Ιαπωνία Ιαπωνία η μακρινή άγνωστη χώρα

[aspa]

Ιαπωνία μια μακρινή χώρα.


Αφορμή για το ταξίδι έγιναν τα εισιτήρια της Etihad που κόστισαν 530 ευρώ.


Αυτή την φορά η ομάδα ήταν μεγάλη . Η παρέα αναπτύχθηκε. Φθάσαμε τα επτά άτομα.


Το ταξίδι κλείστηκε. Αναχώρηση 27 Γενάρη και επιστροφή 14 Φλεβάρη 2023. Η πτήση ήταν μέσω Abu dabi με λίγο προβληματική την επιστροφή που είχε αναμονή 10 ώρες.


Σάββατο 28/01/23


Φύγαμε λοιπόν όλο χαρά το μεσημέρι της 27ης Γενάρη. Η πτήση μέχρι το Abu dabi 4,30 ώρες περίπου και από εκεί άλλες 11ώρες μέχρι το Τόκιο.


Στην πρωτεύουσα της Ιαπωνίας φθάσαμε περίπου 12 το μεσημέρι της επόμενης ημέρας.


Πριν επισκεφθείς την Ιαπωνία πρέπει να κατεβάσεις μια εφαρμογή στο κινητό “ visit japan web” όπου αποθηκεύεις τα στοιχεία σου και με ένα κωδικό που σου βγάζει περνάς από τον έλεγχο στο αεροδρόμιο και από το τελωνείο. Αν δεν το έχεις κάνει δεν περνάς στην χώρα. Αυτό πρέπει να γίνει από την χώρα σου.


Περάσαμε λοιπόν τον έλεγχο στο immigration , πήραμε βαλίτσες, μετά τελωνείο ,εκεί ρώτησαν αν έχουμε ποτά η τίποτα άλλο στην βαλίτσα, ευτυχώς δεν την έψαξαν και βγήκαμε στην έξοδο όπου μας περίμενε το βαν να μας πάει στα σπίτια που είχαμε νοικιάσει για 4 βράδια.


Το αεροδρόμιο Narita είναι αρκετά μακριά από την πόλη. Το βαν πληρώσαμε 162ε, μας εξυπηρετούσε και μας συνέφερε. Πληρώσαμε λιγότερα από τις δημόσιες συγκοινωνίες και πήγαμε έξω από την πόρτα μας. (το έκλεισα με το kook)


Το ένα σπίτι μας ήταν μια μεγάλη μονοκατοικία σε προάστιο της πόλης. Τα σπίτια στην Ιαπωνία είναι μικρά και στενόχωρα. Τα δικά μας όμως ήταν ευτυχώς πολύ μεγάλα. Αυτό στο Τόκιο είχε στο επάνω όροφο δύο κρεβατοκάμαρες με μπάνιο και κάτω κουζίνα και καθιστικό. Είχε κοντά 2 σταθμούς και ήταν οικονομικότατο.


Το δεύτερο ήταν ένα μικρό διαμέρισμα με κουζίνα στην ίδια περιοχή . Η περιοχή λέγεται Kamata.


Ήταν λίγο έξω από την πόλη, το κλείσαμε γιατί ήταν οικονομικό.


Την πρώτη βραδιά κάναμε βόλτα στην γειτονιά. Η περιοχή ήταν ήσυχη, με μικρά σπίτια, μαγαζάκια και αρκετά παντοπωλεία και σούπερ μάρκετ.


Από την πρώτη ματιά ξετρελάθηκα με τα θαλασσινά.


Παντού πωλούν θαλασσινά. Στρείδια, γαρίδες ,αχιβάδες, χταπόδια, όλα τα καλά της θάλασσας. Επίσης μανιτάρια όλων των ειδών φρεσκότατα και φθηνά στο σούπερ μάρκετ.


Η πρώτη μας επαφή με μια καινούργια χώρα και τους κατοίκους της.


Η τάξη και η ησυχία είναι τα πρώτα που βλέπεις .


Η καθαριότητα στους δρόμους, στις αυλές των σπιτιών, στα πεζοδρόμια δεν περιγράφεται.


Στην μικρή αυλή τους μπροστά στο σπίτι προσπαθούν να στριμώξουν το αυτοκίνητο και όσες γλάστρες μπορούν πάνω στο πεζοδρόμιο.


Η γειτονιά μας ήταν μια εργατική γειτονιά. Ο κόσμος εκείνη την ώρα γύριζε αποκαμωμένος από την δουλειά προς το σπίτι του. Οι περισσότεροι έπαιρναν έτοιμο φαγητό για να φάνε.


Γυρίσαμε στο σπίτι κουρασμένοι από το ταξίδι. Φάγαμε στην κουζίνα μας, τηγανιτό χταπόδι , θαλασσινά και μανιτάρια σωτέ.


Στην συνέχεια μας περίμενε ένας γολγοθάς. Όλα τα ηλεκτρονικά του σπιτιού ήταν στα ιαπωνικά.


Ξεκινώ από το καπάκι της τουαλέτας που ήθελε πολύ προσοχή στο πιο κουμπί θα πατήσεις γιατί αλλιώς γινόσουν παπί.


