Εκπομπή Travelstories 18 - Αμοργός

[Defkalion]

Δεύτερο ελληνικό νησί που πιάνει η εκπομπή μας, η μοναδική Αμοργός. Ακούστε τη φρέσκια παρουσιάστρια να συζητάει με τον @Traveller για τα καλύτερα αξιοθέατα του νησιού, τις μαγευτικές διαδρομές που μπορεί να κάνει κανείς με τα πόδια, τις καλύτερες παραλίες του (που τελικά... δε βρίσκονται στο νησί ) και φυσικά προτάσεις για τις περιοχές που πρέπει να επισκεφθείτε, πού να μείνετε, και το στάνταρ τοπ-5 που γίνεται πια θεσμός.

Θυμίζω η προηγούμενη εκπομπή για ελληνικό νησί ήταν η Κως, εδώ.

Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να κάνουμε κι'άλλες εκπομπές με τους δύο παρακάτω τρόπους:

• μπείτε στο κανάλι μας στο YouTube εδώ και κάντε εγγραφή με το κόκκινο κουμπάκι δεξιά και πατήστε και το καμπανάκι με τις ειδοποιήσεις
• μοιραστείτε τις εκπομπές στα social media και παρακινείστε φίλους σας να κάνουν εγγραφή στο κανάλι μας

Βεβαίως μη ξεχνάτε ότι όλες οι εκπομπές είναι πια διαθέσιμες και στο Podcast του Travelstories, το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ, ή σε οποιαδήποτε υπηρεσία ακούτε τα podcast σας, όπως το spotify ή το apple podcasts.

Φύγαμε:

 

[Thanos92]

Κάποιος πρέπει να σπάσει την μονοτονία

@psilos3 δεν λέω εσένα

 

[psilos3]

Ωραία εκπομπή για το πανέμορφο, αγαπημένο και πολύ τραγουδισμένο νησί της Αμοργού.
Συμφωνώ στα περισσότερα απ' όσα άκουσα στο video.
Αφού πρώτα αναφέρω ότι ο κυριότερος λόγος επίσκεψης στο νησί δε μπορεί να μεταφερθεί ούτε γραπτά, ούτε προφορικά, καθώς είναι αυτό το συναίσθημα που σου αφήνει και δεν υπάρχει όμοιο του, θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις για όσα αναφέρθηκαν -ή και όχι- προς επίδοξους ταξιδιώτες. Άλωστε ακόμα καλοκαίρι έχουμε :

1. Οι καιρικές συνθήκες στη χώρα είναι περίεργες. Ετοιμαστείτε για κρύο, ειδικά το βράδυ.
2. Πέρα από τους ανεμόμυλους για ηλιοβασίλεμα, ωραία είναι και από την απέναντι πλευρά από το κάστρο της Χώρας, ιδιαίτερα με τον περιπετειώδη τρόπο που χρειάζεται κάποιος να μπει σ' αυτό. Επίσης κάτω από τους ανεμόμυλους βρίσκεται και ο Καλογερικός , με την απίστευτη θέα στο απέραντο γαλάζιο.
3. Επίσης ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα «καφενεία» της χώρας και του νησιού γενικά. Ιδιαίτερα στον Αμοργιαλό στην Αιγιάλη.
4. Η ψημένη ρακή που αναφέρθηκε λίγο στο τέλος, είναι το κυριότερο ίσως προϊόν του νησιού. Σερβίρεται παντού και όλες τις ώρες, με αποκορύφωμα αυτή που σε κερνάνε οι καλόγεροι στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας. Δοκιμάστε την και ψωνίστε προμήθειες.
5. Το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας δεν είναι επισκέψιμο κάποιες ώρες το μεσημέρι και προϋποθέτει μακρύ παντελόνι για τους άνδρες - φούστα για τις γυναίκες κατά την επίσκεψη τους.
6. Κάτι σημαντικό που παραλείφθηκε στο video είναι η επίσκεψη στο γλυκοπωλείο Καλλιστώ στη Χώρα. Πέρα από τα φανταστικά γλυκά που θα δοκιμάσετε, είναι και ένα από τα ομορφότερα σημεία, με τα κυκλαδίτικα σοκκάκια, τις στοές και τις εκκλησίες που το περιβάλλουν:

7. Τα παραδοσιακά πιάτα που ορθώς αναφέρει ο Traveller λέγονται «Πατατάτο» & «Λεμονάτο» και μ' αυτό το τρόπο θα τα ζητήσετε σε ταβέρνες κυρίως που βρίσκονται στα χωριά. Εξαιρετική η πρόταση της ταβέρνας «Μαρουσώ» ,συμφωνώ απόλυτα.
8. Το beach bar στη Νικουριά δεν ανοίγει στάνταρ κάθε χρόνο. Υπάρχει περίπτωση να βρείτε σκέτη τη παραλία.
9. Πριν πάτε στη Νικουριά ρίξτε και μια βουτιά στη παραλία του Αγίου Παύλου. Πολύ όμορφη και ωραία ταβερνάκια με θαλασσινά στα πέριξ.
10. Εξαιρετική παραλία επίσης που δεν αναφέρθηκε, είναι η Λεβρωσσός από τη πλευρά της Αιγιάλης, με ένα εντυπωσιακό μπαράκι άνωθεν αυτής.
11. Τέλος, στη Καλοταρίτισσα πριν ή μετά το μπάνιο και το πέρασμα στη Γραμβούσσα, δοκιμάστε τη σπεσιαλιτέ της καντίνας που είναι η τηγανιτή τυρόπιτα. Θα δείτε ουρές για το λόγο αυτό.

edit Κάτι ακόμα, διαφωνώ με την επιλογή της Δονούσας ως ημερήσια εκδρομή, για ένα και μόνο λόγο. Το νησί είναι διαμαντάκι (όπως όλες οι μικρές Κυκλάδες) και σίγουρα αξίζει παραπάνω ημέρες διαμονής προκειμένου να απολαύσει κάποιος όλα όσα μπορεί να του προσφέρει.

 

[Thanos92]

Ωραία εκπομπή για το πανέμορφο, αγαπημένο και πολύ τραγουδισμένο νησί της Αμοργού.
Συμφωνώ στα περισσότερα απ' όσα άκουσα στο video.
Αφού πρώτα αναφέρω ότι ο κυριότερος λόγος επίσκεψης στο νησί δε μπορεί να μεταφερθεί ούτε γραπτά, ούτε προφορικά, καθώς είναι αυτό το συναίσθημα που σου αφήνει και δεν υπάρχει όμοιο του, θα ήθελα να κάνω μερικές επισημάνσεις για όσα αναφέρθηκαν -ή και όχι- προς επίδοξους ταξιδιώτες. Άλωστε ακόμα καλοκαίρι έχουμε :

