Ουκρανία Η νύχτα που πέθανε ο Βλαντιμίρ: Τσέρνομπιλ

[Klair]

Μα δε γράφει. Δυό βδομάδες το περιμένουμε το δεύτερο κεφάλαιο.... (ναι, διαβάζω κι εγώ. Θα πάω σύντομα).

Άντε μπράβο, με το καλό. Ίσως έτσι μάθουμε από σένα τη συνέχεια

 

[giannoula]

με εξέπληξες για μια ακόμη φορά! Το μόνο που εύχομαι είναι να γράψεις γρήγορα τη συνέχεια....

 

[Vasileti]

Μόλις επέστρεψα από ταξίδι στην Ουκρανία, εμένα taver μ'αρέσει που δεν έχει γράψει ακόμη
Να πας...θα εμπλουτίσεις και με πιο "τεχνικές" εκδοχές..
Sassenach77 το μεγάλο παράπονο των συνομηλίκων σου Ουκρανών είναι ότι ΔΕΝ τους προειδοποίησαν ΚΑΝ, ώστε να μην εκτίθενται, τουλάχιστον εδώ είχαμε κάποιο χρονικό περιθώριο επομένως και το νου μας για τον αόρατο εχθρό.
Για τη Βόρεια Ελλάδα, εάν δει κανείς τη συγκέντρωση του καισίου 137 κυρίως, θα λαχταρήσει.
Οι αγροτικοί γιατροί εκείνης της τριετίας είχαν εκπλαγεί από τη στατιστική έκρηξη των καρκίνων σε κάποια περιβαλλοντικά παρθένα χωριά με θύματα υγιείς και άκαπνους τσοπαναραίους, άγνωστο γιατί, ούτε αποδόθηκε τίποτα στο τσερνμπιλ. Βέβαια εάν είμασταν σοβαρό κράτος κάποια περισσότερα στοιχεία θα είχαμε για εκείνο το πλήγμα, λίγα υπήρχαν από κάποιους πανεπιστημιακούς, αν θυμάμαι καλά.
Οσοι πήγαν στο μουσείο στο Κίεβο σίγουρα θα είδαν το animation της διασποράς του ραδιενεργού νέφους και θα εξεπλάγησαν δυσάρεστα όταν διαπίστωσαν ότι κατσικώθηκε σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας από μία έως δώδεκα μέρες, βροχερές στην πλειοψηφία τους.
Marios_Gr έτσι είναι. 'Εγκλημα του καθεστώτος. Η αναφορά της πράβντα τότε ήταν μια παράγραφος στην άκρη του φύλλου.
Dim Kyr, σε κάποιο ουκρανικό σπίτι που φιλοξενήθηκα, καιρό ρωτούσα και ξαναρωτούσα, με την ηλίθια επιμονή του ξεμέτοχου, του έξω απ'το χορό, για λεπτομέρειες. Η πεντάχρονη, την εποχή εκείνη, οικοδέσποινα, κράτησε με τα δύο χέρια το τρεμάμενο κεφάλι της και με τρομαγμένο βλέμμα τραύλισε- κοίτα να δεις τραγική συνωμοσία παρήχησης του ρο- νά, έτσι έβλεπα τα μαλλάκια μου στα δάχτυλα μου να μένουν!
Μια αντρική παρουσία του σπιτιού μουρμούρισε κάτι στα ρώσικα. Ένιωσα αμήχανα, άβολα, βγήκα έξω, στη βροχή, το rewind πίσω, στην εικόνα ενός αθώου ξανθού αγγελουδιού ως βοράς στην κτηνωδία ενός, ενός τι; ενός καθεστώτος; ενός συστήματος; ανθρώπων; Σίγουρα άλλος εγκλημάτισε, όχι το αγγελούδι που με απορία και αγωνία έβλεπε τα μαλλάκια του να πέφτουν. Ούτε νερό να πιεί από τη βρύση, λόγω χλωρίου!
Για τους ντόπιους που υπήρχαν το 86, είναι ένας εφιάλτης που δεν ξεχνιέται, ούτε έχει πάψει ως απειλή.
Για τους αναγνώστες αυτής της ιστορίας, εκτός από χρηστική πηγή οδηγιών ίσως υπάρχει και η ευκαιρία να προσπαθήσουν να συνειδητοποιήσουν αυτό που ξέρουν καλά οι γιατροί, ότι η ζωή ενός ανθρώπου ή μιας κοινωνίας, μπορεί να αλλάξει σε ένα λεπτό, προς το χειρότερο.

