Ω, ναι! Και εμένα μου λείπουν πολύ εκείνα τα καλοκαίρια, διακοπές με οικογένεια. Έχει γέλιο που τότε με θυμάμαι να παρακαλάω να μεγαλώσω και να πηγαίνω διακοπές μόνη μου...Και τελος και το καλυτερο....Μου λειπουν τα καλοκαιρια που καναμε με την οικογενεια μου τη δεκαετια του 80 και του 90.Μια βδομαδα διακοπες σε ενα νησι,απο τις αναμνησεις που βλεπεις τωρα πια μονο σε τιποτα διαφημισεις Αμιτα ή σε καμια ταινια.Εγω στην εφηβεια μου με τα αδελφια μου μαζι,τζιτζικια και ηλιος,η αλμυρα στα σωματα μας,τα καλαμαρακια μετα το μπανιο, υπνος,απογευματινο μπανιο,βολτα και παλι φαγητο.Τζιτζικακια ξανα,γατουλες,γριουλες στα μαυρα και γαιδουρακια,η Ελλαδα πρωταθλητρια το 87 στο μπασκετ,παιχνιδι παιχνιδι παιχνιδι...Ουτε τηλεοραση,ουτε φειςμπουκ ουτε τιποτα.
Γραφω τοσο πολυ ομως δεν υπαρχουν λεξεις να αποδωσω αυτο που νοιωθω.και αυτο το κανει τοσο ξεχωριστο
Ρε Kostis, κυριάρχη ανάμνηση είναι. Όχι αγαπημένες αναμνήσεις. Δηλαδή μία ανάμνηση. Και διαβάζουμε όλο αυτό...:Aγαπημενες αναμνησεις...χμμμ
Ειδικά απο την Πόλη, δεν έχεις και πολλές κυρίαρχες αναμνήσεις, μόνο 3....!!!Στα νησια Πι Πι,πρωτη νυχτα μου ειμαι στην παραλια και εχει το απολυτο σκοταδι τα αστερια φαινονται καθαροτατα κ καπου στη θαλασσα στο βαθος να βλεπω ενα φως αχνο..Δεν ξερω απλα καθομουν κ χαζευα την ηρεμια και την δυναμικη του τοπιου.
Νεα Υορκη..Πολλες φορες ενοιωθα σαν να επαιζα σε ταινια (και επαιρνα φωτο απο μερη και γωνιες που εχουν γυριστει ακομα κ οι πιο ακυρες ταινιες,σινεφιλ γαρ)
Παρισι.Η στιγμη που βγηκα απο το μετρο της πλατειας Κονκορντ κ αντι για τον οβελισκο στριβοντας το κεφαλι μου ειδα τον πυργο του Αιφελ για πρωτη φορα στη ζωη μου και εμεινα να τον κοιταω
Πραγα...Κρυο και εγω να πινω στο πλαι μιας γεφυρας ενα ζεστο κρασακι με κανελα (πολυ γευστικο)
Ισπανια...Η Σανγραδα Φαμιλια στην Βαρκελωνη.Επιβλητικη,αξεπεραστη και το μονο μερος που πηγα να το ξαναχαζεψω.Γενικα οταν ηρθα Αθηνα ειπα στους δικους μου οτι μετακομιζω εκει.(κριμα που δεν το εκανα)
Μαδριτη...Βραδυ μεσα σε ταπας μπαρ να ειναι μεσα στα σκουπιδια και οταν ρωτησα τι γινεται πηρα την απαντηση οτι "Οσο πιο βρωμικο το πατωμα -κουκουτσια ελιων,τσιγαρα χαρτοπετσετες κλπ- τοσο πιο πολυ ειναι καλο το μαγαζι γιατι φαινεται οτι περναει πιο πολυς κοσμος απο κει" (περιεργο αλλα ειχε το γελιο του)
Λισαβονα...Το μνημειο των Εξερευνητων κοντα στο Belem..Ποσο επιβλητικο
Λονδινο...το Μουσειο της Μανταμ Τισο...αξιζει τρομερα αλλα την καρδια μου εκλεψε το τρενακι που ειχε
Κεμπεκ...η καταβαση με ελκυθρο 2 δολαρια η φορα..Πολυ γελιο στους -10 βαθμους και να βλεπω τεραστια κομματια παγου να περνανε απο τον ποταμο του Αγ.Λαυρεντιου