1. Οι καιρικές συνθήκες στη χώρα είναι περίεργες. Ετοιμαστείτε για κρύο, ειδικά το βράδυ.
2. Πέρα από τους ανεμόμυλους για ηλιοβασίλεμα, ωραία είναι και από την απέναντι πλευρά από το κάστρο της Χώρας, ιδιαίτερα με τον περιπετειώδη τρόπο που χρειάζεται κάποιος να μπει σ' αυτό. Επίσης κάτω από τους ανεμόμυλους βρίσκεται και ο Καλογερικός , με την απίστευτη θέα στο απέραντο γαλάζιο.
3. Επίσης ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στα «καφενεία» της χώρας και του νησιού γενικά. Ιδιαίτερα στον Αμοργιαλό στην Αιγιάλη.
4. Η ψημένη ρακή που αναφέρθηκε λίγο στο τέλος, είναι το κυριότερο ίσως προϊόν του νησιού. Σερβίρεται παντού και όλες τις ώρες, με αποκορύφωμα αυτή που σε κερνάνε οι καλόγεροι στο μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας. Δοκιμάστε την και ψωνίστε προμήθειες.
5. Το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας δεν είναι επισκέψιμο κάποιες ώρες το μεσημέρι και προϋποθέτει μακρύ παντελόνι για τους άνδρες - φούστα για τις γυναίκες κατά την επίσκεψη τους.
6. Κάτι σημαντικό που παραλείφθηκε στο video είναι η επίσκεψη στο γλυκοπωλείο Καλλιστώ στη Χώρα. Πέρα από τα φανταστικά γλυκά που θα δοκιμάσετε, είναι και ένα από τα ομορφότερα σημεία, με τα κυκλαδίτικα σοκκάκια, τις στοές και τις εκκλησίες που το περιβάλλουν:
View attachment 321893
7. Τα παραδοσιακά πιάτα που ορθώς αναφέρει ο Traveller λέγονται «Πατατάτο» & «Λεμονάτο» και μ' αυτό το τρόπο θα τα ζητήσετε σε ταβέρνες κυρίως που βρίσκονται στα χωριά. Εξαιρετική η πρόταση της ταβέρνας «Μαρουσώ» ,συμφωνώ απόλυτα.
8. Το beach bar στη Νικουριά δεν ανοίγει στάνταρ κάθε χρόνο. Υπάρχει περίπτωση να βρείτε σκέτη τη παραλία.
9. Πριν πάτε στη Νικουριά ρίξτε και μια βουτιά στη παραλία του Αγίου Παύλου. Πολύ όμορφη και ωραία ταβερνάκια με θαλασσινά στα πέριξ.
10. Εξαιρετική παραλία επίσης που δεν αναφέρθηκε, είναι η Λεβρωσσός από τη πλευρά της Αιγιάλης, με ένα εντυπωσιακό μπαράκι άνωθεν αυτής.
11. Τέλος, στη Καλοταρίτισσα πριν ή μετά το μπάνιο και το πέρασμα στη Γραμβούσσα, δοκιμάστε τη σπεσιαλιτέ της καντίνας που είναι η τηγανιτή τυρόπιτα. Θα δείτε ουρές για το λόγο αυτό.

Έκατσες και τα έγραψες όλα αυτά! Δεν βγήκες όμως στον φακό...Και τι κατάλαβες ;

 

[spor_os]

https://open.spotify.com/episode/4fGvRdsxpARqJlIWZL6dli?si=zXvR-moVRuCOk52Rzfk79Q
*γιατί το αφεντικό ξεχνάει να προσθέσει το λινκ.
Ευτυχώς από την άλλη για να φαίνεται ότι κάνω κι εγω καμιά δουλειά

 

[psilos3]

Έκατσες και τα έγραψες όλα αυτά! Δεν βγήκες όμως στον φακό...Και τι κατάλαβες ;

Ε πόσες εκπομπές να γίνουν γι' αυτή την Αμοργό επιτέλους
Έχουμε κι άλλα νησιά.
(αυτό όμως είναι το καλύτερο )

 

[Ntt]

Θέλω να πάω στην Αμοργό, τα τελευταία 5 χρόνια, όλο λέω θα πάω θα πάω και ποτέ δεν πάω.
Ειδικά μετά την εκπομπή, φέτος που θα έρθω (αν) Σεπτέμβριο θα την βάλω στο πρόγραμμα.

 

[escursione]

Ε πόσες εκπομπές να γίνουν γι' αυτή την Αμοργό επιτέλους
Έχουμε κι άλλα νησιά.
(αυτό όμως είναι το καλύτερο )

Ψηλέ θα μας ανακοινώσεις το νησί που θα μας περιγράψεις ή θα είναι έκπληξη?

 

[maria_va]

Συμφωνώ κι εγώ ότι το συναίσθημα που σου αφήνει αυτό το νησί δεν έχει όμοιό του..Αν πάει κάποιος στο εκκλησάκι της Αγίας Άννας ώρα που έχει ησυχία και κάτσει στο πέτρινο παγκάκι με την απίθανη θέα θα καταλάβει γιατί ο Luc Besson γύρισε εκεί το "Απέραντο Γαλάζιο"

 

[psilos3]

Ψηλέ θα μας ανακοινώσεις το νησί που θα μας περιγράψεις ή θα είναι έκπληξη?

