Η μάχη της κουζίνας! Ποια είναι η χώρα με την αγαπημένη σας κουζίνα;

[Señor_Nada]

Δεν θα χάσετε τίποτα το σπουδαίο. Εντελώς άνοστο. Γεύση 0. Δεν το συνιστώ με τίποτα.
Σαν να τρώς άχυρο. Το έφαγα σχετικά πρόσφατα.

Από την εμπειρία μου με Γαλλικά χοιρινά αλλαντικά, αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έχει έντονη γεύση γουρουνίλας και ότι δεν μυρίζει θανατωμένο θάνατο.

 

[Sassenach77]

Από την εμπειρία μου με Γαλλικά χοιρινά αλλαντικά, αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έχει έντονη γεύση γουρουνίλας και ότι δεν μυρίζει θανατωμένο θάνατο.

Ολοζώντανο το γουρούνι δλδ

 

[GTS]

Αν βρεθείτε στην περιοχή Médoc πχ Bordeaux και θέλετε να απολαύσετε το κρασί σας με μια ποικιλία αλλαντικών, μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε grenier médocain. Τι καλύτερο από ένα χοιρινό στομάχι γεμιστό με κομμάτια από χοιρινά στομάχια και εντόσθια, ζαμπόν και λαχανικά; Τρώγεται κρύο.

Δυστυχώς έχω αλλεργία στα χοιρινά στομάχια και δεν μπορώ να το δοκιμάσω. Καλή απόλαυση!

View attachment 409082

Θα λεγα με τι μοιάζει τώρα....

 

[Borealis]

Θα λεγα με τι μοιάζει τώρα....

Στο μυαλό του κρόνεμπεργκ είσαι..

 

[panpan]

Στο μυαλό

Καλά που μου το θύμησες. Θα κάνω μυαλά αύριο.

 

[Smaragda53]

Καλά που μου το θύμησες. Θα κάνω μυαλά αύριο.

κι όμως κάποτε στο παλιό Ιντεάλ (πριν καεί και ξαναφτιαχτεί) έκαναν μυαλά πανέ, τα οποία θεωρούσαν οι γονείς μου εξαιρετικά θρεπτικά για τη μοναχοκόρη τους! Τότε το Ιντεάλ ήταν εστιατόριο δημοσίων υπαλλήλων από τα παρακείμενα υπουργεία της Πανεπιστημίου.

 

[paefstra]

κι όμως κάποτε στο παλιό Ιντεάλ (πριν καεί και ξαναφτιαχτεί) έκαναν μυαλά πανέ, τα οποία θεωρούσαν οι γονείς μου εξαιρετικά θρεπτικά για τη μοναχοκόρη τους! Τότε το Ιντεάλ ήταν εστιατόριο δημοσίων υπαλλήλων από τα παρακείμενα υπουργεία της Πανεπιστημίου.

Μετακλητοι ηταν. Οι κανονικοι δημοσιοι υπαλληλοι δεν τρωνε μυαλα.

 

[Smaragda53]

Μετακλητοι ηταν. Οι κανονικοι δημοσιοι υπαλληλοι δεν τρωνε μυαλα.

χα!χα! είπαμε για την κορούλα ήταν τα μυαλά, αυτοί τρώγανε μισή από γιουβέτσι! Οι αγαπημένοι γονείς του ΄60!

 

[fotast]

Η Καθημερινή: Αικατερίνη των Μεδίκων: Η αδίστακτη βασίλισσα με το πιρούνι.
Αικατερίνη των Μεδίκων: Η αδίστακτη βασίλισσα με το πιρούνι

Οι γνωστές Ιταλικές υπερβολές....

 

[Señor_Nada]

Η Καθημερινή: Αικατερίνη των Μεδίκων: Η αδίστακτη βασίλισσα με το πιρούνι.
Αικατερίνη των Μεδίκων: Η αδίστακτη βασίλισσα με το πιρούνι

Οι γνωστές Ιταλικές υπερβολές....

Η μόνη υπερβολή είναι στο τέλος που γραφεί Γαλλία Ιταλία ισοπαλία. Αν είναι δυνατόν! Κατά τ'άλλα για άλλη μια φορά φαίνεται το μεγαλείο της ιταλικής κουζίνας. Με κότσια και aligot θα την έβγαζαν οι φουκαράδες οι Γάλλοι αν δεν ήταν οι Ιταλοί.