Μοντρεαλ..πολυ σοφιστικε πολη.Θα μου αρεσε να μενω εκει αν δεν ειχε τοσο κρυο
Τοροντο..χμμ λιγο περιεργο αυτο αλλα θυμαμαι να ειμαστε με χοντρο παλτο και γαντια,κοντα στο CN Tower και σκαει μυτη απο μια Καναδη με κοντομανικο.(κοκκαλο μειναμε)
Βουκουρεστι...ποσο υποεκτιμημενη πολη ειναι.Και τα παρκα της εχει,και τα επιβλητικα μνημεια της εχει και βαρκαδα κανεις αλλα επισης δεν ξεχνω σε κλαμπ εβλεπες κοπελιες (πελατισσες) που τα βγαζαν ολα τα ρουχα τους -σε διαγωνισμο οποια βγαλει τα πιο πολλα κερδιζει ενα μπουκαλι ουισκι.Πολυ φτωχια...Κερδισε τελικα μια που τα πεταξε ολα ολα.Χαλαστηκα πολυ τοτε.(ασχετο αλλα ενοιωθα πολυ ασφαλεια στην πολη αυτη.Μια φορα μας πλησιασε ενας μεθυσμενος στις 2 το πρωι σε κατι Fornetti -σαν τον Γρηγορη- και για ποτε ηρθε η αστυνομια και τον πηρε γιατι τρομαξε η υπαλληλος..)
Στη Ρωμη...Γενικα η Ρωμη φωταγωγημενη τη νυχτα πολλες φωτογραφιες
Κωνσταντινουπολη...Η συγκινηση οταν μπηκα πρωτη φορα στην Αγια Σοφια καθως και στο Τοπ Καπι που σιγοτραγουδουσα τον Βοσπορο του Ιωαννιδη ενω κοιταζα τα πλοια να πλεουν στα νερα του,επισης η ευγενεια των σερβιτορων παντου
Παρος...νυχτερινο μπανιο περσι με μονο φως το φεγγαρι...δεν υπηρχε καλυτερο
Και τελος και το καλυτερο....Μου λειπουν τα καλοκαιρια που καναμε με την οικογενεια μου τη δεκαετια του 80 και του 90.Μια βδομαδα διακοπες σε ενα νησι,απο τις αναμνησεις που βλεπεις τωρα πια μονο σε τιποτα διαφημισεις Αμιτα ή σε καμια ταινια.Εγω στην εφηβεια μου με τα αδελφια μου μαζι,τζιτζικια και ηλιος,η αλμυρα στα σωματα μας,τα καλαμαρακια μετα το μπανιο, υπνος,απογευματινο μπανιο,βολτα και παλι φαγητο.Τζιτζικακια ξανα,γατουλες,γριουλες στα μαυρα και γαιδουρακια,η Ελλαδα πρωταθλητρια το 87 στο μπασκετ,παιχνιδι παιχνιδι παιχνιδι...Ουτε τηλεοραση,ουτε φειςμπουκ ουτε τιποτα.
Γραφω τοσο πολυ ομως δεν υπαρχουν λεξεις να αποδωσω αυτο που νοιωθω.και αυτο το κανει τοσο ξεχωριστο
Όταν το θέμα λέγεται "Η κυρίαρχη..." και μιλάει για μία, είναι η λέξη στον ενικό, εννοεί κυρίαρχη-δεν έχει 2η έννοια. Δε νομίζω ότι λέει κάτι το να γράφει καθένας 50 αναμνήσεις απο τα ταξίδια του... Αν κάναμε όλοι το ίδιο, νομίζω ότι το θέμα θα είχε πάει στα σκουπίδια λόγω βαρεμάρας...Γιατι δηλαδη απαγορευεται να εχω κυριαρχη/ες αναμνηση/εις απο καθε προορισμο που εχω παει;
Eγω ως κυριαρχη αναμνηση λεω αυτο που οταν αναπολεις ενα ταξιδι σου ποιο ειναι το πρωτο πραγμα που σου ερχεται στο νου απο αυτον τον προορισμο.Ειτε ειναι εικονα,ειτε ειναι γευση,ειτε ειναι μυρωδια.
Ρε ΔΝΤ κ στις αναμνησεις μας θελουν μερικοι
Εμένα ο Φιλέας, όπως λέει η υπογραφή μου, δεν είναι πρότυπό μου.Και να φαντασθεις ότι έχετε και οι δύο το ίδιο πρότυπο!