galat
Member
- Μηνύματα
- 851
- Likes
- 2.126
- Επόμενο Ταξίδι
- ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Λατινική Αμερική
Περιεχόμενα
- Κεφάλαιο 1
- Κεφάλαιο 2ο (Φτάνοντας στην Guca)
- Κεφάλαιο 3ο (Guca : Οι πρώτες εντυπώσεις)
- Κεφάλαιο 4ο (Ο τρομπετίστας)
- Κεφάλαιο 5ο (Μπροστά από το κέντρο πολιτισμού)
- Κεφάλαιο 6ο (Αντικρίζοντας τον Σέρβικο Εθνικισμό)
- Κεφάλαιο 7ο (Ας κρατήσουν οι χοροί)
- Κεφάλαιο 8ο (Βελιγράδι και Νόβισαντ)]Σε ένα πολύ ενδιαφέρον [B][U][URL="http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ecom1_1_02/06/2010_340532"]αφιέρωμα, που είχε κάνει στο παρελθόν η Καθημερινή και το Passport για το Βελιγράδι[/URL][/U][/B
Όπως θα έχετε καταλάβει οι περισσότεροι από εσάς έχω μία ιδιαίτερη αγάπη και σχέση με την ethnic μουσική. Η αγάπη αυτή έχει περάσει διάφορες φάσεις: τα κουβανέζικα, τα λάτιν, τις μουσικές του πράσινου ακρωτηρίου, τις γαλλοαλγερινές μουσικές, τα klezmer κλπ κλπ κλπ. Ε λοιπόν, το τελευταίο ενάμισυ χρόνο τα ακούσματα μου έχουν προσανατολιστεί στην βαλκανική και στην τσιγγάνικη μουσική, που στο μεγαλύτερό της μέρος είναι και αυτή βαλκανική μουσική. Χρόνια τώρα είχα ακούσει για το φεστιβάλ που γίνεται κάθε Αύγουστο στην Σερβία με μουσικές τύπου καιρού των τσιγγάνων, underground και Μπρέγκοβιτς. Το φεστιβάλ χάλκινων της Guca.
Πέρυσι όμως είχα εντυπώσεις από πρώτο χέρι. Ο γιός μου πέρασε από το φεστιβάλ της Guca και γύρισε ενθουσιασμένος. Νάταν η ζήλεια ψώρα λοιπόν, είχα δεν είχα, τον έπεισα - δεν ήθελε και πολύ - να το επισκεφτούμε φέτος από κοινού. Νάμαστε λοιπόν να αναχωρούμε αύριο για μία σύντομη εβδομαδιαία επίσκεψη σε Βελιγράδι και Guca.
Η ταξιδιωτική αυτή ιστορία λοιπόν ξεκινά σήμερα χωρίς να έχει ξεκινήσει ακόμα το ίδιο το ταξίδι. Και όμως με μία έννοια το ταξίδι με την προετοιμασία του έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Και δεν μιλάω για την πρακτική προετοιμασία : ταξιδιωτικές πληροφορίες, ξενοδοχεία, αξιοθέατα, μετακινήσεις κλπ. Μιλάω για μιά πιό ουσιώδη και σε βάθος προετοιμασία, που προσπάθησε να προσεγγίσει και να κατανοήσει τι είναι αυτά που χωρίζουν αλλά και ενώνουν τους λαούς των Βαλκανίων, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά. Όντας από τους ανθρώπους, που εστιάζουν πάντοτε περισσότερο σε αυτά που ενώνουν και θεωρόντας τις κοινές πολιτισμικές παραδώσεις βασικό στοιχείο ενότητας, είδα από την αρχή το ταξίδι αυτό σαν ένα ταξίδι στις κοινές μουσικές και πολιτισμικές ρίζες και παραδόσεις των λαών των Βαλκανίων και φυσικά και της Ελλάδας. Στο διάστημα αυτό της "προετοιμασίας" διάβασα 5-6 έξι βιβλία για τα Βαλκάνια, τόσο ιστορικά-κοινωνικά, όσο και μυθιστορήματα, συνέλεξα και άκουσα μουσικές των βαλκανικών χωρών, ξαναθυμήθηκα τα δικά μας χάλκινα της Φλώρινας, της Γουμένισσας και της Κοζάνης, πήγα και άκουσα στο πέρασμά τους από την Αθήνα τους fanfare ciocarlia, τον Shantel και τους Boban και Marco Markovic και τώρα νιώθω έτοιμος να πάω να ενωθώ μουσικά με τους μουσικούς εκπροσώπους τόσων βαλκανικών και άλλων χωρών, που θα συναντηθούν τις μέρες αυτές στην Guca καθώς και με το κοινό του ενός εκατομμυρίου, που εκτιμάται ότι θα περάσει φέτος από το φεστιβάλ της Guca.
