alma
Member
- Μηνύματα
- 4.102
- Likes
- 17.514
Η αλήθεια είναι ότι αν και γενικά δεν είμαι fun της μπύρας, στο Βέλγιο δοκίμασα κάποιες πολύ γευστικές.
Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις. Όλο και κάπου θα καθήσεις για φαγητό ή για ποτό. Αν ζητήσεις κάτι από το μαγαζί, με χαρά θα σου το δώσουν. Και, συνήθως, δωρεάν (εμένα ποτέ δε μου ζήτησαν χρήματα).σανβρώ ότι νάναι γιατι αν δεν βρω παπαλα σουβενιρ...
Εγώ που μαζεύω μπυροπότηρα, αρκετές φορές μου ζήτησαν χρήματα, λίγα είναι η αλήθεα, αν και από όσο ξέρω αυτά είναι διαφημηστικά από τις εταιρείες.Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις. Όλο και κάπου θα καθήσεις για φαγητό ή για ποτό. Αν ζητήσεις κάτι από το μαγαζί, με χαρά θα σου το δώσουν. Και, συνήθως, δωρεάν (εμένα ποτέ δε μου ζήτησαν χρήματα).
welcome to the club!Εγώ που μαζεύω μπυροπότηρα,
Ναι, συνήθως διαφημιστικά είναι, αλλά κάποιες μπυραρίες έχουν τα δικά τους που ίσως και να τα πουλάνε σαν σουβενίρ. Τώρα, βέβαια, αν έχεις καταναλώσει μερικά λίτρα, ε, μπορεί και να στο χαρίσουν!αρκετές φορές μου ζήτησαν χρήματα, λίγα είναι η αλήθεα, αν και από όσο ξέρω αυτά είναι διαφημηστικά από τις εταιρείες.
Το είπα κυρίως για λογοπαίγνιο ....μία απο τα ίδια κανα μπυροπότηρο κανα μαγνητάκι και ότι άλλο περίεργο ...η γυναίκα μου έχει τρέλλα με τα πιάτα σουβενίρ ...Δεν υπάρχει περίπτωση να μη βρεις. Όλο και κάπου θα καθήσεις για φαγητό ή για ποτό. Αν ζητήσεις κάτι από το μαγαζί, με χαρά θα σου το δώσουν. Και, συνήθως, δωρεάν (εμένα ποτέ δε μου ζήτησαν χρήματα).
χαχαχαχα κι εγώ έτσι ακριβώς! Εισιτήρια, χάρτες, διαφημιστικά φυλλάδια που μοίραζαν στον δρόμο...εντελώς ο,τι να'ναι. Ε και όλο και κάτι θα αγοράσω, συνήθως το κλασικό μαγνητάκι ή ότι άλλο μου τραβήξει την προσοχή, αλλά κατα προτίμηση μικρό σε μέγεθος για να χωράει εύκολα στην αποσκευή και να μην την βαραίνει.Φέρνω πίσω πράγματα που αδειάζω απ' τις τσέπες μου: σημειωμένους χάρτες, ηλεκτρονικές κάρτες- κλειδιά ξενοδοχείων, κάρτες πολλαπλών διαδρομών, χαρτονένια σου-πλα ποτηριών, τηλεκάρτες, λίγα κέρματα, αφίσες από γκαλερί (άλλες από το δρόμο κι άλλες αγορασμένες), εισιτήρια μουσείων, βεντάλιες αν κάνει ζέστη. Δεν είναι σουβενίρ, αναπαράσταση του ταξιδιού είναι. Και μαγνητάκια, φυσικά. Σε περιόδους παχιών αγελάδων αγόραζα από ένα μικρό χαρακτικό έργο, όχι πια...Και πορσελάνινες δαχτυλήθρες ραπτικής για τη συλλογή της μαμάς μου.