Κολομβία Η μοναξιά της Κολομβίας

[whoknows]

Τι υπεροχη ιστορια..με ταξιδεψε και μου αρεσε ο τροπος συγγραφης της...λιγο flash back αλλα και σε πολλα σημεια live περιγραφη εν μεσω ταξιδιου..το σκεφτομουν και εγω να το κανω σε καποιο ταξιδι κατ'αυτον τον τροπο και μου εδωσες πολλες ιδεες. Οι περιγραφες, οι φωτογραφιες τελειες.

 

[fenia42]

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια !

 

[fantasia13]

Πω πω....".ζηλευω"......και σε θαυμαζω !!!!!
Σε ευχαριστω για την αφηγηση !!!!

 

[fenia42]

Πω πω....".ζηλευω"......και σε θαυμαζω !!!!!
Σε ευχαριστω για την αφηγηση !!!!

Κι εγώ σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Θα στρωθω να την ολοκληρώσω την ιστορία μια από αυτές τις μέρες

 

[fenia42]

Το μοναχικό ταξίδι θέλει κότσια, θέλει δύναμη, θέλει αντοχή. Λίγοι είναι αυτοί που με καταλαβαίνουν, που μπορούν να αφουγκραστούν την ανάγκη που με έστειλε έναν ωκεανό μακριά. Μου αρκεί που εισάκουσα το εσωτερικό μου κάλεσμα και πραγματοποίησα αυτό το ταξίδι. Εκείνο που αποκομίζεις από το μοναχικό ταξίδι είναι τεράστιο και εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους να ανακαλύψουν το δώρο αυτό. Τη δύναμη να ορίζουν τον εαυτό τους και να πατούν στέρεα στη γη.

Όταν ακούμε την καρδιά μας, ακούμε το παιδί μέσα μας που προστάζει να ζήσουμε όπως αυτό επιθυμεί. Μπορεί ο δρόμος να μην είναι πάντα εύκολος, η ανταμοιβή όμως από το πέρασμά του μας αποζημιώνει. Άλλωστε όλα στη ζωή είναι μαθήματα, και ο πόνος ο ίδιος είναι ένα μεγάλο μάθημα, έρχεται στη ζωή μας για να μας εξελίξει και όχι για να μείνει για πάντα. Οι πληγές μας είναι τα παράσημά μας.


Πήρα το δρόμο της επιστροφής. Λεωφορείο για το αεροδρόμιο της Σάντα Μάρτα. Ο έλεγχος χαλαρός και σύντομα βρέθηκα στο gate, να αποχαιρετώ την Καραϊβική και να ετοιμάζομαι πάλι για τα κρύα υψόμετρα της Μπογοτά.

Στην πρωτεύουσα το κρύο ήταν αισθητό ακόμα και μέσα στο αεροδρόμιο. Περίμενα στωικά όπως όλοι τη βαλίτσα μου. Για κάποιο λόγο οι βαλίτσες χάθηκαν και βρέθηκαν μετά από μιάμιση ώρα. Οι επιβάτες όμως δεν έχασαν την ψυχραιμία τους, δε φώναξαν σε υπαλλήλους που δε τους έφταιγαν, δε ξέσπασαν σε όποιον βρέθηκε μπροστά τους. Ενεργοποιήθηκαν για να μάθουν τι είχε συμβεί και περίμεναν υπομονετικά. Εκεί πραγματικά τους θαύμασα. Δε μπορούσα να σκεφτώ τι θα γινόταν σε αντίστοιχη περίπτωση αν το περιστατικό λάμβανε χώρα στην Ελλάδα. Θεωρώ όμως ένδειξη ωριμότητας την ήρεμη αντίδραση για πράγματα που δε μπορούμε να ορίσουμε. Με είχαν κουράσει οι γκρινιάρηδες μίζεροι άνθρωποι που παραπονιούνται για τα πάντα.

Ακολούθησαν δυο χαλαρές μέρες στη βροχερή πρωτεύουσα. Αφού αποχαιρέτισα το Γιώργο πήρα και πάλι των ομματιών μου και πήγα για τελευταία φορά στο αεροδρόμιο Ελ Ντοράδο, για την πτήση της επιστροφής. Λίγες ώρες αργότερα βρέθηκα στην παγωμένη Αθήνα, σε ένα ζεστό φιλόξενο σπιτάκι γεμάτο αγάπη. Κι εκεί κατάλαβα πως η μοναξιά δεν είναι δρόμος, είναι πέρασμα, που σε κάνει να εκτιμάς την πραγματική αγάπη, την πραγματική φιλία. Πόση αγάπη κρύβεται σε ένα πιάτο γιουβαρλάκια που σου φτιάχνει μια αγαπημένη φίλη για να σε ευχαριστήσει, κι εσύ τα τρως με ευχαρίστηση παρόλο που δε σου αρέσουν καθόλου τα γιουβαρλάκια.
ΤΕΛΟΣ <3

 

[Yorgos]

Πολύ ωραιωη ιστορία. Αν και σοκαριστηκα λίγο. Υπάρχει άνθρωπος που δεν του αρέσουν τα γιουβαρλάκια;

 

[fenia42]

Πολύ ωραιωη ιστορία. Αν και σοκαριστηκα λίγο. Υπάρχει άνθρωπος που δεν του αρέσουν τα γιουβαρλάκια;

Θα σου απαντήσω παραφράζοντας το μικρό πρίγκιπα. "Είναι ο χρόνος που ξόδεψες για τα γιουβαρλάκια σου που τα κάνει τόσο σημαντικά. Να το μυστικό μου: είναι πολύ απλό, μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δε την βλέπουν τα μάτια. "

 

[kitsos!]

Πολύ όμορφη και ιδιαίτερα δοσμένη ιστορία.. μπράβο σου!!

 

[filippia]

Πολύ ωραιωη ιστορία. Αν και σοκαριστηκα λίγο. Υπάρχει άνθρωπος που δεν του αρέσουν τα γιουβαρλάκια;

Ναι αμέ, αρκετοί. Ούτε εμένα μου αρέσουν καθόλου.
@fenia42 πολύ όμορφη η ιστορία σου, ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες και μπράβο σου που έκανες τόσο μακρινό ταξίδι μόνη σου. Άντε και στα επόμενα.

 

[fenia42]

Ναι αμέ, αρκετοί. Ούτε εμένα μου αρέσουν καθόλου.
@fenia42 πολύ όμορφη η ιστορία σου, ευχαριστούμε που τη μοιράστηκες και μπράβο σου που έκανες τόσο μακρινό ταξίδι μόνη σου. Άντε και στα επόμενα.

Ευχαριστώ πολύ
Και στα επόμενα,με υγεία !!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές ιστορίες - Κ. και Νότια Αμερική

 

[Kitten25]

Συγκινηθηκα!! εξαιρετικη ιστορια!