλλά ο κύριος μας εξηγεί ότι δεν είναι Έλληνας αλλά Ισπανός!!!Σε άπταιστα ελληνικά πιάνουμε την κουβέντα με αυτόν και τη γυναίκα του η οποία γνωρίζει επίσης πάρα πολύ καλά ελληνικά.Η αγάπη τους για την Ελλάδα την οποία επισκέπτονται όπως μας είπαν τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο,είναι τέτοια που τους οδήγησε να μάθουν τέλεια ελληνικά.Μας ρώτησαν για το ταξίδι μας στην Ινδία και συμφώνησαν μαζί μας ότι η απίστευτη βρωμιά και το στενό μαρκάρισμα από πλήθος Ινδών που νομίζουν ότι κάθε τουρίστας διαθέτει βαλίτσα με χρυσό μαζί του,είναι οι δύο παράγοντες που σε απωθούν και σε κουράζουν υπερβολικά πολλές φορές.Από την άλλη οι ομορφιές και οι εμπειρίες γέρνουν τη ζυγαριά προς τη μοναδικότητα του προορισμού!

Έξω από το αεροδρόμιο χαιρετηθήκαμε και επιβιβαστήκαμε στα Jeep που περίμεναν τους τουρίστες στη σειρά.Γνωρίσαμε τον νέο μας οδηγό τον Ringo,όνομα και πράμα καθώς και τον ξεναγό μας.Τελικά σ’αυτό το ταξίδι σταθήκαμε πολύ τυχεροί γιατί οι άνθρωποι του πρακτορείου ήταν ο ένας καλύτερος από τον άλλο σε επαγγελματισμό αλλά και σε χαρακτήρα.Τι να πω γι’αυτό τον ξεναγό που κάναμε πάρα πολύ καλή παρέα με πολλά γέλια,που μας έμαθε τόσα πολλά για το Βαρανάσι,τον Ινδουισμό,τη ζωή στην Ινδία,που ήταν πάντα χαμογελαστός και πρόθυμος.Ηταν ο μοναδικός ξεναγός που είχαμε σε όλο το ταξίδι κι αυτό γιατί στο Βαρανάσι το γραφείο ούτως ή άλλως τον παρέχει γιατί πρέπει ο ταξιδιώτης πριν το περπατήσει μόνος του να μάθει πέντε πράγματα όπως μας είπε και είχε απόλυτο δίκιο!

Ξεκινήσαμε λοιπόν να πάμε πρώτα στο ξενοδοχείο για check-in ώστε μετά να έχουμε την υπόλοιπη μέρα μπροστά μας για την ξενάγηση.Αποδείχτηκε δύσκολη και επίπονη διαδικασία καθώς εκείνη την ημέρα υποψήφιοι για τις εκλογές έκαναν δύο μεγάλες ομιλίες και το κυκλοφοριακό κομφούζιο ήταν άνευ προηγουμένου.Το χάος εδώ απέκτησε την πραγματική του υπόσταση!Το αυτοκίνητο ήταν αδύνατο από κάποιο σημείο και μετά να προχωρήσει γιατί κόσμος,ρίκσο,ποδήλατα και αυτοκίνητα είχαν γίνει μία μάζα στην κυριολεξία.Ο ξεναγός μας προτείνει να πάρουμε τις βαλίτσες και να συνεχίσουμε με τα πόδια γιατί μπορεί να κολλήσουμε εκεί μέχρι αργά το βράδυ.Βγαίνουμε αλλά που να σταθούμε,δεν υπήρχε χώρος πουθενά. Ζαλώνεται ο καημένος την βαλιτσάρα μου γιατί φυσικά που να τσουλίσεις βαλίτσα στο χαμό,ζαλώνεται κι ο άλλος ο καημένος ο σύζυγος την άλλη και άντε τώρα να περάσεις ή μάλλον να σκαρφαλώσεις για να βρεις δρόμο.Εντωμεταξύ ο κόσμος είχε γίνει ένας τεράστιος όγκος και όλοι μαζί σπρωχνόμασταν,ξαφνικά κάπου ξεκόλλαγε ένα ρίκσο και έπεφτε πάνω μας με φόρα,να ουρλιάζω εγώ οι άλλοι ατάραχοι,να χάνω τον άντρα μου μέσα στον κόσμο και να μη ξέρω κατά που να πάω.Πάντα είχα απορία στη ζωή μου πως είναι δυνατόν να ποδοπατηθούν άνθρωποι,οι από πάνω δεν τους βλέπουν να σταματήσουν?Εκείνη τη μέρα στο Βαρανάσι κατάλαβα…

