Θα μεταναστευατε για χαρη της αγαπης?

[xenos]

Tην κανω ευκολα και ας μεινω ολη την υπολοιπη ζωη μου σε μπανγκαλοουζ.
Κι αν παιζει και αισθημα,επρεπε να ειχα βγαλει εισητηρια απο χθες. :love1:

PLEASE μην το πειτε στον Αλογοσκεπαστο και ψαχνει να με βρει στους τροπικους.

 

[Margi]

Nαι, με την προϋπόθεση να είχα (τουλάχιστον) δουλειά...!!

 

[xenos]

Nαι, με την προϋπόθεση να είχα (τουλάχιστον) δουλειά...!!

Θα διδασκεις Ελληνικα!!!

 

[Kostis]

Τοτε στο Αμστερνταμ ειχα πιασει κουβεντα μεσα στο μουσειο του Βαν Γκογκ με μια Ισπανιδα που ηταν αααααχ!
Ειχε μια βραχναδα στη φωνη που πολυ με ειχε γοητευσει ξεχωρα τα ξανθα μαλλια της κ το ωραιο στυλακι (πρεπει να ηταν η μοναδικη Ισπανιδα που ντυνεται ωραια)....

Υ.Γ τωρα συνεχιστε....

 

[Lifesparker]

η συζυγος μου αφησε τη δουλεια της και το σπιτι της στην χωρα της και ηρθε στην Ελλαδα για να μεινουμε μαζι. εκει αλλαξαμε λογω δουλειας 2 πολεις προτου αποφασισουμε να ερθουμε στη σουηδια οπου και παλι λογω δικης μου δουλειας ηρθαμε...
της ειμαι ευγνωμων.

 

[mary_athens]

Φυσικα και θα το εκανα!Αφου δεν με καρατουν και πολλα στην Ελλαδα μονο η δουλεια μου που μου αρεσει θα ελεγα.Χωρις να ειναι το αγορι μου απο αλλη χωρα σκεφτομαστε πολυ σοβαρα να φυγουμε σε λιγα χρονια για Στοκχολμη που μας αρεσει πολυ η ζωη εκει.

 

[Dancing Queen]