Μας πήρε αρκετή ώρα να καταλάβουμε πως ανοίγει το θερμοσίφωνο, μετάφραση απο τα ιαπωνικά στα αγγλικά, βοήθεια από την Αθήνα , μετά από αρκετή ώρα τα καταφέραμε.


Το διαμέρισμα είχε ηλεκτρονικό check in με ένα τάμπλετ που ήταν στην είσοδο.


Εκτός αυτού όλα τα καταλύματα ζητούσαν εκ των προτέρων να στείλουμε τα στοιχεία μας ηλεκτρονικά.


Αργήσαμε να κοιμηθούμε.


Είμαστε όμως χαρούμενες.

 

[aspa]

Κυριακή 29/01/23


Ξεκινήσαμε να εξερευνήσουμε το Τόκιο.


Βγάλαμε στο σταθμό μια κάρτα pasmo με 3000yen. Κρατάει εγγύηση 500yen (τα οποία παίρνεις πίσω όταν φεύγεις)και με τα υπόλοιπα πληρώνεις τα εισιτήρια.


Από το σταθμό μας Keikyu Kamata αλλάζοντας τραίνο και μετρό φτάσαμε στο Ueno park.


Είναι ένα τεράστιο πάρκο στα βόρεια του Τόκιο. Το πάρκο έχει περίπου 8.800 δέντρα Ιδρύθηκε το 1873 σε εκτάσεις που ανήκαν στο παρελθόν στον ναό του Kaneiji.


Οι χώροι του πάρκου ήταν αρχικά μέρος του ναού Kaneiji , ο οποίος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους και πλουσιότερους ναούς της πόλης . Ο Kaneiji βρισκόταν στα βορειοανατολικά της πρωτεύουσας για να προστατεύσει την πόλη από το κακό.


Κατά την διάρκεια του εμφύλιου διαλύθηκε η δυναστεία της κυρίαρχης φυλής Tokugawa, στην οποία ανήκε το πάρκο. Μετά τη μάχη, οι χώροι του ναού μετατράπηκαν σε ένα από τα πρώτα πάρκα δυτικού τύπου της Ιαπωνίας και άνοιξαν για το κοινό το 1873.


Ένα άγαλμα του Saigo Takamori , ενός από τους στρατηγούς στη μάχη του Ueno, βρίσκεται κοντά στη νότια είσοδο του πάρκου.

 

[aspa]

Πολλοί είναι οι ναοί στο πάρκο, όπως ο Ναός Toshogu ,ο Ναός Kiyomizu Kannon ο Χαναζόνο και ο Ινάρι Τζίντζα που έχει αγάλματα της θεάς Ινάρι. Μέσα από τις κόκκινες πύλες βρίσκονται τα αγάλματα της αλεπούς Ινάρι με κόκκινη σαλιάρα σε μια ατμοσφαιρική σπηλιά.


Στο πάρκο ξεχωρίσαμε


Την πενταόροφη παγόδα του 17 αιώνα.


Το άγαλμα του ιεγιάσου. Ο Τοκουγκάουα Ιεγιάσου υπήρξε μια από τις κορυφαίες μορφές της ιαπωνικής ιστορίας.


Το μνημείο από γκρι πέτρα με μια μόνιμα αναμμένη φλόγα στη μνήμη των βομβαρδισμών της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι τον Αυγούστου 1945 στο τέλος του Β Παγκοσμιου πόλεμου.


Τη λίμνη Shinobazu που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό άκρο του πάρκου.


Το Ueno Park είναι διάσημο για τα πολλά μουσεία που βρίσκονται στους χώρους του, ειδικά το Εθνικό Μουσείο του Τόκιο , το Εθνικό Μουσείο Δυτικής Τέχνης , το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης του Τόκιο και το Εθνικό μουσείο Επιστημών .


Επίσης φιλοξενεί τον ζωολογικό κήπο , τον πρώτο ζωολογικό κήπο της Ιαπωνίας. Ο κήπος του Ueno άνοιξε το 1882 και είναι ο παλαιότερος ζωολογικός κήπος της Ιαπωνίας . Εδώ βρίσκονται τα γιγάντια πάντα, που μετακόμισαν για πρώτη φορά εδώ το 1972 με αφορμή την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας. Η ουρά για να μπεις ήταν μεγάλη.


Το παλαιότερο και μεγαλύτερο μουσείο στην Ιαπωνία, το Εθνικό μουσείο του Τόκιο αποτελείται από πολλά κτίρια, το καθένα σαν ένα ξεχωριστό μουσείο από μόνο του. Τα κτήριά του στεγάζουν τη μεγαλύτερη συλλογή εθνικών θησαυρών και σημαντικών πολιτιστικών ευρημάτων της χώρας. Ήταν εντυπωσιακό.


