Πολωνία Η απομυθοποίηση ενός έρωτα (ή Πολωνία Κεφάλαιο 2)

[chris7]

)Ισχύει ότι πέραν της χειραποσκευής διαστάσεων 55 χ 40 χ 20 η Ryanair σου επιτρέπει και μια δεύτερη χειραποσκευή (μικρή τσάντα 35 χ 20 χ 20)?

Ναι

 

[underwater]

Πραγματικά όμορφη η ιστορία σου!Δύο ερωτήσεις θέλω να σου κάνω κι αν μπορείς να μου απαντήσεις.
1)Στο Modlin έκανες ανάληψη με την κάρτα της εθνικής?Γενικά έχει ΑΤΜ στο Modlin?
2)Ισχύει ότι πέραν της χειραποσκευής διαστάσεων 55 χ 40 χ 20 η Ryanair σου επιτρέπει και μια δεύτερη χειραποσκευή (μικρή τσάντα 35 χ 20 χ 20)?

Ευχαριστώ για τα καλά λόγια! Όσον αφορά τις ερωτήσεις:
1. Ναι, φυσικά και έχει ΑΤΜ. Είναι ένα μικρό μεν αεροδρόμιο, αλλά σύγχρονο, δεν θα μπορούσε να λείψει κάτι τέτοιο. Αν θυμάμαι καλά ναι, με κάρτα Εθνικής έγινε η ανάληψη!
2. Ναι.

 

[MOSXRI]

chris7 και underwater σας ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση σας. Για την κάρτα της εθνικής το αναφέρεις στην ιστορία σου. Πληροφοριακά η εθνική κρατάει τη μικρότερη (με διαφορά) προμήθεια από τις υπόλοιπες τράπεζες (eurobank, alphabank και Πειραιώς).

 

[emouli]

Άτιμο θηλυκό! Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία σου θυμήθηκα πως οι καταπληκτικές φωτογραφίες σου ήταν αυτές που μου άναψαν φωτιά!

 

[underwater]

Άτιμο θηλυκό! Ξαναδιαβάζοντας την ιστορία σου θυμήθηκα πώς οι καταπληκτικές φωτογραφίες σου ήταν αυτές που μου άναψαν φωτιά!

Εσυ θα πας εποχή με λιγότερες βροχές, καταιγίδες, αστραπές, πλημμύρες και θα βγάλεις καλύτερες!

 

[Smaragda53]

Το ιδιο έχω πάθει και έγω με τους ευρωπαϊκούς προορισμούς! Εχουν αρχίσει να μη με συγκινούν! Πόσους καθεδρικούς να δεις πια...

????? βρε παιδιά πλάκα μου κάνετε? εδώ ένα μικρό κυκλαδονήσι και θες 10 μέρες τουλάχιστον να το γυρίσεις και να το χαρείς! Αν και έχω επισκεφθεί πολλές χώρες της Ευρώπης σε καμιά δεν αισθάνθηκα πλήρωση ή ανία. Είναι δυνατόν να βαρεθεί κάποιος τα ταξίδια?

 

[FOTEINI77]

Τα αεροπορικά για το συγκεκριμένο ταξίδι κλείστηκαν πολύ αυθόρμητα και αναπάντεχα κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής στα όμορφα Γιάννενα τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η αλήθεια είναι ότι, όση πλεονεξία κι αν δείχνει αυτό, ένα ταξίδι δύσκολα κατευνάζει την επιθυμία για περισσότερα, αντίθετα την αυξάνει! Δεν θέλει και πολύ ένας άνθρωπος για να υποκύψει!

Ο συνταξιδιώτης μου Γ. δεν είχε ξαναεπισκεφτεί την Πολωνία στο παρελθόν και ήθελε πολύ, οι δελεαστικές δε τιμές που βρίσκαμε με τη ryanair δρούσαν ενισχυτικά. Εγώ πάλι είχα πάει λιγότερο από 1.5 χρόνο πριν, οπότε, μολονότι είχα φάει τρελό κόλλημα με τη χώρα τότε (σας παραπέμπω στην ιστορία που είχα γράψει), η αλήθεια είναι ότι δεν πολυκαιγόμουν να την επισκεφτώ τόσο άμεσα. Άλλα, όπως έγραψα και πιο πάνω, στα ταξίδια οι αντιστάσεις κάμπτονται εύκολα, οπότε λίγες ώρες αργότερα βρεθήκαμε να κλείνουμε εισιτήρια για το τέλος Απριλίου (7 περίπου μήνες μετά) με τη "συμπάθεια" πολλών συμφορουμιτών ryanair! Η πτήση Θεσσαλονίκη-Βαρσοβία (Modlin) με μία μοιρασμένη αποσκευή των 15 κιλών κόστισε λίγο κάτω από 100/άτομο.

Ο μόνος όρος που έβαλα ήταν να μην επισκεφτούμε Κρακοβία και πέριξ, καθώς βρήκα υπερβολικό το να ξαναπάω στα ίδια μέρη τόσο σύντομα μετά την προηγούμενη επίσκεψή μου. Αίτημα δεκτό, οπότε στους επόμενους μήνες έπεσε αρκετό ψάξιμο σχετικά με τους προορισμούς που θα επιλέγαμε για το εβδομαδιαίας διάρκειας ταξίδι μας. Η Βαρσοβία ήταν το μόνο σίγουρο βάσει της πτήσης μας, ενώ μερικές από τις ιδέες που έπεσαν στο τραπέζι ήταν το Gdansk, το Bialystok (και πιο συγκεκριμένα το εθνικό πάρκο κοντά του), το Kazimierz Dolny. Κάπου μετά τις γιορτές κλείσαμε ένα μεγάλο και πιο δύσκολο ταξίδι για την ίδια χρονιά, οπότε ρίξαμε κάπως την ενέργειά μας στην οργάνωση αυτού και αφήσαμε λίγο στην άκρη την Πολωνία. Ο καιρός περνάει όμως, έτσι κανά μήνα πριν την αναχώρηση αρχίσαμε και πάλι την ενασχόληση. Εν τέλει περιοριστηκαμε σε λίγα μέρη, καθώς μας αρέσει να βλέπουμε αρκετά λεπτομερώς τις περιοχές που επισκεπτόμαστε και όχι να τις "ξεπετάμε". Το παραπάνω μου έχει "στοιχίσει" πολλάκις αρκετά "πορτοκαλίσματα" στον χάρτη μου, αλλά δεν μετανιώνω. Το τελικό πρόγραμμα περιλάμβανε μία αρχική διανυκτέρευση στη Βαρσοβία, τρεις στο Gdansk (με στόχο την εξερεύνηση της πόλης, αλλά και των Sopot, Gdynia, Malbork) και άλλες τρεις διανυκτερεύσεις Βαρσοβία πριν πάρουμε την 8η ημέρα το αεροπλάνο για να επιστρέψουμε.

Από πού προκύπτει ο τίτλος της ιστορίας μου; Νομίζω είναι σαφές. Την πρώτη φορά που πήγα Πολωνία μαγεύτηκα. Τα πάντα είχαν μια υπέροχη ενέργεια, είναι βέβαια και η Κρακοβία μια μοναδική πόλη! Είχε και πολλά διαφορετικά στοιχεία εκείνο το ταξίδι μου (επισκέψη στα εκπληκτικά αλατωρυχεία, στο συγκλονιστικό Άουσβιτς, στο Ζακοπάνε και τα θεαματικά High Tatras). Αυτή τη φορά δεν ένιωσα την ίδια μαγεία. Είδαμε πολλά, όμορφα και ενδιαφέροντα και ίσως αν ήταν αυτή η πρώτη μου επίσκεψη στην Πολωνία να συγκινούμουν περισσότερο, αλλά το βασικό συναίσθημα ήταν αυτό της απομυθοποίησης. Και πάντα η απομυθοποίηση δημιουργεί ένα μικρό σφίξιμο στο στομάχι. Ελπίζω στα κεφάλαια που θα ακολουθήσουν να μπορέσω να σας δώσω καλύτερα να καταλάβετε τι εννοώ, πάντα βέβαια παραθέτοντας πληροφορίες και φωτογραφίες για τα μέρη που επισκεφτήκαμε, ούτως ώστε να βγάλετε και τα δικά σας συμπεράσματα!


1η ημέρα: Μετάβαση και πρώτη γνωριμία με τη Βαρσοβία

Τρίτη του Πάσχα πρωί και εμείς μεταβαίνουμε στο αεροδρόμιο Μακεδονία για την πτήση μας. Μολονότι χρησιμοποιώ πολύ συχνά το συγκεκριμένο αεροδρόμιο για να ταξιδέψω από/προς Αθήνα, ήταν η πρώτη φορά που το έκανα για διεθνή πτήση, αλλά και η πρώτη που το είδα τόσο busy. Γινόταν χαμός από κόσμο, με αποτέλεσμα μια αρκετά μεγάλη αναμονή για τον (υποτυπώδη ως συνήθως) έλεγχο σε μια τεράστια ουρά. Λίγο πιο πριν είχαμε παραδώσει τη βαλίτσα μας στο check-in, όπου επικρατούσε το απόλυτο χυμαδιό. Η πτήση μας δεν αναγραφόταν σε καμία οθόνη (υπήρχε κάποιο πρόβλημα μάθαμε), ενώ κατά την παράδοση της αποσκευής παραξενεύτηκα όταν είδα ότι έγραψαν χειρόγραφα τα στοιχεία μας στο καρτελάκι της βαλίτσας!

Φυσικά τα cult σκηνικά δεν σταμάτησαν εκεί. Την επιβίβασή μας στο αεροπλάνο ακολούθησε μια ωριαία αναμονή, χωρίς κανείς από το πλήρωμα να μας δίνει την οποιαδήποτε πληροφορία. Όπως είναι φυσικό πολύς κόσμος από ένα σημείο και μετά άρχισε να αγανακτεί και να παραπονιέται. Εγώ να πω την αλήθεια ήμουν αρκετά χαλαρή («σιγά μην μου χαλάσουν τη διάθεση» σκεφτόμουν) και διηγούμουν μες στην τρελή χαρά στον Γ. το πρόσφατο συμβάν όπου σε μια πτήση της ryanair κάπου στην Πορτογαλία οι επιβάτες έμειναν για τέσσερις ώρες σε ακινητοποιημένο αεροπλάνο χωρίς ενημέρωση, νερό ή φαγητό, μέχρι που κάλεσαν την αστυνομία! «Τέτοια λέγε μου» σχολίασε ο Γ. Με τα πολλά κάποια στιγμή ξεκινήσαμε, ενώ η αιτιολογία της αεροσυνοδού την οποία ρωτήσαμε για το συμβάν ήταν ότι κατά την προηγούμενη πτήση κάποιος επιβάτης κάπνιζε στην τουαλέτα και πως εκείνη χρειάστηκε να δώσει κατάθεση στην αστυνομία. Τέλος πάντων, η πτήση κατά τα άλλα μια χαρά, μολονότι η ryanair δεν μας τίμησε με το σόου της μετά την προσγείωση (μουσικούλες και ανακοινώσεις του στυλ «κυρίες και κύριοι, άλλη μια πτήση της ryanair έφτασε νωρίς στον προορισμό της»), καθυστέρηση γαρ.

Το αεροδρόμιο του Modlin είναι καινούριο, πάρα πολύ μικρό (δεν γίνεται χρήση λεωφορείου ή φυσούνας), πολύ basic, γενικώς διεκπεραιωτικό. Ευτυχώς είχαμε αφήσει ένα σεβαστό περιθώριο μεταξύ της προγραμματισμένης ώρας άφιξης της πτήσης και αυτής της αναχώρησης του λεωφορείου που θα μας κατέβαζε στο κέντρο της Βαρσοβίας, οπότε δεν αντιμετωπίσαμε κανένα πρόβλημα, σε αντίθεση με κάποιους συνεπιβάτες που δεν πρόλαβαν τις κρατήσεις τους. Η διαδρομή διαρκεί περίπου 40’ και θα την χαρακτήριζα σχετικά ανιαρή, αν εξαιρέσουμε την είσοδο στην πόλη, από όπου περάσαμε δίπλα από κάποια υπέροχα αστικά πάρκα με λιμνούλες και ρυάκια!