Νομιζω πως ποιο ιδανικο ατομο για να απαντησει σε αυτό το θεμα δεν υπαρχει από μενα αυτή τη στιγμη. Στο προσφατο ταξιδι μου στην Αθηνα πριν ένα μηνα δεχτηκα προταση γαμου από τον αραβα φιλο μου εξ Ιορδανιας, παρακαλω. Το μυριζομουν ότι κατι τετοιο θα γινει αλλα με εξεπληξε η ετοιμοτητα του. Φυσικα η απαντηση μου ηταν αρνητικη. Να δικαιολογηθω λοιπον στο γιατι η απαντηση μου ηταν «φυσικα» αρνητικη.
Θα αναφερθω στο κοματι της ερωτησης του μελους ΚOSTIS που εθεσε το θεμα που λεει: «Θα πηγαινατε αν το επιπεδο ζωης ηταν χαμηλοτερο από της Ελλαδος?» Διεκρινα ότι κανενα μελος δεν απαντησε σε αυτή τη συγκεκριμενη ερωτηση. Σχεδον ολοι σας αναφερεστε σε «ιδανικους και ονειρεμενους» προορισμους του στυλ Στοκχολμη, Βαρκελωνη, πολεις με μπαγκαλοουζ, με ηλιο , θαλασσα και καλο φαι…Εκει ολοι σας με μεγαλη ευκολια και φυσικα στο ονομα της αγαπης απαντησατε «ναι θα πηγαινα». Παρτε όμως την αποφαση να πατε σε μια μουσουλμανικη χωρα, οπου το πιο απλο που στην Ελλαδα το κανουμε κατά κόρων να είναι δηλαδη Ανοιξη και οχι μονο, και όλα τα ερωτευμενα ζευγαρακια να περπατουνε πιασμενα από το χερι ή και να φιλιουνται εκει πολύ απλα δε το κανεις γιατι δεν επιτρεπεται? Αυτό ηταν που εκανε μεγαλυτερη εντυπωση στο μουσουλμαονο φιλο μου που καθησε 10 μερες Αθηνα, η ανεση στις μεταξυ μας σχεσεις, το γεγονος ότι εβλεπες ως αργα το βραδυ το κοσμο να είναι εξω και να διασκεδαζει, οι γυναικες να φορουνε μινι, τα ζευγαρακια να εκδηλωνουν την αγαπη τους με χαδια και φιλια και γενικα όλα αυτά που μας κανουν ως λαο να ξεχωριζουμε από τους υπολοιπους, η ζεστασια, η αμεσοτητα στις σχεσεις μας αυτό το εξω η καρδια που εχουμε. Ποια λοιπον από εμας αφηνει τη ξεγνοιασια της Ελλαδας για να ζησει σε μια μουσουλμανικη χωρα οπου ως γνωστον απαγορευονται οι προγαμιαιες σχεσεις, αν κυκλοφορεις με καποιον αυτος εννοειται πως είναι ο συζυγος σου, το ενδυμα σου εννοειται πως είναι ευπρεπες και σεμνο σε ολες τις στιγμες της ζωης και γενικως υπαρχουν καλουπια και κανονες που πολύ δυσκολα πλεον θα ανεχομασταν για οποιοδηποτε «μεγαλο ερωτα». Το Αμμαν είναι μια ομορφη αραβικη πολη εχει τα αγαπημενα μου χρωματα, και σε σχεση με άλλες αραβικες πολεις είναι περισσοτερο μοντερνα, σχεδον ολοι μιλουν αγγλικα, είναι ευγενικοι και φιλοξενοι, όμως η κουλτουρα τους δε παυει να είναι μουσουλμανικη. Μαλλον λοιπον είναι καλυτερα να ζυγιαζεις τα πραματα από πολλες αποψεις, και να εξεταζεις τις συνθηκες ζωης της κάθε χωρας προτου απαντησεις θετικα, ιδιως όταν η χωρα στην οποια σκοπευουμε να παμε είναι τοσο διαφορετικη στη κουλτουρα από τις «ευρωπαικες» Καταρχην η γλωσσα : θα μαθω ευκολα ή δυσκολα τη γλωσσα της χωρας που θελω να παω? (παιδια τα αραβικα δε παιζονται με τιποτα, εχουν πολύ δυσκολη προφορα, τα γραμματα τους είναι σα μουτζουρες για μας, κι εχουν ακομα και διαφορετικους αριθμους, ασε που διαβαζονται και γραφονται από τα δεξια στα αριστερα). Στη συνεχεια η δουλεια σου? Εχω μια πολύ καλη δουλεια εδώ με καλες αποδοχες, χαρη στην αποια μπορω να κανω πραξη τις επιθυμιες μου για ταξιδια και όχι μονο. Εκει πως θα βρω δουλεια σαν οικονομολογος? Ως που να μαθω τη γλωσσα, που θα εργαζομαι? Θα δουλευω και θα μιλαω στα αγγλικα? Τι αποδοχες θα εχω για να μου επιτρεπουν να ζω ικανοποιητικα εως αρκετα καλα με το συντροφο μου που παιρνει ένα νορμαλ μισθο Ιορδανιας? Σκεφτειτε επισης ότι εκει που θα πατε δεν θα εχετε