Η λίστα με τους χειρότερους τουρίστες του κόσμου

[jimp]

Τον Philipp Rösler τον έχεις δει;

Καμμια σχεση εγω μαζι του!!

Κανονικος ελληνας.
Ουτε σχηστα ματια ουτε κατι που να μοιαζω με ασιατης.
Ουτε καν τις ιδιες αποψεις δεν εχω μαζι του!!

 

[tsolias1979]

Η λίστα με τους χειρότερους επαγγέλματιες του κόσμου σίγουρα θα είμασταν εμείς οι Έλληνες.

 

[GKCAPO]

Η λίστα με τους χειρότερους επαγγέλματιες του κόσμου σίγουρα θα είμασταν εμείς οι Έλληνες.

...δυστυχώς δεν απέχεις πολύ απ' την αλήθεια...
δυστυχώς....
εμείς οι "έξυπνοι" ...κι αυτοί οι κουτόφραγκοι..
.

 

[tripakias]

Νομίζω ότι η έρευνα δεν αναφέρεται στη συμπεριφορά των τουριστών στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως.

Νομιζω σε 5 συγκεκριμενες χωρες (που δεν προσεξα ή δεν αναφερεται σε ποιες).

Απο το δειγμα που εχω συναντησει κατα την ενασχοληση μου με τον τουρισμο στη διαμονη, στην εστιαση αλλα και σε εμπορικο καταστημα εχω να πω τα εξης:

1. Εχει σημασια ο τροπος που ταξιδευει ο τουριστας. Π.χ. οσο κι αν ακουγεται περιεργο οι πιο απαιτητικοι και δυσκολοι πελατες ειναι αυτοι που ταξιδευουν μεσω ταξιδιωτικων πρακτορειων με γκρουπ . Αυτο συμβαινει για δυο κυριως λογους.
Ο ενας ειναι πως εχουν ενα ξεναγο-συνοδο να κανουν τα παραπονα τους. Ο δευτερος και σημαντικοτερος ομως ειναι πως τις περισσοτερες φορες αλλα τους εχουν υποσχεθει τα πρακτορεια και αλλα βρισκουν.

2. Εχει σημασια τα εισοδηματα τους. Πολλοι ανθρωποι κυριως με μικρο εισοδημα που ξοδευουν στις διακοπες τους πολλα για την τσεπη τους (ακριβα ξενοδοχεια, εστιατορια κλπ) βρισκουν με το παραμικρο μικροπροβληματα. Στην ουσια ο φοβος να μην ξοδεψουν κατι παραπανω, τους χαλαει το ταξιδι.

3. Ο καιρος ειναι ο σημαντικοτερος παραγοντας σε περιοχες με εποχιακο τουρισμο. Αν δεν βρει τον καιρο που θελει ο τουριστας ειναι πολυ πιθανον να βγαλει καπου την παραξενια.

4. Πανω κατω τις ιδιες επιπτωσεις με τον καιρο τις εχουν η παρεα και τα δυσαρεστα ατυχηματα ή δυσκολιες. Γενικοτερα αν εχουμε νευρα την εχουν κατσει οι επαγγελματιες κι εμεις που αδικα δεν χαιρομαστε το ταξιδι μας.

5. Σε ολους μα σε ολους τους λαους ο μ.ο. της κατηγοριας μεχρι 30 ετων ειναι οι καλυτεροι τουριστες και ο μ.ο. της κατηγοριας 55+ ειναι οι πιο δυσκολοι.

6. Οι ανθρωποι που ειναι κατσουφηδες (απο τη φυση τους) και δεν ειναι κοινωνικοι εχουν πολυ περισσοτερες πιθανοτητες σε σχεση με τους προσχαρους και κοινωνικους να σου βγουν δυσκολοι.

7. Σε ολους τους λαους επισης οι αντρες ειναι πιο ευκολοι απο τις γυναικες.

8. Η πιο δυσκολη κατηγορια ειναι οι Ελληνιδες μανες με παιδι απο τη στιγμη που αρχιζει να περπαταει μεχρι τα 15-16. Και φυσικα αν το εχει μαζι της.

Παμε τωρα στους λαους. Εμπειρια (θεωρω ενα δειγμα τουλαχιστον 70-80 ανθρωπων απο τους οποιους εχω συνομιλησει τουλαχιστον με τους 20-30) εχω απο τους παρακατω λαους. Ελληνες, Κυπριους, Τουρκους, Ρωσους, Ρουμανους, Βουλγαρους, Σερβους, Σκοπιανους, Πολωνους, Τσεχους, Σουηδους, Νορβηγους, Βρετανους, Ολλανδους, Βελγους, Γαλλους, Γερμανους, Αυστιακους, Ιταλους, Αμερικανους, Καναδους.

Οι Ελληνες και οι Κυπριοι χωριζονται σε δυο κατηγοριες. Περισσοτεροι απο τους μισους ανηκουν στην κατηγορια ευκολοι που δεν φερνουν προβληματα.
Οι αλλοι (αρκετα λιγοτεροι ευτυχως) ειναι της λογικης γ@μ@ω και δερνω κι αφου πληρωνω πρεπει να με προσκυνας.
Σε αντιθεση μαλιστα με τα προηγουμενα χρονια που πληρωναμε πολλα και περναμε λιγα αδιαμαρτυρητα εχουμε περασει στον αντιποδα και πληρωνοντας λιγα απαιτουμε παρα πολλα (αυτο ισχυει μονο για τους Ελληνες, οχι για τους Κυπριους).

Ρουμανοι και Σερβοι εχουν περιπου τα ιδια χαρακτηριστικα με τους Ελληνες. Πολλοι ευκολοι τουριστες δηλαδη και πολυ πολυ λιγοτεροι δυσκολοι. Με τους Ρουμανους να ειναι πιο ευγενικοι και ησυχοι και οι Σερβοι πιο φιλικοι.