Το λεωφορείο μας άφησε κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης με τον εντυπωσιακού μεγέθους πύργο του και ξεκινήσαμε να βρούμε το hostel στο οποίο είχαμε κλείσει για εκείνη τη βραδιά. Ενώ οι επόμενες διανυκτερεύσεις είχαν προγραμματιστεί καιρό πριν, αφήσαμε τη συγκεκριμένη για ψιλοτελευταία στιγμή και αποφασίσαμε, καθώς θέλαμε απλά να κάνουμε έναν κουτσουρεμένο ύπνο, να προτιμήσουμε την εναλλακτική του hostel (σε private δωμάτιο με δικό του μπάνιο). Επρόκειτο για το Mish Mash Hostel, το οποίο εκ πρώτης μου φάνηκε συμπαθές. Στεγάζεται σε ένα πολύ όμορφο κτίριο σε ένα δρομάκι με αρκετά ενδιαφέροντα μαγαζιά για φαγητό και ποτό, τα επίπεδα καθαριότητας σχετικά υψηλά για επίπεδα hostel και με γρήγορο Wi-Fi. Η συνέχεια δεν ήταν τόσο καλή όμως, αλλά λεπτομέρειες θα δώσω μετά!

Δεν αργήσαμε να αφήσουμε λοιπόν το hostel μας, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στην Παλιά Πόλη για μια πρώτη γνωριμία με τη Βαρσοβία. Γρήγορα φτάνουμε στην πολύβουη λεωφόρο Jerozolimskie, κοντά στο Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης.

View attachment 121589

Δεν αργώ να έρθω σε επαφή και με έναν παλιό γνώριμό μου, όπου κατά την προηγούμενη επίσκεψή μου στη χώρα με είχε εντυπωσιάσει η λατρεία του κόσμου προς το άτομό του! Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ λοιπόν, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Πολωνός Πάπας, όπου από αυτή την ταμπέλα ενημερώθηκα ότι σε λίγες ημέρες θα αγιοποιούταν στο Βατικανό, 9 μόλις χρόνια από το θάνατό του. Ήμουν σίγουρη ότι θα βλέπαμε πολλά extreme τις επόμενες μέρες, όπως και έγινε!

View attachment 121590

Καθώς ήταν νωρίς το απογευματάκι και οι κοιλιές γουργούριζαν, κάναμε μια στάση σε ένα από τα καταστήματα της αλυσίδας Kebab King, όπου ο συνταξιδιώτης μου του έδωσε και κατάλαβε, εγώ πάλι παράτησα τα μισά (μόνο η ποικιλία από αλοιφές και το τούρκικο τσαγάκι μου άρεσαν). Λίγες μέρες μετά αγαπημένος ντόπιος συμφορουμίτης εξέφρασε κι εκείνος την εκτίμησή του για τη συγκεκριμένη αλυσίδα, εγώ πάλι απλά νοσταλγούσα τις γεύσεις της Ασίας στην Πλατεία Αμερικής.

Τέλος πάντων, ξαναρχίζουμε το περπάτημα και οδεύουμε προς την Βασιλική Οδό. Ο πολύ ευχάριστος καιρός ήταν σύμμαχός μας. Ανηφορίζουμε τη Nowy Świat, την οδό του Νέου Κόσμου δηλ., ίσως τον πιο τουριστικό δρόμο της Βαρσοβίας. Κατά το Μεσαίωνα ήταν ο οδός που διέρχονταν οι βασιλιάδες πορευόμενοι μεταξύ Βαρσοβίας-Κρακοβίας. Ξαναχτίστηκε μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο σε νεοκλασσικό στυλ, καθώς δεν ήταν εφικτό να επαναφέρουν τον κυρίαρχο art nouveau χαρακτήρα του παρελθόντος. Πρόκειται για ένα δρόμο γεμάτο trendy μπαράκια, καφέ και εστιατόρια, ενώ εντύπωση μου έκαναν τα άπειρα μαγαζιά με σούσι! Αποτελούν νέα μόδα εκεί και οι τιμές τους είναι αρκετά πιο οικονομικές σε σχέση με τα εν Αθήναις σουσάδικα!

Τώρα που ανέφερα τη λέξη «τιμές», νομίζω ότι θα πρέπει να πω ότι, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk, οι τιμές μου φάνηκαν σαφώς ανεβασμένες σε σχέση με αυτό που είχα βιώσει στην Κρακοβία δύο μόλις χρόνια πριν. Γενικώς αισθάνθηκα ότι η χώρα αλλάζει και αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, κάτι που αντανακλάται και στις τιμές. Νομίζω ότι σε λίγο καιρό η Πολωνία θα σταματήσει να συμπεριλαμβάνεται σε αυτό που έχουμε στο μυαλό μας ως low-budget και σχετικά “εναλλακτικό” προορισμό, ακολουθώντας τα πρότυπα άλλων ανατολικών κρατών που αναπτύχθηκαν και τουριστικοποιήθηκαν οικτρά.

Συνέχεια της βόλτας μας στην εντυπωσιακή οδό Krakowskie Przedmiescie, έναν ακόμα δρόμο που ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο, γεμάτο παλάτια, εκκλησίες, κυβερνητικά κτίρια, εκπαιδευτικά ιδρύματα. Γενικώς είχε ενδιαφέρον ο περίπατος. Μερικά από τα σημεία που διακίνησαν το ενδιαφέρον μας ήταν το άγαλμα του Κοπέρνικου, η εκκλησία του Τιμίου Σταυρού μέσα στην οποία φυλάσσονται οι καρδιές του Chopin και του Wladyslaw Reymond (κατόχου Νόμπελ Λογοτεχνίας), το Πανεπιστήμιο της Βαρσοβίας, το ξενοδοχείο Bristol, το Προεδρικό Παλάτι και πολλά άλλα! Μπήκαμε για λίγο στο Ναό της Επίσκεψης της Θεοτόκου, όπου γινόταν λειτουργία στα γαλλικά. Ενδιαφέρον είχαν και κάποιες υπαίθριες εκθέσεις που λάμβαναν χώρα σε διάφορα σημεία της οδού. Παρ’ όλα αυτά αισθανόμουν ότι, παρ’ όλη τη μεγαλοπρέπεια και την ομορφιά κάτι έλειπε, κάτι που δεν μπορούσα να προσδιορίσω.

Σκόρπιες φωτός

View attachment 121591
View attachment 121592
View attachment 121593
View attachment 121594
View attachment 121595
View attachment 121596

Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού

View attachment 121597

Εκκλησία της Επίσκεψης της Θεοτόκου

View attachment 121598

Έξω από την εκκλησία-Καθολική χώρα γαρ

View attachment 121599

Υπαίθριες εκθέσεις

View attachment 121600
View attachment 121601

Καθώς ο ήλιος σιγά-σιγά έπεφτε, φτάσαμε και στο ίσως αγαπημένο μου μέρος στη Βαρσοβία, το σημείο όπου για λίγο ένιωσα μέρος της μαγείας της πρώτης μου επίσκεψης στην Πολωνία, την Πλατεία του Κάστρου (Plac Zamkowy). Εκεί βρίσκεται το Βασιλικό Κάστρο, το οποίο ήταν η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών, ενώ μπροστά του βρίσκεται η περίφημη στήλη του Zygmunt, το παλαιότερο μη-θρησκευτικό άγαλμα που χτίστηκε στην πόλη και ένα από τα γνωστότερα αξιοθέατα της Βαρσοβίας. Μου άρεσε πολύ αυτή η πλατεία, με τα υπέροχα χρώματα στα κτίρια σε συνδυασμό με τις γλυκές αποχρώσεις του δειλινού, την ευχάριστη θερμοκρασία, την απλωσιά! Ένα μέρος με πολύ θετική ενέργεια!

View attachment 121602
View attachment 121603
View attachment 121604

Συνεχίσαμε το περπάτημά μας στα όμορφα δρομάκια και λίγο μετά, την ώρα που σκοτείνιαζε, φτάσαμε στην ωραιότατη αλλά και τουριστικότατη πλατεία Rynek Stagero Miasta. Είναι γεμάτη όμορφα πολύχρωμα κτίρια, ενώ στο μέσον της δεσπόζει το άγαλμα της Γοργόνας, συμβόλου της Βαρσοβίας.

View attachment 121605

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, πολλά είναι τα μέρη της πόλης που ξαναχτίστηκαν μετά τις τρομερές καταστροφές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου. Υπολογίζεται ότι μετά την Εξέργεση της Βαρσοβίας του 1944, πάνω από το 85% της Παλιάς Πόλης είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Οι Πολωνοί είναι πολύ περήφανοι (και δικαίως) για την καταπληκτική δουλειά που έκαναν επαναφέροντας στην πόλη την παλιά της αίγλη, ενώ δεν είναι τυχαίο ότι η Παλιά Πόλη είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco. Στα βιβλιοπωλεία και τα μαγαζάκια της Βαρσοβίας μπορεί κανείς να βρει ακόμα και καρτ-ποστάλ που απεικονίζουν το «πριν» και το «μετά», όπως αυτή που έχω σκανάρει εδώ.

View attachment 121606

Αφού καθίσαμε για κάμποση ώρα να ξεκουραστούμε χαζεύοντας την πλατεία, τον κόσμο και ακούγοντας όμορφες μουσικές από τα μαγαζάκια και τους street artists, ξεκινήσαμε σιγά-σιγά να περπατάμε προς τη βάση μας. Εντύπωση μας έκαναν κάποιες "high-tech σκηνές" που είχαν στηθεί σε κομβικά σημεία και λάμβαναν χώρα κάποια events ενόψει της αγιοποίησης του Πάπα (ιερείς που τραγουδούσαν "χριστιανικό ροκ" με κιθάρες και τέτοια). Καθώς όμως είχαμε κουραστεί πολύ (είχαμε 2 μέρες να κοιμηθούμε νορμάλ, ειδικά εγώ), είχαμε ξεποδαριαστεί και την επόμενη ημέρα είχαμε πρωινό ξύπνημα για να πάρουμε λεωφορείο για Gdansk, αποφασίσαμε να γυρίσουμε στο hostel. Πήραμε λοιπόν μερικά πολωνικά μπυρόνια για να πιούμε στο δωμάτιο και να χαλαρώσουμε. Όπερ και εγένετο! Χαλάρωσα αρκετά με τις μπύρες, συναίσθημα που όμως διεκόπη απότομα όταν διαπίστωσα ότι το ρημαδοκρεβάτι δεν είχε κατωσέντονο, αλλά ένα ελεεινό, λεπτό, βρώμικο ύφασμα γεμάτο κίτρινους λεκέδες. «Πού ήρθαμε;» να μονολογώ τσαντισμένη, «170 ζλότι γι’ αυτό το μπ****λο; 8.3 rating στο booking για ΑΥΤΟ;». Πήγε ο ταλαίπωρος ο Γ. να ρωτήσει την κοπέλα στη ρεσεψιόν αν μπορούσαν να μας δώσουν (και με πληρωμή) ένα σεντόνι και εκείνη είπε ότι δεν υπήρχε! Όπως και να ‘χει, νύσταζα πολύ για να ασχοληθώ περαιτέρω και έπεσα και ξεράθηκα (εννοείται φορώντας τα ρούχα μου), έχοντας όμως στο μυαλό μου να τους ρίξω λίαν συντόμως μερικά reviews κολάφους! Και έτσι ελαφρώς επεισοδιακά έκλεισε η πρώτη μας μέρα στην Πολωνία!

