Ινδία Εμπόλεμο Κασμίρ σε συνέχειες

[christos71]

αμα λεω οτι υπαρχει θεος και τον λενε babaduma, δεν με πιστευει κανεις.
προσυπογραφω.

 

[mariath]

Ιωάννα τώρα που πήρες φόρα με τις φωτογραφίες ποιός σε σταματάει!
Η λίμνη φαίνεται τέλεια και τα καραβόσπιτα το ίδιο!

 

[dimosf]

Ωραίες και χαρακτηριστικές οι φωτογραφίες σου Ιωάννα. Μια τεχνική παρατήρηση: Δεν ξέρω τι πρόγραμμα χρησιμοποιείς, φαντάζομαι όμως ότι όλα έχουν τη δυνατότητα να τις βελτιώσεις λιγάκι στο θέμα της ευκρίνειας (sharpen το λένε). Βέβαια χρειάζεται μια μικρή εμπειρία, πειραματίσου λγάκι με κάποια να δεις το αποτέλεσμα και μετά χρησιμοποίησέ το σαν νόρμα και για τις άλλες. Αν, πάλι, δεν τα καταφέρεις, δε χάθηκε ο κόσμος, εμείς πάλι θα γουστάρουμε!

Μπορεί να μην έχουν την τελειότητα των ψηφιακών ή της ψηφιακής επεξεργασίας αλλά μην ξεχνάς οτι και η ιστορία της Ιωάννας είναι της "εποχής φιλμ". Και τα δύο με εκείνη τη γοητεία.

 

[babaduma]

Μπορεί να μην έχουν την τελειότητα των ψηφιακών ή της ψηφιακής επεξεργασίας αλλά μην ξεχνάς οτι και η ιστορία της Ιωάννας είναι της "εποχής φιλμ". Και τα δύο με εκείνη τη γοητεία.

Το ξέρω Δήμο, δεν το ξέρω λες? Κι οι δικές μου της ίδιας εποχής είναι! Κάποιος καλός φίλος όμως μου είπε ότι μπορείς με τα αρνητικά να τις περάσεις όλες σε cd, όπως κάνουν πια όλα τα φωτογραφικά εργαστήρια, κάπου 11-12c. τη φωτό χρεώνουν και το σκέφτομαι σοβαρά. Η διαδικασία: σκάναρε, επεξεργάσου, σώσε είναι απίστευτα χρονοβόρα αν μιλάμε για χιλιάδες φωτογραφίες. Άσε που, αν στο εργαστήριο τους πεις να σου τυπώσουν μόνο το δείγμα των φωτογραφιών πριν τις περάσουν στο cd, κάνεις το ξεσκαρτάρισμα και κρατάς σε ψηφιακή μορφή μόνο τις καλύτερες - μη σου στοιχίσει και μια περιουσία.

 

[ioanna karagianni]

αμα λεω οτι υπαρχει θεος και τον λενε babaduma, δεν με πιστευει κανεις.
προσυπογραφω.

όλοι το ξέρουμε και όλοι το πιστεύουμε.

παιδιά ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σας, μόλις συνέλθω από το σοκ του σκανάρισμα - συνημμένα θα προχωρήσω στο επόμενο βήμα με τις ευλογίες σας,

 

[soudianos]

Το ξέρω Δήμο, δεν το ξέρω λες? Κι οι δικές μου της ίδιας εποχής είναι! Κάποιος καλός φίλος όμως μου είπε ότι μπορείς με τα αρνητικά να τις περάσεις όλες σε cd, όπως κάνουν πια όλα τα φωτογραφικά εργαστήρια, κάπου 11-12c. τη φωτό χρεώνουν και το σκέφτομαι σοβαρά. Η διαδικασία: σκάναρε, επεξεργάσου, σώσε είναι απίστευτα χρονοβόρα αν μιλάμε για χιλιάδες φωτογραφίες. Άσε που, αν στο εργαστήριο τους πεις να σου τυπώσουν μόνο το δείγμα των φωτογραφιών πριν τις περάσουν στο cd, κάνεις το ξεσκαρτάρισμα και κρατάς σε ψηφιακή μορφή μόνο τις καλύτερες - μη σου στοιχίσει και μια περιουσία.

