Ρωσία Θεσσαλονίκη-Μόσχα με τρένο.

[Ivanna Petrovna]

Περυσι τον Φεβρουάριο πήγα Ρωσιά για 1 μήνα όπου έκανα και τη διαδρομή του υπερσιβηρικου μέχρι την Βαικάλη. Η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία της βιζας είναι λιγο κουραστική...Στην περιπτωση μου χρειάστηκε να πάω 5 φορες στην πρεσβεία, όπου ύστερα από μεγάλη φασαρία που έκανα στον πρόξενο,μου την εκδοσαν την τελευταία εργάσιμη μέρα πριν το ταξιδι μου. Για να πας Ρωσία χρειάζεσαι ινβιταισον λεττερ και γω είχα μονο για 10 μέρες (όσες μέρες και το σεμινάριο που παρακολούθησα στο Εκατέρινπουργκ).Για τις υπόλοιπες μέρες χρειαζόταν voucher απο τα χοστελ που θα έμενα..Τι κι αν εκανα κρατησεις σε χοστελ σε διαφορες πολεις (τις οποιες ποτε δεν επισκεφτηκα-μονο και μόνο για να δικαιολογήσω την διαμονή μου στη χώρα),δεν έβγαλα ακρή. Τελικα,τα καταφερα!! Βεβαια υπαρχει και η άλλη επιλογή:να βρεις ινβιταισον λεττερ απο το ιντερνετ, αλλα πρέπει να πληρώσεις..
Πέρα από Μοσχα και Αγια Πετρούπολη που είναι ωραίες πόλεις, θα μπορούσες να επισκεφτεις το Χρυσό Δαχτυλίδι (Περιοχή 400-500χμ απο Μοσχα με ωραίες πόλεις και χωριά.πιο συγκεκριμένα δες για Vladimir και Suzdal). δεν ξέρω πως θα μπορουσες να συνδυάσεις βολβογκραντ και υπερσιβηρικο. ειναι λιγο μακρια.
Δεν ξερω ποσο χρονο διαθέτεις αλλα (αποψη μου είναι) ειναι προτιμοτερο τον χρονο που θα χρειαζοσουν απο ελλαδα για μοσχα να τον διαθέσεις στον υπεριβηρικο που δεν θα έχεις και πολλες φορες την δυνατότητα να κανεις αυτή (την μακρινή) διαδρομή.
Οσο αφορα τη διαδρομή του υπερσιβηρικού,το Εκατερινμπουρκ δεν εχει κατι το ιδιαίτερο αλλα από κει μπορείς να κάνεις ωραίες εξορμήσεις στα Ουράλια Ορή. Δεν θα ξεχάσω την 4ωρη πεζοπορια σε ένα Παρκο (αυτή τη στιγμή μου διαφευγει το ονομα) με φαραγγια, ποταμια,κλπ στους -20 - -30 οC.
Το Ιρκουτσκ πολλή ωραία πόλη.Οπωσδήποτε στάση! Και τέλος, επίσκεψη στη Βαικάλη. Απέφυγε το πιο κοντινο σημείο της βαικάλης από το Ιρκουτσκ (αρκέτα τουριστικο) και προτίμησε το Νησι Olkhon. Πραγματική εμπειρία που σε ταξιδεύει πολλες δεκαετιες πίσω. Την περιοδο που πήγα εγώ ή προσβαση ΄στο νησι γινόταν με φορτηγάκι πάνω από την παγωμένη λίμνη. Τουριστες: 3, Εστιατόρια: 0, Καφετεριες,Μπαρακια: 0 Απόλυτη Φύση!! Βεβαια, το καλοκαίρι διαφέρουν κάπως τα πράγματα. Σε περίπτωση που επισκεφτεις το μουσειακι του χωριού θα δεις και σημαδια από την επισκεψη μου σε έναν παγκοσμιο χάρτη. Σύμφωνα με τη γιαγια-φύλακας του μουσείου, ήμουν ο πρώτος Ελληνας που επισκέφτηκε την περιοχή..

Λοιπον, καλή προετοιμασια!! Τελεια θα είναι!!!