Πολλοί άστεγοι ζουν εδώ στο πάρκο Ουένο. Ανάμεσα στις δενδροστοιχίες και τις δασώδεις περιοχές του πάρκου, οι καταυλισμοί μοιάζουν με μικρά χωριά, με εσωτερική δομή, πολιτισμό και σύστημα υποστήριξης. Τα μακροχρόνια καταφύγια είναι συνήθως κατασκευασμένα από χαρτόνι καλυμμένο με μπλε μουσαμάδες. Είδαμε αρκετούς μαζεμένους την ώρα του συσίτιου, και πολλά καροτσάκια που ήταν ο εξοπλισμός τους.


Ο δρόμος μπροστά από το Μουσείο οδηγεί στην συνοικία Yanaka.


Η Yanaka είναι μια ήσυχη γειτονιά στην περιοχή Taito, στο ανατολικό Τόκιο. Η περιοχή είναι γνωστή ως συνοικία της παλιάς πόλης (Shitamachi στα Ιαπωνικά).


Eίναι μια συνοικία ρουστίκ με αέρα νοσταλγίας από το παρελθόν. Είναι εύκολο να πας, βρίσκεται σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από το Ueno Park.


Περπατήσαμε στα δρομάκια της όμορφης αυτής συνοικίας διαφορετικής από το υπόλοιπο Τόκιο.


Μπροστά μας βρήκαμε το νεκροταφείο.

Εκεί οι ντόπιοι τιμούν την μνήμη όσων πέθαναν. Πολλοί από τους τάφους είναι περίτεχνα διακοσμημένοι και όμορφα διαμορφωμένοι. Τα μονοπάτια είναι καλά διατηρημένα και φαρδιά, προσφέροντας μια ήρεμη βόλτα. Ο τάφος του Tokugawa Yoshinobu, του τελευταίου σογκούν της περιόδου Έντο, βρίσκεται επίσης μέσα σε αυτό το νεκροταφείο.


Ο χώρος έχει πολλές κερασιές και προσελκύει πολλούς επισκέπτες την περίοδο που ανθίζουν.


Το νεκροταφείο Yanaka ήταν μέρος του ναού Tennoji , αλλά χωρίστηκε από αυτό κατά την περίοδο Meiji . Ο ναός έχει μια γαλήνια διακόσμηση και ατμόσφαιρα, και διαθέτει ένα μεγάλο χάλκινο άγαλμα του Βούδα. Eίναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο διάσημα νεκροταφεία της πόλης.


Περπατήσαμε ανάμεσα από τα μνημεία και τους τάφους. Βρεθήκαμε σε μια άλλη εποχή.

Περιδιαβήκαμε τους δρόμους της παλιάς αυτής συνοικίας. Θαυμάσαμε τα πανέμορφα σπίτια που διατηρούν ακόμη την αίγλη της εποχής που κατασκευάστηκαν.


Καθίσαμε σε ένα πανέμορφο τοπικό τειοποιείο. Ξεκουραστήκαμε και ζεσταθήκαμε για λίγο.


Η Yanaka είναι μια από τις λίγες συνοικίες στο Τόκιο όπου η ατμόσφαιρα shitamachi, μια ατμόσφαιρα παλιάς πόλης ,θυμίζει το Τόκιο από τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε όλη την περιοχή, υπάρχει ένας αέρας νοσταλγίας και μια ρουστίκ γοητεία, Εδώ βλέπεις όπως ήταν παλιά ,ο κρεοπώλης δίπλα στον κουρέα, το ζαχαροπλαστείο δίπλα στον έμπορο ρολογιών. Παραμένει ακόμη και τώρα μια κατοικημένη περιοχή όπου ζουν πολλοί ντόπιοι. Οι τιμές είναι σχετικά φθηνές. Τείνουν όμως να γίνουν αρκετά τουριστικές, γιατί η περιοχή προσελκύει όλο και περισσότερους επισκέπτες. Σε ορισμένους πάγκους μπορείς να βρεις μικρά σνακ και φαγητά. Στο κέντρο της συνοικίας είναι ο μεγάλος εμπορικός δρόμος με τα μαγαζιά. Εκεί μπορείς να ψωνίσεις , να φας διάφορα σνακ να ανακατευτείς με τους κατοίκους.

Στην άκρη του εμπορικού δρόμου υπάρχει μια σκάλα. Γνωστή ως Yuyake Dandan Στην κορυφή αυτών των σκαλοπατιών μπορείς να απολαύσεις μια μαγευτική θέα στο ηλιοβασίλεμα, που χρωματίζει την περιοχή με ένα ζωηρό κατακόκκινο φως. Αυτό είναι ένα διάσημο φωτογραφικό σημείο και θα βρεις πολλούς ανθρώπους με τις κάμερές τους εδώ οποιαδήποτε μέρα του χρόνου.


Ανεβαίνοντας τις σκάλες πηγαίνεις προς το σταθμό Nishi Nippori απόπου μπορείς να φύγεις.


Η βόλτα αυτή είναι υπέροχη μακάρι να προλαβαίναμε να την ξανακάνουμε. Είχαμε όμως τόσα πολλά να δούμε.

Συνεχίζουμε για Sibuya. Κομβικό σημείο της πόλης.