Όμως το φετεινό φεστιβάλ της Guca έχει μία ιδιαιτερότητα. Φέτος γιορτάζονται τα πενήντα χρόνια από την ίδρυσή του και στα πλαίσια αυτά μία σειρά αλλαγές έχουν υιοθετηθεί. Το φεστιβάλ της Guca ξεκίνησε το 1961, με την επωνυμία τότε φεστιβάλ της περιοχής του Ντραγκάσεβο, σαν ένας διαγωνισμός των ορχηστρών της Σερβίας που έπαιζαν αποκλειστικά χάλκινα πνευστά : Τρομπέτα, τούμπες, τρομπόνια, άλτο, βαρύτονα, τενόρο σαξόφωνα κλπ με το νταούλι να δίνει τον ρυθμό. Το 1961 συμμετείχαν 4 ορχήστρες και δόθηκαν τότε δύο βραβεία, καλύτερης ορχήστρας και καλύτερου τρομπετίστα. Από τότε πολλές αλλαγές έχουν συντελεστεί. Φέτος πάνω από 100 ορχήστρες έχουν πάρει μέρος σε προκριματικούς διαγωνισμούς σε έξι περιοχές της Σερβίας και 16 από αυτές θα πάρουν μέρος στον τελικό διαγωνισμό της Guca. Πέρυσι τα βραβεία είχαν ήδη πληθύνει αρκετά, αφού απονεμήθηκαν 12 διαφορετικά βραβεία. Φέτος όμως πραγματοποιείται μία μεγάλη αλλαγή. Μέχρι πέρσι ο διαγωνισμός ήταν υπόθεση αποκλειστικά ορχηστρών της Σερβίας. Ξένες ορχήστρες - λίγες σχετικά - έπαιρναν μέρος εκτός συναγωνισμού. Φέτος όμως για πρώτη φορά πέρα από τον Σέρβικο διαγωνισμό θα πραγματοποιηθεί και διεθνής διαγωνισμός με 16 φιναλίστ από 16 χώρες, ανάμεσα στις οποίες την Ρουμανία, την Τουρκία, την FYROM, την Σλοβενία, την Κροατία, την Ρωσία, την Γαλλία, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, την Αυστρία, την Σλαβακία, την Γερμανία και φυσικά την Σερβία. Δυστυχώς ανεξήγητα απουσιάζουν οι δικές μας ορχήστρες χάλκινων. Γιατί άραγε; Το γιορταστικό λοιπόν αυτό πεντηκοστό φεστιβάλ της Guca θα διαρκέσει φέτος 10 ολόκληρες μέρες, όταν μέχρι σήμερα δεν διαρκούσε παρά μόνο τέσσερις μέρες. Στην διάρκεια των δέκα αυτών ημερών πέρα του διαγωνιστικού μέρους θα γίνουν και μία σειρά σημαντικές συναυλίες, όπως αυτή του Boban και Marco Markovic, του Shantel, του Μπρέγκοβιτς, των Magnifico κλπ.
Για να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό το φεστιβάλ πρέπει να πάρει υπ'όψιν του ότι πραγματοποιείται σε ένα πολύ μικρό χωρίο δύο περίπου χιλιάδων κατοίκων. Πέρυσι κατά την διάρκεια των τεσσάρων ημερών του φεστιβάλ υπολογίστηκε ότι πέρασαν 600.000 άτομα, ενώ για φέτος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο. Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για ένα φεστιβάλ που πραγματοποιείται σε όλο το χωριό και τους ανοικτούς χώρους που το περιβάλλουν. Όπως λέγεται χαρακτηριστικά πρόκειται για ένα Γούντστοκ των χάλκινων πνευστών. Ο κόσμος κοιμάται όπου βρεί. Στα λίγα νοικιαζόμενα δωμάτια, σε ελεύθερο κάμπιγκ, σε αυλές, σε ταράτσες κλπ. Όλο το χωριό είναι στο πόδι. Οι ορχήστρες όταν δεν συμμετέχουν στις σκηνές του φεστιβάλ περιφέρονται στους δρόμους του χωριού και παίζουν συνέχεια μουσικές. Όπου πας και όπου σταθείς ακούγονται μουσικές.
