Μαρόκο Η επιβίωση

[dim kyr]

Αγαπητέ θεέ. Εχω πρόβλημα. Είναι μια καλή κοπελίτσα με τάσεις μαζοχισμού και θέλει (και εγώ θέλω) να την πάρω μαζί μου στο επόμενο ξεπάτωμα εεε ταξίδι εννοούσα. Αλλα δεν γνωρίζω τις αντοχές της στην πείνα στην δίψα και γενικά στα ταντάλια μαρτύρια. Εσυ ως Θεός τι με συμβουλεύεις? Το προσκλητήριο από μέρους μου θα το εκλάβεις ως έμμεση επίθεση δολοφονίας προς αυτή? ήόχι Σε παρακαλώ απάντησε μου θέλω να ξέρω. Ευχαριστώ Η ξεχασμένη σου δούλα οχι οχι δουλάρα.

 

[dim kyr]

Θεός προς dir kyr<< Μην τολμήσεις αμαρτωλή. Θα σε κάψω στην Κόλαση. Εσκεμμένη δολοφονία απο πρόθεση (η φίλη σου έχει κάνει στα ΛΟΚ? γιατί αν ναι τότε αλλάζει).

 

[astral]

αχαχαχχχααα...
μην ανησυχείς, με πατέρα στρατιωτικό έχω εκπαιδευθεί άριστα!!
Μη με βλέπεις έτσι αδυνατούλα, κομψή και λεπτεπίλεπτη , έχω μεγάλες αντοχές!!

 

[renata]

Εδώ ειχαμε και ένα christo αλλα και εσύ....
Ο Δίας δεν μας αφήνει έτσι!!

 

[dim kyr]

Ξημερώνει που λέτε η 1η μέρα. Τσιου τσιου τα πουλάκια, ο ιμάμης από κάποιο μεγάφωνο έλεγε τα δικά του, ωραία φάση. Πίνουμε τον καφέ μας, και ετοιμαζόμαστε να γνωρίσουμε την πόλη. Υπέροχη!! με τα στενά της τα δρομάκια, με τα παζάρια της, με τις άμαξές της, φοβερή. Η κεντρική πλατεία και η μεγαλύτερη της Αφρικής θεωρείται το κέντρο των πάντων. Ολα ξεκινούν και περιστρέφονται γύρω από αυτήν. Παραμυθάδες το βράδυ στήνονται και αφηγούνται ιστορίες στα παιδιά, γητευτές φιδιών τα οδηγούν σε ξέφρενους χωρούς με την φλογέρα τους, δεκάδες πάγκοι με φαγητά, φωνές, μουσικές, χρώματα σκέτη τρέλα. Το μαρακές διαθέτει σύμφωνα με τους ντόπιους πάνω από 300 μπαρ και κλάμπ. Δεν μπορώ να το επιβεβαιώσω. Εγω δεν είδα κανένα. Το μόνο που συνάντησα μέσα στην πόλη , ήταν ένα καφενείο σαν τα δικά μας με ηλικιωμένους συνταξιούχους που λύναν σταυρόλεξα και κουτσομπόλευαν. Σε αυτό το καφενείο πηγαίναμε συνέχεια γιατί μας άρεσε και γιατί ήταν αυθεντικό. Είχε ένα πρόβληματάκι όμως. Κατσαρίδες. Οχι τίποτα μεγάλες μη φανταστείτε, μικρές, μικρές αλλά πολλές. Αλλά αφού δεν έχουμε πρόβλημα με το συγκεκριμένο είδος πανίδας, το μόνο που κάναμε ήταν απλά πρίν κάτσουμε στην καρέκλα να τις διώχνουμε και να έχουμε έννοια ο ένας τον άλλον όταν ακουμπάγαμε την πλάτη μας στον τοίχο να ειδοποιούμε όταν περνάγαν να σκύψουμε μπροστά για να διαβούν. Αυτές την δουλειά τους και εμείς την δική μας.
Μια μέρα είχαμε πάει στην νέα πόλη να φάμε κρέπες. Χάλια! Η δική μου βρώμαγε αυγό και είχε και μια τρίχα μέσα. Δεν έφαγα τίποτα από τα δύο, ούτε την τρίχα , ούτε την κρέπα. Κοντά στην πλατεία, είχε ένα ξενοδοχείο με πιο επιεική όρο "μια αθλιότητα" . Ταλαιπωρημένο, θεοβρώμικο, με αμφιβόλου ποιότητας πελάτες, ένα αίσχος. Εκεί πηγαίναμε τα βράδυα. Θα μου πείτε γιατί? Γιατί ήταν καταβάθος original αν καταλαβαίνουν οι ανεξάρτητοι ταξιδευτές. Δεν ήταν ένα από τα ξενοδοχεία που θα επέλεγαν τα πρακτορεία για τους πελάτες τους, σε καμμία περίπτωση, αλλά είχε κάτι, δεν μπορώ να το προσδιορίσω, πλακάκια στους τοίχους βρώμικα και παμπάλαια, πόρνες απ'έξω κάναν πιάτσα, νταβατζήδες μέσα ψάχναν πελάτες, στην είσοδο πουλάγαν μαριχουάνα, ξέρω δεν ακούγεται και η καλύτερη περιγραφή, αλλά θέλω να πιστεύω ότι καταλαβαίνεται τι εννοώ. Τις δεκαετίες '20 και '30 ίσως είχε γνωρίσει μεγάλες δόξες, τότε που ήταν αξιοπρεπές , σοβαρό και πολυτελές, αλλά τώρα (οταν το είδα εγώ) οι τοίχοι είχαν βρωμίσει, οι σερβιτόροι είχαν ένα βλέμα όλο υποτέλεια μπερδεμένο με πονηρία, οι καναπέδες με τρύπες από τσιγάρα και οι βελούδινες κουρτίνες στέκαν όρθιες μόνο και μόνο να θυμίζουν ότι υπήρξαν και καλές ημέρες κάποτε, πριν πολλά πολλά χρόνια. Τι τα θέλετε φίλοι μου? Αν δεν γνωρίσεις την παρακμή, πάει να πει ότι δεν έχεις ποτέ σου γνωρίσει και την ακμή (όχι αυτήν με τα σπυράκια, την άλλη).

