Επιστροφή στον τόπο του εγκλήματος

[tripakias]

Όταν επιστρέφω στην Ελλάδα απογοητεύομαι σαν να συναντώ γκόμενα που πάντα μου άρεσε αλλά ποτέ δεν τα φτιάξαμε. Κινητοποιείται αμέσως ο εσωτερικός μηχανισμός επιβεβαίωσης της επιλογής αυτής που δίνει έμφαση σε όλα τα αρνητικά γιατί πράγματι, δεν είναι να της έχεις εμπιστοσύνη. Ωραία μεν αλλά αγενής, δύστροπη, αχάριστη...

Ετσι ειναι... Η Ελλαδα ειναι σουπερ για one-night-stand αλλα οχι για σοβαρη σχεση. Κοινως @Defkalion εκανες το λαθος να τη δεις σαν πρωην ερωμενη και να προσπαθησεις να ζησεις τη ρουτινα της. Δυστυχως η χωρα ειναι σημερα τραγικα προβλεψιμη, επαναλαμβανομενη, με παντελη ελλειψη φαντασιας. Παραδομενη στην μιζερια, πασχουσα απο καταθλιψη για τη χαμενη της αιγλη, ρακος που κειτεται περιμενοντας να πεθανει. Διχως στοχους, διχως ονειρα, χωρις καμια ελπιδα.

"Στην Ελλάδα ζούμε πολυτελέστερα απ’ όσο μας επιτρέπουν τα μέσα μας, πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες και τις ψυχικές μας ικανότητες. Αυτό ήδη μας δημιουργεί προβλήματα και θα μας προξενήσει μεγάλο κακό." ειχε πει ο Τσαρουχης. Ο Ελληνας με την κριση δεν εχασε τις ανεσεις του αλλα τη δυνατοτητα να δειξει πως καποιος ειναι χρησιμοποιωντας, ξοδευοντας, σκορπωντας το χρημα. Ενας Ελληνας που ακομα δεν εμαθε πως το σπιτι δεν το κανουν οι τοιχοι και τα επιπλα αλλα οι ανθρωποι. Η αδυναμια του λοιπον να φτιαξει προφιλ ευκαταστατου του προκαλεσε ντροπη, η ντροπη μιζερια, η μιζερια νευρα και τα νευρα και τα νευρα θυμο, παραξενια, αγενεια, αχαριστια, μανια, καταθλιψη.

Αν σ' ολα αυτα προσθεσεις και τα κακως κειμενα της δημοσιας διοικησης και οχι μονο θα μου φαινοταν εξαιρετικα παραλογο να εβρισκες τη σημερινη της εικονα ομορφη.

Περαστικα στον πεθερο, ολα να πανε καλα.

 

[coco]

Εζησα χρονια εξω και οταν γυρισα ηταν σαν να μην ειχα φυγει μερα.Το μυαλο και η ψυχη μου ειχαν ωρα Ελλαδας και οχι Καλιφορνια..Για οσους περνανε τη δυσκολη αυτη φαση,προτεινω να δουν τη χωρα απο την τωρινη τους θεση ,αυτη του τουριστα..θα περασουν αριστα,χρησιμοποιωντας μαλιστα την γλωσσα που γνωριζουν ηδη και την πολη γενικα που ειχαν πιο παλια ζησει..Ως τουριστες θα περασουν τελεια..κι επειτα σιγα σιγα,μπορει απο καπου να σκασει μυτη και κατι καλο,ομορφο η γλυκο..δεν ειναι και τοσο χαλια ολα...Καλως ηρθες,Δευκαλιων..ευχομαι να σου πανε ολα καλα και να μην μας γραψεις μετα καιρο πως σου λειπει η πολη μας που κανεις δεν φαινεται να αγαπαει...

