Ινδία Μπαχρέιν Ινδία στο Χρυσό τρίγωνο κ λίγο απο Μπαχρέιν

[viktoria]

Καλημερα ,ωραια κειμενα(της/του δασκαλου/ δασκαλας η κακια θα του/της μεινει γραφεται στρωτα,λιτα και κατανοητα,αψογα).Δινεται πληραφοριες για λιγοτερο γνωστα μερη στην Ινδια και εχω εντυπωσιαστει.Πολυ ωραια ξεναγηση μας κανετε ,ανυπομονω για την συνεχεια.Αυτο με τις τιμες πολυ με ιντριγκαρισε ,παρακαλω πειτε λεπτομερειες,εμενα με σταματα αρκετα το οικονομικο,αλλιως θα ειχα ηδη παει

 

[vrea]

Ευχαριστώ πολύ. Ελπίζω να μην σε κουρασα. Μόλις βρω χρόνο θά την συνεχίσω.

Καθόλου δεν μας κούρασε. Ίσα ίσα που την απολαμβανουμε.
Προσωπικα βρίσκω εξαιρετικα χρήσιμες όλες τις πληροφορίες που δίνεις. Διαφωνώ με οποιαδηποτε 'λογοκρισία' στην παροχή πληροφορίας που γίνεται στο φόρουμ με την λογική ότι ταχα αποτελεί ιατρική συμβουλη, διαφημηση ή δεν ξερω τι αλλο.
Όταν κάνει κάποιος τέτοια ταξίδια, το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι η ασφαλεία του και για αυτό κατά την προετοιμασία συλλέγει πληροφορίες από οποία πηγή μπορεί - τον γιατρό του, φίλους, ίντερνετ ..... και την φιλτράρει.
Η δική σου ιστορία είναι πλήρης σε όλα και αναμένω με ανυπομονησία και την συνέχεια

 

[skoumpi]

Καλημερα... Λοιπόν εμένα μου αρέσει στις ιστορίες να διαβάζω τόσο την προσωπική γνώμη του ταξιδιώτη οσο και την αντικειμενική παρουσίαση του τόπου. Εσυ τα έχεις και τα δυο. Επίσης οταν γράφει κάποιος π.χ. "πήγα σε αυτό το αξιοθέατο και δεν αξίζει" δεν με ενοχλεί καθόλου, όπως και η περιγραφή των δυσκολιών. Η Ινδία εδώ και δεκαετίες μου εξάπτει τη φαντασία ...... όταν κατάλαβα το επίπεδο της βρωμιάς συνειδητοποιησα πως είναι ένας προορισμός που δεν μπορώ να πάω και αυτό είναι πολύ χρήσιμο. θα είχα πάει ένα ταξίδι που δεν θα απολάμβανα, και θα γκρίνιαζα! Πολυ ωραία συνέχισε....

 

[escursione]

Συγχαρητήρια για τη δυναμική είσοδό σου στο φόρουμ με μία καλογραμμένη ιστορία γεμάτη χρήσιμες πληροφορίες. Αυτή η χώρα όσο με μαγεύει με τις ιστορίες σας τόσο με αποτρέπει για πολλούς προφανείς λόγους και δεν σκοπεύω για την ώρα να την επισκεφτώ.

 

[karvas]

Καθόλου δεν μας κούρασε. Ίσα ίσα που την απολαμβανουμε.
Προσωπικα βρίσκω εξαιρετικα χρήσιμες όλες τις πληροφορίες που δίνεις. Διαφωνώ με οποιαδηποτε 'λογοκρισία' στην παροχή πληροφορίας που γίνεται στο φόρουμ με την λογική ότι ταχα αποτελεί ιατρική συμβουλη, διαφημηση ή δεν ξερω τι αλλο.
Όταν κάνει κάποιος τέτοια ταξίδια, το πρώτο που τον ενδιαφέρει είναι η ασφαλεία του και για αυτό κατά την προετοιμασία συλλέγει πληροφορίες από οποία πηγή μπορεί - τον γιατρό του, φίλους, ίντερνετ ..... και την φιλτράρει.
Η δική σου ιστορία είναι πλήρης σε όλα και αναμένω με ανυπομονησία και την συνέχεια

Σε ευχαριστώ πολύ για τα ωραία σου λόγια . Συγνώμη που άργησα να σου απαντήσω αλλά λόγω των εορτών ήμουν πολύ απασχολημένος .
Θα ολοκληρώσω την ιστορία σιγά σιγά οταν θα βρίσκω χρόνο

 

[karvas]

Καλημερα... Λοιπόν εμένα μου αρέσει στις ιστορίες να διαβάζω τόσο την προσωπική γνώμη του ταξιδιώτη οσο και την αντικειμενική παρουσίαση του τόπου. Εσυ τα έχεις και τα δυο. Επίσης οταν γράφει κάποιος π.χ. "πήγα σε αυτό το αξιοθέατο και δεν αξίζει" δεν με ενοχλεί καθόλου, όπως και η περιγραφή των δυσκολιών. Η Ινδία εδώ και δεκαετίες μου εξάπτει τη φαντασία ...... όταν κατάλαβα το επίπεδο της βρωμιάς συνειδητοποιησα πως είναι ένας προορισμός που δεν μπορώ να πάω και αυτό είναι πολύ χρήσιμο. θα είχα πάει ένα ταξίδι που δεν θα απολάμβανα, και θα γκρίνιαζα! Πολυ ωραία συνέχισε....

Να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια καταρχάς .
Το αν αξίζει ενα αξιθέατο ή οχι ειναι η προσωπική γνώμη του καθενός και δεν πρέπει να σε επειρεάζει . Παίρνεις όμως μια πληροφορία .
Για την βρώμα ειναι μέρος της κουλτούρας . Και αυτό ειναι το ωραίο . Πας να δεις κάτι το διαφορετικό , έξω απο τα συνηθισμένα όρια . Να ξέρεις κάτι όμως . Μετά απο 2 μέρες θα πάψει να σε ενοχλεί διοτι θα το συνηθήσεις . Θα σου πρότεινα να το διαγράψεις απο το μυαλό σου και να μην εστιάζεις σε αυτό παρά μόνο στα ωραία . Μη σε κάνει αυτό να χάσεις ενα τέτοιο προορισμό .

 

[karvas]

Συγχαρητήρια για τη δυναμική είσοδό σου στο φόρουμ με μία καλογραμμένη ιστορία γεμάτη χρήσιμες πληροφορίες. Αυτή η χώρα όσο με μαγεύει με τις ιστορίες σας τόσο με αποτρέπει για πολλούς προφανείς λόγους και δεν σκοπεύω για την ώρα να την επισκεφτώ.

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια . Θα σου δώσω μια συμβουλή μιας και λες οτι σε μαγεύει η χώρα . Μην αφήνεις την ευκαιρία για ενα ταξίδι να περάσει , να χαθεί . Με τα ταξίδια γίνεσαι πλούσιος κι ας μην έχεις υλικά αγαθά. Αυτά άλλωστε έχουν αξία με ημερομηνία λήξης και η απόλαυση που σου προσφέρουν είναι παροδική. Μπορεί να γίνεσαι φτωχότερος στην τσέπη, αλλά γίνεσαι ζάμπλουτος σε γνώσεις, εμπειρίες, αναμνήσεις… Πλουσιότερος σε ψυχή. Να τρέμουν τα πόδια σου και να μη σταματούν να τρέχουν ωθώντας σε να γνωρίσεις τα πάντα. Να απολαύσεις νέες μυρωδιές, να μιλήσεις με άγνωστους ανθρώπους, να γνωρίσεις τον τρόπο που μιλούν, που φέρονται, που ζουν. Να γευτείς το φαγητό τους και να αφήσεις το μυαλό και την καρδιά σου ανοιχτά σε νέες προκλήσεις .
Γιατί να ζεις σε έναν κόσμο που τον γνωρίζεις μονάχα από χαρτιά και εικόνες ;
Η ζωή ειναι λίγη .
Αυτά και συγνώμη .Δική μου άποψη .

 

[Kati]

Συγχαρητήρια για τη δυναμική είσοδό σου στο φόρουμ με μία καλογραμμένη ιστορία γεμάτη χρήσιμες πληροφορίες. Αυτή η χώρα όσο με μαγεύει με τις ιστορίες σας τόσο με αποτρέπει για πολλούς προφανείς λόγους και δεν σκοπεύω για την ώρα να την επισκεφτώ.

Και την Ινδία μπορείς να δεις και τη βρωμιά μπορείς να αποφύγεις, τρόποι υπάρχουν αν θες να σου πω/πούμε (να τη δεις με τα μάτια σου όμως, θα καταλάβεις ότι φταίει που ζουν μέσα στην ανέχεια, δεν είναι επιλογή τους αυτό το πράγμα, η ζωή τους πάντως σιγά-σιγά αλλάζει -σε κάποια μέρη αλλάζει πολύ γρήγορα-).

 

[karvas]

Γειά σας και καλή χρονιά !!

Ευχαριστώ όσους διαβάζουν την ιστορία αυτή καθώς και όσους έχουν στείλει μηνύματα .

Συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει .


Φεύγουμε από το Vrindavan και στα 8χλμ θα σταματήσουμε στην αρχαία πόλη Ματούρα Mathura . Βρίσκεται πάνω στον Γιαμούνα 62 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Άγκρα στο κέντρο της ιερής περιοχής Μπράτζ όπου γεννήθηκε ο Κρίσνα σύμφωνα με την ινδουιστική μυθολογία . Για αυτό η Ματούρα ανήκει στις 7 ιερές πόλεις των ινδουιστών . Εδώ μας περιμένει η επίσκεψη στον ιερό ομώνυμο ναό και φυσικά η πρώτη μας «μύηση» στην θρησκεία που εδώ και χιλιετηρίδες κυριαρχεί στη χώρα.