 

[James]

Για να πω και εγώ την δική μου εμπειρία. Στο ταξίδι μου στο Κίεβο το 2009, σε μια συζήτηση που είχα με μια οικογένεια ντόπιων, κάποια στιγμή ο μπαμπάς ανέφερε ότι ο παππούς (πατέρας του) είναι από το Τερνόμπιλ και ίσως πάμε μια βόλτα. Εγώ μην καταλαβαίνοντας ρώτησα "από το Τσερνόμπιλ?", μιας και ήθελα πολύ να το δω από κοντά.
Ε, ο άνθρωπος έντρομος λες και έγινε εκείνη την στιγμή η έκρηξη μου είπε: "No no no no, Ternopil and Tsernobil are veeeery different!".

Φάνηκε ότι στεναχωρήθηκε και ντράπηκε ταυτόχρονα μιας και τα είχε ζήσει από κοντά όντας πενηντάρης και ένιωσα πολύ άσχημα. Προφανώς δεν ξανά ανέφερα τίποτα.

 

[8avos]

Οι παλαιότεροι φοβάστε γνωρίζοντας την συγγραφέα, ότι η ιστορία δεν θα συνεχιστεί και θα μείνει όπως και το Τσέρνομπιλ, με αδιευκρίνιστο επίλογο. Εμένα προσωπικά με έφερε πίσω στο χρόνο, όταν ο θείος μου ξεριζωνε όλο το μπαχτσέ στο χωριό λέγοντάς μας ότι δεν πρέπει να φάμε τίποτα πια και για λίγο καιρό μέχρι οι ειδήσεις να δώσουν οδηγίες τι μέλη γενέσθαι. Μόλις σήμερα το πρωί, έβλεπα επίσης ένα ντοκυμαντέρ με θέμα την δημιουργία μιας "σαρκοφορου " του αντιδραστήρα στο Τσερνομπίλ. Εδειχνε την προκάτοχό της και πως κατέρρευσε αφήνοντας τα φονικά αέρια ελεύθερα στην ατμόσφαιρα. Λέγανε ότι για πολλά πολλά χρόνια θα εκπέμπει στην ατμόσφαιρα μικρές ποσότητες ραδιενέργειας μέχρι που πριν επτά χρόνια ξεκίνησε η δημιουργία της νέας,μετά από δεκαοκτώ χρόνια σχεδιασμού. Οπως και να χει ωραία πρωτοβουλία στην υπενθύμιση εκείνων των χρόνων

 

[dim kyr]

Μα καλά , σε αυτό το φόρουμ ούτε μέχρι τον Δημόκριτο δεν μπορεί να πεταχτεί κανείς (για κατι πειράματα μου είπανε, δεν κατάλαβα, δεν μου έδωσαν εξηγήσεις) και αμέσως η αμφισβήτηση και τα πισώπλατα μαχαιρώματα , λες και εχω δώσει τέτοια δείγματα!
Λοιπόν αδερφέ εν Χριστώ Μάριε, άσε κάτω τα σφυροδρέπανα και τον Μαρξ, και κάνε λίγο στην ακρούλα για να ενημερώθεις.

 

[dim kyr]

Πόσα ταξίδια ξεκινούν, με βάση ένα και μοναδικό προορισμό? Ετσι ξεκίνησε και αυτό.
Και ο σκοπός ήταν ένας: Το Τσέρνομπιλ. Σημείο ορόσημο των απανταχού σκοτεινών περιπατητών, και φυσική ταξιδιωτική εξέλιξη της επίσκεψης στο μεγαλύτερο πεδίο πυρηνικών δοκιμών του κόσμου επί Σοβιετικής Ενωσης που φέρει το άτυπο όνομα Σεμιπαλατινσκ λόγω της όμορης πόλης ή Πεντάγωνο, που βρίσκεται στα εδάφη του Καζακστάν.
Εκεί επισκεφθήκαμε το μουσείο του Πανεπιστημίου της Ιατρικής σχολής και μέσα σε βάζα με φορμόλη , είδαμε κεφάλια μωρών και κορμάκια εμβρύων που είχαν αφαιρεθεί χειρουργικά προς όφελος της ιατρικής επιστήμης με τερατογεννέσεις, υδροκεφαλίαση, το σύνδρομο της γοργόνας κλπ ,προκειμένου οι επιστήμονες να μελετήσουν τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας στον άνθρωπο.

Και μετά την επίσκεψη στα πεδία η απόφαση ήταν ειλλημένη: Τσέρνομπιλ. Και το ταξίδι σχεδιάστηκε. Πρώτη στάση Μολδαβία για να ζυγίσουμε από κοντά τις επιπτώσεις του θλιβερού φαινομένου τράφικινγκ και να δούμε απο κοντά ένα απο τα Νο1 αρχιτεκτονικά σοβιετικά κατασκευασμάτα, ένα εγκατελειμένο πια τσίρκο, που θα μπορούσε άνετα να το είχα σχεδιάσει ο Φρανσιν Μπέικον
Δευτερη στάση 3 ημέρες στην Υπερδνειστερία για να βιώσουμε τον υπαρκτό σοσιαλισμό και
ενίοτε και το λαθρεμπόριο όπλων, σάρκας και -φυσικά- αγοράς πλουτώνιου ή ουράνιου.

Τρίτη στάση Οδησσός, τέταρτη Ουμάν γιατί οι Εβραίοι ήταν, είναι και θα είναι χίπις, αλλά
και για επίσκεψη της σοβιετικής βάσης που αγκαλιάζει με μητρική στοργή τον Σάταν (το μεγαλύτερο πυρηνικό όπλο που φτιάχτηκε ποτέ απο τους Σοβιετικούς με 6 πυρηνικές κεφαλές), αλλά και την ίδια την βάση, όπου είχαμε την ευκαιρία στα πλαίσια της ειρηνικής ανταλλαγής πολιτισμικού υλικού να πατήσουμε το κουμπί και να στείλουμε 10 πυρηνικούς πυραύλους στην Αμερική, μετά Κίεβο για επίσκεψη στο τρένο του Στάλιν ώστε να μελετήσουμε κι από κοντά τι επιτάσσει ο κομουνισμός όσο αφορά τις μετακινήσεις στους ηγέτες του κόμματος, και Χάρκοβο για μια "συνέντευξη" κάποιου στρατιωτικού επί Σοβιετικής Ενωσης, Ρώσου στην καταγωγή.
Και μετά? Ο σκοπός του ταξιδιού.
Και τώρα κράτα σημειώσεις. Θα σου χρειαστούν.

Η ημέρα ήταν σημαδιακή. 24 Αυγούστου. Ωωωω... ναι... Η Ουκρανία γιορτάζει. Τυχαία βρεθήκαμε στην
μεγαλύτερη παρέλαση του έθνους. Από την φύση τους οι παρελάσεις έχουν εθνι-κιστι-κό χαρακτήρα αλλά αυτό που αντικρύσαμε ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Λεπτομέρειες για την παρέλαση δεν δίνονται λόγω της προσωπικής μου άποψης για αυτές. Πάντως ήτα παρών και ο Αμερικανοτραφής Πρόεδρος εκεί. Και Καναδικά στρατεύματα.
Η Ουκρανία γιορτάζει λοιπόν γιατί οι κακοί Σοβιετικοί έφυγαν.

Και το μόνο που τους άφησαν ήταν μνήμες. Και νεκρούς. Συμφωνα τουλάχιστον με αυτους.
Εγω βέβαια θα πρόσθετα και αρχιτεκτονική, κανόνες πολεοδομίας -αρεστούς ή μη, κανόνες όμως-,
τέχνες, αγάπη για το διαβασμα , μουσεία και φυσικά ενέργεια: Πυρηνική ενέργεια.
Για να αρχίσουμε λοιπόν να σχεδιάζουμε....

Πόσο κοστίζει?
Οι Σοβιετικοί , που απολίτιστους δεν τους λες, άφησαν μια σημαντική κληρονομιά στα πρωην κράτη
της εποπτείας τους: Την οικονομική ή ακόμη και δωρεάν πρόσβαση σε μουσεία, μπαλέτα, εικαστικά δρώμενα, κοιτίδες πολιτισμού, βιβλιοθήκες κλπ.
Προωθούσαν την κουλτούρα μέσω καλλιτεχνών, με φωτεινές εξαιρέσεις/απαγορεύσεις βέβαια όπως ο Αλεξαντρ Σολζενίτσιν που μια χαρά τον εκμεταλλεύτηκε η Δύση χαρίζοντας του Νόμπελ στα πλαίσια της δικής της προπαγάνδας, αλλά σε γενικές γραμμές οι τέχνες ή όσα πολιτιστικά επιτεύγματα ενέκρινε η Μάνα Μόσχα, δινονταν στους πολίτες με χαμηλό κόστος.
Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά είναι ότι οι "αντιδραστικοί καπιταλιστικοί" σύγχρονοι Ουκρανοί, αυτό δεν το τήρουν στηνπερίπτωση του Τσέρνομπιλ
Η επίσκεψη θα σου κοστίσει πολύ υποψήφιε αναβιωτή των απαγορευμένων. Οι λόγοι είναι διάφοροι, απο τις γραφειοκρατικές διαδικασίες, μέχρι την μικρή επισκεψιμότητα μεν, αλλά την απεγνωσμένη και επιβεβλημένη ανάγκη του υποψήφιου επισκέπτη δε.
Πρακτικά το μικρότερο τίμημα που θα βρεις , ξεκινά από τα 100 δολλάρια για ημερήσια και μπορεί να αγγίξει ακόμα και τα 500 (ή και παραπάνω) για την διήμερη επίσκεψη με διανυκτέρευση στο Τσέρνομπιλ. Το άτομο. Αν δεν το κλείσεις πριν από το Ιντερνετ, τότε μπορείς να κάνεις και παζάρι στο ίδιο το γραφείο. Μεγάλο ρίσκο όμως για να γλυτώσεις 10-15 καπιταλιστικά δολλάρια.
Το παραπάνω ποσό περιλαμβάνει γεύμα στο τοπικό εστιατόριο, ασφάλεια, και αγγλόφωνο ξεναγό.

Πότε να το κλείσω?
Τουλάχιστον 4 ημέρες πριν. Τουλάχιστον. Τα ονόματα θα δωθούν στο Υπουργείο και πρέπει να πάρετε
έγκριση. Την όλη διαδικασία αναλαμβάνει το γραφείο. Εγω χρησιμοποίησα το Solo Travel. Επαρκές για αυτά που ήθελα

Η ημερήσια πόσο διαρκεί?

Κανονικά με τέτοιος κόστος έπρεπε να διαρκεί 24 ώρες, αλλά η εκκίνηση είναι στις 8 και τελειώνει περίπου στις 7 το απόγευμα.

Και τώρα η ερώτηση ΣΟΣ: Είναι επικίνδυνο?
Εχω πολλά ταλέντα, αλλά η ιδιότητα του πυρηνικού ερευνητή επιστήμονα, σίγουρα δεν συγκαταλέγεται σε αυτά. Αρα, δεν γνωρίζω. Σίγουρα η πόλη Πριπγιάτ είναι μολυσμένη. Μετά από 2 αποτυχημένες προσπάθειες να την καθαρίσουν, συνειδητοποίησαν οι υπεύθυνοι , ότι συμφερε περισσότερο να κτίσουν μια ολοκαίνουργια πόλη από την αρχή, παρά να την καταστήσουν βιώσιμη ξανά και καθαρή από την ραδιενέργεια.
Ετσι το σχέδιο εγκαταλείφθηκε, και η πόλη εξακολουθεί να είναι μολυσμένη.
Το αν θα πας ή όχι, είναι δική σου απόφαση, που θα παρθεί μετά από σκέψη. Αλλωστε ο καθένας έχει διαφορετικά μέτρα και σταθμά περί ρίσκου. Το μόνο που θα πρέπει να αναφέρω εγω και είναι αντικειμενικό, είναι ότι υπάρχει υπαρκτός κίνδυνος όσον αφορά την στατικότητα και "αρτιμέλεια" των κτηρίων: κοινώς τα κτήρια καταρρέουν, τα πάντα διαλύονται, οροφές και διάφορα δομικά ή μη υλικά πέφτουν από το ταβάνι, η υγρασία και η βλάστηση καταπίνουν τα πάντα και ως επίρρωση των παραπάνω σου λέω απλά ότι η είσοδος εντός των κτισμάτων απαγορεύεται από το Κράτος.
Ενας κανονας που καταπατείται βέβαια απο όλους τους πράκτορες.
Εν κατακλειδι ταβάριτς, δεν έχω ιδέα αν είναι ή όχι επικίνδυνο απο άποψη ραδιενέργειας, αλλά σίγουρα είναι επισφαλής η επισκεψη εντός των κτηρίων.
Κάνε δική σου έρευνα από πριν (στα μέτρα του δυνατού) και μην βασίζεσαι στην άποψη των τουριστικών κορακιών: Να πουλήσουν θέλουν όλοι σύντροφε κι αυτό το γνωρίζει ακόμα και ο κουμουνιστικός αντιδραστήρας 4.
Τα αγρια ζώα που κατακλύζουν την περιοχή που είναι πολλά και επικίνδυνα, είναι ακόμα ένα θεματάκι, αλλά πιθανολογώ ότι φοβούνται τους ανθρώπινους ήχους και φευγουν. Εμείς το μόνο που είδαμε ήταν μια κοκκινότριχη μεγαλόσωμη αλεπού, που μας πλησίασε στο 1 μέτρο με περιέργεια. Δεν έδειχνε φόβο.

* Οι Ουκρανοί, αν σε ενδιαφέρει η άποψή τους, φοβούνται την περιοχή και το θεωρούν επικίνδυνο πεδίο και τρελό όποιον το επισκέπτεται.
Πιστεύουν ότι οι επισκέψεις λαβαίνουν χώρα αποκλειστικά για οικονομικό όφελος των εμπλεκομένων και του κράτους.
Φυσικά θα έχουν τους λόγους τους.

Κανόνες.

Ναι. Υπάρχουν κανόνες, για προστασία δική σου, αλλά και προς αποφυγή διασποράς. Λοιπόν, απαγορευεται ρητά να αγγίξεις οτιδήποτε. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ. Απαγορευεται φυσικά να πάρεις κάτι για ενθύμιο. Απαγορευεαι να φας σε ανοιχτους χώρους. Κάπνισμα μόνο έξω απο το εστιατοριο και γεύματα μόνο στο εστιατοριο και εντός του οχήματος.
Απαγορευεται να καθήσεις στο χορτάρι , Απαγορευεται να φωτογραφίσεις τους φρουρούς, αλλά και τον χώρο που βρίσκεται το εργοστάσιο εκτός από μια συγκεκριμένη θέση για τον αντιδραστήρα 4, χωρίς να στρέψεις την μηχανή δεξιά ή αριστερά. Αν επιλέξεις να κοιμηθείς το βράδυ στο Τσερνομπιλ
να θυμάσαι ότι απαγορευεται να βγεις απο το ξενοδοχείο. Απαγορεύονται τα κοντομάνικα, οι φούστες , τα σορτς. Μποτάκια , μακρυμάνικα και παντελόνια απαραίτητα. Απαγορευεται η φωτογράφηση των φυλακίων ΚΑΙ στις 2 ζώνες. Απαγορεύεται η πρόσβαση σε μη έχοντα μαζί του το διαβατήριο. Απαγορεύεται η είσοδος στους κάτω των 18. Και τέλος (δικός μου κανόνας) απαγορεύεται να πας με την ιδιότητα του απλού τουρίστα και χωρίς να έχεις διαβάσει για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα
στο μέρος που επισκέφτεσαι: Θα είσαι 50% δημοσιογράφος και 50% επιστήμονας. Συνεχώς υπάρχουν έλεγχοι, γι' αυτό να έχεις μαζί σου έτοιμο το διαβατήριο. Οταν φεύγεις, θα περάσεις και απο τις 2 ζώνες από ειδικά μηχανήματα παμπάλαια σοβιετικού τύπου, για να διαπιστώσουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ κατά πόσο ραδιενέργεια έχεις πάνω σου. Να εύχεσαι να μην ακούσεις τον ήχο ανίχνευσης, γιατί διαφορετικά αν οι φρουροί διαπιστώσουν ότι αψήφισες τους κανονισμούς και ξάπλωσες σαν την Κλάρα στο χορτάρι "για μια ωραία λήψη του Νοσοκομείου" και το παντελόνι σου έχει ραδιενεργεια ικανή να κινήσει το Ρομίλντα ή το Δημητρούλα, θα χρειαστεί να τους το δώσεις.
Και δεν νομίζω να θέλεις να γυρίσεις στο Κίεβο σαν την λαίδη Γκοντάιβα.

101_2350 by dim kyr,

101_2391



101_2373 by dim kyr, on Flickr


101_2447 by dim kyr, on Flickr

 

[dim kyr]

Οι παλαιότεροι φοβάστε γνωρίζοντας την συγγραφέα, ότι η ιστορία δεν θα συνεχιστεί και θα μείνει όπως και το Τσέρνομπιλ, με αδιευκρίνιστο επίλογο. Εμένα προσωπικά με έφερε πίσω στο χρόνο, όταν ο θείος μου ξεριζωνε όλο το μπαχτσέ στο χωριό λέγοντάς μας ότι δεν πρέπει να φάμε τίποτα πια και για λίγο καιρό μέχρι οι ειδήσεις να δώσουν οδηγίες τι μέλη γενέσθαι. Μόλις σήμερα το πρωί, έβλεπα επίσης ένα ντοκυμαντέρ με θέμα την δημιουργία μιας "σαρκοφορου " του αντιδραστήρα στο Τσερνομπίλ. Εδειχνε την προκάτοχό της και πως κατέρρευσε αφήνοντας τα φονικά αέρια ελεύθερα στην ατμόσφαιρα. Λέγανε ότι για πολλά πολλά χρόνια θα εκπέμπει στην ατμόσφαιρα μικρές ποσότητες ραδιενέργειας μέχρι που πριν επτά χρόνια ξεκίνησε η δημιουργία της νέας,μετά από δεκαοκτώ χρόνια σχεδιασμού. Οπως και να χει ωραία πρωτοβουλία στην υπενθύμιση εκείνων των χρόνων

Εννοείς την σαρκοφάγο. Είναι στην 2η φωτο στο ποστ 31. Φυσικά είναι η καινούργια. Η παλιά (από τσιμέντο) ειχε αρχίσει τις διαρροές. Η καινούργια θα κρατήσει για 100 χρόνια. Την έφτιάξαν οι Γάλλοι με κονδύλια από όλες τις χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Τεράστιο έργο που απαιτούσε συντονισμό,π προσπάθεια και μελέτη για το πως θα την σύρουν πάνω σε ράγες ώστε να καλύψει τον αντιδραστήρα. Το μέγεθος και η επιβλητικότητα βέβαια δεν μπορει να το αποδώσει μια απλή φωτογραφία. Το σημείο απο το οποίο τραβήχτηκε η φωτογραφία θέλει προσοχή: ούτε δεξιά ούτε αριστερά η κάμερα, μόνο ευθεία, ώστε να μην πάρεις φωτογραφίες το υπόλοιπο εργοστάσιο.

 

[dim kyr]

ΧΑ! Μίλησε κανείς? Δεν πιστεύατε ότι θα έγραφα την συνέχεια εε? Τώρα τι λέτε? Τι ύφακι είναι αυτό εε? Σαν αυτό που έχει ο φοιτητής που ακούει τους συμφοιτητές του να διαφωνούν αν η σωστή απάντηση στο διαγώνισμα είναι 34 ή 42 και αυτός έχει απαντήσει Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος. Τέτοιο ύφος έχετε.
Και έχει και συνέχεια......
(μου αρέσει να με τρολάρω συντρόφια)

 

[DRAKFIREMAN]

Πολύ συγκινητική η αφήγησή σου.Όσο ζώ ποτέ δε θα ξεχάσω τις φωτογραφίες που είχαμε δει στο μουσείο Τσέρνομπιλ του Κιέβου.

 

[taver]

ΧΑ! Μίλησε κανείς? Δεν πιστεύατε ότι θα έγραφα την συνέχεια εε?

Μα δε μιλάμε. Απλά μετράμε μέρες ως την επόμενη συνέχεια

 

[alexandra_m]

Πριν από λίγες μέρες ήμουν εκεί. Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που ένιωσα. Συγκλονιστική εμπειρία.
Συγχαρητήρια κι από μένα για την συγκινητική αφήγηση, και γενικά για τον τρόπο που γράφεις.