κανεναν απολυτως γνωστο. Δε μιλαω για οικογενεια ή κολλητους δηλαδη άτομα που θα σου λειπουν κάθε ωρα και στιγμη , αλλα εστω για ένα γνωστο να πιεις ενα καφε και να πεις μια κουβεντα. Ολοι οι γνωστοι σου και ο κυκλος σου θα είναι οι γνωστοι του ετερον ημισυ (η οικογενεια του, οι συναδερφοι του από τη δουλεια, τα κολληταρια του) με τους οποιους ποτε δε θε νιωθεις οικειοτητατα. Θα εισαι τουλαχιστον το πρωτο καιρο πληρως εξαρτημενη από το κυκλο του ανδρος σου. Και αφηνω για το τελος τις τεραστιες διαφορες στο θεμα κουλτουρα-θρησκεια θεματα τα οποια για μενα είναι ζωτικης σημασιας κι εχουν να κανουν με ολοκληρη τη κοσμοθεωρια μας, και φυσικα είναι υποκειμενικα για το καθενα. Για παραδειγμα δε μπορω να διανοηθω ότι τα παιδια μου δε θα είναι Χριστιανοι Ορθοδοξοι, δε θα βαπτιστουν με ελληνικα οορθοδοξα ονοματα. Αυτό όμως επαναλαμβανω εχει να κανει με τα πιστευω του καθενος μας για έναν π.χ. αθεο αυτό θα τον αφηνε παντελως αδιαφορο για μενα όμως είναι το πιο σημαντικο.
Η πικρη αληθεια είναι βεβαια πως τα πραματα που εκανε αυτος ο «ξενος» για μενα δεν τα εκανε κανενας Ελληνας «δικος μας». Δηλαδη θελω να πω πως η απαντηση μου ηταν αρνητικη γνωριζοντας πολύ καλα ότι ισως να μη ξαναζησω τετοιες καταστασεις με καποιον Ελληνα, και γνωριζοντας ότι αφηνω έναν μεγαλο ερωτα για χαρη των «πιστευω μου» Ευχομαι πραγματικα να μη το μετανιωσω μια μερα, καποτε ανηκα κι εγω στη σκληροπυρινικη γενια των μελων του σαιτ που με μεγαλη ευκολια θα απαντουσαν «ναι» σε έναν αλλοδαπο ερωτα με σκοπο βεβαια την εγκατασταση μου στη δικη του χωρα.. (Με ειχε απασχολησει παλι αρκετα χρονια νωριτερα στα 25 μου, να παω Ιταλια για να ειμαι με τον ιταλο φιλο μου όμως ευτηχως που δεν το επραξα αφου η σχεση μας δεν αντεξε στο χρονο). Τωρα όμως στα 30+ πολλα πραματα τα αναθεωρεις, οσο μεγαλη κι αν είναι η αγαπη δυσκολα εγκαταλειπεις την Ελλαδα με την οποια την εχω καταβρει, δυσκολα εγκαταλειπεις μια καλη δουλεια για να ρισκαρεις στο αγνωστο, εχοντας σα μονη παρηγορια και στηριγμα το συντροφο σου και τιποτα άλλο.
Εγω λοιπον επαναλαμβανω απαντησα στο ερωτημα του Κostis αν θα μεταναστευατε για χαρη της αγαπης σε μια χωρα χαμηλοτερου επιπεδου από αυτό της Ελλαδος στο οποιο κανεις σας δεν απαντησε.
Αν τωρα τιθεται το θεμα να ερθει στην Ελλαδα το ετερον ημισυ τοτε παλι αλλαζουν τα πραματα αλλα το «παλουκι» θα το φαει ο άλλος. Αυτος θα πρεπει να μαθει τη γλωσσα σου μεσα σε συντομο χρονικο διαστημα, αυτος θα πρεπει να ψαξει για δουλεια πανω σε αυτό που σπουδασε, αυτος θα είναι εξαρτημενος από το δικο σου κυκλο γνωριμιων κλπ. αλλα να μη ξεφευγουμε από το θεμα μας , το οποιο ηταν αν θα μεταναστευαμε εμεις.
Πιστευω γενικοτερα λοιπον πως η απαντηση είναι δυσκολη, θελει ψυχραιμια και εξεταση ολων των παραμετρων και συνθηκων σιγουρα όταν αγαπας πραγματικα νιωθεις τη δυναμη πως θα μπορουσες να κανεις τα παντα για τον άλλο φτανει να μην ερθει ποτε η στιγμη πανω σε ένα ενδεχομενο καυγα να του πεταξεις : «εγω εκανα τα παντα για σενα, μεχρι και τη χωρα μου αφησα για να ειμαστε μαζι» Κακα τα ψεματα πιστευω ότι θα είναι το πρωτο πραγμα που θα εκτοξευθει από το στομα μας σε έναν καυγα. Παντα αυτος που κανει τη «θυσια» να αφησει τη χωρα του θα νιωθει ότι εκανε το κατι παραπανω στη σχεση και θα το «υπενθυμιζει» στον άλλο ειτε συχνα ειτε σπανια. Παντως εστω και μια φορα θα του το πεταξει το υπονοουμενο.