Αλλά ας σταματήσουμε προς το παρόν εδώ και ας περιμένουμε σε μία εβδομάδα τις εντυπώσεις από την επί τόπου παρουσία μας.
Γειά χαρά μέχρι τότε....
Η αφίσσα του φετεινού 50ου φεστιβάλ
Η αφίσα του 1968
Πέρυσι όμως είχα εντυπώσεις από πρώτο χέρι. Ο γιός μου πέρασε από το φεστιβάλ της Guca και γύρισε ενθουσιασμένος. Νάταν η ζήλεια ψώρα λοιπόν, είχα δεν είχα, τον έπεισα - δεν ήθελε και πολύ - να το επισκεφτούμε φέτος από κοινού. Νάμαστε λοιπόν να αναχωρούμε αύριο για μία σύντομη εβδομαδιαία επίσκεψη σε Βελιγράδι και Guca.
Η ταξιδιωτική αυτή ιστορία λοιπόν ξεκινά σήμερα χωρίς να έχει ξεκινήσει ακόμα το ίδιο το ταξίδι. Και όμως με μία έννοια το ταξίδι με την προετοιμασία του έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό. Και δεν μιλάω για την πρακτική προετοιμασία : ταξιδιωτικές πληροφορίες, ξενοδοχεία, αξιοθέατα, μετακινήσεις κλπ. Μιλάω για μιά πιό ουσιώδη και σε βάθος προετοιμασία, που προσπάθησε να προσεγγίσει και να κατανοήσει τι είναι αυτά που χωρίζουν αλλά και ενώνουν τους λαούς των Βαλκανίων, ιστορικά, κοινωνικά, πολιτικά, πολιτισμικά. Όντας από τους ανθρώπους, που εστιάζουν πάντοτε περισσότερο σε αυτά που ενώνουν και θεωρόντας τις κοινές πολιτισμικές παραδώσεις βασικό στοιχείο ενότητας, είδα από την αρχή το ταξίδι αυτό σαν ένα ταξίδι στις κοινές μουσικές και πολιτισμικές ρίζες και παραδόσεις των λαών των Βαλκανίων και φυσικά και της Ελλάδας. Στο διάστημα αυτό της "προετοιμασίας" διάβασα 5-6 έξι βιβλία για τα Βαλκάνια, τόσο ιστορικά-κοινωνικά, όσο και μυθιστορήματα, συνέλεξα και άκουσα μουσικές των βαλκανικών χωρών, ξαναθυμήθηκα τα δικά μας χάλκινα της Φλώρινας, της Γουμένισσας και της Κοζάνης, πήγα και άκουσα στο πέρασμά τους από την Αθήνα τους fanfare ciocarlia, τον Shantel και τους Boban και Marco Markovic και τώρα νιώθω έτοιμος να πάω να ενωθώ μουσικά με τους μουσικούς εκπροσώπους τόσων βαλκανικών και άλλων χωρών, που θα συναντηθούν τις μέρες αυτές στην Guca καθώς και με το κοινό του ενός εκατομμυρίου, που εκτιμάται ότι θα περάσει φέτος από το φεστιβάλ της Guca.