Το Shibuya είναι ένας από τους σημαντικότερους κόμβους στη δυτική πλευρά του κεντρικού Τόκιο. Η δημοτική πόλη Shibuya είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγάλη και περιλαμβάνει όλες αυτές τις γειτονιές ( χαρατζουκου,Ομοτεσαντ,Αογιαμα Εμπισου Νταικανγιαμα).


Ατέλειωτα καταστήματα, μέρη για φαγητό, κλαμπ, ξενοδοχεία και κόσμο πολύ κόσμο, ατελείωτο κόσμο. Σοβαρά, η περιοχή ανταποκρίνεται πραγματικά στη φήμη της ως Μέκκα για τη μόδα και τον πολιτισμό της νεολαίας - ο παράδεισος για ψώνια.


Το κτίριο μόδας Shibuya 109 είναι απόδειξη αυτού του γεγονότος, όπως και τα αμέτρητα άλλα πολυκαταστήματα και εμπορικά συγκροτήματα που καταλαμβάνουν την περιοχή. Οι επιλογές μπορεί να είναι συντριπτικές!


Δεν είναι περίεργο ότι το σημείο αυτό εμφανίζεται σε διεθνή περιοδικά μόδας και ταξιδιού. Έχει μεγάλη καλλιτεχνική σκηνή. Είναι η καρδιά του Τόκιο που χτυπά γρήγορα. Ψυχαγωγία ,μόδα, φαγητό.


Επίσης πανύψηλες ψηφιακές πινακίδες με χίλια χρώματα που θα ήθελαν να θυμίζουν την Times Square στη Νέα Υόρκη (υπάρχει παντού μια τάση να μοιάσουν στην Αμερική).


Εκεί είναι το Shibuya Crossing η πιο γνωστή διάβαση του κόσμου. Πραγματικά τα χάνεις από τον κόσμο. Όταν ανοίγουν τα φανάρια αμέτρητοι άνθρωποι περνούν την διάβαση.


Ανεβήκαμε στον πρώτο όροφο του σταθμού να δούμε από ψηλά την διάβαση μέσα από τα τζάμια.

 

[aspa]

Στο σημείο αυτό παίρνεις μια γεύση της πολυάνθρωπης πόλης.


Είχα διαβάσει ότι έχει τα καλύτερα σούσι της πόλης, αλλά δεν είχαμε άλλες αντοχές.


Πήραμε το τραίνο για το σπίτι.


Στο σπίτι φτάσαμε μετά από μια μικρή περιπέτεια, κατεβήκαμε σε άλλο σταθμό , αλλά όλα καλά.


Φάγαμε σπίτι πολύ καλά και ήπιαμε ένα πολύ ωραίο κρασί από την Ελλάδα.

 

[aspa]

Στο σταθμό του τραίνου ο καθένας στην σειρά του

Δευτέρα 30/01/23


Στον Σιντζούκου το σσ σταθμό να βγάλουμε εισιτήρια για το Hakone.


Πήγαμε στα εκδοτήρια της Odakyu ( είναι ακριβώς έξω από την έξοδο του μετρό) όπου βγάλαμε το Free Hakone pass για 2/2.Το συγκεκριμένο σου έδινε πολλές παροχές για το διήμερο που θα μέναμε σε αυτή την πόλη. Κοστίζει 6100yen + romance train 1200yen σύνολο 7300yen. Περιλαμβάνει την μεταφορά από το Τόκιο και την χρήση όλων των μέσων στο Hakone, για τις 2ημέρες που θα μέναμε εκεί. Αποφασίσαμε να πάρουμε το τραίνο των 10πμ.


Στην συνέχεια βγήκαμε από τον σταθμό και πήγαμε στο απέναντι κτίριο να βγάλουμε τα εισιτήρια της επιστροφής από το Κιότο στο Τόκιο.


Βγάλαμε με λεωφορείο με 3 θέσεις στην σειρά βραδινό δρομολόγιο(11,10-7,40) που θα μας έφερνε στην disneyland κοντά στο επόμενο ξενοδοχείο μας στο Τόκιο. Το συγκεκριμένο στοίχισε 9100yen(65ε). Θα γυρνούσαμε Κυριακή και ήταν ακριβότερα.


Ελεύθεροι τώρα μπορούσαμε να κάνουμε βόλτα στην περιοχή Σιντζούκου.

Το Shinjuku είναι μια από τις πιο διάσημες γειτονιές της πόλης.


Υπάρχουν ουρανοξύστες και φώτα νέον αλλά και πάγκοι, παλιές ξύλινες παράγκες, πολυτελή ξενοδοχεία ,παλιότερα πολυκαταστήματα και πωλητές ηλεκτρονικών ειδών με έκπτωση.

Έχει πολύ έντονη νυχτερινή ζωή. Βρίσκεις πολυσύχναστα κλαμπ και χώρους για καραόκε, πολλές φωτισμένες πινακίδες με νέον στην ανατολική πλευρά. Επίσης πολυτελή μπαρ και εστιατόρια.