 

[pinelopi]

Αυτό που θέλω να πώ έχοντας ζήσει σε μουσουλμανική χώρα κάποια χρόνια είναι ότι οι περισσότεροι μικτοί γάμοι ( και πιστέψτε με έχω δει αρκετούς ) είχαν τρομερά προβλήματα. Φυσικά μιλάω για γάμους ελληνίδων με μουσουλμάνους άραβες . Μέχρι και μυστική φυγάδευση ελληνίδας με το παιδί της έχω ζήσει. Οι περισσότεροι από αυτούς τους γάμους ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς. Άραβες φοιτητές που σπουδάζουν στην ελλάδα γνωρίζουν ελληνίδες , ερωτεύονται και εκείνες κάποια στιγμή τους ακολουθούν στην πατρίδα τους. Και εκεί που είχαν σχέση με ένα όμορφο μελαχρινό , μορφωμένο και προοδευτικό άντρα βρίσκονται να είναι παντρεμένες με ένα ξένο και να βιώνουν τη μεγαλύτερη καταπιέση για να μη μιλήσω και για βία.Οι περισσότεροι όταν γυρίζουν στα πάτρια εδάφη ξεχνούν τη μόρφωση και όλα αυτά που τους άρεσαν στην προχωρημένη Ελλάδα και γίνονται άντρες αφέντες . Να μη μιλήσω και για το συγγενικό και φιλικό περίγυρο.... Μπορεί ο άντρας σου να είναι εντάξει, όμως οι συγγενείς δεν μπορεί να είναι όπως εκείνος...Όλα θα τους φαίνονται κάπως, και θα προσπαθούν να επιβάλλουν τη γνώμη τους για τα πάντα. Φυσικά συμβαίνει αυτό και στην ελλάδα με τους συγγενείς όμως δεν είναι τόσο καθοριστικό. και άλλωστε δεν νομίζω ότι θα ξενίσει κάποιον το γεγονός ότι μπορεί η γυναίκα να θέλει να εργαστεί ή να φορά μία φούστα λίγο πιο κοντή ή ακόμα να θέλει να παέι μία βόλτα και να πιει ένα καφέ με μία φίλη. Πράγματα δηλαδή πολύ απλά. Και ενώ ήξερες με τον άντρα σου ότι όλα αυτά ήταν δεδομένα , ξαφνικά όλα αυτά τα απλά σου απαγορεύονται και ο ίδιος αυτός άνταρας το επικροτεί επηρεασμένος από το περιβάλλον και τις καταβολές του. Να προσθέσω βέβαια ότι για να παντρευτείς ένα Μουσουλμάνο θα πρέπει να αλλάξει πίστη ένας από τους δύο . Συνήθως γίνονται Μουσουλμάνες οι γυναίκες.

 

[Dancing Queen]

Pinelopi μου κι εγω τα σκεφτηκα ολα αυτα. Οτι δηλαδη ο φιλος μου ειναι καλος, χρυσος, ειχαμε απιστευτη χημεια σχεδον σε ολα, εκτος βεβαια απο το πιο βασικο για μενα δηλαδη θρησκεια και κουλτουρα. Και οταν αναφερθηκα στο γεγονος οτι εκει που θα πας δε θα εχεις κανενα γνωστο και ολος σου ο κυκλος θα ειναι το συγγενολοι του αντρα σου ακριβως αυτο εννοουσα.. Οτι δυστηχως σιγουρα αυτο θα επηρεαζει τη σχεση, σιγουρα ολοι αυτοι οι γνωστοι θα εμπλεκονται στη σχεση του ζευγαριου. Οπως ειδες ομως ολοι απαντησαν με μεγαλη ευκολια "ναι θα ακολουθουσα αν επροκειτο για μια μεγαλη αγαπη" Ειναι ομως αρκετη η αγαπη σε τετοιες "ιδιαιτερες" περιπτωσεις? Και βεβαια στην αρχη μιας σχεσης ποτε δε μιλαμε τοσο για αγαπη, αλλα κυριως για ερωτα και παθος τα οποια με το καιρο θα φυγουνε και θα μεινει μονο η αγαπη... θα μεινει ομως και αυτη και θα ειναι αρκετη για να κρατησει τη σχεση ? ή οι δυσκολιες που θα προκυπτουν καθημερινα θα σε κανουν να αλλαξεις γνωμη? και τι γινεται στη περιπτωση που θα ερθει ενα παιδι? μηπως θα ειναι ήδη αργα? Γι αυτο λοιπον επαναλαμβανω θελει ωριμη σκεψη ενα τετοιο θεμα και οχι γρηγορες και βιαστικες απαντησεις.

 

[McElk]

Επικροτώ απόλυτα την απόφαση (ζωής) της Dancing Queen και να προσθέσω σ’αυτά που είπε η pinelopi ότι η θέση της γυναίκας (ξένης) επιδεινώνεται πολύ σε περίπτωση που χάση τον (μουσουλμάνο) σύζυγό της. Της αφαιρείται ακόμη διά νόμου η γονική μέριμνα των τυχόν ανήλικων παιδιών της, τα οποία παραδίδονται για ανατροφή στους συγγενείς του άνδρα.