Χρήσιμες πληροφορίες

· Μεταβήκαμε από το αεροδρόμιο Modlin στο κέντρο της Βαρσοβίας με το Modlin Bus, το οποίο κάνει τη διαδρομή σε περίπου 40’ και αφήνει σε κεντρικότατο σημείο μπροστά από το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστήμης. Πολύ άνετη επιλογή, ενώ αν κλείσει κανείς εγκαίρως από το internet μπορεί να χτυπήσει και πολύ χαμηλές τιμές, από 9 ζλότι η διαδρομή (πάντα με το ρίσκο του τι θα γίνει αν καθυστερήσει η πτήση του). Εισιτήρια αγοράζει κανείς και από το γκισέ της εταιρείας στο αεροδρόμιο, αλλά σε σταθερή, ψιλοτσιμπημένη τιμή. Φυσικά μπορεί κανείς να μεταβεί Βαρσοβία και με ΜΜΜ, αλλάζοντας νομίζω 3 διαφορετικά μέσα και πληρώνοντας κάπου γύρω στα 15-20 ζλότι, αλλά και με ταξί πληρώνοντας πολύ περισσότερα.
· Όπως διαπιστώσαμε κατά την επιστροφή (αλλά και μας ενημέρωσε ο αγαπητός συμφορουμίτης Θ.), οι έλεγχοι στο μέγεθος των αποσκευών είναι υποτυπώδεις στο Modlin, δύσκολο να σε βάλουν να τοποθετήσεις τη χειραποσκευή σου στο περιβόητο «κουτί». Αυτά βέβαια δεν είναι κανόνες και ο καθένας παίρνει τα ρίσκα του.
· 1 Euro=4.14 Polish Zloty. Εμείς τραβήξαμε χρήματα μέσω εθνοcash από ATM, αλλά φυσικά υπάρχουν πολλά ανταλλακτήρια τόσο στη Βαρσοβία, όσο και στο Gdansk.
· Η Βαρσοβία περιλαμβάνει ένα εκτεταμένο δίκτυο ΜΜΜ αποτελούμενο από μετρό, λεωφορεία, τραμ. Το κέντρο βέβαια περπατιέται εύκολα με τα πόδια. Γενικώς οι τιμές δεν απέχουν πολύ από τις ελληνικές (δείτε εδώ). Εμείς, μολονότι δεν βγάλαμε εισιτήριο την πρώτη ημέρα, στις φάσεις που θέλαμε να γυρίσουμε προτιμούσαμε το ημερήσιο στα 15 ζλότι. Αρκετά συμφέρον είναι το weekend ticket στα 24 ζλότι και ισχύ από τις 7μμ της Παρασκευής μέχρι τις 8πμ της Δευτέρας.
· Σε πάρα πολλά σημεία, τόσο στη Βαρσοβία, όσο και σε Gdansk-Sopot και λοιπά υπάρχουν hotspots με δωρεάν Wi-Fi, κάτι που επιτρέπει εύκολα στον καθένα να τσεκάρει mail και τα σχετικά (ενώ το instagram πήρε φωτιά! ).



2η ημέρα: Μετάβαση στο Gdansk και γνωριμία με την πόλη

Την επόμενη ημέρα το πρωί ξυπνήσαμε, ετοιμαστήκαμε στα γρήγορα και βουρ για το μετρό! Αρχικός προορισμός μας η τελευταία στάση του μετρό (Młociny), από όπου θα παίρναμε το polskibus για Gdansk. Όλα καλά, το ταξίδι (με 1-2 μικρές στάσεις) διήρκεσε περίπου 5 ώρες, ενώ η διαδρομή ήταν σε γενικές γραμμές ανιαρή (ατελείωτα χωράφια, βοσκοτόπια και γενικώς επίπεδες πράσινες εκτάσεις, με λίγες εξαιρέσεις).

Περίμενα με μεγάλη αδημονία το Gdansk! Είχα ακούσει τα καλύτερα από Πολωνούς φίλους, μάλιστα 2-3 χρόνια πριν ήμουν στο τσακ να πάω να βρω την Πολωνέζα κολλητή μου που έκανε διακοπές εκεί. Η πρώτη εικόνα της πόλης μου άφησε πάντως ανάμεικτα συναισθήματα. Πολύ βιομηχανική και «λιμανίσια» αίσθηση (γενικώς θεωρώ ότι οι πόλεις που έχουν μεγάλα λιμάνια «καθορίζονται» από αυτά). Ο σταθμός των λεωφορείων πολύ κοντά στον σιδηροδρομικό, ενώ η μετάβαση στη στάση του τραμ που θέλαμε αποδείχτηκε λιγότερο εύκολη από ό, τι περιμέναμε. Δαιδαλώδεις οι υπόγειες στοές και οι διάφορες έξοδοι, περιορισμένα τα αγγλικά των ντόπιων, αλλά όπως και να ‘χει μετά από λίγη ώρα μπήκαμε στο τραμ και κατευθυνθήκαμε προς το guesthouse μας.

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευτήκαμε λίγο για να το βρούμε και αυτό, καθώς οι οδηγίες δεν ήταν πολύ σαφείς. Ήταν λίγο έξω από το κέντρο της πόλης, σε ένα ήσυχο προάστιο 3 στάσεις του τραμ μακριά από το «χαμό». Η τοποθεσία πολύ βολική για τα γούστα μας, αρκετά μακριά για να έχεις την ησυχία σου και να χαλαρώνεις μετά από μια κουραστική ημέρα, αλλά και αρκετά κοντά ώστε να μην αναγκαστείς να «κλάψεις» τα λεφτά του ταξί που θα χρειαστεί να δώσεις αν ενδεχομένως χάσεις το τελευταίο τραμ. Το ίδιο το guesthouse (Villa Anna) ήταν εξαίρετο! Το δωμάτιό μας ήταν άνετο, ευήλιο, πεντακάθαρο, με όμορφη και ιδιαίτερη διακόσμηση και ένα υπέροχο ανατομικό κρεβάτι, καμιά σχέση με το χάλι της προηγούμενης βραδιάς. Το πρωινό ήταν πλούσιο, με ποιοτικά προϊόντα και «σπιτικές» πινελιές (όπως τα εκπληκτικά λουκάνικα της τελευταίας ημέρας, με χειροποίητη γέμιση από τυριά, πιπεριές και κρεμμύδι)! Η κυρία που έχει το guesthouse, μολονότι δεν μιλάει καλά αγγλικά, ήταν ευγενέστατη και γλυκύτατη! Μας εξυπηρέτησε ιδιαίτερα και όταν της ζητήσαμε να εκτυπώσουμε τα boarding passes μας για την επιστροφή μας (αυτή η ryanair!)! Και γενικότερα όλα τα άτομα που δουλεύουν ήταν πολύ εξυπηρετικά (όπως και η κόρη της που έτυχε να βρίσκεται την πρώτη ημέρα εκεί και μας έδωσε πλήθος πληροφοριών). Γενικώς είναι ένα μέρος που προτείνω με τα χίλια.

Μετά από λίγη ξεκούραση ξεκινήσαμε για μια πρώτη γνωριμία με την πόλη! Τραμ και σε λιγότερο από 10’ είχαμε φτάσει! Εγώ πολύ ελαφρά ντυμένη, καθώς την προηγούμενη ημέρα στην Βαρσοβία είχαμε σκάσει από τη ζέστη, αλλά και κατά την άφιξή μας στο Gdansk δεν «οσφρήστηκα» κάτι σε κρύο! Μπαίνοντας λοιπόν στο «βασικό» κομμάτι του Gdansk, αισθάνθηκα μια έντονη αίσθηση déjà vu! Σκηνές από το προς διετίας ταξίδι μου σε δύο άλλες χώρες που βρέχονται από τη Βαλτική ήρθαν στο μυαλό μου (Λιθουανία και Λεττονία). Συγκεκριμένα το Γκντανσκ μου θύμισε πολύ Ρίγα!

Πράγματι, το Gdansk είχε έναν διαφορετικό αέρα από τα υπόλοιπα μέρη που έχω επισκεφτεί στην Πολωνία, κάτι που σχετίζεται με την ιστορία του, καθώς έχει περάσει από πολλά διαφορετικά χέρια κατά την άνω των 1000 ετών πορεία του. Ξεκίνησε σαν ψαροχώρι, αλλά σταδιακά η θέση του πάνω στη Βαλτική Θάλασσα το βοήθησε να γίνει σημαντικό εμπορικό κέντρο. Το 1308 καταλήφθηκε από τους Τεύτονες Ιππότες, ενώ το 1361 έγινε μέλος της Χανσεατικής Ένωσης, την οποία αποτελούσαν γερμανικές πόλεις της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας. Το 1466 επέστρεψε στην Πολωνία και έγινε το μεγαλύτερο λιμάνι της Βαλτικής και ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά κέντρα της περιοχής. Το 1793 προσαρτήθηκε στην Πρωσία με το όνομα Danzig. Μετά τη λήξη του ‘Α Παγκοσμίου πόλεμου περιήλθε σε ένα καθεστώς ημι-αυτονομίας, ενώ προσαρτήθηκε στην Πολωνία μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένο.

Επομένως, το γερμανικό στοιχείο είναι έντονο στο Gdansk και του δίνει ένα διαφορετικό χρώμα από εκείνο που μπορεί να δει κανείς στις περισσότερες πολωνικές πόλεις. Και, ενώ πρόκειται για μια ιδιαιτέρως όμορφη πόλη με υπέροχα κτίρια, ρομαντικά κανάλια και τη σκοτεινή, άγρια Βαλτική Θάλασσα λίγο πιο έξω, εγώ κάπως ξενέρωσα! Είναι περίεργο, παράλογο και ακατανόητο, δεδομένης της ομορφιάς και της εν γένει καλής μου διάθεσης, αλλά το Gdansk δεν ήταν αυτό που εγώ είχα στο μυαλό μου σαν Πολωνία. Απείχε πολύ από τη χώρα που αγάπησα πριν δύο χρόνια! Και έτσι προέκυψε και το ξενέρωμα, το οποίο άλλοτε ερχόταν και άλλοτε έφευγε καθ’ όλη τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί. Θα μου πείτε «δεν ήξερες βρε κοπελιά πού πήγαινες;» και θα έχετε δίκιο.

Τέλος πάντων, ανεξάρτητα από το τι λέω εγώ, το κέντρο του Gdansk αποτελεί σίγουρα ένα αρχιτεκτονικό στολίδι. Τα κτίρια που εντυπωσιάζουν αναρίθμητα. Το Παλαιό Δημαρχείο, η εκκλησία της Αγίας Αικατερίνης, η εκκλησία της Παναγίας (η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης) και το Μέγα Οπλοστάσιο είναι μερικά από αυτά. Η οδός Dluga είναι ο «βασικός» πεζόδρομος με πλήθος όμορφων κτιρίων με χαρακτηριστικές προσόψεις, ενώ «κέντρο» της πόλης αποτελεί η πλατεία Dlugi Targ με το Δημαρχείο, το περίφημο άγαλμα του Ποσειδώνα και πολλά ακόμα ενδιαφέροντα κτίρια. Πλήθος κόσμου έκανε τη βόλτα του, παρά το ιδιαιτέρως τσουχτερό κρύο όπου όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και πιο έντονο!

View attachment 121607
View attachment 121608
View attachment 121609

Το Μέγα Οπλοστάσιο
View attachment 121610

Dlugi Targ
View attachment 121611
View attachment 121612
View attachment 121613
View attachment 121614

Φυσικά εμένα το αγαπημένο μου κομμάτι της πόλης, το οποίο θα ανακάλυπτα περισσότερο την επόμενη ημέρα, ήταν αυτό του ποταμού Motława! Εκείνο το πρώτο απόγευμα περιοριστήκαμε σε μια χαλαρή βολτίτσα, καθώς το κρύο στο συγκεκριμένο σημείο ήταν σχεδόν ανυπόφορο! Στις φωτός μπορείτε να δείτε το πλοίο Soldek και το Γερανό (περισσότερα στο επόμενο κεφάλαιο! ).