Μέχρι να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μου βγήκε η ψυχή,είχα πατήσει του κόσμου τις ακαθαρσίες και τις λάσπες και ένιωθα τόσο βρώμικη όσο ποτέ!
Η επιλογή του ξενοδοχείου ήταν εξαιρετική δεδομένων των συνθηκών γιατί δε θα άντεχα στη παρούσα φάση να αντικρύσω ένα βρώμικο δωμάτιο.http://www.meradengrand.com/
Μπάνιο επειγόντως με τον ξεναγό να περιμένει καρτερικά στο λόμπι όπου ένα ας το πούμε χριστουγεννιάτικο δέντρο προσπαθούσε να δώσει εορταστική ατμόσφαιρα!


Στη συνέχεια ο καλός ο οδηγός ξέρει κι άλλο μονοπάτι!
Μας άφησε κάπου κοντά στο κέντρο και συνεχίσαμε με τα πόδια να περπατάμε στα στενά με τον ξεναγό να μας εξηγεί και να απαντά στον καταιγισμό ερωτήσεων.

Από κάποιο σημείο και μετά απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων άλλωστε τα δρομάκια γίνονται θεόστενα.Ένας αστυνομικός για να εξασφαλίσει την τάξη στεκόταν μπροστά στην πινακίδα και χτύπαγε μ’ένα ξύλο όποιον τόλμαγε να πλησιάσει.Μείναμε με το στόμα ανοικτό,χτύπαγε στο ψαχνό στη κυριολεξία και κανείς δε διαμαρτυρόταν.Ρωτάμε τον ξεναγό για να πάρουμε την αποστομωτική απάντηση ότι αν δεν τους χτυπήσει δε πρόκειται να σεβαστούν την πινακίδα οπότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος να διαφυλάξουν τη σωματική ακεραιότητα των πεζών!!!
Το έβρισκε απολύτως φυσιολογικό!!!

Στα στενά της παλιάς πόλης επικρατούσε το αδιαχώρητο,οι ζητιάνοι είχανε πάρει τη θέση τους κατά μήκος του κεντρικού δρόμου που οδηγούσε στο Dasaswamedh Ghat όπου κάθε απόγευμα στις 7 πραγματοποιείται η κυρίως ganga aarti,τελετή προσευχής για τον ποταμό Γάγγη.

Το γκατ αυτό είναι το πιο πολύχρωμο και πολυφωτογραφημένο γκατ.Πήρε το ονομά του από το γεγονός ότι ο θεός Brahma θυσίασε(medh) εδώ 10(das) άλογα(aswa).

Όταν φτάσαμε εμείς πλήθος κόσμου είχε ήδη πάρει τη θέση του για να παρακολουθήσει την τελετή,ο ξεναγός μας έβαλε μπροστά σε δύο καρέκλες που έφερε για μας αλλά αισθάνθηκα κάπως άσχημα που όλοι καθόντουσαν στα σκαλιά και του ζήτησα να πάμε κι εμείς εκεί.

Μου είπε ότι είμαστε καλεσμένοι του και στην Ινδία τους καλεσμένους τους τιμούν με κάθε τρόπο κι επειδή ήθελε να τη δούμε όσο καλύτερα γινόταν και να μας εξηγεί τα τεκταινόμενα από κοντά καθίσαμε ολίγον διστακτικά.

