georgeant
Member
- Μηνύματα
- 608
- Likes
- 2.606
- Ταξίδι-Όνειρο
- Road trip B. Αμερική
Πολύ ωραία τα λες και πολύ ωραία τα δείχνεις John! Keep it up 
-
Η αναδρομή στο παρελθόν συνεχίζεται! Ψηφίστε την Ταξιδιωτική Ιστορία του μήνα για τους μήνες Μάρτιο - Μάιο 2020 !
Πολωνία Η Πολωνία άργησε ένα χρόνο!
- Thread starter giannismits
- Ημερομηνία δημιουργίας
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Τζιέουκουγιε που θα έλεγαν και οι ΠολωνοίΠολύ ωραία τα λες και πολύ ωραία τα δείχνεις John! Keep it up
Σ'ευχαριστώ Γιώργο!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Βαρσοβία: Praga… στην απέναντι όχθη!
Να που έφτασε η τελευταία μέρα στη Βαρσοβία. Για σήμερα αφήσαμε το πιο εναλλακτικό κομμάτι της πόλης την Praga και την Saska Kępa στην απέναντι όχθη του ποταμού. Πήραμε το τραμ από το κέντρο, διασχίσαμε τη γέφυρα Poniatowski και κατεβήκαμε κοντά στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας στην πλατεία Rondo Waszyngtona. Από εκεί διασχίσαμε την κεντρική οδό της συνοικία Saska Kępa, την οδό Francuska. Η συνοικία Saska Kępa είναι μια ωραία περιοχή από τις πιο κομψές της δεξιάς όχθης της Βαρσοβίας με νεωτεριστική αρχιτεκτονική αλλά δεν είχε πολύ νόημα που την επισκεφτήκαμε. Οκ έχει πολλά εστιατόρια με διεθνή κουζίνα και ψαγμένα καφέ, οκ ζουν γνωστές προσωπικότητες εδώ όπως επίσης πολλές πρεσβείες βρίσκονται σ’αυτή τη συνοικία, αλλά πρωί πρωί δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον αυτή η βόλτα. Ας είναι. Είδαμε ακόμα μια περιοχή της Βαρσοβίας. Ουσιαστικά περπατήσαμε την κεντρική οδό Francuska, κάναμε ένα κύκλο και ξαναπήγαμε στην πλατεία Rondo Waszyngton.
Οδός Walecznych
Οδός Saska
Πήγαμε στη στάση Rondo Waszyngtona, πήραμε το αστικό και κατεβήκαμε στην στάση Dworzec Wileński, την καρδιά της Praga. Για αιώνες, η Praga ήταν μια ποικιλόμορφη περιοχή όσον αφορά τον πολιτισμό, την εθνικότητα και τη θρησκεία. Δεν καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και ως εκ τούτου θεωρείται το πιο αυθεντικό τμήμα της πόλης. Οι πρώτες εκκλησίες χτίστηκαν στη δεξιά όχθη του Βιστούλα κατά τον Μεσαίωνα, και με το που φτάσαμε στο κέντρο της Πράγας θαυμάσαμε τις δυο πιο σημαντικές. Στην πλατεία Dworzec Wileński βρίσκεται η ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής του 1869 με τους πέντε τρούλους στα πρότυπα των εκκλησιών του Κίεβου.
aleja Solidarności
Απέναντι, στη μικρή plac Weteranów, δεσπόζει ο νεο-γοτθικός καθεδρικός ναός του Αγίου Μιχαήλ του Αρχαγγέλου, που ολοκληρώθηκε το 1904 και είναι η κύρια ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην Πράγα.
Συνεχίσαμε από το στενό δρομάκι δίπλα στην εκκλησία, στην οδό Floriańska και φτάσαμε σε ένα χαρακτηριστικό συγκρότημα από αγάλματα! Ένα μνημείο για την μπάντα της Πράγας Podwórkowej.
Στη συνέχεια βγήκαμε στη λεωφόρο Targowa
Το Muzeum Warszawskiej Pragi, ένα μουσείο για την ιστορία της Praga.
Ακριβώς δίπλα είναι το Bazar Różyckiego. Το παζάρι αυτό λειτουργεί από το 1882. Οι έμποροι στο παζάρι ήταν κυρίως Εβραίοι και οι πελάτες του ήταν οι κάτοικοι της Πράγας και των γύρω χωριών. Η αγορά αυτή παρείχε υποστήριξη σε περίπου 300 εβραϊκές οικογένειες. Μετά τη δημιουργία του γκέτο από τις γερμανικές αρχές κατοχής το φθινόπωρο του 1940, οι Εβραίοι έπρεπε να φύγουν από την Πράγα και οι Πολωνοί πήραν τη θέση τους. Το παζάρι εξακολουθούσε να λειτουργεί καλά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αργότερα, ωστόσο, δεν μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό και γρήγορα έπεσε σε παρακμή. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ως αποτέλεσμα της τοποθεσίας του, στο κέντρο της προλεταριακής παλιάς Πράγας, καθώς και ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων των τοπικών συμμοριών, θεωρήθηκε ένα από τα πιο εγκληματικά μέρη στη Βαρσοβία.
Η τοπική κοινωνία όμως στοχεύει στη συνέχιση της εμπορικής παράδοσης αυτού του τόπου. Από τους 250 πάγκους που υπήρχαν το 2008, σήμερα παρέμειναν 111 πάγκοι στο παζάρι. Το θέμα είναι πως οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν συμφώνησαν για την αναζωογόνηση της εγκατάστασης και η περαιτέρω τύχη του παζαριού είναι ασαφής. Πάντως το bazar Różyckiego είναι ένα μέρος όπου σώζονται στοιχεία της παλιάς λαογραφίας της Βαρσοβίας και όπως λέγεται το μοναδικό μέρος που ομιλείται η παλιά διάλεκτος της Βαρσοβίας, μια αστική διάλεκτος της πολωνικής γλώσσας που χρησιμοποιείται στη Βαρσοβία.
Κάναμε μια περιήγηση ανάμεσα στις ξύλινες παράγκες οι περισσότερες από τις οποίες ήταν κλειστές. Λίγοι πάγκοι ήταν με εμπορεύματα. Κανένας δεν μας έκανε το ορίστε να δούμε το εμπόρευμα και κανείς δεν μας πίεσε. Και είναι λογικό γιατί αυτό το μέρος δεν είναι τουριστικό και οι ντόπιοι συναναστρέφονται μόνο μεταξύ τους. Η αγορά είναι παραμελημένη και βγάζει μια μιζέρια. Είναι φτωχική και απευθύνεται στους απλούς ανθρώπους. Βγάζει μια γοητευτική παρακμή που εμένα πάντα με τραβάει! Αυτή είναι η Praga!
Κορίτσια τρέξτε! Τιμές ευκαιρίας!
Βρισκόμαστε λοιπόν στην Praga, στην αντίπερα όχθη του Βιστούλα. Εδώ οι συνοικίες της Παλιάς και Νέας Πράγας είναι μια άλλη Βαρσοβία, ένα διαφορετικό σκηνικό! Παραμελημένα κτίρια, σοβιετική ατμόσφαιρα και σκοτεινές γωνιές χαρακτηρίζουν την περιοχή, που ωστόσο βρήκε τον δικό της τρόπο να ανατρέψει την ταμπέλα του επικίνδυνου γκέτο που της είχε δοθεί. Είναι μια εναλλακτική καλλιτεχνική περιοχή, με παλιά σπίτια που έχουν γίνει χώροι τέχνης, με τις παλιές αποθήκες και εργοστάσια να έχουν γίνει γκαλερί, μπαρ και εστιατόρια. Mε πάρα πολλές εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δίνουν χρώμα και αρτιστίκ χαρακτήρα! Μπλεχτήκαμε λοιπόν στους δρόμους της Praga και γνωρίσαμε μια άλλη Βαρσοβία.
Ένας από τους κύριους δρόμους της παλιάς Πράγα είναι η Ząbkowska, που συχνά ονομάζεται Παλιά Πόλη της Πράγας. Τα παλαιότερα κτίρια χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1860. Στην αρχή του δρόμου η εντυπωσιακή τοιχογραφία Mural Praski.
Συνέχεια στην οδό Ząbkowska
Πριν συνεχίσουμε όμως, είχε έρθει η ώρα για να φάμε πρωινό. Χωρίς να έχω σημειωμένο κάτι μπήκαμε στην τύχη στο Caffee & Bistro Galeria Sztuki στην οδό Ząbkowska 13, και δεν το μετανιώσαμε. Όμορφο το εσωτερικό του χωρισμένο σε δωμάτια με ωραία αισθητική και πολύ ευγενικός ο υπάλληλος. Καμιά φορά στην τύχη πετυχαίνεις τα καλύτερα! Πολύ νόστιμο ήταν και το πρωινό το οποίο κόστισε μόνο 34 ζλότι δηλαδή περίπου 8€.
Κοντά στο Caffee & Bistro Galeria Sztuki στην οδό Ząbkowska, είναι η οδός Brzeska.
Ένας ιδιαίτερος δρόμος με παραμελημένα κτίρια και street art!
Λίγα μέτρα μετά είναι το Praga Koneser Centre, ένα ανακαινισμένο συγκρότημα του αποστακτηρίου Konzeer Vodka του 19ου αιώνα, που έχει μετατραπεί σε επιχειρηματικό κέντρο, με καταστήματα σχεδιαστών και καινοτόμα εστιατόρια και μικρά μπαρ, ενώ στο συγκρότημα βρίσκεται και το Μουσείο πολωνικής βότκας. Μπήκαμε μέσα στο συγκρότημα στη πλατεία Plac Konesera, και κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα. Ωραίο μέρος πάντως. https://koneser.eu/en/
Ząbkowska
Στην Praga, σε πολλές γειτονιές και κρυμμένες αυλές υπάρχουν ιερά και μικρά εκκλησάκια που δημιουργήθηκαν κυρίως κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και έγιναν τόποι προσευχής και συνάντησης. Τα περισσότερα από τα εκατό ιερά βρίσκονται στις αυλές και τις πύλες της Πράγας. Ένα από τα παλαιότερα, που απεικονίζει την Παναγία και το Χριστό μωρό, βρίσκεται στη γωνία των οδών Ząbkowska και Korsaka.
Η συνέχεια της Ząbkowska, είναι η οδός Kawęczyńska. Επειδή μου κέντρισε το ενδιαφέρον την περπατήσαμε λίγο χωρίς αν απομακρυνθούμε πολύ.
Το πρώτο μέρος της Praga το είδαμε. Επιστρέψαμε στην κεντρική Targowa και πήραμε το τραμ που μας κατέβασε στη στάση Inżynierska στην οδό 11 Listopada.
Inżynierska
Η οδός Mała είναι από τους πιο παλιούς δρόμους με τα πρώτα σπίτια από τούβλα στην Praga. Η οδός Mała έχει επανειλημμένα χρησιμεύσει σε κινηματογραφικές ταινίες για την προπολεμική Βαρσοβία, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας Ο Πιανίστας του Roman Polański.
Konopacka
11 Listopada
Αυτή ήταν η Praga, η αυθεντική και εναλλακτική συνοικία της Βαρσοβίας. Φύγαμε με το τραμ και μετά από τον σταθμό μετρό Dworzec Wileński με τη γραμμή Μ2 κατεβήκαμε στον σταθμό Centrum Nauki Kopernik. Μια άλλη γοργόνα μας περίμενε! Είχε απομείνει το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού στη Βαρσοβία!
Να που έφτασε η τελευταία μέρα στη Βαρσοβία. Για σήμερα αφήσαμε το πιο εναλλακτικό κομμάτι της πόλης την Praga και την Saska Kępa στην απέναντι όχθη του ποταμού. Πήραμε το τραμ από το κέντρο, διασχίσαμε τη γέφυρα Poniatowski και κατεβήκαμε κοντά στο Εθνικό Στάδιο της Βαρσοβίας στην πλατεία Rondo Waszyngtona. Από εκεί διασχίσαμε την κεντρική οδό της συνοικία Saska Kępa, την οδό Francuska. Η συνοικία Saska Kępa είναι μια ωραία περιοχή από τις πιο κομψές της δεξιάς όχθης της Βαρσοβίας με νεωτεριστική αρχιτεκτονική αλλά δεν είχε πολύ νόημα που την επισκεφτήκαμε. Οκ έχει πολλά εστιατόρια με διεθνή κουζίνα και ψαγμένα καφέ, οκ ζουν γνωστές προσωπικότητες εδώ όπως επίσης πολλές πρεσβείες βρίσκονται σ’αυτή τη συνοικία, αλλά πρωί πρωί δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον αυτή η βόλτα. Ας είναι. Είδαμε ακόμα μια περιοχή της Βαρσοβίας. Ουσιαστικά περπατήσαμε την κεντρική οδό Francuska, κάναμε ένα κύκλο και ξαναπήγαμε στην πλατεία Rondo Waszyngton.
Οδός Walecznych
Οδός Saska
Πήγαμε στη στάση Rondo Waszyngtona, πήραμε το αστικό και κατεβήκαμε στην στάση Dworzec Wileński, την καρδιά της Praga. Για αιώνες, η Praga ήταν μια ποικιλόμορφη περιοχή όσον αφορά τον πολιτισμό, την εθνικότητα και τη θρησκεία. Δεν καταστράφηκε κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και ως εκ τούτου θεωρείται το πιο αυθεντικό τμήμα της πόλης. Οι πρώτες εκκλησίες χτίστηκαν στη δεξιά όχθη του Βιστούλα κατά τον Μεσαίωνα, και με το που φτάσαμε στο κέντρο της Πράγας θαυμάσαμε τις δυο πιο σημαντικές. Στην πλατεία Dworzec Wileński βρίσκεται η ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Μαγδαληνής του 1869 με τους πέντε τρούλους στα πρότυπα των εκκλησιών του Κίεβου.
aleja Solidarności
Απέναντι, στη μικρή plac Weteranów, δεσπόζει ο νεο-γοτθικός καθεδρικός ναός του Αγίου Μιχαήλ του Αρχαγγέλου, που ολοκληρώθηκε το 1904 και είναι η κύρια ρωμαιοκαθολική εκκλησία στην Πράγα.
Συνεχίσαμε από το στενό δρομάκι δίπλα στην εκκλησία, στην οδό Floriańska και φτάσαμε σε ένα χαρακτηριστικό συγκρότημα από αγάλματα! Ένα μνημείο για την μπάντα της Πράγας Podwórkowej.
Στη συνέχεια βγήκαμε στη λεωφόρο Targowa
Το Muzeum Warszawskiej Pragi, ένα μουσείο για την ιστορία της Praga.
Ακριβώς δίπλα είναι το Bazar Różyckiego. Το παζάρι αυτό λειτουργεί από το 1882. Οι έμποροι στο παζάρι ήταν κυρίως Εβραίοι και οι πελάτες του ήταν οι κάτοικοι της Πράγας και των γύρω χωριών. Η αγορά αυτή παρείχε υποστήριξη σε περίπου 300 εβραϊκές οικογένειες. Μετά τη δημιουργία του γκέτο από τις γερμανικές αρχές κατοχής το φθινόπωρο του 1940, οι Εβραίοι έπρεπε να φύγουν από την Πράγα και οι Πολωνοί πήραν τη θέση τους. Το παζάρι εξακολουθούσε να λειτουργεί καλά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Αργότερα, ωστόσο, δεν μπορούσε να αντέξει τον ανταγωνισμό και γρήγορα έπεσε σε παρακμή. Στις αρχές της δεκαετίας του '90 ως αποτέλεσμα της τοποθεσίας του, στο κέντρο της προλεταριακής παλιάς Πράγας, καθώς και ως αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων των τοπικών συμμοριών, θεωρήθηκε ένα από τα πιο εγκληματικά μέρη στη Βαρσοβία.
Η τοπική κοινωνία όμως στοχεύει στη συνέχιση της εμπορικής παράδοσης αυτού του τόπου. Από τους 250 πάγκους που υπήρχαν το 2008, σήμερα παρέμειναν 111 πάγκοι στο παζάρι. Το θέμα είναι πως οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν συμφώνησαν για την αναζωογόνηση της εγκατάστασης και η περαιτέρω τύχη του παζαριού είναι ασαφής. Πάντως το bazar Różyckiego είναι ένα μέρος όπου σώζονται στοιχεία της παλιάς λαογραφίας της Βαρσοβίας και όπως λέγεται το μοναδικό μέρος που ομιλείται η παλιά διάλεκτος της Βαρσοβίας, μια αστική διάλεκτος της πολωνικής γλώσσας που χρησιμοποιείται στη Βαρσοβία.
Κάναμε μια περιήγηση ανάμεσα στις ξύλινες παράγκες οι περισσότερες από τις οποίες ήταν κλειστές. Λίγοι πάγκοι ήταν με εμπορεύματα. Κανένας δεν μας έκανε το ορίστε να δούμε το εμπόρευμα και κανείς δεν μας πίεσε. Και είναι λογικό γιατί αυτό το μέρος δεν είναι τουριστικό και οι ντόπιοι συναναστρέφονται μόνο μεταξύ τους. Η αγορά είναι παραμελημένη και βγάζει μια μιζέρια. Είναι φτωχική και απευθύνεται στους απλούς ανθρώπους. Βγάζει μια γοητευτική παρακμή που εμένα πάντα με τραβάει! Αυτή είναι η Praga!
Κορίτσια τρέξτε! Τιμές ευκαιρίας!
Βρισκόμαστε λοιπόν στην Praga, στην αντίπερα όχθη του Βιστούλα. Εδώ οι συνοικίες της Παλιάς και Νέας Πράγας είναι μια άλλη Βαρσοβία, ένα διαφορετικό σκηνικό! Παραμελημένα κτίρια, σοβιετική ατμόσφαιρα και σκοτεινές γωνιές χαρακτηρίζουν την περιοχή, που ωστόσο βρήκε τον δικό της τρόπο να ανατρέψει την ταμπέλα του επικίνδυνου γκέτο που της είχε δοθεί. Είναι μια εναλλακτική καλλιτεχνική περιοχή, με παλιά σπίτια που έχουν γίνει χώροι τέχνης, με τις παλιές αποθήκες και εργοστάσια να έχουν γίνει γκαλερί, μπαρ και εστιατόρια. Mε πάρα πολλές εντυπωσιακές τοιχογραφίες που δίνουν χρώμα και αρτιστίκ χαρακτήρα! Μπλεχτήκαμε λοιπόν στους δρόμους της Praga και γνωρίσαμε μια άλλη Βαρσοβία.
Ένας από τους κύριους δρόμους της παλιάς Πράγα είναι η Ząbkowska, που συχνά ονομάζεται Παλιά Πόλη της Πράγας. Τα παλαιότερα κτίρια χρονολογούνται από τη δεκαετία του 1860. Στην αρχή του δρόμου η εντυπωσιακή τοιχογραφία Mural Praski.
Συνέχεια στην οδό Ząbkowska
Πριν συνεχίσουμε όμως, είχε έρθει η ώρα για να φάμε πρωινό. Χωρίς να έχω σημειωμένο κάτι μπήκαμε στην τύχη στο Caffee & Bistro Galeria Sztuki στην οδό Ząbkowska 13, και δεν το μετανιώσαμε. Όμορφο το εσωτερικό του χωρισμένο σε δωμάτια με ωραία αισθητική και πολύ ευγενικός ο υπάλληλος. Καμιά φορά στην τύχη πετυχαίνεις τα καλύτερα! Πολύ νόστιμο ήταν και το πρωινό το οποίο κόστισε μόνο 34 ζλότι δηλαδή περίπου 8€.
Κοντά στο Caffee & Bistro Galeria Sztuki στην οδό Ząbkowska, είναι η οδός Brzeska.
Ένας ιδιαίτερος δρόμος με παραμελημένα κτίρια και street art!
Λίγα μέτρα μετά είναι το Praga Koneser Centre, ένα ανακαινισμένο συγκρότημα του αποστακτηρίου Konzeer Vodka του 19ου αιώνα, που έχει μετατραπεί σε επιχειρηματικό κέντρο, με καταστήματα σχεδιαστών και καινοτόμα εστιατόρια και μικρά μπαρ, ενώ στο συγκρότημα βρίσκεται και το Μουσείο πολωνικής βότκας. Μπήκαμε μέσα στο συγκρότημα στη πλατεία Plac Konesera, και κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα. Ωραίο μέρος πάντως. https://koneser.eu/en/
Ząbkowska
Στην Praga, σε πολλές γειτονιές και κρυμμένες αυλές υπάρχουν ιερά και μικρά εκκλησάκια που δημιουργήθηκαν κυρίως κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και έγιναν τόποι προσευχής και συνάντησης. Τα περισσότερα από τα εκατό ιερά βρίσκονται στις αυλές και τις πύλες της Πράγας. Ένα από τα παλαιότερα, που απεικονίζει την Παναγία και το Χριστό μωρό, βρίσκεται στη γωνία των οδών Ząbkowska και Korsaka.
Η συνέχεια της Ząbkowska, είναι η οδός Kawęczyńska. Επειδή μου κέντρισε το ενδιαφέρον την περπατήσαμε λίγο χωρίς αν απομακρυνθούμε πολύ.
Το πρώτο μέρος της Praga το είδαμε. Επιστρέψαμε στην κεντρική Targowa και πήραμε το τραμ που μας κατέβασε στη στάση Inżynierska στην οδό 11 Listopada.
Inżynierska
Η οδός Mała είναι από τους πιο παλιούς δρόμους με τα πρώτα σπίτια από τούβλα στην Praga. Η οδός Mała έχει επανειλημμένα χρησιμεύσει σε κινηματογραφικές ταινίες για την προπολεμική Βαρσοβία, συμπεριλαμβανομένης της ταινίας Ο Πιανίστας του Roman Polański.
Konopacka
11 Listopada
Αυτή ήταν η Praga, η αυθεντική και εναλλακτική συνοικία της Βαρσοβίας. Φύγαμε με το τραμ και μετά από τον σταθμό μετρό Dworzec Wileński με τη γραμμή Μ2 κατεβήκαμε στον σταθμό Centrum Nauki Kopernik. Μια άλλη γοργόνα μας περίμενε! Είχε απομείνει το τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού στη Βαρσοβία!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Βαρσοβία: Παραποτάμια λεωφόρος και… Pałac Kultury!
Βγαίνοντας από τον σταθμό μετρό Centrum Nauki Kopernik, αντικρίσαμε τη δεύτερη δημοφιλέστερη γοργόνα της Βαρσοβίας Warszawska Syrenka, ακριβώς δίπλα στον ποταμό που δημιουργήθηκε το 1939. Η γοργόνα κολυμπούσε στον ποταμό Βιστουλα και σταμάτησε στη Βαρσοβία για να ξεκουραστεί η κοπέλα! Ε αυτό ήταν! Όταν βγήκε από το νερό, ερωτεύτηκε αυτή την πόλη και αποφάσισε να την υπερασπιστεί και έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολά της!
Ήταν η πιο ζεστή μέρα απ’ όλες με 22 βαθμούς. Τι καλύτερο για περπάτημα δίπλα στον ποταμό στην εξαιρετική Bulwary nad Wisłą, τη λεωφόρο του Βίστουλα έναν παραλιακό χώρο περιπάτου πολλών χιλιομέτρων! Η παραλιακή της Βαρσοβίας είναι σίγουρα από τις ωραιότερες παραποτάμιες παραλίες που έχουμε δει η οποία ανακατασκευάστηκε από το 2013 μέχρι το 2019. Η αριστερή όχθη είναι μια αναμορφωμένη παραλιακή με εξαιρετικό σχεδιασμό και κατά μήκος της έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος όπως μουσεία με σύγχρονη αρχιτεκτονική, πάρκα, αξιοθέατα όπως το σιντριβάνι πολυμέσων, σημεία αναψυχής και γίνονται συχνά πολλές εκδηλώσεις ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η δεξιά πλευρά του ποταμού είναι περιοχή του Natura 2000. Ο Βίστουλας έχει και παραλίες. Το National Geographic και η Guardian έχουν αναγνωρίσει τις παραλίες της Βαρσοβίας ως μερικές από τις ομορφότερες αστικές παραλίες στον κόσμο! Με λίγα λόγια ο ποταμός έχει ζωή και αναζωογονεί την πόλη της Βαρσοβίας. Έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη της πόλης και προσφέρει αμέτρητες επιλογές.
Απέναντι, το εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας, το πιο σύγχρονο και μεγαλύτερο στο είδος του στην Πολωνία, που χτίστηκε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου το 2012.
Η καλωδιωτή γέφυρα Świętokrzyski
Το Πλανητάριο, στην πίσω πλευρά του Επιστημονικού Κέντρου Κοπέρνικος
Το Muzeum nad Wisłą, Μουσείο του Βίστουλα είναι ένας εκθεσιακός χώρος αφιερωμένος στις τελευταίες τάσεις της σύγχρονης τέχνης με δωρεάν είσοδο.
Πήγαμε από την οδό Wybrzeże Kościuszkowskie, στην κεντρική είσοδο του Επιστημονικού Κέντρου Κοπέρνικος. Είχα περιέργεια και ήθελα πραγματικά να δω αυτό το διαδραστικό κέντρο που είναι ένας παράδεισος για τους λάτρεις της επιστήμης, και για τα παιδιά!
Και το διαπίστωσα καλά μπαίνοντας μέσα! Καμιά 30αρια παιδάκια αφηνιασμένα έτρεχαν στο χώρο. Εφιάλτης. Γενικά επικρατούσε χαμός από κόσμο.
Θα σας φανεί υπερβολικό αλλά ήταν ο λόγος που τελικά δεν μπήκαμε στο μουσείο. Μήπως τελικά δεν είχα μεγάλη επιθυμία να το δω? Είναι γεγονός όμως πως δεν είναι το καλύτερο μου να περιτριγυρίζομαι από παιδάκια που φωνάζουν και σκούζουν, το ίδιο και ο Rose οπότε συμφωνήσαμε. Ο χώρος πριν τις μπάρες εισόδου έχει ένα εστιατόριο με μπουφέ σελφ σέρβις. Επειδή είμαστε φαν των μπουφέδων και επειδή πεινούσαμε σκεφτήκαμε πως ήταν καλή ιδέα! Τρελή αποτυχία τελικά. Κατ’αρχην δεν είχε μεγάλη ποικιλία και κατά δεύτερον για την μικρή ποσότητα που βάλαμε στα πιάτα μου φάνηκαν πολλά τα 53 ζλότι όταν το προηγούμενο βράδυ στο εμπορικό Złote Tarasy φάγαμε εξαιρετικά από τον μπουφέ με 40 ζλότι. Αλλά το θέμα δεν ήταν τα 12 ευρώ. Το φαγητό ήταν κάτω του μετρίου και το χειρότερο δεν προλάβαμε να το φάμε. Διότι ήρθε μια ξινή υπάλληλος και μας είπε ότι τα τραπέζια είναι ρεζερβε! Ρεζερβέ σε μουσείο! Και γιατί δεν μας το είπε η άλλη στο μπουφέ? Που ακριβώς θα τρώγαμε, στο πάτωμα? Δεν της δώσαμε και πολύ σημασία και της είπαμε πως δεν θα αργήσουμε. Όμως ένα λεπτό μετά κατέφθασε ένα τρελό γκρουπ πάνω από το κεφάλι μας που ήθελε να καθίσει. Οπότε φύγαμε μέσα στα νεύρα. Και γι’αυτό το λόγο δεν μετάνιωσα καθόλου που δεν μπήκαμε στο μουσείο.
Η συνέχεια όμως είχε κάτι πολύ ωραίο. Κάτι που να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι να έχει αναφέρει κάποιος. Επειδή όμως εγώ κυνηγώ τα μέρη με πανοραμική θέα δεν υπήρχε περίπτωση να μου ξέφευγε. Αναφέρομαι στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Βαρσοβίας Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, η οποία είναι πολύ κοντά με το Επιστημονικό Κέντρο Κοπέρνικος.
Η κεντρική είσοδος
Η βιβλιοθήκη είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κτίρια στην Βαρσοβία. Ο συνδυασμός του ακατέργαστου σκυροδέματος, του πράσινου γυαλιού και της πλούσιας βλάστησης που αναπτύσσεται στην πρόσοψη της βιβλιοθήκης προκαλούν μεγάλη εντύπωση. Στο εσωτερικό της υπάρχει όχι μόνο μια τεράστια συλλογή από βιβλία και περιοδικά από όλο τον κόσμο, αλλά και πολλά καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Είναι μια σύγχρονη βιβλιοθήκη, που σέβεται τον ποταμό Βίστουλα και μοιάζει αναπόσπαστο κομμάτι του. Έχει τη γοητεία της ανάμειξης του πολιτισμού και της φύσης, που εκφράζεται σε ένα κτίριο εκπληκτικής ποικιλομορφίας.
Το μεγαλύτερο αξιοθέατο όμως της βιβλιοθήκης, είναι ο εντυπωσιακός κήπος που βρίσκεται στην οροφή της βιβλιοθήκης, ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους κήπους οροφής στην Ευρώπη. Το κατάστρωμα παρατήρησης είναι ανοιχτό από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Ευτυχώς τον προλάβαμε.
Ο κάτω κήπος
Οι χώροι στον κήπο οροφής συνδέονται με διάδρομους, μονοπάτια, γέφυρες και πέργκολες, στις οποίες αναπτύσσονται ιαπωνικά αμπέλια. Εκτός από το εξαιρετικό πανόραμα της Βαρσοβίας, και τους ιδιαίτερους κήπους με μια πληθώρα φυτών, έχει ενδιαφέρον που μέσω ειδικών παραθύρων ή της γυάλινης οροφής βλέπεις το εσωτερικό της βιβλιοθήκης.
Από το μπαλκόνι παρατήρησης, ο ποταμός, το Επιστημονικό κέντρο Κοπέρνικος
και στο βάθος το Εθνικό Στάδιο.
Φεύγοντας από την οδό Dobra, μας τράβηξε την προσοχή η πρόσοψη της Βιβλιοθήκης. Είναι μια μνημειώδης πρόσοψη με οκτώ πίνακες που συμβολίζουν σελίδες βιβλίων, και παρουσιάζουν αποσπάσματα ιστορικών κειμένων. Ένα από αυτά είναι στα Ελληνικά! Είναι ένα Ελληνικό κείμενο που περιέχει ένα κομμάτι του διαλόγου Φαίδρος από το φιλοσοφικό έργο του Πλάτωνα.
Από τη στάση Biblioteka Uniwersytecka στην οδό Dobra, με χαρά διαπιστώσαμε ότι περνάει το αστικό 127 που πάει μέχρι το Παλάτι Κουλτούρας στο κέντρο. Τέλεια. Πριν συνεχίσουμε πήγαμε μια βόλτα στο φημισμένο καφέ-ζαχαροπλαστείο Chocolate Cafe E.Wedel, στην οδό Szpitalna 8.
Η E. Wedel, είναι μια πολωνική εταιρεία ζαχαροπλαστικής, που παράγει πολλές ποικιλίες σοκολάτας, καθώς επίσης είναι μια καλά αναγνωρισμένη μάρκα καραμελών στην Πολωνία, που θεωρείται ως η ‘’πολωνική εθνική μάρκα σοκολάτας’’ στην αγορά και η κορυφαία μάρκα καραμελών. Γι’αυτό και στο καφέ μπορείς να αγοράσεις προϊόντα που παράγει το εργοστάσιο Wedel. Εσωτερικά είναι ένα κομψό φινετσάτο καφέ που παραπέμπει στα ιστορικά καφέ του Παρισιού, της Βιέννης και άλλων πόλεων. Ο κατάλογος έχει τεράστια ποικιλία σε κρύες και ζεστές σοκολάτες και λιγότερες επιλογές στα γλυκά. Οι σοκολάτες που πήραμε ήταν τέλειες όπως και οι κρέπες με γέμιση κρέμα βανίλια και φρούτα του δάσους από πάνω!
Μεγάλη γκάμα προϊόντων στη μια αίθουσα
Μετά από αυτό το ωραίο διάλειμμα κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο…
και πλησιάζουμε το Παλάτι κουλτούρας!
Όλες τις μέρες καμαρώναμε και βλέπαμε από κάθε γωνιά τον πύργο του Στάλιν ή αν προτιμάτε το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστημών. Το κτίριο που όλοι επισκέπτονται και όλοι θαυμάζουν στη Βαρσοβία. Έχει αποτελέσει αγκάθι διαμάχης για πενήντα χρόνια και εξακολουθεί να προκαλεί ακραίες συγκινήσεις. Έχει 42 ορόφους, καταναλώνει ενέργεια όσο μια πόλη των 30.000 κατοίκων και παραμένει ο ψηλότερος ουρανοξύστης στην Πολωνία. Δεν θα μπορούσαμε να μην επισκεφτούμε και να μην ανέβουμε στο σύμβολο της Βαρσοβίας. Πριν από αυτό όμως θέλω να σας διηγηθώ την αμφιλεγόμενη ιστορία του παλατιού του Στάλιν στη Βαρσοβία. Είμαι σίγουρος πως θέλετε να μάθετε!
Ο Στάλιν είχε μια ιδέα! Μέσα στους αιώνες πολλοί μονάρχες, πρίγκιπες και μεγιστάνες είχαν ανταλλάξει πολύτιμα δώρα μεταξύ τους... αλλά ένα δώρο που δόθηκε από το λαό ενός έθνους στον λαό άλλου έθνους; Αυτό είναι σίγουρα κάτι πρωτόγνωρο! Με αυτόν τον τρόπο τα μέσα ενημέρωσης του κυβερνώντος Πολωνικού Κόμματος Εργατών της Πολωνίας ανακοίνωσαν την ιδέα του Ιωσήφ Στάλιν να χτίσει έναν ουρανοξύστη πάνω από 200 μέτρα ύψος στη μέση των μεταπολεμικών ερειπίων της Βαρσοβίας. Οι οδηγίες του Στάλιν και τον συνεργατών του προς τον αρχιτέκτονα Józef Sigalin, ήταν σαφείς! Ο βοηθός του Στάλιν τελείως ''αυθόρμητα'', ρώτησε τον αρχιτέκτονα ''Πώς θα θέλατε ένα ψηλό κτίριο στη Βαρσοβία, που να είναι ίδιο με ένα δικό μας?'' και η απάντηση του αρχιτέκτονα ήταν ‘’Ναι, γιατί όχι’’! Έτσι αποφάσισε να κατασκευάσει έναν κολοσσό 42 επιπέδων στη μέση της πόλης.
Στον αρχιτέκτονα Józef Sigalin δόθηκαν οδηγίες από τον Πρωθυπουργό να επεξεργαστεί σχέδια και συστάσεις από τους σοβιετικούς αρχιτέκτονες που θα πραγματοποιούσαν όλη τη διαδικασία.
Τίποτα όμως δεν ήταν ξεκάθαρο για το τι σκοπεύουν να χτίσουν οι Σοβιετικοί. Υπήρχαν φήμες ότι πρόκειται να κατασκευαστεί ένα ακριβές αντίγραφο του Πανεπιστημίου της Μόσχας, αλλά οι Πολωνοί αρχιτέκτονες δεν γνώριζαν. Όταν η πολωνική αντιπροσωπεία αρχιτεκτόνων πήγε στη Μόσχα λίγες εβδομάδες αργότερα, ανακάλυψε ότι σχεδόν όλα είχαν ήδη αποφασιστεί: Το κτίριο επρόκειτο να χτιστεί στο σταλινικό γοτθικό ύφος, ο Lev Rudnev ο αρχιτέκτονας του Πανεπιστημίου της Μόσχας, έπρεπε να είναι ο σχεδιαστής του, η κατασκευή επρόκειτο να χρηματοδοτηθεί και να πραγματοποιηθεί από την ΕΣΣΔ, επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως επί το πλείστον υλικά από την ΕΣΣΔ και να προσληφθούν σοβιετικοί οικοδόμοι. Η πολωνική κυβέρνηση για το μόνο που έπρεπε να αποφασίσει ήταν για το ακριβές σημείο στη Βαρσοβία, όπου επρόκειτο να χτιστεί, καθώς και για το πώς θα χρησιμοποιηθεί το κτίριο μετέπειτα.
Η κατασκευή ξεκίνησε στα μέσα του 1952 και προοριζόταν να διαρκέσει 2,5 έως 3 χρόνια. Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν ότι το νέο τεράστιο κτίριο θα βρίσκονταν στη μέση μιας τεράστιας πλατείας στο κέντρο της πόλης. Παρόλο που η Βαρσοβία τότε ήταν ισοπεδωμένη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η απόφαση αυτή σήμαινε την καταστροφή όλων των ερειπίων των κατοικιών του 19ου αιώνα, αφήνοντάς τα χωρίς πιθανότητα μελλοντικής ανασυγκρότησης. Το παλάτι δόθηκε στους Πολωνούς ως ένδειξη σοβιετικής-πολωνικής φιλίας, έπρεπε να είναι ορατό από κάθε μέρος της πόλης και ο πύργος του πάνω από τα υπόλοιπα Βαρσοβιανά κτίρια. Μέχρι τη στιγμή που αποφασίστηκε πόσο μεγάλο θα ήταν, δεν υπήρχε ακόμα ακριβής ιδέα για την προοριζόμενη χρήση του. Σπάνια κατασκευάζεται ένας μεγάλος χώρος χωρίς πρακτικό σκοπό. Πίσω από την κατασκευή αυτού του θηρίου υπόβοσκε μια προπαγάνδα. Το ζητούμενο ήταν η σοβιετική κυριαρχία! Σχεδόν κάθε τμήμα του κτιρίου ολοκληρωνόταν νωρίτερα από ο,τι είχε προγραμματιστεί, απλώς και μόνο για να φανεί πόσο αποδοτικοί ήταν οι σοβιετικοί εργάτες!
Ο Πολωνικός κινηματογράφος πλήρως υποταγμένος στο Κομμουνιστικό Κόμμα, κινηματογραφούσε επεισόδια που παρουσίαζαν την κατασκευή ως μια άψογη διαδικασία άριστης συνεργασίας μεταξύ Σοβιετικών και Πολωνών, ως μια ονειρική ευκαιρία για τους Πολωνούς να αξιοποιήσουν την εμπειρία των σοβιετικών μηχανικών και ως ένα τελευταίο βήμα για να αποφευχθεί τελικά η ''ιμπεριαλιστική απειλή'' - μια προπαγανδιστική έκφραση που χρησιμοποιείται για κάθε είδους δραστηριότητα του δυτικού πολιτισμού στην Ανατολική Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, η συνεχής βιασύνη ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που προκάλεσαν τους θανάτους 16 σοβιετικών εργαζομένων και πολλά άλλα μη θανατηφόρα ατυχήματα.
Η θετική πλευρά είναι ότι το παλάτι χτίστηκε εκπληκτικά γρήγορα και εξακολουθεί να παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση σήμερα. Πράγματι, χτίστηκε κυρίως από 3.600 σοβιετικούς και πολωνούς εργάτες που εποπτεύονταν και εκπαιδεύονταν από σοβιετικούς μηχανικούς. Επιπλέον, ορισμένες από τις τεχνικές ιδέες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την κατασκευή ήταν πραγματικά καινοτόμες και χρησιμοποιήθηκαν για πολλά χρόνια κατά την κατασκευή άλλων κτιρίων μεγάλης κλίμακας στην Πολωνία. Επειδή η κατασκευή του ανακτόρου έλαβε χώρα εξ ολοκλήρου κατά τη διάρκεια της σταλινικής εποχής, μιας περιόδου που χαρακτηρίστηκε από τη σοβαρότερη τρομοκρατία και την καταστολή των πολιτικών εχθρών των κομμουνιστών, οι φωνές μέτριου ενθουσιασμού και δυσαρέσκειας παρέμειναν σιωπηλές. Επίσημα, οι Πολωνοί ήταν ευχαριστημένοι με το δώρο και ανυπομονούσαν μέχρι να τελειώσει.
Στις 21 Ιουλίου 1955, ο πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης και ο πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας υπέγραψαν τη πράξη μεταβίβασης και η κατασκευή του παλατιού του πολιτισμού και της επιστήμης του Στάλιν (Pałac Kultury i Nauki im Józefa Stalina) τελείωσε. Την επόμενη μέρα το παλάτι άνοιξε για το κοινό. Η άχαρη αναντιστοιχία του παλατιού με την αρχιτεκτονική της Βαρσοβίας και η συντριπτική κυριαρχία του στο αστικό τοπίο της αναστηλωμένης πόλης, το κατέστησαν το πιο αμφιλεγόμενο κτίριο στην ιστορία της Βαρσοβίας. Λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν έγιναν ακούσιες φωνές κριτικής. Κάποιοι το αντιλαμβάνονται σαν σημάδι της σοβιετικής κατοχής και όχι για γενναιόδωρο δώρο του σοβιετικού λαού. Άλλοι ήταν πεπεισμένοι ότι οι πόροι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης Βαρσοβίας.
Παρά τις πολλές ομάδες που ήθελαν να απομακρυνθεί ή να κατεδαφιστεί, εξακολουθεί να είναι ορατό από τα περισσότερα σημεία της πόλης, είναι το σύμβολο της Βαρσοβίας και παραμένει ο ψηλότερος ουρανοξύστης στην Πολωνία. Το 2007, το παλάτι μπήκε στο μητρώο πολιτιστικής κληρονομιάς στην Πολωνία, κι έτσι έγινε αποδεκτό από το πολωνικό κράτος ως μέρος της πολιτιστικής ιστορίας του. Αυτά τα ολίγα! Το Ανάκτορο είναι ένα πολυλειτουργικό κτίριο με εσωτερικό κινηματογράφο, αίθουσα συναυλιών χωρητικότητας 3000, πανεπιστήμιο, δύο μουσεία, τέσσερα θέατρα, λίγα κλαμπ και μια τεράστια πισίνα. Η βεράντα στον 30ο όροφο είναι το πιο επισκέψιμο μέρος του Ανακτόρου. Και γι’αυτόν ακριβώς το λόγο θα το επισκεφτούμε!
Πριν μπούμε από την κεντρική είσοδο
Πληρώσαμε στο εκδοτήριο 20 ζλότι το άτομο, και με το ασανσέρ ανεβήκαμε στον 30ο όροφο στα 114 μέτρα. Το κατάστρωμα παρατήρησης είναι ανοιχτό που σημαίνει πως το χειμώνα το κρύο θα ξυρίζει εκεί έξω. Εμείς το απολαύσαμε στην καλύτερη ώρα που έδυε ο ήλιος και ήμουν με κοντομάνικο! Η θέα που προσφέρει το κατάστρωμα είναι προς κάθε κατεύθυνση γιατί το μπαλκόνι είναι περιμετρικό. Η θέα ήταν εξαιρετική. Από ψηλά όλα φαίνονται αλλιώτικα. Από ψηλά δεν βλέπεις την ομορφότερη πόλη που έχεις δει ποτέ. Βλέπεις μια Βαρσοβία που είναι μια σύγχρονη μητρόπολη, μια πόλη που έχει και Σοβιετικές πολυκατοικίες, μια πόλη διαφορετική, μια καινούρια πόλη!
Στο βάθος το Εθνικό Στάδιο
Centrum
Ο μαύρος ουρανοξύστης απέναντι είναι το Warsaw Marriott Hotel, που επισκεφτήκαμε το απόγευμα της προηγούμενης μέρας και ανεβήκαμε στο Panorama Sky Bar
Το Świętokrzyski Park και η πρώην εβραϊκή συνοικία
Στη μέση της φωτό, αχνοφαίνεται η παλιά πόλη!
Η συνοικία της Wola με τους ουρανοξύστες που συνεχώς πληθαίνουν
Αυτό ήταν! Είδα από τη Βαρσοβία ότι ήθελα να δω και την απόλαυσα απ’ άκρη σ’άκρη. Ήταν όμως ακόμα απόγευμα και δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε ώρες από την πόλη. Τι έμεινε να δούμε βραδιάτικα? Κάτι που είδαμε λίγο νωρίτερα. Βραδινή άποψη της πόλης από το κήπο οροφής της βιβλιοθήκης και να κάνουμε έναν βραδινό περίπατο στην παραλιακή του Βίστουλα. Έπρεπε όμως να βιαστούμε γιατί ο κήπος της βιβλιοθήκης κλείνει για το κοινό στις 18:00 και ήταν ήδη 17:20. Οπότε πήγαμε γρήγορα στη στάση (τρόπος του λέγειν γρήγορα με το μπέρδεμα με την υπόγεια διάβαση), πήραμε το αστικό 127 και κατεβήκαμε Biblioteka Uniwersytecka.
Με γοργό βήμα μπήκαμε και πάλι στο εσωτερικό του κτιρίου, βγήκαμε από την πίσω μεριά και ανηφορίσαμε για τον κήπο. Αν και οριακά πριν το κλείσιμο είχε αρκετό κόσμο. Όχι που μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε τη φήμη ότι είμαστε της τελευταίας στιγμής! Πόσο διαφορετικός ο κήπος και η θέα από την οροφή το σούρουπο σε σύγκριση με τον λαμπερό ήλιο λίγες ώρες πριν. Τα φώτα άρχισαν να ανάβουν, οι ουρανοξύστες φώτισαν όπως και η παλιά πόλη και η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη!
Εξαντλήσαμε και το τελευταίο λεπτό και στις 18:00 αποχωρήσαμε. Βγήκαμε στη παραλιακή του Βίστουλα και κάναμε μια εξαιρετική βραδινή βόλτα από το μουσείο τέχνης μέχρι τη γοργόνα. Οι φωτισμένες γέφυρες, τα κτίρια, οι δέσμες φωτός στην παραλιακή και γύρω από τη γοργόνα, ο κόσμος που καθόταν στα σκαλιά και απολάμβανε αυτή τη ζεστή φθινοπωρινή μέρα, ήταν το καλύτερο κλείσιμο αυτού του ταξιδιού.
Γέφυρα Śląsko-Dąbrowski
Museum of Modern Art
Πλανητάριο, στο Επιστημονικό κέντρο Κοπέρνικος
Γέφυρα Świętokrzyski
Καθίσαμε στις σκάλες μπροστά από τον ποταμό μαζί με παρέες Βαρσοβιανών. Μια παρέα μάλιστα τραγουδούσε ραπ και το διασκέδαζε. Αν και το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο απαγορεύει την κατανάλωση οινοπνεύματος σε όλο το μήκος της λεωφόρου του Βίστουλα, εγώ είδα την τρελοπαρέα να πίνει τις μπυρίτσες της!
Το Εθνικό Στάδιο στην απέναντι όχθη
Η γοργόνα
Μπροστά στον σταθμό μετρό Centrum Nauki Kopernik
Μέσα στον σταθμό του μετρό
Αν και ο σταθμός μετρό Rondo ONZ που κατεβήκαμε, ήταν σχεδόν δίπλα από το διαμέρισμα μας δεν μπήκαμε στον πειρασμό να ανέβουμε, γιατί ήταν νωρίς και θέλαμε να χαρούμε το τελευταίο βράδυ στη Βαρσοβία. Περπατήσαμε γύρω στα 10 λεπτά μέχρι την οδό Mazowiecka 9 και μπήκαμε στο Czupito Shot Bar για την τελευταία βραδινή έξοδο. Ωραίο μικρό μαγαζάκι, φιλικός μπάρμαν, όμορφη ατμόσφαιρα, οικονομικά και πολύ γευστικά ποτά! Τρελή η ποικιλία από σφηνάκια που ξεκινάνε από 6 ζλότι, δέκα σφηνάκια στα 40 ζλότι και πολλές ακόμα επιλογές. Πολλά σφηνάκια είχα ονομασίες χωρών σε τρελούς χρωματισμούς. Σφηνάκια με σαντιγί, σφηνάκια με εκλέρ πάνω ή με ντόνατ? Οι άνθρωποι το πήγαν σε άλλο επίπεδο. Ξεκινήσαμε με δυο, μετά με άλλα δυο, +1 και ήμασταν οκ. Γνώστες δεν είμαστε ούτε πότες, αλλά μας άρεσαν πάρα πολύ κι ας επιλέξαμε στην τύχη.
Η κούραση ήταν μεγάλη, όμως πριν πάμε στο διαμέρισμά μας πήγαμε για φαγητό. Δεν είμαστε σε φάση ούτε να ψάχνουμε ούτε να απομακρυνθούμε. Κι έτσι πήγαμε στα σίγουρα. Εμπορικό Złote Tarasy και επιλογές από τον εξαιρετικό μπουφέ του Express Kuchnia Marche. Αυτή τη φορά θα τα παίρναμε πακέτο να τα φάμε στο διαμέρισμα. Και πάλι επιλέγαμε και από τον ασιατικό μπουφέ και από τον μπουφέ με την ντόπια κουζίνα. Αυτή τη φορά μας βγήκε λίγο πιο ακριβά και είναι λογικό γιατί πήραμε περισσότερα. Όμως 53 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για τόσα φαγητά είναι τζάμπα! Το μόνο σπαστικό και κουφό με αυτό το σελφ σέρβις εστιατόριο είναι ότι δεν έχουν ψωμί! Είναι δυνατόν? Ας είναι καλά το σούπερ μάρκετ!
Η τελευταία φωτογραφία από τη Βαρσοβία!
Στο δωμάτιο πέσαμε με τα μούτρα στο φαγητό. Όλα ήταν πεντανόστιμα...
Όταν έκανα το check in στο κινητό για την πτήση της επιστροφής, διαπίστωσα πως η Ryanair είχε αλλάξει ώρα αναχώρησης! Η πτήση κανονικά ήταν στις 08:45 και η καινούρια ώρα ήταν στις 07:40. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως τα εισιτήρια που είχα κλείσει με την Ok bus για το αεροδρόμιο Modlin ήταν άχρηστα και ότι έχουμε πολύ πρωινό ξύπνημα. Τελευταία στιγμή έπρεπε να ψάξω για εναλλακτική. Το πρώτο τρένο από τη Βαρσοβία για Modlin ήταν στις 5:00. Οπότε έπρεπε να ξυπνήσουμε με της κότες. 4 παρά σέρναμε τις βαλίτσες μας στους δρόμους αλλά ευτυχώς ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός ήταν μόνο 7 λεπτά περπάτημα από την ώρα που βγήκαμε από την πολυκατοικία μας. Οι ηλεκτρονικοί πίνακες στο σταθμό έδειχναν το δρομολόγιο των 5:00 όμως από τα αυτόματα μηχανήματα δεν μπορέσαμε να βγάλουμε εισιτήριο. Δεν ξέρω αν ήταν τα σωστά μηχανήματα. Το θέμα ήταν ότι πλησίαζε 5 η ώρα. Ευτυχώς ένα εκδοτήριο ήταν ανοιχτό. Εξηγήσαμε στην υπάλληλο ότι θέλουμε το συνδυαστικό εισιτήριο που περιλαμβάνει τρένο μέχρι τον σταθμό του Modlin και από εκεί το τοπικό λεωφορείο που πάει στο αεροδρόμιο Modlin Lotnisko. Κουτσά στραβά συνεννοηθήκαμε και φύγαμε σαν τρελοί στην πλατφόρμα. Αν και οι περισσότεροι επιλέγουν τη modlin bus για ευκολία, τελικά διαπίστωσα πως η μεταφορά με τρένο και λεωφορείο που περιλαμβάνονται σε ένα εισιτήριο είναι πάρα πολύ βολική και πιο φτηνή από την modlin bus αφού κοστίζει 19 ζλότι. Για όσους θέλουν να κλείσουν με τρένο αυτό είναι το site: https://bilety.mazowieckie.com.pl/start
Το τρένο έφτασε 5:44 στο σταθμό του Modlin. Έξω περίμενε το αστικό το οποίο αναχώρησε στις 5:54 και έφτασε στο αεροδρόμιο σε 10 λεπτά. Αυτό ήταν. Ένα τέλειο 4ημερο είχε τελειώσει. Βαρσοβία μου θα σε ξαναδώ!
Όμως η ιστορία δεν τελείωσε. Έρχεται η Κρακοβία του Δεκεμβρίου!
Βγαίνοντας από τον σταθμό μετρό Centrum Nauki Kopernik, αντικρίσαμε τη δεύτερη δημοφιλέστερη γοργόνα της Βαρσοβίας Warszawska Syrenka, ακριβώς δίπλα στον ποταμό που δημιουργήθηκε το 1939. Η γοργόνα κολυμπούσε στον ποταμό Βιστουλα και σταμάτησε στη Βαρσοβία για να ξεκουραστεί η κοπέλα! Ε αυτό ήταν! Όταν βγήκε από το νερό, ερωτεύτηκε αυτή την πόλη και αποφάσισε να την υπερασπιστεί και έγινε ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σύμβολά της!
Ήταν η πιο ζεστή μέρα απ’ όλες με 22 βαθμούς. Τι καλύτερο για περπάτημα δίπλα στον ποταμό στην εξαιρετική Bulwary nad Wisłą, τη λεωφόρο του Βίστουλα έναν παραλιακό χώρο περιπάτου πολλών χιλιομέτρων! Η παραλιακή της Βαρσοβίας είναι σίγουρα από τις ωραιότερες παραποτάμιες παραλίες που έχουμε δει η οποία ανακατασκευάστηκε από το 2013 μέχρι το 2019. Η αριστερή όχθη είναι μια αναμορφωμένη παραλιακή με εξαιρετικό σχεδιασμό και κατά μήκος της έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος όπως μουσεία με σύγχρονη αρχιτεκτονική, πάρκα, αξιοθέατα όπως το σιντριβάνι πολυμέσων, σημεία αναψυχής και γίνονται συχνά πολλές εκδηλώσεις ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες. Η δεξιά πλευρά του ποταμού είναι περιοχή του Natura 2000. Ο Βίστουλας έχει και παραλίες. Το National Geographic και η Guardian έχουν αναγνωρίσει τις παραλίες της Βαρσοβίας ως μερικές από τις ομορφότερες αστικές παραλίες στον κόσμο! Με λίγα λόγια ο ποταμός έχει ζωή και αναζωογονεί την πόλη της Βαρσοβίας. Έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ανάπτυξη της πόλης και προσφέρει αμέτρητες επιλογές.
Απέναντι, το εθνικό στάδιο της Βαρσοβίας, το πιο σύγχρονο και μεγαλύτερο στο είδος του στην Πολωνία, που χτίστηκε για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου το 2012.
Η καλωδιωτή γέφυρα Świętokrzyski
Το Πλανητάριο, στην πίσω πλευρά του Επιστημονικού Κέντρου Κοπέρνικος
Το Muzeum nad Wisłą, Μουσείο του Βίστουλα είναι ένας εκθεσιακός χώρος αφιερωμένος στις τελευταίες τάσεις της σύγχρονης τέχνης με δωρεάν είσοδο.
Πήγαμε από την οδό Wybrzeże Kościuszkowskie, στην κεντρική είσοδο του Επιστημονικού Κέντρου Κοπέρνικος. Είχα περιέργεια και ήθελα πραγματικά να δω αυτό το διαδραστικό κέντρο που είναι ένας παράδεισος για τους λάτρεις της επιστήμης, και για τα παιδιά!
Και το διαπίστωσα καλά μπαίνοντας μέσα! Καμιά 30αρια παιδάκια αφηνιασμένα έτρεχαν στο χώρο. Εφιάλτης. Γενικά επικρατούσε χαμός από κόσμο.
Θα σας φανεί υπερβολικό αλλά ήταν ο λόγος που τελικά δεν μπήκαμε στο μουσείο. Μήπως τελικά δεν είχα μεγάλη επιθυμία να το δω? Είναι γεγονός όμως πως δεν είναι το καλύτερο μου να περιτριγυρίζομαι από παιδάκια που φωνάζουν και σκούζουν, το ίδιο και ο Rose οπότε συμφωνήσαμε. Ο χώρος πριν τις μπάρες εισόδου έχει ένα εστιατόριο με μπουφέ σελφ σέρβις. Επειδή είμαστε φαν των μπουφέδων και επειδή πεινούσαμε σκεφτήκαμε πως ήταν καλή ιδέα! Τρελή αποτυχία τελικά. Κατ’αρχην δεν είχε μεγάλη ποικιλία και κατά δεύτερον για την μικρή ποσότητα που βάλαμε στα πιάτα μου φάνηκαν πολλά τα 53 ζλότι όταν το προηγούμενο βράδυ στο εμπορικό Złote Tarasy φάγαμε εξαιρετικά από τον μπουφέ με 40 ζλότι. Αλλά το θέμα δεν ήταν τα 12 ευρώ. Το φαγητό ήταν κάτω του μετρίου και το χειρότερο δεν προλάβαμε να το φάμε. Διότι ήρθε μια ξινή υπάλληλος και μας είπε ότι τα τραπέζια είναι ρεζερβε! Ρεζερβέ σε μουσείο! Και γιατί δεν μας το είπε η άλλη στο μπουφέ? Που ακριβώς θα τρώγαμε, στο πάτωμα? Δεν της δώσαμε και πολύ σημασία και της είπαμε πως δεν θα αργήσουμε. Όμως ένα λεπτό μετά κατέφθασε ένα τρελό γκρουπ πάνω από το κεφάλι μας που ήθελε να καθίσει. Οπότε φύγαμε μέσα στα νεύρα. Και γι’αυτό το λόγο δεν μετάνιωσα καθόλου που δεν μπήκαμε στο μουσείο.
Η συνέχεια όμως είχε κάτι πολύ ωραίο. Κάτι που να πω την αλήθεια δεν θυμάμαι να έχει αναφέρει κάποιος. Επειδή όμως εγώ κυνηγώ τα μέρη με πανοραμική θέα δεν υπήρχε περίπτωση να μου ξέφευγε. Αναφέρομαι στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη της Βαρσοβίας Biblioteka Uniwersytecka w Warszawie, η οποία είναι πολύ κοντά με το Επιστημονικό Κέντρο Κοπέρνικος.
Η κεντρική είσοδος
Η βιβλιοθήκη είναι κατά τη γνώμη μου ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κτίρια στην Βαρσοβία. Ο συνδυασμός του ακατέργαστου σκυροδέματος, του πράσινου γυαλιού και της πλούσιας βλάστησης που αναπτύσσεται στην πρόσοψη της βιβλιοθήκης προκαλούν μεγάλη εντύπωση. Στο εσωτερικό της υπάρχει όχι μόνο μια τεράστια συλλογή από βιβλία και περιοδικά από όλο τον κόσμο, αλλά και πολλά καταστήματα, καφετέριες και εστιατόρια. Είναι μια σύγχρονη βιβλιοθήκη, που σέβεται τον ποταμό Βίστουλα και μοιάζει αναπόσπαστο κομμάτι του. Έχει τη γοητεία της ανάμειξης του πολιτισμού και της φύσης, που εκφράζεται σε ένα κτίριο εκπληκτικής ποικιλομορφίας.
Το μεγαλύτερο αξιοθέατο όμως της βιβλιοθήκης, είναι ο εντυπωσιακός κήπος που βρίσκεται στην οροφή της βιβλιοθήκης, ένας από τους μεγαλύτερους και ομορφότερους κήπους οροφής στην Ευρώπη. Το κατάστρωμα παρατήρησης είναι ανοιχτό από τον Μάιο μέχρι τον Οκτώβριο. Ευτυχώς τον προλάβαμε.
Ο κάτω κήπος
Οι χώροι στον κήπο οροφής συνδέονται με διάδρομους, μονοπάτια, γέφυρες και πέργκολες, στις οποίες αναπτύσσονται ιαπωνικά αμπέλια. Εκτός από το εξαιρετικό πανόραμα της Βαρσοβίας, και τους ιδιαίτερους κήπους με μια πληθώρα φυτών, έχει ενδιαφέρον που μέσω ειδικών παραθύρων ή της γυάλινης οροφής βλέπεις το εσωτερικό της βιβλιοθήκης.
Από το μπαλκόνι παρατήρησης, ο ποταμός, το Επιστημονικό κέντρο Κοπέρνικος
και στο βάθος το Εθνικό Στάδιο.
Φεύγοντας από την οδό Dobra, μας τράβηξε την προσοχή η πρόσοψη της Βιβλιοθήκης. Είναι μια μνημειώδης πρόσοψη με οκτώ πίνακες που συμβολίζουν σελίδες βιβλίων, και παρουσιάζουν αποσπάσματα ιστορικών κειμένων. Ένα από αυτά είναι στα Ελληνικά! Είναι ένα Ελληνικό κείμενο που περιέχει ένα κομμάτι του διαλόγου Φαίδρος από το φιλοσοφικό έργο του Πλάτωνα.
Από τη στάση Biblioteka Uniwersytecka στην οδό Dobra, με χαρά διαπιστώσαμε ότι περνάει το αστικό 127 που πάει μέχρι το Παλάτι Κουλτούρας στο κέντρο. Τέλεια. Πριν συνεχίσουμε πήγαμε μια βόλτα στο φημισμένο καφέ-ζαχαροπλαστείο Chocolate Cafe E.Wedel, στην οδό Szpitalna 8.
Η E. Wedel, είναι μια πολωνική εταιρεία ζαχαροπλαστικής, που παράγει πολλές ποικιλίες σοκολάτας, καθώς επίσης είναι μια καλά αναγνωρισμένη μάρκα καραμελών στην Πολωνία, που θεωρείται ως η ‘’πολωνική εθνική μάρκα σοκολάτας’’ στην αγορά και η κορυφαία μάρκα καραμελών. Γι’αυτό και στο καφέ μπορείς να αγοράσεις προϊόντα που παράγει το εργοστάσιο Wedel. Εσωτερικά είναι ένα κομψό φινετσάτο καφέ που παραπέμπει στα ιστορικά καφέ του Παρισιού, της Βιέννης και άλλων πόλεων. Ο κατάλογος έχει τεράστια ποικιλία σε κρύες και ζεστές σοκολάτες και λιγότερες επιλογές στα γλυκά. Οι σοκολάτες που πήραμε ήταν τέλειες όπως και οι κρέπες με γέμιση κρέμα βανίλια και φρούτα του δάσους από πάνω!
Μεγάλη γκάμα προϊόντων στη μια αίθουσα
Μετά από αυτό το ωραίο διάλειμμα κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο…
και πλησιάζουμε το Παλάτι κουλτούρας!
Όλες τις μέρες καμαρώναμε και βλέπαμε από κάθε γωνιά τον πύργο του Στάλιν ή αν προτιμάτε το Παλάτι Κουλτούρας και Επιστημών. Το κτίριο που όλοι επισκέπτονται και όλοι θαυμάζουν στη Βαρσοβία. Έχει αποτελέσει αγκάθι διαμάχης για πενήντα χρόνια και εξακολουθεί να προκαλεί ακραίες συγκινήσεις. Έχει 42 ορόφους, καταναλώνει ενέργεια όσο μια πόλη των 30.000 κατοίκων και παραμένει ο ψηλότερος ουρανοξύστης στην Πολωνία. Δεν θα μπορούσαμε να μην επισκεφτούμε και να μην ανέβουμε στο σύμβολο της Βαρσοβίας. Πριν από αυτό όμως θέλω να σας διηγηθώ την αμφιλεγόμενη ιστορία του παλατιού του Στάλιν στη Βαρσοβία. Είμαι σίγουρος πως θέλετε να μάθετε!
Ο Στάλιν είχε μια ιδέα! Μέσα στους αιώνες πολλοί μονάρχες, πρίγκιπες και μεγιστάνες είχαν ανταλλάξει πολύτιμα δώρα μεταξύ τους... αλλά ένα δώρο που δόθηκε από το λαό ενός έθνους στον λαό άλλου έθνους; Αυτό είναι σίγουρα κάτι πρωτόγνωρο! Με αυτόν τον τρόπο τα μέσα ενημέρωσης του κυβερνώντος Πολωνικού Κόμματος Εργατών της Πολωνίας ανακοίνωσαν την ιδέα του Ιωσήφ Στάλιν να χτίσει έναν ουρανοξύστη πάνω από 200 μέτρα ύψος στη μέση των μεταπολεμικών ερειπίων της Βαρσοβίας. Οι οδηγίες του Στάλιν και τον συνεργατών του προς τον αρχιτέκτονα Józef Sigalin, ήταν σαφείς! Ο βοηθός του Στάλιν τελείως ''αυθόρμητα'', ρώτησε τον αρχιτέκτονα ''Πώς θα θέλατε ένα ψηλό κτίριο στη Βαρσοβία, που να είναι ίδιο με ένα δικό μας?'' και η απάντηση του αρχιτέκτονα ήταν ‘’Ναι, γιατί όχι’’! Έτσι αποφάσισε να κατασκευάσει έναν κολοσσό 42 επιπέδων στη μέση της πόλης.
Στον αρχιτέκτονα Józef Sigalin δόθηκαν οδηγίες από τον Πρωθυπουργό να επεξεργαστεί σχέδια και συστάσεις από τους σοβιετικούς αρχιτέκτονες που θα πραγματοποιούσαν όλη τη διαδικασία.
Τίποτα όμως δεν ήταν ξεκάθαρο για το τι σκοπεύουν να χτίσουν οι Σοβιετικοί. Υπήρχαν φήμες ότι πρόκειται να κατασκευαστεί ένα ακριβές αντίγραφο του Πανεπιστημίου της Μόσχας, αλλά οι Πολωνοί αρχιτέκτονες δεν γνώριζαν. Όταν η πολωνική αντιπροσωπεία αρχιτεκτόνων πήγε στη Μόσχα λίγες εβδομάδες αργότερα, ανακάλυψε ότι σχεδόν όλα είχαν ήδη αποφασιστεί: Το κτίριο επρόκειτο να χτιστεί στο σταλινικό γοτθικό ύφος, ο Lev Rudnev ο αρχιτέκτονας του Πανεπιστημίου της Μόσχας, έπρεπε να είναι ο σχεδιαστής του, η κατασκευή επρόκειτο να χρηματοδοτηθεί και να πραγματοποιηθεί από την ΕΣΣΔ, επρόκειτο να χρησιμοποιηθούν ως επί το πλείστον υλικά από την ΕΣΣΔ και να προσληφθούν σοβιετικοί οικοδόμοι. Η πολωνική κυβέρνηση για το μόνο που έπρεπε να αποφασίσει ήταν για το ακριβές σημείο στη Βαρσοβία, όπου επρόκειτο να χτιστεί, καθώς και για το πώς θα χρησιμοποιηθεί το κτίριο μετέπειτα.
Η κατασκευή ξεκίνησε στα μέσα του 1952 και προοριζόταν να διαρκέσει 2,5 έως 3 χρόνια. Οι αρχιτέκτονες αποφάσισαν ότι το νέο τεράστιο κτίριο θα βρίσκονταν στη μέση μιας τεράστιας πλατείας στο κέντρο της πόλης. Παρόλο που η Βαρσοβία τότε ήταν ισοπεδωμένη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η απόφαση αυτή σήμαινε την καταστροφή όλων των ερειπίων των κατοικιών του 19ου αιώνα, αφήνοντάς τα χωρίς πιθανότητα μελλοντικής ανασυγκρότησης. Το παλάτι δόθηκε στους Πολωνούς ως ένδειξη σοβιετικής-πολωνικής φιλίας, έπρεπε να είναι ορατό από κάθε μέρος της πόλης και ο πύργος του πάνω από τα υπόλοιπα Βαρσοβιανά κτίρια. Μέχρι τη στιγμή που αποφασίστηκε πόσο μεγάλο θα ήταν, δεν υπήρχε ακόμα ακριβής ιδέα για την προοριζόμενη χρήση του. Σπάνια κατασκευάζεται ένας μεγάλος χώρος χωρίς πρακτικό σκοπό. Πίσω από την κατασκευή αυτού του θηρίου υπόβοσκε μια προπαγάνδα. Το ζητούμενο ήταν η σοβιετική κυριαρχία! Σχεδόν κάθε τμήμα του κτιρίου ολοκληρωνόταν νωρίτερα από ο,τι είχε προγραμματιστεί, απλώς και μόνο για να φανεί πόσο αποδοτικοί ήταν οι σοβιετικοί εργάτες!
Ο Πολωνικός κινηματογράφος πλήρως υποταγμένος στο Κομμουνιστικό Κόμμα, κινηματογραφούσε επεισόδια που παρουσίαζαν την κατασκευή ως μια άψογη διαδικασία άριστης συνεργασίας μεταξύ Σοβιετικών και Πολωνών, ως μια ονειρική ευκαιρία για τους Πολωνούς να αξιοποιήσουν την εμπειρία των σοβιετικών μηχανικών και ως ένα τελευταίο βήμα για να αποφευχθεί τελικά η ''ιμπεριαλιστική απειλή'' - μια προπαγανδιστική έκφραση που χρησιμοποιείται για κάθε είδους δραστηριότητα του δυτικού πολιτισμού στην Ανατολική Ευρώπη. Στην πραγματικότητα, η συνεχής βιασύνη ήταν ένας από τους κύριους παράγοντες που προκάλεσαν τους θανάτους 16 σοβιετικών εργαζομένων και πολλά άλλα μη θανατηφόρα ατυχήματα.
Η θετική πλευρά είναι ότι το παλάτι χτίστηκε εκπληκτικά γρήγορα και εξακολουθεί να παραμένει σε πολύ καλή κατάσταση σήμερα. Πράγματι, χτίστηκε κυρίως από 3.600 σοβιετικούς και πολωνούς εργάτες που εποπτεύονταν και εκπαιδεύονταν από σοβιετικούς μηχανικούς. Επιπλέον, ορισμένες από τις τεχνικές ιδέες που χρησιμοποιήθηκαν κατά την κατασκευή ήταν πραγματικά καινοτόμες και χρησιμοποιήθηκαν για πολλά χρόνια κατά την κατασκευή άλλων κτιρίων μεγάλης κλίμακας στην Πολωνία. Επειδή η κατασκευή του ανακτόρου έλαβε χώρα εξ ολοκλήρου κατά τη διάρκεια της σταλινικής εποχής, μιας περιόδου που χαρακτηρίστηκε από τη σοβαρότερη τρομοκρατία και την καταστολή των πολιτικών εχθρών των κομμουνιστών, οι φωνές μέτριου ενθουσιασμού και δυσαρέσκειας παρέμειναν σιωπηλές. Επίσημα, οι Πολωνοί ήταν ευχαριστημένοι με το δώρο και ανυπομονούσαν μέχρι να τελειώσει.
Στις 21 Ιουλίου 1955, ο πρεσβευτής της Σοβιετικής Ένωσης και ο πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας υπέγραψαν τη πράξη μεταβίβασης και η κατασκευή του παλατιού του πολιτισμού και της επιστήμης του Στάλιν (Pałac Kultury i Nauki im Józefa Stalina) τελείωσε. Την επόμενη μέρα το παλάτι άνοιξε για το κοινό. Η άχαρη αναντιστοιχία του παλατιού με την αρχιτεκτονική της Βαρσοβίας και η συντριπτική κυριαρχία του στο αστικό τοπίο της αναστηλωμένης πόλης, το κατέστησαν το πιο αμφιλεγόμενο κτίριο στην ιστορία της Βαρσοβίας. Λίγο μετά το θάνατο του Στάλιν έγιναν ακούσιες φωνές κριτικής. Κάποιοι το αντιλαμβάνονται σαν σημάδι της σοβιετικής κατοχής και όχι για γενναιόδωρο δώρο του σοβιετικού λαού. Άλλοι ήταν πεπεισμένοι ότι οι πόροι που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα για την ανασυγκρότηση της κατεστραμμένης Βαρσοβίας.
Παρά τις πολλές ομάδες που ήθελαν να απομακρυνθεί ή να κατεδαφιστεί, εξακολουθεί να είναι ορατό από τα περισσότερα σημεία της πόλης, είναι το σύμβολο της Βαρσοβίας και παραμένει ο ψηλότερος ουρανοξύστης στην Πολωνία. Το 2007, το παλάτι μπήκε στο μητρώο πολιτιστικής κληρονομιάς στην Πολωνία, κι έτσι έγινε αποδεκτό από το πολωνικό κράτος ως μέρος της πολιτιστικής ιστορίας του. Αυτά τα ολίγα! Το Ανάκτορο είναι ένα πολυλειτουργικό κτίριο με εσωτερικό κινηματογράφο, αίθουσα συναυλιών χωρητικότητας 3000, πανεπιστήμιο, δύο μουσεία, τέσσερα θέατρα, λίγα κλαμπ και μια τεράστια πισίνα. Η βεράντα στον 30ο όροφο είναι το πιο επισκέψιμο μέρος του Ανακτόρου. Και γι’αυτόν ακριβώς το λόγο θα το επισκεφτούμε!
Πριν μπούμε από την κεντρική είσοδο
Πληρώσαμε στο εκδοτήριο 20 ζλότι το άτομο, και με το ασανσέρ ανεβήκαμε στον 30ο όροφο στα 114 μέτρα. Το κατάστρωμα παρατήρησης είναι ανοιχτό που σημαίνει πως το χειμώνα το κρύο θα ξυρίζει εκεί έξω. Εμείς το απολαύσαμε στην καλύτερη ώρα που έδυε ο ήλιος και ήμουν με κοντομάνικο! Η θέα που προσφέρει το κατάστρωμα είναι προς κάθε κατεύθυνση γιατί το μπαλκόνι είναι περιμετρικό. Η θέα ήταν εξαιρετική. Από ψηλά όλα φαίνονται αλλιώτικα. Από ψηλά δεν βλέπεις την ομορφότερη πόλη που έχεις δει ποτέ. Βλέπεις μια Βαρσοβία που είναι μια σύγχρονη μητρόπολη, μια πόλη που έχει και Σοβιετικές πολυκατοικίες, μια πόλη διαφορετική, μια καινούρια πόλη!
Στο βάθος το Εθνικό Στάδιο
Centrum
Ο μαύρος ουρανοξύστης απέναντι είναι το Warsaw Marriott Hotel, που επισκεφτήκαμε το απόγευμα της προηγούμενης μέρας και ανεβήκαμε στο Panorama Sky Bar
Το Świętokrzyski Park και η πρώην εβραϊκή συνοικία
Στη μέση της φωτό, αχνοφαίνεται η παλιά πόλη!
Η συνοικία της Wola με τους ουρανοξύστες που συνεχώς πληθαίνουν
Αυτό ήταν! Είδα από τη Βαρσοβία ότι ήθελα να δω και την απόλαυσα απ’ άκρη σ’άκρη. Ήταν όμως ακόμα απόγευμα και δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε ώρες από την πόλη. Τι έμεινε να δούμε βραδιάτικα? Κάτι που είδαμε λίγο νωρίτερα. Βραδινή άποψη της πόλης από το κήπο οροφής της βιβλιοθήκης και να κάνουμε έναν βραδινό περίπατο στην παραλιακή του Βίστουλα. Έπρεπε όμως να βιαστούμε γιατί ο κήπος της βιβλιοθήκης κλείνει για το κοινό στις 18:00 και ήταν ήδη 17:20. Οπότε πήγαμε γρήγορα στη στάση (τρόπος του λέγειν γρήγορα με το μπέρδεμα με την υπόγεια διάβαση), πήραμε το αστικό 127 και κατεβήκαμε Biblioteka Uniwersytecka.
Με γοργό βήμα μπήκαμε και πάλι στο εσωτερικό του κτιρίου, βγήκαμε από την πίσω μεριά και ανηφορίσαμε για τον κήπο. Αν και οριακά πριν το κλείσιμο είχε αρκετό κόσμο. Όχι που μόνο εμείς οι Έλληνες έχουμε τη φήμη ότι είμαστε της τελευταίας στιγμής! Πόσο διαφορετικός ο κήπος και η θέα από την οροφή το σούρουπο σε σύγκριση με τον λαμπερό ήλιο λίγες ώρες πριν. Τα φώτα άρχισαν να ανάβουν, οι ουρανοξύστες φώτισαν όπως και η παλιά πόλη και η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη!
Εξαντλήσαμε και το τελευταίο λεπτό και στις 18:00 αποχωρήσαμε. Βγήκαμε στη παραλιακή του Βίστουλα και κάναμε μια εξαιρετική βραδινή βόλτα από το μουσείο τέχνης μέχρι τη γοργόνα. Οι φωτισμένες γέφυρες, τα κτίρια, οι δέσμες φωτός στην παραλιακή και γύρω από τη γοργόνα, ο κόσμος που καθόταν στα σκαλιά και απολάμβανε αυτή τη ζεστή φθινοπωρινή μέρα, ήταν το καλύτερο κλείσιμο αυτού του ταξιδιού.
Γέφυρα Śląsko-Dąbrowski
Museum of Modern Art
Πλανητάριο, στο Επιστημονικό κέντρο Κοπέρνικος
Γέφυρα Świętokrzyski
Καθίσαμε στις σκάλες μπροστά από τον ποταμό μαζί με παρέες Βαρσοβιανών. Μια παρέα μάλιστα τραγουδούσε ραπ και το διασκέδαζε. Αν και το Δημοτικό Συμβούλιο ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο απαγορεύει την κατανάλωση οινοπνεύματος σε όλο το μήκος της λεωφόρου του Βίστουλα, εγώ είδα την τρελοπαρέα να πίνει τις μπυρίτσες της!
Το Εθνικό Στάδιο στην απέναντι όχθη
Η γοργόνα
Μπροστά στον σταθμό μετρό Centrum Nauki Kopernik
Μέσα στον σταθμό του μετρό
Αν και ο σταθμός μετρό Rondo ONZ που κατεβήκαμε, ήταν σχεδόν δίπλα από το διαμέρισμα μας δεν μπήκαμε στον πειρασμό να ανέβουμε, γιατί ήταν νωρίς και θέλαμε να χαρούμε το τελευταίο βράδυ στη Βαρσοβία. Περπατήσαμε γύρω στα 10 λεπτά μέχρι την οδό Mazowiecka 9 και μπήκαμε στο Czupito Shot Bar για την τελευταία βραδινή έξοδο. Ωραίο μικρό μαγαζάκι, φιλικός μπάρμαν, όμορφη ατμόσφαιρα, οικονομικά και πολύ γευστικά ποτά! Τρελή η ποικιλία από σφηνάκια που ξεκινάνε από 6 ζλότι, δέκα σφηνάκια στα 40 ζλότι και πολλές ακόμα επιλογές. Πολλά σφηνάκια είχα ονομασίες χωρών σε τρελούς χρωματισμούς. Σφηνάκια με σαντιγί, σφηνάκια με εκλέρ πάνω ή με ντόνατ? Οι άνθρωποι το πήγαν σε άλλο επίπεδο. Ξεκινήσαμε με δυο, μετά με άλλα δυο, +1 και ήμασταν οκ. Γνώστες δεν είμαστε ούτε πότες, αλλά μας άρεσαν πάρα πολύ κι ας επιλέξαμε στην τύχη.
Η κούραση ήταν μεγάλη, όμως πριν πάμε στο διαμέρισμά μας πήγαμε για φαγητό. Δεν είμαστε σε φάση ούτε να ψάχνουμε ούτε να απομακρυνθούμε. Κι έτσι πήγαμε στα σίγουρα. Εμπορικό Złote Tarasy και επιλογές από τον εξαιρετικό μπουφέ του Express Kuchnia Marche. Αυτή τη φορά θα τα παίρναμε πακέτο να τα φάμε στο διαμέρισμα. Και πάλι επιλέγαμε και από τον ασιατικό μπουφέ και από τον μπουφέ με την ντόπια κουζίνα. Αυτή τη φορά μας βγήκε λίγο πιο ακριβά και είναι λογικό γιατί πήραμε περισσότερα. Όμως 53 ζλότι δηλαδή 12 ευρώ για τόσα φαγητά είναι τζάμπα! Το μόνο σπαστικό και κουφό με αυτό το σελφ σέρβις εστιατόριο είναι ότι δεν έχουν ψωμί! Είναι δυνατόν? Ας είναι καλά το σούπερ μάρκετ!
Η τελευταία φωτογραφία από τη Βαρσοβία!
Στο δωμάτιο πέσαμε με τα μούτρα στο φαγητό. Όλα ήταν πεντανόστιμα...
Όταν έκανα το check in στο κινητό για την πτήση της επιστροφής, διαπίστωσα πως η Ryanair είχε αλλάξει ώρα αναχώρησης! Η πτήση κανονικά ήταν στις 08:45 και η καινούρια ώρα ήταν στις 07:40. Αυτό πρακτικά σήμαινε πως τα εισιτήρια που είχα κλείσει με την Ok bus για το αεροδρόμιο Modlin ήταν άχρηστα και ότι έχουμε πολύ πρωινό ξύπνημα. Τελευταία στιγμή έπρεπε να ψάξω για εναλλακτική. Το πρώτο τρένο από τη Βαρσοβία για Modlin ήταν στις 5:00. Οπότε έπρεπε να ξυπνήσουμε με της κότες. 4 παρά σέρναμε τις βαλίτσες μας στους δρόμους αλλά ευτυχώς ο κεντρικός σιδηροδρομικός σταθμός ήταν μόνο 7 λεπτά περπάτημα από την ώρα που βγήκαμε από την πολυκατοικία μας. Οι ηλεκτρονικοί πίνακες στο σταθμό έδειχναν το δρομολόγιο των 5:00 όμως από τα αυτόματα μηχανήματα δεν μπορέσαμε να βγάλουμε εισιτήριο. Δεν ξέρω αν ήταν τα σωστά μηχανήματα. Το θέμα ήταν ότι πλησίαζε 5 η ώρα. Ευτυχώς ένα εκδοτήριο ήταν ανοιχτό. Εξηγήσαμε στην υπάλληλο ότι θέλουμε το συνδυαστικό εισιτήριο που περιλαμβάνει τρένο μέχρι τον σταθμό του Modlin και από εκεί το τοπικό λεωφορείο που πάει στο αεροδρόμιο Modlin Lotnisko. Κουτσά στραβά συνεννοηθήκαμε και φύγαμε σαν τρελοί στην πλατφόρμα. Αν και οι περισσότεροι επιλέγουν τη modlin bus για ευκολία, τελικά διαπίστωσα πως η μεταφορά με τρένο και λεωφορείο που περιλαμβάνονται σε ένα εισιτήριο είναι πάρα πολύ βολική και πιο φτηνή από την modlin bus αφού κοστίζει 19 ζλότι. Για όσους θέλουν να κλείσουν με τρένο αυτό είναι το site: https://bilety.mazowieckie.com.pl/start
Το τρένο έφτασε 5:44 στο σταθμό του Modlin. Έξω περίμενε το αστικό το οποίο αναχώρησε στις 5:54 και έφτασε στο αεροδρόμιο σε 10 λεπτά. Αυτό ήταν. Ένα τέλειο 4ημερο είχε τελειώσει. Βαρσοβία μου θα σε ξαναδώ!
Όμως η ιστορία δεν τελείωσε. Έρχεται η Κρακοβία του Δεκεμβρίου!
georgeant
Member
- Μηνύματα
- 608
- Likes
- 2.606
- Ταξίδι-Όνειρο
- Road trip B. Αμερική
Aχ, άντε θα σε συγχωρήσω που παρέκαμψες το Copernicus γιατί τα λες ωραία και μου έδωσες την ευκαιρία να δω πώς είναι μέσα η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη που το είχα απορία. Αλλά να ξέρεις με πολύ κόπο σε συγχωρώ!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Να με συγχωρέσεις Γιώργο γιατί ήταν ανωτέρα βίαAχ, άντε θα σε συγχωρήσω που παρέκαμψες το Copernicus γιατί τα λες ωραία και μου έδωσες την ευκαιρία να δω πώς είναι μέσα η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη που το είχα απορία. Αλλά να ξέρεις με πολύ κόπο σε συγχωρώ!
Ήταν τρελή η φασαρία από τα παιδάκια εκείνη την ώρα και δεν θα το απολάμβανα. Ξέρω είμαι περίεργος Η βιβλιοθήκη αξίζει πραγματικά, ειδικά σε μια ζεστή μέρα για να χαλαρώσεις στον κήπο οροφής και στο γρασίδι στο κάτω επίπεδο. Και φυσικά για την ωραία και διαφορετική θέα. Συνδυάζεται άνετα με το κέντρο Κοπέρνικος και την παραλιακή. Εσείς πήγατε χειμώνα που ο κήπος οροφής ήταν κλειστός.
evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.728
- Likes
- 14.457
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
Βάζεις πολύ δουλειά στις ιστορίες σου και φαίνεται! απορώ πως διαχειρίζεσαι τόσες πολλές ονομασίες...Πολλά συγχαρητήρια! Ανυπομονώ για το Αουσβιτς!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Κρακοβία: Άφιξη στην παλιά πόλη!
15 Δεκεμβρίου και αναχωρούμε για την Κρακοβία στις 17:50 μετά από μια 25λεπτη καθυστέρηση. Στο αεροδρόμιο Jana Pawła II φτάσαμε περίπου 18:50 και το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να βγάλουμε από το αυτόματα μηχανήματα το εισιτήριο διάρκειας 50 λεπτών για το αστικό που θα μας πάει στο κέντρο με κόστος 4,60 ζλότι το άτομο, τα οποία πλήρωσα με την κάρτα της εθνικής. Εδώ να πω πως τα αυτόματα μηχανήματα όπως και μέσα στα αστικά, παίρνουν κέρματα αλλά πρέπει να έχεις το ακριβές ποσό. Δηλαδή αν βάλεις το κέρμα των 5 ζλότι δεν θα βγάλει εισιτήριο. Στην Ελλάδα θα έβγαζε εισιτήριο και απλά δεν θα έπαιρνες ρέστα! Οπότε η άλλη λύση είναι η κάρτες με ανέπαφη συναλλαγή. Εκτός αν βρείτε εισιτήρια από κανένα περίπτερο, πράγμα σπάνιο!
Ωραία και γρήγορα βρίσκουμε το αστικό 208 και λίγα λεπτά μετά φεύγουμε για τον τερματικό σταθμό Dworzec Główny Wschód. Ο σταθμός είναι ένα χάος και είναι πολύ εύκολο να μπερδευτείς ή να χαθείς την πρώτη φορά. Είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα που περιλαμβάνει τον σταθμό λεωφορείων MDA (Małopolskie Dworce Autobusowe), τον τεράστιο σιδηροδρομικό σταθμό Kraków Główny και το επίσης τεράστιο εμπορικό κέντρο Galeria Krakowska. Υπόγειες διαβάσεις, σκάλες, έξοδοι, είσοδοι και άντε να βγάλεις άκρη. Οπότε χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου.
Με λίγο gps και λίγο στην τύχη βρήκαμε μια έξοδο που μας έβγαλε στην οδό Pawia,
την πλευρική είσοδο του εμπορικού Galeria Krakowska.
Από δω και πέρα όλα ήταν εύκολα και ξεκάθαρα. Πολύ γρήγορα βγήκαμε στην plac Jana Matejk και ευθεία είδαμε μπροστά μας το Barbakan και την πύλη Floriańska, την είσοδο στην παλιά πόλη. Διασχίσαμε όλο τον πεζόδρομο της οδού Floriańska και φτάσαμε στην τεράστια πλατεία Rynek Główny. Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει ήταν σε απόσταση αναπνοής. Το B&B La Fontaine, στην οδό ul. Sławkowska 1 το είχα κλείσει από την Booking με 131 ευρώ τις 4 διανυκτερεύσεις. Τζάμπα. Ήταν σχεδόν απέναντι από την κεντρική πλατεία, σε ένα ιστορικό κτίριο και από τις φωτογραφίες που είχα δει ανυπομονούσα να το δω και πίστευα πως ήταν μια πολύ καλή επιλογή. Η ρεσεψιόν είναι σε ημιυπόγειο και για τα διαμερίσματα υπάρχει άλλη είσοδος ακριβώς δίπλα. Δεν φτάνει που δεν γράφουν ότι δεν έχουν ασανσέρ, μας έβαλαν και στη σοφίτα. Η σοφίτα δεν με χάλασε αλλά αυτό πρακτικά σήμαινε πως είχαμε να ανεβαίνουμε με τα πόδια 4 ορόφους!
Η σοφίτα ήταν ευρύχωρη και απλή, με μεγάλο μπάνιο. Από τα παράθυρά της είχε θέα κάποιες στέγες ενώ φαίνονταν λίγο και οι πύργοι της κεντρικής πλατείας. Το δωμάτιο είχε φουλ ζέστη, τόσο υπερβολική που δεν σκεπαζόμασταν και ανοίγαμε τα παράθυρα να μπει δροσιά!
Η ώρα είναι περασμένες 21:00, και αφού τακτοποιηθήκαμε, σενιαριστήκαμε και βγήκαμε για την πρώτη βραδινή τσάρκα στην Κρακοβία. Η πλατεία Rynek Główny είναι τόσο αχανής που πιστεύω πάντα θα μοιάζει ότι δεν έχει πολύ κόσμο. Η πλατεία είναι σαν χωρισμένη στα δυο με την εντυπωσιακή μεσαιωνική αγορά Sukiennice στη μέση. Στη μία πλευρά ήταν στημένη η χριστουγεννιάτικη αγορά που είχε τον περισσότερο κόσμο ενώ στην άλλη της πλευρά που βρίσκεται ο παλιός πύργος του Δημαρχείου επικρατούσε ησυχία. Η πρώτη εντύπωση ήταν απλά οκ.
Οι άμαξες με τα άλογα μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τη διάσημη εκκλησία της πλατείας την Βασιλική της Παναγίας, είναι ένα όμορφο θέαμα που ταιριάζει με τη μεσαιωνική αύρα του μέρους. Τα κορίτσια στις άμαξες δεν σταμάτησαν να προμοτάρουν τη βόλτα με τα άλογα! Βέβαια είναι πολύ light η προσέγγισή τους σε αντίθεση με τους κράχτες κωλόμπαρων!
Η Χριστουγεννιάτικη αγορά μας φάνηκε πολύ μέτρια. Μέχρι και η Θεσσαλονίκη που πρώτη φορά φέτος έκανε χριστουγεννιάτικη αγορά στα ευρωπαϊκά πρότυπα με food market, είχε πολύ πιο όμορφο στολισμό, περισσότερους πάγκους και πιο ζωντανή ατμόσφαιρα. Για το μέγεθος της πλατείας μου φάνηκαν λίγα τα ξύλινα περίπτερα και η αισθητική ανύπαρκτη! Βέβαια εμείς πιο πολύ δίνουμε σημασία στο street food και όχι τα σουβενίρ και τα δώρα. Δεν είχε πάρα πολλές επιλογές, αν θυμάμαι καλά είχε 3 περίπτερα με κρέατα αλλά σίγουρα θα ικανοποιούσαν την πείνα μας!
Η πείνα χτύπησε κόκκινο. Πάμε κι εμείς σ’αυτό εδώ το περίπτερο που μας δελέασε με τα ψητά κρέατα και τα λουκάνικα του. Πέρσι στην Πράγα οι αγορές πουλούσαν λουκάνικα και καλαμάκια με ψωμάκι γύρω στα 3,50 ευρώ. Στο Λουξεμβούργο γύρω στα 4 ευρώ! Στην Κρακοβία ήμουν σίγουρος πως θα ήταν ακόμα φτηνότερα. Πήραμε ένα λουκάνικο και ένα κότσι που συνοδεύονταν από 2 φετούλες ψωμί και μας ζητάει με θράσος 60 ζλότι. Πως είπατε? Τι είπατε? 14 ευρώ? Ειλικρινά με κούφανε αυτή η τιμή γιατί μιλάμε για Κρακοβία. Αν ήμουν Στοκχόλμη ναι θα τη θεωρούσα φυσιολογική! Εκεί είπα πως αν μας ξαναδούν να μας γράψουν! Και το θέμα είναι πως σε εστιατόρια που φάγαμε τις επόμενες μέρες μας πληρώσαμε λιγότερα από 60 ζλότι.
14ευρώ γι’αυτά εδώ! Τουλάχιστον ήταν νόστιμα!
Συνεχίσαμε περιμετρικά της πλατείας να κάνουμε μια πρώτη γνωριμία...
Κάποια σημεία στην πλατεία όμως είναι εντυπωσιακά...
Το κόσμημα της πλατείας είναι σίγουρα η Βασιλική της Παναγίας...
Ας ξεφύγουμε όμως από την Rynek Główny για να δούμε κι άλλη νυχτερινή Κρακοβία. Ξεκινήσαμε από τον πεζόδρομο της οδού Grodzka, έναν από τους παλαιότερους και σίγουρα ομορφότερους δρόμους της Κρακοβίας με πολλά αξιόλογα σημεία ενδιαφέροντος και αξιοθέατα που τελειώνει λίγο πριν τον ποταμό κοντά στο κάστρο.
Το ωραιότερο σημείο της Grodzka είναι στον Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, με τον Ναό Αγίου Ανδρέα ακριβώς δίπλα και τη μικρή πλατεία plac Świętej Marii Magdaleny απέναντι.
Στο τέλος του δρόμου η εκκλησία św. Idziego
Το κάστρο του Βάβελ
Μπήκαμε στην οδό Kanonicza έναν από τους ιστορικούς μεσαιωνικούς δρόμους της Κρακοβίας, κάνοντας ουσιαστικά ένα κύκλο και καταλήγοντας και πάλι στην Grodzka και μετά ξανά στην κεντρική πλατεία.
Η οδός Kanonicza περνάει από την άλλη πλευρά της πλατείας plac Świętej Marii Magdaleny. Από δω φαίνονται καλύτερα οι εκκλησίες Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, και Αγίου Ανδρέα.
Στη συνέχεια διασχίσαμε τον πιο διάσημο πεζόδρομο της παλιάς πόλης, την οδό Floriańska. Ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος κι εδώ λιτός και ίδιος με αυτά τα φτερά παγονιού που ενώνονται με μια φωτογραφία της Κρακοβίας!
Από το σημείο αυτό και μετά ξεκίνησε το μαρτύριο που λέγεται κράχτης και κωλόμπαρο! Ανά λίγα μέτρα όλο και κάποιος εμφανίζονταν να μας προωθήσει τα κορίτσια του. Ελάτε στο μαγαζί να δείτε στριπτίζ ο ένας, ελάτε να δείτε σεξ στο μαγαζί μας ο άλλος, ελάτε να δείτε ωραία pussy, ελάτε να σας πάρουν πίπ@ και οι προτάσεις δεν είχαν τελειωμό! Εμείς βέβαια οι ξενέρωτοι συνεχίσαμε ακάθεκτοι να περπατάμε και φτάσαμε στην πύλη Floriańska.
Βγήκαμε για λίγο έξω από την πύλη να δούμε το Barbakan Krakowski...
Το πάρκο Planty έξω από την πύλη
Ακριβώς απέναντι από το Μπάρμπικαν είναι η plac Jana Matejk
Μπήκαμε ξανά από την πύλη Floriańska και στρίψαμε δεξιά στην Pijarska,
σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και γραφικά σημεία της παλιάς πόλης.
Świętego Jana
Ο δρόμος μας έφερε και πάλι στην Rynek Główny
Είχαμε δει σχεδόν όλη την παλιά πόλη και θα την ξαναβλέπαμε με το φως της μέρας πιο διεξοδικά. Η πρώτη εντύπωση ήταν χλιαρή. Έχω ένα ελάττωμα. Πάντα κάνω συγκρίσεις. Σε όλα τα θέματα επομένως και στα ταξίδια. Έτσι και τώρα, ήμασταν λίγη ώρα στην Κρακοβία και στο μυαλό μου ήρθαν οι μνήμες του ταξιδιού στην Πράγα ένα χρόνο πριν. Έκανα τη σύγκριση γιατί και οι ώρες άφιξης ήταν ίδιες και ο αριθμός των ημερών και φυσικά η περίοδος των γιορτών. Σκεφτόμουν πόσο ενθουσιασμένος ήμουν με την Πράγα και την ατμόσφαιρά της από τις πρώτες κιόλας ώρες και έκανα μοιραία τη σύγκριση. Γι’αυτό και στα μάτια μου η Κρακοβία μου έβγαζε κάτι το αδιάφορο. Δεν το περίμενα και να που συνέβη!
Πριν αποχωρήσουμε για τα ιδιαίτερα διαμερίσματά μας, πήγαμε για μια μπύρα στο Multi Qlti στην οδό Szewska 21 πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία. Δεν είναι πάνω στο δρόμο αλλά μπαίνεις σε μια στοά και μετά ανεβαίνεις στον όροφο. Ωραία Pub και διαφορετική σαν στυλ. Με το που μπαίνεις βλέπεις το μικρό μπαρ και νομίζεις πως είναι μικρός ο χώρος. Όμως το μαγαζί έχει τρία μεγάλα δωμάτια. Καμία σχέση με τις ιρλανδικές παραδοσιακές παμπ. Είναι μοντέρνα μπυραρία με ποικιλία από 25 μπύρες και ωραία ατμόσφαιρα. Μαζί με τις μπύρες χτυπήσαμε και μια ωραιότατη πίτσα! Αυτό ήταν μια καλή επιλογή για να κλείσει η πρώτη βραδιά.
Πήραμε τα πόδια μας, ανεβήκαμε με το ζόρι τους τέσσερις ορόφους και φτάσαμε στη σοφίτα σάουνα! Τα λέμε αύριο!
15 Δεκεμβρίου και αναχωρούμε για την Κρακοβία στις 17:50 μετά από μια 25λεπτη καθυστέρηση. Στο αεροδρόμιο Jana Pawła II φτάσαμε περίπου 18:50 και το πρώτο πράγμα που κάναμε ήταν να βγάλουμε από το αυτόματα μηχανήματα το εισιτήριο διάρκειας 50 λεπτών για το αστικό που θα μας πάει στο κέντρο με κόστος 4,60 ζλότι το άτομο, τα οποία πλήρωσα με την κάρτα της εθνικής. Εδώ να πω πως τα αυτόματα μηχανήματα όπως και μέσα στα αστικά, παίρνουν κέρματα αλλά πρέπει να έχεις το ακριβές ποσό. Δηλαδή αν βάλεις το κέρμα των 5 ζλότι δεν θα βγάλει εισιτήριο. Στην Ελλάδα θα έβγαζε εισιτήριο και απλά δεν θα έπαιρνες ρέστα! Οπότε η άλλη λύση είναι η κάρτες με ανέπαφη συναλλαγή. Εκτός αν βρείτε εισιτήρια από κανένα περίπτερο, πράγμα σπάνιο!
Ωραία και γρήγορα βρίσκουμε το αστικό 208 και λίγα λεπτά μετά φεύγουμε για τον τερματικό σταθμό Dworzec Główny Wschód. Ο σταθμός είναι ένα χάος και είναι πολύ εύκολο να μπερδευτείς ή να χαθείς την πρώτη φορά. Είναι ένα τεράστιο σύμπλεγμα που περιλαμβάνει τον σταθμό λεωφορείων MDA (Małopolskie Dworce Autobusowe), τον τεράστιο σιδηροδρομικό σταθμό Kraków Główny και το επίσης τεράστιο εμπορικό κέντρο Galeria Krakowska. Υπόγειες διαβάσεις, σκάλες, έξοδοι, είσοδοι και άντε να βγάλεις άκρη. Οπότε χωρίς να το καταλάβουμε βρεθήκαμε στο εσωτερικό του εμπορικού κέντρου.
Με λίγο gps και λίγο στην τύχη βρήκαμε μια έξοδο που μας έβγαλε στην οδό Pawia,
την πλευρική είσοδο του εμπορικού Galeria Krakowska.
Από δω και πέρα όλα ήταν εύκολα και ξεκάθαρα. Πολύ γρήγορα βγήκαμε στην plac Jana Matejk και ευθεία είδαμε μπροστά μας το Barbakan και την πύλη Floriańska, την είσοδο στην παλιά πόλη. Διασχίσαμε όλο τον πεζόδρομο της οδού Floriańska και φτάσαμε στην τεράστια πλατεία Rynek Główny. Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει ήταν σε απόσταση αναπνοής. Το B&B La Fontaine, στην οδό ul. Sławkowska 1 το είχα κλείσει από την Booking με 131 ευρώ τις 4 διανυκτερεύσεις. Τζάμπα. Ήταν σχεδόν απέναντι από την κεντρική πλατεία, σε ένα ιστορικό κτίριο και από τις φωτογραφίες που είχα δει ανυπομονούσα να το δω και πίστευα πως ήταν μια πολύ καλή επιλογή. Η ρεσεψιόν είναι σε ημιυπόγειο και για τα διαμερίσματα υπάρχει άλλη είσοδος ακριβώς δίπλα. Δεν φτάνει που δεν γράφουν ότι δεν έχουν ασανσέρ, μας έβαλαν και στη σοφίτα. Η σοφίτα δεν με χάλασε αλλά αυτό πρακτικά σήμαινε πως είχαμε να ανεβαίνουμε με τα πόδια 4 ορόφους!
Η σοφίτα ήταν ευρύχωρη και απλή, με μεγάλο μπάνιο. Από τα παράθυρά της είχε θέα κάποιες στέγες ενώ φαίνονταν λίγο και οι πύργοι της κεντρικής πλατείας. Το δωμάτιο είχε φουλ ζέστη, τόσο υπερβολική που δεν σκεπαζόμασταν και ανοίγαμε τα παράθυρα να μπει δροσιά!
Η ώρα είναι περασμένες 21:00, και αφού τακτοποιηθήκαμε, σενιαριστήκαμε και βγήκαμε για την πρώτη βραδινή τσάρκα στην Κρακοβία. Η πλατεία Rynek Główny είναι τόσο αχανής που πιστεύω πάντα θα μοιάζει ότι δεν έχει πολύ κόσμο. Η πλατεία είναι σαν χωρισμένη στα δυο με την εντυπωσιακή μεσαιωνική αγορά Sukiennice στη μέση. Στη μία πλευρά ήταν στημένη η χριστουγεννιάτικη αγορά που είχε τον περισσότερο κόσμο ενώ στην άλλη της πλευρά που βρίσκεται ο παλιός πύργος του Δημαρχείου επικρατούσε ησυχία. Η πρώτη εντύπωση ήταν απλά οκ.
Οι άμαξες με τα άλογα μπροστά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και τη διάσημη εκκλησία της πλατείας την Βασιλική της Παναγίας, είναι ένα όμορφο θέαμα που ταιριάζει με τη μεσαιωνική αύρα του μέρους. Τα κορίτσια στις άμαξες δεν σταμάτησαν να προμοτάρουν τη βόλτα με τα άλογα! Βέβαια είναι πολύ light η προσέγγισή τους σε αντίθεση με τους κράχτες κωλόμπαρων!
Η Χριστουγεννιάτικη αγορά μας φάνηκε πολύ μέτρια. Μέχρι και η Θεσσαλονίκη που πρώτη φορά φέτος έκανε χριστουγεννιάτικη αγορά στα ευρωπαϊκά πρότυπα με food market, είχε πολύ πιο όμορφο στολισμό, περισσότερους πάγκους και πιο ζωντανή ατμόσφαιρα. Για το μέγεθος της πλατείας μου φάνηκαν λίγα τα ξύλινα περίπτερα και η αισθητική ανύπαρκτη! Βέβαια εμείς πιο πολύ δίνουμε σημασία στο street food και όχι τα σουβενίρ και τα δώρα. Δεν είχε πάρα πολλές επιλογές, αν θυμάμαι καλά είχε 3 περίπτερα με κρέατα αλλά σίγουρα θα ικανοποιούσαν την πείνα μας!
Η πείνα χτύπησε κόκκινο. Πάμε κι εμείς σ’αυτό εδώ το περίπτερο που μας δελέασε με τα ψητά κρέατα και τα λουκάνικα του. Πέρσι στην Πράγα οι αγορές πουλούσαν λουκάνικα και καλαμάκια με ψωμάκι γύρω στα 3,50 ευρώ. Στο Λουξεμβούργο γύρω στα 4 ευρώ! Στην Κρακοβία ήμουν σίγουρος πως θα ήταν ακόμα φτηνότερα. Πήραμε ένα λουκάνικο και ένα κότσι που συνοδεύονταν από 2 φετούλες ψωμί και μας ζητάει με θράσος 60 ζλότι. Πως είπατε? Τι είπατε? 14 ευρώ? Ειλικρινά με κούφανε αυτή η τιμή γιατί μιλάμε για Κρακοβία. Αν ήμουν Στοκχόλμη ναι θα τη θεωρούσα φυσιολογική! Εκεί είπα πως αν μας ξαναδούν να μας γράψουν! Και το θέμα είναι πως σε εστιατόρια που φάγαμε τις επόμενες μέρες μας πληρώσαμε λιγότερα από 60 ζλότι.
14ευρώ γι’αυτά εδώ! Τουλάχιστον ήταν νόστιμα!
Συνεχίσαμε περιμετρικά της πλατείας να κάνουμε μια πρώτη γνωριμία...
Κάποια σημεία στην πλατεία όμως είναι εντυπωσιακά...
Το κόσμημα της πλατείας είναι σίγουρα η Βασιλική της Παναγίας...
Ας ξεφύγουμε όμως από την Rynek Główny για να δούμε κι άλλη νυχτερινή Κρακοβία. Ξεκινήσαμε από τον πεζόδρομο της οδού Grodzka, έναν από τους παλαιότερους και σίγουρα ομορφότερους δρόμους της Κρακοβίας με πολλά αξιόλογα σημεία ενδιαφέροντος και αξιοθέατα που τελειώνει λίγο πριν τον ποταμό κοντά στο κάστρο.
Το ωραιότερο σημείο της Grodzka είναι στον Ναό Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, με τον Ναό Αγίου Ανδρέα ακριβώς δίπλα και τη μικρή πλατεία plac Świętej Marii Magdaleny απέναντι.
Στο τέλος του δρόμου η εκκλησία św. Idziego
Το κάστρο του Βάβελ
Μπήκαμε στην οδό Kanonicza έναν από τους ιστορικούς μεσαιωνικούς δρόμους της Κρακοβίας, κάνοντας ουσιαστικά ένα κύκλο και καταλήγοντας και πάλι στην Grodzka και μετά ξανά στην κεντρική πλατεία.
Η οδός Kanonicza περνάει από την άλλη πλευρά της πλατείας plac Świętej Marii Magdaleny. Από δω φαίνονται καλύτερα οι εκκλησίες Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, και Αγίου Ανδρέα.
Στη συνέχεια διασχίσαμε τον πιο διάσημο πεζόδρομο της παλιάς πόλης, την οδό Floriańska. Ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος κι εδώ λιτός και ίδιος με αυτά τα φτερά παγονιού που ενώνονται με μια φωτογραφία της Κρακοβίας!
Από το σημείο αυτό και μετά ξεκίνησε το μαρτύριο που λέγεται κράχτης και κωλόμπαρο! Ανά λίγα μέτρα όλο και κάποιος εμφανίζονταν να μας προωθήσει τα κορίτσια του. Ελάτε στο μαγαζί να δείτε στριπτίζ ο ένας, ελάτε να δείτε σεξ στο μαγαζί μας ο άλλος, ελάτε να δείτε ωραία pussy, ελάτε να σας πάρουν πίπ@ και οι προτάσεις δεν είχαν τελειωμό! Εμείς βέβαια οι ξενέρωτοι συνεχίσαμε ακάθεκτοι να περπατάμε και φτάσαμε στην πύλη Floriańska.
Βγήκαμε για λίγο έξω από την πύλη να δούμε το Barbakan Krakowski...
Το πάρκο Planty έξω από την πύλη
Ακριβώς απέναντι από το Μπάρμπικαν είναι η plac Jana Matejk
Μπήκαμε ξανά από την πύλη Floriańska και στρίψαμε δεξιά στην Pijarska,
σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά και γραφικά σημεία της παλιάς πόλης.
Świętego Jana
Ο δρόμος μας έφερε και πάλι στην Rynek Główny
Είχαμε δει σχεδόν όλη την παλιά πόλη και θα την ξαναβλέπαμε με το φως της μέρας πιο διεξοδικά. Η πρώτη εντύπωση ήταν χλιαρή. Έχω ένα ελάττωμα. Πάντα κάνω συγκρίσεις. Σε όλα τα θέματα επομένως και στα ταξίδια. Έτσι και τώρα, ήμασταν λίγη ώρα στην Κρακοβία και στο μυαλό μου ήρθαν οι μνήμες του ταξιδιού στην Πράγα ένα χρόνο πριν. Έκανα τη σύγκριση γιατί και οι ώρες άφιξης ήταν ίδιες και ο αριθμός των ημερών και φυσικά η περίοδος των γιορτών. Σκεφτόμουν πόσο ενθουσιασμένος ήμουν με την Πράγα και την ατμόσφαιρά της από τις πρώτες κιόλας ώρες και έκανα μοιραία τη σύγκριση. Γι’αυτό και στα μάτια μου η Κρακοβία μου έβγαζε κάτι το αδιάφορο. Δεν το περίμενα και να που συνέβη!
Πριν αποχωρήσουμε για τα ιδιαίτερα διαμερίσματά μας, πήγαμε για μια μπύρα στο Multi Qlti στην οδό Szewska 21 πολύ κοντά στην κεντρική πλατεία. Δεν είναι πάνω στο δρόμο αλλά μπαίνεις σε μια στοά και μετά ανεβαίνεις στον όροφο. Ωραία Pub και διαφορετική σαν στυλ. Με το που μπαίνεις βλέπεις το μικρό μπαρ και νομίζεις πως είναι μικρός ο χώρος. Όμως το μαγαζί έχει τρία μεγάλα δωμάτια. Καμία σχέση με τις ιρλανδικές παραδοσιακές παμπ. Είναι μοντέρνα μπυραρία με ποικιλία από 25 μπύρες και ωραία ατμόσφαιρα. Μαζί με τις μπύρες χτυπήσαμε και μια ωραιότατη πίτσα! Αυτό ήταν μια καλή επιλογή για να κλείσει η πρώτη βραδιά.
Πήραμε τα πόδια μας, ανεβήκαμε με το ζόρι τους τέσσερις ορόφους και φτάσαμε στη σοφίτα σάουνα! Τα λέμε αύριο!
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Ευχαριστώ @evaT ! Κοίτα οι ονομασίες δεν με δυσκολεύουν. Το google map μου τις υπενθυμίζει εφόσον θυμάμαι κάθε σημείο που πήγαμε και περπατήσαμε. Αλλά ότι βάζω δουλειά βάζω. Όμως μπορώ πιο εύκολα να γράψω μια ιστορία με λεπτομέρεια από μια επιγραμματική περιληπτική ιστορία. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό! Το Αουσβιτς αργεί λιγάκι και μάλλον με αυτό θα κάνω φινάλε!
evaT
Member
- Μηνύματα
- 1.728
- Likes
- 14.457
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Ιαπωνία
@giannismits κ γω το ίδιο δράμα ζω! Για 2 σελίδες ξεκινάω κ βγαίνει εγκυκλοπαίδεια
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Η ιστορία της Αργεντινής που έγραψες είναι μια πολύ ωραία εγκυκλοπαίδεια@giannismits κ γω το ίδιο δράμα ζω! Για 2 σελίδες ξεκινάω κ βγαίνει εγκυκλοπαίδεια
giannismits
Member
- Μηνύματα
- 3.497
- Likes
- 11.811
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
Κρακοβία: Stare Miasto (Παλιά πόλη) I
Χωρίς να έχω ξυπνήσει καλά καλά, στις μύτες των ποδιών μου πάνω στο κρεβάτι προσπαθώ να δω από το παράθυρο της σοφίτας μας την πρωινή Κρακοβία!
Αφού ήπιαμε ένα καφεδάκι στο δωμάτιο, ντυθήκαμε καλά και βγήκαμε. Η θερμοκρασία βέβαια για 8:15 το πρωί ήταν πολύ καλή γύρω στους 5 βαθμούς και θα έφτανε τους 10! Είπαμε, τέτοιο ανώμαλο χειμώνα δεν τον περίμενα στην Κρακοβία! Ξεκινήσαμε με την Plac Szczepański ένα βήμα στην κυριολεξία από το ξενοδοχείο μας.
Planty park
Σήμερα όλη η μέρα είναι αφιερωμένη στο Stare Miasto, την παλιά πόλη της Κρακοβίας. Αν και ουσιαστικά παλιά πόλη είναι αυτή που περικλείεται από το πάρκο Planty, το Stare Miasto περιλαμβάνει και περιοχές έξω από το πάρκο Planty και μέσα σ’αυτές είναι και το Kazimierz που είναι η Εβραϊκή συνοικία. Εμείς σήμερα θα δούμε την παλαιότερη περιοχή της Κρακοβίας που περικλείεται από το πάρκο Planty, την Piasek Południe, την Nowy Świat, και τη Stradom στην οποία περιλαμβάνεται και ο λόφος με το Κάστρο του Βάβελ.
Βγήκαμε από το πάρκο για να κάνουμε την πρωινή μας βόλτα στις συνοικίες Piasek Południe και Nowy Świat, γειτονιές πολύ κοντά στην παλιά πόλη οπότε δεν θα απομακρυνόμασταν πολύ. Βρήκα πως η περιοχή έχει πράγματα να δεις και από τη στιγμή που είναι τόσο κοντά στην παλιά πόλη συνδυάζονται πολύ εύκολα. Βγήκαμε λοιπόν από το πάρκο Planty στην οδό Karmelicka.
Εκκλησία Καρμελιτών
Στο σημείο αυτό στρίψαμε αριστερά στην οδό Rajska. Το τεράστιο μακρόστενο κτίριο που καταλαμβάνει σχεδόν όλη την οδό Rajska είναι η Επαρχιακή δημόσια βιβλιοθήκη της Κρακοβίας ενώ απέναντι είναι η σύγχρονη δημόσια βιβλιοθήκη Arteteka που περιλαμβάνει και τον Malopolska Garden of Art.
Malopolska Garden of Art
Η είσοδος στην βιβλιοθήκη είναι από την οδό Józefa Szujskiego. Μπορεί μέσα να μη μπήκαμε, είδαμε όμως το προαύλιο της που έχει μερικές πολύ ωραίες τοιχογραφίες.
Στη συνέχεια πήγαμε σε μια γειτονιά που ονομάζεται Dolnych Młynów. Τι είναι το Dolnych Młynów. Είναι ένα μέρος που προσφέρει ένα ευρύ φάσμα επιλογών σε ένα συγκρότημα από κτίρια από ένα πρώην εργοστάσιο καπνού, που προσαρμόστηκε το 2015 για να δημιουργήσει "μια πόλη στην πόλη" με περισσότερες από 30 εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας. Καφετέριες, εστιατόρια, κλαμπ, αλλά και στούντιο τέχνης και κινηματογράφου, αίθουσα τατουάζ και δημιουργικούς χώρους εργασίας. Επίσης γίνονται φεστιβάλ, εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές και παρουσιάσεις μόδας. Με λίγα λόγια εδώ συνδυάζονται η ψυχαγωγία και η τέχνη.
Πάρτε μια ιδέα
Από τα βίντεο φαίνεται πως το καλοκαίρι είναι η καλύτερη περίοδος για να επισκεφτείς αυτό το μέρος που σφύζει από ζωή και κατακλύζεται από νέο ωραίο κόσμο. Κατά τη γνώμη μου είναι από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στην Κρακοβία και είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς χώρους διασκέδασης. Βέβαια μέσα στο χειμώνα και πρωί πρωί ήταν ένα έρημο μέρος. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή και μόνο εμείς βρισκόμασταν στο χώρο αυτό. Και πάλι όμως είναι από τα επιμελώς ατημέλητα κτίρια με μια αρτιστίκ αισθητική που πάντα με γοητεύει και έχει φωτογραφικό ενδιαφέρον.
Στο τέλος της οδού Garncarska, είναι το εντυπωσιακό Μνημείο του στρατάρχη Józef Piłsudski και
των λεγεωνάριων, ένα σχετικά καινούριο μνημείο που παρουσιάστηκε 10 Νοεμβρίου 2008.
Κι από τη συνοικία Piasek Południe περνάμε στη Nowy Świat. Ακριβώς απέναντι είναι ένα μικρό μακρόστενο πάρκο στην οδό Retoryka, με ένα ιστορικό σπίτι του 1890 με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που μου θύμισε λίιιγο Βαρκελώνη και Γκαουντί!
Οδός Smoleńsk, εκκλησία του Θείου Ελέους
Το περιφραγμένο προαύλιο της εκκλησίας της Αγίας Feliksa z Kantalicjo!
Μετά από αυτή τη μικρή βόλτα εκτός παλιάς πόλης, φτάσαμε και πάλι στο πάρκο Planty και ξαναμπήκαμε στο Stare Miasto από άλλο σημείο αυτή τη φορά. Η παλιά πόλη περιβάλλεται από
μια πράσινη ζώνη που ονομάζεται Planty, η οποία σχηματίστηκε στην τοποθεσία μιας πρώην τάφρου που περιέβαλλε τα παλιά τείχη της πόλης.
Το Stare Miasto είναι η παλαιότερη περιοχή της Βασιλικής Πρωτεύουσας της Κρακοβίας. Η πρώτη αναφορά στην Κρακοβία προέρχεται από το δεύτερο μισό του 9ου αιώνα. Στα τέλη του 10ου αιώνα, η Κρακοβία ενσωματώθηκε στο πολωνικό κράτος και για πολλούς αιώνες η Κρακοβία έγινε έδρα πολωνών ηγεμόνων. Η πόλη εκείνη την εποχή περιελάμβανε τη σημερινή παλιά πόλη, οπότε η ιστορία της Κρακοβίας είναι η ιστορία αυτής της περιοχής. Το 1380 η Κρακοβία έγινε επίσημα η πρωτεύουσα μιας τεράστιας μοναρχίας, με μεγάλη πολιτιστική ανάπτυξη. Η Αναγέννηση είναι η περίοδος της μεγαλύτερης ακμής της Παλιάς Πόλης όμως το 1596 ο βασιλιάς Zygmunt III Waza μετέφερε την πρωτεύουσα στη Βαρσοβία. Όμως και τους επόμενους αιώνες δημιουργήθηκαν στην Κρακοβία εξαιρετικά έργα τέχνης την εποχή του μπαρόκ και παρά τις πολλές δυσκολίες, η Κρακοβία ήταν πάντα η πνευματική πρωτεύουσα της Πολωνίας. Τα μνημεία της παλιάς πόλης είναι κατοχυρωμένα ως πολιτιστικά μνημεία που εκφράζουν την εθνική ταυτότητα.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, αποφασίστηκε η εκκαθάριση των κατεστραμμένων οχυρώσεων και δημιουργήθηκε στη θέση τους το πάρκο Planty περιμετρικά. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1850 στην Κρακοβία, χτίστηκαν περίτεχνα θέατρα, γκαλερί και εντυπωσιακά κτίρια στις παρυφές της παλιάς πόλης. Από το 1876 η Κρακοβία έγινε η πόλη των μουσείων με πολλούς εκλεκτούς καλλιτέχνες να είναι ενεργοί στην παλιά πόλη. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1939, γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην Κρακοβία, η πόλη έγινε η πρωτεύουσα της λεγόμενης Γενικής κυβέρνησης και ξεκίνησε η δίωξη των Εβραίων της πόλης. Η Κρακοβία δεν υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έχει διατηρήσει όλα τα ανεκτίμητα μνημεία και έργα τέχνης που κοσμούν την πόλη και θαυμάζει ο κόσμος εδώ και πολλές δεκαετίες.
Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα της Παλιάς Πόλης επιβίωσε από όλους τους κατακλυσμούς του παρελθόντος και παρέμεινε αμετάβλητο από τον Μεσαίωνα. Το 1978, η παλιά πόλη με το κάστρο Wawel, την εβραϊκή συνοικία Kazimierz και την ενδιάμεση περιοχή του Stradom μπήκαν στην Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αν και όπως είναι φυσικό η παλιά πόλη τραβάει τον περισσότερο κόσμο, περπατήσαμε σε δρόμους άδειους και με λίγο κόσμο. Κάποιοι από τους δρόμους που περπατήσαμε ήταν οι οδοί, Gołębia, Jagiellońska, Świętej Anny, Szewska.
Στην οδό Jagiellońska, μπήκαμε σε μια αυλή που δεν είχα ψάξει από πριν, και ήταν η αυλή του Collegium Maius, του παλαιότερου κτηρίου του Μουσείο του Πανεπιστημίου Jagiellońskiego που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Η φανταστική γοτθική δομή πλαισιώνεται από στοές και όλα φέρνουν σε μεσαίωνα. Στη δεκαετία του 1490 στο Collegium Maius φοίτησε ο Νικόλαος Κοπέρνικος, ο αναγεννησιακός αστρονόμος που θα έφερνε επανάσταση με τις ιδέες και τις θεωρίες του.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης Rynek Główny. Η Πλατεία της Κεντρικής Αγοράς είναι μια από τις μεγαλύτερες πλατείες της Ευρώπης και μια από τις παλαιότερες αφού δημιουργήθηκε το 1257. Στην πλατεία κυριαρχεί το Sukiennice ή αλλιώς αίθουσα υφασμάτων. Το αρχικό ιστορικό κτίριο χτίστηκε το 1392 αλλά πήρε τη σημερινή του μορφή το 1879. Η πρώην αίθουσα υφάσματος έχει μια στοά με δύο σειρές πάγκων που πωλούν κοσμήματα, αναμνηστικά και χειροτεχνήματα, Επίσης στο κτίριο είναι το περίφημο καφέ Noworolski, μια Πινακοθήκη Πολωνικής Ζωγραφικής και Γλυπτικής του 19ου αιώνα και το υπόγειο της κεντρικής μεσαιωνικής πλατείας που αποτελεί παράρτημα του Ιστορικού Μουσείου της Πόλης της Κρακοβίας.
Wieża Ratuszowa, Πύργος Δημαρχείου
Κάναμε μια γρήγορη βόλτα στη μέτρια χριστουγεννιάτικη αγορά την οποία ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει. Στο φως της μέρας η αγορά μου φάνηκε ακόμα πιο αδιάφορη και πιο ατσούμπαλη μπορώ να πω! Αν δεν είχε background τα όμορφα κτίρια τριγύρω, τις άμαξες με τα άλογα η αγορά αυτή πραγματικά δεν λέει τίποτα.
Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Bazylika Mariacka), είναι το ωραιότερο ‘’κόσμημα’’ στην κεντρική πλατεία. Μια πλίνθινη γοτθική εκκλησία που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Την εκκλησία δεν την επισκεφτήκαμε εσωτερικά ούτε ανεβήκαμε τον ένα πύργο που είναι ανοιχτός το χειμώνα. Τα ωράρια επίσκεψης είναι διαφορετικά ανάλογα την εποχή και υπάρχουν ξεχωριστά εισιτήρια για το εσωτερικό της εκκλησίας και για τους πύργους της.
http://mariacki.com/en/
Η οδός Floriańska είναι μία από τις κύριες οδούς της Παλαιάς Πόλης και θεωρείται ο τρίτος πιο σημαντικός δρόμος στην Πολωνία! Η Φλοριάνσκα αναφέρεται για πρώτη φορά το 1257 και σηματοδοτεί το σημείο εκκίνησης του Βασιλικού Δρόμου στην Κρακοβία. Είναι ο πιο τουριστικός δρόμος με πολλά καταστήματα και με πολλά κωλόμπαρα, για να μη ξεχνιόμαστε. Το πρωί ευτυχώς δεν υπάρχουν κράχτες. Όμορφος δρόμος και ωραία διακοσμημένος λόγω Χριστουγέννων.
Στο τέλος της οδού Tomasza στον αριθμό 40 είναι η Μουσική Ακαδημία της Κρακοβίας Karol Szymanowski και στον τελευταίο όροφο υπάρχει το Metrum Rooftop Restobar. Ασανσέρ και πάμε στον τελευταίο όροφο. Και μπορεί το απλό καφέ να μη μας ενέπνευσε να καθίσουμε, όμως τη θέα από το μεγάλο μπαλκόνι την είδαμε ανενόχλητοι! Μια ωραία διαφορετική θέα της ηλιόλουστης χειμερινής Κρακοβίας και δωρεάν!
Από τους γραφικούς δρόμους Świętego Krzyża και η Plac Św. Ducha,
φτάσαμε στο Juliusz Słowacki Theatre στην οδό Szpitalna.
Στην οδό Pijarska, ότι απέμεινε από τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης με την πύλη Floriańska
Η οδός Floriańska από την πύλη Floriańska
Barbakan Krakowski, το βορειότερο μέρος των οχυρώσεων της Κρακοβίας, μπροστά από την πύλη Floriańska. Ένα γοτθικό κτίριο με επτά πύργους χτισμένο το 1498!
Διατηρημένο τμήμα του αμυντικού τείχους με τον πύργο Szmuklerzy και οπλοστάσιο..
...από το πάρκο Planty
Μνημείο του Jan Matejko στο πάρκο Planty
Μέσα από τα τείχη, στην οδό Pijarska. Ο πύργος Szmuklerzy είναι ένας από τους τρεις πλήρως διατηρημένους πύργους μέσα στα τείχη της πόλης που μαζί με τη μεσαιωνική αποθήκη όπλων Arsenał Miejski λειτουργούν ως γκαλερί και μουσείο για αρχαιότητες.
Πύργος Floriańska και πύργος Szmuklerzy...
Από τα πιο γραφικά σημεία στην παλιά πόλη
Świętego Jana...
Από τα αγαπημένα μου μέρη στην παλιά πόλη είναι η οδός Świętego Tomasza, αυτό εδώ το σημείο με την Εκκλησία των Αγίων Ιωάννη Βαπτιστή και Ιωάννη Ευαγγελιστή και το δρομάκι που βρίσκεται το διάσημο καφέ Cafe Camelot.
Η ώρα όμως είχε περάσει και δεν είχαμε φάει πρωινό. Οι επιλογές πολλές όμως εμείς πήγαμε στο ξακουστό Charlotte που βρίσκεται στην plac Szczepański, δυο βήματα από την κεντρική πλατεία. Μετά το Charlotte της Βαρσοβίας είχε έρθει η ώρα να δούμε και αυτό της Κρακοβίας. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και περιμέναμε λίγη ώρα στην αναμονή. Ευτυχώς όχι για πολύ. Τι να πω πάλι για τις καταπληκτικές χειροποίητες πραλίνες και μαρμελάδες του μαγαζιού! Γεμίσαμε τα άδεια κρουασάν, πήραμε και μια υπέροχη ομελέτα και μια μπρουσκέτα με μπριζόλα και απολαύσαμε ένα σούπερ πρωινό! Μαγαζάρα!
συνεχίζεται...
Χωρίς να έχω ξυπνήσει καλά καλά, στις μύτες των ποδιών μου πάνω στο κρεβάτι προσπαθώ να δω από το παράθυρο της σοφίτας μας την πρωινή Κρακοβία!
Αφού ήπιαμε ένα καφεδάκι στο δωμάτιο, ντυθήκαμε καλά και βγήκαμε. Η θερμοκρασία βέβαια για 8:15 το πρωί ήταν πολύ καλή γύρω στους 5 βαθμούς και θα έφτανε τους 10! Είπαμε, τέτοιο ανώμαλο χειμώνα δεν τον περίμενα στην Κρακοβία! Ξεκινήσαμε με την Plac Szczepański ένα βήμα στην κυριολεξία από το ξενοδοχείο μας.
Planty park
Σήμερα όλη η μέρα είναι αφιερωμένη στο Stare Miasto, την παλιά πόλη της Κρακοβίας. Αν και ουσιαστικά παλιά πόλη είναι αυτή που περικλείεται από το πάρκο Planty, το Stare Miasto περιλαμβάνει και περιοχές έξω από το πάρκο Planty και μέσα σ’αυτές είναι και το Kazimierz που είναι η Εβραϊκή συνοικία. Εμείς σήμερα θα δούμε την παλαιότερη περιοχή της Κρακοβίας που περικλείεται από το πάρκο Planty, την Piasek Południe, την Nowy Świat, και τη Stradom στην οποία περιλαμβάνεται και ο λόφος με το Κάστρο του Βάβελ.
Βγήκαμε από το πάρκο για να κάνουμε την πρωινή μας βόλτα στις συνοικίες Piasek Południe και Nowy Świat, γειτονιές πολύ κοντά στην παλιά πόλη οπότε δεν θα απομακρυνόμασταν πολύ. Βρήκα πως η περιοχή έχει πράγματα να δεις και από τη στιγμή που είναι τόσο κοντά στην παλιά πόλη συνδυάζονται πολύ εύκολα. Βγήκαμε λοιπόν από το πάρκο Planty στην οδό Karmelicka.
Εκκλησία Καρμελιτών
Στο σημείο αυτό στρίψαμε αριστερά στην οδό Rajska. Το τεράστιο μακρόστενο κτίριο που καταλαμβάνει σχεδόν όλη την οδό Rajska είναι η Επαρχιακή δημόσια βιβλιοθήκη της Κρακοβίας ενώ απέναντι είναι η σύγχρονη δημόσια βιβλιοθήκη Arteteka που περιλαμβάνει και τον Malopolska Garden of Art.
Malopolska Garden of Art
Η είσοδος στην βιβλιοθήκη είναι από την οδό Józefa Szujskiego. Μπορεί μέσα να μη μπήκαμε, είδαμε όμως το προαύλιο της που έχει μερικές πολύ ωραίες τοιχογραφίες.
Στη συνέχεια πήγαμε σε μια γειτονιά που ονομάζεται Dolnych Młynów. Τι είναι το Dolnych Młynów. Είναι ένα μέρος που προσφέρει ένα ευρύ φάσμα επιλογών σε ένα συγκρότημα από κτίρια από ένα πρώην εργοστάσιο καπνού, που προσαρμόστηκε το 2015 για να δημιουργήσει "μια πόλη στην πόλη" με περισσότερες από 30 εγκαταστάσεις ψυχαγωγίας. Καφετέριες, εστιατόρια, κλαμπ, αλλά και στούντιο τέχνης και κινηματογράφου, αίθουσα τατουάζ και δημιουργικούς χώρους εργασίας. Επίσης γίνονται φεστιβάλ, εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, κινηματογραφικές προβολές και παρουσιάσεις μόδας. Με λίγα λόγια εδώ συνδυάζονται η ψυχαγωγία και η τέχνη.
Πάρτε μια ιδέα
Από τα βίντεο φαίνεται πως το καλοκαίρι είναι η καλύτερη περίοδος για να επισκεφτείς αυτό το μέρος που σφύζει από ζωή και κατακλύζεται από νέο ωραίο κόσμο. Κατά τη γνώμη μου είναι από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη στην Κρακοβία και είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς χώρους διασκέδασης. Βέβαια μέσα στο χειμώνα και πρωί πρωί ήταν ένα έρημο μέρος. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή και μόνο εμείς βρισκόμασταν στο χώρο αυτό. Και πάλι όμως είναι από τα επιμελώς ατημέλητα κτίρια με μια αρτιστίκ αισθητική που πάντα με γοητεύει και έχει φωτογραφικό ενδιαφέρον.
Στο τέλος της οδού Garncarska, είναι το εντυπωσιακό Μνημείο του στρατάρχη Józef Piłsudski και
των λεγεωνάριων, ένα σχετικά καινούριο μνημείο που παρουσιάστηκε 10 Νοεμβρίου 2008.
Κι από τη συνοικία Piasek Południe περνάμε στη Nowy Świat. Ακριβώς απέναντι είναι ένα μικρό μακρόστενο πάρκο στην οδό Retoryka, με ένα ιστορικό σπίτι του 1890 με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που μου θύμισε λίιιγο Βαρκελώνη και Γκαουντί!
Οδός Smoleńsk, εκκλησία του Θείου Ελέους
Το περιφραγμένο προαύλιο της εκκλησίας της Αγίας Feliksa z Kantalicjo!
Μετά από αυτή τη μικρή βόλτα εκτός παλιάς πόλης, φτάσαμε και πάλι στο πάρκο Planty και ξαναμπήκαμε στο Stare Miasto από άλλο σημείο αυτή τη φορά. Η παλιά πόλη περιβάλλεται από
μια πράσινη ζώνη που ονομάζεται Planty, η οποία σχηματίστηκε στην τοποθεσία μιας πρώην τάφρου που περιέβαλλε τα παλιά τείχη της πόλης.
Το Stare Miasto είναι η παλαιότερη περιοχή της Βασιλικής Πρωτεύουσας της Κρακοβίας. Η πρώτη αναφορά στην Κρακοβία προέρχεται από το δεύτερο μισό του 9ου αιώνα. Στα τέλη του 10ου αιώνα, η Κρακοβία ενσωματώθηκε στο πολωνικό κράτος και για πολλούς αιώνες η Κρακοβία έγινε έδρα πολωνών ηγεμόνων. Η πόλη εκείνη την εποχή περιελάμβανε τη σημερινή παλιά πόλη, οπότε η ιστορία της Κρακοβίας είναι η ιστορία αυτής της περιοχής. Το 1380 η Κρακοβία έγινε επίσημα η πρωτεύουσα μιας τεράστιας μοναρχίας, με μεγάλη πολιτιστική ανάπτυξη. Η Αναγέννηση είναι η περίοδος της μεγαλύτερης ακμής της Παλιάς Πόλης όμως το 1596 ο βασιλιάς Zygmunt III Waza μετέφερε την πρωτεύουσα στη Βαρσοβία. Όμως και τους επόμενους αιώνες δημιουργήθηκαν στην Κρακοβία εξαιρετικά έργα τέχνης την εποχή του μπαρόκ και παρά τις πολλές δυσκολίες, η Κρακοβία ήταν πάντα η πνευματική πρωτεύουσα της Πολωνίας. Τα μνημεία της παλιάς πόλης είναι κατοχυρωμένα ως πολιτιστικά μνημεία που εκφράζουν την εθνική ταυτότητα.
Τον δέκατο ένατο αιώνα, αποφασίστηκε η εκκαθάριση των κατεστραμμένων οχυρώσεων και δημιουργήθηκε στη θέση τους το πάρκο Planty περιμετρικά. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1850 στην Κρακοβία, χτίστηκαν περίτεχνα θέατρα, γκαλερί και εντυπωσιακά κτίρια στις παρυφές της παλιάς πόλης. Από το 1876 η Κρακοβία έγινε η πόλη των μουσείων με πολλούς εκλεκτούς καλλιτέχνες να είναι ενεργοί στην παλιά πόλη. Στις 6 Σεπτεμβρίου 1939, γερμανικά στρατεύματα εισήλθαν στην Κρακοβία, η πόλη έγινε η πρωτεύουσα της λεγόμενης Γενικής κυβέρνησης και ξεκίνησε η δίωξη των Εβραίων της πόλης. Η Κρακοβία δεν υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και έχει διατηρήσει όλα τα ανεκτίμητα μνημεία και έργα τέχνης που κοσμούν την πόλη και θαυμάζει ο κόσμος εδώ και πολλές δεκαετίες.
Το αρχιτεκτονικό συγκρότημα της Παλιάς Πόλης επιβίωσε από όλους τους κατακλυσμούς του παρελθόντος και παρέμεινε αμετάβλητο από τον Μεσαίωνα. Το 1978, η παλιά πόλη με το κάστρο Wawel, την εβραϊκή συνοικία Kazimierz και την ενδιάμεση περιοχή του Stradom μπήκαν στην Λίστα Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Αν και όπως είναι φυσικό η παλιά πόλη τραβάει τον περισσότερο κόσμο, περπατήσαμε σε δρόμους άδειους και με λίγο κόσμο. Κάποιοι από τους δρόμους που περπατήσαμε ήταν οι οδοί, Gołębia, Jagiellońska, Świętej Anny, Szewska.
Στην οδό Jagiellońska, μπήκαμε σε μια αυλή που δεν είχα ψάξει από πριν, και ήταν η αυλή του Collegium Maius, του παλαιότερου κτηρίου του Μουσείο του Πανεπιστημίου Jagiellońskiego που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Η φανταστική γοτθική δομή πλαισιώνεται από στοές και όλα φέρνουν σε μεσαίωνα. Στη δεκαετία του 1490 στο Collegium Maius φοίτησε ο Νικόλαος Κοπέρνικος, ο αναγεννησιακός αστρονόμος που θα έφερνε επανάσταση με τις ιδέες και τις θεωρίες του.
Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης Rynek Główny. Η Πλατεία της Κεντρικής Αγοράς είναι μια από τις μεγαλύτερες πλατείες της Ευρώπης και μια από τις παλαιότερες αφού δημιουργήθηκε το 1257. Στην πλατεία κυριαρχεί το Sukiennice ή αλλιώς αίθουσα υφασμάτων. Το αρχικό ιστορικό κτίριο χτίστηκε το 1392 αλλά πήρε τη σημερινή του μορφή το 1879. Η πρώην αίθουσα υφάσματος έχει μια στοά με δύο σειρές πάγκων που πωλούν κοσμήματα, αναμνηστικά και χειροτεχνήματα, Επίσης στο κτίριο είναι το περίφημο καφέ Noworolski, μια Πινακοθήκη Πολωνικής Ζωγραφικής και Γλυπτικής του 19ου αιώνα και το υπόγειο της κεντρικής μεσαιωνικής πλατείας που αποτελεί παράρτημα του Ιστορικού Μουσείου της Πόλης της Κρακοβίας.
Wieża Ratuszowa, Πύργος Δημαρχείου
Κάναμε μια γρήγορη βόλτα στη μέτρια χριστουγεννιάτικη αγορά την οποία ο κόσμος είχε αρχίσει να γεμίζει. Στο φως της μέρας η αγορά μου φάνηκε ακόμα πιο αδιάφορη και πιο ατσούμπαλη μπορώ να πω! Αν δεν είχε background τα όμορφα κτίρια τριγύρω, τις άμαξες με τα άλογα η αγορά αυτή πραγματικά δεν λέει τίποτα.
Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Bazylika Mariacka), είναι το ωραιότερο ‘’κόσμημα’’ στην κεντρική πλατεία. Μια πλίνθινη γοτθική εκκλησία που χρονολογείται από τον 14ο αιώνα. Την εκκλησία δεν την επισκεφτήκαμε εσωτερικά ούτε ανεβήκαμε τον ένα πύργο που είναι ανοιχτός το χειμώνα. Τα ωράρια επίσκεψης είναι διαφορετικά ανάλογα την εποχή και υπάρχουν ξεχωριστά εισιτήρια για το εσωτερικό της εκκλησίας και για τους πύργους της.
http://mariacki.com/en/
Η οδός Floriańska είναι μία από τις κύριες οδούς της Παλαιάς Πόλης και θεωρείται ο τρίτος πιο σημαντικός δρόμος στην Πολωνία! Η Φλοριάνσκα αναφέρεται για πρώτη φορά το 1257 και σηματοδοτεί το σημείο εκκίνησης του Βασιλικού Δρόμου στην Κρακοβία. Είναι ο πιο τουριστικός δρόμος με πολλά καταστήματα και με πολλά κωλόμπαρα, για να μη ξεχνιόμαστε. Το πρωί ευτυχώς δεν υπάρχουν κράχτες. Όμορφος δρόμος και ωραία διακοσμημένος λόγω Χριστουγέννων.
Στο τέλος της οδού Tomasza στον αριθμό 40 είναι η Μουσική Ακαδημία της Κρακοβίας Karol Szymanowski και στον τελευταίο όροφο υπάρχει το Metrum Rooftop Restobar. Ασανσέρ και πάμε στον τελευταίο όροφο. Και μπορεί το απλό καφέ να μη μας ενέπνευσε να καθίσουμε, όμως τη θέα από το μεγάλο μπαλκόνι την είδαμε ανενόχλητοι! Μια ωραία διαφορετική θέα της ηλιόλουστης χειμερινής Κρακοβίας και δωρεάν!
Από τους γραφικούς δρόμους Świętego Krzyża και η Plac Św. Ducha,
φτάσαμε στο Juliusz Słowacki Theatre στην οδό Szpitalna.
Στην οδό Pijarska, ότι απέμεινε από τα μεσαιωνικά τείχη της πόλης με την πύλη Floriańska
Η οδός Floriańska από την πύλη Floriańska
Barbakan Krakowski, το βορειότερο μέρος των οχυρώσεων της Κρακοβίας, μπροστά από την πύλη Floriańska. Ένα γοτθικό κτίριο με επτά πύργους χτισμένο το 1498!
Διατηρημένο τμήμα του αμυντικού τείχους με τον πύργο Szmuklerzy και οπλοστάσιο..
...από το πάρκο Planty
Μνημείο του Jan Matejko στο πάρκο Planty
Μέσα από τα τείχη, στην οδό Pijarska. Ο πύργος Szmuklerzy είναι ένας από τους τρεις πλήρως διατηρημένους πύργους μέσα στα τείχη της πόλης που μαζί με τη μεσαιωνική αποθήκη όπλων Arsenał Miejski λειτουργούν ως γκαλερί και μουσείο για αρχαιότητες.
Πύργος Floriańska και πύργος Szmuklerzy...
Από τα πιο γραφικά σημεία στην παλιά πόλη
Świętego Jana...
Από τα αγαπημένα μου μέρη στην παλιά πόλη είναι η οδός Świętego Tomasza, αυτό εδώ το σημείο με την Εκκλησία των Αγίων Ιωάννη Βαπτιστή και Ιωάννη Ευαγγελιστή και το δρομάκι που βρίσκεται το διάσημο καφέ Cafe Camelot.
Η ώρα όμως είχε περάσει και δεν είχαμε φάει πρωινό. Οι επιλογές πολλές όμως εμείς πήγαμε στο ξακουστό Charlotte που βρίσκεται στην plac Szczepański, δυο βήματα από την κεντρική πλατεία. Μετά το Charlotte της Βαρσοβίας είχε έρθει η ώρα να δούμε και αυτό της Κρακοβίας. Το μαγαζί ήταν γεμάτο και περιμέναμε λίγη ώρα στην αναμονή. Ευτυχώς όχι για πολύ. Τι να πω πάλι για τις καταπληκτικές χειροποίητες πραλίνες και μαρμελάδες του μαγαζιού! Γεμίσαμε τα άδεια κρουασάν, πήραμε και μια υπέροχη ομελέτα και μια μπρουσκέτα με μπριζόλα και απολαύσαμε ένα σούπερ πρωινό! Μαγαζάρα!
συνεχίζεται...
Last edited:
Εκπομπές Travelstories
Τελευταίες δημοσιεύσεις
-
-
-
Καζακστάν Κιργιστάν Κάτω εκεί στ' απέραντα, στ' απέραντα λιβάδια ....- Τελ. μήνυμα: travelbreak
-
-
-
-
-
-
