Ινδία Ινδία...τα πάντα είναι πιθανά!

[giannismits]

Η φωτό τους αναδεικνύει μάλλον μεγάλους και απωθητικούς (εκτός κι αν μεταλλάχθηκαν εδώ και 10 χρόνια που είχα πάει). Αντιθέτως είναι μικρά ποντικάκια που τρέχουν τρελλά πάνω κάτω, συγκρούονται και κάνουν τούμπες στον αέρα. Σε καμία περίπτωση δεν είναι απειλητικά. Πινουν το γαλατάκι τους ήσυχα ήσυχα…

Μα τι όμορφα που τα λες
Εγώ τα βλέπω τροφαντά,σιχαμερά και βρώμικα όπως και όλο τον χώρο του ναού.
Άντε μη γεμίσουμε ποστ με ποντικοσυζητήσεις την υπέροχη ιστορία της villi

 

[villi]

Λιτή αλλά ζωντανή η περιγραφή σου, μου θύμισε ανάλογες "εμπειρίες" και εικόνες. Φόβο, για να πω την αλήθεια, δεν νοιώσαμε σχεδόν πουθενά στην Ινδία (εκτός από το λιμάνι στη Βομβάη), αλλά αυτήν την ανατριχίλα να σε διαπερνά καθώς προσπαθείς να βρεις τα βήματά σου ανάμεσα στα ξαπλωμένα κορμιά (που πολλές φορές δεν τα βλέπεις καν) μέσα στα σκοτάδια, δεν πρόκειται να την ξεχάσεις όσα χρόνια κι αν περάσουν. Και το σπουδαίο είναι ότι παρ'όλη την αναστάτωση που προφανώς τους φέρνεις, κανένας δεν διαμαρτύρεται, κανείς δεν βάζει τις φωνές. Μόνο ένα ελαφρύ κούνημα, ένα κουλούριασμα και το πολύ-πολύ κάποιος υπόκωφος ήχος, ένα παραπονεμένο βογκητό θα βγει απ' τα χείλη τους. Κι αυτό ίσως είναι που το κάνει ακόμη πιο μακάβριο...

To περιγράφεις τέλεια!Εμένα με σόκαραν ιδιαίτερα τα μικρά παιδάκια που κοιμόντουσαν σε κουρέλια ή σε κουτιά στα πεζοδρόμια.Ολόκληρες οικογένειες μένουνε στο δρόμο κι ανάβουν φωτιές για να μαγειρέψουν ή να ζεσταθούν.

Ο ναός των ποντικιών θα μου μείνει, ώς αποθημένο εννοώ! Δεν κατάφερα να πάω...

Άρα θα πρέπει να ξαναπάς!!!Μη μου πεις ότι δε θες!!!

ενώ αυτός ο ναός με τα ποντίκια μου άσκησε μία περίεργη γοητεία πρέπει να πω (να ανησυχήσω; )

Όχι μην ανησυχείς είσαι σε πολύ καλό δρόμο!Απλά σου αρέσουν οι προκλήσεις,το αλατοπίπερο της ζωής!!!

Αχ τι μου θύμισες…. Γλυκύτατα τα ποντικάκια κι αεικινητα. Εγώ ως γουρούνι πάλι ήμουν στο στοιχείο μου. Δεν με ενόχλησε καθόλου να περπατώ ανάμεσά τους (φορούσα κάλτσες καλού κακού). Ήταν επιθυμία μου να επισκεφθώ το ναό κι ευτυχώς η συνταξιδιώτισσά μου δεν έφερε την παραμικρή αντίρρηση κι ας ήταν και ξυπόλητη...

Εντελώς ξυπόλυτη????
Και πάταγε πάνω στα άπειρα ποντικοκακάκια???
Πρέπει να είναι άπαιχτη!
Εγώ σιχαινόμουν να πιάσω τα πλαστικά ποδονάρια να τα πετάξω!

H αλήθεια είναι πως σιχάθηκα αλλά και γέλασα όταν την είδα.
Αλλά όπως λέει και η elenara η λατρεία προς τους ποντίκαρους με ξεπερνάει και μένα!

Και για μένα ήταν πρόκληση αλλά χαίρομαι που ξεπέρασα την αηδία μου!Γενικά παιδιά στην Ινδία ξεπέρασα τον εαυτό μου και γύρισα πιο άνετη σε πολλά!