 

[mikrh tsopana]

Θα φανώ κακιά τώρα αλλά έχεις σκεφτεί ότι όπως θεωρείς εσύ ότι οι φίλοι σε παράτησαν μπορεί να σκέφτονται το ίδιο και αυτοί για σένα; Καταλαβαίνω ότι με τις αρχικές δυσκολίες και τα λοιπά ήσουν επικεντρωμένος εκεί αλλά η ζωή δυστυχώς ή ευτυχώς τρέχει και όπως έτρεχε για εσένα έτρεχε και για τους άλλους. Ως εξωτερικός παρατηρητής το δικό σου βήμα ήταν πιο σημαντικό και δύσκολο αλλά όταν πρόκειται για τη ζωή του καθενός εννοείται ότι εν τέλει αυτή είναι πιο σημαντική από τη ζωή τψν υπολοίπων όσο αδιάφορη κι αν είναι. Όταν κάποιος δικός μας φεύγει στο εξωτερικό ενώ στην αρχή η επικοινωνία είναι συχνή σταδιακά κόβεται και -γνώμη μου- γι αυτό δε φταίει κανείς, είναι απλά φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Η παροιμία "μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται" περιγράφει νομίζω τέλεια αυτή την κατάσταση.

Το βλέπω και από πιο μικρά παραδείγματα. Όταν η ζωή κάποιου αλλάζει, δεν είναι πια ο ίδιος, οπότε αυτό που σε συνέδεε με τους φίλους σου μάλλον πια δε σε συνδέει. Άσχημο αλλά αληθινό.

Τώρα όσον αφορά στην ασχήμια της ελληνικής πραγματικότητας, είναι όντως θλιβερή αλλά νομίζω ότι υπερβάλλετε λιγάκι(βασικά για μένα υπερβάλλετε πολύ). Η Ελλάδα έχει άλλα καλά που προσωπικά αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλη χώρα που τα έχει όπως πχ τη διασκέδαση και τη χαλαρότητα (1. για μένα η νυχτερινή ζωή είναι από τα πιο βασικά θέματα 2. μενω στη θεσσαλονίκη που οι ρυθμοί είναι αρκετά πιο χαλαροί) όπως και οι άνθρωποι, δε θεωρώ ότι είναι τόσο κακιασμένοι, αγενείς και ζηλιάρηδες.

Κατα τα άλλα, ίσως σε εκφράσει αυτό το τραγούδι

 

[Yorgos]

Νομίζω πως δεν άφησες πίσω και κάτι φοβερό, γι αυτό και δεν το βρίσκεις. Δηλαδή άφησες πίσω κολλητούς, συγγενείς που σου έλειπαν κλπ; Ή μήπως άφησες μια ιδέα μιας χώρας και μόνο;

Εγώ γυρίζω πίσω για να δω 4-5 άτομα που με ενδιαφέρουν και φυσικά για να κρατάω επαφή με τη χώρα. Αυτούς τους 4-5 γουστάρω να τους βλέπω και να περνάμε χρόνο μαζί σα να μην πέρασε μια μέρα. Κατά τα λοιπά, επιστρέφω σε μια χώρα απείρως πιο πλούσια και χλιδάτη από αυτή στην οποία ζω καθημερινά, οπότε η όποια επιστροφή (πέρυσι 6 μέρες, φέτος 40) έχει και την έννοια της άνεσης: υπάρχει μετρό, τα μαγαζιά έχουν προϊόντα, υπάρχει ίντερνετ, επιτρέπεται το skype, φτηνό-καλό φαγητό είναι ΥΠΑΡΚΤΑ, υπάρχει ΝΤΙΛΙΒΕΡΙ ναιαιαιαιαι κλπ.