View attachment 121615

Ώρα αιχμής στο κανάλι
View attachment 121616

Περπατήσαμε αρκετή ώρα με το Γ. να βγάζει πολλές φωτός και εμένα πιο μετριοπαθή διότι απλά κρύωνα και ήθελα να έχω τα χέρια μου στις τσέπες! Κάποια στιγμή άρχισε να σουρουπώνει κι εγώ δεν άντεχα πολύ ακόμα περιήγηση χωρίς λίγο αλκοόλ να ζεσταθεί το κοκαλάκι μου! Πήγαμε λοιπόν σε ένα παραδοσιακό ταβερνάκι και δοκιμάσαμε διάφορες τοπικές σπεσιαλιτέ. Ζεστή σουπίτσα σερβιρισμένη σε καρβελάκι, μαριναρισμένες ρέγκες, πιτάκια, πέστροφα, bigos (κομμάτια κρέας μαγειρεμένα με πατάτες, λάχανο, κρεμμύδι και διάφορα άλλα λαχανικά και μυρωδικά), συνοδεία πολωνικών μπυρών! Το γεύμα κόστισε γύρω στα 25 euro.

Βγαίνοντας από το μαγαζί είχε ήδη σκοτεινιάσει (ευτυχώς η ημέρα είχε ήδη πολύ μεγάλη διάρκεια εκεί, κάτι πολύ βολικό), το κρύο γινόταν όλο και χειρότερο, οπότε με τα πολλά πήραμε το δρόμο της επιστροφής για το υπέροχο guesthouse μας!

Πρακτικές πληροφορίες

· Όπως ανέφερα και παραπάνω ταξιδέψαμε με polskibus. Αξιόπιστο και οικονομικό (πληρώσαμε κάτω από 20/άτομο για Βαρσοβία-Γκντανσκ-Βαρσοβία). Τα λεωφορεία της εταιρείας είναι διώροφα, έχουν δύο οδηγούς, αλλά και συνοδό που μοιράζει ροφήματα και σνακς (μέχρι και παγωτό μας προσέφεραν!). Υπάρχει επίσης δωρεάν Wi-Fi, αλλά συχνά είναι πολύ αργό λόγω των πιτσιρικάδων που κατεβάζουν αβέρτα. Γενικώς πρόκειται για πολύ αξιόλογη επιλογή, ενώ αν πετύχετε περίοδο εκπτώσεων μπορείτε να κλείσετε διαδρομές μέχρι και με ένα ζλότι (συν έξοδα κράτησης). Όσο νωρίτερα κάνετε κράτηση τόσο φθηνότερες τιμές χτυπάτε. Η εταιρεία κάνει επίσης δρομολόγια προς Βερολίνο, Βιέννη και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
· Το δίκτυο ΜΜΜ του Gdansk αποτελείται από λεωφορεία, τραμ και προαστιακό σιδηρόδρομο (κυρίως για ανταπόκριση με Sopot και Gdynia). Δείτε εδώ για τις τιμές στα εισιτήρια. Εμείς βγάζαμε ημερήσια στα 12 ζλότι (κάπου ακούσαμε και για έναν άλλο τύπο ημερησίου εισιτηρίου που περιλαμβάνει και προαστιακό, αλλά δεν μας το έβγαζε στα μηχανήματα).


3η ημέρα: Περιήγηση στο όμορφο, ιστορικό Gdańsk

Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς και μετά από ένα πλούσιο πρωινό ξεκινήσαμε την κυρίως περιήγησή μας στο Gdańsk, εφοδιασμένοι με ημερήσια εισιτήρια, με στόχο να δούμε όσο περισσότερα μπορούσαμε! Μετά τα παθήματα της προηγούμενης ημέρας αποφάσισα να υιοθετήσω ένα “βαρύτερο” outfit με τζιν παντελόνι, πουλόβερ και κασκόλ. Γρήγορα όμως ξεκίνησε το στριπτίζ, καθώς ο καιρός δεν άργησε να δείξει το θερμό του πρόσωπο! Τρέλα!

Το πρώτο σημείο που εξερευνήσαμε ήταν βέβαια η περιοχή κοντά στον ποταμό Motława. Ο ζεστός και ηλιόλουστος καιρός έκανε τη βόλτα πολύ πιο ευχάριστη από εκείνη της προηγούμενης ημέρας! Το πρωταρχικό σημείο ενδιαφέροντος ήταν ο πεζόδρομος Długie Pobrzeże, ο οποίος αποτελεί και την πιο φωτογραφημένη περιοχή της πόλης. Πλήθος πανέμορφων κτιρίων με έντονο χρώμα Βαλτικής στολίζουν τη δυτική όχθη του ποταμού, με προεξέχον αυτό του περίφημου Γερανού. Ο Γερανός, ένα εντυπωσιακό κτίσμα του 14ου αιώνα (ανακατασκευασμένο βέβαια μετά τις καταστροφές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου), συνδυάζει δύο ιδιότητες-αποτελεί μία από τις πύλες της πόλης, αλλά και γερανό ο οποίος εξυπηρετούσε τις ανάγκες του λιμανιού. Ο συνδυασμός ξύλου-τούβλου είναι αρκετά εντυπωσιακός και γενικώς το κτίσμα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Σήμερα φιλοξενεί μέρος της συλλογής του Ναυτικού Μουσείου.

Φυσικά ο καλύτερος τρόπος για να απολαύσει κανείς τα κτίρια του Długie Pobrzeże είναι να περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού! Έτσι κάναμε και εμείς. Τα κτίρια και τα αγκυροβολημένα καραβάκια (ανάμεσά τους και ένα παλιό ξύλινο ιστιοφόρο) αποτέλεσαν το ιδανικό σκηνικό για αρκετές όμορφες φωτογραφίες, μολονότι τα έργα που γίνονταν στην ανατολική όχθη, μετατρέποντάς μέρος της σε εργοτάξιο, καθιστούσαν λίγο δύσκολη τη λήψη σε κάποια σημεία. Όπως και να ΄χει, η χαλαρή βολτίτσα με αυτή τη θέα, σε συνδυασμό με τον καλό καιρό, δημιουργούσε μια ευχάριστη διάθεση.

View attachment 121617
View attachment 121618
View attachment 121619

Στην ανατολική όχθη του ποταμού, απέναντι ουσιαστικά από το Γερανό, είναι αγκυροβολημένη η Sołdek, το πρώτο πλοίο στην ιστορία της πολωνικής ναυσιπλοΐας που κατασκευάστηκε για πλεύση στους ωκεανούς (1948). Σήμερα λειτουργεί και αυτό σαν μουσείο. Περισσότερες φωτός μπορείτε να δείτε στο προηγούμενο κεφάλαιο.

View attachment 121620

Σε εκείνο το σημείο λειτουργεί κάθε λίγα λεπτά και ένα μικρό ferry που περνάει τον κόσμο στην απέναντι πλευρά του ποταμού, καθώς οι πιο κοντινές γέφυρες βρίσκονται σε σχετικά μεγάλη απόσταση. Μολονότι μας φάνηκε κάπως «καμμένο» σαν εναλλακτική, εν τέλει το χρησιμοποιήσαμε για να κερδίσουμε χρόνο καθώς θέλαμε να δούμε πολλά! Το αντίτιμο πολύ μικρό και η «διαδρομή» διαρκεί 3-4’.

View attachment 121621

Συνεχίσαμε με την εκκλησία της Παναγίας(Kościół Mariacki), η οποία όπως προανέφερα είναι η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία της Ευρώπης. Το χτίσιμό της ξεκίνησε το 1343 και χρειάστηκε 150 χρόνια για να ολοκληρωθεί. Από το 1529 ως το 1945 (οπότε και υπέστη πολύ σημαντικές καταστροφές) λειτούργησε ως Προτεσταντική εκκλησία. Μετά το ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο ανακατασκευάστηκε. Εμείς την επισκεφτήκαμε με βασικό στόχο την ανάβαση στην κορυφή για να απολαύσουμε μια πανοραμική άποψη του Gdansk. Τα (στην πλειοψηφία τους στενά και απότομα) σκαλιά που ανεβήκαμε πάνω από 400 (ευτυχώς δεν είμαστε τελείως αγύμναστοι!), σε ένα αρκετά κλειστοφοβικό περιβάλλον! Όταν με τα πολλά φτάσαμε πρέπει να πω ότι απογοητεύτηκα λίγο. Ο χώρος μικρός και τα προστατευτικά πλέγματα αρκετά ψηλά και πυκνά, μη επιτρέποντας την απρόσκοπτη θέα που περίμενα, αλλά ούτε και τις «επικές» φωτογραφίες που είχα φανταστεί! Όπως και να ‘χει σας παραθέτω μερικές να πάρετε μια άποψη! Κάποιες ενδεχομένως να είναι του Γ., καθώς σε κάποια φάση είχε πάρει την φωτογραφική μου και τραβούσε αβέρτα! Σε εκείνο το σημείο είχαμε και την πρώτη συνάντηση με την παρέα των «τρελών» Θεσσαλονικιών, τους οποίους θα συναντούσαμε συνέχεια τις επόμενες δύο ημέρες (και οι οποίοι ήταν οι μόνοι Έλληνες που πετύχαμε στην περιοχή).

View attachment 121622
View attachment 121623
View attachment 121624

Αφού κατεβήκαμε κάναμε και μια βόλτα στο εσωτερικό της εκκλησίας, η οποία είχε πολύ ενδιαφέρον! Το αστρονομικό ρολόι εντυπωσιακό, το ίδιο και το εκκλησιαστικό όργανο και διάφορα έργα χριστιανικής τέχνης όπου μπορεί κανείς να απολαύσει. Η είσοδος στην εκκλησία και στο πανόραμα έχει μικρό αντίτιμο (όπως ισχύει άλλωστε στις περισσότερες δημοφιλείς εκκλησίες της Πολωνίας).

View attachment 121625
View attachment 121626
View attachment 121627
Σας παραθέτω κι ένα ωραίο βιντεάκι που βρήκα, το οποίο παρουσιάζει αναλυτικά το ναό (να σημειώσω ότι κάποιες πηγές αναφέρουν ότι η Kościół Mariacki είναι η μεγαλύτερη τούβλινη εκκλησία όχι μόνο της Ευρώπης, αλλά και του κόσμου).

Συνεχίσαμε με μία σύντομη επίσκεψη στην κλειστή αγορά της πόλης, όπου περάσαμε λίγη ώρα χαζεύοντας τις διάφορες λιχουδιές (ειδικά τις τεράστιες ψαρούκλες της Βαλτικής), ενώ πήραμε από μία εκ των καντινών κάποια απολαυστικά σνακ για ένα γρήγορο κολατσιό.

View attachment 121628
View attachment 121629
View attachment 121630

Το επόμενο σημείο που επισκεφτήκαμε ήταν το Μνημείο Αλληλεγγύης, έξω από την Πύλη 2 των Ναυπηγείων του Gdansk. Στο σημείο εκείνο σκοτώθηκαν τα πρώτα τρία θύματα του Κινήματος της Αλληλεγγύης, το όποιο έλαβε χώρα από εργαζόμενους στα Ναυπηγεία εναντίον του καθεστώτος το 1970. Κατά τη διάρκεια των ταραχών σκοτώθηκαν συνολικά 45 άτομα. Θεωρείται ότι το συγκεκριμένο κίνημα έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην αμφισβήτηση και σταδιακή πτώση του Κομμουνιστικού καθεστώτος τόσο στην Πολωνία, όσο και στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη γενικότερα.

View attachment 121631
View attachment 121632
View attachment 121633
View attachment 121634

Εκεί κοντά
View attachment 121635

Μετά από μια σύντομη συζήτηση με την τρελοπαρέα των Θεσσαλονικιών (τους οποίους συναντήσαμε και πάλι) και αρκετά μπερδέματα με τραμ, κατευθυνθήκαμε προς το Nowy Port, λίγο έξω από την πόλη. Εκεί βρίσκεται ο ιστορικός φάρος της περιοχής, χτισμένος το 1893, με ύψος 28 μέτρα. Από εκεί ρίφθηκαν το 1939 οι πρώτες βολές του ‘Β Παγκοσμίου Πολέμου από το Γερμανικό στρατό. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

View attachment 121636

Δίπλα στο φάρο, στην ακροθαλασσιά, πλήθος κόσμου (νέοι-ηλικιωμένοι-παιδιά) ψάρευε. Η ατμόσφαιρα ήταν πολύ όμορφη και χαλαρωτική και δεν μπορεί παρά να μην αναλογιστεί κανείς τη λειτουργία του χρόνου και το πώς ένα μέρος μπορεί να συνδεθεί με τόσο διαφορετικές εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής!