Έκανες το ταξίδι ολομόναχος;

 

[Vito]

Έκανες το ταξίδι ολομόναχος;

Καλημέρα Ivana, με παρέα έκανα το Μόσχα - Εκατερινμπουργκ. Όλο το υπόλοιπο ταξίδι μέχρι Βαϊκάλη και πίσω, καθώς και Αγία Πετρούπολη το έκανα μόνος μου. Βέβαια γνώρισα απίστευτους Ρώσους στο τρένο, μέχρι και πάρτι κάναμε μέσα στον υπερσιβηρικό.. Γενικά οι Ρώσοι πέρα από τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη μου φάνηκαν τόσο κοινωνικοί και φιλόξενοι..

 

[nickzark]

τελικα τι εγινε με τον palaviari???Πηγε?

 

[Ivanna Petrovna]

Περυσι τον Φεβρουάριο πήγα Ρωσιά για 1 μήνα όπου έκανα και τη διαδρομή του υπερσιβηρικου μέχρι την Βαικάλη. Η αλήθεια είναι ότι η διαδικασία της βιζας είναι λιγο κουραστική...Στην περιπτωση μου χρειάστηκε να πάω 5 φορες στην πρεσβεία, όπου ύστερα από μεγάλη φασαρία που έκανα στον πρόξενο,μου την εκδοσαν την τελευταία εργάσιμη μέρα πριν το ταξιδι μου. Για να πας Ρωσία χρειάζεσαι ινβιταισον λεττερ και γω είχα μονο για 10 μέρες (όσες μέρες και το σεμινάριο που παρακολούθησα στο Εκατέρινπουργκ).Για τις υπόλοιπες μέρες χρειαζόταν voucher απο τα χοστελ που θα έμενα..Τι κι αν εκανα κρατησεις σε χοστελ σε διαφορες πολεις (τις οποιες ποτε δεν επισκεφτηκα-μονο και μόνο για να δικαιολογήσω την διαμονή μου στη χώρα),δεν έβγαλα ακρή. Τελικα,τα καταφερα!! Βεβαια υπαρχει και η άλλη επιλογή:να βρεις ινβιταισον λεττερ απο το ιντερνετ, αλλα πρέπει να πληρώσεις..
Πέρα από Μοσχα και Αγια Πετρούπολη που είναι ωραίες πόλεις, θα μπορούσες να επισκεφτεις το Χρυσό Δαχτυλίδι (Περιοχή 400-500χμ απο Μοσχα με ωραίες πόλεις και χωριά.πιο συγκεκριμένα δες για Vladimir και Suzdal). δεν ξέρω πως θα μπορουσες να συνδυάσεις βολβογκραντ και υπερσιβηρικο. ειναι λιγο μακρια.
Δεν ξερω ποσο χρονο διαθέτεις αλλα (αποψη μου είναι) ειναι προτιμοτερο τον χρονο που θα χρειαζοσουν απο ελλαδα για μοσχα να τον διαθέσεις στον υπεριβηρικο που δεν θα έχεις και πολλες φορες την δυνατότητα να κανεις αυτή (την μακρινή) διαδρομή.
Οσο αφορα τη διαδρομή του υπερσιβηρικού,το Εκατερινμπουρκ δεν εχει κατι το ιδιαίτερο αλλα από κει μπορείς να κάνεις ωραίες εξορμήσεις στα Ουράλια Ορή. Δεν θα ξεχάσω την 4ωρη πεζοπορια σε ένα Παρκο (αυτή τη στιγμή μου διαφευγει το ονομα) με φαραγγια, ποταμια,κλπ στους -20 - -30 οC.
Το Ιρκουτσκ πολλή ωραία πόλη.Οπωσδήποτε στάση! Και τέλος, επίσκεψη στη Βαικάλη. Απέφυγε το πιο κοντινο σημείο της βαικάλης από το Ιρκουτσκ (αρκέτα τουριστικο) και προτίμησε το Νησι Olkhon. Πραγματική εμπειρία που σε ταξιδεύει πολλες δεκαετιες πίσω. Την περιοδο που πήγα εγώ ή προσβαση ΄στο νησι γινόταν με φορτηγάκι πάνω από την παγωμένη λίμνη. Τουριστες: 3, Εστιατόρια: 0, Καφετεριες,Μπαρακια: 0 Απόλυτη Φύση!! Βεβαια, το καλοκαίρι διαφέρουν κάπως τα πράγματα. Σε περίπτωση που επισκεφτεις το μουσειακι του χωριού θα δεις και σημαδια από την επισκεψη μου σε έναν παγκοσμιο χάρτη. Σύμφωνα με τη γιαγια-φύλακας του μουσείου, ήμουν ο πρώτος Ελληνας που επισκέφτηκε την περιοχή..