Παραθέτω το κείμενο απ' το λινκ:

"Διασχίζοντας τις Άλπεις με εισιτήριο χωρίς επιστροφή, η Αικατερίνη, ως μεσολαβήτρια μεταξύ των ιταλικών και των γαλλικών πολιτισμών, ακολουθούνταν από μια μπριγάδα από Ιταλούς μάγειρες της εξευγενισμένης σχολής της αναγεννησιακής μαγειρικής, οι οποίοι δίδαξαν στους Γάλλους συναδέλφους τους την τέχνη του ραφιναρίσματος των φαγητών και του εκλεπτυσμένου art de la table. Βάσει αυτής της μαθητείας, όπως ισχυρίζονται κάποιοι, αναπτύχθηκε η κλασική γαλλική κουζίνα, την οποία έφτασε στο αποκορύφωμά της ο λαμπρός σεφ Antonin Careme (1784-1833). Οι Ιταλοί μάγειρες/ακόλουθοι της Αικατερίνης είναι αυτοί που έφεραν μαζί τους συνταγές και προϊόντα του τόπου τους. Εμπλούτισαν τη γαλλική κουζίνα με σοφιστικέ υλικά, όπως μπρόκολα, αγκινάρες, το λειρί του κόκορα, μοσχαρίσια μυαλά, γλυκάδια, τρούφες, και με παρασκευές όπως πηκτές, κενέλ και κρεπινέτες, αναβαθμίζοντας τα ρουστίκ μαγειρέματα των Γάλλων ομολόγων τους, οι οποίοι εκείνη την περίοδο καταπιάνονταν με μεγάλα, ακατέργαστα κομμάτια κρεατικών, όπως αρνίσια και μοσχαρίσια μπούτια, ολόκληρα γουρουνόπουλα, πουλάδες και κυνήγια, που τα έκαναν ψητά και τα σέρβιραν με μπιζέλια και κουκιά.
Στην Αικατερίνη των Μεδίκων «πιστώνεται» και η τελειοποίηση του περίφημου κασουλέ, καθώς ήταν εκείνη που, όπως λέγεται, έφερε τα φασόλια στο Λανγκντόκ της νοτιοδυτικής Γαλλίας.
Όσο για τους Φλωρεντίνους ζαχαροπλάστες, άφταστοι στο είδος τους εκείνη την εποχή, είναι εκείνοι που μπόλιασαν τη γαλλική παραδοσιακή ζαχαροπλαστική με μαρμελάδες, ζελέ, αμυγδαλόπαστες, pains d’epices, μαρόν γκλασέ, νουγκά, φρανζιπάν, ζαμπαγιόνε και τρούφες, με αποκορύφωμα τα περιβόητα ιταλικά τζελάτι."

 

[fotast]

Αν τα μπρόκολα,το λειρί του κόκορα, τα μυαλά και οι πηκτές που έφεραν οι Ιταλοί είναι σοφιστικέ υλικά και αναβάθμιση τότε τι να πει κανείς..Ξαναλέω Ιταλικές υπερβολές....

 

[kofidenia]

Ψηφισά ιταλική. Θα μπορουσα να εχω ψηφίσει και ελληνική ή ισπανική. Π
Panini κλπ ουτε για πλάκα δε θα έτρωγα, αλλά ό,τι κανουν οι άτιμοι το κάνουν πολύ καλά.

Θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία σχετικά με όσα έγραψες για την ισπανική κουζίνα. Πρώτον τα bocadillos, ναι έχουν άπειρα αλλά είναι σοκαριστικό το πόσο ανεπιτήδευτα τα κάνουν. Bocadillo con jamon σημαινει ψωμί και χαμόν, μόνο. Και ούτω καθεξής. Εχω βρεθεί πολλές φορές προ εκπλήξεως, παιρνοντας πχ σαντουιτς με κοτοπουλο που ειχε μονο ψωμι και κοτοπουλο, αλλά πλέον έχω μάθει. Το άλλο θέμα είναι το σκόρδο. Το έχεις ξαναγράψει αλλά πραγματικά απορώ. Αν εξαιρέσουμε το αλιόλι που είναι προαιρετικό και κυρίως το σερβίρουν στο Λεβάντε, δε θεωρώ οτι έχουν σκόρδο ούτε στο 1/10 σε σχέση με την Ελλάδα τα πιάτα τους. Και τρωω τουλάχιστον 2-3 φορές/βδομάδα απ έξω.

Συμφωνώ 100% για τα Bocadillo. Mόνο ψωμί και το υλικό που έχει ο τίτλος. ΤΙΠΟΤΑ άλλο, Εντελώς στεγνά. Επειδή έζησα ένα χρόνο Ισπανία μπορώ να πω ότι έρχεται τρίτη και καταϊδρωμένη μετά από Ελλάδα και Ιταλία.