Ελλάδα Παντού: Επιγραφές και οτιδήποτε θυμίζει Ελλάδα ανά τον κόσμο

[Anas Tassos]

Τώρα που ο soudianos έπιασε τη Μασσαλία θυμήθηκα τις πολλές αναμνήσεις που έχω. Μόλις κατέβηκα τη μνημειακή σκάλα του Κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού όπου το άγαλμα μιας γυναίκας είναι "Η Μασσαλία ως Ελληνική αποικία" βρέθηκα στη λεωφόρο Boulevard d Athenes (Βουλεβάρτο των Αθηνών). Ενώ σε κόγχες στην πρόσοψη του νεοκλασικού Palais de la Bourse είναι τοποθετημένα τα αγάλματα των δυο θρυλικών Μασσαλιωτών ναυτικών, του Πυθέα και του Ευθυμένη. Ίσως να δημοσιεύσω κάποιες φωτογραφίες στο μέλλον.
Εκτός της Μασσαλίας υπάρχουν κάμποσες πόλεις στη νότια Γαλλία που είναι αρχαίες Ελληνικές αποικίες. Όπως η Νίκαια- Nice, η Αντίπολη- Antibes, η Αγάθη-Agde....
Αλλά εκείνο που πιστεύω ως απόλυτο highlight σε "ότι θυμίζει Ελλάδα" στη Γαλλία είναι το Salin de Giraud, στις εκβολές του Ροδανού, σύγχρονη αποικία Καλυμνίων (αρχές 20 αιώνα) που ιστορείται στο βιβλίο Les Grecs en Camargue (Annie Maillis) και ακόμα καλύτερα στο ντοκιμαντέρ "Ο λαός του αλατιού, μια Ελλάδα στο Καμάργκ", Le peuple du sel, une Grece en Camargue. Αξίζει τον κόπο να το δείτε στο yutube, είναι σπουδαίο. Αν και παραγωγή της Γαλλικής τηλεόρασης το έχει δείξει και η ΕΡΤ. Δε γνωρίζω αν υπάρχει σε τραβελστόρι.

Ας το κάνω αφού βρήκα τις φωτογραφίες. (Μασσαλία, 16 Οκτωβρίου, 2014.)

Η Μασσαλία ως Ελληνική αποικία.
Η επιγραφή στη βάση τού αγάλματος γράφει: MARSEILLE COLONIE GRECQUE

Μια προτομή τού Ευθυμένη σε κεντρική πλατεία.

Το Palais de la Bourse της Μασσαλίας εγκαινιάστηκε από το Ναπολέοντα 3ο το 1860.
Στον άνω όροφο, τοποθετημένα σε κόγχες, βρίσκονται τα αγάλματα των θρυλικών θαλασσοπόρων Πυθέα και Ευθυμένη. Έργα του γλύπτη Auguste Ottin.

 

[Anas Tassos]

Μια μικρή Ελλάδα μέσα στη «Μικρή Ρώμη» της Αφρικής.

Προσγειωνόμαστε στο αεροδρόμιο της Ασμάρας τα χαράματα της 20ης Δεκ. 2002. Ακολουθώντας υποδείξεις του Lonely Planet, Αιθιοπία και Ερυθραία, 1η έκδοση του Νοε. 2000, πηγαίνω στο φθηνό ξενοδοχείο Sheghay όπου μου δίνουν ένα δωμάτιο. Μόλις ανοίγω το παράθυρο αντικρίζω να κυματίζει απέναντι μια Ελληνική σημαία.
Κατεβαίνοντας ρίχνω μια ματιά να δω τι είναι. Μπροστά μου βρίσκεται το συγκρότημα του Ελληνικού σχολείου. Ένα κτίριο με ψηλές δωρικές κολώνες έχει στο προαύλιό του ένα γήπεδο μπάσκετ στρωμένο με ασφαλτοτάπητα. Δυστυχώς το προαύλιο είναι κλειστό. Η σημαία σηματοδοτεί την ύπαρξη άμισθου Ελληνικού προξενείου που στεγάζεται σε ένα τμήμα του φροντισμένου αλλά κατά τα άλλα έρημου συγκροτήματος.
Έχοντας στη διάθεσή μου μόνο μια εβδομάδα για την επίσκεψη της Ερυθραίας δεν ασχολήθηκα άλλο με το Ελληνικό σχολικό συγκρότημα που βλέπει στο ανατολικό μέρος της πλατείας Mai Cew, που ήταν άλλοτε το κέντρο της Ελληνικής κοινότητας.