Αν και φοβόμουν ότι η τελετή θα είναι κάπως παράσταση τελικά διαπίστωσα ότι ο κόσμος συμμετέχει πολύ ενεργά τραγουδώντας και χτυπώντας καμπανάκια και γενικά οι στιγμές είναι έντονες έως και ανατριχιαστικές!

Παρ’ότι ο Γάγγης είναι ο πιο μολυσμένος ποταμός του κόσμου με σκουπίδια,μισοκαμμένα πτώματα και κουφάρια ζώων να επιπλέουν στην επιφανειά του είναι αδιαμφισβήτητα και από τους πιο γοητευτικούς.Το ηλιοβασίλεμα κατά τη διάρκεια της τελετής δίπλα στον Γάγγη είναι από τα ωραιότερα θεάματα που έχω δει στη ζωή μου όπως και η ανατολή που είδαμε το επόμενο πρωί!

Μετά την τελετή θελήσαμε να περπατήσουμε κατά μήκος των γκατ αλλά ο ξεναγός μας απέτρεψε γιατί δεν είναι η καλύτερη ώρα όταν έχει σκοτεινιάσει και το πόσο δίκιο είχε θα το ανακαλύπταμε την επόμενη μέρα μόνοι μας.
Αντ’αυτού περπατήσαμε στην αγορά,μας έδειξε το streetfood που προτιμά αλλά δε μας άφησε να φάμε γιατί μας είπε γελώντας ότι δε θέλει να συνεχίσουμε τη ξενάγηση στο νοσοκομείο!Πήγαμε ακόμη και σε μια χριστιανική καθολική εκκλησία στα πλαίσια μιας συζήτησης που κάναμε για τις θρησκείες που συνυπάρχουν στο Βαρανάσι αλλά και σε ολόκληρη την Ινδία.Θέλησε να μάθει για το χριστιανισμό και συγκρίναμε πολλές θρησκευτικές πρακτικές βλέποντας τελικά πως οι θρησκείες έχουν πάρα πολλά κοινά εφ’όσον όλες πηγάζουν από την ίδια την ανάγκη του ανθρώπου να πιστέψει σε κάτι ανώτερο και βαθύτερο.Μας είπε ότι όλα τα είδη θρησκειών συνυπάρχουν αρμονικά στο Βαρανάσι με κυρίαρχο τον Ινδουισμό και τον Βουδισμό που δεν θεωρείτε βέβαια θρησκεία αλλά τρόπος ζωής,εκτός από τον Μουσουλμανισμό που έχει δημιουργήσει τρομερά προβλήματα στην πόλη.Υπάρχουν κρυφές συγκρούσεις ακόμη και σήμερα ενώ πριν λίγα χρόνια είχε γίνει κι ο ίδιος μάρτυρας της τρομοκρατικής ενέργειας από Μουσουλμάνους την ώρα που διαδραματιζόταν η aarti με αποτέλεσμα να σκοτωθεί και να τραυματιστεί αρκετός κόσμος και τουρίστες.

Απολαμβάναμε τόσο πολύ τη βόλτα και τη συζήτηση μαζί του που πέρασε η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε.Όταν τον ρωτήσαμε που να φάμε μας συμβούλευσε να προτιμήσουμε το ξενοδοχείο μας ή κάποιο άλλο καλό ξενοδοχείο της περιοχής που μέναμε γιατί τα εστιατόρια στο κέντρο ή δίπλα στα γκατς που βρίσκονται κυρίως σε guesthouses χρησιμοποιούν για το μαγείρεμα νερό από τον Γάγγη που δεν είναι ότι καλύτερο για τα ευαίσθητα στομάχια των δυτικών τουριστών.
Οπότε επιστρέψαμε παρέα με τον Ringo στο ξενοδοχείο και δώσαμε ραντεβού στις 4μιση το πρωί για την βόλτα στον Γάγγη.

 

[chris7cn]

Υπέροχη περιγραφή! Με έχεις ταξιδέψει πραγματικά! Ανυπομονώ για τη συνέχεια ενώ κάτι σύντομα ταξίδια στην Ευρώπη που σχεδίαζα για το άμεσο μέλλον, τα βλέπω να θυσιάζονται για χάρη της Ινδίας...