 

[strani]

Εχω ακουσει πολλα για την ΙΝΔΙΑ. Ενα απο τα πολλα ειναι οτι σε αλλαζει.Ισως να ειναι αστικος μυθος ...Ομως με αυτα που λες αρχιζω να το πιστευω!!

 

[Peregrinator]

Μπράβο σου και για την περιγραφή και τι φωτογραφίες εξαιρετικά περιεκτικός τρόπος αφήγησης

 

[chris7]

Πολύ ωραίος τρόπος γραφής. Πολύ ωραίες φωτογραφίες.

 

[maria84]

Η περιγραφή σου είναι πολύ ωραία.Μ´εκανες να σκέφτομαι σοβαρά ενα ταξίδι προς τα εκει.Άσχετο αλλά σε ποιο site κλείνεις εισητήριο και το πληρώνεις αργότερα?

 

[villi]

Η περιγραφή σου είναι πολύ ωραία.Μ´εκανες να σκέφτομαι σοβαρά ενα ταξίδι προς τα εκει.Άσχετο αλλά σε ποιο site κλείνεις εισητήριο και το πληρώνεις αργότερα?

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια όλων σας!!!

Δεν πρόκειται για site αλλά για αεροπορική εταιρία.Η royal Jordanian στην προκειμένη περιπτωση.

 

[mariath]

Διαβάζω και δεν μπορώ να ξεκολλήσω τα μάτια μου από την οθόνη. Με συγκίνησε ο τρόπος που περιγράφεις τις καταστάσεις που βίωσες, ανησύχησα μαζί σου στα σκοτάδια και τους πυροβολισμούς, ανατρίχιασα ανάμεσα στα ποντικάκια, συγκλονίστηκα περπατώντας ανάμεσα στους άστεγους... Μ' έχεις κάνει να βιώσω το ταξίδι μαζί σου. Θα περιμένω τη συνέχεια.

 

[villi]

Pushkar

Αφήνοντας πίσω μας την χαοτική Μπικανέρ και τον απίστευτο ναό των ποντικών συνεχίζουμε να γράφουμε χιλιόμετρα στους δρόμους της Ινδίας.Συνέχεια έχει η πόλη που κάθε πιστός Ινδουιστής πρέπει να επισκεφτεί έστω μια φορά στη ζωή του,το Pushkar!Πόλη έκπληξη θα τη χαρακτήριζα γιατί είναι τελείως διαφορετική από το υπόλοιπο Ρατζαστάν.Είναι η πόλη που ευχαρίστως θα έμενα για αρκετό καιρό γιατί αποπνέει μυστήριο,ηρεμία,χαλάρωση,μπορείς να περπατήσεις χωρίς ενοχλήσεις και χωρίς να σε καταδιώκουν μηχανάκια και ρίκσο!Το απόλαυσα το Πουσκάρ,ίσως γιατί ήταν το άκρο αντίθετο από την απίστευτη φασαρία που είχαμε βιώσει την προηγούμενη μέρα.Μεγάλο ρόλο έπαιξε και το υπέροχο ξενοδοχείο μας 10 λεπτά έξω από την πόλη που περισσότερο έμοιαζε με πολυτελή κατασκήνωση, http://www.aarambaaghpushkar.com/. Υπέροχος κήπος και γύρω παραταγμένες τεράστιες σκηνές διακοσμημένες με στοιχεία από τους μεγαλύτερους πολιτισμούς όπως έγραφε η πινακίδα στη ρεσεψιόν,τον Αραβικό,τον Περσικό,τον Αιγυπτιακό και τον Ελληνικό!

Με περίσσια περηφάνια λοιπόν δώσαμε τα ελληνικά διαβατήρια μας για να τακτοποιηθούμε σε μια σκηνή Περσικής διακόσμησης με προσωπική πισίνα και δικό της κήπο.Μία ανέλπιστη όαση χλιδής και ξεκούρασης στα ταλαιπωρημένα κορμιά μας!Η μεγάλη πισίνα του συγκροτήματος ήταν επίσης πολύ ελκυστική αλλά δυστυχώς οι 28 βαθμοί και η υγρασία από την έντονη ομίχλη δε σε σπρώχνανε στη βουτιά.

Δε χάνουμε χρόνο λοιπόν,κατευθυνόμαστε στον Brahma temple που είναι ο μοναδικός στην Ινδία και ένας από τους λίγους που υπάρχουν σε όλο τον κόσμο.