View attachment 121637

Η μυρωδιά του ιωδίου πάντως μας άνοιξε την όρεξη για περισσότερη θάλασσα, έτσι πήραμε πάλι το τραμ με προορισμό την περιοχή του Brzeźno. Τι όμορφα που ήταν! Η παραλία τεράστια και, λόγω του καλού καιρού, γεμάτη κόσμο. Μας έκανε καλή εντύπωση το πόσο καλά αξιοποιημένη ήταν η παραθαλάσσια αυτή περιοχή. Πολύ απλωσιά, η ακτή δεν είναι γεμάτη τουριστικά κτίσματα (αν εξαιρέσουμε την όμορφη προβλήτα), δίνοντας χώρο στον κόσμο να απολαύσει τη θάλασσα και στο μάτι να ξεκουραστεί ατενίζοντας τον ορίζοντα. Φυσικά και υπάρχουν bars και εστιατόρια (όπως και πεζόδρομοι και ποδηλατόδρομοι), αλλά πολύ πιο πέρα, με δέντρα να μεσολαβούν μεταξύ αυτών και της παραλίας. Τι να σας πω, πολύ το ευχαριστήθηκα! Μπορεί η θάλασσά τους να είναι σκοτεινή και ελαφρώς αγριευτική, έχουν όμως αξιοποιήσει αυτό που τους έχει δοθεί με τον καλύτερο τρόπο και πάνω από όλα με σεβασμό προς το περιβάλλον! Οι νοερές συγκρίσεις που έκανα αναπόφευκτες!

Περάσαμε πολύ ώρα περπατώντας στον πεζόδρομο, αλλά και αράζοντας στην παραλία και την προβλήτα χαζεύοντας τα κύματα, τον κόσμο και τα θαλασσοπούλια.

View attachment 121638
View attachment 121639
View attachment 121640
View attachment 121641
View attachment 121642
View attachment 121643

Μετά από αυτή τη χαλαρωτική εμπειρία και με αρκετή εναλλαγή ΜΜΜ βρεθήκαμε σε ένα άλλο προάστιο του Gdansk, την Oliwa, με στόχο μια περιήγηση στο πάρκο της! Δυστυχώς η βόλτα μας ήταν σύντομη, καθώς φτάσαμε στη φάση του ηλιοβασιλέματος, λίγο πριν κλείσουν οι πόρτες. Περάσαμε όμορφα πάντως, καθώς το πάρκο είναι ιδανικό μέρος για να ηρεμήσει κανείς, γεμάτο φυτά, λίμνες και καταρρακτάκια!

View attachment 121644
View attachment 121645
View attachment 121646

Βγαίνοντας από το πάρκο περάσαμε και από τον Καθεδρικό της περιοχής, ένα κουκλίστικο κτίριο (θεμελιώθηκε τον 12ο αιώνα, αλλά έκτοτε υπέστην πολλές καταστροφές και ανακατασκευές), από όπου όμως ο πιτσιρικάς ιερέας μας έδιωξε κακήν κακώς, καθώς φτάσαμε την ώρα που έκλεινε και εκείνο! Όπως και να ‘χει η βόλτα μας ήταν ωραία και το ηλιοβασίλεμα έκανε τα πάντα να μοιάζουν ομορφότερα!

View attachment 121647
View attachment 121648

Επιστροφή στο κέντρο του Gdansk μετά από μια αρκετά μεγάλη διαδρομή με το τραμ και, μετά από ένα γρήγορο (και όχι τόσο επιτυχημένο) δείπνο, βουρ για τον όμορφο ξενώνα μας για να ξεκουράσουμε τα ποδάρια μας! Την επόμενη ημέρα το πρόγραμμα είχε Malbork, Τεύτονες, κάστρο και όχι μόνο!


4η ημέρα: περιήγηση στο Κάστρο του Malbork και στο παραθαλάσσιο Sopot

Όπως τα περισσότερα κοριτσάκια, έτσι κι εγώ έχω μια συμπάθεια για τα κάστρα και τους ρομαντικούς συνειρμούς που τα συνοδεύουν! Οπότε με το που είδα κάποιες φωτογραφίες του περίφημου κάστρου του Malbork, αποφάσισα ότι μια επίσκεψη σε αυτό το φημισμένο μέρος επιβαλλόταν! Σκέφτηκα άλλωστε πως δεν είναι τυχαίο ότι αποτελεί έναν από τους δημοφιλέστερους προορισμούς της Βόρειας Πολωνίας και Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO! Ο Γ. δεν μπορώ να πω ότι συμμεριζόταν πλήρως αυτή μου την επιθυμία, αλλά εντάξει, ευτυχώς κατάφερα να τον πείσω! Έτσι, το πρωί της 4ης ημέρας του ταξιδιού μας βρήκε στο σιδηροδρομικό σταθμό του Gdańsk με στόχο μια στάση σε διαφορετική εποχή και, πιο συγκεκριμένα, στο Μεσαίωνα!

Περίπου μία ώρα μετά άφιξη στο Malbork. Λίγο πριν το σταθμό απολαύσαμε μια εντυπωσιακή άποψη του κάστρου από μακριά, η οποία ήταν φοβάμαι και η καλύτερη όλης της εκδρομής μας εκεί. Με το που φτάσαμε ξεκινήσαμε το περπάτημα προς το κυρίως αξιοθέατο αυτής της μάλλον άχαρης κατά τα άλλα πόλης, μαζί με πάρα πολλούς ακόμα τουρίστες. Γινόταν πραγματικά χαμός! Πρώτη απογοήτευση.

Η δεύτερη απογοήτευση πήγαζε από το γεγονός ότι το κάστρο ήταν περιτριγυρισμένο από διάφορα κτίρια, με αποτέλεσμα να μην αναδεικνύεται σχεδόν καθόλου, παρά το τεράστιο μέγεθός του. Από τις φωτός που είχα δει στο internet περίμενα κάτι παρόμοιο με το γοητευτικό κάστρο στο Trakai της Λιθουανίας, αλλά δυστυχώς καμία σχέση.

View attachment 121649
View attachment 121650

Πλησιάσαμε προς την είσοδο και, καθώς βγάζαμε φωτός, πέσαμε (οποία έκπληξις) πάνω στους φίλους Θεσσαλονικιούς! Εκείνοι είχαν νοικιάσει αμάξι, οπότε είχαν και πολύ μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων σε σχέση με εμάς. Την προηγούμενη ημέρα είχαν επισκεφτεί τη χερσόνησο του Hel, η οποία έψηνε και εμάς ιδιαιτέρως, αλλά θα ταλαιπωρούμασταν αρκετά αν πηγαίναμε με συγκοινωνίες.

Με τα πολλά πήραμε τα εισιτήρια και τους audio-guides μας και εισήλθαμε στο περιβόητο Κάστρο του Τάγματος των Τευτόνων Ιπποτών. Λίγα λόγια για την ιστορία του: το χτίσιμό του ξεκίνησε τον 13ο αιώνα. Το 1309 χρίστηκε πρωτεύουσα της ανεξάρτητης πολιτείας που ίδρυσε το Τάγμα, ενώ ο Μέγας Μάγιστρος μετακόμισε εκεί από τη Βενετία. Το 1457 πέρασε στην κατοχή της Πολωνίας και χρησιμοποιήθηκε σαν οχυρό. Ανακατασκευάστηκε δύο φορές, τον 19ο αιώνα και μετά τον ‘Β Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η θρησκεία έπαιζε σημαντικότατο ρόλο για τους Τεύτονες, οι οποίοι ακολουθούσαν αυστηρό μοναστηριακό κώδικα. Κατά τη μάχη φορούσαν λευκούς μανδύες, πάνω στους οποίους ήταν ραμμένοι μαύροι σταυροί.

Το κάστρο είναι χτισμένο εξολοκλήρου από τούβλο, είναι τεράστιο, με πλήθος από πύλες και δαιδαλώδεις διαδρόμους, παραδιαδρόμους, αίθουσες, πόρτες και πορτάκια! Να σας πω την αλήθεια δεν τα είδαμε όλα επειδή, παρά το αρχικό ενδιαφέρον, από κάποιο σημείο και μετά απλά πλήξαμε (κι ας μας χαρακτηρίσει όποιος θέλει αστοιχείωτους, ανιστόρητους και λοιπά ). Εκεί ο Μεγάλος Μάγιστρος έδινε τα επίσημα δείπνα, αλλού γίνονταν οι καλοκαιρινές συναθροίσεις, παρακεί λάμβαναν χώρα οι χ συνελεύσεις και ούτω καθεξής. Παράλληλα μπορεί κανείς να δει ιδιωτικά δωμάτια, παρεκκλήσια, αλλά και αίθουσες στις οποίες εκτίθενται από όπλα και πανοπλίες μέχρι εικόνες και θρησκευτικά κειμήλια. Εν τω μεταξύ όλο σκεφτόμουν ότι όλα αυτά μου παραφαίνονταν μεγαλοπρεπή και πλούσια για έδρα Τάγματος με «αυστηρό μοναστηριακό κώδικα», αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία!

Σχολική εκδρομή
View attachment 121651

Ελληνικά
View attachment 121652

Αίθουσες (θα είδαμε ίσα με 50 τέτοιες! )
View attachment 121653
View attachment 121654

View attachment 121655

Ομορφιές!
View attachment 121656

Μετά από μια περιήγηση που κράτησε πάνω από 3 ώρες βγήκαμε έξω, περάσαμε το γεφυράκι του ποταμού Nogat (παραποτάμου του Vistula) και ψάξαμε να βρούμε μεριά για να βγάλουμε καμιά καλή φωτογραφία με την αντανάκλαση του κάστρου στο νερό, αλλά δυστυχώς δεν καταφέραμε και πολλά, καθώς λάμβαναν χώρα έργα για την ανακατασκευή του μόλου, από όπου πηγαινοέρχονται τουριστικά πλοιάρια. Το μεγαλύτερο μέρος της ακτής της πρόσοψης που βλέπει προς το νερό ήταν γεμάτο εργάτες, σκαλωσιές, οχήματα και χώματα, όπου, συνδυαστικά με τα πλήθη του κόσμου και την αφόρητη ζέστη που επικρατούσε εκείνη την ημέρα, δεν δημιουργούσαν αυτό που λέμε «ειδυλλιακή ατμόσφαιρα».

View attachment 121657
View attachment 121658
View attachment 121659

Συμπερασματικά, θα πρότεινα ανεπιφύλακτα το συγκεκριμένο κάστρο για τους λάτρεις της ιστορίας και των μουσείων, αλλά αν σας εμπνέουν περισσότερο τα μικρότερα, μισοερειπωμένα κάστρα που είναι χτισμένα στις ερημιές με φόντο άγριες θάλασσες, απόκρημνα βράχια και ερημικούς λόφους, καλύτερα να κάνετε μια επίσκεψη στην αγαπημένη μου Σκωτία (ή και την αδερφούλα της την Ιρλανδία φαντάζομαι)! Το Malbork είναι κατά βάση ένα τεράστιο μουσείο, ένα στιβαρό και καθόλου απόκοσμο κτίσμα, το οποίο λόγω θέσης δεν αναδεικνύεται και ιδιαίτερα. Φαντάζομαι ότι κατά τους χειμερινούς μήνες δεν θα γίνεται ο κακός χαμός από κόσμο, ενώ το καλοκαίρι απλά δεν θέλω να ξέρω! Εμείς η αλήθεια είναι ότι δεν αντιμετωπίσαμε τις αναμονές όπου διάβασα με τρόμο ότι συχνά λαμβάνουν χώρα εκεί σε περιόδους αιχμής, όμως ο κόσμος ήταν αντικειμενικά πολύς.

Επιστροφή στο σταθμό μετά από μια βολτούλα στην ανιαρή πόλη του Malbork και εν συνέχεια, μετά από ωριαία περίπου αναμονή, τραινάκι για το φημισμένο θέρετρο της Βαλτικής Sopot. Φτάσαμε αργά το απόγευμα, ενώ η ζέστη έδινε τη θέση της στην έντονη ψυχρούλα.