 

[villi]

Υπέροχη περιγραφή! Με έχεις ταξιδέψει πραγματικά! Ανυπομονώ για τη συνέχεια ενώ κάτι σύντομα ταξίδια στην Ευρώπη που σχεδίαζα για το άμεσο μέλλον, τα βλέπω να θυσιάζονται για χάρη της Ινδίας...

Μου φαίνεται ότι το μικρόβιο της Ινδίας όχι απλά το κόλλησα αλλά το μεταδίδω με αυξανόμενο ρυθμό!!!

 

[villi]

VARANASI συνέχεια Νο1…

Δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να ξυπνήσουμε καθώς ήμασταν σε έντονη υπερένταση για την βαρκάδα που θα ακολουθούσε και αποζημιωθήκαμε και με το παραπάνω!
Μέσα στην άγρια νύχτα ο ξεναγός μας περίμενε στην είσοδο του ξενοδοχείου και για να πω την αλήθεια προς στιγμήν σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να κάναμε τη βαρκάδα μόνοι μας χωρίς πολλές κουβέντες.Όταν όμως διασχίζαμε τα κατασκότεινα δρομάκια κοντά στα γκατ αγριεύτηκα τόσο από την απόκοσμη ησυχία και τους άστεγους επαίτες που κοιμόντουσαν κάτω μέσα στις λάσπες που ένιωσα σχεδόν ευγνωμοσύνη που ήταν μαζί μας!

Φτάνοντας στα γκατ το σκοτάδι ήταν ακόμη πηχτό αλλά τα περιμετρικά φώτα και το φεγγάρι που καθρεπτιζόταν στα νερά του Γάγγη δημιουργούσαν ένα πανέμορφο σκηνικό.

Ο βαρκάρης κοιμόταν μέσα στην βάρκα και μ’ένα σφύριγμα του ξεναγού ξύπνησε και πλεύρισε να ανεβούμε.Η ώρα 5μιση και κανένας τουρίστας τριγύρω,μας έκανε εντύπωση αφού η βαρκάδα είναι τουριστική ατραξιόν στον Γάγγη.Ο ξεναγός για άλλη μια φορά μας σκλάβωσε αφού μας είπε ότι οι κλασσικές τουριστικές βαρκάδες ξεκινούν κατά τις 6μιση-7 και διαρκούν μία ώρα αλλά εμείς θα κάναμε κάτι ιδιαίτερο αφού ήθελε σε κάθε γκατ να σταματάμε κοντά και να συζητάμε όσα βλέπουμε με αποτέλεσμα να πλέουμε στον Γάγγη για περίπου τρεις ώρες!

Επιπλέον όπως θα διαπιστώναμε αργότερα ενώ για μία ώρα ήμασταν εντελώς μόνοι στον ποταμό μετά γέμισε βάρκες με τουρίστες.

Τον ευγνωμονώ λοιπόν για έναν ακόμη λόγο γιατί οι εικόνες που αντίκρισαν τα μάτια μου εκείνο το ξημέρωμα στον Γάγγη θα μείνουν στο μυαλό μου ανεξίτηλες για πάντα!

Το θέαμα ήταν υπέροχο και η ανατολή του ήλιου ήρθε να σφραγίσει τις στιγμές και να προσθέσει την καλύτερη πινελιά στον καμβά.

Μαγεμένη δε χόρταινα να κοιτάζω,να φωτογραφίζω,να χάνομαι στους ήχους και στα φοβερά χρώματα που δημιούργησε η ανατολή σε συνδυασμό με την ινδική πόλη.

Είπαμε,είπαμε και πόσα δεν είπαμε παρακολουθώντας τους πιστούς να συρρέουν σιγά σιγά στις εκβολές του ποταμού για να προσευχηθούν και να εξαγνιστούν στα νερά του.

Λίγο πιο πέρα οι μπουγάδες έδιναν κι έπαιρναν,στιγμιότυπα καθημερινής ζωής τόσος διαφορετικής από τα δικά μας δεδομένα.