Ο λόγος που δεν υπάρχει άλλος ναός λατρείας του θεού Brahma είναι σύμφωνα με τις Ινδικούς μύθους και δοξασίες η κατάρα της θεάς Saraswati.Όταν μία μέρα με πανσέληνο ο θεός θέλησε να κάνει αυτοκάθαρση στα νερά της λίμνης,κάτι που απαιτούσε την παρουσία της συζύγου του,εκείνη (Saraswati) άργησε κι αυτός ενοχλημένος παντρεύτηκε μία απλή κοπέλα την Gayatri.Oταν η Saraswati είδε στη θέση που προοριζόταν για κείνη δίπλα στον θεό Μπράχμα μια άλλη γυναίκα,έξαλλη καταράστηκε τον θεό να ξεχαστεί από τους ανθρώπους πάνω στη γη.Επειδή η τιμωρία ήταν σκληρή οι υπόλοιποι θεοί την παρακάλεσαν να ανακαλέσει και τότε εκείνη την τροποποίησε έτσι ώστε ο θεός Μπράχμα να λατρεύεται μόνο στο Πουσκάρ. Οι δύο γυναίκες λατρεύονται σε ξεχωριστούς ναούς που βρίσκονται στις δύο άκρες της πόλης.

Για να εισέλθουμε έπρεπε να πλύνουμε τα χέρια μας στις βρύσες έξω από τον ναό και τα πόδια μας σε μια γούρνα μπροστά στον ναό.Επίσης δεν έπρεπε να είναι εκτεθειμένο κανένα μέρος του σώματος εκτός χεριών,ποδιών και οι γυναίκες να καλύψουμε με μαντίλα το κεφάλι μέχρι τα χείλη μπροστά.Επίσης απαγορεύεται η φωτογράφιση όπως στους περισσότερους ναούς στην Ινδία.Κάτι έκλεψα όμως...

Από τον ναό και πέρα ξεκινά ο κεντρικός δρόμος που στο μεγαλύτερο μέρος του αποτελείται από ένα μεγάλο παζάρι,ίσως το καλύτερο που επισκευτήκαμε.Αρκετοί τουρίστες κατακλύζουν την πόλη,πολλοί από αυτούς έμποροι που έρχονται να ψωνίσουν πραμάτεια αλλά και δυτικοί τύποι/τύπισσες που κυκλοφορούσαν ξυπόλητοι ή με σαγιονάρες,σαλβάρια και μαλλί τζίβα.Γνωρίσαμε τυχαία δύο ελληνίδες κι έναν έλληνα που δουλεύουν 6 μήνες στην Ελλάδα και τους υπόλοιπους 6 τους περνάνε στην Ινδία και κυρίως στο Πουσκάρ.

Στην αγορά αυτή θα βρείτε ως επί το πλείστον στάνταρ τιμές αλλά πολύ τακτοποιημένα μαγαζάκια,ωραία λινά ή βαμβακερά σε εξευτελιστικές τιμές,cd με ινδική μουσική και όχι μόνο,συσκευασμένα μπαχαρικά που με χαρά θα σας εξηγήσουν τη χρήση τους,όλων των ειδών τα μικροπράγματα και ινδικά αρωματικά λαδάκια σώματος.

Πήρα από όλα τα παραπάνω γιατί πραγματικά οι τιμές ήταν γελοίες,μιλάμε για παντελόνες με 1-2ε,cd με 2-3ε αλλά η καλύτερη αγορά ήταν τα αρωματικά λάδια τα οποία μπορείς να δοκιμάσεις με τις ώρες,να διαβάσεις από τι φυτά και μπαχαρικά προέρχονται και να χαθείς σε σαγηνευτικές μυρωδιές.

Οι έμποροι τα αγοράζανε με το κιλό,εγώ αρκέστηκα σε δύο ρολ-ον για μένα,άλλα τρία για φίλες μου κι ένα ο σύζυγος.Οι ελληνίδες με βοήθησαν να διαλέξω δύο μίγματα τα οποία και προτείνω στις κυρίες που θα βρεθούν εκεί,το cobra και το λέμονγκρας και για τους κυρίους τον λοτό,δεν υπάρχει καλύτερο!

Οι τιμές είναι οι καλύτερες που θα βρείτε σε όλο το Ρατζαστάν να είστε σίγουροι!