Επισκέφθηκα πάντως την Ελληνική εκκλησία της Ασμάρας. Παρόλο που πήγα το απόγευμα, ήταν ανοικτή. Μέσα της υπήρχε μια χούφτα από Ερυθραίους πιστούς, θυμάμαι ότι ήταν κυρίως γυναίκες και νεαρά παιδιά. Ήταν όλοι ξυπόλητοι και προσευχόντουσαν γονατιστοί και με τα χέρια ανοιχτά, σε στάση προσευχής.
Είχαν τα μάτια υψωμένα βλέποντας με λατρεία τις εικόνες.
Αισθάνθηκα αμηχανία, σχεδόν ντράπηκα. Εγώ ο λευκός Έλληνας φορούσα αθλητικά παπούτσια και ήμουν ένας τουρίστας ανάμεσα στους μαύρους και μιγάδες πιστούς.
Σαν μπαίνει κανείς στη εκκλησία, βλέποντας το ξυλόγλυπτο εικονοστάσι και μανουάλια με κεριά, νομίζει πως βρίσκεται σε κάποια ξεχασμένη γωνιά της Ελληνικής επαρχίας.
Η Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία βρίσκεται στα δυτικά της αγοράς, όχι μακριά από τον Κοπτικό Καθεδρικό.

Όμως το πιο ενδιαφέρον που θυμάμαι βρίσκεται αλλού. Και δυστυχώς δεν έχω κρατήσει σημειώσεις. Πέρα από τρεις έντυπες φωτογραφίες που δε μπορώ τώρα να ψηφιοποιήσω και τις φωτογραφίζω στο κινητό μου, έχω σιγουρέψει μόνο τις ημερομηνίες. Όλα τα άλλα τα ανακαλώ στη μνήμη μου συνδυαστικά.
Λοιπόν ήταν 26 Δεκεμβρίου 2002, σε μια πλατεία λίγο δυτικότερα τού σχολείου (νομίζω ότι βλέπει την κεντρική λεωφόρο) όπου κάθισα λίγο σε ένα παγκάκι. Στο νότιο μέρος ένα μεγαλοπρεπές νέο-βυζαντινό οικοδόμημα χρησιμοποιείται ως κλινική (νομίζω μαιευτική – γυναικολογική). Αλλά εγώ είχα τα μάτια καρφωμένα στα αρχιτεκτονικά στοιχεία του κτιρίου. Πόρτες και παράθυρα με τοξωτά ανοίγματα, μονόλοβα και τρίλοβα, παρέπεμπαν πού αλλού…
Ρώτησα έναν κύριο εκεί δίπλα και μου είπε ότι «Αυτό το κτίριο είναι Ιταλικό».
Εγώ απάντησα ότι μου μοιάζει Ελληνικό.
Εκείνος επέμενε: «Όχι, εδώ ήταν Ιταλοί».
Εγώ αντιμίλησα ότι υπήρχε και κοινότητα Ελλήνων.
Οπότε πέρασε ένας άλλος και άκουσε τη διαφωνία. Χαμογελώντας μας εξήγησε ότι είναι το παλιό κτίριο της Ελληνικής κοινότητας. Δεν το έχω βρει ακόμα στο διαδίκτυο. Να δείτε όμως που αυτό ισχύει…

Αυτά στην Ασμάρα, τη «μικρή Ρώμη» της Αφρικής.

Πάνω σε ένα λόφο του Κερέν λουλούδια frangipani...

Φεύγοντας στις 22 Δεκ. 2002 από το λιμάνι της Μασάουα, πήγα στο Κερέν. Κάθισα στην όμορφη πόλη μόνο λίγες ώρες και μετά πήγα στην Ασμάρα, όπου διανυκτέρευσα. Για να βγάλω καλύτερες φωτογραφίες σκαρφάλωσα πάνω σε ένα λόφο. Τότε ήμουν 18 χρόνια μικρότερος!
Κάπου εκεί άκουσα τιτιβίσματα παιδιών μέσα σε ένα δημοτικό σχολείο. Δίπλα στο σχολείο στεκόταν μια πολύ μικρή εκκλησία. Κάτασπρη και κλειδωμένη. Με απόλυτα Ελληνικό στιλ, σαν να είμαστε σε νησί του Αιγαίου. Και μπροστά της ένα δένδρο πλουμέριας γεμάτο ευωδιαστά λουλούδια – frangipani.
Εδώ δε χρειάστηκε να ρωτήσω. Ένας άλλος χαμογελαστός Ερυθραίος μου το είπε απλά καθώς έβγαζα (αναλογικές) φωτογραφίες, ότι αυτό είναι το παλιό Ελληνικό συγκρότημα στο Κερέν.
Δέστε την πύλη της εκκλησίας που την έχουν πλέον κτίσει...

Δυστυχώς οι φωτο είναι θολές, αν βρω κάποτε χρόνο θα τις ψηφιοποιήσω διότι είναι καλές αναλογικές φτογραφίες.

 

[Anas Tassos]

Χουτζάντ / Εσχάτη

Στο Βόρειο Τατζικιστάν επισκεφθήκαμε στις 4 Σεπτ. 2015 την πόλη Ισταραβσάν και την επομένη τη Χουτζάντ.
Η Χουτζάντ είναι η Αλεξάνδρεια Εσχάτη. Δε διατηρεί σημαντικά αρχαία αλλά στεγάζει το "Ιστορικό Μουσείο της Σογδιανής". Το καινούργιο κτίριο έχει στο υπόγειο μωσαικά με εικόνες από τη ζωή του Αλέξανδρου.

Ο Αριστοτέλης και ο Αλέξανδρος.

Θεοί του Ολύμπου (Απόλλων, Δήμητρα, Ήφαιστος, Άρης, Ζευς, Ήρα, Άρτεμις)...