ενδιαφέρον, γιατί κι εγώ το ίδιο όπως την Ιωάννα κάνω

 

[babaduma]

ενδιαφέρον, γιατί κι εγώ το ίδιο όπως την Ιωάννα κάνω

Για τις νέες φωτογραφίες που βγάζεις, αν δεν τις εμφανίζεις εσύ, δεν το συζητάμε, συμφέρει σαφώς οικονομικά να εμφανίζεις απλώς το φίλμ και να τις περνάς στο cd. Από κει και πέρα, αν θες, τυπώνεις αυτές που θέλεις.

 

[vickygian]

Ιωάννα μου πολύ ωραίες οι φωτογραφίες σου και σε ευχαριστούμε πολύ που μπήκες σε τέτοια διαδικασία να μας μεταφέρεις και φωτογραφικό υλικό μαζί με την πολύ ωραία ιστορία σου! Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για τις ωραίες στιγμές και εικόνες που μου προσέφερες γιατί πραγματικά δεν πιστεύω ότι θα τολμούσα ποτέ ένα τέτοιο ταξίδι και μάλιστα τότε που πήγες εσύ.... μπρρρρρρρ

 

[ioanna karagianni]

Η τελευταία μέρα στο Leh ξεκίνησε με το δυτικό πρωινό και τις μπύρες, είχαμε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της βραδιά μας, κάνοντας σχέδια και μελετώντας εναλλακτικές, όμως άλλες λύσεις από το να ξανακάνουμε τον ίδιο δρόμο δεν υπήρχε. Η προοπτική να ξανακάνω αυτή την διαδρομή μέσα από παγετώνες, στρατούς, παρέα με φορτηγά, ξυστά σε μια άβυσσο, με φόβιζε και με εξόργιζε. Ο πράκτορας μας ήξερε από την αρχή ότι δεν θα βρίσκαμε ανοικτό τον δρόμο και ότι φτάνοντας στο Leh δεν θα μας έμενε να κάνουμε τίποτε άλλο από το να γυρίσουμε πίσω. Όμως για έναν ανεξήγητο λόγο οι άνθρωποι αυτοί απόφευγαν να πούνε οτιδήποτε θα δυσαρεστούσε, συνέβαινε συχνά και με τον οδηγό μας. Τον ρωτούσα κάτι και απαντούσε αυτό που ήθελα να ακούσω, όταν αργότερα ανακάλυπτα ότι αυτό που λέει δεν ισχύει του έκανε πολύ εντύπωση που με έβλεπε θυμωμένη. Γενικώς η επικοινωνία των γυναικών της παρέας με τους ντόπιους είχε πολλά προβλήματα, όταν μιλούσαμε σε μουσουλμάνο πολύ συχνά μας απαξιούσαν και δεν μας έδιναν απάντηση.
Αποφασίσαμε να ξεκουράσουμε τους δικούς μας οδηγούς και τους δώσαμε ρεπό για εκείνη την ημέρα, νοικιάσαμε ταξί και ξεκινήσαμε, για πού αλλού; Για ένα ακόμα μοναστήρι το πιο ενδιαφέρον από όσα είδαμε, το Tikse Gomga, 500 χρονών παλιό. Οι μοναχοί του φορούσαν και αυτοί τα μεγάλα κίτρινα καπέλα, και ήταν εξαιρετικοί μουσικοί. Τα πνευστά όργανα που έπαιζαν ήταν τεράστια, χάλκινα και ασήκωτα. Όταν έπαιζαν μουσική ακούγονταν σε όλη την κοιλάδα του Ινδού. Την ημέρα που το επισκεφτήκαμε εμείς ήταν γιορτή. Κόσμος πολύς ντόπιοι που προσεύχονταν γυρίζοντας αυτό το στρογγυλό περίεργο αντικείμενο στα χέρια τους, μοναχοί που έπαιζαν μουσική, σε μια γωνία κάποιοι από αυτούς έφτιαχναν βούτυρο, χτυπώντας με ένα μακρύ ξύλο το γάλο γιακ σε ένα ξύλινο κάδο, και πολλοί τουρίστες, ανάμεσα τους και οι Ισπανοί, η Dolores ήρθε γεμάτη χαρά κοντά μας, και μετά από λίγο ακολούθησε και ο άντρας της με τις πατερίτσες, χαμογελαστός και άνετος. Περάσαμε διάφορες αίθουσες, νόμιζα πως βρισκόμουν σε ένα από κείνα τα παλάτια των παραμυθιών που η κάθε αίθουσα κρύβει και ένα διαφορετικό θαυμαστό μυστικό. Βιβλιοθήκες με δεκάδες βιβλία, ντυμένα με το χαρακτηριστικό εμπριμέ ύφασμα, αίθουσες που μοναχοί ζωγράφιζαν τους τοίχους με φυτικά χρώματα, ένα πολύ πολύ μικρό δωμάτιο που τρείς μοναχοί έφτιαχναν μια μαντάλα από χρωματιστή άμμο, είχαμε την τύχη να μας αφήσουν να μπούμε για λίγο σε αυτόν τον χώρο, όπου πολύ προσηλωμένα φυσούσαν την άμμο στο σχέδιο με ένα καλάμι, ούτε να ανασάνουμε δεν μας επιτρεπόταν για να μην διασκορπιστεί η άμμος. Στο τέλος της γιορτής αυτή η τόσο προσεχτικά φτιαγμένη και αριστουργηματική μαντάλα θα αφηνόταν να την πάρει ο άνεμος.
Τελευταία μπήκαμε στην βασική αίθουσα του μοναστηριού, μια μεγάλη αίθουσα με πάγκους μελέτης και προσευχής και έναν μικρό απομονωμένο χώρο όπου δέσποζε ένας τεράστιος Βούδας, στολισμένος με λουλούδια. Μαγνητισμένη από την ιλαρότητα του προσώπου του μπήκα στο μικρό δωμάτιο, και τότε τον είδα, στην σκοτεινή γωνία αυτής του τόπου λατρείας ένας τουρίστας καθισμένος οκλαδόν έκανε μια ένεση ηρωίνης. Για λίγο κάρφωσε το γυάλινο βλέμμα του πάνω μου και μετά ξαναγύρισε στην ασχολία του αδιαφορώντας για την παρουσία μου. Δεν θα προσποιηθώ ότι ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο αλλά σε αυτό το μικρό δωματιάκι με τα λουλούδια να μαραίνονται γύρω από την ήρεμη στρογγυλή φιγούρα του Βούδα ομολογώ ότι ήταν το τελευταίο που περίμενα.
Διέσχισα την μεγάλη αίθουσα για να βγω έξω και συνάντησα τον Σταύρο με την Dolores, θα έμεναν για να παρακολουθήσουν την άφιξη του Λάμα, εγώ όμως ήθελα να βγω έξω, ανάμεσα στους χωρικούς, μου ταίριαζαν πολύ περισσότερο εκείνη την στιγμή. Καθίσαμε σε ένα σκαλοπάτι με τον Ισπανό, μου έκανε εντύπωση η αφοσίωση της γυναίκας του, έβγαινε κάθε τόσο και του περιέγραφε τι γινόταν μέσα στην αίθουσα με την μάζωξη των μοναχών. Κάποια στιγμή έδιωξαν και τον Σταύρο και την ισπανίδα από την αίθουσα. Πήγαμε όλοι μαζί στο Tibetan Refugee Camp. Ήταν γεμάτο, γιατί ήταν η χρονιά της πολιτικής επανάστασης στην Κίνα. Επικρατούσε χάος και φτώχια. Οι Ισπανοί είχαν μαζέψει χρήματα από την χώρα τους και τα έδωσαν στο σχολείο βουδιστικής φιλοσοφίας του camp.