 

[dim kyr]

Αυτά με το καθημερινό μας νυχτερινό στέκι, την πρώην καλλονή που έχει έρθει ο χειμώνας της , αλλά αυτή δεν θέλει να το δεχθεί και κάθε βράδυ στολίζεται με χρωματιστά γυαλάκια και βαλμένο στραβά το κραγιόν και νομίζει.... Απλά θλιβερό.
Πίσω στα δικά μας. Για 3 ημέρες γυρνοβολάγαμε στους δρόμους της πόλης, χαζολογάμε, πίναμε, καπνίζαμε, ψωνίζαμε, φωτογραφίζαμε και γενικά κάναμε όλα αυτά που κάνει ο κάθε τουρίστας δηλαδή περνάγαμε καλά. Μια μέρα μάλιστα είχαμε παέι για κρέπες και η δική μου μύριζε αυγό και είχε και μια τρίχα μέσα ευγενική χορηγία φαντάζομαι του σερβιτόρου. Δεν τα έφαγα. Ουτε την τρίχα ούτε την κρέπα. Τον δικό μου δεν ξέρω άμα τον είχαν δωροδοκήσει και αυτόν με αναμνηστικό, πάντως το έφαγε. Και την κρέπα και ίσως και την τρίχα. Δεν είχα χρόνο και εξοπλισμό για μικροβιολογική ανάλυση. Αλλη φορά θα δούμε.
Μετά τις 3 ημέρες όμως βαρεθήκαμε και είπαμε "μωρέ δεν βαράμε καμμία Εσαουίρα, το μέρος που έγραψε και ο Jimmy Hendrix το foxy lady,(ζούσε εκεί 3-4 χρόνια για όποιον δεν το ξέρει) γνωστό στέκι ποιητών , ζωγράφων, καλλιτεχνών, συγγραφέων, με ροκ μουσική στα σοκάκια, μπαρ, γλαλερί, δροσιά από τον Ατλαντικό, ταβερνάκια και γενικά μια πόλη μούρλια? Και έτσι πήγαμε καρφί στο σταθμό για να κλείσουμε εισιτήρια για ..... Ουαρζαζάτ!! Τι πάει να πεί γιατί? Γιατί έτσι. Γιατί κοκορέτσι. Γιατί κοτέτσι. Γιατί γιουβέτσι. Μας την βάρεσε και λέμε θέλουμε να νοιώσουμε όπως ο οβελίας στην σούβλα το Πάσχα. Οπως η Ζαν ντ'αρκ στην πυρά. Τι να την κάνουμε την δροσιά , τα ταβερνάκια και το ρομάντζο? Αν θέλαμε ρομάντζα θα πηγαίναμε στην Βενετία. Στην Ουαρζαζάτ λοιπόν που δεν πατάει άνθρωπος ειδικά τον Αυγουστο. Εκτος ίσως από τους μεγαλύτερους σταρ του Χόλυγουντ (Μπραντ Πιτ, Ατζελινα Τζολι κλπ) γιατί αν δεν το ξέρετε η Ουαρζαζάτ διαθέτει από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά εξωτερικά στούντιο του κόσμου (Μ. Αλέξανδρος, Τροία, Ο Ιησούς από την Ναζαρέτ κλπ). Πάντως δεν είμαστε ψώνια. Δεν πήγαμε για αυτούς, αλλά για την τρέλα που έχουμε στο κεφάλι. Πάτε όλοι στην θάλλασα? Ε τότε εμείς θα πάρουμε τα βουνά!!
Φτάνουμε στον σταθμό. Κλασσικός αφρικάνικος, τον περίμενα πολύ χειρότερο πάντως. Οταν φθάνει η σειρά μας λέμε στον υπάλληλο 2 το τονίζω αυτό 2 εισιτήρια μπλα μπλα μπλά.. και μας λέει αυτός θέλετε να πείτε 3. Μπορείτε να μας χαρακτηρίσετε με διάφορα επίθετα, αλλά χοντρούς ή έστω ευτραφείς σε καμμία περίπτωση!!! Το άθροισμα και των δύο μαζί δεν φθάνει τα 130 κιλά. Και δεν νοούμαι ένας ντόπιος να προσβάλει τον τουρίστα με τέτοιο τρόπο!! Ενίσταμαι κε Πρόεδρε κε Δικαστά κοι Ενορκοι!!! Οταν μας είδε που τον κοιτάγαμε σαν καθυστερημένα μας ρωτάει "έχετε και αποσκευή έτσι δεν είναι?" Εεε πές το μας έτσι να το καταλάβουμε.. λέω και εγώ.. αι σιχτίρ παλιομπαγάσα. Μας λαχτάρισες. Αφού βρε άτιμο εσείς βγάζετε εισιτήριο και στην βαλίτσα βγάλε και στην δική μας για να τηρήσουμε τα έθιμα. Και έτσι ο μπαγάσας βγάζει 3 εισιτήρια, ένα για την μαμά(εγώ), ένα για τον μπαμπά (ο δικούλης μου) και ένα για τον καρπό του έρωτά μας (την βαλίτσα μας) ολόκληρο όχι παιδικό γιατί είχε ενηληκιωθεί και είχε δικαίωμα ψήφου. Ετσι με τα εισιτήρια στο χέρι ξεκινήσαμε για το ριάντ όλη η οικογένεια διότι την επομένη είχε εγερτήριο στις 5 το πρωί να διασχίσουμε τον Ατλαντα (βουνό, βουνό είναι) σε επικίνδυνο κατά την γνώμη μου δρόμο, στενό με γκρεμούς χωρίς προστατευτικές μπάρες και δύσκολη γενικά διαδρομή... συνεχίζεται.