Λοιπον, καλή προετοιμασια!! Τελεια θα είναι!!!

Καλησπέρα! έχω πολλά ερωτήματα που περιμένουν με αγωνία απάντηση:
1) φαντάζομαι μιλάς κάποια στοιχειώδη ρώσικα έτσι δεν είναι; Αν όχι, πώς στο καλό έβγαλες άκρη στα βάθη της Σιβηρίας;
2) Πώς άντεξες τετράωρη πεζοπορία στα Ουράλια μέσα στο ψοφόκρυο; Στους μείον 20 είπαμε;!
3) Από άνεση ο Υπερσιβηρικός τι λέει; Αντέχεται το π.χ. τρίκλινο κουπέ με αγνώστους; Οι τιμές για μονόκλινο είναι τσιμπημένες;
4) Για να κάνεις το πέρα δώθε με Υπερσιβηρικό πρέπει ντε και καλά, από την Ελλάδα , να έχεις δηλώσει τόπο διαμονής;
Αν σου 'ρθει να κατέβεις όπου να 'ναι;

Πάντως μπράβο σου που το τόλμησες, μέσα στο καταχείμωνο!

Αυτά προς το παρόν. Αν ξεφύγουμε πολύ και αν υπάρχει τόπικ Υπερσιβηρικού το μεταφέρουμε εκεί.

Υ.Γ. δεν γνώρισα προσωπικά Ρώσους στη Μόσχα, αλλά μόνο από αυτά που είδα μπορώ να πω ότι έχουν ασυνήθιστο ταμπεραμέντο...

Ivanna

 

[Vito]

Καλησπέρα! έχω πολλά ερωτήματα που περιμένουν με αγωνία απάντηση:
1) φαντάζομαι μιλάς κάποια στοιχειώδη ρώσικα έτσι δεν είναι; Αν όχι, πώς στο καλό έβγαλες άκρη στα βάθη της Σιβηρίας;
2) Πώς άντεξες τετράωρη πεζοπορία στα Ουράλια μέσα στο ψοφόκρυο; Στους μείον 20 είπαμε;!
3) Από άνεση ο Υπερσιβηρικός τι λέει; Αντέχεται το π.χ. τρίκλινο κουπέ με αγνώστους; Οι τιμές για μονόκλινο είναι τσιμπημένες;
4) Για να κάνεις το πέρα δώθε με Υπερσιβηρικό πρέπει ντε και καλά, από την Ελλάδα , να έχεις δηλώσει τόπο διαμονής;
Αν σου 'ρθει να κατέβεις όπου να 'ναι;

Πάντως μπράβο σου που το τόλμησες, μέσα στο καταχείμωνο!

Αυτά προς το παρόν. Αν ξεφύγουμε πολύ και αν υπάρχει τόπικ Υπερσιβηρικού το μεταφέρουμε εκεί.

Υ.Γ. δεν γνώρισα προσωπικά Ρώσους στη Μόσχα, αλλά μόνο από αυτά που είδα μπορώ να πω ότι έχουν ασυνήθιστο ταμπεραμέντο...
Ivanna

1. Οταν πήγα δεν ήξερα τίποτα, αλλά στον ενα μήνα που έκατσα κάτι ψιλοέμαθα να λέω.. Και γω το θεωρώ άξιο απορίας πως συνεννοήθηκα με τους Ρώσους πους τους λες city και με το ζόρι καταλαβαίνουν τι τους λες.. (Ok βρήκα και εξαιρέσεις..) Βεβαια, κάποια κοινά γράμματα σε κάνουν να αυτοσχεδιάσεις τι μπορεί να σου λένε.Πάντως ένα παλικάρι από ένα χωριό έξω από το Περμ, με έπαιρνε τηλέφωνο στο σταθερό στην Ελλάδα για τα επόμενα 4 χρόνια για να δει τι κάνω και φυσικά μου μιλούσε στα Ρωσικά μόνο.. Ελα όμως που καθε φορά καταλάβαινα τι μου έλεγε... και αυτό ήταν ότι "με προσκαλούσε το καλοκαίρι στο χωριό του να πάμε για ψάρεμα".
2. Συνηθίζεις το κρύο. Βέβαια η καθημερινή γκαρνταρόμπα περιλάμβανε ισοθερμικά εσώρουχα και ορειβατικά παπούτσια.
3. Καποια στιγμή είχα ξεκινήσει να γράφω ιστορία η οποία έχει παραμείνει μισή. Σ'αυτή έγραφα:

"Ρώσικα τραίνα και... φιλοξενεία από την 1η μέρα κιόλας!