Όμως το φετεινό φεστιβάλ της Guca έχει μία ιδιαιτερότητα. Φέτος γιορτάζονται τα πενήντα χρόνια από την ίδρυσή του και στα πλαίσια αυτά μία σειρά αλλαγές έχουν υιοθετηθεί. Το φεστιβάλ της Guca ξεκίνησε το 1961, με την επωνυμία τότε φεστιβάλ της περιοχής του Ντραγκάσεβο, σαν ένας διαγωνισμός των ορχηστρών της Σερβίας που έπαιζαν αποκλειστικά χάλκινα πνευστά : Τρομπέτα, τούμπες, τρομπόνια, άλτο, βαρύτονα, τενόρο σαξόφωνα κλπ με το νταούλι να δίνει τον ρυθμό. Το 1961 συμμετείχαν 4 ορχήστρες και δόθηκαν τότε δύο βραβεία, καλύτερης ορχήστρας και καλύτερου τρομπετίστα. Από τότε πολλές αλλαγές έχουν συντελεστεί. Φέτος πάνω από 100 ορχήστρες έχουν πάρει μέρος σε προκριματικούς διαγωνισμούς σε έξι περιοχές της Σερβίας και 16 από αυτές θα πάρουν μέρος στον τελικό διαγωνισμό της Guca. Πέρυσι τα βραβεία είχαν ήδη πληθύνει αρκετά, αφού απονεμήθηκαν 12 διαφορετικά βραβεία. Φέτος όμως πραγματοποιείται μία μεγάλη αλλαγή. Μέχρι πέρσι ο διαγωνισμός ήταν υπόθεση αποκλειστικά ορχηστρών της Σερβίας. Ξένες ορχήστρες - λίγες σχετικά - έπαιρναν μέρος εκτός συναγωνισμού. Φέτος όμως για πρώτη φορά πέρα από τον Σέρβικο διαγωνισμό θα πραγματοποιηθεί και διεθνής διαγωνισμός με 16 φιναλίστ από 16 χώρες, ανάμεσα στις οποίες την Ρουμανία, την Τουρκία, την FYROM, την Σλοβενία, την Κροατία, την Ρωσία, την Γαλλία, την Πολωνία, τις ΗΠΑ, την Αυστρία, την Σλαβακία, την Γερμανία και φυσικά την Σερβία. Δυστυχώς ανεξήγητα απουσιάζουν οι δικές μας ορχήστρες χάλκινων. Γιατί άραγε; Το γιορταστικό λοιπόν αυτό πεντηκοστό φεστιβάλ της Guca θα διαρκέσει φέτος 10 ολόκληρες μέρες, όταν μέχρι σήμερα δεν διαρκούσε παρά μόνο τέσσερις μέρες. Στην διάρκεια των δέκα αυτών ημερών πέρα του διαγωνιστικού μέρους θα γίνουν και μία σειρά σημαντικές συναυλίες, όπως αυτή του Boban και Marco Markovic, του Shantel, του Μπρέγκοβιτς, των Magnifico κλπ.
Για να καταλάβει κανείς τι είναι αυτό το φεστιβάλ πρέπει να πάρει υπ'όψιν του ότι πραγματοποιείται σε ένα πολύ μικρό χωρίο δύο περίπου χιλιάδων κατοίκων. Πέρυσι κατά την διάρκεια των τεσσάρων ημερών του φεστιβάλ υπολογίστηκε ότι πέρασαν 600.000 άτομα, ενώ για φέτος εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το ένα εκατομμύριο. Ουσιαστικά λοιπόν πρόκειται για ένα φεστιβάλ που πραγματοποιείται σε όλο το χωριό και τους ανοικτούς χώρους που το περιβάλλουν. Όπως λέγεται χαρακτηριστικά πρόκειται για ένα Γούντστοκ των χάλκινων πνευστών. Ο κόσμος κοιμάται όπου βρεί. Στα λίγα νοικιαζόμενα δωμάτια, σε ελεύθερο κάμπιγκ, σε αυλές, σε ταράτσες κλπ. Όλο το χωριό είναι στο πόδι. Οι ορχήστρες όταν δεν συμμετέχουν στις σκηνές του φεστιβάλ περιφέρονται στους δρόμους του χωριού και παίζουν συνέχεια μουσικές. Όπου πας και όπου σταθείς ακούγονται μουσικές.
Αλλά ας σταματήσουμε προς το παρόν εδώ και ας περιμένουμε σε μία εβδομάδα τις εντυπώσεις από την επί τόπου παρουσία μας.
Γειά χαρά μέχρι τότε....
Η αφίσσα του φετεινού 50ου φεστιβάλ
Η αφίσα του 1968
Last edited by a moderator: