Πολωνία Η Πολωνία άργησε ένα χρόνο!

[psilos3]

Υπέροχη ιστορία (ακόμα μία) με πολύ αναλυτικές πληροφορίες.
Δεν έχω πάει ακόμα Βαρσοβία, είναι κάτι που θέλω να κάνω -ελπίζω σχετικά κοντά- και όταν το κάνω θα βασιστώ αρκετά στα γραφόμενα σου.
Εν αντιθέσει με σένα βρήκα τη Κρακοβία εξαιρετική και την έβαλα πολύ ψηλά, αν όχι ψηλότερα από τις πόλεις που έχω δει στην Ευρώπη. Όσους Πολωνούς γνωρίσαμε μάλιστα είχαν να πουν τα καλύτερα για τη Κρακοβία και το Γντανσκ, και μετέπειτα για τη Βαρσοβία.
Όπως και να χει αυτά είνα γούστα.
Υ.Γ Μα καλά, που πας χωρίς εφεδρική μπαταρία σε ταξίδι ρε Γιάννη; Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που αγοράζουμε από ebay Μια χαρά ήταν και οι λήψεις του κινητού όμως!

 

[giannismits]

Δεν έχω πάει ακόμα Βαρσοβία, είναι κάτι που θέλω να κάνω -ελπίζω σχετικά κοντά

Έχει σταθερά πολύ χαμηλές τιμές η Ryanair από Θεσ/νικη οπότε είναι το μόνο εύκολο να το προγραμματίσεις.

Εν αντιθέσει με σένα βρήκα τη Κρακοβία εξαιρετική και την έβαλα πολύ ψηλά, αν όχι ψηλότερα από τις πόλεις που έχω δει στην Ευρώπη. Όσους Πολωνούς γνωρίσαμε μάλιστα είχαν να πουν τα καλύτερα για τη Κρακοβία και το Γντανσκ, και μετέπειτα για τη Βαρσοβία.

Θέλω πολύ να πάω Gdansk. Μάλλον είναι η ωραιότερη πόλη της Πολωνίας. Ξέρω ότι η Κρακοβία είναι αγαπητός προορισμός σε φοιτητές, νέους αλλά και γενικά σε τουρίστες. Μια χαρά είναι η Κρακοβία κι εμένα μου άρεσε για μπύρες, για ωραία εναλλακτικά στέκια και χαλαρές καταστάσεις απλά δεν μου έδωσε το κάτι παραπάνω. Δεν μπορώ να το εντοπίσω ξεκάθαρα. Άσε εγώ είμαι και περίεργος!

Υ.Γ Μα καλά, που πας χωρίς εφεδρική μπαταρία σε ταξίδι ρε Γιάννη; Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που αγοράζουμε από ebay Μια χαρά ήταν και οι λήψεις του κινητού όμως!

Βασικά χάλια είναι αλλά είσαι ευγενικός Η μπαταρία έχει αντοχή και βγάζει με φουλ μπαταρία γύρω στις 600 φωτογραφίες. Και στο 50% μου φτάνει. Απλά αυτή ήταν στο 40% περίπου και δεν το είχα προσέξει ώστε να τη φορτίσω από το βράδυ για σιγουριά.

 

[Earth Citizen]

Βαρσοβία: Παλιά πόλη… νέα πόλη και Warsaw by night!

Το καμπαναριό της εκκλησίας της Αγίας Άννας χρονολογίας 1818 με το κατάστρωμα παρατήρησης προσφέρει μια από τις ομορφότερες απόψεις της παλιάς πόλης και της ανατολικής πλευράς της Βαρσοβίας. Πληρώσαμε 6 ζλότι δηλαδή 1,5€ και ανεβήκαμε τα 150 σκαλιά του πύργου. Η ταράτσα είναι αρκετά ευρύχωρη κι έτσι απολαύσαμε άνετα την εξαιρετική θέα της πόλης. Ήταν η καλύτερη γνωριμία με την παλιά πόλη που τη βλέπαμε από ψηλά όπως και τη συνοικία Praga στο βάθος και ένα μέρος του ποταμού Βίστουλα. Η Βαρσοβία στα καλύτερα της. Είναι σίγουρα η ομορφότερη θέα και αυτή που έχω στο μυαλό μου όταν θυμάμαι τη Βαρσοβία!

Σε πρώτο πλάνο η πλατεία Zamkowy

Αριστερά το Βασιλικό Κάστρο και στο βάθος η συνοικία Praga

Krakowskie Przedmieście και στο βάθος οι ουρανοξύστες του κέντρου

Αφού χορτάσαμε θέα, κατεβήκαμε στην πλατεία του κάστρου Plac Zamkowy που έσφυζε από ζωή για την εξερεύνηση της παλιάς πόλης. Τα κτίρια της πλατείας Zamkowy, τα οποία είχαν ήδη υποστεί σοβαρή ζημιά το 1939, καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας το 1944 και πριν από την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής. Η Στήλη με το άγαλμα του Σίσιμσουντ που αρχικά χτίστηκε το 1644 μνημονεύει τον βασιλιά Sigismund III Vasa, ο οποίος το 1596 είχε μεταφέρει την πρωτεύουσα της Πολωνίας από την Κρακοβία στη Βαρσοβία. Το 1887 αντικαταστάθηκε με μια νέα στήλη γρανίτη. Την 1η Σεπτεμβρίου 1944, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, η στήλη του μνημείου κατεδαφίστηκε από τους Γερμανούς και το χάλκινο άγαλμα της υπέστη σοβαρές ζημιές. Μετά τον πόλεμο, το άγαλμα επισκευάστηκε και το 1949 δημιουργήθηκε μια νέα στήλη, που τοποθετήθηκε λίγα μέτρα από το αρχικό σημείο. Η αρχική σπασμένη στήλη βρίσκεται σε ένα σημείο δίπλα στο Βασιλικό Κάστρο.

Το Βασιλικό Κάστρο στη Βαρσοβία που δεσπόζει στην πλατεία, ήταν το μεσαίωνα η επίσημη κατοικία των Πολωνών μοναρχών. Κάηκε και λεηλατήθηκε από τους Ναζί μετά την εισβολή στην Πολωνία το 1939 και το 1944 μετά την εξέγερση. Όταν οι εχθροπραξίες είχαν ήδη σταματήσει, οι Γερμανοί ανατίναξαν και κατέστρεψαν σχεδόν ολοκληρωτικά το κάστρο. Ένας σωρός από ερείπια, και μόνο δύο απομεινάρια των τοίχων, ήταν ο,τι έμεινε από ένα κάστρο έξι αιώνων! Τελικά το 1971 ξεκίνησε η αναδημιουργία του κάστρου που ανοικοδομήθηκε και ανακατασκευάστηκε από το μηδέν και ολοκληρώθηκε το 1984. Όμως οι ανακατασκευές δεν σταμάτησαν και συνεχίστηκαν και τα επόμενα χρόνια με αμείωτο ρυθμό. Από το 1994 έως το 2009, από το 2013 μέχρι το 2015 ενώ το τελευταίο τμήμα της ανακατασκευής του συγκροτήματος του Βασιλικού Κάστρου έλαβε χώρα τον Μάιο του 2019, όταν ο Κάτω Κήπος ανοικοδομήθηκε και άνοιξε εκ νέου στο κοινό.

Αυτός ο τεράστιος πύργος ρολογιού που σχεδιάστηκε 16ο αιώνα, ήταν πάντα σύμβολο της πολωνικής πρωτεύουσας και πηγή έμπνευσης για άλλους αρχιτέκτονες.

Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας Stare Miasto είναι το κόσμημα στο στέμμα της πολωνικής πρωτεύουσας! Μπορεί να είναι μικρή, η ατμόσφαιρά της όμως είναι μοναδική και για μένα είναι από τις ομορφότερες παλιές πόλεις στην Ευρώπη. Με πολύ χρώμα, μεσαιωνική αρχιτεκτονική με τα τείχη της πόλης, ωραίες πλατείες και λιθόστρωτα σοκάκια, σημεία με θέα και πολύ ζωντάνια. Είναι ίσως το πιο σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο στη Βαρσοβίας με τα καλά και τα κακά του υπερτουρισμού αλλά είναι κούκλα η άτιμη.

Η παλιά πόλη ιδρύθηκε τον 13ο αιώνα αλλά το σύνολο της ιστορικής αρχιτεκτονικής της, είναι κυρίως από τον 17ο και τον 18ο αιώνα με μεσαιωνική διάταξη, που περιβάλλεται από ένα δαχτυλίδι διπλής γραμμής αμυντικών τειχών από τον 14ο έως τον 16ο αιώνα. Το Barbican ανεγέρθηκε γύρω στο 1548 ως τμήμα των αμυντικών τειχών, σαν ένα φρούριο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα πόλη. Τον 17ο αιώνα η κατεδάφιση των τειχών άρχισε σιγά-σιγά, και κατά τον 19ο αιώνα οι πύλες της πόλης καταστράφηκαν και δεν υπάρχει καμία. Από το 1906 μέχρι το 1938 έγιναν πολλές αλλαγές και ανακατασκευές στην παλιά πόλη της Βαρσοβίας.

Όμως το 1939 κατά τη διάρκεια της εισβολής στην Πολωνία μεγάλο μέρος της περιοχής υπέστη σοβαρές ζημιές από τη γερμανική Luftwaffe , η οποία στόχευε τις κατοικημένες περιοχές της πόλης και τα ιστορικά μνημεία της σε μια σειρά από βομβιστικές επιθέσεις. Μετά την πολιορκία, τμήματα της παλαιάς πόλης ανοικοδομήθηκαν αλλά αμέσως μετά τη Εξέγερση της Βαρσοβίας από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο του 1944 αυτό που είχε απομείνει, ανατινάχτηκε συστηματικά από τον Γερμανικό Στρατό. Η παλιά πόλη καταστράφηκε στο 90% . Από τις 260 κατοικίες μόνο οι 6 επέζησαν!

Τον Ιανουάριο του 1945, η Βαρσοβία ήταν μια θάλασσα ερειπίων, ένα τρομακτικό θέαμα όπως τεκμηριώνεται από πολλές φωτογραφίες. Η καταστροφή της πόλης, η οποία φιλοξένησε πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους πριν από τον πόλεμο, ήταν σχεδόν έρημη, με λίγες μόνο χιλιάδες κατοίκους να ζουν στα ερείπια της. Όλα αυτά έκαναν την ανακατασκευή της Βαρσοβίας πολύ απίθανη. Στην πραγματικότητα, στις αρχές του 1945, οι νέες κομμουνιστικές αρχές σκέφτηκαν να μετακινήσουν την πρωτεύουσα στο Łódź, το οποίο είχε επιζήσει από τον πόλεμο ως επί το πλείστον άθικτο. Σύμφωνα με μια ιδέα που είχαν, η Βαρσοβία έπρεπε να μείνει όπως ήταν - ένα σεληνιακό τοπίο ερειπίων - ως μνημείο πολέμου για τις μελλοντικές γενιές.

Γιατί λοιπόν η Βαρσοβία ανοικοδομήθηκε; Δύο λόγοι αποδείχθηκαν κρίσιμοι παράγοντες. Πρώτον, υπήρχε ο ανθρώπινος παράγοντας. Από τον Ιανουάριο του 1945, υπήρξε σταθερή εισροή ανθρώπων στην πόλη. Μεταξύ αυτών ήταν οι πρώην κάτοικοι, καθώς και εκτοπισμένοι, που πήγαιναν στα ερείπια και ξεκίνησαν ουσιαστικά τη διαδικασία ανασυγκρότησης. Ο δεύτερος λόγος ήταν ο πολιτικός παράγοντας. Ο Στάλιν, ο οποίος προετοίμαζε τη διάσκεψη της Γιάλτας, χρειαζόταν διεθνή αναγνώριση - και αυτό σήμαινε μια Πολωνία με πρωτεύουσα στη Βαρσοβία. Στις 3 Φεβρουαρίου 1945, το Εθνικό Συμβούλιο ψήφισε ένα ψήφισμα που ζητούσε την ανασυγκρότηση της Βαρσοβίας. Στις 14 Φεβρουαρίου, δημιουργήθηκε το Γραφείο Ανασυγκρότησης της Πρωτεύουσας.

Η Βαρσοβία είχε το δύσκολο έργο να σώσει την κληρονομιά του παρελθόντος της. Έτσι ξεκίνησε ένα από τα πιο φιλόδοξα έργα στην ανθρώπινη ιστορία. Κανείς δεν προσπάθησε ποτέ να ανακατασκευάσει μια πόλη σε τέτοια κλίμακα. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως μεγάλο μέρος της ανακατασκευασμένης πόλης θα ήταν ουσιαστικά ... ένα αντίγραφο. Κατά τα έτη 1945-1947 διεξήχθησαν κυρίως εργασίες απομάκρυνσης των ερειπίων. Η συμβολική ημερομηνία για την έναρξη της ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ήταν η 1η Σεπτεμβρίου 1947. Το πρώτο στάδιο ανακατασκευής της Παλιάς Πόλης ολοκληρώθηκε στις 22 Ιουλίου 1953. Ανοικοδόμηση έγινε και μετά το 1974 και τα επόμενα χρόνια ενώ το 2008 επισήμως ολοκληρώθηκε η ανακαίνιση των τειχών της πόλης και όπως ανέφερα πιο πάνω η ανακατασκευή των κήπων στο Βασιλικό κάστρο ολοκληρώθηκε το 2019. Με λίγα λόγια η Βαρσοβία είναι μια ολοκαίνουρια πόλη!

Το έργο ανασυγκρότησης αναπτύχθηκε από μια ομάδα αρχιτεκτόνων σε συνεργασία με ιστορικούς και ιστορικούς τέχνης, με βάση τις διατηρημένες εικόνες της Βαρσοβίας. Η παλιά πόλη ξαναχτίστηκε σχολαστικά και χρησιμοποιήθηκαν όσο το δυνατόν περισσότερα από τα αρχικά τούβλα και διακοσμητικά στοιχεία κτιρίων που βρέθηκαν στα ερείπια, και επανατοποθετήθηκαν στους αρχικούς χώρους τους. Η εσωτερική διάταξη των κτιρίων άλλαξε ως επί το πλείστον και προσαρμόστηκε σε νέες λειτουργίες. Ωστόσο, η ανασυγκρότηση δεν ήταν πάντα ακριβής. Σύμφωνα με τη σύγχρονη θεωρία, η ανασυγκρότηση και η ανοικοδόμηση είναι παραποίηση της ιστορίας, αλλά έγινε εξαίρεση για την παλαιά πόλη της Βαρσοβίας για ηθικούς και ιδεολογικούς λόγους. Οι οδηγίες διατήρησης και η έρευνα προετοιμάστηκαν για αρκετά χρόνια. Αποφασίστηκε να αποκατασταθεί το μεγαλείο της παλιάς πόλης του 18ο αιώνα, αν και όχι με όλες τις λεπτομέρειες. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας είναι η μόνη περιοχή στον κόσμο (σε αυτή την κλίμακα), που έγινε προγραμματισμένη και ολοκληρωμένη ανακατασκευή όλης της περιοχής μετά από καταστροφικές ζημιές που φθάνουν περίπου το 90%.

Στις 2 Σεπτεμβρίου 1980, η παλιά πόλη της Βαρσοβία εγγράφηκε στον κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η παλιά πόλη της Βαρσοβίας μπήκε στον κατάλογο ως παράδειγμα σχεδόν πλήρους ανοικοδόμησης . Το επεξηγηματικό κείμενο λέει :
΄΄Πάνω από το 85% του ιστορικού κέντρου της Βαρσοβίας καταστράφηκε από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής. Μετά τον πόλεμο, οι κάτοικοι της Βαρσοβίας ανέλαβαν το έργο της ανασυγκρότησης, το οποίο οδήγησε στην αποκατάσταση των εκκλησιών, των παλατιών και των σπιτιών που αποτελούσαν σύμβολο της πολωνικής κουλτούρας και της εθνικής ταυτότητας. Πρόκειται για ένα μοναδικό παράδειγμα πλήρους ανασυγκρότησης του ιστορικού συνόλου’’.

Δεν γινόταν να μην αναφέρω την ιστορία αυτής της πόλης και την εντυπωσιακή της αναδημιουργία από το μηδέν! Προσωπικά με εντυπωσιάζει πολύ που αυτή η πόλη συνεχίζει να συντηρεί και να ανακατασκευάζει τα ιστορικά της μνημεία. Είναι μια πόλη που έχει σηκωθεί όρθια μετά την πλήρη καταστροφή, συντηρεί την ιστορία του παρελθόντος της, αλλά βλέπει και μπροστά στο μέλλον. Επειδή είπα όμως πάαααρα πολλά, ήρθε η ώρα να περιηγηθούμε στα στενά της μικρής αλλά καθόλου ασήμαντης παλιάς πόλης της Βαρσοβίας.

Πλατεία του κάστρου plac Zamkowy… έχει λίγο κόσμο ε!

Οδός Piwna

Οδος Świętojańska, με τον Καθεδρικό Ναό της Βαρσοβίας του Αγίου Ιωάννη

στενό ανάμεσα στις οδούς Świętojańska και Piwna

οδός Kanonia

Η πλατεία Kanonia πίσω από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη , είναι μια μικρή τριγωνική πλατεία με μια μυστηριώδη καμπάνα στη μέση της πλατείας! Είναι η χάλκινη καμπάνα που χτυπήθηκε στη Βαρσοβία το 1646 από τον Daniel Tym τον σχεδιαστή της στήλης του Σίσιμσουντ, για την εκκλησία των Ιησουιτών στο Γιάροσλαβ. Για άγνωστους λόγους βέβαια αυτή η καμπάνα δεν έφτασε ποτέ στο Jarosław. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι είχε κατασκευαστικό ελάττωμα. Η ραγισμένη καμπάνα βρέθηκε μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και αγοράστηκε από το Εθνικό Μουσείο το οποίο μετά την ανασυγκρότηση του, το τοποθέτησε στην αυλή του. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί σκόπευαν να πάρουν το κουδούνι στο Ράιχ, αλλά οι δυσκολίες με τη μεταφορά τους εμπόδισαν και δεν κατάφεραν να το κάνουν. Το 1972 με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού η καμπάνα τοποθετήθηκε στο βόρειο τμήμα της πλατείας Kanonia.

Γύρω από την καμπάνα είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά τουρίστες όπου ένας ένας έκανε τον γύρω της καμπάνας τρεις φορές ακουμπώντας την. Ήταν λίγο αστείο το θέαμα και είναι από αυτές τις ‘’ατραξιόν’’ που με αφήνουν παγερά αδιάφορο! Φυσικά πίσω από αυτή την ‘’αθόρυβη’’ καμπάνα υπάρχει ένας μύθος για την αγάπη, τη ζήλια και τον φθόνο. Επειδή όμως είναι μεγάλος δεν θα σας το πω! Η καμπάνα υποτίθεται εκπληρώνει μυστικές επιθυμίες αρκεί να κλείσεις τα μάτια, να πεις από μέσα σου μια επιθυμία να αγγίξεις την καμπάνα και να κάνεις γύρω τις τρεις στροφές!

Τα σπίτια στην πλατεία αυτή είναι τα μοναδικά στην Παλιά Πόλη που έχουν διατηρήσει το στυλ των κτιρίων της βόρειας Ευρώπη. Στη γωνία της πλατείας είναι η στενότερη κατοικία με πλάτος μόνο 2 μέτρα που χτίστηκε τον 18ο αιώνα, και αυτό οφείλεται στην φορολογική ελάφρυνση που είχε ο ιδιοκτήτης αφού ο φόρος ακίνητης περιουσίας ήταν πληρωτέος ανάλογα το πλάτος της κατοικίας. Ήταν το κτίριο με τη μικρότερη φορολογία τον 18ο αιώνα. Θεωρείται το στενότερο σπίτι σε όλη την Ευρώπη. Ωστόσο, όταν βλέπουμε την πρόσοψη του κτιρίου από την πλευρά του Βιστούλα, είναι πολύ ευρύτερη.

Το στενό Celna που οδηγεί στη Gnojna Góra, το μεγάλο μπαλκόνι με θέα τον ποταμό

View attachment 295425

Το μπαλκόνι Góra Gnojna είναι ακριβώς πίσω από την παλιά πόλη και την πλατεία Kanonia. Ήταν αρκετά πιο ήσυχα από την υπόλοιπη πολύβουη παλιά πόλη και μας έδωσε την ευκαιρία να ατενίσουμε τον ποταμό Βίστουλα και να δούμε από άλλη οπτική τα σπίτια της παλιάς πόλης και του στενότερου σπιτιού που είδαμε λίγο πριν στην πλατεία Kanonia. Πραγματικά ήταν πολύ ήσυχα και το μοναδικό που τάραξε την ησυχία μου ήταν η λέξη πεινάω! Ναι ναι, και πάλι ο Rose που υπενθύμισε πως καλή χρυσή η παλιά πόλη αλλά νηστικό αρκούδι δεν περπατάει και πως ήρθε η ώρα για φαγητό! Μα με χρονοδιακόπτη δουλεύει? Η αλήθεια είναι πως θα καθυστερούσαμε λίγο ακόμα να φάμε και του το δήλωσα. Οπότε για λίγη ώρα ακόμα είχα παρενοχλήσεις ανά διαστήματα με ένα μουρμουρητό με τη λέξη πεινάω!

Οδός Brzozowa

Και ήρθε η ώρα της κεντρικής πλατείας της παλιάς πόλης, Rynek Starego Miasta. Η πλατεία δημιουργήθηκε τον 13ο αιώνα και παρ’όλο που έχει πάνω από επτά αιώνες ζωής, και ισοπεδώθηκε το 1944, η μορφή της έχει αλλάξει ελάχιστα. Η τελευταία ανακαίνιση των σπιτιών στην πλατεία ολοκληρώθηκε το 2016. Μια καταπληκτική πλατεία με πανέμορφα χρωματιστά κτίρια γύρω της με μοναδικές προσόψεις. Είναι μία από τις πιο γοητευτικές πλατείες στη Βαρσοβία και είναι αδύνατο να μην ερωτευτείς αυτό το μέρος!

Στη μέση της πλατείας βρίσκεται το άγαλμα της Γοργόνας, το έμβλημα της πόλης. Η γοργόνα ήταν το οικόσημο της Παλαιάς Βαρσοβίας που εμφανίστηκε πρώτη φορά στις σφραγίδες των εγγράφων του Δημοτικού Συμβουλίου της Βαρσοβίας το 1400! Η γοργόνα είναι η ηρωίδα πολλών θρύλων της Βαρσοβίας η οποία έχει το ρόλο του προστάτη και κηδεμόνα της πόλης. Σε πολλά σημεία της πόλης υπάρχουν αγάλματα από γοργόνες ακόμα και σε προσόψεις κτιρίων αλλά σαφώς η πιο φίρμα γοργόνα είναι αυτή στην κεντρική πλατείας της παλιάς πόλης που τοποθετήθηκε το 1855. Από το 1928 και για πολλά χρόνια της άλλαζαν τοποθεσία μέχρι που το 1999 επανήλθε στην αρχική της τοποθεσία. Τον Μάιο του 2008, το άγαλμα αντικαταστάθηκε με ένα αντίγραφο και το αρχικό γλυπτό του 1855 μεταφέρθηκε λίγα μέτρα μακριά σχεδόν απέναντι στο Μουσείο της Βαρσοβίας.

Το Μουσείο της Βαρσοβίας στην rynek Starego Miasta 28-42, είναι ένα μουσείο που συγκεντρώνει και παρουσιάζει συλλογές που σχετίζονται με την ιστορία της Βαρσοβίας . Εμείς βέβαια δεν πήγαμε για τις συλλογές να πω την αλήθεια αλλά για τη θέα που προσφέρει ο τελευταίος όροφος. Μπαίνοντας μέσα στην κεντρική είσοδο, στο ταμείο μας ενημέρωσαν πως λόγω Σαββάτου το μουσείο έχει δωρεάν είσοδο! Πολύ ωραία. Πάντα το τζάμπα είναι καλοδεχούμενο. Γλιτώσαμε 20 ζλότι ο καθένας. Ανεβαίνοντας έναν έναν τους ορόφους μου έκανε εντύπωση πως σε κάθε όροφο οι υπάλληλοι μας προέτρεπαν να δούμε τα εκθέματα στα διάφορα δωμάτια σαν να μη μας άφηναν να πάμε κατευθείαν στον τελευταίο όροφο, σαν να μας λένε ‘’μη βιάζεστε να δείτε τη θέα, δείτε και τα εκθέματα του μουσείου’’.

Μέσα στο εσωτερικό, έχουν διατηρηθεί η αρχική διάταξη, οι ξύλινες οροφές του 17ου αιώνα, οι λεπτομέρειες στους διαδρόμους και τα έργα ζωγραφικής. Αφού λοιπόν ρίξαμε μια ματιά στις συλλογές, ανεβήκαμε στον τελευταίο όροφο. Η θέα πίσω από το τζάμι στη συννεφιασμένη φθινοπωρινή πλατεία ήταν εξαιρετική!

Η παλιά πόλη είναι τόσο μικρή που την είχαμε δει όλη και ήμασταν προς την έξοδο από την οδό Nowomiejska που οδηγεί στο Barbican και τα ανακατασκευασμένα τείχη της πόλης.

Κάναμε μια βόλτα περιμετρικά των τειχών και ομολογώ πως εντυπωσιάστηκα από τη δουλειά που έχουν κάνει. Σίγουρα όλο αυτό το αμυντικό σύστημα μοιάζει καινούριο και δεν παραπέμπει και πολύ σε μεσαίωνα αλλά ας μην επαναληφθεί το πόσο σπουδαίο είναι που ανακατασκευάστηκε η πόλη από την αρχή. Σε ένα σημείο της εξωτερικής περιμέτρου των αμυντικών τειχών, εντοπίσαμε ένα από τα πιο συγκινητικά μνημεία στη Βαρσοβία, το Μνημείο του Μικρού Αντάρτη (Mały Powstaniec) που τιμά όλα τα παιδιά που συμμετείχαν στην Εξέγερση της Βαρσοβίας.

Περπατήσαμε την οδό Międzymura Piotr Biegański που είναι το στενό δρομάκι ανάμεσα στο διπλό τοίχος και καταλήγει την πλατεία του κάστρου, αλλά επιστρέψαμε στο Barbican για να συνεχίσουμε στη νέα πόλη.

Έξω από το Barbican στην οδό Freta. Η αρχή της Νέας πόλης

Οδός Długa

Επειδή ήμουν έτοιμος να φάω ξύλο από τον Rose, είχε έρθει η ώρα να πάμε να φάμε κι εμείς σαν άνθρωποι. Οι επιλογές είναι πολλές όμως επέλεξα το πολύ γνωστό Zapiecek στην Freta 1. Είναι ιδιαίτερα δημοφιλής εστιατόριο και όπως αναμενόταν είχε μια μικρή ουρά. Ευτυχώς δεν αργήσαμε πολύ να μπούμε. Το εστιατόριο είναι όμορφο και παραδοσιακό και χωρίζεται σε δυο δωμάτιο. Αν και τουριστικό οι σερβιτόρες ήταν ευγενέστατες και εξυπηρετικές. Φάγαμε τα πιερότζι μας, χοιρινό με λάχανο, ήπιαμε τις μπύρες μας και επιτέλους στανιάραμε. Ο λογαριασμός ήταν μόνο 75,60 ζλότι δηλαδή 18 ευρώ.

Η συνέχεια επί της Νέας πόλης από την οδό Freta προς την πλατεία Νέας πόλης, Rynek Nowego Miasta. Πόσο νέα βέβαια να θεωρείται μια γειτονιά που χρονολογείται από τον 15ο αιώνα. Όπως η Παλιά Πόλη, και η Νέα Πόλη καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς και ξαναχτίστηκε μετά τον πόλεμο.

Η πλατεία Nowego Miasta

Μετά την πλατεία, βγήκαμε στην οδό Kościelna, όπου βρίσκεται ο ενοριακός Ναός Επίσκεψης της Θεοτόκου. Είναι ένα από τα παλαιότερα κτίρια και ένα από τα λίγα επιζώντα παραδείγματα γοτθικής αρχιτεκτονικής στην πόλη χρονολογίας 1411.

Το άγαλμα της Maria Skłodowska Curie

Το μέρος αυτό είναι πολύ ωραίο να καθίσεις και να δεις τη θέα προς το πάρκο που υπάρχει κάτω και τον ποταμό. Μια σκάλα οδηγεί κάτω στο Βιστούλα και στο σημείο αυτό βρίσκεται και το hi tech σιντριβάνι της Βαρσοβίας Multimedialny Park Fontann, που δυστυχώς το πετύχαμε άνευ λειτουργίας και χωρίς νερό. Το σιντριβάνι λειτουργεί από το Μάιο μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου ενώ τα απογεύματα κάθε Παρασκευή και Σάββατο τον Μάιο, Ιούνιο και Ιούλιο στις 9.30 μ.μ., τον Αύγουστο στις 21.00 και το Σεπτέμβριο στις 8.30 μ.μ., γίνεται μια θεαματική επίδειξη φωτός, ήχου και νερού. Από φωτογραφίες και βίντεο που έχω δει ομολογώ εντυπωσιάστηκα, ειδικά όταν πάνω στο νερό παρουσιάζεται μια κινούμενη ιστορία για την ιστορία της Βαρσοβίας και τους μύθους της που συνοδεύεται από φώτα λέιζερ και πίδακες αρκετών μέτρων που ανεβαίνουν στο ρυθμό της μουσικής, και φωτίζονται από πολύχρωμους προβολείς.

Το επίσημο site http://park-fontann.pl/en/573-2/

Κατεβήκαμε στην παραλιακή δίπλα στο ποτάμι την ώρα που άρχιζε να σουρουπώνει. Ήθελα να πάμε κάπου διαφορετικά. Σίγουρα ήμασταν κουρασμένοι από το περπάτημα όλης της μέρας και παρ’ όλο που στη λεωφόρο bulwar Karskiego περνάνε αστικά και υπήρχε στάση σε εκείνο το σημείο αποφασίσαμε να συνεχίσουμε με τα πόδια κατά μήκος της παραλίας μέχρι τη γέφυρα Most Gdański.

miło cię widzieć δηλαδή Χαίρομαι που σε βλέπω!

Η Most Gdański είναι μια γέφυρα με δυο επίπεδα όπου στο πάνω είναι αυτοκινητόδρομος και στο κάτω έχει γραμμές για τα τραμ. Ανεβήκαμε από τις σκάλες για να πάρουμε το τραμ ώστε να πάμε στο τέλος της γέφυρας. Εννοείται πως μπορείς να τη διασχίσεις και πεζός ή με ποδήλατο αλλά με την κούραση που είχαμε αυτή η μια στάση ήταν κέρδος για μας.

Κατεβήκαμε λοιπόν μια στάση μετά στη Wybrzeże Helskie και ανεβήκαμε πάνω στον αυτοκινητόδρομο. Ήταν η καλύτερη ώρα που ο ήλιος είχε πέσει και άρχιζε να σκοτεινιάζει. Σταθήκαμε στην άκρη της γέφυρας και θαυμάσαμε τη Βαρσοβία απέναντι από τον ποταμό. Μια μαγική και διαφορετική θέα στον ορίζοντα της Βαρσοβίας με την παλιά πόλη και τους ουρανοξύστες στο παρασκήνιο!

Επιστρέψαμε πάλι με το τραμ στη στάση Most Gdański και κατεβήκαμε τη γέφυρα. Τα φώτα νέον άναψαν και για άλλη μια φορά ‘’ miło cię widzieć’’!

Και κάπου εδώ η drsl μου έμεινε από μπαταρία. Για ώρα την παρακολουθούσα και με άγχωνε και να που τελείωσε η μπαταρία της. Οπότε για το υπόλοιπο της βραδιάς έβγαζα φωτογραφίες με το κινητό και την απλή φωτογραφική οπότε η ποιότητα ήταν μάπα! Κρίμα γιατί περάσαμε ξανά από την παλιά πόλη η οποία ήταν υπέροχη το βράδυ. Κάναμε την ίδια διαδρομή και φτάσαμε και πάλι στο πάρκο στους πρόποδες της παλιάς ή μάλλον της νέας πόλης!

Είχε έρθει η ώρα για μια ζεστή σοκολάτα. Το καφέ TO LUBIĘ, στην οδό Freta 8 λίγο πριν το Barbican είναι από τα πιο γνωστά καφέ της Βαρσοβίας. Είναι πολύ μικρό αλλά έχει δυο ορόφους. Μικρό, γουστόζικο, ήσυχο με ωραία ατμόσφαιρα. Φάγαμε τα γλυκά μας και χαλαρώσαμε αποβάλλοντας την κούραση της ημέρας. Μια ωραία κούραση όμως !

View attachment 295434

Βράδυ πια και η παλιά πόλη στα φώτα της νύχτας ήταν ιδιαίτερα ατμοσφαιρική. Πήγαμε σε δρομάκια έρημα αλλά περάσαμε και από τις κεντρικές οδούς και τις δυο πλατείες. Η φωτογραφίες χάλια, αλλά αυτό που μετράει η ζωντανή εικόνα που έβλεπα εκείνη τη στιγμή!

Barbican

Rynek Starego Miasta

Οδός Świętojańska

Το κάστρο στην plac Zamkowy

Η βραδιά ήταν τόσο ωραία που δεν το σκεφτόμασταν να επιστρέψουμε στο διαμέρισμά μας. Η παλιά πόλη όσο κι αν μας άρεσε την είχαμε εξαντλήσει και είπαμε να συνεχίσουμε κάπου διαφορετικά. Πήραμε το αστικό από την στάση Plac Zamkowy και κατεβήκαμε στη στάση Foksal στη Nowy Świat. Στον αριθμό 22/28 της Nowy Świat περάσαμε μια είσοδο σαν πύλη ή στοά και μπήκαμε σε μια αυλή. Η άγνωστη στους πολλούς, νυχτερινή ζωή της Βαρσοβίας είναι σ’αυτό εδώ το μέρος! Ένα Κρυμμένο στέκι που όμως είναι δημοφιλές για την ντόπια νεολαία. Είναι μια αυλή που περιλαμβάνει καμιά 20αριά παμπ, μπαρ και εστιατόρια. Το μέρος μου έβγαλε κάτι το αυθεντικό και καθόλου δήθεν. Μη περιμένετε πολυτέλειες και γκλαμουριές! Απλές παμπ και μικρά μαγαζιά για να πιεις τις μπύρες σου μέσα ή στα τραπέζια έξω ενώ σε διάφορα σημεία είχε κόσμο που είχε καθίσει χύμα κάτω. Σε αρκετούς τοίχους, street art που συμπληρώνει ιδανικά αυτό το ξεχωριστό μέρος.

Η πιο εντυπωσιακή τοιχογραφίας της γειτονιάς

Αφού επεξεργαστήκαμε το μέρος και εντοπίσαμε τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες, καθίσαμε σε ένα στενό, σε ένα από τα μπαρ που ήταν στη σειρά και απολαύσαμε τις μπύρες μας μαζί με τους ζωηρούς Βαρσοβιανούς!

Η βραδιά έκλεισε μετά από λίγες ώρες στη γειτονιά μας, χαζεύοντας και πάλι το Παλάτι Πολιτισμού και τους γύρω ουρανοξύστες ενώ κάναμε και ένα πέρασμα από το εμπορικό Złote Tarasy δίπλα από τον κεντρικό σταθμό Warszawa Centralna.

Dobranoc!

1) Πολύ κόσμο διακρίνω στους δρόμους. Πάνε οι καλές εποχές που δεν ήξερε κανείς ούτε πού πέφτει η πόλη και κυκλοφορούσες μόνο εσύ κι οι ντόπιοι
2) Μ' έχεις κάνει να θέλω να ξαναπάω άμεσα. Νοστάλγησα και θέλω να δω κι από κοντά ό,τι καινούριο υπάρχει. Αχ!

Θέλω πολύ να πάω Gdansk. Μάλλον είναι η ωραιότερη πόλη της Πολωνίας.

Έχεις λυσσαξει με το Gdansk
Όχι εντάξει, πολύ όμορφο, αλλά προτιμώ το Wroclaw.

 

[underwater]

Ακόμα μια αναλυτική ιστορία από τον Γιάννη, εμπλουτισμένη όπως πάντα με υπέροχες φωτός!
Λοιπόν έχω μείνει άναυδη με το γεγονός ότι οι περισσότεροι φαίνεται να προτιμούν τη Βαρσοβία από την Κρακοβία. Τι να πω, η Κρακοβία έχει μια θέση στην καρδιά μου. Η Βαρσοβία μου άρεσε μεν, δε μου δημιούργησε όμως και καρδιοχτύπι. Οφείλω βέβαια να πω ότι στη δεύτερη (σύντομη) επίσκεψή μου στην Κρακοβία το 2018 δεν τρελάθηκα τόσο όσο την πρώτη φορά. Ήταν λίγος ο χρόνος, ήταν περίεργος ο καιρός, καλά είχα περάσει βέβαια, αλλά η πόλη σαν πόλη δε μου έκανε το ίδιο κλικ! Νομίζω πάντως ότι σε μεγάλο βαθμό το πόσο θα μας αγγίξει ένας τόπος έχει να κάνει με τη φάση που είμαστε την εκάστοτε στιγμή, την ψυχολογία μας, αυτά που θέλουμε να κάνουμε κλπ κλπ.

Όπως και να 'χει περιμένω τη συνέχεια της ιστορίας με ενδιαφέρον.

 

[giannismits]

Πολύ κόσμο διακρίνω στους δρόμους. Πάνε οι καλές εποχές που δεν ήξερε κανείς ούτε πού πέφτει η πόλη και κυκλοφορούσες μόνο εσύ κι οι ντόπιοι
2) Μ' έχεις κάνει να θέλω να ξαναπάω άμεσα. Νοστάλγησα και θέλω να δω κι από κοντά ό,τι καινούριο υπάρχει. Αχ!

Άσε, πραγματικά πάρα πολύς κόσμος ειδικά στην παλιά πόλη χαμός, αλλά επειδή κινηθήκαμε και σε πιο εναλλακτικές περιοχές όντως ήμασταν μόνο εμείς και οι ντόπιοι. Όπως η Praga, η Wola με τους ουρανοξύστες, η παραλιακή όλως περιέργως είχε μόνο ντόπιους όπως και κάποια πάρκα που δεν είναι δημοφιλή.

Έχεις λυσσαξει με το Gdansk
Όχι εντάξει, πολύ όμορφο, αλλά προτιμώ το Wroclaw.

χαχαχα ναι η αλήθεια είναι ένα κόλλημα το έχω φάει. Αλλά ναι και το Wroclaw μου αρέσει

 

[giannismits]

Ακόμα μια αναλυτική ιστορία από τον Γιάννη, εμπλουτισμένη όπως πάντα με υπέροχες φωτός!
Λοιπόν έχω μείνει άναυδη με το γεγονός ότι οι περισσότεροι φαίνεται να προτιμούν τη Βαρσοβία από την Κρακοβία. Τι να πω, η Κρακοβία έχει μια θέση στην καρδιά μου. Η Βαρσοβία μου άρεσε μεν, δε μου δημιούργησε όμως και καρδιοχτύπι. Οφείλω βέβαια να πω ότι στη δεύτερη (σύντομη) επίσκεψή μου στην Κρακοβία το 2018 δεν τρελάθηκα τόσο όσο την πρώτη φορά. Ήταν λίγος ο χρόνος, ήταν περίεργος ο καιρός, καλά είχα περάσει βέβαια, αλλά η πόλη σαν πόλη δε μου έκανε το ίδιο κλικ! Νομίζω πάντως ότι σε μεγάλο βαθμό το πόσο θα μας αγγίξει ένας τόπος έχει να κάνει με τη φάση που είμαστε την εκάστοτε στιγμή, την ψυχολογία μας, αυτά που θέλουμε να κάνουμε κλπ κλπ.

Ε κι εσύ, όχι και άναυδη
Θα νομίζετε πως δεν μου άρεσε καθόλου η Κρακοβία. Όπως είπες κι εσύ δεν μου έκανε αυτό το καρδιοχτύπι. Όπως έχω πει πολλές φορές μεγάλο ρόλο παίζει ο καιρός και η ατμόσφαιρα. Τον ήπιο χειμώνα τον σιχαίνομαι. Όχι ότι ήθελα να έχει -15 αλλά περίμενα μια ωραία χειμερινή ατμόσφαιρα, έναν καιρό πιο μουντό πιο χιονισμένο. Επίσης ούτε η χριστουγεννιάτικη αίσθηση λέει πολλά. Οπότε μια άλλη εποχή ίσως με άλλες συνθήκες μου άρεσε περισσότερο.

 

[georgeant]

Έλα ρε Γιάννη! Άλλη μία φοβερή εξιστόρηση που περίμενα. Θέλω να σχολιάσω πολλά! Καταρχάς δηλώνω κι εγώ υποστηρικτής Βαρσοβίας. Αγάπησα την Κρακοβία φυσικά και την θεωρώ από τις πολύ ωραίες πόλεις τις Ευρώπης αλλά η Βαρσοβία είναι σε άλλο επίπεδο. Να σχολιάσω επίσης πόσο μου αρέσει που βλέπω την πόλη με ήλιο (εγώ είχα πάει Δεκέμβρη με άπειρη γκριζάδα). Άλλη πόλη τελείως. Και το πάρκο Lazienki δεν υπάρχει με τα χρώματα του φθινοπώρου. Μαγικό! Και να δηλώσω τέλος κι εγώ "θύμα" των κραχτών στην Κρακοβία! Λίγο έκανα το λάθος να μείνω μόνος μου πίσω από την παρέα και τσουπ μου την πέσανε!
Αναμένουμε τη συνέχεια John!

 

[giannismits]

Βαρσοβία: Φθινοπωρινές τσάρκες και … το Wilanów

Η σημερινή μέρα θα ήταν σχετικά πιο χαλαρή. Σχετικά! Η μέρα μας ξεκίνησε νωρις το πρωί όταν η πόλη ακόμα δεν είχε ξυπνήσει καλά καλά. Στους δρόμους επικρατούσε μια ερημιά και ησυχία και είναι λογικό αφού ήταν Κυριακή. Με το τραμ μέχρι τη στάση Muzeum Narodowe κι από εκεί με τα πόδια πάλι στην Nowy Świat. Στίψαμε δεξιά στην οδό Ordynacka και στο τέρμα του δρόμου φτάσαμε στο Μουσείο Φρεντερίκ Σοπέν. Δεν είχαμε σκοπό να μπούμε μέσα, απλά ήθελα να δω εξωτερικά το κτίριο όπως και το μικρό πάρκο Bohdana Wodiczko που είναι δίπλα.

Μουσικό παγκάκι του Σοπέν!

Το μουσείο καταγράφει τη ζωή και το έργο του Fryderyk Chopin, του σπουδαίου Πολωνού συνθέτη, έναν από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του ρομαντισμού στη μουσική και από τους μεγαλύτερους πιανίστες της εποχής του. Αρκετές συνθέσεις του συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου και είναι αξιοσημείωτο πως μέρος της συλλογής του μουσείου συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της UNESCO, Memory of the World Programme που είναι ένα παγκόσμιο μητρώο, που περιλαμβάνει τη συλλογή εγγράφων, χειρογράφων, προφορικών παραδόσεων, οπτικοακουστικού υλικού, βιβλιοθήκης και αρχειακών εκμεταλλεύσεων παγκόσμιας αξίας. Κάθε Πέμπτη γίνονται συναυλίες νέων πιανιστών στο πλαίσιο του κύκλου των ‘’Νέων Ταλέντων»’’ που πραγματοποιούνται στην αίθουσα συναυλιών του μουσείου. Το μουσείο στεγάζεται στο μπαρόκ Ανάκτορο Ostrogski του 1681 που ανακατασκευάστηκε κι αυτό μετά το 1950.

Η πίσω αυλή του μουσείου

Ωραία τοιχογραφία σε κτίριο

Επειδή μας άρεσε πολύ η γειτονιά με τα μπαρ που είχαμε βγει το προηγούμενο βράδυ, πήγαμε και πάλι αυτή τη φορά μόνο για να θαυμάσουμε τις τοιχογραφίες. Το μέρος δεν είχε καμία σχέση με την ζωηρή ατμόσφαιρα και την πολυκοσμία που είχε το βράδυ. Μόνο δυο άντρες (ίσως άστεγοι) που κάθονταν σε ένα σημείο και κοιτούσαν λίγο περίεργα που έβγαζα φωτογραφίες. Κάποια στιγμή με πλησιάζει ο ένας και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω! Μου έδειχνε με το χέρι ένα σημείο κι εκεί κατάλαβα πως μου έλεγε να πάω πίσω από έναν τοίχο να δω και να φωτογραφίσω την πιο όμορφη τοιχογραφία. Τον ευχαρίστησα θερμά και πραγματικά βρήκα την κίνηση του πολύ γλυκιά, αυθόρμητη και ζεστή. Πολλές φορές οι άνθρωποι που χαρακτηρίζουμε ως του περιθωρίου έχουν μια ζεστασιά μέσα τους και μια αγνή καλοσύνη!

Αυτή είναι η τοιχογραφία που μου υπέδειξε ο άστεγος, την οποία είχαμε δει και το βράδυ. Δεν ξέρω ποιος τη δημιούργησε και τι είχε στο μυαλό του αλλά εμένα μου θυμίζει τη Σοφία Βόσσου!

Στη συνέχεια περάσαμε απέναντι από τη λεωφόρο al. Jerozolimskie, στην plac Trzech Krzyży που σημαίνει Πλατεία Τριών Σταυρών. Είναι η συνέχεια της Nowy Swiat και αποτελεί κι αυτή μέρος της Βασιλικής οδού. Στην πλατεία δεσπόζει η Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου του 1818 και όταν ανοικοδομήθηκε το 1895 το κτίριο έγινε ένα από τα μεγαλύτερα στη Βαρσοβία. Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης της Βαρσοβίας, η εκκλησία χτυπήθηκε από 9 βόμβες με αποτέλεσμα την κατάρρευση του θόλου, του κύριου ναού και ενός από τους πύργους. Στα χρόνια μετά τον πόλεμο ήταν ένα ερείπιο, ενώ διεξήχθησαν συζητήσεις για το αν θα ανοικοδομηθεί στην προπολεμική εμφάνισή της ή στην αρχική της εμφάνιση πριν από την ανασυγκρότηση του 1895. Τελικά η εκκλησία ανοικοδομήθηκε μεταξύ 1949 και 1952 σε μια μορφή παρόμοια με την αρχική σχεδίαση του 1818.

Πλατεία Trzech Krzyży

Από την πλατεία μέσω της οδού Książęca, ανηφορίσαμε στο Park Na Książęcej. Τι καλύτερο από έναν πρωινό περίπατο μέσα σε καταπράσινα πάρκα, με τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου και τα μοναδικά χρώματα αυτής της εποχής να δημιουργούν ένα πανέμορφο και γαλήνιο μέρος. Ειλικρινά δεν χόρταινα τα πάρκα της Βαρσοβίας. Μπορεί λίγο-πολύ το σκηνικό να ήταν παρόμοιο, όμως εγώ ήθελα να πάμε σε όλα. Ήταν μοναδική η αίσθηση και η μυρωδιά της φύσης μέσα σ’αυτά τα εξαιρετικά πάρκα της πόλης. Σαν να χάνεσαι, να σαν ξεχνιέσαι πως βρίσκεσαι σε μια πολύβουη πρωτεύουσα.

Η υπόγεια ροτόντα Elizeum, δίπλα από μια μικρή λίμνη

Από μια μικρή πεζογέφυρα πάνω από τη λεωφόρο Książęca, περάσαμε από το πάρκο Na Książęcej στο πάρκο Marshal Edward Rydz-Śmigły.

Οι παλιές ξύλινες καλύβες ήταν στην πραγματικότητα κατοικίες για ξένους εργαζόμενους που βοηθούσαν στην ανοικοδόμηση της Βαρσοβίας μετά τον πόλεμο. Το πάρκο είναι πολύ μεγάλο και έχει αρκετά σημεία ενδιαφέροντος αλλά επειδή δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε και να χάσουμε πολύτιμο χρόνο περπατήσαμε μόνο ένα κομμάτι του, κυρίως σε ένα μεγάλο μπαλκόνι πλημμυρισμένο από πεσμένα φύλλα! Είναι ένα πολύ ωραίο πάρκο, διαφορετικό και σίγουρα όχι τόσο δημοφιλές όπως το πάρκο Lazienki.

Σκέφτηκα να πάμε μέχρι το τέλος του πάρκου που φτάνει στις όχθες του ποταμού Βίστουλα, να δούμε τα διάφορα μνημεία που υπάρχουν κατά μήκος του πάρκου και κυρίως αυτό στο τέλος δίπλα στον ποταμό, το εντυπωσιακό Μνημείο Δόξας στους Σκαπανείς αφιερωμένο στους εργάτες που δούλεψαν σκληρά και έχασαν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο κατά την ανασυγκρότηση της χώρας και της πρωτεύουσας. Δεν θέλαμε όμως να ξοδέψουμε πολλές ώρες σε ένα πάρκο γι’αυτό και αποχωρήσαμε.

Επιστρέψαμε στην plac Trzech Krzyży και κατευθυνθήκαμε στην plac Zbawiciela που είχαμε περπατήσει το απόγευμα της πρώτης μέρας, όχι για να δούμε ξανά το μέρος αυτό αλλά για να φάμε πρωινό στο πολύ γνωστό καφέ Charlotte που βρίσκεται στην κυκλική πλατεία. Το Charlotte το τιμήσαμε και στην Κρακοβία στο οποίο απολαύσαμε κυρίως τις χειροποίητες νουτέλες και μαρμελάδες του. Παίρνεις άδεια κρουασάν και βάζεις μέσα όση πραλίνα θες. Τα βαζάκια βρίσκονται στο τραπέζι και δεν υπάρχει περιορισμός πόσο θα φας. Τέλειο! Έχει και λαχταριστά ανοιχτά τοστ σαν μπρουσκέτες και φυσικά αυγά. Φάγαμε τοστ με τηγανητό αυγό από πάνω και φυσικά κρουασάν που τα απογειώσαμε με τις εξαιρετικές πραλίνες του μαγαζιού!

Αφού φάγαμε και καρδαμώσαμε είχαμε συνέχεια και πάλι σε πάρκο. Για να γλιτώσουμε περπάτημα πήραμε το λεωφορείο και κατεβήκαμε στη στάση Łazienki Królewskie. Για τη δεύτερη επίσκεψή μας στο πιο δημοφιλές πάρκο της Βαρσοβίας το Łazienki Park. Το είχαμε δει σχεδόν όλο την πρώτη μέρα όμως επειδή ήταν αργά το απόγευμα ήθελα να το δω με το φως του ήλιου. Βέβαια δεν είχα σκοπό να δω πάλι όλα τα αξιοθέατα του ούτε να φτάσω μέχρι το Ανάκτορο Λαζένκι. Αυτή τη φορά μπήκαμε από την κεντρική είσοδο του πάρκου με το μεγάλο μνημείο του Σοπέν και τη στρόγγυλη λίμνη.

Ο Rose την άραξε στο παγκάκι κάτω από τον λαμπερό ήλιο, κι εγώ τον ενημέρωσα πως θα κάνω μια περιήγηση μόνος μου αλλά δεν θα απομακρυνθώ πολύ μακριά! Έτσι με τη φωτογραφική μου παραμάσχαλα έκανα μια πάρα πολύ ωραία βόλτα στο πάρκο, χόρτασα πράσινο και πεσμένα φύλλα και ομολογώ πως το πάρκο λουσμένο στο φως του ήλιου ήταν πανέμορφο.
Ξεκίνησα από το μνημείο του Σοπέν…

Για να μη χαθώ μέσα στην τεράστια έκταση του πάρκου, εννοείται είχα το gps στον χάρτη και πολύ εύκολα κατευθύνθηκα προς το Royal Theatre και Old Orangery, το ανάκτορο με τα αγάλματα στην αυλή του.

Ήταν πειρασμός το πάρκο και θα μπορούσα να τριγυρνώ για πολύ ώρα ακόμα και να φτάσω μέχρι το Παλάτι Λαζένκι που δεν ήταν και πολύ μακριά αλλά ο Rose περίμενε και στο κάτω κάτω το πάρκο το είχαμε δει δυο μέρες πριν. Οπότε επέστρεψα στην κεντρική είσοδο, ανασυνταχθήκαμε και πήγαμε στη στάση Łazienki Królewskie ακριβώς απέναντι από την είσοδο του πάρκου. Είχε έρθει η ώρα να πάμε στο Wilanów με το αστικό 116 ή 180 που περνάνε από αυτή τη στάση. Το 116 και 180 κάνουν όλη τη βασιλική διαδρομή που σημαίνει πως περνάνε και από την παλιά πόλη και τη Nowy Świat. Το 519 που επίσης πηγαίνει στο Wilanów, ξεκινάει από τον Dworzec Centralny, αλλά δεν περνάει από το Łazienki Park. Μετά από λίγα λεπτά αναμονής στη στάση ανεβήκαμε στο αστικό 116 και φύγαμε για Βιλάνοβ. Η διαδρομή κράτησε περίπου 20 λεπτά.

Ο καιρός ήταν κάτι παραπάνω από εξαιρετικός. Ήλιος και 21 βαθμοί, ο ιδανικός καιρός για εξορμήσεις και βόλτες. Το Wilanów είναι μια πόλη 40,000 κατοίκων στην οποία βρίσκεται το φημισμένο μπαρόκ βασιλικό παλάτι Wilanów στην αριστερή όχθη της λίμνης Wilanowskie. Το Ανάκτορο του Βιλάνοβ χτίστηκε από το 1681 μέχρι το 1696 για τον βασιλιά Jan III Sobieski και είναι το τέλος της Βασιλικής διαδρομής που ξεκινάει από την πλατεία του κάστρου της παλιάς πόλης της Βαρσοβίας.

Πριν μπούμε στην μεγάλη αυλή του παλατιού, περάσαμε από την εκκλησία της Αγίας Άννας, που λογικά είχε λειτουργία εκείνη την ώρα…

Mauzoleum Potockich

Η κεντρική πύλη του Παλατιού

Δυτική πρόσοψη

Μέσα στην αυλή…

Καταλάβαμε πως δεν ήμασταν σε φάση να μπούμε μέσα στο παλάτι να βλέπουμε συλλογές και εκθέματα. Θέλαμε να απολαύσουμε μια βόλτα στον ηλιόλουστο καιρό. Στην αυλή υπάρχει μια πύλη εισόδου για τους κήπους του παλατιού και ένα αυτόματο μηχάνημα για εισιτήρια τα οποία σκανάρει ο υπάλληλος που είναι στην πύλη. Το κόστος για τους κήπους είναι 7 ζλότι το άτομο.

Μπαίνοντας στους κήπους παρατήρησα πως τα δέντρα, οι θάμνοι, τα φανάρια καθώς και κάποιες άλλες διακοσμήσεις και εγκαταστάσεις ήταν επενδυμένες με χιλιάδες λαμπάκια χριστουγεννιάτικα που όμως δεν ήταν αναμμένα. Δεν θα είχε άλλωστε νόημα στον ηλιόλουστο καιρό. Αυτό μας κέντρισε το ενδιαφέρον και ρωτήσαμε τον υπάλληλο τι είναι αυτά τα φώτα και πότε ανάβουν. Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα ψάξει και ήταν μέγα λάθος. Τα χιλιάδες λαμπάκια στους βασιλικούς κήπους είναι μέρος της ετήσιας φωταγώγησης Royal Garden of Light. Μια υπαίθρια έκθεση φωτός στην οποία χρωματίζονται χιλιάδες πολύχρωμα φανταστικά σχήματα. Φωτεινές στοές, φωτιζόμενες πέργκολες, πορτοκαλιές που ανθίζουν με το φως, σιντριβάνια φωτός και πολλά απίθανα σχέδια. Μάλιστα τα βράδια Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 17:30, 18:30 και 19:30 η πρόσοψη του παλατιού Wilanow χρησιμοποιείται ως σκηνικό ήχου και φωτός με 3D προβολές και με συνοδεία μπαρόκ μουσικής.

Θα μπορούσαμε να ήμασταν τυχεροί και να δούμε αυτό το θέαμα αν το είχα ψάξει πιο πριν, αφού η έναρξη της φωταγώγησης ήταν ακριβώς εκείνη τη μέρα που πήγαμε 19 Οκτωβρίου και όλα τα φωτάκια θα άναβαν στις 17:30 το απόγευμα την ώρα που σουρουπώνει. Δεν γινόταν όμως να χάσουμε όλη τη μέρα μας και να μείνουμε στο Βιλάνοβ να περιμένουμε να βραδιάσει. Δεν μπορούσα να χαλάσω το πρόγραμμα της συνέχειας στη Βαρσοβία. Έχετε υπόψιν πως η λήξη της φωταγώγησης των κήπων είναι στις 23 Φεβρουαρίου 2020 και η τελευταία είσοδος είναι στις 20:00. Καθημερινές το κόστος εισιτηρίου για τους κήπους είναι 10 ζλότι και Σαβ/κα 20 ζλότι.
https://www.wilanow-palac.pl/en/palac/museum/events_and_exhibitions/royal_garden_of_light
https://www.facebook.com/krolewskiogrodswiatla/

Έτσι αρκεστήκαμε σ’αυτό που είχαμε εξ αρχής στο πρόγραμμα, μια απλή περιήγηση στην αυλή και στους μπαρόκ βασιλικούς κήπους του παλατιού που όμως σε κάθε σημείο ήταν καλυμμένοι με καλώδια και λαμπάκια.

Η Ανατολική πρόσοψη του παλατιού

Το σιντριβάνι φωτός… δεν λέει και πολλά στο φως της μέρας ε!

Όμως αυτό που έχω να θυμάμαι από το Βιλάνοβ δεν είναι οι κήποι του παλατιού, αλλά ολόκληρο το πάρκο και η λίμνη Wilanowskie που βρίσκεται έξω από τα περιφραγμένα σύνορα των κήπων. Ο περίπατος μέσα στα μονοπάτια ανάμεσα στα δέντρα και στην όχθη της λίμνης ήταν καταπληκτική. Θα το ξαναπώ, πως το Φθινόπωρο είναι η πιο όμορφη εποχή για τέτοια υπέροχα φυσικά τοπία.

Στις όχθες της λίμνης Wilanowskie βρίσκεται ένα νεο-γοτθικό κτίριο ενός πρώην υδραγωγείου. Η εγκατάσταση χτίστηκε γύρω στα μέσα του 19ου αιώνα. Ακριβώς δίπλα υπάρχει υπηρεσία ενοικίασης σκαφών και γόνδολα στο σταθμό άντλησης νερού, που κάνουν σύντομες κρουαζιέρες στη λίμνη. Γαλήνιο μέρος!

Καθίσαμε κάτω στο παχύ στρώμα φύλλων στο ανάχωμα της λίμνης και απολαύσαμε το τοπίο.

Ήταν λίγο μετά τη μια, κι έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής για τη Βαρσοβία!
Το Μουσείο Εξέγερσης μας περίμενε!

 

[giannismits]

Έλα ρε Γιάννη! Άλλη μία φοβερή εξιστόρηση που περίμενα. Θέλω να σχολιάσω πολλά! Καταρχάς δηλώνω κι εγώ υποστηρικτής Βαρσοβίας. Αγάπησα την Κρακοβία φυσικά και την θεωρώ από τις πολύ ωραίες πόλεις τις Ευρώπης αλλά η Βαρσοβία είναι σε άλλο επίπεδο. Να σχολιάσω επίσης πόσο μου αρέσει που βλέπω την πόλη με ήλιο (εγώ είχα πάει Δεκέμβρη με άπειρη γκριζάδα). Άλλη πόλη τελείως. Και το πάρκο Lazienki δεν υπάρχει με τα χρώματα του φθινοπώρου. Μαγικό! Και να δηλώσω τέλος κι εγώ "θύμα" των κραχτών στην Κρακοβία! Λίγο έκανα το λάθος να μείνω μόνος μου πίσω από την παρέα και τσουπ μου την πέσανε!
Αναμένουμε τη συνέχεια John!

Φυσικά και θυμάμαι πως είσαι κι εσύ στο γκρουπ Βαρσοβία και σου άρεσε περισσότερο
Όντως νομίζω πως το φθινόπωρο δεν παίζεται η πόλη και ήμασταν τυχεροί διότι είχε ανοιξιάτικες θερμοκρασίες. Πάντως και περίοδο Χριστουγέννων που πήγατε εσείς πάλι η Βαρσοβία είναι εξαιρετική και σίγουρα κερδίζει την Κρακοβία όπως θα διαπίστωσες καλύτερα εσύ. Άσε οι κράχτες ήταν το κάτι το τρελό στην Κρακοβία. Δεν μιλάμε για ένα πέσιμο αλλά για ασταμάτητες ενοχλήσεις. Ήσασταν τυχεροί γιατί είχατε και κοπέλα στην παρέα αλλιώς θα σου έλεγα

 

[escursione]

Γιάννη πολύ ωραία καλογραμμένη ιστοριούλα με πολλές ιστορικές λεπτομέρειες και άριστες φώτο όπως πάντα. Τη διάβασα μία στα γρήγορα από το κινητό και τώρα την απολαμβάνω από το pc με λεπτομέρεια. Αναμένουμε τη συνέχεια.
Σχετικά με τη μπαταρία μια χαρά είναι και οι φώτο από το κινητό αλλά αγοράζοντας μία δεύτερη θα σου λυθούν τα χέρια και δεν θα ξεμένεις ποτέ.....
Κρίμα που δεν μπήκατε στο ανάκτορο του Βιλάνοβ είναι πολύ ωραίο εσωτερικά και δεν χρειάζεται πολύ ώρα να το δεις.
Όσον αφορά τη Βαρσοβία όντως είναι πολύ ωραία πόλη αλλά τη βάζω στη δεύτερη θέση μετά το παραμυθένιο Γκντάνσκ, στη τρίτη με μικρή διαφορά το κουκλίστικο Βρότσλαβ και στη τέταρτη το πολύ συμπαθητικό Πόζναν. Για τη Κρακοβία δεν πήγα δεν έχω άποψη αλλά σύντομα σκέφτομαι να την επισκεφτώ να ξοδέψω τα Ζλότι που μου περίσσεψαν...

 

[giannismits]

Σ'ευχαριστώ @escursione
Σίγουρα μια δεύτερη μπαταρία είναι η λύση. Αλλά δεν το έψαξα και δεν ξέρω τι τιμές παίζουν. Αλλά οι φωτό αυτές που έβγαλα είναι χάλια Ευχαριστώ όμως για τα καλά σου λόγια.

Ναι η αλήθεια είναι λόγω καλού καιρού δεν μας τράβηξε να μπουμε στο Παλάτι.Αν και το είχα στα στάνταρ.
Νομίζω πρέπει να ολοκληρώσεις την Πολωνία με μια Κρακοβία. Έτσι θα έχεις δει όλες τις σημαντικές πόλεις της Πολωνίας.

 

[giannismits]

Βαρσοβία: Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας!

Με το αστικό κατεβήκαμε στον πεζόδρομο Krakowskie Przedmieście. Είχε ακόμα περισσότερο κόσμο από χθες ενώ ο ζεστός ήλιος μετέτρεψε τμήμα του δρόμου σε παραλία!

Στην πλατεία του κάστρου, plac Zamkowy γινόταν χαμός. Κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα από την παλιά πόλη όχι για να τη δούμε ξανά, αλλά προς αναζήτηση εστιατορίου μιας είχε πάει μεσημέρι και ήταν η κατάλληλη ώρα για φαγητό.

Στο προαύλιο του κάστρου

Pałac Pod Blachą

Κεντρική πλατεία παλιάς πόλης, Rynek Starego Miasta

Για φαγητό πήγαμε στο γνωστό Gospoda Kwiaty Polskie στην οδό Wąski Dunaj δίπλα ακριβώς από την κεντρική πλατεία.

Σχεδόν γεμάτο το εστιατόριο, τουριστικό αλλά καλό. Αυτό που μου αρέσει στα ταξίδια στο εξωτερικό και ειδικά σε φτηνές χώρες, είναι ότι πάμε στις ταβέρνες για μια σύντομη στάση και κανείς δεν θα παραξενευτεί ή δεν θα δώσει σημασία αν παραγγείλεις μόνο δυο πιάτα. Είναι πολύ διαφορετικά από τη δική μας νοοτροπία και από αυτό που κάνουμε στις ελληνικές ταβέρνες. Και φυσικά είναι προτιμότερο να φας σε ένα όμορφο περιβάλλον ενός ωραίου εστιατορίου παρά σε ένα fast food. Διότι οι τιμές είναι τόσο χαμηλές που αξίζει να επιλέξεις μια ταβέρνα για να φας κάτι στα γρήγορα. Έτσι λοιπόν φάγαμε τα πιερότζι μας και ήπιαμε τις μπύρες μας και πληρώσαμε 66 ζλότι δηλαδη 15€. Τα πιερότζι σε σούπα πατζαριού αρκετά ενδιαφέρον πιάτο!

Μετά από λίγη ώρα σηκωθήκαμε και ανασυνταχθήκαμε. Αποχωρήσαμε από την παλιά πόλη και πήγαμε στον σταθμό μετρό Nowy Świat-Uniwersytet. Με τη γραμμή Μ2 κατεβήκαμε στο τέρμα στον σταθμό Rondo Daszyńskiego. Στρίψαμε στην οδό Przyokopowa και λίγο μετά βρεθήκαμε μπροστά από το Μουσείο Εξέγερσης Βαρσοβίας (Muzeum Powstania Warszawskiego).

Στην αυλή του μουσείου βρίσκονται τα ντουλάπια αποθήκευσης αποσκευών καθώς απαγορεύονται μέσα στο μουσείο. Αφού αφήσαμε τους σάκους μας, μπήκαμε από την κεντρική είσοδο. Είναι Κυριακή και η είσοδος στο μουσείο είναι δωρεάν! Με το που μπήκαμε, η σκοτεινή ατμόσφαιρα, ο τρόπος που είναι στημένος ο χώρος μας έβαλαν στο κλίμα. Είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία που έχω δει και αν σας αρέσει η ιστορία προτείνω να το εντάξετε στο πρόγραμμα σας στη Βαρσοβία. Ένα μουσείο που ξεδιπλώνει την πιο μαύρη ιστορία αυτής της πόλης. Το μουσείο είναι διαδραστικό και αφηγηματικό με εικόνα, φως και ήχο. Η διάταξη του εσωτερικού χώρου και η χρήση πολυμέσων αποσκοπούν στην προσέγγιση της επανάστασης. https://www.1944.pl/en/article/visit-us,4993.html

Κομμάτια από το κατεδαφισμένο Βασιλικό Κάστρο.
Στο βάθος μια φωτογραφία της ανύπαρκτης πια κατοικίας Pinkus Lothe.

Ένα κομμάτι της έκθεσης είναι αφιερωμένο στη γερμανική τρομοκρατία στην κατεχόμενη πρωτεύουσα και στην ιστορία του γκέτο της Βαρσοβίας

1η Αυγούστου 1944, ώρα 5.00 μ.μ. Οι πατριωτικές δυνάμεις της Βαρσοβίας, που αριθμούσαν 40.000 άντρες και με διοικητή τους το στρατηγό Tadeusz Komorowski, γνωστό με το ψευδώνυμο Μπορ (Bόr), επιτέθηκαν στις γερμανικές δυνάμεις και μέσα σε τρεις ημέρες είχαν θέσει υπό τον έλεγχό τους το μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Η απόφαση για την εξέγερση στη Βαρσοβία είχε παρθεί από την εξόριστη πολωνική κυβέρνηση που ήταν εγκατεστημένη στο Λονδίνο. Δυνάμεις του ‘’Στρατού της πατρίδας’’, ένοπλοι πολίτες, μαθητές, φοιτητές, νέες γυναίκες, θα ξεχυθούν από τις κρυψώνες τους στους δρόμους της πρωτεύουσας για μια επική αναμέτρηση με τους ναζί, που όμοιά της δεν θα υπάρξει στην Ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Μέχρι και την 4η Αυγούστου οι Γερμανοί, πανικόβλητοι, υποχωρούν απ’ όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, μα ένα απροσδόκητο γεγονός, καθοριστικής όμως σημασίας, θα αναζωογονήσει το καταρρακωμένο ηθικό τους: Ο Στάλιν διατάζει τον Κόκκινο Στρατό, που βρίσκεται προ των πυλών, να σταματήσει την προέλασή του. Σταματάει στην Praga, το προάστιο της Βαρσοβίας στην αντίπερα όχθη του ποταμού Βιστούλα, όπου παρέμεινε αδρανής και απλά παρακολουθούσε τις εξελίξεις. Παράλληλα, η σοβιετική κυβέρνηση αρνήθηκε να επιτρέψει τη χρησιμοποίηση των σοβιετικών αεροπορικών βάσεων στους Δυτικούς Συμμάχους για τη μεταφορά εφοδίων και πολεμικού υλικού στους αγωνιζόμενους Πολωνούς. Ο Στάλιν δεν είχε κανένα συμφέρον να βοηθήσει τον αποκαλούμενο "πατριωτικό στρατό" της Πολωνίας, που ορκιζόταν πίστη σε μία εξόριστη, αντικομμουνιστική κυβέρνηση.

Η εξέγερση της Βαρσοβίας όμως ταίριαζε στα σχέδια των Γερμανών, καθώς όπως προκύπτει από την αλληλογραφία υψηλόβαθμων στελεχών των Ναζί, ο τότε ηγέτης των Ες Ες Χαινριχ Χίμλερ έγραφε στον Χίτλερ τα εξής: ‘’Φύρερ μου, είναι πραγματική ευλογία αυτό που κάνουν οι Πολωνοί. Εμείς θα τις υπομείνουμε τις πέντε, έξι εβδομάδες αλλά μετά θα έχει αφανιστεί ολόκληρη η Βαρσοβία, η κεφαλή ενός λαού 16 – 17 εκατομμυρίων’’. Οι σχεδιασμοί του Αδόλφου Χίτλερ, είχαν εκφραστεί ήδη από το 1939, σύμφωνα με τους οποίους η Βαρσοβία είτε θα γινόταν κέντρο του ‘’γερμανικού πολιτισμού’’ είτε θα ισοπεδωνόταν! Οι Γερμανοί έστειλαν ενισχύσεις και βομβάρδισαν επί 63 ημέρες τους Πολωνούς. Δεκάδες χιλιάδες Πολωνοί, ανάμεσά τους και πολίτες, σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της κατάπνιξης της εξέγερσης από τους Γερμανούς. Ήδη τις πρώτες μέρες της εξέγερσης οι Ναζί είχαν εκτελέσει περισσότερους από 15.000 αμάχους. Ανείπωτες υπήρξαν οι αγριότητες των ναζιστικών στρατευμάτων, όπως ένα νοσοκομείο στην οδό Dluga αριθ. 7 που πυρπολήθηκε μαζί με τους νοσηλευόμενους ασθενείς.

Βομβαρδισμός της Παλιάς Πόλης από το γερμανικό πυροβολικό

Δίχως την υποστήριξη από το σοβιετικό στρατό, οι πατριωτικές δυνάμεις της Βαρσοβίας υποχρεώθηκαν να παραδοθούν στις 2 Οκτωβρίου 1944, μετά την εξάντληση των εφοδίων τους. Ο Μπορ και οι δυνάμεις του αιχμαλωτίστηκαν. Το φθινόπωρο του 1944 μόλις λίγες χιλιάδες άνθρωποι είχαν απομείνει να ζουν στα ερείπια. Οι περισσότεροι, πεινασμένοι, εξαθλιωμένοι, άυπνοι, αρχίζουν να ζουν μια τρωγλοδυτική ζωή μέσα στα ερείπια των κτιρίων, στα υπόγεια και τους υπονόμους οι οποίοι έγιναν το πεδίο μιας αθέατης μάχης, που εξελισσόταν κάτω από τη γη.

Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, τα SS προχώρησαν σε μαζικές εκτελέσεις και μετέφεραν δεκάδες χιλιάδες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Από τους 950.000 κατοίκους της Βαρσοβίας, 700.000 περίπου εκτοπίστηκαν από τους Γερμανού, ενώ υπολογίζεται ότι στην εξέγερση της Βαρσοβίας έχασαν τη ζωή τους περίπου 200.000 άνθρωποι, οι περισσότεροι άμαχοι. Μετά την οριστική καταστολή της εξέγερσης, ο Χίτλερ διέταξε την ολοκληρωτική καταστροφή της Βαρσοβίας. Υπολογίζοντας και τις καταστροφές που είχαν αρχίσει από το 1939 και κατά την εξέγερση του Γκέτο της Βαρσοβίας το 1943, συνολικά πάνω από 85% η προπολεμική πόλη ήταν κατεστραμμένη τον Ιανουάριο του 1945, όταν οι Σοβιετικοί εισήλθαν σε αυτή. Το 85% της πόλης μετατράπηκε σε σωρούς ερειπίων.

Κεντρική πλατεία παλιάς πόλης κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, 1944

Το βομβαρδισμένο κάστρο

Η αδράνεια των Σοβιετικών θεωρήθηκε πως ήταν αποτέλεσμα εντολής του Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος επιθυμούσε να αποτύχει η εξέγερση ώστε μετά την επικείμενη υποχώρηση των Γερμανών, ο έλεγχος της Πολωνίας από την Σοβιετική Ένωση να είναι απόλυτος. Με τη συγκατάθεση μάλιστα του Ρούσβελτ και Τσώρτσιλ, μετέτρεψαν την προσκείμενη στη σοβιετική πολιτική Πολωνική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης σε Προσωρινή Πολωνική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας στη 1 Ιανουαρίου 1945, υπό τον απόλυτο έλεγχο της ΕΣΣΔ.

Τα ερείπια της Βαρσοβίας τον Ιανουάριο του 1945

Με την εγκαθίδρυση του κομμουνιστικού καθεστώτος και το οριστικό πέρασμα της χώρας στο Ανατολικό Μπλοκ, η εξέγερση αποσιωπήθηκε και δυσφημίστηκε συλλήβδην από την κομμουνιστική ιστοριογραφία ως προβοκάτσια, εγκληματική και τυχοδιωκτική ενέργεια, ενώ οι πρωταγωνιστές της χαρακτηρίστηκαν αντιδραστικοί. Για πολλές δεκαετίες το κομμουνιστικό καθεστώς προτιμούσε να αποσιωπήσει τα γεγονότα του 1944. Μόλις το 1989 άρχισε μία σοβαρή δημόσια συζήτηση για τον ηρωικό χαρακτήρα της εξέγερσης αλλά και τον αβάσταχτο φόρο αίματος.

Το Μουσείο άνοιξε στις 31 Ιουλίου 2004, την παραμονή της 60ής επετείου της εξέγερσης. Είναι ένα αφιέρωμα για όσους πολέμησαν και πέθαναν για την ελεύθερη Πολωνία και την πρωτεύουσά της, δείχνοντας τις επόμενες γενιές την έννοια αυτών των γεγονότων. Η έκθεση απεικονίζει την πάλη και την καθημερινή ζωή κατά τη διάρκεια της εξέγερσης, και τον τρόμο της κατοχής. Την πολυπλοκότητα της διεθνούς κατάστασης κατά την εποχή της εξέγερσης μέχρι τον μεταπολεμικό κομμουνιστικό τρόμο και την τύχη των ανταρτών.

Η έκθεση βρίσκεται σε τρεις ορόφους (ισόγειο, ημιώροφος και όροφος), συνολικής επιφάνειας άνω των 3000 τ.μ. , με πάνω από 30.000 συλλεχθέντα – εκθέματα όπως όπλα, έγγραφα, επιστολές, προσωπικά αντικείμενα, 1.500 φωτογραφίες, πάνω από 200 βιογραφικά και ιστορικά στοιχεία, καθώς και χάρτες, πίνακες και ταινίες και ηχογραφήσεις από το 1944.

Τηλεφωνικές συσκευές της εποχής με ηχογραφήσεις των ανταρτών την παραμονή της 60ής επετείου από την έναρξη της εξέγερσης.

Η αίθουσα αφιερωμένη στα παιδιά που πήραν μέρος στην Εξέγερση, με ένα αντίγραφο του Αγάλματος του Μικρού Αντάρτη που βρίσκεται στην παλιά πόλη.

Στο τετράγωνο τοιχίο υπάρχει μια μικρή οθόνη μέσα που δείχνει σκληρές φωτογραφίες από νεκρούς. Υπάρχει προειδοποιητική πινακίδα έξω απ’ αυτό.

Εκθεσιακή Δράση "Θύελλα"

Διαδραστικά στοιχεία της έκθεσης

Το δεύτερο μέρος της μόνιμης έκθεσης στην Αίθουσα Β, είναι ένας εντελώς διαφορετικός χώρος ο οποίος παίζει σημαντικό ρόλο το παιχνίδι του φωτός και του χώρου. Το highlight της είναι ένα αντίγραφο του αεροσκάφους Liberator B-24J. Κάτω από το αεροπλάνο υπάρχει μια έκθεση αφιερωμένη στην ιστορία των Συμμαχικών αεροπορικών επιδρομών.

Μεγάλο μέρος της έκθεσης έχει αφιερωθεί στους Γερμανούς και τους συμμάχους τους, δείχνοντας τις ενέργειές τους στη Βαρσοβία, όπως τεκμηριώνεται στα επίσημα κείμενα της εποχής. Οι ιστορίες των μαρτύρων των γεγονότων του Αυγούστου και του Σεπτέμβρη του 1944 παίζονται στην Αίθουσα Β.
Στην αίθουσα Β, σε προτζέκτορα παρουσιάζονται ειδησεογραφικά δρώμενα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης

Καθώς ήμασταν στην Αίθουσα και βλέπαμε τα εκθέματα, σε ένα σημείο υπήρχε ουρά και μας κέντρισε το ενδιαφέρον, για το τι περιμένει ο κόσμος. Ήταν η έκθεση Miasto ruin – City of Ruins! Μια μικρή αίθουσα κινηματογράφου παρουσιάζει την ταινία City of Ruins. Μια 3d ταινία λίγων λεπτών που δείχνει την κατεδαφισμένη Βαρσοβία από την προοπτική μιας πτήσης την άνοιξη του 1945. Είναι μια ταινία που φτιάχτηκε το 2010 και αποτελεί την πρώτη ψηφιακή απεικόνιση ανακατασκευής κατεστραμμένης πόλης στον κόσμο! Τα άτομα έμπαιναν ανά 10δες και η αναμονή κρατούσε όση ώρα διαρκεί η ταινία και στη συνέχεια έμπαινε το επόμενο γκρουπ. Πριν μπούμε προμηθευτήκαμε τα 3d γυαλιά και μπήκαμε στην αίθουσα. Το βίντεο ήταν συγκλονιστικό. Ένοιωσα πράγματι σαν να βρίσκομαι σε ένα ελικόπτερο και πετάω πάνω από την ισοπεδωμένη Βαρσοβία. Σε συνδυασμό με τη μουσική υπόκρουση ήταν από τα πιο συγκλονιστικά πράγματα που έχω δει.

Διαδραστική ιστοσελίδα με την ιστορία της Βαρσοβίας. Συγκλονιστική παρουσίαση με φωτογραφίες, βίντεο και ηχητικά αρχεία της ιστορίας της Βαρσοβίας προπολεμικά και κατά τη διάρκεια της κατοχής, η τραγωδία και ο θλιβερός απολογισμός. Συνολικά η ιστοσελίδα είναι 10 κεφάλαια, μέχρι και την αναγέννηση της Βαρσοβίας από τις στάχτες της! Στο τέλος του 8ου κεφαλαίου δείχνει την ψηφιακή πανοραμική απεικόνιση της βομβαρδισμένης πόλης, από την ταινία που παρακολουθήσαμε και αποτελεί μέρος της μόνιμης έκθεσης στο Μουσείο.

(Scroll με το ποντίκι και επιλογή με τον κέρσορα).
http://www.warsawrising.eu/?chapter=1

Στη συνέχεια από τις σκάλες ανεβήκαμε στον όροφο του Μουσείου. Το στήσιμο του μουσείου είναι πραγματικά εξαιρετικό. Αυτό το κομμάτι της έκθεσης δείχνει τις συγκρούσεις που πραγματοποιήθηκαν το Σεπτέμβριο σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας, τη συμμετοχή στην εξέγερση, στρατιωτών των εθνικών ενόπλων δυνάμεων και του Λαϊκού Στρατού , καθώς και αλλοδαπών. Επίσης την κατάρρευση της εξέγερσης και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Σε ένα μικρό δωμάτιο έχει στηθεί ο Ραδιοφωνικός σταθμός "Błyskawica", και υπάρχουν ακόμα πάρα πολλά ενδιαφέροντα εκθέματα σ'αυτόν τον όροφο. Ένα ξεχωριστό κομμάτι είναι το Μνημείο, όπου βρίσκονται οι τάφοι των εξεγερμένων με σκόρπιες φωτογραφίες των θυμάτων.

Στον πρώτο όροφο υπάρχει επίσης το καφέ "Pół Czarna" με στυλιζαρισμένους εσωτερικούς χώρους στα μεσοπολεμικά χρόνια.

Στο τέλος αφήσαμε τον πύργο του Μουσείου. Έναν πύργο παρατήρησης 32 μέτρων στην κορυφή του οποίου υπάρχει βεράντα θέασης. Πήραμε λοιπόν το ασανσέρ και ανεβήκαμε στην κορυφή. Από τη βεράντα είδαμε πανοραμική θέα της περιοχής της Wola, και βέβαια το πάρκο Ελευθερίας στην αυλή του Μουσείου.

Η εξέγερση της 1ης Αυγούστου του 1944 κατέχει μοναδική θέση στη συλλογική μνήμη και στην ιστορική συνείδηση των Πολωνών ως σύμβολο μιας ισχυρής και ανεξάρτητης Πολωνίας. Η εξέγερση της Βαρσοβίας θεωρείται ως η σημαντικότερη επιχείρηση αντιστασιακής οργάνωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρ ’όλα αυτά, τόσο κατά τη διάρκειά της όσο και το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα μετά την κατάπνιξη της και με τις συνέπειές της ακόμη νωπές (μαζική σφαγή και εκτοπισμός του πληθυσμού, καταστροφή της πόλης και ουσιαστική εκμηδένιση του φιλοδυτικού αντιστασιακού κινήματος), θεωρήθηκε από την πολωνική κοινή γνώμη ως ολέθριο λάθος. Πόσος ηρωισμός έχει τελικά νόημα, αναρωτιούνται ακόμα και σήμερα πολλοί Πολωνοί. Ο δημοσιογράφος Πιότρ Ζίχοβιτς προκάλεσε έντονες αντιδράσεις πριν από μερικά χρόνια στην πολωνική κοινή γνώμη με το βιβλίο του ‘’Παραλογισμός 1944’’, στο οποίο χαρακτήρισε την εξέγερση ‘’θυσία χωρίς λόγο’’.

Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να κρίνουμε αυτή την πράξη απελπισίας με σημερινά κριτήρια, και το ερώτημα αν είχε τελικά νόημα η εξέγερσης κατά των ναζί, θα μείνει αναπάντητο! Όπως και να έχει η πόλη τιμά την Εξέγερση με πληθώρα μνημείων και αναθηματικών πλακών, αφιερωμένων στην εξέγερση και τους αντάρτες της και κάθε 1η Αυγούστου πραγματοποιούνται στη Βαρσοβία επίσημες εκδηλώσεις μνήμης.

Ήταν σίγουρα ένα μεγάλο μάθημα ιστορίας η επίσκεψή μας στο Μουσείο Εξέγερσης το οποίο μας φόρτισε. Αναρωτιόμουν τι θα νοιώσουμε όταν πάμε στο Άουσβιτς! Πριν φύγουμε κάναμε μια μικρή περιήγηση στην αυλή γύρω από το μουσείο η οποία έχει ενδιαφέρον καθώς περιμετρικά της περίφραξης και του τοίχου που περιβάλει το μουσείο υπάρχει μια υπαίθρια γκαλερί με πίνακες.

Και ο πύργος με το κατάστρωμα παρατήρησης από την αυλή

Στη συνέχεια πήραμε το τραμ και επιστρέψαμε κοντά στο Παλάτι Πολιτισμού στο κέντρο. Θα επισκεπτόμασταν το Panorama Sky Bar το οποίο βρίσκεται στον ουρανοξύστη του ξενοδοχείου Warsaw Marriott Hotel. Ο ουρανοξύστης είναι μέρος ενός τεράστιου συγκροτήματος με εμπορικά, καταστήματα, τράπεζες κτλ. και η αλήθεια είναι πως δυσκολευτήκαμε να βρούμε την είσοδο του ξενοδοχείου. Τελικά η είσοδος ήταν από την οδό Emilii Plater και όχι από τη λεωφόρο al. Jerozolimskie. Μπήκαμε λοιπόν και με το ασανσέρ ανεβήκαμε στο 40ο όροφο! Οι πόρτες του μπαρ ήταν κλειστές γιατί ανοίγει στις 18:00 κι εμείς ήμασταν εκεί 6 παρά όπως και 5-6 άτομα ακόμα. Και μιας και είχαμε χρόνο, είπα να φρεσκαριστώ και να βάλω πουκάμισο (ναι είχα μαζί μου), διότι το μπαρ δεν είναι ότι κι ότι!

Στις 6 ακριβώς άνοιξαν οι πόρτες και στην υποδοχή μας καλωσόρισε η καλλονή η οποία μας ρώτησε αν έχουμε κάνει κράτηση, της είπαμε όχι και μας είπε να καθίσουμε σε όποιο σταντάκι θέλουμε. Αν και νωρίς το απόγευμα, όλο και περισσότερος κόσμος έμπαινε στο γκλαμουράτο μπαρ. Η επίσκεψη στο Panorama Sky Bar δεν ήταν όμως για να πιούμε κάποιο κοκτέιλ αλλά για να δούμε την καλύτερη πανοραμική θέα της Βαρσοβίας. Όμως Οκτώβριο μήνα στη Βαρσοβία βραδιάζει 17:30 η ώρα και στις 18:00 που μπήκαμε μέσα είχε νυχτώσει κανονικά. Οπότε από την τζαμαρία ναι μεν είδαμε τη θέα αλλά με τις αντανακλάσεις από τα φώτα δεν πήρα αυτό που ήθελα! Εκτός αυτού βέβαια, περάσαμε ένα όμορφο απόγευμα και ήπιαμε τις μπύρες μας στο φινετσάτο μπαρ!

Ήταν νωρίς το βράδυ αλλά δεν είχαμε σκοπό να συνεχίσουμε, γιατί ήμασταν υπερπλήρεις αλλά και πολύ κουρασμένοι. Φεύγοντας όμως προς το δωμάτιο κάναμε μια στάση στο εμπορικό Złote Tarasy δίπλα από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό.

Το εμπορικό είναι πολύ εντυπωσιακό εσωτερικά και πολύ μεγάλο. Ανεβήκαμε επάνω και πήγαμε που αλλού, στους ορόφους με τα εστιατόρια. Αυτό που μας κέρδισε ήταν το εστιατόριο Express Kuchnia Marche στον 2ο όροφο, που διαθέτει έναν τεράστιο σελφ σέρβις μπουφέ με τρελή ποικιλία. Στη μια μεριά τοπικές γεύσεις, κρέατα και γαρνιτούρες και στην άλλη ασιατικές λιχουδιές! Γεμίσαμε τα πιάτα μας, τα ζύγισαν και πληρώσαμε 40 ζλότι δηλαδή 10 ευρώ περίπου! Όλα ήταν τέλεια!

Η 3η μέρα στη Βαρσοβία έφτασε στο τέλος της!