Οι Βουλγαροι και οι Τουρκοι ειναι οι καλυτεροι τουριστες. Το εχουν ολο το πακετο περα απο αυτο των χρηματων. Δυστυχως δεν εχουν οι ανθρωποι (τσιγκουνηδες δεν τους λες).

Οι Σκοπιανοι αν συμπαθουν τους Ελληνες ειναι καλοι σαν τους Βουλγαρους. Αν οχι σου βγαζουν το λαδι.

Οι Ρωσοι ειναι οπως τα λεει το αρθρο.

Οι Πολωνοι και οι Τσεχοι αν και ειναι φιλικοι φερνουν μεγαλη αναστατωση. Ανακατωνουν τα παντα και καταλαμβανουν οσο χωρο χρειαζονται αυτοι χωρις να ενδιαφερονται για τους αλλους (ουτε καν ρωτουν). Γενικα αν και ειναι συμπαθητικοι δεν ειναι και ο,τι καλυτερο.

Οι Σουηδοι ειναι καλοι και απαιτητικοι πελατες ομως. Με εντονες οικολογικες ευαισθησιες και με ιδιαιτερη αγαπη στην τεχνολογια.

Οι Νορβηγοι λιγο ζημιαρηδες και βρωμιαρηδες. Κατα τ' αλλα πολυ cool χωρις ιδιαιτερα προβληματα. Ιδιαιτερα εκπαιδευμενοι στο να μην ενοχλουν.

Οι Βρετανοι ειναι αυτοι που ερχονται για να πιουν και να τα σπασουν κι αυτοι που ειναι σοβαροι. Οι πρωτοι δεν χωρα αμφιβολια πως ειναι απο τους χειροτερους τουριστες. Οι δευτεροι ομως ειναι τυπος και υπογραμμος. Σε αντιθεση με το τι ξερουμε πως κανουν στα σπιτια τους στις διακοπες τους ειναι πολυ καθαροι, χωρις να ενοχλουν, ιδιαιτερα ευγενικοι και φιλικοι και αρκετα κατευθυνομενοι. Με λιγα λογια τους κανεις οτι θες.

Ολλανδοι και Βελγοι (οι Φλαμανδοι ιδιοι) μοιαζουν αρκετα. Στον κοσμο τους. Απελευθερωμενοι. Ανθρωποι που ερχονται να περασουν καλα χωρις να ενοχλησουν κανεναν.

Αμερικανοι και Καναδοι ευγενικοι αλλα λιγο υπεροπτες. Κατα τα αλλα εκατο να δεις απο αυτους 100 διαφορετικες γνωμες θα εχεις. Ειναι αληθεια πως μαλλον λογω ισοτιμιας ευρω δολλαριου οι τιμες στην Ελλαδα τους φαινονται καπως ακριβες.

Και παμε στους πιο δυσκολους.

Οι Γαλλοι. Αλλο ειναι ο Γαλλος του Παρισιου και των μεγαλων αστικων κεντρων του Βορρα και αλλος ο επαρχιωτης Γαλλος του Νοτου.
Οι πρωτοι εχουν το ταλεντο να μιλουν τοσο σιγα ωστε με δυσκολια μπορεις να τους ακουσεις ακομα κι αν εισαι διπλα τους. Ιδιοτροποι, τηρουν το savoir vivre σπαζοντας σου τα νευρα. Κατα τα αλλα εγω θα τους ελεγα μαλλον ευγενικους. Απο τους πιο δυσκουλους ισως οι πιο δυσκολοι κατα τη γνωμη μου. Το θετικο τους οτι ξοδευουν χρηματα.
Οι δευτεροι ειναι πιο απλοι ανθρωποι, πολυ ευγενικοι και συμπαθητικοι, οχι ιδιαιτερα ησυχοι ομως.

Γερμανοι και Αυστριακοι. Με τους Αυστριακους να ειναι λιγο καλυτεροι μιλαμε για τους πιο σνομπ τουριστες.Οι Γερμανοι νομιζουν πως ολοι πρεπει να καθονται να τους υπηρετουν. Η μεγαλη τους μεριδα ξοδευει τα ελαχιστα και μαλιστα αν μπορει σε επιχειρησεις γερμανικων συμφεροντων.
Βεβαια υπαρχουν και οι καλοι Γερμανοι τουριστες (οπως και οι περισσοτεροι Αυστριακοι) που ειναι στην κορυφη της λιστας των καλων τουριστων.

Οι Ιταλοι ειναι ως γνωστων φωνακλαδες, καλοπληρωτες και ζουν στον μικροκοσμο τους. Εχουν την εντυπωση πως κανουν διακοπες μονοι τους στη χωρα τους (αδιαφορωντας για τους αλλους) και με λιγες εξαιρεσεις ειναι αγενεις.

ΥΓ Αν και δεν εχω δει πολλους Ισραηλινους τουριστες εχω κι εγω την εντυπωση πως ειναι ο πιο σαματατζης λαος.

 

[Ivana]

συμφωνό απόλυτα μαζί σου στο πρώτο μέρος του ποστ σου, είναι πολλοί οι παράγοντες και μάλιστα αυτοί που ανέφερες είναι και βασικοί και πιο σημαντικοί.

Για το δευτερο δεν ξέρω, δεν έχω εμπειρίες, αλλά θα ήθελα να πω για τους Σέρβους με τους οποίους έχω, ότι μπορούν να είναι πολύ δύσκολοι, ειδικά αν ανήκου στην κατηγορία-γρούπ, μασ- τουρισμός, λιγα λεφτά= πολλές προσδοκίες. (ειδικά από Βόιβοδινα- όλος παραδόξως έχουν λεφτά και νότια απ το Νις)
Άλλη κατηγορία είμαι εγώ η ίδια

Ενώ από πολλούς απ'το χώρο έχω ακούσει τα χειρότερα για τους Ολλανδούς.