Ακόμη βρίσκεις πολλές γκαλερί, θέατρα και βιβλιοπωλεία που προσελκύουν τους φοιτητές από τα πανεπιστήμια


Να μην παραλείψουμε τα κόκκινα φανάρια της πόλης η περιοχή Kabukicho που επισκεφθήκαμε άλλη μέρα.


Το New National Stadium είναι ένας υπερσύγχρονος αθλητικός χώρος που χτίστηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2020, βρίσκεται και αυτό στην ίδια περιοχή.

Τέλος το Κτήριο της Μητροπολιτικής Κυβέρνησης του Τόκιο.


Στον 54 όροφο ενός από τα 2 κτίρια στεγάζεται ένα δημοφιλές παρατηρητήριο της πόλης, ενώ το όρος Hakone δεσπόζει πάνω από ένα ήσυχο, αστικό πάρκο. Το Shinjuku Gyoen είναι ένας μεγάλος κήπος που έχει πραγματικά, πολύ ωραίο γρασίδι.

Πολλά συμβαίνουν στους δρόμους της πολυσύχναστης αυτής περιοχής. Ειδικά κοντά στον ΣΣ.


Βλέπεις διαφημιστές με φυλλάδια,βουδιστές μοναχούς,ανθρώπους να ζητούν βοήθεια, άλλους να κοιμούνται και πολλούς να τρέχουν, να βιάζονται για τις δουλειές τους.


Το Shinjuku είναι μια γειτονιά που λειτουργεί όλο το 24ωρο και είναι εξαιρετικά καλά φωτισμένη, επομένως υπάρχει μια αίσθηση ασφάλειας σε αυτό.


Από το εκδοτήριο που είναι στον πρώτο όροφο βγήκαμε στο αίθριο του κτιρίου. Εκεί είναι το μεγαλύτερο τουριστικό γραφείο. Προμηθευτήκαμε χάρτες, ρωτήσαμε πληροφορίες για την πόλη και μετά καθίσαμε στα πέτρινα παγκάκια να ξεκουραστούμε βλέποντας τα πανύψηλα κτίρια που περιτριγυρίζουν τον σταθμό.


Πήραμε τον δρόμο για το Μητροπολιτικό Μέγαρο.


Περάσαμε ανάμεσα σε γειτονιές με μικρά μαγαζάκια η πιο μεγάλα με ηλεκτρονικά,ρούχα,παιχνίδια.


Στο πολυόροφο κτίριο της κυβέρνησης μπαίνεις από την υπόγεια είσοδο, περνάς έλεγχο και μπαίνεις στο ασανσέρ που σε πάει στον 54 όροφο με την πανοραμική θέα.


Εκεί μπορείς δωρεάν να έχεις μια πανοραμική άποψη της πόλης. Η θέα καλύπτει 360 μοίρες. Στην μεγάλη αίθουσα έχει πάγκους να κάτσεις και ένα πιάνο στο κέντρο όπου παίζουν μουσική .Πολύ ευχάριστο διάλειμμα και απρόσκοπτη θέα στην πόλη. Άν ευνοεί ο καιρός βλέπεις και το όρος fuji.

Άποψη της πόλης από το παρατηρητήριο

Στο υπόγειο του μεγάρου υπάρχει σταθμός του μετρό. Με το μετρό πήγαμε στην Ασακούσα.


Πρέπει να πάει κανείς εκεί για να γνωρίσει το αυθεντικό Τόκιο. Είναι στην ουσία ένας δρόμος γεμάτος υπαίθρια μαγαζιά στην αρχή και στο τέλος ο ναός. Εκεί κυκλοφορούν και πολλές γκέισες. Πολλές έχουν νοικιάσει στολή γκέισας για να επισκεφθούν τον ναό και την γύρω περιοχή. Στην Ασακούσα είναι το ιερό Senso-ji.

 

[aspa]

Είναι ένας ναός ξεχωριστός , μεγάλος,πολύ σημαντικός για τους πιστούς της Ιαπωνίας και όχι μόνο. Είναι ο αρχαιότερος ναός. Διαθέτει αγάλματα ,πύλες, πολύ επιβλητική είναι η πύλη Thunder στην είσοδο με ένα τεράστιο χάρτινο φανάρι βαμμένο με ζωηρά κόκκινα και μαύρα χρώματα τα οποία υποδηλώνουν κεραυνούς.


Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Μποντισατβά Κάνον.

Στο εσωτερικό είναι η πενταώροφη παγόδα και η κύρια αίθουσα αφιερωμένη στον Κάνον.


Οι επισκέπτες μπορούν να δώσουν 100yen και να πάρουν απαντήσεις θεϊκές στα ερωτήματά τους. Το θρησκευτικό μαντείο τους είναι μέσα από τα συρτάρια με τους χρησμούς.

Ένας άλλος ναός

Στο πάρκο του η παλιότερη σιδερένια γέφυρα.

Περιπλανηθήκαμε αρκετή ώρα στο ναό και στον δρόμο με τα μαγαζάκια.


Αποκαμωμένοι καθίσαμε να πιούμε μια μπύρα και κρασί. Το κρασί το σέρβιραν σε κάτι μικρά ποτήρια που τα σέρβιραν ξέχειλα πάνω σε ένα πιατάκι.