Επειδή ήταν η πρώτη φορά που θα ταξίδευα με τα ρώσικα τραίνα, αποφάσισα να βγάλω εισιτήριο 2ης θέσης για Αγία Πετρούπολη. Ωστόσο, το εισιτήριο της επιστροφής για Μόσχα ήταν 3ης θέσης. Η διαφορά τους είναι ότι στα βαγόνια της 2ης θέσης υπάρχουν τα κλασσικά κουπέ των 4 ατόμων (2 κουκέτες πάνω-κάτω), ενώ τα βαγόνια της 3ης θέσης είναι σαν κινούμενες κατασκηνώσεις. Κουπέ των 4 ατόμων χωρίς πόρτα, πιο στενά, το ένα δίπλα στο άλλο και από την άλλη πλευρά του βαγονιού ο διάδρομος και κολλητά στο παράθυρο κουκέτα πάνω-κάτω, που το κάτω κρεβάτι μπορεί να μετατραπεί σε τραπέζι με 2 καρέκλες. Κάποιος θα μπορούσε άνετα να το αποκαλέσει τσαντήρι, πάντως για μένα, το ταξίδι στη Ρωσία με βαγόνι της 3ης θέσης είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις πραγματικά το λαό της χώρας και να ζήσεις κάποια από τα βιώματα τους χωρίς να είσαι θεατής αυτών. Τι θέλω να πω μ’ αυτό.. Οι Ρώσοι δεν θεωρούν το τραίνο ένα απλό μέσο μεταφοράς αλλά ένα μέσο κοινωνικής συναναστροφής. Γι αυτούς το τραίνο είναι «οι διακοπές» τους. Θα γνωρίσουν καινούργιο κόσμο, θα πιουν, θα γλεντήσουν, θα μεθύσουν και τελικά θα φτάσουν στον προορισμό τους χωρίς να έχει και ιδιαίτερη σημασία. Ακόμα και αν κάνουν ταξίδι 4 ημερών με σκοπό να κάτσουν στον προορισμό τους μία μέρα και να επιστρέψουν μετά. Από το πρώτο βράδυ κιόλας μπήκα στο νόημα με τη γνωριμία που έκανα στο τραίνο για Αγία Πετρούπολη: τους Vitaly, Helenκαι Olga.

...

υποσημείωση 3: Ένα χαρακτηριστικό των τραίνων είναι ότι σε κάθε βαγόνι υπάρχει βραστήρας, μια πολύπλοκη και ιδιαίτερη πατέντα (μέχρι και μηχανολογικό σχέδιο από τη Σοβιετική εποχή υπάρχει), ο οποίος επί μονίμου βάσεως έχει ζεστό νερό τσάμπα, χρήσιμο για το τσάι (με ελάχιστα λεφτά μπορείς να αγοράσεις φακελάκι τσάι σε ποτήρι με σκαλιστή μεταλλική βάση) και το φαγητό (ξηρά τροφή σε πολύ μκρά κοματάκια, ότι μπορεί να φανταστεί το μυαλό σου, η οποία με ζεστό νερό μετατρέπεται σε κανονικό γεύμα)."

Το μονόκλινο πέρα από ακριβό θα το θεωρούσα και βαρετο. Πάντως αν νιώθεις άβολα με την τρίτη θέση, θα μπορούσες να πάρεις τη δεύτερη θεση που έχει 4 κλίνες και συγκεκριμένα τα λίγο πιο κυριλέ τρένα που σου προσφέρουν και φαγητό.
Εγώ ταξίδεψα και με 2η θέση απλή και με 2η θέση με φαγητό σε πιο κυριλέ τραίνο και με 3η θέση και με διαφορά ξεχώρισα την 3η θέση. Γούστα είναι αυτά..
Οσο αφορά τις τιμές δεν μπορω να βοηθήσω.. έχουν περάσει 6 χρόνια.. Σιγουρα έχουν ακριβύνει από τότε αλλά ενδεικτικά το 2008 ίσχυε:
Για τη διαδρομή Μοσχα - Ιρκούτσκ συνολικά έδωσα περίπου 120 ευρώ (αν θυμάμαι καλά - κάπου το έχω ξαναγραψει) στην 3η θέση.
Για τη διαδρομή Ιρκούτσουκ - Μόσχα έδωσα περίπου 200 ευρώ στη 2η θέση με φαγητό.

