Μάλτα Η σειρά της Μάλτας

[psilos3]

Πολύ ωραία η ιστορία σου ως τώρα... ήμουν κ εγω στη Μάλτα λίγες μέρες πριν από εσένα... το 3ημερο των Χριστουγέννων, και ομολογώ αν και " καλοκαιρινός προορισμός " , την απολαύσαμε !

Το φαγητό πως σου φάνηκε? Δυσκολευτήκαμε λόγω ημερών η αλήθεια ειναι, τα περισσότερα εστιατόρια δούλέυαν μόνο με κρατήσεις κ ήταν full booked.

Επίσης μας έκανε εντύπωση το πόσο καλά αγγλικά μιλούσαν όλοι !

Σ' ευχαριστώ πολύ για όσα λες!
Όντως απολαυστική η Μάλτα εκτός σεζόν, προσωπικά δεν είχα υψηλές προσδοκίες για το ταξίδι αλλά με διέψευσε κατηγορηματικά. Όσον αφορά το φαγητό δεν έδωσα μεγάλη βαρύτητα, γιατί δε πήγα και σε εστιατόριο, κάτι που έτσι κι αλλιώς κάνω σπάνια στα σολο ταξίδια μου. Πιο πολύ στο δρόμο σε καμιά καντίνα ή σε παμπ ότι δοκίμασα.
Όσο για τα Αγγλικά το περίμενα, αποτελούσαν αποικία οπότε μου φαίνεται λογικό.

 

[alma]

Αν πάτε σε χωριά του Γκότζο θα βρείτε κι ανθρώπους που δεν μιλούν καν Αγγλικά πάντως. Με λίγα Μαλτέζικα και νοήματα μόνο.

 

[psilos3]

Μέρα 3η - Η Rabat και οι κατακόμβες της



Κοιμάσαι νωρίς, σηκώνεσαι νωρίς λέει το ρητό, άσχετα αν αυτό δεν ισχύει ακριβώς στην περίπτωση μου. Πρωινό σκασμού και αυτή τη μέρα κι αναχώρηση λίγο μετά για Βαλέτα, όπου τερμάτιζε το αστικό λεωφορείο στο κλασσικό σημείο και το σιντριβάνι:

Έπρεπε να αλλάξω όχημα κατεβαίνοντας 500 μέτρα πιο κάτω, απ' όπου ξεκινούν τα προαστιακού τύπου για να πάρω το νο 51 που οδηγούσε στην ευρύτερη περιοχή της Rabat, σε μια διαδρομή που διαρκεί λόγω κίνησης και στάσεων άνω των 45 λεπτών, με ανηφορική μάλιστα κλίση καθώς πλησιάζει προς ένα απ’ τα υψηλότερα σημεία του νησιού:

Κατέβηκα μια στάση πριν το τέρμα θαυμάζοντας μέρος της θέας και ξεκινώντας δίχως άλλη καθυστέρηση να εξερευνώ την Rabat, μιας και ήμουν σαφώς πιο ξεκούραστος κι ορεξάτος τη συγκεκριμένη μέρα, ανήμερα της γιορτής μου που με βρήκε για δεύτερο συναπτό έτος σε ταξίδι. Τι καλύτερο;

Προχώρησα αποφεύγοντας τα στενάκια που τελούσαν υπό οδική ανακαίνιση, φτάνοντας ως τη μικρή πλατεία μπροστά από την υπέροχη καθολική εκκλησία του 18ου αιώνα «Basilica Kolleġġjata u Proto-Parroċċa ta' San Pawl»

Δε καθυστέρησα πολύ καθώς ήθελα άμεσα να ξεκινήσω από το πρώτο αξιοθέατο της ημέρας για να ‘χω χρόνο, φτάνοντας λίγα μέτρα μετά στη είσοδο του μουσείου για τις κατακόμβες του Αγίου Παύλου (St Paul’s Catacombs):