 

[hypatia]

Όντως με τους Ισπανούς μας μπερδεύουν πολύ στο εξωτερικό και αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατι μοαζουν τα χαρακτηριστικά μας αλλά και λόγω γλώσσας, όπως ειπώθηκε παραπάνω. Αν κάποιος δε γνωρίζει ούτε Ελληνικά ούτε Ισπανικά και ακούσει έναν Έλληνα και έναν Ισπανό αντίστοιχα θα νομίζει οτι μιλούν την ίδια γλώσσα. Αυτό συμβαίνει γιατί οι δυο γλώσσες έχουν παρόμοιο ηχόχρωμα και ρυθμό αλλά το βασικότερο είναι οι ήχοι του "δ" και του "θ" που τους κανει να το πιστευουν αυτό μιας και δεν υπάρχουν σε σχεδόν καμια άλλη ευρέως ομιλούμενη γλώσσα.
Περιστατικό στο Εδιμβούργο¨οπου σε ένα εστιατόριο μια κυρια φινετσάτη γύρω στα 60 απο το διπλανό τραπέζι γυρνάει στο δικο μας και εκεί που πήγαινα να δαγκώσω το burger...διαλογος:
-Excuse me, are you from Spain? I love the sound of your language! You see, I am a music teacher.
(μου πεφτει το burger απ'τα χέρια)
-We are not from Spain, I'm afraid.
(παθαίνει ντουβρουτζά)
-Not from Spain? Ouh, then where are you from?
-We speak Greek. (της λέω με περηφάνια)
-??????? (έχει μείνει σα να μην καταλαβαίνει τι της λέω!)
-GREEK (της φωνάζουμε όλοι μαζί). From GREECE! Southern Europe! Close to Italy! Plato, Aristotle, The Acropolis!!!
- Ouh, I see.
(χαμογέλασε και γυρισε το κεφάλι της αλλά ακόμα πιστεύω ο,τι δεν πολυκατάλαβε)

Τουναντίον στη Γερμανία που κρατάω μικρό καλάθι συνήθως, μας καταλάβαιναν οι περισσότεροι και μάλιστα με έκπληξη πέφταμε και πάνω σε ανθρώπους που μας έβλεπαν και σαν ημίθεους-μην πω Θεους και άλλους που ήξεραν μέχρι και Ελληνικά (μια κυρία συγκεκριμενα που γνωρίσαμε στο Βερολίνο ήξερε Ελληνικά και Αρχαια Ελληνικά μέχρι που ήθελε να μας πάρει και στο σπίτι της για καφέ).

Όντως, κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός αλλά παίζει και ρόλο το back round του.
Πάντως, με τη μέχρι στιγμής εμπειρία μου (χωρίς να εργάζομαι στον τουρισμό αλλά απο απλή παρατήρηση και μόνο) οι Αγγλοι τουρίστες μου είναι αντιπαθέστατοι (τουλάχιστον οι περισσότεροι). Πίνουν απίστευτα πολύ, είναι τσαμπατζήδες και άξεστοι και γενικά ασυμάζευτοι.
Γάλλους και Γερμανούς έχω συναντήσει συμπαθέστατους και συγκροτημένους ανθρώπους που ξέρουν γιατί έρχονται στην Ελλάδα και δεν επηρεάζονται απο προπαγάνδες τύπου "οι Έλληνες είναι μπαταχτσιδες και αγράμματοι". Βέβαια, ειδικά οι Γερμανοί (και ιδιαίτερα αυτοί που ερχονται Ελλάδα για ήλιο και θάλασσα επειδή εκεί δεν έχουν-και διέπονται απο κομπλεξισμό) κάποιες φορές νομίζουν οτι είναι πραγματικά η εκλεκτή και ανωτερότερη φυλή και συμπεριφέρονται απο άσχημα εως πολύ άσχημα.
Αμερικάνους τουρίστες πού είδατε ρε παιδιά τα τελευταία χρόνια??? Με το μεγενθυτικό δεν τους βλέπουμε πλέον?
Οι Σέρβοι είναι φοβεροί. Χαλαροί και μας λατρεουουν .
Οι Βορειοευρωπαίοι (δεν μπορώ πραγματικά) αδιάφοροι, έως και ενοχλητικοί με ένα ύφος μπλαζέ και με το tablet στο Κάθισμα (παραλία Λευκάδας). ήμαρτον. Είχα ακούσει μια φορά ένα Σουηδό να κατσαδιάζει μια κοπέλα σερβιτόρα και να της λέει οτι αυτός δίνει τα λεφτά και αυτή πρέπει να του φιλάει τα πόδια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που νομίζουν οτι μας ξεχρεώνουν και μας ταϊζουν, οι αγένια τους δεν έχει όρια.

Πάντως, δε θεωρώ οτι οι Έλληνες είμαστε απο τους χειρότερους τουρίστες αλλά ούτε και απο τους χειρότερους επαγγελματίες. Απλά μερικά περιστατικά είναι κραυγαλέα και χαλούν και τη φήμη των υπολοίπων (Και τα περισσότερα κακώς κείμενα φυσικά ξεκινούν απο το ΥΠ. Πολιτισμού. Όταν λοιπόν αυτό δεν έχει στοχευμένη δράση να κάνει την Ελλάδα all year προορισμό-και ας μη μιλήσω και για καμπανιες τύπου "GREECE IS KEFI"- φωστήρες!- τι να σου κάνει ο εστιατορας που υπερκοστολογεί για να βγαλει το χειμώνα?-καλά, δεν είναι όλοι αθώες περιστερες!!!)

 

[anny]

Στα ταξίδια μας στην Ευρώπη αλλά και στη χώρα μας, μακράν οι χειρότεροι για μένα τουρίστες που έχω συναντήσει, είναι οι Ιταλοί.

