Η σκοτεινή πλευρά της Ντίσνεϊλαντ

[panpan]

ας πούμε οτι εγώ δεν θα αυτοκτονούσα ούτε και εσύ.
ομως δεν αμφισβητώ οτι υπάρχει διαφορετικότητα χαρακτήρων,ευαισθησίες,ηθικό και συναισθηματικό δέσιμο κάποιων με την δουλειά τους που μπορεί για να βγούν απο αυτά τα αδιέξοδα,γιατί όχι ακόμα και να αυτοκτονούν!!
και μη μου πείς οτι δεν έχεις ακούσει παρόμοιες περιπτώσεις γύρω σου!

οπου και να δουλευαν θα αυτοκτονουσαν

 

[dreamer]

Πολλές φορές έχω την αίσθηση οτι εκφράζεται η αντίρρηση για την αντίρρηση, όταν ουσιαστικά το όλον παραπέμπει σε common sense, αλλά η ουσία απέχει παρασάγγας. Δεν αντιλέγει κανείς οτι πιθανότατα να αυτοκτονούσαν ακόμα κι αν δούλευαν στην πιτσαρία της γειτονιάς τους.......Το πραγματικό θέμα σκέψης είναι, οτι οι συνθήκες εργασίας παντού σκληραίνουν και χρειάζεται παράλληλη και ανάλογη ενέργεια και από τους εργαζόμενους προκειμένου να επιβιώσουν. Και συγχρόνως, συγκλονίζει και το οξύμωρο της υπόθεσης: σε ένα μέρος που πουλάει στιγμές ευτυχίας, η δυστυχία και η εκμηδένιση της ανθρώπινης υπόστασης συμβαδίζουν........

 

[ΕΡΣΗ]

H Eurodisney πουλαει παραμυθι, ονειρα και αυταπατες και ειναι επικεντρωμενη καταρχην στα μικρα παιδια. Κατα τα αλλα ειναι θερμελιωμενη στον πραγματικο επιχειρηματικο κοσμο που εχει προυπολογιμους, ισολογισμους, απολογισμους, κερδη, ζημιες, μερισματα και μετοχους και ενδεχομενως και τραπεζικες δανειοδοτησεις.

Οποιος ενηλικας δεν το αντιλαμβανεται εκ των προτερων, αλλα παραμυθιαζεται με τον Μικυ και τον Γκουφη και με οσα αλλα τερπνα και χαρουμενα συμβαινουν εκει μεσα- και οφειλουν να συμβαινουν ως εκ του σκοπου της επιχειρησης- και το παραμυθιασμα του διαρκει και μετα τη ληξη του σοου, και κατοπιν πεφτει και απο τα συννεφα με το εργασιακο καθεστως της επιχειρησης, εχει ενα μαλλον μεγαλο γνωστικο θεμα που δε θα περιοριζεται μονο στο ζητημα της Disneyland.

ΥΓ. Επι παραδειγματι, για το θεμα, των απολυμενων εργατων της κλωστουφαντουργιας στη Ναουσσα, η των εργατων που εξακολουθουν να εργαζονται με μειωμενο ημερομισθιο και μειωμενο ωραριο στις εναπομεινασες -και παραπαιουσες λογω του ασιατικου ανταγωνισμου- κλωστουφαντουργιες, γιατι κανεις δεν το επισημαινει; Επειδη δεν εχει τη ροζ χρυσοσκονη του καστρου της Disney; Η επειδη εκει εχουμε ολιγον τη φωλια μας λερωμενη καθοτι αγοραζουμε τα φθηνοτερα ασιατικα υφασματα για τις οποιες αναγκες μας του σπιτιου μας η της ενδυσης μας;

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=326313&ct=19&dt=17/04/2010
Κίνδυνος νέων απολύσεων στη Νάουσα
Νέα «βόμβα» στην κλωστοϋφαντουργία | Άρθρα | Ελευθεροτυπία

 

[anny]

Δεν αμφισβητώ καθόλου τις κακές ή δύσκολες συνθήκες σε διάφορους χώρους εργασίας, όπως επίσης τα ξεχειλωμένα ωράρια και τις συρρικνωμένες αποδοχές.
Μπορώ να καταλάβω ως ένα σημείο γιατί κάποιος «αδύναμος» χαρακτήρας μπορεί να φθάσει στην αυτοκτονία γιατί απολύθηκε και έχει χρέη, γιατί δεν τα βγάζει πέρα, γιατί η επιχείρησή του έπεσε έξω, γιατί όλα αυτά έχουν σαν επακόλουθο το να αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα στην προσωπική και καθημερινή ζωή του.

Όμως αυτό που αναφέρεται στο άρθρο για τους δύο εργαζομένους που αυτοκτόνησαν, ο ένας γιατί «ένιωθε πολύ πιεσμένος από τις περικοπές στο προσωπικό και από το γεγονός ότι υποχρεώθηκε να μην χρησιμοποιεί πλέον φρέσκα υλικά στην κουζίνα του αλλά κατεψυγμένα» και ο άλλος «επειδή είχε υποστεί ταπεινωτική μεταχείριση στη δουλειά του», είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό.

Για μένα είναι εντελώς παράλογο. Δεν αυτοκτονείς για αυτούς τους λόγους. Προσπαθείς να αλλάξεις δουλειά, η οποία θα σου παρέχει καλύτερες συνθήκες. Σίγουρα δε θα είναι άριστες, αλλά μπορείς να παλαίψεις και να προσπαθήσεις για το καλύτερο. Αν παρόλα αυτά νοιώθεις ότι έχεις φθάσει στον πάτο... ε! τότε τί να πω...!!