Για τους Έλληνες δεν έχω καλή άποψη γενικώς, αλλά δεν είχα και πριν φύγω, δεν είναι ότι πέφτω κι από τα σύννεφα. Ναι, σε μέσο όρο τους θεωρώ αγενείς, κακιασμένους, μίζερους και ζηλιάρηδες (πιο πολύ από τους περισσότερους λαούς τέλος πάντων), είναι ένας λαός δύσκολος να τον συμπαθήσεις, για τον απίστευτο πλούτο της χώρας (είναι μια από τις 25-30 πλουσιότερες του πλανήτη) το επίπεδο παιδείας/μόρφωσης είναι εντελώς απογοητευτικό, αλλά στην τελική κάνουμε παρέα με αυτούς που θέλουμε και μας ενδιαφέρουν, σε μια ανεπτυγμένη χώρα που προσφέρει χίλιες επιλογές και ως τουριστικός προορισμός είναι πραγματικά ανεπανάληπτος. Απολαμβάνω λοιπόν τη σχετική χλιδή, ζω ως ένας ευτυχής τουρίστας που λατρεύει να βλέπει νέα πράγματα σε μια χώρα ανεξάντλητη, κάνω catch up με τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν και δυστυχώς με επηρεάζουν (π.χ. σήμερα έμαθα τα πάντα για τον... Σώρρα...σε χώρα της ΕΕ συμβαίνουν αυτά!) αλλά τα παίρνω στην πλάκα, πάω να δω και καμιά Ευρωλίγκα, να φάω κανένα κάρι/σούσι/σουβλάκιον και περνάω πραγματικά πολύ ωραία με τα λίγα άτομα που πραγματικά μου λείπουν, παίζοντας προ και κάνοντας μπάφους, που λέει και το άσμα. Υποχρέωση να δω θείες που δε θυμάμαι πώς τις λένε, ανίψια που με κουράζουν, ξαδέρφους που αντιπαθώ κλπ, δεν έχω. Υποχρέωση να απολαύσω αυτά που μου λείπουν από την Ελλάδα έχω, όπως έχω σε κάθε χώρα που πηγαίνω. Μια ζωή την έχουμε, δε θα κάτσουμε να σκάσουμε και για τα στραβά κάθε τόπου, ρουφάμε τα καλά και στα άλλα λέμε hasta la vista. Και τα καλά δεν είναι αμελητέα, ούτε στην Ελλάδα βεβαίως, έχει και τα ΠΟΛΥ καλά της (ε, ο μέσος Έλληνας δεν είναι σε αυτά, αλλά δεν είναι και Αιγύπτιοι να σου χαλάνε κάθε μέρα της ζωής σου).

Γνώμη μου, χωρίς να ξέρω και πολλά για το τι άφησες πίσω λοιπόν είναι πως
α) επειδή είχες πολύ καιρό να πας στην Ελλάδα ίσως είχες ξεχάσει τα κακά της ή είχες εξιδανικεύσει λίγο τις μνήμες
β) μάλλον δεν άφησες πίσω και τρομερά πράγματα/πρόσωπα
γ) είναι κουραστικό το ταξίδι από την Αυστραλία, λίγες οι μέρες διαμονής, μεγάλο το κόστος, ίσως να μην άξιζε όλον τον κόπο, ίσως και αυτό να είναι λόγος απογοήτευσης

Δες αυτά και αυτούς που σε ευχαριστούν και πέρασε όσο πιο καλά μπορείς. Και να χαίρεσαι που νιώθεις ευτυχισμένος εκεί που ζεις, αυτό μετράει στο κάτω-κάτω. Το άλλο δεν το διάλεξες (και να ευχαριστείς το Θεό που δε γεννήθηκες στο Νίγηρα ή το Αφγανιστάν).

 

[coco]

Ηταν αυτο που ηθελα να συμπληρωσω,διαβαζοντας το ποστ του τριπακια..πως ειναι και οι δυο ευτυχεις που εχουν την τυχη να ζουν εκει που θεωρουν τον δικο τους παραδεισο..Το ασχημο θα ηταν να αναγκαζονταν να ζουν καπου και να θελανε να ζουν εδω...Τωρα,τουριστες ερχοντε,αν δεν περνανε καλα,υπαρχουν τοσα μερη..Εχουν ηδη συναισθηματικα αποκοπει..Και βεβαια συμφωνω με τα περισσοτερα απ οσα γραφει ο Yorgos..Η διαφορα ειναι οτι εγω αγαπω αυτον τον τοπο και δεν θα ηθελα να ζησω πουθενα αλλου,για ολο το χρυσαφι του κοσμου..

 

[Borealis]

Νάστε καλά ρε παιδιά (οι παραπάνω) που ζείτε κάπου αλλού και μας πετάτε την πραγματικότητά μας στα μούτρα λες και δεν το έχουμε εμπεδώσει αρκετά

 

[Yorgos]

Νάστε καλά ρε παιδιά (οι παραπάνω) που ζείτε κάπου αλλού και μας πετάτε την πραγματικότητά μας στα μούτρα λες και δεν το έχουμε εμπεδώσει αρκετά

O παράδεισος του ενός είναι η κόλαση του άλλου. Δεν πάει να πει ΄τι επειδή ο Δεφ νιώθει άνετα στη Μελβούρνη ότι σώνει και καλά είναι καλύτερο μέρος από την Αθήνα, την Αβάνα ή τη ΝΥ. Είναι καλύτερα γι αυτόν, όπως άλλος όμορφα είπε ότι δε θα άλλαζε την Ελλάδα.

 

[Defkalion]

Σωστό αυτό. Γνώρισα κόσμο που ήρθε Αυστραλία και γύρισε πίσω γιατί δεν τους άρεσε καθόλου εκεί.

 

[Yorgos]

για μένα η νυχτερινή ζωή είναι από τα πιο βασικά θέματα

Mε ξένισε το συγκεκριμένο σχόλιο γιατί θεωρώ τη νυχτερινή ζωή στην Ελλάδα άθλια. Ο κόσμος κάθεται με ένα ποτήρι (και κανά τσιγάρο ή πούρο να μας δει ο ντουνιάς) στο χέρι, δε χορεύει, δεν κάνει καμάκι, τσατάρει στο whatsapp, δεν πηδάει, όλο φαίνεσθαι είναι, η μουσική τόσο δυνατά για κάποιο λόγο που ούτε να συζητήσουν γίνεται ή μιλάνε με τσιτάτα, στραβοκοιτιούνται, πορτιέρηδες-χιμπατζήδες, μακιγιαρισμένες καρνάβαλοι, μηδέν αισθησιασμός, κλαρινογαμπροί, ειλικρινά δεν έχω δει πουθενά και ποτέ κάτι σε βράδυ στην Ελλάδα που να μου θυμίζει την Αβάνα, τη Σεβίλλη, την Κομποστέλα, το Ντακάρ, το Σαν Χουάν... κάτι ρε παιδί μου που να λες "να, αυτοί εδώ τη ζουν τη ζωή τους". Για μένα πρέπει να είναι και από τις λιγότερο χορευτικές/ζωντανές νυχτερινές σκηνές του κόσμου. Βγαίνει τόσος κόσμος τόσο αργά και ξοδεύει τόσα... για να είναι όρθιος με ένα ποτήρι στο χέρι, είναι εντυπωσιακό. Εκτός κι αν απλά η ώρα που ανοίγει και κλείνει ένα κλαμπ καθορίζει και το πόσο ¨ξεφάντωμα" έγινε μέσα.

Στη Θεσ/κη βέβαια έχω καιά εικοσαριά χρόνια να πάω, αλλά πέραν ενός δυο πραγματικά ωραίων ροκ μπαρ με λαϊβάκια, τα υπόλοιπα ήταν κάτι ντεκαντάνς λαδάδικα με λαχανέμπορους με καδένες που χτυπούσαν παλαμάκια σε λικνιζόμενες Ρωσίδες κοιτώντας το βρακί τους και κομπάζοντας στους λοιπούς θαμώνες για το κρέας που χτύπησαν. Φολκλόρ ναι, νυχτερινή ζωή όχι ακριβώς. Αν μου πει ένας ξένος "πού θα πάω να δω κόσμο να ξεφαντώνει στην Ελλάδα" θα έχω σοβαρές δυσκολίες να βρω κάτι αντίστοιχο με αυτά που βρίσκω σε πόλεις που ο κόσμος (μου) φαίνεται να διασκεδάζει πραγματικά.