Τι περιορισμοί είναι αυτοί; Μόνο ένα; Πάμε για island hopping

Ανάφερα πιο πάνω κάτι και το σκεφτόμουν ξανά ακούγοντας μουσικές, είναι το γεγονός ότι η Αμοργός πρόκειται μακράν για το πιο πολυτραγουδισμένο νησί, γεγονός που δίνει ακόμα ένα στοιχείο του πόσο διαφορετικό είναι από τα υπόλοιπα νησιά. Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ποιητές, στιχουργοί, τραγουδοποιοί, έχουν αναφορές στο νησί.
Τι να πρωτοξεχωρίσει κανεις; Από το ομώνυμο ποίημα του Γκάτσου και το έργο του Χατζιδάκι βασισμένο σ' αυτό, στα παραδοσιακά, τους Κατσιμιχαίους, τον Καζούλη, τον Πασχαλίδη, τον Παυλίδη που έχει άμεσες και έμμεσες παραπομπές στα τραγούδια του και το χρησιμοποιεί σαν καταφύγειο έμπνευσης, μέχρι και τους Χατζηφραγκέτα.

Στη περίοδο καραντίνας του Απριλίου, βγήκε το πιο πρόσφατο τραγούδι για την Αμοργό, αυτό του Μπαλάφα. Ακόμα κι αν δεν αρέσει σε κάποιους η ακρόαση, οι πληροφορίες που δίνονται μέσω του στίχου είναι καταπληκτικές (Αμοργιαλός, πατατάτο στο Ποταμό, Πανηγύρι στον Άγιο Νικόλα, Ασφοντυλίτης, Θολάρια - καφενείο ''καλή καρδιά'' κ.α.).

 

[alma]

Θέλω να πάω στην Αμοργό, τα τελευταία 5 χρόνια, όλο λέω θα πάω θα πάω και ποτέ δεν πάω.
Ειδικά μετά την εκπομπή, φέτος που θα έρθω (αν) Σεπτέμβριο θα την βάλω στο πρόγραμμα.

Πραγματικά χάνεις αν δεν την έχεις δει. Μιλάμε για παράδεισο! Και αν όλα πάνε καλά, ο Σεπτέμβρης είναι ιδανικός μήνας, χωρίς πολυκοσμία και ταυτόχρονα ακόμα καλοκαίρι (οκ, ένα ζακετάκι για το βράδυ χρήσιμο).
Το νησί- εκτός όλων των άλλων που αναφέρθηκαν- προσφέρει σχεδόν παντού εντυπωσιακότατη πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα. Φοβερή ανάπαυλα από την καθημερινότητα!
Αν είστε και ζευγάρι μη χάσετε το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα στο Ξυλοκεράτιδι( οικισμός στα Κατάπολα) και φρέσκο ψάρι και θαλασσινά δίπλα στη θάλασσα.

 

[Yorgos]

Λοιπόν εντυπώσεις από το νησί, Ιούνιος 2021:

Χωριά-Αρχιτεκτονική:

Η Χώρα απλά απίστευτη, τόσο η... Gran Via (όπως βάφτισαν την κύρια αρτηρία οι λατίνοι συνταξιδιώτες μας) όσο και οι άνω-κάτω πλατείες, τα μη τουριστικά στενάκια με τις γιαγιούλες κλπ, απλά κορυφή, άνετα συγκρίνεται με οτιδήποτε στις Κυκλάδες, ακόμη και με ιερά τέρατα τύπου Χώρα Μυκόνου (το χειμώνα, πριν το τσίρκο)-Οία (το χειμώνα είπαμε!)-Αστυπάλαια ή κι εκτός Κυκλάδων (Σκύρος). Είναι το όλο σκηνικό της Χώρας, οι βουκαμβίλιες, το κουκλίστικο αλλά και ατημέλητο, ο λίγος τουρισμός, οι πολλές επιλογές για φαγητό-γλυκό-ποτό χωρίς να γίνεται φορτικό, μέχρι και τα λίγα μαγαζάκια είναι όλα ένα κι ένα. Όνειρο, μόνο για τη Χώρα αξίζει να πάει κανείς, κι ας μη δει τίποτε άλλο. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον @psilos που επέμενε να μείνουμε ΜΟΝΟ εκεί και δεν ήταν κι ακριβά.

