Εστιατορια και ταβερνες και ζαχαροπλαστεία στην Αθηνα

[Yorgos]

Λεπον, ενα smile στο Κουκακι το εχει δοκιμασει κανεις?

Πήγα. Εκ πρώτης όψεως (απλός χώρος, τραπεζοκαθίσματα σουβλατζίδικου, εσψτερικός χώρος με μια μπάρα... τύπου σουβλατζίδικου) φαίνεται... για σουβλατζίδικο. Το δε όνομα το βρίσκω λίγο ατυχές. Δηλαδή αν δεν ήμουν συστημένος και απλά περνούσα απέξω δε θα μου έκανε κλικ να μπω, χώρια ότι είναι πάνω στη Συγγρού, οπότε έχει φασαρία και δεν εμπνέει και πολύ η τοποθεσία (παρότι στο παραδιπλανό Namaste έχουμε φάει πιο ήσυχα στον εσωτερικό χώρο).

Aπό την ώρα που έρχεται το μενού αλλάζουν τα πράγματα. Λίγα πράγματα και όλα προφανώς προσεγμένα, ελληνική κουζίνα με twist και πολύ ενδιαφέροντα πράγματα, με εξαιρετικό σέρβις. Νόστιμα τα αραντσίνι με το μανούρι, ενδιαφέρουσα η χωριάτικη με το χαρούπι και τη χτυπητή φέτα, πολύ τραγανές και μπαμπάτσικες οι κυδωνάτες πατάτες φούρνου. Αλλά το κλου ήταν στα κυρίως: Εγώ πήρα ένα γεμιστό θράψαλο και νόμισα ότι θα ήταν και το καλύτερο πιάτο, αλλά η μπαλοτίνα κοτόπουλου ήταν ακόμη καλύτερη, που όμως δεν έπιανε μία μπροστά στο λαβράκι με σπανάκι (πραγματικά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ) με την κορυφή της κορυφής να είναι ο τραγανός μουσακάς, που είχε κάνει panko το εσωτερικό με αποτέλεσμα αντί για πλατς στο στομάχι να είναι λαχταριστό κριτς κριτς. Καταπληκτικά όλα, πολύ ωραίοι οι λουκουμάδες, ακόμη καλύτερο το χειροποίητο παγωτό βέλγικης σοκολάτας. Μαζί με τα αναψυκτικά μας, κάτω από 30€/άτομο, για τέτοια ποιότητα το λες και bargain. Μπαίνει στη λίστα με τα τοπ value for money και στα "πού να πάμε ένα ξένο να φάει ελληνική κουζίνα αλλά όχι τα συνηθισμένα" στο κέντρο, άλλωστε 2 λεπτά από το Μουσείο της Ακρόπολης είναι.