Ειδικά στα νησιά μας. Αυτή τη βαβούρα τους δεν την αντέχω με τίποτα. Νομίζουν ότι είναι μόνοι τους και μπορούν να συμπεριφέρονται όπως τους κατέβει.

Οι Γάλλοι που έχω συναντήσει είναι ευγενικοί και ήσυχοι.

Οι Αμερικανοί συνήθως είναι πιο εξωστρεφείς και αν το μέρος τους αρέσει συμπεριφέρονται σα μικρά παιδιά.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν Αμερικανό στη Σαντορίνη, ο οποίος βρισκόταν στην άκρη της καλντέρας κοιτάζοντας τη θέα και για ώρα έβγαζε μικρές συνεχόμενες κραυγές, γυρίζοντας κάθε τόσο πρός τη γυναίκα του και προτρέποντάς τη να πάρει μέρος στη χαρά του.

Όσο για το θέμα ότι μας μπερδεύουν με τους Ισπανούς, το "χειρότερο" που μας έχει τύχει είναι να μας περάσουν για Ισπανούς στην.... Ισπανία.
Απλά, μας πέρασαν για τους άλλους Ισπανούς. Αυτούς που προσπαθούν να μιλήσουν καστεγιάνικα και δεν τα καταφέρνουν και πολύ καλά.

 

[Yorgos]

Άιντε κι εγώ ως άνθρωπος του τουρισμού (ας πούμε). ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως τα παρακάτω είναι όλα γενικεύσεις, προφανώς και δεν μεθάνε όλοι οι Ρώσοι ούτε σε πνίγουν στις αγκαλιές μόλις πεις ότι είσαι Έλληνας όλοι οι Αυστριακοί. Αλλά μέσες-άκρες υπάρχουν κάποια μοτίβα συμπεριφοράς, που φυσικά δεν είναι απόλυτα.

Οι χειρότεροι:
1. Ρώσοι. Ακόμη και οι πλούσιοι είναι συνήθως εξαιρετικά χαμηλού μορφωτικού επιπέδου (νεόπλουτοι), κιτσάτοι και φυσικά μεθύστακες. Σου φωνάζουν δε σου μιλάνε, κι από ξένες γλώσσες γιοκ. Που και να τις μιλούσαν δηλαδή δε θα τις καταλαβαίναμε, με 30 κιλά βότκα κατανάλωση ημερησίως ο καθένας. Λυπάμαι τους Κουβανούς που έχουν να κάνουν με Ρώσους τουρίστες καθημερινά. Κι αυτή η ειρωνία για οτιδήποτε κομουνιστικό είναι γελοία πια, το καταλάβαμε, δε σας άρεσε ο κομουνισμός, αυτό το να φτύνουν όλα τα κάδρα του Τσε και να δείχνουν τα τέτοια τους στις φωτογραφίες του Κάστρο είναι τουλάχιστον κομπλεξισμός. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στα ρωσοπορνίδια που φέρνουν μαζί τους κάτι κοιλαράδες "επιχειρηματίες" σε κάτι εκθέσεις πούρων, εκθέσεις τέχνης, αγώνες φόρμουλα, διεθνή αθλητικά γεγονότα κλπ: το να' σαι πόρνη στη δουλειά δεν είναι κακό (κάθε άλλο, μου φαίνεται και δύσκολη δουλειά και χρήσιμη και δε βρίσκω και ηθικό κώλυμα αν είναι επιλογή τους), αλλά πόρνη στην ψυχή είναι πολύ αντιαισθητικό. Ειλικρινά θέλω να μάθω Ρώσικα για να τους καταλάβω, ειδικά τους ελιτίστες της Ρωσίας.

2. Κινέζοι: Θεοβρώμικοι. Σε δύο ώρες κάνουν το λεωφορείο βόθρο, κυρίως διότι έχουν μάθει να τα πετάνε όλα κάτω (μασημένα νύχια, μίξες, σακουλάκια από πατατάκια) και επειδή φέρνουν δικά τους φαγητά (στιγμιαία νουντλς ας πούμε) τα οποία και ξεφορτώνονται όπου βρουν. Πλήρης αδιαφορία για οτιδήποτε ιστορικό, καμία πειθαρχία (δεν ξέρουν τι θα πει ουρά, έρχομαι στην ώρα μου, τραβάω καζανάκι) και ΦΟΒΕΡΗ φασαρία, οι άνθρωποι είναι πέντε φορές πιο θορυβώδεις από τους Ιταλούς (που τουλάχιστον το κάνουν με μια φινέτσα, ένα μπρίο, μια μετροσεξουαλ-χαζοχαρουμενιά, ένα στιλ ρε παιδί μου). Α, στο λεωφορείο θέλουν να βλέπουν συνέχεια ταινίες, αλλά πρέπει να έχουν βασικά πολύ ξύλο (Τσάκι Τσαν και φάπες) και τα αστεία να είναι όλα με κλανιές. Στα θετικά, αγοράζουν σα γκόμενες, δεν αφήνουν τίποτε που αν μην αγοράσουν, οπότε αφήνουν συνάλλαγμα τουλάχιστον. Τραγική περίπτωση μαζικού τουρισμού, σε πολιτιστικό, οικολογικό και... πονοκεφαλικό επίπεδο.
Το γιατί ταξιδεύουν κατά 80% μόνο άντρες δεν το έχω καταλάβει. Οι businessmen της Κίνας (ο Θεός να τους κάνει) είναι ό,τι πιο γύφτικο έχω δει. Σε ένα συνέδριο στην Ισπανία είχαμε έναν αποκλειστικό αντιπρόσωπο τεράστιας εταιρείας που σκούπιζε τη μύτη του στις κουρτίνες του συνεδριακού κέντρου (και είχε και συνεχή καταρροή), ενώ ένας άλλος όταν έχεζε πέταγε τα κωλόχαρτα από το φωταγωγό (με αποτέλεσμα να προσγειώνονται στη ρεσεψιόν!).
Κλασικό παράδειγμα κοινωνίας που πετάχτηκε από τον τρίτο κόσμο στον πρώτο (για ένα κομμάτι του πληθυσμού τουλάχιστον) αλλά λόγω απαράδεκτης παιδείας (ούτε τα βασικά μαθηματικά δε μαθαίνουν, δεν μπορούν να κάνουν πρόσθεση) δεν μπορούν τα παλικάρια. Για να αντιγράφουν, να βάζουν το μισό πληθυσμό να δουλεύει σε συνθήκες γκουλάγκ και να πουλάνε φτηνές απομιμήσεις καλοί είναι, αλλά ουδεμία σχέση με τη γιαπωνέζικη κουλτούρα και φινέτσα. Μου έχει κάνει εντύπωση και πόσα λίγα ξέρουν για την ίδια τους τη χώρα, τρομακτική άγνοια. Δυστυχώς είναι το μέλλον και πρέπει να τους ανεχτούμε. Αν κυβερνήσουν αυτοί τον πλανήτη θα παρακαλάμε να μας φέρουν πίσω τον Μπους...