 

[getxowoman]

Pinelopi μου κι εγω τα σκεφτηκα ολα αυτα. Οτι δηλαδη ο φιλος μου ειναι καλος, χρυσος, ειχαμε απιστευτη χημεια σχεδον σε ολα, εκτος βεβαια απο το πιο βασικο για μενα δηλαδη θρησκεια και κουλτουρα. Και οταν αναφερθηκα στο γεγονος οτι εκει που θα πας δε θα εχεις κανενα γνωστο και ολος σου ο κυκλος θα ειναι το συγγενολοι του αντρα σου ακριβως αυτο εννοουσα.. Οτι δυστηχως σιγουρα αυτο θα επηρεαζει τη σχεση, σιγουρα ολοι αυτοι οι γνωστοι θα εμπλεκονται στη σχεση του ζευγαριου. Οπως ειδες ομως ολοι απαντησαν με μεγαλη ευκολια "ναι θα ακολουθουσα αν επροκειτο για μια μεγαλη αγαπη" Ειναι ομως αρκετη η αγαπη σε τετοιες "ιδιαιτερες" περιπτωσεις? Και βεβαια στην αρχη μιας σχεσης ποτε δε μιλαμε τοσο για αγαπη, αλλα κυριως για ερωτα και παθος τα οποια με το καιρο θα φυγουνε και θα μεινει μονο η αγαπη... θα μεινει ομως και αυτη και θα ειναι αρκετη για να κρατησει τη σχεση ? ή οι δυσκολιες που θα προκυπτουν καθημερινα θα σε κανουν να αλλαξεις γνωμη? και τι γινεται στη περιπτωση που θα ερθει ενα παιδι? μηπως θα ειναι ήδη αργα? Γι αυτο λοιπον επαναλαμβανω θελει ωριμη σκεψη ενα τετοιο θεμα και οχι γρηγορες και βιαστικες απαντησεις.

Εγω,οπως ηδη ειπα,εκανα το βημα και μετα απο 4,5 χρονια που ζω μονιμα στο Bilbao ειμαι αρκετα ευχαριστημενη και μαλιστα δε θελω να γυρισω πισω.Φυσικα στην αρχη ηταν δυσκολα,ειδικα οταν εχω μεγαλωσει στην αθηνα και ξαφνικα βρισκομαι σε μια πολη με 500.000 κατοικους.Να επισημανω,οτι στην ισπανια οι επαρχιες δε εχουν καμια σχεση με της Ελλαδος.Εδω το μετρο στο Μπιλμπαο λειτουργησε πιο νωρις απο οτι στην αθηνα.Ουτε μιλαμε για μεσογειο,εδω ατλαντικος και παλι ατλαντικος!Οταν αρχισει να βρεχει δε σταματαει ισως και για μια βδομαδα,για αυτο αλλωστε εχουμε και τοσο πρασινο.Σαν λαος εχουμε αρκετες διαφορες στην κουλτουρα μας/παντα μιλαω για τους βασκους.Ο κοσμος ειναι ψυχρος και δυσκολα σου ανοιγονται,αλλα με υπομονη ολα γινονται.
Πριν ερθω να μεινω μονιμα,πηγαινο/ερχομουνα απο τα 21 μου,και ετσι στα 25 το πηρα αποφαση να ερθω.Μονο για 5 ατομα στενοχωρεθηκα που αφησα πισω.
Εμενα προσωπικα το θεμα της θρησκειας δεν ειναι προβλημα.Ο αντρας μου ειναι αθεος και δε τον νοιαζει αν τα παιδια(που δεν εχουμε ακομα) θα βαπτιστουν ορθοδοξα.
Καταλαβαινω οτι να πας σε καποια μουσουλμανικη χωρα να μεινεις θα χεις τις δυσκολιες που αναφερθηκαν.Και μαλιστα θα κανα το ιδιο,να αρνηθω την προταση.
Τελιωνοντας,ο αντρας μου θελει να μεινουμε αθηνα και εγω δε θελω!

 

[madman]

Σιγά να αφήσω δουλειές,σχέσεις και..... την πολυαγαπημένη μου Αττική{και μάλιστα Κηφισιά}για να μεταναστευσω στο εξωτερικό για μια αγάπη.Μπορεί να είναι κάποιος ερωτευμένος σήμερα αλλά μεθαυριο να βρίζει τη ώρα και τη στιγμή που έμπλεξε με τον ...έρωτά του.Νταξει είμαι πολύ κυνικός αλλά πιστευω γενικώς στις περισσότερες περιπτώσεις είναι μεγάλη ανοησία{sic}να αλλάζεις ολοκληρωτικά τη ζωή σου για εναν.... έρωτα.