Η κεντρική οδός έξω από τον ναό καταλήγει στην αποβάθρα του ποταμού.Από εκεί φεύγουν τα καραβάκια για το νησάκι. Εκείνη την ώρα δεν είχε . Είχε νυχτώσει πια.


Στο ποτάμι ήταν πολύ όμορφα. Τα κτίρια φωτισμένα , ο πύργος απέναντι ένα τεράστιο χρυσό μπαλόνι και οι γέφυρες η μια μετά την άλλη. Εντυπωσιακή εικόνα.


Η πόλη το βράδυ έχει άλλη όψη.


Με το μετρό γυρίσαμε σπίτι.

 

[KIKI]

Ενδιαφερουσες και χρηστικες πληροφορίες και ωραίο ταξίδι!
Δεν ηξερα οτι η Emirates εχει ανταποκριση στο Αμπου Νταμπι.
Μετα απο εσενα πηγα Τοκιο με Etihad το τρανζιτ ηταν στο Αμπου νταμπι, λογικό αφου ειναι η εδρα της.
Ξερει καποιος που μας διαβαζει πως γινεται να κανεις τρανζιτ εκει με Emirates και μαλιστα με 10ωρη αναμονη στην επιστροφη οπως είχα και εγω;

 

[aspa]

Ενδιαφερουσες και χρηστικες πληροφορίες και ωραίο ταξίδι!
Δεν ηξερα οτι η Emirates εχει ανταποκριση στο Αμπου Νταμπι.
Μετα απο εσενα πηγα Τοκιο με Etihad το τρανζιτ ηταν στο Αμπου νταμπι, λογικό αφου ειναι η εδρα της.
Ξερει καποιος που μας διαβαζει πως γινεται να κανεις τρανζιτ εκει με Emirates και μαλιστα με 10ωρη αναμονη στην επιστροφη οπως είχα και εγω;

Σωστή παρατήρηση με Etihad πήγαμε και εμείς λάθος το έγραψα και δεν μπορώ να το διορθώσω.

 

[KIKI]

Σωστή παρατήρηση με Etihad πήγαμε και εμείς λάθος το έγραψα και δεν μπορώ να το διορθώσω.

Δεν σου βγαζει στο τέλος του κειμένου "επεξεργασία";
Πάντως η τιμή αξιζε την 10ωρη ανταπόκριση μεσα στη μαύρη νυχτα!
Βγηκες βόλτα στο Abu dabi ή μόνο στο αεροδρόμιο κάθησες; Τουλαχιστον είχε τα ανακλιντρα και καπως ψιλοκοιμηθήκαμε.

 

[aspa]

Τρίτη 31/01/23
Δύσκολα σηκωθήκαμε το πρωί. Πολύ περπάτημα και κούραση.
Επισκεφθήκαμε λίγο και τα μαγαζιά πριν το σταθμό και μας πήρε η ώρα.
Ξεκινήσαμε για τον ναό Fukagawa Fudoudou. Είναι ένας ναός που ανήκει στην εσωτερική αίρεση Σιγκόν. Η εμπειρία της επίσκεψης είναι πολύ ενδιαφέρουσα και αυθεντική. Πολύ ιδιαίτερο το τελετουργικό της πυρκαγιάς goma που εκτελείται καθημερινά 9-11-13-15-17ώρες, και προκαλεί έκσταση.

Η φωτογραφία του ναού είναι από το διαδίκτυο γιατί δεν επιτρέπονταν οι φωτογραφίες
Το τελετουργικό εκτελείται για να καταστρέψει αρνητικές ενέργειες, επιζήμιες σκέψεις και επιθυμίες, για να κάνει ευχές και να δώσει ευλογίες. Πιστεύεται ότι η φωτιά αναπληρώνει τη δύναμη του Fudōmyō-ō να κάψει όλα τα προβλήματα που παρεμποδίζουν την πορεία του οπαδού του προς τη φώτιση .
Για να δούμε το τελετουργικό της πυρκαγιάς, βγάλαμε τα παπούτσια μας, μπήκαμε στην κεντρική αίθουσα και καθίσαμε στα στασίδια της αίθουσας Goma. Από πάνω, ακριβώς στη μέση της οροφής, ένας χρυσαφί στολισμένος αεραγωγός με κρεμαστά χρυσά φύλλα κρέμεται σαν λαμπερός πολυέλαιος. Ακριβώς από κάτω βρίσκεται ο ιερός λάκκος φωτιάς όπου καίγονται ξύλινα ραβδιά και θυμίαμα κατά τη διάρκεια της τελετής. Κατά την τελετή καίγονται θυμιάματα και προσωπικά αντικείμενα στις φλόγες. Αυτό έχει ένα καθαριστικό αποτέλεσμα στο πνεύμα και στην ψυχή.
Καθηλωτικό ήταν, όταν οι μοναχοί άρχισαν να ψέλνουν τις αρχαίες τους σούτρας, να χτυπούν τύμπανα και να ηχούν κοχύλια βρόγχων σε μια παραδοσιακή προσπάθεια να ενδυναμώσουν το Fudo-myo, την οργισμένη βουδιστική θεότητα στην οποία έχει ανατεθεί να κόψει ένα σαφές μονοπάτι προς την επίγνωση και κατανόηση. Η αίθουσα είναι σκοτεινή και οι πιστοί βρίσκονται σε πλήρη κατάνυξη.
Το εξωτερικό του ναού είναι ιδιαίτερα μοντέρνο. Έκπληξη αποτελούν τα 9500 κρυστάλλινα αγάλματα του Fudo-myo που παρατάσσονται στο εξωτερικό δωμάτιο.
Με το τελετουργικό και την σύγχρονη όψη ο ναός φαίνεται ότι είναι πιστός στις παραδόσεις αλλά βλέπει προς τον 21ο αιώνα και μετά.
Εντυπωσιασμένοι αλλά και ευχαριστημένοι που είδαμε κάτι τόσο ιδιαίτερο πήραμε το μετρό για τον κεντρικό σταθμό του Τόκιο.