Η συγκεκριμένη ακτή της Βαλτικής αποτελούσε αγαπημένο εξοχικό προορισμό για την υψηλή τάξη του Gdańsk ήδη από τον 17ο αιώνα, έγινε όμως περισσότερο μαζικός τόπος διακοπών το 1824, όταν εγκαινιάστηκαν τα πρώτα λουτρά της περιοχής. Το πιο φημισμένο βέβαια αξιοθέατο του Sopot είναι η τεράστια ξύλινη προβλήτα του (512 μέτρα), η οποία αποτελεί και την μακρύτερη ξύλινη κατασκευή στην Ευρώπη. Το 2ο must-see της πόλης θεωρείται το νεομπαρόκ Grand Hotel, χτισμένο μεταξύ 1924-1927, το οποίο δεσπόζει στην παραλία.

Γενικώς το Sopot μου άφησε μια ευχάριστη διάθεση, αν και νομίζω ότι κατά τους καλοκαιρινούς μήνες δεν θα το πολυευχαριστιόμουν, καθώς το βρήκα υπερβολικά τουριστικό. Καταστήματα, εστιατόρια και bars παντού, δυνατές μουσικές, διαφημίσεις, πολυκοσμία. Η αίσθηση της θάλασσας βέβαια χαλαρωτική, όπως πάντα, ενώ βρήκαμε την προβλήτα όντως εντυπωσιακή! Κάπου είχα διαβάσει ότι υπάρχει μικρό αντίτιμο εισόδου, δεν διαπιστώσαμε όμως κάτι τέτοιο. Πιθανώς να ισχύει κατά την high season. Το ηλιοβασίλεμα ήταν μαγευτικό-παρότι λατρεύω τη Μεσόγειο δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι και η άγρια, σκοτεινή Βαλτική κρύβει κι αυτή τα θέλγητρά της!

View attachment 121660
View attachment 121661
View attachment 121662
View attachment 121663
View attachment 121664
View attachment 121665
View attachment 121666

Αφού περάσαμε κάνα 2ωρο βόλτας και φωτογράφησης στην ακτή και την προβλήτα του Sopot, κατευθυνθήκαμε προς τον πεζόδρομο για δείπνο σε ένα από τα δεκάδες casual vegetarian εστιατόρια που, από ό, τι είδα, κάνουν θραύση στις πολωνικές πόλεις! Το φαγητό απλά συμπαθές θα το χαρακτήριζα, αλλά σίγουρα θα ξανάδινα ευκαιρία, μου άρεσε το concept!

Επιστροφή στο Gdańsk με τον προαστιακό, ξενώνας και ξεκούραση. Δυστυχώς δεν προλάβαμε να πάμε στη Gdynia, το τρίτο μέρος της «τρίπολης» της Βαλτικής. Νομίζω πως το ιδανικό θα ήταν να είχαμε μείνει ακόμα μια μέρα στην περιοχή (να επισκεπτόμασταν Gdynia και ενδεχομένως και Hel), όπως και να ‘χει όμως νομίζω ότι είδαμε αρκετά και πήραμε μια καλή γεύση αυτής της ιδιαίτερης πολωνικής μεριάς. Την επομένη θα επιστρέφαμε στη Βαρσοβία.

Χρήσιμες πληροφορίες

· Τα δρομολόγια του τραίνου για Malbork είναι αρκετά τακτικά, αλλά όχι συνεχή. Υπάρχουν τα τοπικά και τα εξπρές, ενώ η διάρκεια του ταξιδιού είναι γύρω στη μία ώρα, με μικρές διαφορές ανάλογα με το είδος του τραίνου (τα τοπικά κάνουν περισσότερες στάσεις). Προτείνω να πάρετε όποιο έρθει πρώτο, άλλωστε όπως προανέφερα δεν περνάνε και συνέχεια. Οι τιμές παίζουν χοντρικά μεταξύ 4-5 euro το one way, ανάλογα με το τραίνο.
· Οι τιμές για την είσοδο στο κάστρο είναι τσιμπημένες και ποικίλουν ανάλογα με την εποχή που θα το επισκεφτεί κανείς. Γίνονται επίσης κάποια έξτρα δρώμενα (νυχτερινές ξεναγήσεις, οπτικοακουστικά θεάματα) με διαφορετικό αντίτιμο.
· Ο προαστιακός που ενώνει το Sopot με το Gdańsk έχει συχνότατα δρομολόγια (ανάλογα με τη μέρα και την ώρα) και εισιτήριο γύρω στα 4 ζλότι το one way. Μπορεί βέβαια κανείς να πάει και με λεωφορείο ή θαλάσσια συγκοινωνία. Η διάρκεια της διαδρομής είναι γύρω στα 20’.

Ημέρες 5 και 6: Χαλαρή Βαρσοβία και τελετή Αγιοποίησης του Πάπα!

Οι επόμενες δύο ημέρες αποδείχτηκαν πολύ πιο χαλαρές από ό, τι υπολογίζαμε και από ό, τι είχαμε κάνει μέχρι τότε. Καθεμιά για διαφορετικούς λόγους.

Πέμπτη ημέρα πρωί και, μετά από ένα νόστιμο και πλουσιότατο πρωινό, βουρ για τον σταθμό των λεωφορείων και για μια ακόμα 5ωρη διαδρομή με το polskibus. Όλα πήγαν καλά, μείναμε εξίσου ικανοποιημένοι, παρ’ όλα αυτά καθώς κατευθυνόμασταν από το Βορρά προς το κέντρο της χώρας αρχίσαμε να προβληματιζόμαστε. Ο λόγος ήταν ότι, ενώ ξεκινήσαμε με ξαστεριά, σιγά-σιγά ξεκίνησαν οι ψιχάλες, οι οποίες μέχρι να φτάσουμε στη Βαρσοβία είχαν γίνει καταρρακτώδης βροχή. Μα τι βροχή ήταν αυτή; Πότε θα τελείωνε;

Αφού φτάσαμε στο τέρμα, πήραμε μετρό για το κέντρο και περπατήσαμε προς το ξενοδοχείο μας φορώντας αδιάβροχα και κουκούλες. Περιττό να πω ότι γίναμε παπιά. Η βροχή ήταν απίστευτη και ασταμάτητη, μου θύμισε την αγαπημένη μου Γλασκώβη! Η θερμοκρασία επίσης αισθητά πεσμένη. Σίγουρα εδώ ήταν που πριν 4 ημέρες είχαμε σκάσει από την ζέστη;

Για να μην πολυλογώ, εκείνη την ημέρα τη βγάλαμε για πολλές ώρες στο δωμάτιο του ξενοδοχείου να κοιτάμε με απογοήτευση πότε θα περιοριστεί η βροχή. Εντάξει, κοιμηθήκαμε κιόλας που το είχαμε ανάγκη, ξεκουραστήκαμε, αλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος. Σε κάποια φάση, αργά το απόγευμα, αποφασίσαμε ότι θα κάναμε μια προσπάθεια να δούμε δυο πράγματα. Όταν βγήκαμε ήταν χαλαρά, αλλά γρήγορα η βροχή ξαναδυνάμωσε. Αποτέλεσμα κάμποσες στάσεις για άραγμα ή/και χαλαρό τσιμπολόγημα σε κλειστούς χώρους.

Σε κάποια φάση που το είχαμε ρίξει στο περπάτημα και είχαμε φτάσει σε κάτι ανοιχτωσιές μακριά από τα μαγαζιά άρχισε μια τρελή θεομηνία, με πολύ βροχή και τρελό αέρα που σε μαστίγωνε. Καθώς δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι, συνεχίζαμε καρτερικά το περπάτημα. Για μια ακόμα φορά σκέφτηκα ότι λατρεύω τη βροχή μόνο όταν είμαι κάπου αραχτή, δεν έχω τίποτα να κάνω και απλά ρεμβάζω από το παράθυρό μου. Ή όταν πρόκειται για μια γρήγορη, αναζωογονητική μπόρα. Το συνεχές ψιχάλισμα πάλι αντέχεται, το ίδιο και λίγο χαλαρό χιόνι. Αλλά η ασταμάτητη, δυνατή βροχή απλά σε ξενερώνει. Όπως καταλαβαίνετε φωτός δεν τράβηξα.

Επιστροφή προς τους κεντρικούς δρόμους και ώρα για γουρούνιασμα. Το κρύο και η βροχή με έκαναν να ξεχάσω σούσι και άλλα ελαφριά που είχα στο μυαλό μου. Πήγαμε σε μια ιρλανδική pub, όπου την βγάλαμε με burger, fish ‘n chips και πολύ μπύρα. Η ποιότητα μέτρια (αναμενόμενο), αλλά το ίδιο και η γεύση. Για μια ακόμα φορά θυμήθηκα τη Γλασκώβη εκείνη την ημέρα! «Δεν μπορούσε να βρίσκαμε μια pub του βεληνεκούς της σήμερα που είχαμε τον καιρό της»;

Την επομένη ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς, πήραμε το πρωινό μας, ενώ λίγο αργότερα έλαβα ένα μήνυμα ότι μόλις είχε καταφτάσει ένας πολύ αγαπητός συμφορουμίτης και φίλος, με τον οποίο θα περνούσαμε την ημέρα. Για άλλη μια φορά θα τονίσω ότι χαίρομαι πολύ που το travelstories έχει αποτελέσει μέσο να γνωρίσω μερικά άτομα που έχουν μπει στην καρδιά μου. Πραγματικά όταν ξεκίνησα να γράφω πριν 3 περίπου χρόνια ούτε που περνούσε από το μυαλό μου ότι θα συνέβαινε αυτό και έβλεπα την ταξιδιωτική μας κοινότητα απλά σαν τόπο ανταλλαγής πληροφοριών και εμπειριών. Πολύ χαίρομαι που διαψεύστηκα και που έχω έρθει κοντά με κάποιους ανθρώπους που πραγματικά εκτιμώ (όσο και αν με έχουν καταστρέψει και έχουν συντελέσει στο ότι έχω καταντήσει να ψάχνω κάθε μέρα προσφορές, καθισμένη με μάτι τρελής μπροστά στον υπολογιστή)!

Ξεκινήσαμε με βόλτα στην Παλιά Πόλη, σε σημεία όπου είχαμε ήδη δει τις προηγούμενες ημέρες, αλλά αυτή τη φορά σε συνδυασμό με τις πληροφορίες και τα βιώματα που μόνο κάποιος που έχει ζήσει μια πόλη μπορεί να προσφέρει. Ο καιρός σαφώς καλύτερος από την προηγούμενη ημέρα, ανά φάσεις μουντός και ανά άλλες φάσεις ηλιόλουστος.

Χαριτωμένη πινελιά τα αφιερωμένα στον Chopin διαδραστικά παγκάκια, τα οποία έχουν τοποθετηθεί σε διάφορα σημεία μέσα στην πόλη. Πάνω τους αναγράφονται πληροφορίες για τη ζωή του μεγάλου Πολωνού συνθέτη, ενώ οι υπέροχες μελωδίες που ακούγονται δημιουργούν μια ρομαντική ατμόσφαιρα (ακόμα και για τους μη ρομαντικούς!).

View attachment 121667

Το highlight της ημέρας όμως δεν ήταν άλλο από την αγιοποίηση του Πολωνού Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ. Η Βαρσοβία (όπως και όλη η Πολωνία άλλωστε) βρισκόταν σε αναβρασμό. Σε διάφορα σημεία είχαν στηθεί γιγαντοοθόνες, ενώ πλήθη κόσμου συνέρρεαν σιγά-σιγά για να παρακολουθήσουν την τελετή σε ζωντανή μετάδοση από το Βατικανό. Νέοι, ηλικιωμένοι, οικογένειες με παιδιά, άνθρωποι κινούμενοι με αναπηρικά αμαξίδια, κορίτσια του κατηχητικού με αυστηρό στυλ ντυσίματος, μπορούσες να δεις τους πάντες! Ο ενθουσιασμός διάχυτος.