Γυρίσαμε πίσω στην πόλη, κάναμε μια βόλτα στο κέντρο αγοράζοντας σουβενίρ, ήπιαμε τσάι με κάρδαμο και τζίντζερ, φάγαμε στο ίδιο εστιατόριο και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Η μέρα της μεγάλης επιστροφής θα ξημέρωνε σε λίγες ώρες. Μόνο που τίποτε δεν θα ήταν το ίδιο αυτή την φορά, ο ίδιος δρόμος αλλά τόσο διαφορετικές οι συνθήκες! Όταν όμως εκείνο το βράδυ είπαμε καληνύχτα αυτό δεν το ξέραμε ακόμα.

 

[meli]

Νιωθω λες και βλεπω ταινια!!!
Για μια ακομα φορα απολαυστικη!!
Η σκηνη με τον χρηστη τρομερη....
Οσο για τους Ισπανους,τι να πω?? !!!!!!!!

 

[eleni70]

μου αρεσει που κλεινεις παντα γεματη υποσχεσεις, τις οποιες εκπληρωνεις παντα με την συνεχεια της ιστοριας σου
...μας κανεις να αγωνιουμε, για το τι αλλο μπορει να συμβει...γι αυτο μην μας αφηνεις να περιμενουμε πολυ...
εξοχο κ το σημερινο...εξοχες κ οι φωτογραφιες...

 

[christos71]

μπραβο ιωαννα, πολυ καλο