Ο σταθμός του τραίνου είναι ένα αξιοθέατο. Μεγάλος διακοσμημένος με κόκκινο τουβλάκι και τρούλους με μια άλλη αρχιτεκτονική είναι εκπληκτικός. Από εκεί φεύγουν τα υπερσύγχρονα τραίνα για όλη την χώρα.
Έχει στο υπόγειο μια μεγάλη αγορά με πληθώρα καταστημάτων όπου μπορείς να βρεις οτιδήποτε. Στο εσωτερικό διαθέτει μια πολύ ωραία διακοσμημένη οροφή.

Βγήκαμε να περπατήσουμε στην μεγάλη πλατεία που συνδέει το σταθμό με το Παλάτι.
Στα αριστερά μας είναι ο κεντρικός δρόμος του Marunouchi, που συνδέει το Yurakucho και το Otemachi και έχει μια υπέροχη ατμόσφαιρα.

Περιστοιχίζεται από μεγάλα κτίρια και γραφεία. Ο δρόμος έχει πολλά δέντρα (ήταν στολισμένα με φωτάκια). Στο Naka-dori πραγματοποιούνται διάφορες εκδηλώσεις. Μπορείς να δεις πολλούς οίκους μόδας με τις καινούργιες δημιουργίες των παγκοσμίου φήμης Ιαπώνων σχεδιαστών.
Απέναντι από το σταθμό σε αρκετή απόσταση βρίσκεται το παλάτι με τους περίφημους κήπους του.

Γύρω του υπάρχει μια τάφρος.

Εδώ η ιστορική πύλη.
Δυστυχώς δεν το προλάβαμε ανοιχτούς τους κήπους. Το παλάτι δεν είναι επισκέψιμο. Οι κήποι μόλις είχαν κλείσει.
Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε στην συνοικία των ηλεκτρονικών την akihabara.
Από την γαλήνη και την ηρεμία βρεθήκαμε στην τρέλα.
Η Akihabara είναι μια πολυσύχναστη εμπορική περιοχή για αγορά ηλεκτρικών ειδών.
Φιλοξενεί από μικρούς πάγκους έως τεράστια πολυώροφα εμπορικά κέντρα.
Δεν μπορείς εύκολα να το περιγράψεις.

Εκεί βρίσκεις βιντεοπαιχνίδια,υπολογιστές πολλά πολλά ηλεκτρικά είδη. Επίσης εικονικές φιγούρες ηρώων από παιχνίδια και συλλεκτικές κάρτες και συλλεκτικά είδη που αφορούν τον ηλεκτρονικό κόσμο.
Δυνατή μουσική παντού, φώτα ,χρώματα, ολόκληρα τετράγωνα με έντονα χρώματα.
Φιγούρες από παιδικά παραμύθια της σύγχρονης κουλτούρας.
Πρώτη φορά είδαμε τέτοιο πράγμα. Η γειτονιά είναι μια ολόκληρη κουλτούρα από μόνη της.
Κόσμος παντού ψώνιζε, έτρεχε, έτρωγε. Πολύ ζαλάδα.
Εμείς κάναμε λίγα ψώνια και φύγαμε για το σπίτι.

 

[aspa]

Δεν σου βγαζει στο τέλος του κειμένου "επεξεργασία";
Πάντως η τιμή αξιζε την 10ωρη ανταπόκριση μεσα στη μαύρη νυχτα!
Βγηκες βόλτα στο Abu dabi ή μόνο στο αεροδρόμιο κάθησες; Τουλαχιστον είχε τα ανακλιντρα και καπως ψιλοκοιμηθήκαμε.

Η τιμή ήταν σούπερ. Δεν βγήκαμε μέσα στην μαύρη νύχτα. Λίγο κοιμηθήκαμε.
Η εταιρεία καλή . Περάσανε οι ώρες . Το έχω ξανακάνει προκειμένου για καλό εισιτήριο, όταν πήγα στο Περού.