View attachment 121668
View attachment 121669
View attachment 121670
View attachment 121671
View attachment 121672

Κάποια στιγμή η φάση πέρασε στα όρια του cult. Ήταν όταν διαπίστωσα ότι πολύς κόσμος κρατούσε στα χέρια του σημαιάκια (ναι, σημαιάκια!) που απεικόνιζαν τον Ιωάννη Παύλο ΙΙ να προσεύχεται ή απλά να ατενίζει ήρεμος το υπερπέραν, πάντα με ένα φωτοστέφανο να περιβάλλει το κεφάλι του! «Θέλω κι εγώ!» φώναξα με ενθουσιασμό και έσυρα τα αγόρια προς τον κοντινότερο πλανώδιο για να αγοράσω σημαιούλα! Ο συμφορουμίτης αφού είδε ότι είχα ξεφύγει μου χάρισε για να στανιάρω και ένα αυτοκόλλητο «I love John Paul II» που του είχαν πασάρει κάτι θεούσες. Η φάση απλά δεν υπήρχε!

View attachment 121673
View attachment 121674

Μετά από λίγο χάζεμα της τελετής και των τεκταινόμενων συνεχίσαμε το περπάτημά μας στους δρόμους της όμορφης αυτής πόλης. Η περιοχή του κάστρου ήταν γεμάτη τουρίστες. Εκεί ήταν που παρατήρησα ένα όμορφο άγαλμα που με συγκίνησε αρκετά. Πρόκειται για το μνημείο του «Μικρού Αντάρτη» (Pomnik Małego Powstańca), που απεικονίζει ένα παιδί με στρατιωτική ενδυμασία, το οποίο κρατά ένα όπλο στο χέρι. Δημιουργήθηκε προς τιμήν όλων των παιδιών που πολέμησαν κατά την εξέγερση της Βαρσοβίας το 1944.

View attachment 121675
View attachment 121676
View attachment 121677
View attachment 121678

Το συγκεκριμένο μνημείο ήταν η εισαγωγή σε αυτά που θα βλέπαμε στην πορεία, καθώς κατευθυνθήκαμε προς το Μουσείο της Εξέγερσης της Βαρσοβίας, το οποίο θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της Πολωνίας. Ενδιαφέρον και διαδραστικό, παρουσιάζει λεπτομέρειες των εχθροπραξιών αλλά και της καθημερινής ζωής κατά την περίοδο των 63 ημερών της εξέγερσης, όπου οι Πολωνοί προσπάθησαν να απελευθερώσουν τη Βαρσοβία από τους Ναζί. Η προσπάθεια απέτυχε λόγω της διεθνούς πολιτικής κατάστασης εκείνης της περιόδου, της έλλειψης υποστήριξης από τον Κόκκινο Στρατό, αλλά και των κακών υπολογισμών που έλαβαν χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν η κυριολεκτική ισοπέδωση της πόλης από τους Ναζί. Εικόνες της πλήρους αυτής καταστροφής μπορεί να δει κάποιος λεπτομερώς μέσα από μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία μικρού μήκους που προβάλλεται σε ειδικό χώρο μέσα στο μουσείο. Γενικώς άξιζε η εμπειρία!

View attachment 121679
View attachment 121680
View attachment 121681

Το μουσείο έχει και μια ταράτσα, από όπου μπορείς να χαζέψεις την πόλη από ψηλά. Παρ’ όλα αυτά η περιοχή στην οποία «βλέπει» δεν είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα.

View attachment 121682

Η συνέχεια της ημέρας ήταν πολύ χαλαρή, με κάμποσο περπάτημα, αρκετές στάσεις για φαγητό και μπύρες και πολύ κουβέντα! Ο καιρός είχε γλυκάνει πολύ, η διάθεση ήταν ανέμελη και όσο να ‘ναι, καλό το sightseeing, αλλά και αυτή η αίσθηση της ραστώνης και της χαλάρωσης σε μια ξένη χώρα είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, παρότι εκ πρώτης πιθανώς να αισθανθεί κανείς ότι «χάνει» κάτι. Σε κάποια φάση ενημερωθήκαμε ότι είχε τρακάρει ένα polski bus που έκανε τη διαδρομή Γκντανσκ-Βαρσοβία, κάτι που υπήρξε αφορμή για άφθονες κριτικές από πολλά μέσα, καθώς γενικώς η συγκεκριμένη εταιρεία δέχεται αρκετή «λάσπη» λόγω των συνθηκών ανταγωνισμού που έχει δημιουργήσει.

Κατά το βραδάκι αποχαιρετίσαμε το συμφορουμίτη και πήγαμε για χαλάρωση, σκεφτόμενοι πώς θα περνούσαμε την επόμενη ημέρα μας στη Βαρσοβία, η όποια και θα έκλεινε αυτό το ωραίο ταξιδάκι και αποφασίσαμε ότι θα της δίναμε φυσιολατρική κατεύθυνση!

Πρακτικές πληροφορίες:

· Το ξενοδοχείο που μείναμε για 3 βράδια ήταν το Gromada Dom Chlopa. Πολύ μεγάλο, με άνετα, ευρύχωρα, καθαρά δωμάτια με τεράστιο μπάνιο και δωρεάν (αν και αργό) Wi-Fi. Οικτρά αργός ανελκυστήρας (εμείς συνήθως ανεβαίναμε με τις σκάλες), ψιλοαπρόσωπο περιβάλλον (μαζεύει πολλά groups), πολύ μέτριο πρωινό. Το προτιμήσαμε επειδή βρήκαμε μια πολύ ανταγωνιστική προσφορά στο otel.com. Αν δεν βρείτε προσφορά θα πρότεινα να ψάξετε για κάποιο πιο «ψαγμένο». Αν πάλι μείνετε σε αυτό δεν θα απογοητευτείτε, αλλά δεν θα απολαύσετε και το κάτι διαφορετικό.
· Η σελίδα του Μουσείου της Εξέγερσης της Βαρσοβίας είναι αυτή. Το εισιτήριο είναι στα 14 ζλότι, ενώ αν θέλετε να παρακολουθήσετε το ταινιάκι (αξίζει) θα πληρώσετε 2 επιπλέον ζλότι. Εμείς λόγω του ότι πήγαμε Κυριακή (free μέρα), πληρώσαμε μόνο για την ταινία.


7η ημέρα: Χαλαρωτική Βαρσοβία

Και φτάσαμε αισίως στην τελευταία ημέρα του ταξιδιού. Ο καιρός ευτυχώς πολύ καλός, η διάθεση ανεβασμένη και ξεκινήσαμε εφοδιασμένοι με ημερήσια κάρτα ΜΜΜ για εξορμήσεις σε λιγότερο κεντρικά σημεία της πολωνικής πρωτεύουσας. Πριν εκδράμουμε όμως κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού όπου, όπως ανέφερα και σε προηγούμενο κεφάλαιο, έχει ταφεί η καρδιά του Chopin. Όσες φορές είχαμε επιχειρήσει να μπούμε τις προηγούμενες ημέρες είχε λειτουργία. Κάθε μα κάθε φορά! Εκείνη την ημέρα σταθήκαμε πιο τυχεροί. Ομολογώ πάντως ότι δεν εντυπωσιαστήκαμε και ιδιαίτερα. Πιθανώς να έφταιγε το γεγονός ότι είχαμε ήδη επισκεφτεί αρκετές εκκλησίες, οπότε ένα overdose το είχαμε πάθει!

View attachment 121683

Εν συνεχεία βγήκαμε σε μια κεντρική, μεγαλοπρεπή λεωφόρο με πρεσβείες και πολυτελή κτίρια, από όπου πήραμε λεωφορείο με κατεύθυνση το Wilanów, με στόχο να κάνουμε μια βόλτα στο παλάτι και το πάρκο της περιοχής. Εν τέλει η “βόλτα” κατέληξε να γίνει εκδρομή της μισής ημέρας. Το μέρος μας άρεσε πολύ! Όσον αφορά το παλάτι, η αλήθεια είναι ότι δεν μπήκαμε μέσα. Μετά από την εμπειρία του Malbork δεν είχαμε διάθεση για περιήγηση σε τεράστια αρχοντικά δωμάτια. Παρ’ όλα αυτά θαυμάσαμε για ώρα τους εξωτερικούς χώρους αυτού του γοητευτικού μπαρόκ μεγάρου του 17ου αιώνα, το οποίο συνδυάζει στοιχεία πολωνικών, ιταλικών και γαλλικών επιρροών. Μέσα στα χρόνια είχε αλλάξει πολλούς ιδιοκτήτες (κατά βάση αριστοκρατικής καταγωγής) και είχε περάσει περιόδους ακμής και παρακμής μέχρι να γίνει μουσείο το 1805.

Τα έντονα χρώματά του τραβούν το βλέμμα σαν μαγνήτης, ενώ οι κήποι που το περιβάλλουν δημιουργούν μια αίσθηση γαλήνης και ηρεμίας. Οι τοίχοι του είναι γεμάτοι κλασσικού στυλ διακοσμητικές πινελιές, κάποιες εκ των οποίων τελείως βουκολικές, μεταφέροντάς με νοερά στην Αρκαδία της αρχαιότητας.

View attachment 121684
View attachment 121685
View attachment 121686
View attachment 121687
View attachment 121688
View attachment 121689
View attachment 121690
View attachment 121691

Πίσω από το παλάτι βρίσκεται ένα τεράστιο πάρκο, με απίστευτο πράσινο, λίμνες και πολλά πουλιά. Δεν διστάσαμε να πληρώσουμε το μικρό αντίτιμο εισόδου, το οποίο αποτέλεσε εισιτήριο για έναν διαφορετικό, μαγικό κόσμο. Σε πολλά σημεία μπορέσαμε να απολαύσουμε πλήθη από αγριολούλουδα (άνοιξη γαρ), ενώ υπάρχουν και αρκετοί δομημένοι κήποι, όπως ένας μπαρόκ, ένας νεο-αναγεννησιακός με τριαντάφυλλα και διάφοροι άλλοι! Δεν χορταίναμε να βγάζουμε φωτογραφίες ανάμεσα στα δέντρα και τα λουλούδια.

View attachment 121692
View attachment 121693
View attachment 121694
View attachment 121695
View attachment 121696
View attachment 121697


Για μένα πάντως το απόλυτο highlight του πάρκου ήταν η περιοχή γύρω από τις λίμνες. Τα γαλήνια νερά αντανακλούσαν το απέραντο πράσινο των δέντρων και όλο αυτό μου δημιούργησε συναισθήματα ηρεμίας και ευφορίας. Ψυχική ανάταση! Και θα πω για μια ακόμα φορά πόσο θα ήθελα να υπήρχαν και στη χώρα μας περισσότερες αστικές πηγές πρασίνου!

View attachment 121698
View attachment 121699
View attachment 121700
View attachment 121701
View attachment 121702
View attachment 121703
View attachment 121704
View attachment 121705


Μετά από αρκετές ώρες στο Wilanów πήραμε λεωφορείο και επιστρέψαμε και πάλι στο κέντρο της πόλης, από όπου αλλάξαμε σε τραμ με στόχο μια βόλτα στις όχθες του Vistula. Είχαμε προσέξει κάποια «παραλιακά» σημεία κοντά στο Στάδιο και σκεφτήκαμε ότι εκείνη ήταν η ιδανική ημέρα για να τα επισκεφτούμε, λόγω του καλού καιρού.

Γενικώς ο όμορφος Vistula δεν είναι αξιοποιημένος όπως στην αγαπημένη Κρακοβία, όπου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πόλης και της καθημερινότητάς της. Παρ’ όλα αυτά ένα μεγάλο ποτάμι όπως και να ‘χει αποτελεί πηγή ζωής και τραβάει σαν μαγνήτης τον κόσμο, ακόμα και αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις. Είχε λοιπόν μαζευτεί πολύς λαός στην όχθη του Vistula, κυρίως νέοι, αλλά και όχι μόνο! Συζητήσεις, γέλια, ραστώνη, χαλάρωση, αλλά και άφθονο αλκοόλ, παρότι στην Πολωνία απαγορεύεται η δημόσια κατανάλωσή του και η δημοτική αστυνομία δεν διστάζει να επιβάλλει πρόστιμα.