Και σε αυτή την πόλη το ίδιο σκηνικό . Το λεωφορείο έξω , συνεχίζουμε με τα τουκ τουκ και τα τελευταία μέτρα με τα πόδια .
Είναι τόσο πολύς ο κόσμος που είπαμε ότι θα χαθούμε .

Λίγο πριν φτάσουμε στο ποτάμι ο ξεναγός μας λέει να μπούμε σε έναν ναό Χίντου .

Πολύχρωμος διαφορετικός μεγάλος με έναν μεγάλο βωμό για ιερό στο κέντρο και γύρω-γύρω πολύχρωμα ανάγλυφα στοιχεία .

Σε αυτό τον βωμό στο κέντρο ανεβαίνουν ξεχωριστά από τη μία μεριά οι άντρες από την άλλη μεριά γυναίκες και πρέπει να πέσουν κάτω μπρούμητα καταγής για να προσκυνήσουν .

Στη συνέχεια περπατάνε γύρω γύρω από αυτό το βωμό και κάτω από αυτόν ενώ σε έναν τοίχο που είναι από την πίσω πλευρά χαϊδεύουν τα ανάγλυφα και τοποθετούν το κεφάλι τους προσευχόμενοι και παίρνοντας θεία χάρη .

Όλοι σε μια ατέλειωτη σειρά ξαναβγαίνουν από την άλλη μεριά μπροστά στο ναό .

Φεύγουμε από τον ναό και κατευθυνόμαστε προς την προβλήτα

Η παραλία της έχει πολλά Γκάτς και ναούς ανάμεσα στους οποίους είναι και ο ναός Ντουαρκαντίς ( 1914 ) που οικοδόμησε ο Σεθ Γκογκούλντας και που αξίζει να δούμε . Το πιο σπουδαίο είναι το Vishram Ghat .
Στη διαδρομή και οσο πλησιάζουμε προς την παραλία . παρατηρούμε οτι πληθαίνουν τα ιερά και οι βωμοί στη διαδρομή .

Το κύριο αξιοθέατο εδώ είναι το aarti του Maa Yamuna που λαμβάνει χώρα καθημερινά γύρω στις 7 μ.μ. που είναι μια μαγευτική εμπειρία. Τα τραγούδια υμνούν τον ποταμό Yamuna ο οποίος είναι προσωποποιημένος ως Θεά και αναφέρεται ως Maa Yamuna.

Για τους πιστούς , ο Βαϊσνάβα sampradaya ιδρυτής του Mahaprabhuji φωτίστηκε πάνω στο vishram ghat πριν από 430 χρόνια, έτσι οι άνθρωποι κάνουν puja και ξεκινούν το parikrama ( το μονοπάτι της περισυλλογής γύρω από μια ιερή φωτιά ) .

Ο ρυθμικός ήχος των τύμπανων με τη μουσική και το τραγούδι του Aarti θα σας κάνουν να νιώσετε ευλογημένοι.

Μπορούμε να παρακολουθήσουμε το Aarti καθισμένοι σε μια βάρκα στο ποτάμι . με 50 ρουπίες το άτομο ( 0.60 λεπτά ) .

Αν θέλουμε να κάνουμε μικρές puja στον Ma Yamuna μπορούμε να πάρουμε όλα τα puja υλικά με λουλούδια και diya με 10 ρουπίες και να κάνουμε τις τελετουργίες με τη βοήθεια των Βραχμάνων ( Brahmins ) που χρεώνουν ένα ελάχιστο ποσό 20 ρουπίες .

Τα απαραίτητα puja για αυτή την τελετή , ένα μικρό δισκάκι με ένα ρεσώ μέσα σε ένα μεγαλύτερο δισκάκι με λουλούδια και κάτι στικ πωλούνται στην διαδρομή προς την προβλήτα .

Το ρεσώ θα αφεθεί στο νερό να το παρασύρει το ρεύμα και τα λουλούδια θα τοποθετηθούν σε ελεγχόμενη περιοχή μέσα στο νερό .

Πολλοί βωμοί είναι κατά μήκος της διαδρομής . Όταν φτάσουμε στο Γκάτς ( προβλήτα ) πρέπει να βγάλουμε τα παπούτσια μας . Παίρνουμε θέση και περιμένουμε .

Μπροστά στο ποτάμι στην εξέδρα υπάρχει μία μεγάλη επιφάνεια από σκαλιά που κατεβαίνουν μέσα στο ποτάμι και μία προβλήτα στην οποία στη μέση είναι η πιστοί ενώ δεξιά και αριστερά πολύχρωμες βαρκούλες.

Ακριβώς κάτω από το ναό ένας ημικυκλικός χώρος είναι γεμάτος με χρυσάνθεμα μέσα στο νερό ο κόσμος κατεβαίνει σιγά-σιγά ανάβει αυτά τα ιδιόρρυθμα ρεσώ τα αφήνει μέσα στο ποτάμι και ρίχνει και τα δικά του λουλούδια . Οι βαρκούλες γεμίζουν με κόσμο και παίρνουν θέση , όλα δείχνουν σε λίγο θα ξεκινήσει η τελετή .

Οι καμπάνες χτυπάνε ρυθμικά και ξαφνικά ανεβάζουν ένταση . Καταλαβαίνουμε ότι πλησιάζει η στιγμή . Σε ένα βωμό κάποιος ανάβει μία φωτιά . Αυτή η φωτιά παίζει κάποιο ρόλο γιατί ο μεγάλος βωμός που είναι μπροστά στην προβλήτα γεμίζει με διάφορα περίεργα αντικείμενα τα οποία μάλλον θα υποδεχτούν αυτή τη φωτιά .

Η πανσέληνος του Νοεμβρίου υψώνεται στην απέναντι πλευρά του ποταμού και ξαφνικά κάποιος φέρνει τη φωτιά από τον πίσω βωμό και με αυτή τη φωτιά ανάβουν αυτά τα αντικείμενα που είναι στο βωμό μπροστά . Όλοι εκστασιάζονται η Αγία φλόγα έχει έρθει μπροστά και αυτά τα περίεργα καντήλια λαμπάδες ανάβουν .

Τέσσερεις άνθρωποι πιάνουν αντίστοιχα τέτοια καντήλια με φωτιά τα κινούν ημικυκλικά και ψηλά μπροστά σε όλο τον κόσμο . Ο κόσμος προσεύχεται δεν ακούγεται τίποτα παρά ο ήχος της καμπάνας της μουσικής .

Αυτό συνεχίζεται για πέντε λεπτά μέχρι που αυτή η κίνηση σταματάει αυτά τα τεράστια καντήλια κατεβαίνουν κάτω στο βάθρο του βωμού και μετά φεύγουν και πηγαίνουν σε τέσσερις πλευρές πίσω από το ναό η τελετή έχει τελειώσει ο καθένας που έχει πάρει μέρος στην τελετή θα πάει σε ένα από τα τέσσερα σημεία που βρίσκονται αυτά τα μεγάλα καντήλια που καίνε ακόμα και βάζοντας τα χέρια του μέσα στις φλόγες θα πάρει λίγο φλόγα μαζί του . Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο γεμάτοι σκέψεις .

ΕΒΔΟΜΗ ΗΜΕΡΑ




Σύμφωνα με το πρόγραμμα , σήμερα θα δούμε τα αξιοθέατα μέσα στην Άγκρα .

Θα επισκεφτούμε το Agra Fort

Θα διασχίσουμε την τάφρο για να φτάσουμε στην πρώτη μεγάλη πύλη που ανήκει σε ένα από τα καλύτερα Ινδικά παραποτάμια οχυρά στο εξαίσιο οχυρό του Άκμπαρ με τα διπλά τείχη , σχηματίζουν ένα μισοφέγγαρο κατά μήκος του ποταμού Γιαμούνα και ξεπερνούν σε ύψος τα 20 μέτρα.

Το σχεδίασε ο Κασίμ Χαν και το οικοδόμησε με τον κόκκινο ψαμμίτη που έχει χρησιμοποιηθεί σε πολλά επιβλητικά μογγολικά κτίσματα. Η ψηλή οχύρωση και τα νερά του Γιαμουνα που γλύφουν τα τείχη προστάτευαν τους θησαυρούς ενώ ο στρατός , η αυλή και οι πολίτες άντεχαν σε μακροχρόνιες πολιορκίες. Σήμερα ο Ινδικός στρατός κατέχει μεγάλο μέρος του οχυρού. Παρατηρήστε τα στηθαία στις επάλξεις με τους προμαχώνες και της μακρόστενες πολεμίστρες .

Θα μπούμε από την πύλη Αμαρ Σινγκ ( Amr Singh Pol ) που οικοδομήθηκε με ορθές γωνίες για να εμποδίζει τις επιθέσεις με ελέφαντες.

Οι τουρίστες και εδώ πληρώνουν το 20πλάσιο ποσό απ ότι πληρώνει ο Ινδός στις 600 ρουπίες ( περίπου 7 ευρώ )

Ανεβαίνουμε μία ανηφορική ράμπα με πολύ ψηλούς τοίχους δεξιά-αριστερά.
Οι εγκοπές και τα αυλάκια δεξιά και αριστερά στους τοίχους υπάρχουν , στην περίπτωση που οι εχθροί καταφέρνανε να περάσουν την πύλη , εδώ τους περίμενε πανωλεθρία . Οι τοξότες δεν άφηναν να περάσει τίποτα ενώ οι τρύπες και τα αυλάκια που βρίσκονται στους κάθετους τοίχους ήταν για να ρίχνουν καυτό λάδι το οποίο γέμιζε τη ράμπα αυτή από όλες τις κατευθύνσεις .