Η πόλη όμως εκτός από τον ένα και μοναδικό ναό Μπράχμα και το υπέροχο παζάρι διαθέτει 52 γκατς περιμετρικά της λίμνης και 400 λευκογαλάζιους ναούς.Φανταστείτε λοιπόν την μυστηριακή ατμόσφαιρα που δημιουργείται κυρίως το βραδάκι που αρχίζουνε οι προσευχές σε όλους αυτούς τους ναούς μαζί με τους ήχους από τα ντραμς και τα γκονγκ,βάλτε την ομίχλη που πετύχαμε λόγω εποχής και τις διάφορες ινδικές μπαλάντες από τα μαγαζάκια με τα cd!Δε θες τίποτα άλλο για να μαγευτείς και να ερωτευτείς αυτήν την μικρή ιερή πόλη!
Περπατώντας λοιπόν μέσα στην αγορά αντικρίζουμε το βασικό μεγαλύτερο γκατ και κατηφορίζουμε προς τη λίμνη.Σε δευτερόλεπτα μας πλευρίζουν οι νεαροί που παριστάνουν τους φύλακες των γκατ για να μας πουλήσουν με το ζόρι γιρλάντα για το λαιμό ή το χέρι,γίνονται ιδιαίτερα επιθετικοί όταν αρνούμαστε ευγενικά και για να μη χαλάσει η τόσο ωραία διαθεσή μας αποχωρούμε για να κατέβουμε από τα σκαλιά ενός άλλου γκατ λίγο πιο κάτω.Το ίδιο έπραξαν κι όλοι οι τουρίστες που μας ακολούθησαν και βρήκαμε όλοι μαζί την ησυχία που ψάχναμε.Στα πιο κεντρικά γκατ όπως για παράδειγμα στο chir ghat δε ενοχλεί κανείς κι επιπλέον μπορείς να κάτσεις και να απολαύσεις τους ήχους του μεγάλου γκονγκ που χτυπά ένας ιερέας όλη σχεδόν τη μέρα.

Δε χορταίνω τις εικόνες!

Η λίμνη δημιουργήθηκε όταν ο Μπραχμα έριξε ένα λοτό σε αυτό το σημείο,υπάρχει και γκατ με το ονομά του στο οποίο έκανε μπάνιο ο ίδιος.

Δύο ακόμη γκατ έχουν εξέχουσα θέση,το Varah ghat όπου εμφανίστηκε ο θεός Βισνού με τη μορφή χοίρου

και το Gandhi ή Gau ghat όπου σκορπίστηκαν οι στάχτες του Γκάντι.

Επιστρέφοντας στον κεντρικό δρόμο ο οποίος έχει αρκετό περπάτημα γύρω από την λίμνη επισκεφτήκαμε δύο ακόμη ναούς αυτόν του θεού vishnu

και αυτόν της saraswati που βρίσκεται σ’ένα λόφο 1 ώρα περίπου μακριά με τα πόδια.Η θέα προς τη λίμνη είναι μαγευτική αλλά είχε ήδη νυχτώσει και με την ομίχλη που δεν απομακρύνθηκε καθόλου εκείνη την ημέρα οι φωτογραφίες ήταν ανέφικτες.Αξίζει πάντως τον δρόμο για όποιον επισκεφτεί την πόλη.

Χαζέψαμε όσο άντεχαν ακόμη τα πόδια μας στην αγορά και μετά αποφασίσαμε να περάσουμε μία ήρεμη βραδιά χωρίς ρίκσο και περιπέτειες αυτή τη φορά στο όμορφο ξενοδοχείο μας.Επιστρέφοντας, η φωταγωγημένη ‘’πολυτελής κατασκήνωση’’ με την ζωντανή ινδική μουσική και τον σκούρο άπλετο ουρανό έδειχνε τόσο μαγική!Στο εστιατόριο της οροφής κάποιος πλούσιος Ινδός έκανε πάρτυ κι έτσι επιλέξαμε το κλειστό εστιατόριο όπου είχαν καταλύσει όλα τα ζευγαράκια που ξέφυγαν του πάρτυ.Ωραία ατμόσφαιρα και πραγματικά νόστιμο φαγητό έκλεισαν την όμορφη μέρα μας!

 

[deka]

Τι όμορφα που μας τα περιγράφεις, Villi! Ταξιδεύω κι εγώ μαζί σας!

 

[giannoula]

Μπράβο βρε Villy να είσαι πάντα γερή και να το θυμάσαι με τόσο γλυκιές αναμνήσεις αυτό το ταξίδι.. Ταξιδεύουμε και εμείς μαζί σου..

 

[strani]

εχω μεινει παγωτο........