4. Χρειάζεται να δηλώσεις διαμονές ώστε να εγκριθεί και να βγει η βίζα. Βεβαια, κάποιες μέρες διαμονής θεωρούνται και μέσα στο τρένο..
Το να κατέβεις όπου θέλεις είναι αρκετά δύσκολο γιατι δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσεις να βρεις εισιτήριο μετά για να συνεχίσεις..Το τρένο για τους Ρώσους είναι το κύριο μέσω μεταφορά και πίστεψέ, δύσκολα θα βρεις άδειο τρένο.. Επισης παίζει το άλλο θέμα (όπως είχα γράψει στη μισογραμμένη ιστορία):

"Μετά από αρκετή ώρα στο τσουχτερό κρύο φτάνω στο σταθμό του τραίνου. Ωστόσο, το μαρτύριο συνεχίζεται για αρκετές ώρες: τεράστιες ουρές στα κισέ του σταθμού. Έρχεται η σειρά μου. Η υπάλληλος στα εισιτήρια δεν ξέρει αγγλικά, οι ώρες των δρομολογίων που είχα βρει δεν ισχύουν και έτσι απλά, χωρίς καμία εξυπηρέτηση με προσπερνάει και συνεχίζει με τον επόμενο πελάτη. Με τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων και μετά από κάποιες ώρες ψάξιμο σε ένα μηχάνημα, βρίσκω τις ώρες των δρομολογίων που με βολεύουν. Πάω στο κισέ, πάλι δεν βγάζω άκρη. Πάω, ξαναπάω, βάζω Ρώσους να με βοηθήσουν... Τίποτα. Τώρα, μου λένε ότι πρέπει να βγάλω καθε εισιτήριο από το σημείο αναχώρησης. Βλακείες! Μετά από 5 – 6 ώρες στο σταθμό, το μόνο που καταφέρνω να αγοράσω είναι το εισιτήριο για Αγία Πετρούπολη για σήμερα το βράδυ!"

Συνολικά χρειάστηκε να πάω 3 φορές για να βγάλω τα αναθεματισμένα εισιτήρια και τα κατάφερα μόνο όταν πήγα μαζί με γνωστό Ρώσο.
Πάντως στην επιστροφή από Ιρκούτσκ προς Μοσχα μου τη βάρεσαι μέσα στο τρένο μετά από 3,5 μέρες συνεχόμενα (είχαν κατέβει και οι Ρώσοι που έκανα παρέα) και μου τη βάρεσε και κατέβηκα στο Suzdal 200+ χιλιόμετρα πριν τη Μοσχα. Μετά πήρα τον προαστιακό για Μοσχα.

"Πάντως μπράβο σου που το τόλμησες, μέσα στο καταχείμωνο!"
Μerci!

 

[Ivanna Petrovna]

1. Οταν πήγα δεν ήξερα τίποτα, αλλά στον ενα μήνα που έκατσα κάτι ψιλοέμαθα να λέω.. Και γω το θεωρώ άξιο απορίας πως συνεννοήθηκα με τους Ρώσους πους τους λες city και με το ζόρι καταλαβαίνουν τι τους λες.. (Ok βρήκα και εξαιρέσεις..) Βεβαια, κάποια κοινά γράμματα σε κάνουν να αυτοσχεδιάσεις τι μπορεί να σου λένε.Πάντως ένα παλικάρι από ένα χωριό έξω από το Περμ, με έπαιρνε τηλέφωνο στο σταθερό στην Ελλάδα για τα επόμενα 4 χρόνια για να δει τι κάνω και φυσικά μου μιλούσε στα Ρωσικά μόνο.. Ελα όμως που καθε φορά καταλάβαινα τι μου έλεγε... και αυτό ήταν ότι "με προσκαλούσε το καλοκαίρι στο χωριό του να πάμε για ψάρεμα".
2. Συνηθίζεις το κρύο. Βέβαια η καθημερινή γκαρνταρόμπα περιλάμβανε ισοθερμικά εσώρουχα και ορειβατικά παπούτσια.
3. Καποια στιγμή είχα ξεκινήσει να γράφω ιστορία η οποία έχει παραμείνει μισή. Σ'αυτή έγραφα:

"Ρώσικα τραίνα και... φιλοξενεία από την 1η μέρα κιόλας!