Στο πάνω μέρος της ράμπας στη δεξιά πλευρά των κήπων στέκει ένας μεγάλος πέτρινος λουτήρας , ίσως γαμήλιο δώρο του τζαχάνγκιρ στην Νουρ Τζαχαν το 1611. Σύμφωνα με την παράδοση τα ροδοπέταλα που χρησιμοποιούσε για να αρωματίζει το νερό για το μπάνιο της την ενέπνευσαν να δημιουργήσει ένα έντονο άρωμα το ατάρ που πουλιέται ακόμα στα Ινδικά παζάρια .

Εδώ πέφτουμε σε μία ομάδα από 20 περίπου πεινασμένα σκιουράκια τα οποία περιμένουν τους τουρίστες πως και πως για να τα ταΐσουν . Από τα πόδια αρχίζουν και ανεβαίνουν πάνω μας προσπαθώντας να βρουν αν έχουμε κάτι φαγώσιμο . Ευτυχώς έχουμε τα σνακ που προνοήσαμε να πάρουμε από την Αθήνα μαζί μας και αρχίζουμε να τα ταΐζουμε .

Πέφτει σύρμα και εμφανίζονται περισσότερα . Μαζεύτηκαν τόσα που δεν μπορούσαμε να περπατήσουμε φοβούμενοι ότι θα τα πατήσουμε . Μόλις σταματήσαμε να τα ταίζουμε και κατάλαβαν ότι δεν έχουν κατι άλλο να κερδίσουν από εμάς εξαφανίστηκαν να βρούν άλλη ομάδα τουριστών από τις πολλές που έμπαιναν μέσα .

Πίσω από τον λουτήρα στα δεξιά μόλις περάσουμε την πύλη του κάστρου συναντάμε το μεγάλο και εντυπωσιακό παλάτι του αυτοκράτορα Jahangir, το Jahangirmahal Jahangir Palace .

Μόλις περάσουμε από μία αψιδωτή στοά θα βρεθούμε στα εντυπωσιακά δωμάτια του Άκμπαρ.

Κατασκευάστηκαν από ντόπιους τεχνίτες και για αυτό δεν φέρουν έντονα τον ισλαμικό ρυθμό. Αντίθετα οι τεράστιες διαστάσεις οι κίονες και οι δοκοί καθώς και ο διάκοσμος με τα πολλά ανάγλυφα τους προσδίδει καθαρά ινδουιστικό χαρακτήρα. Απλώς είναι φτιαγμένα από πέτρα και όχι από ξύλο . Στην κεντρική αυλή θα αναζητήσουμε τις τετράγωνες αψίδες , τους πλατιούς διακοσμητικούς βραχίονες και τους λαξευμένος παπαγάλους που αποτελούν ινδουιστικό μοτίβο.

Από την αυλή ο Άκμπαρ παρακολουθούσε τις ελεφαντομαχιες, άθλημα στο οποίο συμμετείχαν μόνο οι ευγενείς.

Από εδώ μπορούμε να απολαύσουμε τη μαγευτική θέα του Ταζ Μαχάλ.

Στρίβουμε αριστερά

Τα δωμάτια που θα συναντήσουμε στη συνέχεια είναι τελείως διαφορετικά. Στη θέση του ψαμμίτη έχει πάρει το λευκό μάρμαρο προσδίδοντας κομψότητα. Τα κατασκεύασε ο Σαχ Τζαχάν (1627 -1658) που ζούσε εδώ με την αγαπημένη του σύζυγο Μουμτάζ Μαχάλ, όταν δεν ήταν σε εκστρατεία. Μετά το θάνατό της και με τη μετακόμιση του στο Δελχί ο αυτοκράτορας εκθρονίστηκε από τον τρίτο γιο του τον Αουρανγκζεμπ το 1658. Έμεινε εδώ φυλακισμένος μέχρι που πέθανε το 1666 ενώ τη φροντίδα του είχε αναλάβει η κόρη του Τζαχάναρα.

Έχουμε φτάσει στο Khas Mahal

. Το Κας Μαχάλ αποτελείται από τα ιδιαίτερα δωμάτια του όπου πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο αυτοκράτορας Shah Jahan.

Το Μουσαμάν Μπουρτζ είναι το εξαίσιο μικρό ανάκτορο που οικοδομήθηκε για την Μουχταζ με ένθετη διακόσμηση από πέτρα ντούρα.

Μπροστά βλέπουμε το charbagh ( τέσσερεις κήποι ) με ένα σιντριβάνι στη μέση ενώ ο χλοοτάπητας είναι διακοσμημένος με ένα τυπικό σχέδιο που αποτελείται από υδραγωγούς κρήνες και παρτέρια .

Στην άλλη πλευρά βρίσκεται το Jahan Ara Pavilion για την άλλη κόρη του Σαχ Τζαχάν την Τζαχανάρα

Ακριβώς απέναντι σε αυτό το συγκρότημα είναι το Diwan-i-Khas ( η αίθουσα ιδιωτικών ακροατηρίων ) . Ήταν ο τόπος όπου ο αυτοκράτορας Mughal έβλεπε τους αυλικούς και τους κρατικούς επισκέπτες , το κομψότερο κτίσμα από όλα τα υπόλοιπα.

Μια πύλη στη βόρεια πλευρά οδηγεί στο εσώτερο δικαστήριο του παλατιού που ονομάζεται Jalau Khana . Αρχικά υπήρχαν δύο περίκλειστα χώροι , ένας για τους ευγενείς και ο άλλος για χαμηλότερου βαθμού. Αυτά τα δικαστήρια καταστράφηκαν μετά την Ινδική εξέγερση του 1857.

Το ανώτατο όριο, το οποίο ήταν αρχικά ένθετο με ασήμι και χρυσό, απογυμνώθηκε από τις διαδοχικές οικονομικές κρίσεις της αυτοκρατορίας . Ο θρόνος του βασιλιά καταστράφηκε από την εισβολή του Nadir Shah κάποτε στέκεται σε αυτή την αίθουσα, προς την ανατολική πλευρά.

Το εσωτερικό ήταν γεμάτο αλλά απογυμνώθηκε εντελώς μετά την Ινδική εξέγερση του 1857. Ο θρόνος, τα χαλιά και άλλα αντικείμενα εκλάπησαν . Η αίθουσα σήμερα είναι ένα άδειο κέλυφος .

Πρόσφατες εργασίες αποκατάστασης έχουν αναδιοργανωθεί στα πλαίσια της επένδυσης και έχουν αναπαραγάγει το επιχρυσωμένο μοτίβο σε έναν από τους πυλώνες που βρίσκονται μπροστά στην αίθουσα.

Στη δυτική πλευρά ένα από τα αρχιτεκτονικά θαύματα που βρίσκονται στο φρούριο Agra, είναι το Diwan-i-Am
Οι πυλώνες είναι σε μεγάλη συμμετρία . Ο βασιλιάς συνηθίζει να απευθύνεται στο κοινό από εδώ.

Το Diwan-i-Am (Αίθουσα Δημόσιας Ακρόασης ) κατασκευάστηκε από τον Shah Jahan το 1631 . Ανοικτό στις τρεις πλευρές, ενώ η ανατολική πλευρά έχει το jharokha με το θρόνο για τον βασιλιά .

Ένα ορθογώνιο μαρμάρινο ζάρι κάτω από το Jharoka χρησιμοποιήθηκε από τον πρωθυπουργό για να υποβάλει τις δημόσιες αιτήσεις για διαμαρτυρίες στον αυτοκράτορα .
Οι κυρίες της αυλής έβλεπαν τις τελετές του Diwan-i-Am μέσω των διάτρητων τοίχων στις δύο πλευρές του θρόνου .

Και ήρθε η ώρα να επισκεφτούμε το Ταζ Μαχάλ

Μια από τα ίδια και εδώ , το πουλμανάκι δεν μπορεί να προσεγγίσει το χώρο της εισόδου πρέπει να μείνει μακριά στο παρκινγκ και ο μόνος τρόπος για να πάμε είναι τουκ τουκ .

Όπως πάντα παίρνουμε 2 τουκ τουκ από 100 ρουπίες το καθένα και μας πηγαίνουν μέχρι ένα ορισμένο σημείο καθώς τα τελευταία 200 μ. δεν επιτρέπεται να κυκλοφορήσει κανένα τροχοφόρο .

Το εισιτήριο κοστίζει 1100 ρουπίες το άτομο . Ο ξεναγός πάει να μας βγάλει τα εισιτήρια και τον περιμένουμε . Από το πρωί μία αδιόρατη αίσθηση που είχα ότι κάτι δεν πάει καλά με το στομάχι μου επιδεινώθηκε σε αυτό εδώ το σημείο αναμένοντας τον ξεναγό . Δεν μπόρεσα να κρατηθώ άλλο πήγα πίσω από ένα τοίχο και έκανα εμετό . Κάτι με είχε πειράξει που δεν ξέρω τι ήταν αλλά είχε πειράξει μόνο εμένα από τα εννέα άτομα . Αμέσως μετά τον εμετό ένιωσα καλύτερα , ήρθε ο ξεναγός και μπήκαμε μέσα στον χώρο του Ταζ Μαχάλ με τα εισιτήρια στο χέρι . Ακολουθούσε μια τεράστια ουρά για να περάσουμε από έλεγχο , πάνω από 150 μέτρα . Αν δεν είχαμε τον ξεναγό θα περιμέναμε στην ουρά , αυτός μας οδήγησε δίπλα από όλη αυτή την κοσμοσυρροή , μέσα σε έναν διάδρομο ο οποίος δεν είχε κανέναν και προσπεράσαμε όλο αυτό το πλήθος χωρίς να το καταλάβουμε . Βρεθήκαμε έξω από την είσοδο προσπερνώντας πάνω από 500 άτομα .

