Μαρόκο Η επιβίωση

[NTINA]

Δεν υπάρχει περίπτωση να μην ακολουθήσω, έστω και στεγνή.
Θα το πιω κι αυτό το ποτήριο για χάρη της καταπληκτικής σου βόλτας

 

[dim kyr]

Σύντροφοι τιιιι έχουμε εδώ? Εχουμε και λέμε είναι 2 η ώρα ξημερώματα Δευτέρας και 2 ζόμπι μέσα σε ένα σαράβαλο κουρασμένα και έτοιμα να διαλύσουν, που είχαν κοιμηθεί τελευταία φορά κάποια Παρασκευή βράδυ να κρατιούνται απο όπου βρούν για να μην εκτοξευθούν απο τις πόρτες και τα παράθυρα. Οδηγός ? ένας μεθυσμένος, που μετά βίας κράταγε το τιμόνι. Παναγίτσα μου βάλε το χέρι σου. Μετά από 10 λεπτά φτάνει στην Μεδίνα οπου και θα διαμέναμε. Τρακάρει ένα αυτοκίνητο παρκαρισμένο , δεν το παίρνει χαμπάρι. Τον χτύπησες του λέει ο καλός μου για να του απαντήσω εγώ τι θες τώρα και τον προκαλείς βραδυάτικα άστον μπας και κατέβουμε απο το τρενάκι του τρόμου να ψάξουμε να βρούμε το ριαντ. Τα θέλει ο οργανισμός σου και σένα!!! Μέσα στο ταξί ξέχασα να σας πω ότι ήταν και ένας άλλος. Δεν ξέρω ποιός και δεν ξέρω γιατί. Απλά το αναφέρω. Αποβιβάστηκε όταν μπήκαμε και εμείς. Ποιός ξέρει? για να κρατά τα μπόσικα. Κατεβαίνουμε και αν νομίζατε ότι <<εντάξει μωρε τι γκρινιάζεις? θα πας στο ριαντ , θα κοιμηθείς , θα ξεκουραστείς και πανε όλα πέρασαν>> γελιέστε. Αυτό δεν ήταν ένα απλό βράδυ, ήταν η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου!!!

 

[hydronetta]

Πέσαμε όλοι με τα μούτρα στην ανάγνωση

 

[dim kyr]

Χαίρομαι που το διακεδάζετε, και χαίρομαι επίσης που έζησα να σας τα διηγηθώ, γιατί κάπου προς την 8η μέρα βρέθηκα δίπλα απο μιά καμήλα (και συγκεκριμένα πίσω απο τα οπίσθιά της) να αναρωτιέμαι αν έχω κάνει διαθήκη πριν φύγω και αν έχουν ακριβήνει οι φόροι για αποδοχή κληρονομιάς.

 

[dim kyr]