Επάνω στην πύλη της εισόδου έχουν χαράξει το αστέρι της Βεργίνας.

Μια από τις μεγαλύτερες τράπεζες του Τατζικιστάν είναι η Εσχάτη. Η ονομασία της με το Κυριλλικό αλφάβητο και σε γαλανόλευκη σχεδίαση μοιάζει απίστευτα Ελληνική.
Η επιγραφή είναι από το Ισταραβσάν (αρχαία Κυρόπολις).

 

[soudianos]

Βόρειο Τατζικιστάν. Μια επίσκεψη λπν και μόνο γι αυτά δε θα πάει χαμένη

 

[Anas Tassos]

Βόρειο Τατζικιστάν. Μια επίσκεψη λπν και μόνο γι αυτά δε θα πάει χαμένη

Σίγουρα, αλλά υπάρχει και το Παμίρ, ευχαριστώ που βρίσκετε ενδιαφέρον στα ποστ.
Και εγώ σας διαβάζω αλλά βρίσκομαι σε φάση αλλαγής PC και για αυτό απουσιάζω για λίγο.
Και μιας και τακτοποιώ... βρήκα κάτι που μού έκανε κλικ:

Πέμπτη, 28 Νοεμβρίου 2013.
Φθάνω στο Σετίφ, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Αλγερίας το απόγευμα.
Και κατευθείαν στο Μουσείο. Οι ντόπιοι το αγνοούν αλλά έχει ένα θησαυρό μωσαικών.
Τα επισκιάζει όλα ο "Θρίαμβος τού Βάκχου". Ο Θεός απεικονίζεται ως κατακτητής της Ινδίας πάνω σε άρμα που σέρνουν δυο τίγρεις κλπ κλπ.
Το καταπληκτικό αυτό μωσαικό αναστηλώθηκε από Ιταλούς χορηγούς και επιστήμονες. Οι αναστηλωτές προσέθεσαν Ελληνική επιγραφή με στίχους από το έπος Διονυσιακά που συνέγραψε ο Νόννος ο Πανοπολίτης:

"Πολλή δ εκ θαλάμοιο συν αρτιγάμω παρακοίτη ληιδίν πλοκάμων μελανόκροος είκετο νύμφη δέσμιον αυχένα δούλον υποζεύξασα λεπάδνω".
Οι στίχοι, γραμμένοι σε πολυτονική ορθογραφία, μεταφράζονται Γαλλικά
Combien des femmes abandonnent leur chambre
avec leur jeunes epoux
captives a la peau noire
trainees par les cheveux
elles ployent un cou
enchaine sous le zoug de l esclavage...

 

[escursione]

Ελληνική επιγραφή στο παράθυρο του Αρχαιολογικου Μουσείου του Μπουργκας

 

[Anas Tassos]

Ελληνική επιγραφή στο παράθυρο του Αρχαιολογικου Μουσείου του Μπουργκας
View attachment 321499 View attachment 321500 View attachment 321501

Ωραία! Επιστροφή στη Βουλγαρία...

Σε απόσταση μιας περίπου ώρας από το Μπουργκάς με μικρό καράβι (και όμορφο ταξίδι) βρίσκεται το μικροσκοπικό νησάκι της Αγίας Αναστασίας. Είναι το μόνο κατοικημένο νησί της Βουλγαρίας.
Η πολυτιμότερη κληρονομιά του είναι η εκκλησία του παλιού Ελληνικού μοναστηριού με επιχρυσωμένο τέμπλο. (Ιούλιος τού 2019, πότε θα τακτοποιήσω το αρχείο..., συγγνώμη δε νομίζω να προλάβω).

 

[escursione]

Έργο «Το Φιλί των Βαλκανίων» του γλύπτη Γεωργίου Καρακαλλά ύψους 3 μέτρων από μάρμαρο στο πάρκο του Μπουργκάς
Σύντομο βιογραφικό του γλύπτη : http://www.arch.ntua.gr/sites/default/files/person_cv/cv_synoptiko_kalakallas.pdf

 

[Señor_Nada]

Σε τοίχο του μπαρ la goulue στη Montmartre.

 

[Grerena]

Η Κρατική Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης...

... που βρίσκεται πάνω σε μια βεράντα με θέα τον Έλβα ποταμό ...

έχει επιγραφές με ονόματα Ελλήνων ... γλυπτών!

Λύσιππος, Πολύκλειτος,

Φειδίας, Ικτίνος και Πραξιτέλης

 

[kokobloko]

τορινο επιγραφη για τους ιταλους πεσοντες σε κεφαλονια και κερκυρα. Δυστυχως η φωτο ειναι απο το λεωφορειο ενω εφευγα οποτε δεν ειναι κ τελεια.

και αλλη μια απο την ονομασια της οδου που ειναι το γηπεδο της τορινο.

Θα παιζει η τορινο στα φιλαδελφεια...

 

[kokobloko]

Σπίτι του Καζαντζάκη στην Αντίμπ
Γραμματόσημο Μαρια Κάλλας Μονακό
και οδο Βενιζέλος στις Κάννες