Ο λόγος ήταν ότι αυτές οι ουρές ήτανε η μία για τους άντρες ινδούς οι άλλοι για τους για τις γυναίκες ενώ οι τουρίστες είχα μία ξεχωριστή δική τους ουρά που ήταν μόνο 20 μέτρα πριν από τον έλεγχο . Αφήσαμε όλα μας τα πράγματα στα ειδικά μηχανήματα που κοιτάνε το εσωτερικό των τσαντών σαν κι αυτά που έχουν το αεροδρόμιο και αφού ειδικοί έκριναν ότι δεν μεταφέρουμε κάτι το περίεργο τα πήραμε και περάσαμε στον εσωτερικό χώρο.

Πρόκειται για ένα μοναδικό κτιριακό συγκρότημα . Στην ουσία είναι ένας τάφος – κήπος , που πλησιάζει κατά πολύ αυτό που κατά την ισλαμική ιδέα είναι ο κήπος της Εδέμ . Είναι κτισμένο στην νότια όχθη του Γιαμούνα , ενός από τα ιερά ποτάμια της Ινδίας και έγινε κατόπιν εντολής του Σουλτάνου Σάχ Τζαχάν (που σημαίνει βασιλιάς του κόσμου) προς τιμήν της αγαπημένης του συζύγου Μουμτάζ Μαχάλ .

Η σύζυγός του Σαν Τζαχάν πέθανε τον Ιούνιο του 1631 αφού γέννησε το 14ο παιδί του . Η Μουμτάζ ( εκλεκτή του ανακτόρου ) ήταν η σύζυγος , σύμβουλος και το στήριγμα του αυτοκράτορα για 17 χρόνια . Ο Σαχ Τζαχάν βρήκε παρηγοριά στη δημιουργία του μαυσωλείου της . Κάλεσε τους καλύτερους αρχιτέκτονες και τεχνίτες και ξεκίνησε το αριστούργημα του .

Η οικοδόμηση του Ταζ διήρκησε 22 χρόνια και για την υλοποίηση του έφτασαν εδώ τεχνίτες και εργάτες από τη Βαγδάτη το Δελχί την Τουρκία και άλλα μέρη της Ασίας . Το μάρμαρο ήρθε από το Μάκρανα κοντά στην Τζαϊπούρ , ενώ οι πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι προέρχονται από διάφορα μέρη : ο ίασπις από την Παντζάμπ , ο νεφρίτης από την Κίνα , ο λαζουρίτης από το Αφγανιστάν και ο αχάτης από την Υεμένη . Για την ανέγερσή του χρειάστηκαν 41 εκατομμύρια ρουπίες , 500 κιλά χρυσός και 20.000 εργάτες που δούλευαν ασταμάτητα από το 1632 μέχρι το 1653 .

Μόλις περάσουμε οποιαδήποτε από τις τρεις εισόδους του συγκροτήματος η τάξη αντικαθιστά το χάος Η μεγάλη πύλη μας προετοιμάζει για τη γαλήνη του εσωτερικού χώρου με ένα ένθετο απόσπασμα από το Κοράνι γνωστό ως Αλ Φάτζρ ( χαραυγή ) το οποίο τελειώνει ως εξής :

Ω ψυχή που αναπαύεσαι γύρισε στον Κύριο σε ειρήνη μαζί Του και αυτός σε ειρήνη με σένα . Μπές , λοιπόν , ως ένας από τους υπηρέτες Του . Και μπες στον κήπο Του .

Κάνοντας ακριβώς αυτό θα μπούμε σε ένα τσαρ μπαγκ ( τέσσερις κήποι ) ολόιδιο με τον παράδεισο που περιγράφει το Κοράνι : έναν καταπράσινο όμορφο φυτεμένο κήπο περιτειχισμένο και συμμετρικά χωρισμένο από υδραγωγούς . Πριν προχωρήσουμε να σταματήσουμε να απολαύσουμε το θέαμα . Αυτός ο τύμβος με τους κήπους θυμίζει στο μογγολικό ρυθμό του Χουμαγιούν και τον ανάγει σε υπέρτατο δείγμα καλαισθησίας .

Σε αυτό το κτίσμα η συμμετρία κυριαρχεί

Καθώς θα σεργιανίζουμε μες στους κήπους θα δούμε το λευκό μάρμαρο του Ταζ να ξεχωρίζει μέσα από τα δέντρα με τα βαθυπράσινα φυλλώματα και να αντικατοπτρίζεται στην μακρόστενη λιμνούλα . Μπροστά από την εξέδρα , τα κιγκλιδώματα υποδεικνύουν το σημείο όπου τάφηκε το σώμα της Μουμτάζ μέχρι να ολοκληρωθεί το μαυσωλείο . Ένα τέμενος βρίσκεται αριστερά του Ταζ . Εδάφια από το Κοράνι , σκαλιστά πλαίσια και ένθετη διακόσμηση στολίζουν την εξωτερική πλευρά της εξέδρας .

Στο εσωτερικό , τα κενοτάφια της Μουμτάζ ( στο κέντρο ) και του Σαχ Τζαχάν περιβάλλονται από ένα διάτρητο κιγκλίδωμα , που είναι διακοσμημένο με πολύτιμους λίθους (οι πραγματικοί τάφοι βρίσκονται πιο κάτω στον κλειστό θόλο ) .

Πολύ σημαντική είναι η ώρα που θα επισκεφτούμε το Ταζ , καθώς το μεσημεριανό φως το κολακεύει . Αν πάμε το απόγευμα και εξερευνήσουμε με την ησυχία μας τους καταπράσινους κήπους για να καταλήξουμε στην εξέδρα το ηλιοβασίλεμα η εμπειρία μας θα αγγίξει την τελειότητα .

Η χρήση βιντεοκάμερας απαγορεύεται κατά την είσοδο στη μεγάλη πύλη πού πρέπει να τη βάλουμε σε μία θυρίδα .
Με 50 ρουπίες όμως , ένας φύλακας όχι μόνο ¨δεν πρόσεξε¨ ότι κρατούσα φωτογραφική μηχανή , αλλά και με έναν φακό έφεξε το μαρμάρινο κιγκλίδωμα στο κενοτάφιο για να αποκαλύψει τα χρώματα του .

Για να εισέλθει κάποιος εντός του μαυσωλείου θα πρέπει να καλύψει τα παπούτσια του με τα προστατευτικά σκουφάκια που παραλαμβάνει κατά την πληρωμή του εισιτηρίου .

Σχετικά με τις μαρμάρινες συνθέσεις . Οι Μογγόλοι ανέπτυξαν πάρα πολύ την τέχνη της σύνθετης διακόσμησης σε πέτρα ντούρα ( ανθεκτική πέτρα ) . Για αυτό καλό είναι να έχουμε κάποιες γνώσεις γύρω από αυτήν τη δύσκολη και σχολαστική τέχνη πριν τη δούμε στην πράξη .

Οι μουσουλμάνοι προμήθευαν τα ατελιέ με υλικά από ινδουιστές εμπόρους . Το σκληρό μη πορώδες λευκό μάρμαρο έρχεται από το Μακρανα κοντά στην Τζαιπούρ , τα κοράλλια και τα πετράδια ( τιρκουάζ καρντεόλιο και λαζουρίτης ) εισάγονται από όλα τα μέρη του κόσμου . Όταν συμφωνηθεί το σχέδιο , ο αρχιτεχνίτης το σχεδιάζει πάνω στο μάρμαρο . Τα πετράδια επιλέγονται και τους δίνεται το κατάλληλο σχήμα . Στη συνέχεια χαράσσεται το σχέδιο στο μάρμαρο και προσαρμόζονται τα πετράδια μέσα στην πέτρα σε κάθε σχέδιο . Ακολουθούν ραφινάρισμα και κόλλημα των πολίτιμων λίθων . Τέλος όλη η επιφάνεια γυαλίζεται με λεπτή σμύριδα .

Σήμερα πάνω από 5.000 τεχνίτες ειδικευμένοι στην πέτρα ντούρα εργάζονται σε οικογενειακά ατελιέ στους δρόμους της Άγκρα . Εύκολα θα δούμε κάποιους στους γύρω δρόμους .

Βγήκαμε στην πίσω πλευρά και η θέα του ποταμιού σου κόβει την ανάσα . Στο τέμενος που υπήρχε στο πλάι είχε μεγάλη ουρά και υποχρεωτικά έμπαινες χωρίς παπούτσια . Από την άλλη εγώ είχα μια τρομερή ατονία και δεν ξέραμε που θα καταλήξει .

Είχα εξουθενωθεί δεν είχα όρεξη να περπατήσω ούτε να δω τίποτα άλλο . Μπορώ να πω ότι δεν απόλαυσα το μνημείο .
Αποφασίσαμε να πάμε στα δωμάτιά μας να ξεκουραστούμε για δύο ώρες . Οι δύο ώρες ξεκούρασης το έφεραν αντίθετο αποτέλεσμα , ανέβηκε ο πυρετός, οπότε το απόγευμα ήμασταν σε μια κατάσταση να μην ξέρουμε τι να κάνουμε . Αποφασίσαμε να δούμε ένα γιατρό . Επικοινωνήσαμε με Αθήνα και μας πρότειναν ένα πολύ καλό ομοιοπαθητικό που βρισκόταν στην Αγκρα . Ο Dr Pawan Paareek έχει έρθει πολλές φορές στην Αθήνα σε συνέδρια , μοναδικός στο είδος του , ενώ το ιατρείο του απείχε 10 χιλιόμετρα από εκεί που μέναμε . Ο ξεναγός μας , τον πήρε τηλέφωνο και κανόνισε για μας ένα ραντεβού στις 20:00

Στον χρόνο που απέμενε θα κάναμε κάποια ψώνια . Οι ξεναγοί μας πήγαν σε ένα εργαστήριο που έφτιαχνε σουβενίρ από μάρμαρο . Εκεί μας έδειξαν με ποιο τρόπο έκοβαν σε ψιλές φέτες τα χρωματιστά μάρμαρα σε διάφορα σχέδια . Το αρχικό λευκό μάρμαρο σκαλίζεται και στην εσοχή που δημιουργείται τοποθετούνται τα χρωματιστά κομματάκια . Στο τέλος τρίβονται γυαλίζεται και δημιουργείται μια ενιαία χρωματιστή επιφάνεια .