Καλη η Οδύσσεια βρε παιδιά δεν λέω Φοβερό έπος με παγκόσμια αναγνωρισιμότητα, ανατροπές, κακουχίες, αλλα από όσο θυμάμαι οι θεοί δείχνουν που και που έλεος στον ήρωα. Σε μένα οι θεοί γιατί δεν δείχνουν? Και κύριε Ομηρε να σας κάνω μια ερώτηση? θα σας κάνω. Εμένα με ξέρετε? με έχετε γνωρίσει? Γιατί στην απόξω? Λίγα τράβηξα? Εεεε? λίγα?
Κατεβαίνουμε από το τρένο του ολέθρου, και βγάζουμε ένα χαρτάκι με τις οδηγίες πως θα φτάσουμε στην χαμένη ατλαντίδα αριστερα, δεξια και πάλι δεξιά προσοχή γαιδούρι στρίφτε αριστερα κλπ κλπ Δεν το βρίσκουμε γιατί πολύ απλά η μεδίνα δεν έχει νούμερα ούτε οδούς, και φυσικά δεν μπαίνει αυτοκίνητο. Ξαναγυρνάμε στο σημείο μηδέν , στην πύλη κάτι δεν θυμάμαι. Κάπου έχουμε κάνει λάθος και αντί δεξιά μάλλον στρίψαμε αριστερα. Δοκιμάζουμε πάλι? ναι αμέ μήπως έχουμε και τίποτα καλύτερο να κάνουμε τις επόμενες 67 ημέρες? Δεξιά , αριστερα, γαιδούρι , αριστερά οχι δεξιά, οχι ευθεία, οχι αριστερα, οχι δεξιά κουμουνιστής είσαι? μπερδευτήκαμε οι άνθρωποι. Και να σέρνουμε και τις βαλίτσες μας για να ολοκληρωθεί η πανωλεθρία. Τι κάνουμε? συμβούλιο. Λοιπόν έχουμε κάποιες λύσεις 1ον Περιμένουμε μέχρι το ξημέρωμα -δεν αργεί το νοιώθω- να βρούμε έναν ξεμέθυστο να ρωτήσουμε 2ον βγαίνουμε από την Μεδίνα με κίνδυνο να ξαναχαθούμε να ψάξουμε τηλέφωνο για να ειδοποιήσουμε την ιδιοκτήτρια του ριάντ να έρθει να μας πάρει 3ον δεν κάνουμε τίποτα. περιμένουμε και ας μας φάνε τα όρνια 4ον Ξυπνάμε τον Μαγγελάνο από μέσα μας και προσπαθούμε να το βρούμε. Εγω προσωπικά προτιμούσα την κουρτίνα 2, ξέρετε αυτή με τον Ζονγκ. καλύτερα θα ήταν... πολύ καλύτερα...

 

[meli]

Εισαι απιθανη!!!!!

 

[astral]

Δοκιμάζουμε πάλι? ναι αμέ μήπως έχουμε και τίποτα καλύτερο να κάνουμε τις επόμενες 67 ημέρες?

Είσαι απίστευτη!!

 

[dim kyr]