Έβγαλα εισιτήριο κόστους 6€, είδα εν συντομία τον χάρτη του χώρου και τα πρώτα εκθέματα και συνέχισα:

Όπως θα γνωρίζετε βέβαια, οι κατακόμβες αποτελούσαν υπόγεια νεκροταφεία, ταφικά μνημεία και οστεοθήκες Χριστιανών (κι όχι μόνο) και συναντώνται σε πολλές περιοχές ανά την Ευρώπη, με τη Μάλτα να είναι μία από αυτές:

Οι κατακόμβες ανακαλύφθηκαν από τύχη το έτος 1902, όταν κατά την κατασκευή ενός πηγαδιού το έδαφος υποχώρησε φέρνοντας στο φως όλο αυτό το δαιδαλώδες σύστημα στοών που εικάζεται ότι έφτανε μάλιστα από τη μία άκρη του νησιού ως την άλλη, αποτελώντας εκτός των άλλων και σύστημα οχύρωσης :

Το μουσείο συνεχίζει στην απέναντι πλευρά του δρόμου που εισέρχεσαι και πάλι με το εισιτήριο σου, σ’ ένα επαναλαμβανόμενο μεταξύ άλλων σκηνικό που στο τέλος με κούρασε καθώς φρόντισα να κατέβω σε όλες, με τις περισσότερες να απαιτούν σκύψιμο ή και γονάτισμα:

Νομίζω ότι και να τις μισές να έβλεπα θα ήταν ήδη αρκετή η περιήγηση. Έτσι είναι οι εξωτερικές είσοδοι που μερικά σκαλιά μετά οδηγούν στο υπόγειο σύστημα:

Μη ρωτάτε μετά γιατί κάνω συχνές στάσεις. Γιατί ιδροκοπιέμαι με τα πήγαινε - έλα και ήταν εξάλλου μεσημέρι, ώρα για μια κρύα Cisk στο καφέ της πλατείας:

Η πόλη είχε κι αυτή εξαιρετικό ενδιαφέρον από άποψη βόλτας, μαγαζιών κι αρχιτεκτονικής, τα καλύτερα όμως ερχόταν λίγα μέτρα πιο κάτω:

Γι ακόμα μια φορά στο νησί πατούσα πάνω σε γέφυρα και περνούσα τάφρο, λίγο πριν την είσοδο:

Ήμουν έτοιμος να επισκεφτώ το πιο όμορφο ίσως σημείο της χώρας…

 

[DimiBiri]

Καλε!!! Εχω ίδια φωτο (σχεδόν)!!

 

[Iris_90]

Το συγκεκριμένο μαγαζί το Parruccan το τίμησα δεόντως , πολύ όμορφη η Ραμπάτ

 

[DimiBiri]

Το συγκεκριμένο μαγαζί το Parruccan το τίμησα δεόντως , πολύ όμορφη η Ραμπάτ

Παρομοίως..είχε κι ενα μαγαζάκι λιγο πιο πάνω στο δρόμο, το Chalk Chalk Cafe & Wine, Rabat - Κριτικές εστιατορίων - Tripadvisor , το καλύτερο Aperol που εχω πιει το ήπια στο μικρό του μπαλκονάκι.....

 

[psilos3]

Καλε!!! Εχω ίδια φωτο (σχεδόν)!!

Ειναι καλύτερη η δικιά σου γιατί έχει τον τυπά που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί μορφή σε οποιοδήποτε Ελληνικό καφενείο!

πολύ όμορφη η Ραμπάτ

Όντως πολύ όμορφη, όπως μου άρεσαν κι αρκετές ακόμα πόλεις/χωριά της Μάλτας.