Εμείς θα πηγαίναμε στον γιατρό , οι υπόλοιποι θα συνέχιζαν τις αγορές και θα τους συναντούσαμε μετά στο εστιατόριο .
Όταν ήρθε η ώρα ο ξεναγός καβάλησε ένα τουκ τουκ έκανε το ασθενοφόρο και μας πήγε στο γραφείο του γιατρού . Υπέροχος άνθρωπος ρώτησε και έμαθε αυτά που τον ενδιέφεραν και έδωσε εντολή στον βοηθό που περίμενε απέξω να ετοιμάσει τα φάρμακα . Σε 5 λεπτά είχα τριών ειδών κουτάκια με αντίστοιχα χαπάκια . Η ομοιοπαθητική στην Ινδία είναι πολύ διαδομένη .

Οι υπόλοιποι έμπαιναν στο εστιατόριο την ώρα που φτάναμε και εμείς .

Ήταν πεντακάθαρο οι σερβιτόροι ικανοποιούσαν την κάθε σου απαίτηση οι τουαλέτες το ίδιο καθαρές το φαγητό από τα καλύτερα που έφαγα σε όλες τις μέρες διαμονής μου στην Ινδία οι τιμές βέβαια ανάλογες . Δεν υπήρχε ούτε ένα τραπέζι άδειο , την μία παρέα διαδεχόταν η άλλη .

Πολλοί τουρίστες αλλά επίσης και πολλοί Ινδοί ερχόντουσαν να φάνε ένα φαγητό αξέχαστο . Οι τιμές ήταν σαν να έτρωγες ένα κανονικό γεύμα σε ένα σουβλατζίδικο εδώ στην Ελλάδα .

Το εστιατόριο λέγεται Pinch Of Spice και τα φαγητά ήταν μια απόλαυση για τον ουρανίσκο . Εδώ είχε και αλκοολούχα ποτά που συμπλήρωσαν την τελειότητα .
https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...f_Spice-Agra_Agra_District_Uttar_Pradesh.html

Τέλος της όγδοης ημέρας . Διάλειμμα και επιστρέφουμε την επόμενη φορά με την ένατη ημέρα .

 

[karvas]

Καλησπέρα σε όλους .
Συγνώμη για την αργοπορία .
Θα συνεχίσω με την επόμενη μέρα .
Σήμερα αποχαιρετούμε την Άγκρα και αναχωρούμε για Τζαιπούρ .

Θα μπαίναμε στην επαρχία του Ρατζαστάν . Στη διαδρομή θα κάναμε 3 στάσεις .

Τα χαπάκια του Dr Pawan Paareek έκαναν το θαύμα . Ενιωθα ότι αυτό που είχα σταδιακά υποχωρούσε .


Στη διαδρομή θα σταματήσουμε να θαυμάσουμε την τέλεια πόλη φάντασμα με τα μυστηριώδη κτίρια . Είναι ότι απέμεινε από την ιδανική πρωτεύουσα που οραματίστηκε και οικοδόμησε ο Ακμπάρ .

Το Fatehpur Sikri Φατεπούρ Σίκρι απέκτησε ζωή το 1571 και έγινε αμέσως διάσημο αλλά έπειτα από 14 μόλις χρόνια ουσιαστικά εγκαταλείφθηκε , επειδή ο Ακμπάρ κλήθηκε να υπερασπίσει τα βορειοδυτικά σύνορα αλλά και επειδή η πόλη δεν διέθετε επαρκή ύδρευση . Γιατί όμως επέλεξε αυτή τη τοποθεσία ο Ακμπάρ ; Το 1568 ο 26χρονος βασιλιάς είχε εδραιώσει την αυτοκρατορία του αλλά παρά τις πολλές συμμαχίες που είχε συνάψει με γάμους , δεν είχε κληρονόμο . Μετά το ετήσιο προσκύνημα στον τύμβο του Κίστι στο Ατζμέρ και επιστρέφοντας στην Αγκρα σταμάτησε εδώ για να επισκεφτεί έναν επιζώντα Άγιο, τον Σαικ Σαλίμ , ο οποίος προέβλεψε ότι ο Ακμπάρ θα αποκτούσε τρεις γιους . Την επόμενη χρονιά η Αμπερ , σύζυγος του Άκμπαρ γέννησε ένα γιο που ονομάστηκε Selim , Σαλίμ , (ο μετέπειτα τέταρτος αυτοκράτορας των Mughal, ο Jahan Gir ) από το όνομα του Αγίου . Ένα χρόνο αργότερα γεννήθηκε ο Μουράντ και το 1572 ο Ντανιγιάλ εκπλήρωσε την προφητεία .

Μετά τη γέννηση των δύο γιων ο Ακμπάρ άρχισε να οικοδομεί μία νέα πόλη στη θέση όπου έζησε ο άγιος . Την ονόμασε Φάτεπουρ Σίκρι ( πόλη της Νίκης ) και την ονειρεύτηκε ως πολιτιστικό εμπορικό και διοικητικό κέντρο της αυτοκρατορίας του . Ωστόσο ο Στρατός και οι θησαυροί του παρέμειναν στην Άγκρα .

Όταν αρχίσουμε να επισκεπτόμαστε τα οικοδομήματα να προσπαθήσουμε να φανταστούμε τα παζάρια που κάλυπταν την απόσταση από την πύλη ως το εκδοτήριο εισιτηρίων . Να θυμόμαστε ότι δεν υπάρχουν ενημερωτικά κείμενα ή διαγράμματα και έτσι μπορούμε μόνο να φανταστούμε την πιθανή χρήση του κάθε κτίσματος .

Είσοδος στο Φατεπούρ Σικρι 600 ρουπίες .

Υπάρχουν επαγγελματίες ξεναγοί που περιμένουν στην είσοδο να σας ξεναγήσουν . Για 2 ώρες μέχρι 5 άτομα 450 ρουπίες , μέχρι 10 άτομα 650 ρουπίες .

Πρόκειται για μια χαρακτηριστική πόλη – οχυρό της δυναστείας Μογκούλ, που χαρακτηρίζεται από δύο ξεχωριστές ζώνες, την ιδιωτική και την δημόσια, ενώ το στυλ του κτισίματός της παντρεύει την ινδουιστική με την ισλαμική παράδοση. Τα παλάτια και οι ναοί της είναι αρχιτεκτονικά κομψοτεχνήματα και εντυπωσιάζουν με τον πλούτο και την ποικιλία στον τρόπο κατασκευής τους. Το συγκρότημα περιλάμβανε δυο μνημειακές πύλες – εισόδους, τέμενος και πτέρυγες για την διαμονή των μοναχών.

Θα ξεκινήσουμε εξερευνώντας το Καρκάνα όπου προφανώς στεγάζονταν τα βασιλικά εργαστήρια . Έπειτα θα δούμε το λεγόμενο Ντιβάιν –ι-Αμ ( αίθουσα ακροάσεων ), του οποίου ο θρόνος έχει διακοσμηθεί με τζάλι . Πίσω βρίσκονται τα εξαίρετα δωμάτια του ανακτόρου τα θησαυροφυλάκια και οι αίθουσες συζητήσεων . Πέρα από αυτά υπάρχουν και αρκετά παλάτια που φιλοξενούσαν το αυτοκρατορικό χαρέμι και διατηρούν ακόμα τη ζωγραφική τους διακόσμηση .

Μπαίνοντας μέσα το πρώτο κτίριο που συναντάμε ήταν ένα κτίριο με μια κολώνα στο κέντρο όμορφα διακοσμημένη και από αυτήν ξεκίναγαν μπαλκονάκια προς τις τέσσερις γωνιές του κτιρίου η κάθε γωνιά είχε και αυτή από μία κολόνα .

¨Όταν ο Ακμπάρ έφτιαξε αυτή την πόλη έφτιαξε και μία θρησκεία . Την νέα θρησκεία την ονόμασε «ο θεός είναι ένας» .

Ο συμβολισμός του κτίσματος αυτού είναι πως η κεντρική κολώνα δηλώνει τον έναν και μοναδικό Θεό ενώ οι τέσσερις διάδρομοι - μπαλκονάκια που πηγαίνουν στις τέσσερις γωνιές του κτιρίου αυτού στις τέσσερις κολώνες, ήταν οι τέσσερις γνωστές τότε θρησκείες χριστιανισμός μουσουλμανισμός ινδουισμός βουδισμός . Με αυτό τον τρόπο ήθελε να ενώσει και τις τέσσερις θρησκείες σε μία .

Ο Ακμπάρ δεν ενοχλούσε κανέναν πιστό άλλης θρησκείας . Τον καλούσε στη δικιά του θρησκεία που περιλάμβανε όλες γιατί ο Θεός ήταν ένας .

Κρίμα που με την με το θάνατο αυτού του ανθρώπου έσβησε και αυτή η θρησκεία .

Έξω από αυτό το κτίριο στον προαύλιο χώρο βλέπουμε τον σκάκι των ινδουιστών. Ένα βάθρο στη μέση και γραμμές προς τις τέσσερις κατευθύνσεις . Σε αυτό το σκάκι έπαιζε ο βασιλιάς . Καθόταν στο βάθρο ενώ για πιόνια υπήρχαν γυναίκες που τις καθοδηγούσε ντυμένες με ανάλογα χρώματα .