Η αδυναμια του λοιπον να φτιαξει προφιλ ευκαταστατου του προκαλεσε ντροπη, η ντροπη μιζερια, η μιζερια νευρα και τα νευρα και τα νευρα θυμο, παραξενια, αγενεια, αχαριστια, μανια, καταθλιψη.

Πολύ πραγματικό. Ωστόσο τα στραβά (π.χ. ζήλια, κακεντρέχεια, αχαριστία) τα είχε ακόμη και στις πολύ καλές οικονομικά εποχές της η χώρα, η κατσίκα του γείτονα και ο ωχαδερφισμός δεν επινοήθηκαν το 2010. Τώρα όντως έχει παραγίνει το κακό βέβαια.

 

[Defkalion]

Η Ελλάδα έχει άλλα καλά που προσωπικά αμφιβάλλω αν υπάρχει άλλη χώρα που τα έχει όπως πχ τη διασκέδαση και τη χαλαρότητα (1. για μένα η νυχτερινή ζωή είναι από τα πιο βασικά θέματα

E καλά δεν είναι για όλους η "νυχτερινή ζωή" από τα πιο βασικά θέματα για το μέρος που ζεις. Υπάρχουν άλλα θέματα που για μένα είναι απείρως σημαντικότερα. Σε κάθε περίπτωση δεν ήταν σκοπός να γίνει σύγκριση των δύο τόπων σε αυτό το τόπικ αλλά να καταγράψω τα συναισθήματά μου επιστρέφοντας.

 

[8avos]

Η Ελλάδα έχει φοβερά άτομα, ανιδιοτελή, ευγενικά, φιλότιμα, δοτικά, που δύσκολο ως αδύνατο να βρεθούν αλλού, τα οποία φυσικά είναι στην αφάνεια λόγω των κοπρόσκυλων και των λαμόγιων. Χαίρομαι που υπάρχουν τέτοια άτομα (όχι λαμόγια ) και βρίσκονται στο περιβάλλον μου. Είναι άλλωστε ο λόγος που έρχομαι εδώ συχνά πυκνά.

 

[Borealis]

O παράδεισος του ενός είναι η κόλαση του άλλου. Δεν πάει να πει ΄τι επειδή ο Δεφ νιώθει άνετα στη Μελβούρνη ότι σώνει και καλά είναι καλύτερο μέρος από την Αθήνα, την Αβάνα ή τη ΝΥ. Είναι καλύτερα γι αυτόν, όπως άλλος όμορφα είπε ότι δε θα άλλαζε την Ελλάδα.

Αντικειμενικά και σύμφωνα με όλες τις μετρήσεις ποιότητας ζωής, η κατάσταση είναι όπως την περιγράψατε και εσύ και ο Ντεφ και ο Τριπάκιας, δυστυχώς. Το θέμα είναι ότι όλη η γενιά της κρίσης έφυγε με μια πολύ καλή ''προίκα¨ σπουδών την οποία απέκτησε από το ελληνικό σύστημα καλώς ή κακώς (φυσικά σε μεγάλο μέρος από τα λεφτά του μπαμπά, αλλά και αυτά από κάπου μέσα από το ελληνικό σύστημα ήρθαν). Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η περιγραφή μιας κατάστασης δεν φτάνει, περιμένουμε περισσότερα από σας. Να θυμίσω ότι 300.000 χιλιάδες μετανάστες που γύρισαν από την Γερμανία, από το 90 και μετά, το μόνο που έφεραν ήταν λεφτά και τα Λιντλ, κυριολεκτικά τίποτα άλλο.