 

[thanos75]

Την ιρλανδέζικη παμπ από την οποία έχεις τις φωτογραφίες Γιάννη, την είχαν επισκεφθεί και εγώ το καλοκαίρι του 2019 που επισκέφθηκα το νησί. Αναμένω με ανυπομονησία τις εντυπώσεις σου και από τη Mdina Επίσης όσον αφορά τις κατακόμβες, είναι απίστευτη η αίσθηση να είσαι στη Ράμπατ, να έχει 37 βαθμούς, και μετά να μπαίνεις στις υπόγειες κατακόμβες (έχει κι άλλες πέρα από του Αγίου Παύλου btw) και την απίστευτη δροσιά που φυσικά είχαν. Δεν ήθελα να βγω (και να φανταστείς ότι είμαι και ολίγον κλειστοφοβικός τύπος).
Γενικώς Γιάννη μου ξύπνησες πολύ ωραίες αναμνήσεις.....

 

[psilos3]

Την ιρλανδέζικη παμπ από την οποία έχεις τις φωτογραφίες Γιάννη, την είχαν επισκεφθεί και εγώ το καλοκαίρι του 2019 που επισκέφθηκα το νησί. Αναμένω με ανυπομονησία τις εντυπώσεις σου και από τη Mdina Επίσης όσον αφορά τις κατακόμβες, είναι απίστευτη η αίσθηση να είσαι στη Ράμπατ, να έχει 37 βαθμούς, και μετά να μπαίνεις στις υπόγειες κατακόμβες (έχει κι άλλες πέρα από του Αγίου Παύλου btw) και την απίστευτη δροσιά που φυσικά είχαν. Δεν ήθελα να βγω (και να φανταστείς ότι είμαι και ολίγον κλειστοφοβικός τύπος).
Γενικώς Γιάννη μου ξύπνησες πολύ ωραίες αναμνήσεις.....

@thanos75 Πέρασα από αρκετές Ιρλανδέζικες το τετραήμερο, ζωή να χω.
Η Mdina είναι το κεφάλαιο που ακολουθεί, και όπως είναι λογικό την αγάπησα και πιστεύω δεν είμαι ο μόνος. Για τις κατακόμβες τώρα, το χειμώνα επικρατεί το αντίθετο, όσο μπορείς να το πεις χειμώνα με 20 βαθμούς. Πάντως το όλο αξιοθέατο με κούρασε λίγο, ήταν επαναλαμβανόμενο.

 

[psilos3]

Μέρα 3η - Mdina, η σιωπηλή πόλη



Τι να πρωτοπεί κάποιος γι’ αυτό το μαγικό μέρος, την περίφημη σιωπηλή πόλη που πρωτοκατοικήθηκε το 700π.Χ. και αποτελεί από μόνη της ίσως λόγο επίσκεψης στη Μάλτα. Με το που περάσει κανείς την οχύρωση και την κεντρική πύλη κι αρχίσει να χάνεται στα σοκάκια θα καταλάβει καλά για ποιο λόγο το λέω:

Δε ξέρω αν πρέπει να την αποκαλέσω καστροπολιτεία ή απλά παλιά πόλη, το μόνο που ξέρω σίγουρα είναι ότι συμπυκνώνει πολλές σελίδες ιστορίας του νησιού σε λίγα μόνο μέτρα. Είναι οι τόσο έντονη η ομορφιά που παρόλο κι αν ήθελα να την συγκρίνω ή να την κατατάξω κάπου δεν ήταν της παρούσης. Αποφάσισα απλά να κινηθώ δίχως σχέδιο:

Σχεδόν χωρίς να το καταλάβω έφτασα κάποια στιγμή στην άλλη άκρη, απ’ όπου μπορεί κανείς να θαυμάσει την απρόσκοπτη θέα προς τις άλλες πόλεις του νησιού, μιας και όπως προανέφερα, η Mdina βρίσκεται σε κάποιο σχετικό ύψος:

Δεν έκανα στάση στο περίφημο καφέ – ζαχαροπλαστείο που όλοι αναφέρουν στις ιστορίες τους γιατί η πολυκοσμία και η βαβούρα δε μου έκανε το κλικ, παρά μόνο στη μικρή πλατεία μπροστά, περιμένοντας το σούρουπο και συνεχίζοντας τις βόλτες μερικά λεπτά πιο μετά:

Νομοτελειακά βρέθηκα και μπροστά στον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου (Katidral ta’ San Pawl),

ένα εξίσου φωτογενές σημείο που συγκέντρωνε την περισσότερη κίνηση, από πεζούς, άμαξες κι αυτοκίνητα που δε κατάλαβα ούτε εδώ γιατί πρέπει να επιτρέπονται χαλώντας την απίστευτη αυτή εμπειρία:

Τα φώτα ξεκινούσαν ν’ ανάβουν το ένα μετά το άλλο, κάτι που παράλληλα συνέβαινε και με το φλας της φωτογραφική μου μηχανής, σε μία βόλτα που δε μπορούσα να χορτάσω:

Δεν αποχαιρέτησα τη Mdina αμέσως, θέλοντας να καθίσω και για λίγα λεπτά ακόμα μπροστά στην μεσαιωνική της πύλη κάνοντας τον απολογισμό μου για ένα τόσο θελκτικό αξιοθέατο. Προφανώς και θυμίζει σε κάποια σημεία την παλιά πόλη της Ρόδου, κάτι που μαρτυράει άλλωστε και το πέρασμα των Ιωαννιτών ιπποτών απ΄ το νησί, όμως σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται, μιας και είναι τόσο προσεγμένη, καθαρή και όντως στο σύνολο της …σιωπηλή.

Για συνέχεια είπα να κάνω και μια βόλτα στην Ραμπάτ ψάχνοντας και κάτι να δροσιστώ, η οποία ήταν εξίσου ωραία και ήσυχη με τα φωτισμένα έρημα στενάκια της να δίνουν μια ιδιαίτερη ομορφιά:

Πως είναι τα καφενεία εκεί θ’ αναρωτιέστε στα σίγουρα, κάτι που είμαι εδώ για να σας απαντήσω ευθύς αμέσως: Φιλοξενούνται σε νεοκλασικά κτήρια, έχουν μέσα κίονες και αγάλματα, πίνακες, μωσαϊκό στο πάτωμα, σνούκερ στη μέση, μια τηλεόραση να δείχνει Β’ Αγγλίας, μια παρέα παππούδων να χαρτοπαίζει στη γωνία, έχουν ψυγεία γεμάτα παγωμένες λαχταριστές μπύρες και φυσικά καπνίζουν μέσα, όπως καθε φυσιολογικό καφενείο με λίγα λόγια:

To St. Paul's Band Club ήταν από τα μέρη που μ’ αρέσουν πολύ και κυνηγάω σε κάθε μου εκδρομή, συλλέγοντας εικόνες κι εμπειρίες:

Μερικές μπύρες μετά βγήκα και πάλι στο δρόμο κατηφορίζοντας προς τον κεντρικό για να πάρω το λεωφορείο της επιστροφής. Αυτή τη φορά δε σταμάτησα στη Βαλέτα παρά μόνο για να τσιμπήσω κάτι και ν’ αλλάξω όχημα σε λίγα λεπτά, πηγαίνοντας και πάλι στο St Julian's:

Γιορτάρα μέρα με το κέρασμα στον εαυτό μου να πραγματοποιείται σε μια εξαιρετική Ιρλανδική μπυραρία The Dubliner με ωραίο κλίμα, κόσμο, και αρκετά λαχταριστά βαρέλια.

Υπάρχει κάτι καλύτερο;

 

[gio87]

Mdina όνειρο. Και το καφενείο όλα τα λεφτά!!!

 

[Iris_90]

Η Μdina είναι γοητευτική με μυστηριακή ατμόσφαιρα , σαν να μεταφέρεσαι αυτόματα σε άλλη εποχή και ναι μου θύμισε και μένα τη Ρόδο ...