Για να δώσει το καλό παράδειγμα στους υπηκόους του , παντρεύτηκε τρεις γυναίκες, μια από κάθε θρησκεία . Μία χριστιανή μία μωαμεθανή και μία Ινδουίστρια . Η κάθε μία από αυτές είχε και το δικό της παλατάκι . Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε πρώτη να κάνει παιδί η Ινδουίστρια κάτι που είχε προφητεύσει ο άγιος που έμεινε σε αυτόν τον τόπο . Όταν λοιπόν ήρθε και εγκαταστάθηκε εδώ ο βασιλιάς η Μωαμεθανή γυναίκα του έκανε άλλους δύο απογόνους . Η χριστιανή γυναίκα δεν έκανε κανένα παιδί .


Αφού βγούμε από πίσω θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε τους γυρολόγους ώσπου να φτάσουμε στο τζαμί Μαστζίντ και να δούμε τον τύμβο του Αγίου , την αίθουσα προσευχής και Μπουλάντ Νταρβάντσα ( Λαμπρή Πύλη ) που οικοδομήθηκε προς τιμήν της κατάκτησης του Γκουτζαράτ από τον Ακμπάρ (1573 ) . Θα δούμε την εντυπωσιακή τεχνητή λίμνη που έφτιαξε ο αυτοκράτορας για τον μουσικό του, που λέγεται πως ήταν ικανός να ανάψει τα λυχνάρια με την μαγική φωνή του.

Το κτίριο όμως που εντυπωσιάζει και μαγνητίζει περισσότερο τον επισκέπτη είναι το Μαυσωλείο του Salim κατασκευασμένο από μάρμαρο, ξύλο και φίλντισι, του οποίου την κατασκευή διέταξε ο ίδιος ο Akbar.

Την σημερινή της κατάσταση την οφείλει στον Λόρδο Κούρζον, τον αντιβασιλέα των Βρετανικών Ινδιών, ο οποίος φρόντισε για την πολιτιστική κληρονομιά της Ινδίας.

Αν θέλουμε να αποφύγουμε τη ζέστη και τον συνωστισμό πρέπει να έρθουμε ή πολύ νωρίς ή αργά το απόγευμα . Θα πρέπει να έχουμε κάτι μαζί μας να πιούμε και να φάμε αν περάσουμε πολύ ώρα διοτι δεν υπάρχει τίποτα εδώ .

Καθώς δεν επιτρέπεται να ανέβουν πούλμαν στο λόφο που φιλοξενεί αυτή την πόλη κατευθυνθήκαμε στον ειδικό χώρο παρκινγκ .

Από εκεί μικρά λεωφορεία μεταφέρουν τους τουρίστες μέχρι την είσοδο της πόλης .

Από το παρκινγκ μέχρι να μπούμε στο λεωφορείο μας πλησίασαν ένα σωρό πλανόδιοι για να διαφημίσουν τα περίπτερα τους .

Σε αυτό το σημείο έχει πολλά περίπτερα με τουριστικά είδη και αν κάποιος είναι καλός στο παζάρι μπορεί να πετύχει καλές τιμές .

Τα λεωφορεία μόλις γέμιζαν κόσμο έφευγαν ένα ένα . Τιμή 10 ρουπίες το άτομο η απλή διαδρομή των 3 χλμ.

Οι τουαλέτες έξω από την είσοδο της πόλης ήταν σε άθλια κατάσταση δεν τολμάς ούτε να τις κοιτάξεις ενώ ένας νεαρός που καθόταν απέξω απαιτούσε να πληρωθεί από τον κάθε έναν που τολμούσε να μπει μέσα .



Επόμενη στάση το χωριό Αμπανέρι abhaneri . Ένα ασήμαντο χωριό έγινε γνωστό και τόπος συρροής τουριστών για ένα και μοναδικό αξιοθέατο το μπαορί .

Θα δούμε μία δεξαμενή νερού Chand Baori του 11ου αιώνα χτισμένη με την παραδοσιακή κλιμακωτή αρχιτεκτονική που άνθισε στη Βόρεια Ινδία. Η δεξαμενή αποτελείται από 13 επίπεδα, 3.500 σκαλοπάτια, τα οποία έδιναν τη δυνατότητα σε μεγάλο αριθμό κατοίκων να μαζεύουν συγχρόνως νερό από τη δεξαμενή, ενώ με 30 μ. βάθος είναι η μεγαλύτερη και βαθύτερη της ινδικής υποηπείρου.

Αφού το σημείο αυτό έγινε τόπος συρροής τουριστών αυτομάτως έχει γίνει και τόπος συρροής μικροπωλητών . Έξω από την είσοδο κάθε λογής μαγαζάκι πουλάει ότι μπορείς να φανταστείς .

Από ένα μικρό πάγκο αγοράσαμε φθηνά ξύλινα ελεφαντάκια . Τα 10 τεμ. 500 ρουπίες .

Ο δρόμος Άγκρα – Τζαιπούρ είναι ένας επαρχιακός δρόμος που κυκλοφορούν περισσότερα φορτηγά από κάθε άλλο μέρος . Όλα ντυμένα περιμετρικά με χαϊμαλιά και στην πίσω πλευρά να σε παρακαλούν να κορνάρεις .

Φτάνοντας στην Τζαιπούρ πριν πάμε στο ξενοδοχείο , στο δρόμο μας είναι ένας υπέροχος ναός . Το Birla Mandir

Το Birla Mandir είναι ένα υπερήφανο αρχιτεκτονικό ορόσημο της Jaipur. Αφιερωμένο στον Άρχοντα Βισνού και τη Θεά Λάκσμι Βρίσκεται κάτω από το φρούριο της Τζαϊπούρ. Ο ναός από καθαρό λευκό μάρμαρο αποκλίνει ελαφρώς από τους παραδοσιακούς αρχαίους ινδουιστικούς ναούς, καθώς είναι χτισμένος με μια μοντέρνα προσέγγιση. Τα όμορφα γλυπτά είδωλα του Λόρδου Βισνού και της Θεάς Λάκσμι μαζί με άλλους Ινδουιστές Θεούς και Θεές φιλοξενούνται μέσα στο μαγευτικό ιερό.

Μια άλλη σημαντική σημασία αυτού του ναού είναι ότι ολόκληρο το μέρος είναι γεμάτο με γλυπτά ινδουιστικών συμβόλων και αρχαία αποσπάσματα . Τα τείχη αφηγούνται επίσης πολλά μυθολογικά γεγονότα των Ινδουιστών. Εκτός από τα θρησκευτικά είδωλα, εικόνες και μορφές πολλών θρησκευτικών αγίων, φιλοσόφων και ιστορικών , όπως ο Σωκράτης, ο Βούδας, ο Ζαρατούστρα και ο Κομφούκιος, βρίσκονται επίσης στο ναό.

Ο ναός χτίστηκε από την οικογένεια Birla , μία από τις πιο γνωστές επιχειρηματικές οικογένειες στην Ινδία και τον κατασκεύασαν 1988 .

Πολλή λεπτομέρεια όμορφα διακοσμημένος , η φωτογράφηση δεν επιτρέπεται εντός του ναού και πρέπει να βγάλουμε τα παπούτσια . Αυτή την ώρα θα γίνει η τελετή Άαρτι . Η ιεροτελεστία παρόμοια με αυτή που είδαμε στη Ματούρα . Εδώ τελειώνοντας μοιράζουν εκτός από τη φλόγα και αντίδωρο .

Ο ξεναγός μας συστήνει ένα μαγαζί για φαγητό .Δυο παρέες εμείς και άλλα 10 άτομα ένα άλλο τραπέζι πάλι ξένοι τουρίστες . Το διαφορετικό σε αυτό το μαγαζί εκτός το φαγητό που ήταν καλό είχε ένα σόου . Ένας άντρας είχε ένα τύμπανο και τραγούδαγε και κάποιες γυναίκες παρουσίαζαν ένα σόου . Ωραίο παραδοσιακό και τουριστικό .

Το εστιατόριο λέγεται Heritage Spices Multicuisine Restaurant

https://www.tripadvisor.com.gr/Rest...taurant-Jaipur_Jaipur_District_Rajasthan.html

Το ξενοδοχείο αποδεκτό . Ας πούμε καλό. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερο . Ήταν σχετικά καθαρό , το ζευγάρι που το είχε γλυκύτατοι ευγενέστατοι εξυπηρετικοί με το πιο πλούσιο πρωινό που έχουμε φάει από κάθε ξενοδοχείο. Λέγεται Boby Mansion ήταν σχετικά καθαρό αλλά στον τρίτο όροφο χωρίς ασανσέρ . Ευτυχώς τις βαλίτσες τις ανεβοκατέβασαν οι ιδιοι. Η τιμή 14 ευρώ το δίκλινο . Ηταν όμως κέντρο . Δυο στενά από το παλάτι .



Η πόλη της Τζαϊπούρ, στην οποία συνυπάρχουν ο μεσαίωνας και η σύγχρονη εποχή , πρωτεύουσα του Rajastan, χρωστάει την ίδρυσή της στον μαχαραγιά Τζάι Σινγκ, πολεμιστή και αστρονόμο του 18ου αιώνα .Ton Νοέμβριο του 1727 , καθώς έφθινε η εξουσία των Μογγόλων αυτοκρατόρων στην Ινδία, ο εν λόγω μαχαραγιάς αποφάσισε πως ήταν καιρός να εγκαταλείψει το οχυρωμένο κάστρο στο λόφο και να κατέβει στην πεδιάδα να φτιάξει μια νέα πόλη. Μέσα σε πέντε χρόνια η ζούγκλα, οι βάλτοι και τα χωριά της περιοχής μετατράπηκαν σε μία μοντέρνα πόλη με μεγάλους και φαρδύς δρόμους σε οριζόντια και κάθετη διάταξη, σπίτια, καταστήματα και ναούς, καθώς επίσης και το παλάτι στο κέντρο της.