 

[aspa]

Τετάρτη 01/02/23
Σήμερα θα πάμε στην Καμακούρα.
Πήραμε το τραίνο από την Jokohama. Η διαδρομή είναι μισή ώρα για την πρώην πρωτεύουσα της χώρας.
Η πόλη ήταν το πολιτιστικό κέντρο της χώρας. Έναν ολόκληρο αιώνα ήταν η πρωτεύουσα με μια κυβέρνηση υπό του Μιναμότο Σογκούν και των αντιβασιλέων Χότζο.
Από εκεί μετακόμισαν στο Κιότο.

Σήμερα είναι μια ήσυχη πόλη με πολλά ιερά, ιστορικά μνημεία και ναούς.
Δεν μπορείς να τους δεις όλους.
Μερικοί είναι Kenchoji,zeniarai,Engakuli, Meigetsuin,Jomyoji, Jufukuji και πολλοί άλλοι.
Στο σταθμό του τραίνου είναι και η αφετηρία των λεωφορείων. Πήραμε το νο2 και κατεβήκαμε στο σημείο που είναι το άγαλμα, στο ναό Κοτόκου-ιν.

Το άγαλμα είναι από τις χαρακτηριστικές εικόνες της Ιαπωνίας.
Μπαίνοντας στον κήπο του ναού βλέπεις το τεράστιο επιβλητικό Βούδα 11,5 μέτρα. Το άγαλμα χρονολογείται από το 1252. Ο Βούδας Νταιμπούτσου έχει ανακηρυχθεί. Εθνικός θησαυρός της Ιαπωνίας.
Θαυμάσαμε το υπερβολικό αυτό αξιοθέατο, κάναμε βόλτα στον κήπο του ναού, είδαμε και τα δέντρα που έχουν φυτέψει για την επισφράγιση της φιλίας μεταξύ
της Ιαπωνίας και της Ταϊλάνδης.

Στην επιστροφή αποφασίσαμε οι μισοί να γυρίσουμε στο σταθμό με τα πόδια.
Περπατήσαμε προς την παραλία της πόλης. Η περιοχή είναι τουριστικό θέρετρο. Έχει πολύ όμορφα σπίτια, τα πιο πολλά εξοχικά. Η παραλία είναι μεγάλη με άμμο.

Αυτήν την εποχή δεν κολυμπούσε κανείς.Υπήρχαν εντούτοις πολλοί σέρφερ που δοκίμαζαν να δαμάσουν τα τεράστια κύματα.
Είχε και ένα αεράκι που σου έκανε κανονική αμμοβολή στο πρόσωπο.
Από την παραλία συνεχίσαμε μέσα στα στενά να διασχίζουμε την όμορφη πόλη.

Βγήκαμε στον κεντρικό δρόμο με τα πολλά καταστήματα.
Υπήρχε και μεγάλη αγορά γύρω από τον σταθμό.

Πολλά καταστήματα με ρούχα υποδηλώνουν ότι έχει το καλοκαίρι πολύ κόσμο.
Καθίσαμε σε ένα καφέ να ξεκουραστούμε. Και να οργανώσουμε την υπόλοιπη ημέρα.
Η επιστροφή γίνεται με τον ίδιο τρόπο, με το τραίνο.
Στην περιοχή shinjukou μας είχε μείνει μια εκκρεμότητα η περιοχή Kabukicho.

Το κομμάτι της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ.
Η συνοικία απευθύνεται σε ενήλικες, και φημίζεται για την νυχτερινή της ζωή.
Μικρά κλαμπ, παμπ και ρεστοράν που ανοίγουν αργά το βράδυ ξεφυτρώνουν το ένα δίπλα στο άλλο στους χαμηλά φωτισμένους δρόμους από τα περίεργα και όμορφα φανάρια.

Εκτός αυτού το Kabukichō είναι η μεγαλύτερη συνοικία με τα΄΄ κόκκινα φανάρια στο Τόκιο΄΄, όπου μπορείτε να «αγοράσετε» κορίτσια σε ένα iPad, να δείτε τον Godzilla ή να περάσετε τη νύχτα σε ένα ξενοδοχείο αγάπης.
Οι φωτογραφίες αγοραίου έρωτα με αγόρια ,κορίτσια ανήλικους σοκάρουν.
Την ημέρα στην περιοχή μπορείς να κάνεις μαθήματα Nija, να φορέσεις ρούχα και να νοιώσεις για λίγο σαμουράι.
Σε όλη την γειτονιά κινείσαι κάτω από την σκιά του Gogilla.
Μας άρεσε το χρώμα που έχει αυτή η γειτονιά, τα διαφορετικά φανάρια ανάλογα με τον δρόμο που περπατάς, τα ατμοσφαιρικά κλαμπ με τις προσεγμένες μπάρες, τα μικρά σνακ, τα καφέ.
Δεν μας άρεσε όμως η προβολή θεμάτων που κατά την γνώμη μας είναι απαγορευμένα και ανήθικα.
Περιπλανηθήκαμε λίγο στους δρόμους του Σιντζούκου πριν πάρουμε το τραίνο της επιστροφής για την ήσυχη γειτονιά μας. Το πρωί είχε ξύπνημα νωρίς.