Δεξιά , οχι αριστερά, οχι ευθεία όχι πλάγια μπούχτησα. Από ότι κατάλαβα ο Δαίδαλος μεγαλούργησε και στο Μαρόκο, αλλά εγώ ούτε αρχιτέκτονας είμαι, ούτε ιστορικός, ούτε ο Χουντίνι. Και όταν ήρθε η απελπισία, ακούσαμε απο μακρυά κάτι φωνές γυναικείες. Και μας πλησιάζουν 2-3 γυναίκες με τα μαντήλια τους τα πλουμιστά (τι δουλειά είχαν τέτοια ώρα στην Μεδίνα δεν ξέρω ούτε θέλω να μάθω) και γελάγαν, μιλάγαν , τα πέρναγαν ωραία. Τις σταματάμε , τις ρωτάμε αλλά μίλαγαν μόνο γαλλικά και εγώ γαλλικά δεν κατέχω. Στάσου -μου λέει ο δικός μου- κάτσε εσύ με τα πράγματα εδώ που έχεις και παρέα και προσπάθησε μπας και βγάλεις άκρη. Εγώ θα γυρίσω πάλι στο σημείο μηδέν μήπως και σταθούμε τυχεροί (ναι σιιιγουρα) Εντάξει? Εντάξει μην αργήσεις όμως και φύγουν και μείνω μόνη μου. Και έμεινα. Γιατί αυτές είχαν αρχίσει να περπατάν προς το εσωτερικό της μεδίνας, εγώ είχα οοολα τα μπαγάζια και προς την κατεύθυνση που πήγε ο καλός μου στεκόταν ένα σκύλος τους οποίους εγώ φοβάμαι. Αρα τι κάνω? Φορτώνω και ακολουθώ τρέχοντας τους ειδήμονες που στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι ντόπιοι. Εγκαταλείπω την θέση μου με πανικό και δεν πειράζει, ας προελαύνει ο εχθρός. Δική μου είναι αυτή η πόλη?
Τις ακολουθώ, τις ακολουθώ και τσούπ! να και ένας νεαρός. Ο οποίος έτσι για αλλαγή της τύχης ήξερε αγγλικά. Του λένε αυτές κάτι στα αραβικά, απαντά αυτός στα γαλλικά, γκαρίζω εγώ στα ελληνικά (πολύ απλά γιατί έτσι μου'ρθε αλλά και για την απώλεια του συντρόφου μου) και κάτι πάει να γίνει.. Και δόξα στον Μεγαλοδύναμο έρχεται απο μακρυά και το έτερον ήμισυ και γίναμε μια πολύ ωραία παρέα. Αρα το ριάντ δεν το είχαμε βρεί. Πάντως η καλή παρέα έχει και αυτή την σημασία της.
Ειλικρινά δεν θυμάμαι πως ακριβώς, βρεθήκαμε μπροστά σε μια΄πόρτα την οποία χτύπησε ο νεαρός και η οποία άνοιξε και ναιιιιιιιιιιιιιιι το βρήκαμε!! Τέτοια ανακούφιση και τέτοια ευγνωμοσύνη προς τις άγνωστες δυνάμεις έχω να νοιώσω απο τότε που είχαμε πρωθυπουργό τον Καποδίστρια. Μπουκάρουμε μέσα και λέμε στην Ζοέλ (ιδιοκτήτρια εκ Γαλλίας) καλέ γιατί δεν βάζετε καμμιά ταμπέλα να γνωρίζει ο κοσμάκης και να μην βολοδέρνει 3 η ώρα την νύχτα? και έρχεται η αποστομωτική απάντηση<< Είναι μέρος της μαγείας να χαθείς στα στενά της Μεδίνας, αρέσει πολύ στους τουρίστες!!> Καλά ποιούς έχεις πελάτες εσύ? Τον κόμη Δράκουλα ή την Θάτσερ? Ελα χριστός και απόστολος , τόσο μεγάλη έλλειψη επιχειρηματολογίας δεν την περίμενα από άνθρωπο. Αλλα τέτοια ώρα τέτοια λόγια, <<δείξε μας εκεί ένα στρώμα, ένα αχυρώνα ή ότι σου βρίσκεται τέλος πάντων και ασε μας να βυθιστούμε στην ανυπαρξία, δεν θα το κουβεντιάσουμε και τράβα φόρα κανά σκουτί μεγάλη γυναίκα που κυκλοφορείς με τα εσώρουχα και σκανδαλίζεις τον κόσμο και πού'σαι καθώς θα έρχεσαι τσάκω και μια μπύρα αν σου βρίσκεται γιατί μου έμεινε απωθημένο απο το αεροδρόμιο, αντε μη τα πάρω>>. Δεν της τα είπα (που πολύ θα ήθελα) αλλα τα σκέφθηκα. Συρθήκαμε στο δωμάτιο και την ώρα που ξάπλωνα -εννοείται χωρίς να γδυθώ έτσι σαν τους βλάχους με τα ρούχα- συνειδητοποίησα ότι Χριστέ μου και είναι ακόμα η πρώτη μέραααααααααααααα!!

 

[ΕΡΣΗ]

Ελα έλα μην μας καθυστερείς!
Έχω φάει και τα νυχοπόδαρά μου από την αγωνία!

 

[pattyyy]

Aπολαυστικότατη! Περιμένω ανυπόμονα τη δεύτερη μέρα!

 

[dim kyr]

Την περιμένεις ε? Εξω από τον χορό και εγω πολλά τραγούδια ξέρω.

 

[astral]

Εγώ ένα πράγμα θέλω να σου ζητήσω.
Πάρτε με κι εμένα μαζί στο επόμενο ταξίδι σας καλέ κυρία, ΣΑΣ παρακαλώωωωω...