Πιστός στην παράδοση, προχώρησε στη σχεδίαση των περιφερειακών τειχών της πόλης καθώς και τη διαίρεσή της σε έξι ορθογώνιους παραλληλόγραμμους τομείς, εφαρμόζοντας τους πολεοδομικούς κανόνες του Σίλπα Σάστρα, Η πόλη αναπτύχθηκε αμέσως γνώρισε μεγάλη οικονομική ακμή και το εμπόριο ανθούσε στις αγορές της. Μεγάλα αρχοντικά (havelis) κατασκευάστηκαν, δείγμα του πλούτου και της ευημερίας εκείνης της εποχής. . Εφτά πύλες εξασφάλιζαν την είσοδο στην πόλη ενώ τα τείχη της και τα κτίρια της βάφτηκαν στα ροζ, το 1876 . Ο τότε μαχαραγιάς έβαψε ροζ την πόλη, ( μιας και το χρώμα αυτό αντιπροσωπεύει την φιλοξενία ) προκειμένου να τιμήσει τον υψηλό καλεσμένο του, Πρίγκιπα της Ουαλίας και μετέπειτα βασιλιά Εδουάρδο VII της Μεγάλης Βρετανίας. Έκτοτε καθιερώθηκε το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα κι η πόλη ονομάστηκε “Ροζ Πόλη” ή αλλιώς Ρόδινη Πολιτεία.

Το πρωί της 10ης μέρας στις 9.00 φύγαμε για το Φρούριο του Άμπερ

Η ξενάγησή μας ξεκινάει από το Φρούριο του Άμπερ, το οποίο βρίσκεται 11 χλμ. βόρεια από το κέντρο της πόλης που υπήρξε το προπύργιο των Κατσαβάχα, μιας ινδικής κάστας, μέχρι το 1727, όταν η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Τζαϊπούρ. Το όνομά του το παίρνει από τον ναό Αμπικεσβάρ, τοπικό όνομα για τον θεό Σίβα. Το κάστρο βρίσκεται φωλιασμένο σε έναν λόφο, από τον οποίο η θέα προς την λίμνη Μαότα είναι εκπληκτική.

Η ανάβασή μας στο φρούριο έγινε με ελέφαντες.

Ελέφαντες δεν είχε δει κανένας από την παρέα πόσο μάλλον να τον καβαλήσουμε . Η τιμή για την ανάβαση για το ζευγάρι ήταν 1.100 ρουπίες .

Πολλοί οι τουρίστες , μεγάλη ουρά και αναμονή για να ανέβουμε στους ελέφαντες . Υπάρχει ειδικός υπερυψωμένος χώρος για να ανέβεις αλλά και για να κατέβεις από αυτόν . Η ανάβαση με τους ελέφαντες το amber fort ήταν ότι καλύτερο θυμόμαστε από το ταξίδι συνολικά αξέχαστη εμπειρία . Προσοχή όμως , οι ελέφαντες κάνουν αυτή τη διαδρομή μόνο προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω και μόνο μέχρι τις 12:00 το μεσημέρι . Μετά αποσύρονται .

Στην διαδρομή πολλοί φωτογράφοι αποθανατίζουν την διαδρομή . Από τιμή θα ακούσετε πολλά . Ξεκινήσανε από 2000 ρουπίες ( 25 ευρώ ) για ένα άλμπουμ των 10 φωτογραφιών και τελικά το πήραμε 5 ευρώ .

Μόλις κατέβουμε από τους ελέφαντες πηγαίνουμε στον γκισέ για το εισιτήριο του φρουρίου . Τιμή 650 ρουπίες ( 8 ευρώ )

Το φρούριο χτίστηκε τα τέλη του 16ου αιώνα από τον Raja Man Singh, ο οποίος ήταν τοπικός πολέμαρχος κι ένας από τους στενότερους και πιστότερους συνεργάτες και συμμάχους του αυτοκράτορα Akbar. Το παλάτι – οχυρό είναι κατασκευασμένο από μάρμαρο και αμμόλιθο.

Αναπτύσσεται σε τέσσερα επίπεδα και συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των μνημείων που προστατεύει η UNESCO. Ανηφορίζουμε προς το κάστρο με τους ελέφαντες και εισερχόμαστε σε αυτό από την Πύλη της Ανατολής (Suraj Pol). Ο ήλιος επίσης ήταν το έμβλημα της δυναστείας των Kachawaha Rajputs.

Βρισκόμαστε στο πρώτο επίπεδο που ονομάζεται Jalebi Chowk, που στα αραβικά σημαίνει πλατεία συγκέντρωσης του στρατεύματος. Είναι μία μεγάλη πλατεία με δύο πύλες, που αποτελούσαν τις κύριες εισόδους του κάστρου, μία στα ανατολικά και μία στα δυτικά. Εδώ ο μαχαραγιάς παρακολουθούσε παρελάσεις των στρατιωτών της φρουράς του, οι οποίοι διέμεναν στις πτέρυγες περιμετρικά της πλατείας. Επισκεπτόμαστε το ναό της Shila Devi και θαυμάζουμε τα περίτεχνα σκαλίσματα από λευκό μάρμαρο και τις περίφημες ασημένιες πόρτες. Η θεότητα σχετίζεται με τη λατρεία της θεάς Kali. Ο ναός είναι ο ιερότερος χώρος του κάστρου. Χτίστηκε εξ’ αρχής μαζί με το κάστρο από τον Raja Man Singh, για να αποτελέσει το τελετουργικό του κέντρο. Ο μαχαραγιάς έφερε την εικόνα της θεάς μετά από επιτυχημένη εκστρατεία στην Ανατολική Βεγγάλη και την τοποθέτησε στο ναό.

Από την Πύλη των Ελεφάντων ανεβαίνουμε στο δεύτερο επίπεδο του κάστρου όπου βρίσκεται το Παλάτι για τις Δημόσιες Ακροάσεις (Diwan-I-Aam).

Το κτίριο, όπως άλλωστε και πολλά άλλα στο κάστρο είναι επηρεασμένο από την αρχιτεκτονική των παλατιών της Δυναστείας των Mughal (Φρούριο – Παλάτι της Άγκρα και του Δελχί).

Την προσοχή όμως του επισκέπτη τραβάει η μεγαλοπρεπής Πύλη Ganesh Pol, μία διώροφη περίτεχνα διακοσμημένη κατασκευή, αφιερωμένη στον δημοφιλή θεό Ganesh, η οποία οδηγεί στα ενδότερα του Παλατιού.

Το τρίτο επίπεδο περιλαμβάνει δύο πτέρυγες, την ανατολική και τη δυτική, ανάμεσα στις οποίες υπάρχουν περσικής έμπνευσης κήποι (Char Bagh). Μερικά από τα πιο κομψά διακοσμημένα κτίρια του συγκροτήματος βρίσκονται σ’ αυτήν την εσωτερική αυλή όπως το Sheesh Mahal, το Παλάτι με τους καθρέπτες διακοσμημένο με δεκάδες ανακλαστικές επιφάνειες και χρωματιστά κρύσταλλα σε συνδυασμό με ζωγραφισμένα πλαίσια και ανάγλυφες εσοχές. Το εντυπωσιακό Sheesh Mahal είναι από τα παλαιότερα κτίρια του κάστρου καθώς ξεκίνησε τον 16ο αιώνα, για να ολοκληρωθεί αρκετά αργότερα την εποχή που ο Jai Singh ίδρυσε την Jaipur.

Στο επόμενο και τελευταίο επίπεδο επισκεπτόμαστε τα διαμερίσματα και τους χώρους των επίσημων γυναικών και των παλλακίδων του μαχαραγιά (Zenana). Στο κέντρο της αυλής βρίσκεται περίπτερο με κίονες και αψίδες, χαρακτηριστικό δείγμα αρχιτεκτονικής των Rajput, όπου ο μαχαραγιάς περνούσε τον ελεύθερο χρόνο του. Ο περιβάλλον χώρος ήταν διακοσμημένος με τοιχογραφίες, οι οποίες, αν και ξεθωριασμένες από το χρόνο, διατηρούνται μέχρι σήμερα.

Η θέα εκπληκτική με την τεχνητή λίμνη στο κατω μέρος ότι πρέπει για φωτογραφίες .Το φρούριο πάρα πολύ ωραία συντηρημένο έχει πολλά πράγματα να σου δείξει .

Οι γυναίκες με κίτρινες φορεσιές είχαν την ευθύνη για την καθαριότητα του χώρου .Με παλιές ψάθινες σκούπες προσπαθούσαν να διατηρήσουν το χώρο καθαρό . Αν τύχαινε όμως και σε βλέπανε τις τραβάς φωτογραφία ερχόντουσαν με το χέρι ανοιχτό να διεκδικήσουν την αμοιβή του μοντέλου .

Ο δρόμος προς την έξοδο περνά υποχρεωτικά από τα μαγαζάκια που ανήκουν στο φρούριο με προσεγμένα είδη και όχι φθηνές αλλά ούτε και ακριβές τιμές . Μετά τα μαγαζάκια θα συναντήσετε τις καλύτερες τουαλέτες της Ινδίας με πληρωμή βέβαια 5 ρουπίες

Η έξοδος βγάζει στην πίσω πλευρά του φρουρίου . Εκεί περιμένουν πολλά τζιπ που κάνουν χρέη ελέφαντα να σε κατεβάσουν κάτω .

Δημιουργήθηκε μια παρεξήγηση με το παζάρι ( θέλανε 500 ρουπίες το τζιπ και για ένα άτομο παραπάνω ήθελαν να μας βάλουν σε 2 αυτοκίνητα 500 Χ 2 )

Κατεβήκαμε με τα πόδια και δεν το μετανιώσαμε . Το τζιπ σε πάει ολόγυρα από τον δρόμο ενώ εμείς κατεβήκαμε από την διαδρομή που έκαναν οι ελέφαντες σε 5 λεπτά .