Επειδή ήταν η πρώτη φορά που θα ταξίδευα με τα ρώσικα τραίνα, αποφάσισα να βγάλω εισιτήριο 2ης θέσης για Αγία Πετρούπολη. Ωστόσο, το εισιτήριο της επιστροφής για Μόσχα ήταν 3ης θέσης. Η διαφορά τους είναι ότι στα βαγόνια της 2ης θέσης υπάρχουν τα κλασσικά κουπέ των 4 ατόμων (2 κουκέτες πάνω-κάτω), ενώ τα βαγόνια της 3ης θέσης είναι σαν κινούμενες κατασκηνώσεις. Κουπέ των 4 ατόμων χωρίς πόρτα, πιο στενά, το ένα δίπλα στο άλλο και από την άλλη πλευρά του βαγονιού ο διάδρομος και κολλητά στο παράθυρο κουκέτα πάνω-κάτω, που το κάτω κρεβάτι μπορεί να μετατραπεί σε τραπέζι με 2 καρέκλες. Κάποιος θα μπορούσε άνετα να το αποκαλέσει τσαντήρι, πάντως για μένα, το ταξίδι στη Ρωσία με βαγόνι της 3ης θέσης είναι ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσεις πραγματικά το λαό της χώρας και να ζήσεις κάποια από τα βιώματα τους χωρίς να είσαι θεατής αυτών. Τι θέλω να πω μ’ αυτό.. Οι Ρώσοι δεν θεωρούν το τραίνο ένα απλό μέσο μεταφοράς αλλά ένα μέσο κοινωνικής συναναστροφής. Γι αυτούς το τραίνο είναι «οι διακοπές» τους. Θα γνωρίσουν καινούργιο κόσμο, θα πιουν, θα γλεντήσουν, θα μεθύσουν και τελικά θα φτάσουν στον προορισμό τους χωρίς να έχει και ιδιαίτερη σημασία. Ακόμα και αν κάνουν ταξίδι 4 ημερών με σκοπό να κάτσουν στον προορισμό τους μία μέρα και να επιστρέψουν μετά. Από το πρώτο βράδυ κιόλας μπήκα στο νόημα με τη γνωριμία που έκανα στο τραίνο για Αγία Πετρούπολη: τους Vitaly, Helenκαι Olga.

...

υποσημείωση 3: Ένα χαρακτηριστικό των τραίνων είναι ότι σε κάθε βαγόνι υπάρχει βραστήρας, μια πολύπλοκη και ιδιαίτερη πατέντα (μέχρι και μηχανολογικό σχέδιο από τη Σοβιετική εποχή υπάρχει), ο οποίος επί μονίμου βάσεως έχει ζεστό νερό τσάμπα, χρήσιμο για το τσάι (με ελάχιστα λεφτά μπορείς να αγοράσεις φακελάκι τσάι σε ποτήρι με σκαλιστή μεταλλική βάση) και το φαγητό (ξηρά τροφή σε πολύ μκρά κοματάκια, ότι μπορεί να φανταστεί το μυαλό σου, η οποία με ζεστό νερό μετατρέπεται σε κανονικό γεύμα)."