3. Ισραηλινοί. Οι πιτσιρικάδες που μόλις τελείωσαν το στρατό (και πάνε μόνο σε φτηνές χωρές, οι μεσαίες και ακριβές είναι του σατανά), μεθάνε, είναι αγενείς και ταξιδεύουν σε γκρουπ των 10 ανδρών με διαγωνισμό ποιος θα ξοδέψει λιγότερα σε εικοσάμηνο ταξίδι, γενικώς αντιπαθητικοί και ανιαρά προβλέψιμοι. Οι μεγαλύτερες ηλικίες είναι σαφώς πιο ενδιαφέρουσες, με αξιόλογες εμπειρίες και ωραίες συζητήσεις, αλλά ο κοινός παρονομαστής είναι ένας: τσιγγουνιά και καχυποψία με διάθεση για καβγά μονίμως. Παζαρεύουν ακόμη και την τιμή της τηγανιτής πατάτας, να πληρώσουν 0,03$ λιγότερα σε μια γιαγιά της Βολιβίας για ένα περιδέραιο ή να τους κάνουν έκπτωση μισό ευρώ στο γέμισμα ρεζερβουάρ στην Αιθιοπία. Ε, ντροπή.

4. Αργεντίνοι: Καλά παιδιά, κοινωνικά, αλλά... εμείς τι φταίμε; Χαζές απορίες (γιατί οι αγελάδες σας έχουν κέρατα; ξέρεις πού πέφτει η Αργεντινή; γιατί το γκαζόν είναι πιο πράσινο εδώ απ' ό,τι στην Αβάνα; Γιατί δεν έχετε ελέφαντες αφού είναι τροπική χώρα; ), δεν καταλαβαίνουν, σαν να μιλάς σε πεντάχρονα είναι κι εγώ δεν είμαι νηπιαγωγός, η υπομονή δεν είναι το φόρτε μου. Στην αρχή νόμιζα πως Κουβανοί, Μεξικανοί, Παναμέζοι, Περουβιανοί υπερέβαλαν στις ιστορίες για τους Αργεντίνους τουρίστες, αλλά όταν μου 'λαχε να δουλέψω με γκρουπ από το αρτζεντίνα τα είδα όλα. Δεν μπορούν τα παλικάρια, πρέπει να τους τα γράφεις. Τα παραπάνω περιέργως ισχύουν μόνο για τους πορτένιος, τους οποίους και κοροϊδεύουν και οι υπόλοιποι Αργεντίνοι. Άλλο μείον είναι πως η νομεκλατούρα τους είναι απίστευτα σωβινιστική και σνομπ, ενοχλητικοί τύποι. Αλλά είναι κοινωνικοί και μάλλον και οι πιο αγγλόφωνοι λατινοαμερικάνοι κι ένα χαβαλέ τον έχουν, συν ωραίες γυναίκες. Δε βαριέσαι ποτέ, είτε λόγω χαβαλέ είτε λόγω βλακείας/άγνοιας των στοιχειωδών.

5. Πλούσιοι Ινδοί: Ό,τι είπαν και οι προηγούμενοι, επειδή έχουν 30 υπηρετικά δουλικά σπίτι τους, νομίζουν ότι έχουμε όλοι όρεξη να ακούμε εντολές. Θυμάμαι έναν που με πέρασε για σερβιτόρο του, όλο με έστελνε να του φέρνω κοκα-κόλες, χαρτοπετσέτες, να σκουπίσω κάτι παγωτά που του πέσανε, κλπ. Του είπα "διερμηνέας είμαι κύριε, όχι tea wallah" και μου' πε "ό,τι σε πληρώνω είσαι, όταν βγάλεις όσα λεφτά όσα κι εγώ, θα μου κάνεις υποδείξεις". Τον "παρέδωσα" σε άλλη συνάδελφο που μέσα στην ίδια μέρα έβαλε τα κλάμματα επειδή της είπε "δε σε βλέπω να ξεφεύγεις από τη φτώχεια σου ποτέ, δε σου κόβει και πολύ". Και δεν είναι μοναδική περίπτωση, εξαιρετικά αγενείς οι πλούσιοι. Στα ταξίδια μου στην Ινδία είχα τελείως άλλη αντιμετώπιση από έναν λαό ευγενικό, στωικό, χαμογελαστό. Μάλλον ο πλούτος και η ευτυχία δε συναντήθηκαν στην Ινδία κι επειδή δυστυχώς ταξιδεύουν μόνο κάτι ξιπασμένοι πλούσιοι (με σπουδές σε κάτι Λονδίνα και Βοστόνες, εκεί δεν τους έμαθαν τρόπους; ), δημιουργούν κακή εντύπωση για ένα λαό που γενικώς είναι ταλαντούχος, αξιέπαινος κι αξιαγάπητος.