Πίσω από το φρούριο μιας και είμαστε κοντά μπορούμε να κάνουμε μια στάση και να δούμε το Panna Meena Ka Kund

Είναι μια οκταόροφη πισίνα - κλιμακοστάσιο και ο χώρος αντικατοπτρίζει όμορφα τον συνδυασμό της φύσης και της θρησκείας. Το όμορφο αυτό σημείο κατασκευάστηκε κατά τη διάρκεια του 16ου αι. Ο τόπος χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως χώρος κοινωνικών συναντήσεων. Άνθρωποι από κοντινά μέρη έρχονται εδώ για να πάρουν νερό, ή απλώς για να κολυμπήσουν με τους αγαπημένους τους. Όταν κατασκευάστηκε χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως δεξαμενή για την ύδρευση .

Το κύριο γεγονός για αυτό το μέρος είναι ότι κανείς δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τις ίδιες σκάλες για να κατέβει και στη συνέχεια να επιστρέψει πάνω . Αυτό είναι ένα εκπληκτικό μυστήριο και όλοι οι επισκέπτες εδώ προσπαθούν να το καταφέρουν . Οι ντόπιοι όμως το καταφέρνουν χωρίς κανένα πρόβλημα . Ο χώρος έχει εκπληκτικά συμμετρικά σκαλοπάτια που αφήνει τους επισκέπτες γοητευμένους.

Συνεχίζουμε τον δρόμο μετά την δεξαμενή και στα 200 μ. αν στρίψουμε δεξιά θα δούμε τον Ναό Jagat Shiromani

Ένα διάσημο σημείο στην πόλη είναι ο ναός Jagat Shiromani που είναι αφιερωμένος στον Λόρδο Vishnu, τον Krishna και το Meera Bai.

Αυτός ο ναός είναι ένας από τους πιο περίτεχνους ναούς στην πόλη Amer που είναι διάσημος για την μαρμάρινη αψίδα του, ένα Garuda chhatri και ένα ιερό αφιερωμένο στην Radha-Krishna. Καθιστώντας το διακριτό από άλλους ναούς στην περιοχή.

Μόλις ανεβούμε τα σκαλοπάτια θα φτάσουμε στην είσοδο του ναού Jagat Shiromani, του οποίου η επιχρυσωμένη λευκή μαρμάρινη πόρτα φυλάσσεται από δύο ελέφαντες. Η ιστορία αυτού του τόπου χρονολογείται από το 1599 μ.Χ. Το διακοσμητικό τόξο της πύλης είναι ένα αριστούργημα και καλείται επίσης ως Τορώνες ή Τοράνες που πλαισιώνεται από δυο αγάλματα ελεφάντων. Το Torans είναι ένα λαμπρό κομμάτι αρχιτεκτονικής που περιλαμβάνει εικόνες ειδώλων διαφόρων θεών που είναι περίτεχνα σκαλισμένα. Η ιστορία αποκαλύπτει ότι οι Τοράνες αποτελούνται από ένα μόνο κομμάτι μαρμάρου . Η αρχιτεκτονική αυτού του ναού είναι μια συγχώνευση διαφορετικών μορφών του Jain, Hindu, της νότιας Ινδίας και Mughal αρχιτεκτονικής .

Η σύζυγος του αυτοκράτορα Man Singh I διέταξε την κατασκευή μεταξύ του 1599 και του 1608, στη μνήμη του γιου του Jagat Singh, ο οποίος πέθανε σε έναν πόλεμο. Παντού, ο επισκέπτης καλωσορίζεται από μια πληθώρα γλυπτών, με τις μεγάλες φιγούρες του Ινδουισμού, αλλά και διακοσμητικά μοτίβα σπάνιας φινέτσας. Μέσα στο κτίριο υπάρχει μια αρχιτεκτονική από κόκκινο ψαμμίτη που στεγάζει τα αγάλματα των μεγάλων θεών Λόρδου Βίσνου, Λόρδου Κρίσνα και Μέρα Μπάι.

Χρειάστηκαν εννέα χρόνια για να χαράξουν αυτό το πανέμορφο ναό στο λόφο, στην κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν τρεις διαφορετικές πέτρες - ψαμμίτης, μαύρη πέτρα και μάρμαρο. Ο ναός είναι ένας από τους θεαματικούς λαξευτούς πέτρινους ναούς του Τζαϊπούρ.

Ο ναός δεν είναι γνωστός σε πολλούς και συχνά παραλείπεται από τους τουρίστες στο Jaipur.


Δεν υπάρχει χρέωση εισόδου , καθώς δεν είναι τουριστικό μέρος αλλά προσοχή διότι ο αστυνομικός που φυλάει το σημείο θα προσπαθήσει να χρεώσει τους επισκέπτες ειδικά όταν ο επισκέπτης είναι μόνος του . Αν τύχει κάτι τέτοιο θα ζητάμε ευγενικά να μας πάει στο γραφείο των εισιτηρίων ώστε να πληρώσουμε εκεί . Λογικά θα σηκωθεί και θα φύγει .

Αν θέλουμε να μπούμε στο ναό πρέπει να αφήσουμε τα παπούτσια μας έξω Μπαίνοντας στο ναό στο αριστερό χέρι βλέπουμε κάτι που μοιάζει με το δικό μας τον επιτάφιο δίπλα ακριβώς είναι μία κατασκευή που κρέμεται από το ταβάνι και από κάτω ένα κρεβατάκι και ένα μικρό ανθρωπάκι άνω των 100 ετών με μία γαλήνια όψη που μας χαμογελάει καθώς τρώει μία μπανάνα . Μόλις βλέπει κόσμο αφήνει την μπανάνα στο δάπεδο διακόπτοντας το φαγητό του και μας κάνει νόημα να τον ακολουθήσουμε στο ιερό .

Παίρνει θέση στο ιερό λέει μία ευχή και μας κοιτάει καλοκάγαθα . Άγιοι άνθρωποι δεν υπάρχουν μόνο στη δική μας θρησκεία . Άγιους μπορείς να βρεις καθημερινά σε πολλά μέρη σε πολλούς τόπους σε πολλές θρησκείες και αυτός ο άνθρωπος μοιάζει να είναι ένας από αυτούς .

Ο Άγιος αφού λέει αυτά τα λόγια που πρέπει να πει βάζει το ένα δάχτυλο του μέσα σε ένα πορτοκαλί υγρό σαν μπογιά και μας κάνει νόημα να σκύψουμε . Φέρνει το βαμμένο δάχτυλο στο μέτωπο πάνω από τα μάτια και μας αφήνει ένα αποτύπωμα , σημάδι ότι ήρθαμε και προσκυνήσαμε στο ναό . Το πρόσωπο του γεμίζει από ευχαρίστηση και ένα χαμόγελο διαγράφει μέχρι τα αυτιά . Με τα λίγα αγγλικά που ξέρει και αυτός και εμείς τον ρωτάμε τι είναι αυτό το άρμα που κρέμεται από το ταβάνι μας ενημερώνει ότι είναι το άρμα με το οποίο μεταφέρεται ο Λόρδος Κρίσνα

Πολλές νέες εμπειρίες άγνωστες για εμάς τους Ευρωπαίους αντιμετωπίσαμε την σημερινή ημέρα .
Να μην σας κρατάω άλλο . Ενα διάλειμμα μέχρι την επόμενη φορά , που κατα πάσα πιθανότητα θα τελειώσει και η ιστορία .

 

[aspa]

Καλημέρα Διάβασα την πολύ καλογραμμένη ιστορία σου.Έχει πολλά στοιχεία που βοηθούν στην προετοιμασία ενός ταξιδιού. Συγχαρητήρια.
Ετοιμάζω ένα ταξίδι στην Ινδία 26/10-5/11. Βρήκα ένα φθηνό εισιτήριο 388ε για Ν Δελχί. Σκέπτομαι να βγάλω αεροπορικά όπου μπορώ( jaipur-jaisalmer) 40e&40e και μετά ταξί από πόλη σε πόλη.
jaipur-jaisalmer-johdpur-udaipur-N Delhi-Agra 10 διανυκτερεύσεις. To ταξίδι οικονομικό.
Τις μεταφορές τις κανόνισες εκεί? Πολύ ενδιαφέρουσες ξεναγήσεις στο Δελχί.

 

[karvas]

Καλημέρα Διάβασα την πολύ καλογραμμένη ιστορία σου.Έχει πολλά στοιχεία που βοηθούν στην προετοιμασία ενός ταξιδιού. Συγχαρητήρια.
Ετοιμάζω ένα ταξίδι στην Ινδία 26/10-5/11. Βρήκα ένα φθηνό εισιτήριο 388ε για Ν Δελχί. Σκέπτομαι να βγάλω αεροπορικά όπου μπορώ( jaipur-jaisalmer) 40e&40e και μετά ταξί από πόλη σε πόλη.
jaipur-jaisalmer-johdpur-udaipur-N Delhi-Agra 10 διανυκτερεύσεις. To ταξίδι οικονομικό.
Τις μεταφορές τις κανόνισες εκεί? Πολύ ενδιαφέρουσες ξεναγήσεις στο Δελχί.

Καλησπέρα Ασπα . Μαλλον δεν εχει σημασία να σου απαντήσω τώρα μιας και έκανες το ταξίδι που ηθελες .
Ελπίζω να πέρασες υπέροχα και να σου έμεινε χαραγμένο για την υπόλοιπη ζωή σου .
Οταν μου έγραψες ήμουν εξωτερικό δεν ειδα το μυνημα σου .
Σήμερα που αποφάσισα να ολοκληρώσω την ιστορία το ειδα . Αυτή τη δικαιολογία εχω συγνώμη .