Το μονόκλινο πέρα από ακριβό θα το θεωρούσα και βαρετο. Πάντως αν νιώθεις άβολα με την τρίτη θέση, θα μπορούσες να πάρεις τη δεύτερη θεση που έχει 4 κλίνες και συγκεκριμένα τα λίγο πιο κυριλέ τρένα που σου προσφέρουν και φαγητό.
Εγώ ταξίδεψα και με 2η θέση απλή και με 2η θέση με φαγητό σε πιο κυριλέ τραίνο και με 3η θέση και με διαφορά ξεχώρισα την 3η θέση. Γούστα είναι αυτά..
Οσο αφορά τις τιμές δεν μπορω να βοηθήσω.. έχουν περάσει 6 χρόνια.. Σιγουρα έχουν ακριβύνει από τότε αλλά ενδεικτικά το 2008 ίσχυε:
Για τη διαδρομή Μοσχα - Ιρκούτσκ συνολικά έδωσα περίπου 120 ευρώ (αν θυμάμαι καλά - κάπου το έχω ξαναγραψει) στην 3η θέση.
Για τη διαδρομή Ιρκούτσουκ - Μόσχα έδωσα περίπου 200 ευρώ στη 2η θέση με φαγητό.

4. Χρειάζεται να δηλώσεις διαμονές ώστε να εγκριθεί και να βγει η βίζα. Βεβαια, κάποιες μέρες διαμονής θεωρούνται και μέσα στο τρένο..
Το να κατέβεις όπου θέλεις είναι αρκετά δύσκολο γιατι δεν είναι σίγουρο ότι θα μπορέσεις να βρεις εισιτήριο μετά για να συνεχίσεις..Το τρένο για τους Ρώσους είναι το κύριο μέσω μεταφορά και πίστεψέ, δύσκολα θα βρεις άδειο τρένο.. Επισης παίζει το άλλο θέμα (όπως είχα γράψει στη μισογραμμένη ιστορία):

"Μετά από αρκετή ώρα στο τσουχτερό κρύο φτάνω στο σταθμό του τραίνου. Ωστόσο, το μαρτύριο συνεχίζεται για αρκετές ώρες: τεράστιες ουρές στα κισέ του σταθμού. Έρχεται η σειρά μου. Η υπάλληλος στα εισιτήρια δεν ξέρει αγγλικά, οι ώρες των δρομολογίων που είχα βρει δεν ισχύουν και έτσι απλά, χωρίς καμία εξυπηρέτηση με προσπερνάει και συνεχίζει με τον επόμενο πελάτη. Με τη βοήθεια κάποιων ανθρώπων και μετά από κάποιες ώρες ψάξιμο σε ένα μηχάνημα, βρίσκω τις ώρες των δρομολογίων που με βολεύουν. Πάω στο κισέ, πάλι δεν βγάζω άκρη. Πάω, ξαναπάω, βάζω Ρώσους να με βοηθήσουν... Τίποτα. Τώρα, μου λένε ότι πρέπει να βγάλω καθε εισιτήριο από το σημείο αναχώρησης. Βλακείες! Μετά από 5 – 6 ώρες στο σταθμό, το μόνο που καταφέρνω να αγοράσω είναι το εισιτήριο για Αγία Πετρούπολη για σήμερα το βράδυ!"

Συνολικά χρειάστηκε να πάω 3 φορές για να βγάλω τα αναθεματισμένα εισιτήρια και τα κατάφερα μόνο όταν πήγα μαζί με γνωστό Ρώσο.
Πάντως στην επιστροφή από Ιρκούτσκ προς Μοσχα μου τη βάρεσαι μέσα στο τρένο μετά από 3,5 μέρες συνεχόμενα (είχαν κατέβει και οι Ρώσοι που έκανα παρέα) και μου τη βάρεσε και κατέβηκα στο Suzdal 200+ χιλιόμετρα πριν τη Μοσχα. Μετά πήρα τον προαστιακό για Μοσχα.

"Πάντως μπράβο σου που το τόλμησες, μέσα στο καταχείμωνο!"
Μerci!

Ωραία περιπέτεια!
Λοιπόν, στρώσου να γράψεις την υπόλοιπη ιστορία γρήγορα! Και για μας για να τη διαβάσουμε αλλά και για σένα, για να μην ξεχάσεις τα γεγονότα.
Θέλω ειδικό γκράντε κεφάλαιο για τα Ουράλια όμως. Και μετά για Βαϊκάλη!

Γ' θέση ; γουστάρω!! Ναι κατάλαβα τι λες, το πέτυχα κι εγώ. Είναι το αξέχαστο ρώσικο "κοινόβιο"! Σαφώς καλύτερο από το στριμόκωλο ασφυκτικό κουπέ της Β'...

Μια τελευταία ερώτηση για Υπερσιβηρικό. Είχε ντουζιέρες για το κοινό;