6. Ολλανδοί. Δεν με ενοχλούν, τους βρίσκω έξυπνους και διαβασμένους, πολυταξιδεμένους...αλλά πολλή τσιγγουνιά ρε αδερφάκι μου. Για τους Σκωτσέζους λένε (που δεν το έχω διαπιστώσει), αλλά οι Ολλανδοί έχουν καβούρια στην τσέπη. Γίνεται να είσαι μεγαλοδικηγόρος και να παίρνεις το μενού των 5 ευρώ και να το επιστρέφεις επειδή η κοκα-κόλα είναι των 250ml κι όχι των 300; Είναι και πολύ ψηλοί, δε χωράνε πουθενά και γκρινιάζουν. Πολύ προχώ στη σκέψη, αλλά έχουν μια μιζέρια στην τσέπη που στο τέλος σε χαλάει. ΚΑτά τα άλλα πάντως, πάρα πολύ άνετοι και πρωτοπόροι σε πάρα πολλά θέματα, χαίρεσαι να συζητάς.

Οι καλύτεροι:
1. Άγγλοι κάποιου επιπέδου (π.χ. σε υπερατλαντικά ταξίδια, γκρουπ ειδικού ενδιαφέροντος) και συνήθως κάποιας ηλικίας. Ανοιχτοχέρηδες, υπεύθυνοι, τζέντλεμεν, φοβερός αυτοσαρκασμός, δείχνουν ενδιαφέρον, διαβασμένοι, με πολύ καλή γνώση των περιορισμών που θα βρουν στη χώρα που θα πάνε. Είχα γκρουπ στο Περού που μάζεψε χρήματα για τα θύματα κατολίσθησης στη χώρα και έχασαν μέρα από το πρόγραμμά τους προκειμένου να συζητήσουν σε ποια οργάνωση θα έπρεπε να τα δώσουν ώστε να πάνε εκεί που υπάρχει ανάγκη. Μου έκανε εντύπωση πως δεν τα έδωσαν οι ίδιοι, δεν ήταν δηλαδή το κλασικό "να τα δώσω για να έχω την ικανοποίηση να δω τον άλλον να με ευχαριστεί". Στην Κούβα τους θεωρούν τους καλύτερους τουρίστες και όχι άδικα, οι Κουβανοί οδηγοί και ξεναγοί πλακώνονται για το ποιος θα τους αναλάβει (το αντίθετο με τους Αργεντίνους που πρέπει να έχουν την εντύπωση ότι το φιλοδώρημα είναι ποινικοποιημένο στην Κούβα). Κρίμα που στην Ελλάδα, την Ισπανία κλπ μας έρχεται κυρίως (αλλά όχι αποκλειστικά) η πλέμπα, δεν είναι έτσι οι άνθρωποι.

2. Γερμανοί: Σοβαροί, πειθαρχημένοι, απαιτητικοί, ευχάριστοι γενικώς και παρότι πίνουν δεν τα κάνουν λαμπόγυαλο, υπάρχει ένας αυτοέλεγχος. Ειδικά οι μεγάλες ηλικίες είναι απόλαυση. Πιθανότατα ο λαός με το μικρότερο σωβινισμό στην Ευρώπη, είναι πολύ συγκρατημένοι στο τι θα πουν για τη χώρα τους. Μονίμως διαβάζουν στα ΜΜΜ, γενναιόδωροι, το εκτιμούν αφάνταστα αν μιλάς τη γλώσσα τους, έχουν απαίτηση από καλό σέρβις κι αν το βρουν το εκτιμούν. Λαός που δε φοβάται να κάνει (δικαιολογημένα αλλά κόσμια) παράπονα και να εκθειάσει αν μείνει ευχαριστημένος.

3. Αμερικανοί: "Γεια σας" να τους πεις, πέφτει φιλοδώρημα. ΠΟΛΥ ευγενείς, αρκετά αδαείς, εντυπωσιάζονται εύκολα, ολίγον παρλαπίπες, αλλά πολύ κοινωνικοί. Πάντα προσέχουν να ακούσουν, σφουγγάρια στις πληροφορίες, εύκολοι στο φαγητό, πολύ προσιτοί, ακόμη κι αν έχεις να κάνεις με δισεκατομμυριούχο. Φοβερό το πώς "τσιμπάνε" ένα ταλέντο, βροχή οι προτάσεις για δουλειά αν βρουν κάποιο καλό χορευτή, καλό μάγειρα, πολύγλωσσο, το μάτι τους κόβει για μπίζνες και πολύ αξιοκράτες, αλλά απαιτούν αποτελέσματα, the job has to get done. Κι όταν γίνει done, τα μπόνους πέφτουν βροχή. Μακάρι να είχαμε περισσότερους. Και σε προσωπικό επίπεδο τους βρίσκω πολύ συμπαθείς. (Εξαίρεση οι Εβραίοι Αμερικανοί που είναι ό,τι αντιπαθέστερο έχω συναντήσει, κι από τσιγγουνιά δεν το συζητάμε... Λες και πάνε επίτηδες να τσακωθούν από την ώρα που ξύπνησαν με όλους, από την καμαριέρα μέχρι τον οδηγό.)

4. Ισπανοί-Ιταλοί: Ευχάριστοι τύποι ρε παιδί μου, χαίρεσαι να μιλάς μαζί τους. ΟΚ, κάνουν λίγη φασαρία (οι Ιταλοί περισσότερο), αργούν λίγο (οι Ιταλοί περισσότερο), αλλά κάθεσαι να φας και δε νιώθεις ότι είσαι με πελάτες, λες και βγήκες με παλιούς φίλους να κάνεις χαβαλέ και να μοιραστείς ιστορίες. Οι Ιταλοί λίγο πιο κουτοπόνηροι και πιο ασόβαροι, αλλά συμπαθείς. Δεν αφήνουν τα πολλά λεφτά, αλλά χαλάλι τους γιατί είναι ωραίοι. ΔΕΝ είναι γύφτοι, πολύ ξύπνιοι, οι Ιταλοί λίγο επιφανειακοί, οι Ισπανοί έχουν φοβερό κώλυμα με τη γλώσσα.