Και παρακάτω τέσσερις ταυτόχρονες καύσεις και στοίβες ξύλων να περιμένουν να επιτελέσουν το μακάβριο έργο τους.

Το ανατριχιαστικό της ιστορίας είναι ότι τα πτώματα μισοκαμμένα πολλές φορές,αν η οικογένεια δεν έχει πολλά χρήματα για ξύλα,ρίπτονται στον ποταμό και μάλιστα οι έγκυες,τα μικρά παιδιά,οι άγιοι άνθρωποι και τα ζώα ρίπτονται αυτούσια γιατί απαγορεύεται να καούν.Η μόλυνση του όπως φαντάζεστε είναι πέρα από κάθε φαντασία!Και έγινε απόλυτα εμφανές όταν ξημέρωσε πια για τα καλά και μπορούσες να δεις ξεκάθαρα κουφάρια ζώων αλλά και ανθρώπων να επιπλέουν και να αποτελούν τροφή των σαρκοβόρων πτηνών.

Το δέος που ένιωσα τα ξημερώματα παρακολουθώντας τα δρώμενα στα γκατ αντικαταστάθηκε από τις σοκαριστικές εικόνες απύθμενης βρωμιάς και τρομερών ανακαλύψεων στην επιφάνεια του ποταμού.

Επιστρέφοντας στο γκατ που πήραμε τη βάρκα η ζωή πια είχε λάβει τον καθημερινό της ρυθμό,τα γκατ έσφυζαν από κίνηση,οι ναοί κατά μήκος ήταν εν πλήρη λειτουργία,τα κουδουνάκια δημιουργούσαν μία γλυκιά φασαρία

και τα πανέρια με τα λουλούδια και το κεράκι στη μέση χρωμάτισαν τα μουντά νερά.

Κατευθυνθήκαμε σ’ένα μικρό ναό όπου την ώρα εκείνη λειτουργούσε από πάνω το σχολείο θηλέων και στη συνέχεια επισκεφτήκαμε τρεις ακόμη ναούς από τους πολυάριθμους που βρίσκονται στο Βαρανάσι.Εντυπωσιακότερος όλων ο Vishanath temple ο οποίος φυλάσσεται από στρατιώτες καθώς σημειώνονται συχνά επεισόδια .Είναι αφιερωμένος στον Vishveswara-Shiva τον θεό του σύμπαντος.Τα κινητά και οι κάμερες απαγορεύονται και οι μη-ινδουιστές μπορούν να περιηγηθούν μόνο στον προαύλιο χώρο και δεν μπορούν να εισέλθουν στον κυρίως ναό. O ξεναγός μας προσευχήθηκε με θέρμη όπως άλλωστε έκανε και σε κάθε ναό που πηγαίναμε και μετά ο ιερέας έβαλε σε όλους μας την χαρακτηριστική κόκκινη βούλα κι έδεσε ένα χοντρό μαύρο κορδόνι στο χέρι μας(κάτι σαν το χριστιανικό κομποσχοίνι ).Φυσικά φωτογραφίες δεν τόλμησα να βγάλω ούτε απ’έξω υπό το φόβο των στρατιωτών που αγριοκοίταζαν τη φωτογρφική μου μηχανή.Επόμενος σταθμός ο ναός Durga

χώρος κατοικίας εκατοντάδων μαϊμούδων που κυκλοφορούν στους γύρω δρόμους και στα δέντρα πάνω από τα κεφάλια των περαστικών.