View attachment 121706
View attachment 121707
View attachment 121708
View attachment 121709
View attachment 121710

Σε κάποια φάση εκεί που καθόμασταν ήρθε ένας νεαρός και μας είπε ντροπαλά ότι δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο να μας βγάλει φωτογραφία και ότι αν θέλαμε θα μπορούσε να μας τη στείλει μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου! Ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε! Εγώ βγάζω συνέχεια άσχετο κόσμο φωτογραφίες, αλλά ουδέποτε έχω ενημερώσει κανέναν για αυτό, ούτε και του έχω πει ότι θα του στείλω τα αρχεία! Δεν μου είχε καν περάσει από το μυαλό!

Όπως και να ΄χει τον ευχαριστήσαμε, του δώσαμε ένα mail και λίγο αργότερα αρχίσαμε να περπατάμε προς το κέντρο της πόλης απολαμβάνοντας τους χρωματισμούς του ήλιου και τον ιδιαίτερο φωτισμό που προσέφερε στο ποτάμι και τις γέφυρες. Πολύ όμορφο απόγευμα!

https://flic.kr/p/oReyd1 View attachment 121711
View attachment 121712
View attachment 121713


Η ημέρα έκλεισε με ένα δείπνο σε ένα βιετναμέζικο εστιατόριο, το οποίο όμως κρίθηκε πολύ κατώτερο των προσδοκιών! Αλλά δεν πειράζει, όταν υπάρχει καλή διάθεση δύσκολο να σε χαλάσει κάτι πολύ!

Έπεσε το σκοτάδι κι επιστροφή στο ξενοδοχείο για να ετοιμαστούμε, καθώς την επομένη το πρωί θα πετούσαμε για Θεσσαλονίκη. Τα θετικά συναισθήματα της ημέρας είχαν λίγο καλυφθεί από τη γλυκιά μελαγχολία που συνοδεύει κάθε εξόρμηση λίγο πριν τελειώσει.



Επιστροφή-Σκέψεις και Συμπεράσματα

Η επιστροφή

Την επόμενη ημέρα ξυπνήσαμε σχετικά νωρίς, μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας, πήραμε το Modlin Bus και φτάσαμε με την ησυχία μας στο μικρό αεροδρόμιο του Modlin. Όπως ανέφερα και στην αρχή της ιστορίας πρόκειται για ένα λιλιπούτειο αεροδρόμιο-καινούριο και μοντέρνο μεν, με βασικότατες παροχές δε. Επίσης, ό, τι είχε να κάνει με ελέγχους αποσκευών και τα σχετικά ήταν πολύ χαλαρό και σε καμία περίπτωση οι άνθρωποι δεν ήταν ψείρες με κουτιά και τα γνωστά παρατράγουδα της ryan!

Η πτήση αυτή τη φορά στην ώρα της, ενώ απολαύσαμε μια υπέροχη προσγείωση, καθώς το αεροπλάνο κατά την κάθοδό του πέρασε πάνω από το κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η θέα προς το Λευκό Πύργο, τη Ροτόντα και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά μνημεία της πόλης ήταν μοναδική! Φαντάζομαι ότι οι φίλοι Θεσσαλονικείς που θα το διαβάσουν θα γελάσουν, καθώς απολαμβάνουν συχνά τέτοιες προσγειώσεις! Για μένα όμως που πάντα πετάω από την άλλη πλευρά της πόλης ήταν ένα πανέμορφο θέαμα και ο ωραιότερος τρόπος να κλείσει αυτό το ταξίδι.

Σκόρπιες σκέψεις

Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτή την ιστορία το ταξίδι μου ήταν ακόμα πολύ πρόσφατο, οπότε είχα ακόμα έντονο αυτό το συναίσθημα της απομυθοποίησης που ανέφερα εξαρχής. Ότι ναι μεν καλά πέρασα, αλλά η χώρα δεν με γοήτευσε όσο την πρώτη φορά. Παρ' όλα αυτά, καθώς έγραφα την ιστορία και αναβίωνα νοερά διάφορες σκηνές της εξόρμησης, συνειδητοποίησα ότι το μακροπρόθεσμο συναίσθημα που μου έχει εντυπωθεί από αυτό το ταξίδι είναι πολύ γλυκό! Σίγουρα λείπει ο ενθουσιασμός της πρώτης επαφής με τη χώρα, υπάρχει όμως μια αίσθηση ηρεμίας, χαλάρωσης, ευχαρίστησης! Σα να έφυγε ο αρχικός έρωτας, αλλά να παρέμεινε κάτι όμορφο και ζεστό! Επομένως μπορώ με σιγουριά να πω ότι η συγκεκριμένη απόδραση συνοδεύεται από ένα θετικό πρόσημο.

Γενικά συμπεράσματα

Σαν σούμα θα πω τα εξής:

• Η Πολωνία σαν χώρα αξίζει πολύ! Συνδυάζει κουλτούρα, ιστορία, θετικούς ανθρώπους με παιδεία, προσιτές τιμές, καλό φαγητό και οικονομικό αλκόολ! Η φύση είναι άνιση-υπάρχουν σημεία που σου κόβουν την ανάσα, αλλά και πολλές περιοχές με μονότονα, φλατ πεδινά τοπία όπου απλά πλήττεις. Αλλά όπως και να 'χει τα συν είναι πολλά!
• Μέσα σε δύο χρόνια παρατήρησα αύξηση των τιμών και αρκετή τουριστικοποίηση. Νομίζω ότι σαν προορισμός γίνεται σαφέστατα πιο mainstream, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί κανείς να ανακαλύψει το ξεχωριστό και διαφορετικό!
• Προσωπικά θεωρώ ότι όλα τα μέρη που πήγα άξιζαν. Παρ' όλα αυτά, επιμένω ότι ο ιδανικός προορισμός για κάποιον που επισκέπτεται για πρώτη φορά την Πολωνία είναι η ευρύτερη περιοχή της Κρακοβίας, για την οποία είχα γράψει (όπως και αρκετά άλλα μέλη) σε προηγούμενη ιστορία. Αυθεντική πολωνική πόλη με γοητευτική ατμόσφαιρα και πολύ σημαντικά ιστορικά και πολιτισμικά σημεία ενδιαφέροντος σε πολύ κοντινή απόσταση! Αν κάποιος πρωτοπάει στη χώρα και έχει λίγες ημέρες στη διάθεσή του θα του πρότεινα να κατευθυνθεί προς τα εκεί και να αφήσει το Βορρά για επόμενη επίσκεψη ή αν έχει μεγαλύτερα χρονικά περιθώρια. Τα παραπάνω πάντα βάσει του δικού μου προσωπικού γούστου, ενδιαφερόντων και αισθητικής. Οι ενστάσεις πάντα δεκτές!
• Με λίγο ψάξιμο και καλό προγραμματισμό το ταξίδι μπορεί να βγει πολύ οικονομικό! Μολονότι τα ξενοδοχεία και τα αστικά ΜΜΜ είναι σχεδόν σε τιμές Ελλάδας, μπορεί κανείς να χτυπήσει αρκετά χαμηλά αεροπορικά, ενώ οι μετακινήσεις μέσα στη χώρα με polskibus είναι οικονομικότατες! Όσον αφορά το φαγητό υπάρχουν ενδιαφέρουσες προτάσεις για όλα τα βαλάντια, ενώ οι είσοδοι σε μουσεία, το αλκόολ και τα διάφορα μκροπράγματα που μπορούν να προκύψουν σε ένα ταξίδι νομίζω ότι κυμαίνονται σε αρκετά ανταγωνιστικά ακόμα επίπεδα.

Για όποια επιπλέον πληροφορία είμαι στη διάθεσή σας! Καλά και ενδιαφέροντα ταξίδια σε όλους μας!

ΤΕΛΟΣ



​

καλησπέρα! σκεφτομαστε ήδη για τοε πομενο καλοκαιρι και ηθελα να ρωτησω . Εχω παει Βαρσοβια και τωρα σκεφτόμαστε να πάμε Βροτσλαβ και Κρακοβια με παιδια για 6- ημερες. Εννοειται Αατωρυχια *& Αουσβιτς. Πιστευετε ότι εινια πολλες? Βαρσοβια μας αρεσε πολυ και ηταν και αρκετα οικονομικος προορισμος.

 

[underwater]

καλησπέρα! σκεφτομαστε ήδη για τοε πομενο καλοκαιρι και ηθελα να ρωτησω . Εχω παει Βαρσοβια και τωρα σκεφτόμαστε να πάμε Βροτσλαβ και Κρακοβια με παιδια για 6- ημερες. Εννοειται Αατωρυχια *& Αουσβιτς. Πιστευετε ότι εινια πολλες? Βαρσοβια μας αρεσε πολυ και ηταν και αρκετα οικονομικος προορισμος.

Καλημέρα! Την πρώτη φορά που είχα πάει Πολωνία είχα ταξιδέψει για 5 μέρες και είχα επισκεφτεί Κρακοβία με εκδρομές σε Άουσβιτς, Αλατωρυχεία Wieliczka και Ζακοπάνε. Οπότε αν συνδυάσετε Κρακοβία και Βρότσλαβ σε καμία περίπτωση δε θεωρώ πολλές τις μέρες.
Θα ήθελα απλά να πω ότι κατά την ταπεινή μου άποψη η επίσκεψη στο Άουσβιτς δεν ενδείκνυται για πολύ μικρά παιδιά (δεν ξέρω την ηλικία των δικών σας), καθώς οι εικόνες που θα αντικρίσουν είναι σοκαριστικές.

 

[Evi_Stav]

Βλέπω πως κάναμε παρόμοιο ταξίδι,και μάλιστα την ίδια περίπου εποχή! Εμείς ταξιδέψαμε 29 Απριλίου με 5 Μαΐου,με τη μόνη διαφορά πως βάλαμε μια ενδιάμεση στάση στην πόλη Torun(για την οποία ξεκίνησα επιτέλους να γράφω σήμερα...).Και για μένα κίνητρο ήταν το ταξίδι ενάμιση χρόνο πριν,στην Κρακοβία και στο πανέμορφο Zakopane και τα όρη tatra!!! Aνεπανάληπτη εμπειρία η βόλτα με σχεδίες στον ποταμό Dunajec...Απίστευτες συμπτώσεις,ε;

Καλησπέρα!

Τη βόλτα με τις σχεδίες την κλείνεις online ή δεν χρειάζεται;

Είδα φωτογραφίες, έχω σοκαριστεί από την ομορφιά του Dunajec και επειδή θα έχουμε διανυκτέρευση Zakopane ψήθηκα πολύ για τέτοια βόλτα! Ωστόσο, δεν μπορώ να βρω που κλείνω εισιτήρια.

 

[barkour]

Καλησπέρα!

Τη βόλτα με τις σχεδίες την κλείνεις online ή δεν χρειάζεται;

Είδα φωτογραφίες, έχω σοκαριστεί από την ομορφιά του Dunajec και επειδή θα έχουμε διανυκτέρευση Zakopane ψήθηκα πολύ για τέτοια βόλτα! Ωστόσο, δεν μπορώ να βρω που κλείνω εισιτήρια.

Δεν χρειαζεται, πριν μια βδομαδα εκανα τη βαρκαδα απο την πλευρα της Σλοβακιας - Cerveny Klastor - 19 € το ατομο και 5 € το mini bus για επιστροφη στο σημειο αναχωρησης. Γυρω στη μια ωρα διαρκεια.

 

[Evi_Stav]

Δεν χρειαζεται, πριν μια βδομαδα εκανα τη βαρκαδα απο την πλευρα της Σλοβακιας - Cerveny Klastor - 19 € το ατομο και 5 € το mini bus για επιστροφη στο σημειο αναχωρησης. Γυρω στη μια ωρα διαρκεια.
View attachment 432287

Α τέλεια σε ευχαριστώ!

Άξιζε τα λεφτά;

 

[barkour]

Α τέλεια σε ευχαριστώ!

Άξιζε τα λεφτά;

Ναι , ωραια ηταν