5. Έλληνες: Αν βγάλω τις ηλικίες 40-60 (ειδικά τις γυναίκες), εγώ σε γενικές γραμμές τους συμπαθώ. Όταν ταξιδεύουν πάνε να περάσουν καλά, κάνουν χαβαλέ, τους ενδιαφέρει να μάθουν. Ψωνίζουν πολύ (και ηλιθιωδώς πολλές φορές, αυτό το βλάχικο "πήγα να ψωνίσω κυρίως κι αν περισσέψει χρόνος θα δω και τη χώρα που πήγα"), υπάρχει μια γενική καχυποψία (λογικό, έχουν να κάνουν με τους χειρότερους του κλάδου στην Ελλάδα), αλλά ειδικά οι νέες γενιές είναι πολύ ωραίοι, πολύ κοντά σε Ισπανούς και Ιταλούς. Έχουν και τα στραβά τους, αλλά τους αγαπάμε. Στο 40-60 βλέπω ένα απίστευτο ποσοστό δυστυχισμένων ζευγαριών, δεν το έχω δει σε κανέναν άλλο λαό, φοβερή γκρίνια, μουρμούρα, αποτυχημένοι γάμοι που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν κατέληξαν σε διαζύγιο να ησυχάσουν κι αυτοί κι εμείς. Χρήζει μελέτης η γενιά αυτή....

6. Σκανδιναβοί: Πολύ μου αρέσουν, συνεννοούμαι μια χαρά. Αν σου πουν ότι θέλουν 2, θελουν 2, πάει και τελείωσε, ούτε 3 ούτε ένα. Ακριβείς σε όλα, σοβαροί, υπεύθυνοι, οι Σουηδοί πιο ευχάριστοι οι Δανοί πιο μονόχνωτοι, αλλά πάντα ευγενείς.

7. Γιαπωνέζοι: Γουι λαβ Νίπον. Δεν ομιλώ τη γλώσσα, οπότε δεν έχω ολοκληρωμένη άποψη, αλλά τους θαυμάζω. Έχουν πολλά θέματα, αλλά πάνω απ' όλα είναι καλοί 'ανθρωποι, αγαθοί, που νιώθουν "ασφάλεια" όταν έχουν ένα ντόπιο δίπλα τους, προσπαθούν να μην προσβάλλουν και γίνονται αστείοι όταν προσπαθούν να προσαρμοστούν (σε αντίθεση με τους Κινέζους που δεν προσπαθούν και δεν τους νοιάζει), όταν "λυθούν" είναι πολύ ωραίοι. Φοβερή παιδεία. Δεν υπάρχει το φιλοδώρημα στη χώρα τους, αλλά επειδή τους έχουν πει ότι αλλού υπάρχει, το δίνουν. Πολύ ενδιαφέροντες τύποι με φοβερή κουλτούρα και αν ανοιχτούν κάνεις καταπληκτικές συζητήσεις από το σινεμά και την αρχιτεκτονική μέχρι την κουζίνα και τα ταμπού. Δεν τους βαριέμαι ποτέ, δυστυχώς έχω λίγα πάρε δώσε σε επαγγελματικό επίπεδο. Απίστευτα παρατηρητικοί, κόβει το μάτι τους.

8. Βραζιλιάνοι: Ωραίοι τύποι... κάτι σαν τους Ιταλούς αλλά χωρίς την κουτοπονηριά, με ολίγον κιτς αλλά πραγματικά καλοί άνθρωποι, ευχάριστοι, απλοί. Εκατομμυριούχοι που πάνε να παίξουν μπάλα ξιπόλιτοι σε αλάνα με ινδιανάκια, σύζυγος υπουργού που τρώει "βρώμικα", εργοστασιάρχης που θέλει να έρθει σπίτι μου να δει σε τι αχούρι μένω. Τους λατρεύω, ευχάριστος λαός και πολύ ξύπνιος, ακομπλεξάριστος, τα παίρνουν όλα χαλαρά. Ίσως οι πιο ακομπλεξάριστοι πλούσιοι του κόσμου.

9. Αυστριακοί: Ο ορισμός του καλού τουρίστα. Απίστευτα φιλέλληνες (αναλογικά με τον πληθυσμό τους είναι οι πρώτοι τουρίστες στην Ελλάδα εδώ και πάρα πολλά χρόνια), χαλαροί (δεν έχουν καταπιεί το μπαστούνι των Γερμανών, πλην των Βιεννέζων που έχουν ένα τουπέ), ξέρουν τι περιμένουν, δείχνουν μια φοβερη στωικότητα στις αναποδιές, χαμογελάνε. Αν πέσεις και σε τίποτε βλάχους που κάνουν και γιόντλινγκ, σούπερ. Λατρεύω τους παπούδες τους, 80 χρονών και ταξιδεύουν, κάνουν τρέκιγκ, ορειβασία, λένε ιστορίες από την Αφρική, πετάνε και κανενα σόκινγκ. Οι ιδανικοί παππούδες αν είναι μεγάλοι σε ηλικία, συμπαθέστατα παιδιά όταν είναι νέοι. Ήσυχοι και με σεβασμό. Α, δεν μπορούν τη φασαρία, αυτό είναι πρόβλημα.