 

[Dafni]

απιστευτο συγγραφικό ταλέντο!!!!

 

[dim kyr]

Ναι σίγουρα... εμένα μου λες εγώ και ο Ντοστογιέφσκι ενα πράγμα. Πάντως εγώ ευχαριστώ!

 

[Dafni]

Ναι σίγουρα... εμένα μου λες εγώ και ο Ντοστογιέφσκι ενα πράγμα. Πάντως εγώ ευχαριστώ!

εγώ ένάμισι χρόνο που είμαι στο φόρουμ ουτε μια ιστορια του δε διάβασα...

 

[dim kyr]

Ελα μωρε!!! Δεν ξέρεις το ύφος του? Τον έκοψαν στην λογοκρισία γιατί ως γνωστόν είχε πολύ χιούμορ και κατά δεύτερο βρίζει σαν λιμενεργάτης. Αυτά είναι γνωστά. Στο Υπόγειο και στο Εγκλημα χωρίς τιμωρία όλο μπιπ ήταν το βιβλίο. Αίσχος!!!! Καλά του κάναν του αχρείου ρώσου. Προτιμώ τον Μπουκόφσκι που δεν βρίζει ποτέ.

 

[Dafni]

Ελα μωρε!!! Δεν ξέρεις το ύφος του? Τον έκοψαν στην λογοκρισία γιατί ως γνωστόν είχε πολύ χιούμορ και κατά δεύτερο βρίζει σαν λιμενεργάτης. Αυτά είναι γνωστά. Στο Υπόγειο και στο Εγκλημα χωρίς τιμωρία όλο μπιπ ήταν το βιβλίο. Αίσχος!!!! Καλά του κάναν του αχρείου ρώσου. Προτιμώ τον Μπουκόφσκι που δεν βρίζει ποτέ.

Ααααααα,τώρα καταλαβα για ποιον λες....τώρα που είπες ότι όλο βριζει και ολο μπιπ έχουν οι ιστοριες του...μα είναι γνωστό και εξεχων μέλος του φόρουμ,όχι μωρέ καλός είναι κι αυτος,δε μπορώ να πω...(αυτό βέβαια που ειπες ότι είναι ρώσος με μπερδεψε κάπως γιατι αυτός όλο νταραβερια με την Αμερική έχει....αααα,για κατασκοπεια μάλλον,τώρα το ξεδιάλυνα)

 

[dim kyr]

Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι (Fyodor Mikhailovich Dostoevsky, ρωσ. Фёдор Михайлович Достоевский) υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Αγίας Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Υπήρξε μέλος της Ακαδημίας Επιστημών και η προσφορά του στην παγκόσμια λογοτεχνία είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Θεωρείται ως ο μεγαλύτερος μυθιστοριογράφος όλων των εποχών και τα έργα του έχουν μεταφραστεί σχεδόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Κοινωνική προσφορά απο εμένα πρός όλους τους φανατικούς αναγνώστες του Playboy και άλλων επιστημονικών φυλλαδίων. Ευχαριστώ