Και τέλος ο Tulsi Manas temple αφιερωμένος στον θεό Ράμα.Τους τοίχους του ναού κοσμούν σκηνές και στίχοι από τα κατορθωματά του.Στη συνέχεια μεταβήκαμε στο πανεπιστήμιο της πόλης,Benares Hindu University,που θεωρείται το κέντρο γνώσης της Ινδίας .Ειλικρινά εξεπλάγην από την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου,την τάξη και την καθαριότητα,την ηρεμία της περιοχής παρ’όλο που βρίσκεται σε μία απίστευτα θορυβώδη πόλη. Περιηγηθήκαμε στις διάφορες σχολές συζητώντας για τις ειδικότητες και το επίπεδο σπουδών που προσφέρεται καθώς κι ο ξεναγός μας είχε σπουδάσει εκεί κaι τα γνώριζε από πρώτο χέρι.Φυσικά δεν έχασε την ευκαιρία να μας πάει και στο ναό του πανεπιστημίου new Vishwanath temple,από τους πιο αξιόλογους σε ολόκληρο το Βαρανάσι,και να μας μιλήσει για τους αγαπημένους του θεούς ο καθένας με συγκεκριμένη δικαιοδοσία προς του φοιτητές.

Περπατώντας μας πλησίασε μία νεαρή Ινδή η οποία ήταν φοιτήτρια στη σχολή καλών τεχνών και μου ζήτησε να γίνω το μοντέλο της για έναν πινακά της.Παρακάλεσε μάλιστα τον ξεναγό να με πείσει ο οποίος μου είπε ότι αν δεχτώ η κοπέλα θα πουλήσει τον πίνακα και θα βγάλει αρκετά χρήματα.Και γιατί κάποιος να θέλει να αγοράσει το πορτρέτο μιας άγνωστης κοπέλας τον ρωτάω και μάλιστα από μία άσημη φοιτήτρια.Γιατί η εικονιζόμενη δεν θα είναι Ινδή αλλά μία δυτική και πολλοί δίνουν αρκετά χρήματα για ένα τέτοιο πορτρέτο στο σπίτι τους.Είναι αδύνατον του λέω να ισχύει αυτό.Και μου απαντά ότι τίποτα δεν είναι αδύνατο σ’αυτή τη χώρα γιατί πολύ απλά στην Ινδία…όλα είναι πιθανά!
Δε με φανταζόμουν να διακοσμώ το σαλόνι κανενός Ινδού οπότε αρνήθηκα ευγενικά και η κοπέλα αποχώρησε λυπημένη.
Το κερασάκι στην τούρτα της πρωινής μας περιήγησης ήταν ο Barat Mata templeο μοναδικός ναός αφιερωμένος στην ‘’Mother India’’.

Εγκαινιάστηκε από τον Mahatma Gandi το 1936 και περιλαμβάνει την μικρογραφία της Ινδίας με την οροσειρά των Ιμαλαίων να δεσπόζει στην κορυφή της σφυρηλατημένη σε μάρμαρο.

Και κάπως έτσι έκλεισε ένα υπέροχο πρωινό που μας γέμισε πλούσιες και εξαιρετικές αναμνήσεις.
Μετά τον απαραίτητο ανεφοδιασμό του στομαχιού στο ξενοδοχείο σειρά είχε το Sarnath.

 

[panius]

Φοβερό το ρεπορτ για Βαρανάσι!!! Φωτογραφίες στο ναό των πιθήκων πώς έβγαλες; Εμάς δεν μας άφησαν ούτε τις μηχανές να πάρουμε μαζί μας

 

[underwater]

Υπέροχη για μια ακόμα φορά!

 

[villi]

Φωτογραφίες στο ναό των πιθήκων πώς έβγαλες; Εμάς δεν μας άφησαν ούτε τις μηχανές να πάρουμε μαζί μας

Είχαμε ξεναγό διαμάντι,δε μας χάλαγε χατήρια αρκεί να ήμασταν διακριτικοί!

 

[ggonholidays]

Είχαμε ξεναγό διαμάντι,δε μας χάλαγε χατήρια αρκεί να ήμασταν διακριτικοί!

Πραγατικά πετύχατε καταπληκτικό ξεναγό! Αφιέρωσε πάρα πολύ χρόνο!!!
Υπέροχες οι φωτο και οι περιγραφές σου από το Βαρανάσι!!! Παρόλο που τα έχω τόσο πρόσφατα με κάνεις να τα νοσταλγώ!!!!