Και μια ειδική παράγραφος για τους Γάλλους, που δεν ανήκουν ούτε στην θετική ούτε στην αρνητική κατηγοριοποίηση: Είναι σνομπ, είναι μονόχνωτοι, έχουν σοβαρό πρόβλημα επικοινωνίας (δεν μιλάω για τη γλώσσα, ακόμη και μεταξύ τους δυσκολεύονται να εκφραστούν, κάτι τρέχει με τα παιδιά, τους δέρνουν στο σχολείο; ), έχουν ένα θέμα με την καθαριότητα (πλύσου ρε μεγάλε, σε λεωφορείο με άλλους 20 θα μπεις, μην είσαι γύφτος) και δεν τους συμπαθώ. Αλλά τους εκτιμώ, που είναι άλλο πράγμα από τη συμπάθεια. Πολλή κουλτούρα, καλό κριτήριο, δεν τους ξεγελάς, είναι πολύ άδικοι πολλές φορές, αλλά έχουν μόρφωση και φαίνεται ακόμη και στα χαμηλά στρώματα. Ανιπαθητικοί (για μένα) αλλά ξεχωριστοί.

Και μπόνους οι Πολωνοί: Καλά παιδιά δε λέω, αλλά τι κόλλημα είναι αυτό με την εκκλησία; Σταμάτα να προσκηνύσουμε, "α εμείς είμαστε ζευγάρι, αλλά επειδή δεν είμαστε παντρεμένοι μη μας δίνεις διπλό κρεβάτι, δεν είναι σωστό, θα νομίζουν στο ξενοδοχείο πως κάνουμε προγαμιαίο σεξ", "γιατί δε φοράς σταυρό εσύ;" και μια έκφραση τρόμου απέναντι σε οτιδήποτε κομουνιστικό. Θυμάμαι ένα γκρουπ που είχε αναλάβει μια φίλη Πολωνέζα (αντικαστρική κιόλας) που παντρεύτηκε και ζει στην Αβάνα, όπου όταν τους είπε ότι θα σταματούσαν να δουν το μαυσωλείο του Τσε ο παππάς τους γκρουπ είπε πως θα αφόριζε όσους μπουν μέσα, μερικοί της είπαν ότι είναι κομουνίστρια ("αλλιώς γιατί μένεις εδώ;") και όταν τους είπε ότι θέλει να της υπογράψουν ότι όντως δε θέλουν να πάνε στο μαυσωλείο για να μην έχει μετά αυτή πρόβλημα με τον εργοδότη της, φοβήθηκαν και νόμιζαν ότι θα τους έβαζαν φυλακή και ξαφνικά οι μισοί δέχτηκαν να μπουν στο Μαυσωλείο... Μια άλλη φορά πέτυχα μια παρέα από 4 ζευγάρια Πολωνών (νέοι άνθρωποι, ούτε 25 δεν ήταν) που δεν τους άρεσε η Κούβα διότι ο κόσμος χορεύει "σαν να είναι πορνοταινία" και μέχρι και "δύο σερβιτόροι αγγίζονταν μεταξύ τους, αυτός της έπιασε τα οπίσθια μπροστά μας, αμέσως μόλις μας πήρε την παραγγελία", με βλέμμα σοκ η περιγραφή. Πάντως φιλικοί, ευγενικοί και παρότι πότες ελέγχονται. Αθώους τους βρίσκω γενικώς, δεν φαίνεται να έχουν πονηριά, αλλά πάλι δεν μιλάω τη γλώσσα.

 

[maltakias]

Όπως εύκολα μπορούμε να διαπιστώσουμε,οι απόψεις που έχουν ακόμα και επαγγελματίες του χώρου γύρω από τους τουρίστες του κόσμου είναι σαν τη μέρα με τη νύχτα.

 

[traveladdict]

Άιντε κι εγώ ως άνθρωπος του τουρισμού (ας πούμε).

Δεν θα μπορούσες να τα πεις καλυτερα yorgos.
Και γω σαν άνθρωπος του τουρισμού συμφωνώ 100% μαζί σου.
Και μάλιστα με τη ίδια σειρά!
Λίγο για τους Αργεντίνους διαφωνώ, αλλά σε γενικές γραμμές έπεσες μέσα. Ειδικά για τις ελληνίδες 40 - 60 χρόνων... Έχω δει και ακούσει τα απίστευτα.

 

[Rosa Mundial]

Οι Αμερικάνοι έχουν το καλό ότι όπου πάνε θέλουν να δοκιμάσουν ό,τι τοπικό προϊόν κυκλοφορεί! Βεβαια, στο τέλος θα καταλήξουν πάλι στα Mc Donalds και τα Starbucks, αλλά θα έχουν φάει τζατζικια, σουβλακια, παστουρμαδες, θα έχουν χορεψει συρτακι.Ειναι όντως αθεραπευτα φωνακλαδες! Θυμαμαι παρεα γυναικών κλασικών αμερικανίδων στη Ρωμη να έχει σηκωσει όλο το εστιατόριο στο πόδι και να μην το βουλώνει με τίποτα! Φωνακλαδες ειναι και οι Φιλιππινεζοι, αλλα φταιει απλα η γλωσσα τους. Οι Αμερικανοι το κανουν επιτηδες

Οι Ισπανοι δεν το κανουν επιτηδες που μιλουν μονο Ισπανικα. Οντως δε μπορουν να συνεννοηθουν σε αλλη γλωσσα.

Οι Γερμανοι ειναι εκνευριστικα πειθαρχημενοι και μαλλον καχυποπτοι, ξερουν εκ των προτερων τι θα κανουν με καθε λεπτομερεια και δεν παρεκκλινουν. Εχω δει παρεα 7 ατομων Γερμανων στην Πλακα να παραγγέλνουν σε ταβερνα απο μια χωριατικη ο καθενας! Ενα τραπεζι με 7 χωριατικες και 2 κανατες νερο!

 

[jimp]

Για τους ουγγρους ποια ειναι η αποψη σας?

Γιατι στο προσφατο ταξιδι μου,μου φανηκαν πολυ απελευθερωμενοι,χαλαροι,φιλικοι.