Αιγιάλη: Πιο μεγάλο χωριό, σίγουρα πιο εμπορικό, αλλά άσχημο δεν το λες κι έχει κι ωραίο ηλιοβασίλεμα.

Κατάπολα: Διάβασα αρκετούς να το λένε "χάλι", θα διαφωνήσω, ένας νορμάλ οικισμός των Κυκλάδων είναι, έχει και κάποιες γραφικές γωνιές, δεν είναι κανένα χαιλάιτ, αλλά "χάλι" δεν το λες, μακάρι να ήταν έτσι τα χάλια.

Θολάρια-Λαγκάδα: Αρκετά γραφικά χωριουδάκια, ελάχιστα χιλιόμετρα από την Αιγιάλη, διαφορετικά μεταξύ τους. Πιο πράσινη η Λαγκάδα, κάπως αντιτουριστική (λίγα καταλύματα, πολλές γιαγιούλες και φοβεροί καπιτάν-παππούδες) που δεν έχει από πουθενά ολοκληρωμένη θέα παρά τη θέση τους, πιο... κοινωνικά τα Θολάρια αλλά ένα τικ λιγότερο γραφικά. Αξιόλογα και τα δύο.

Αρκεσίνη: Κανένα αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον... Αλλά έχει άλλο ατού.

Ασφοντυλίτης: Χωριό-φάντασμα με αρκετό ενδιαφέρον ιστορικά αλλά και ατμοσφαιρικά. Συν το εξτραδάκι που θα αναφέρουμε σε άλλη κατηγορία.

Παραλίες:

Αγία Άννα: Πολύ μικρή (στα 10 άτομα είναι πήχτρα), βότσαλο, λίγο άβολη στο να μπεις-βγεις, φυσικά ανοργάνωτη, πρέπει να πας νωρίς να πιάσεις το μοναδικό ίσκιο, αλλά πολύ πολύ ωραία νερά. Δεν πήγαμε στο Καμπί παραδίπλα, που φαινόταν ισάξια αν όχι καλύτερη παραλία.

Μούρος: Κορυφή. Απίστευτα νερά, ωραίο χαλικάκι, εύκολη πρόσβαση και κάτι τρομερές σπηλιές για όσους μπορούν να κολυμπήσουν στοιχειωδώς, με λίγο σκαρφάλωμα ρίχνεις και κάτι βουτιές σε νερά που είναι από τα καλύτερα της Ελλάδας. Λίγος κόσμος (τελη Ιουνίου θυμίζω), σούπερ θερμοκρασία μετά τις 5 το απόγευμα, αρκετά απάνεμη γιατί είναι κάτω από ψηλό βράχο, στην αντίθετη φορά από το συνήθη άνεμο.

Καλοταρίτισσα: Όπως πλησιάζεις λες "αμάν τι χρώμα είναι αυτό, τρελή πισίνα!", από κοντά είναι λιγότερο εντυπωσιακή αλλά επίσης σχετικά απάνεμη, καλά νερά, ήσυχη και φεύγει και το καραβάκι για το νησάκι Γραμβούσα από εκεί. Δυστυχώς είναι σύνηθες να έχει άνεμο ανοικτά και το καραβάκι να μη φεύγει. Άξιζε τον κόπο, αλλά κάτω από τις δύο προαναφερόμενες.

Άγιος Παύλος: Παραλία με μεγάλο (άβολο) βότσαλο, πολύ καθαρά νερά με όμορφα χρώματα, χτυπάει ο ήλιος, λίγος κόσμος, μάλλον περισσότεροι παίρνουν το καραβάκι για το νησί Νικουριά.

Νικουριά: Απογοήτευση. Και ως παραλία και ως νερά (φύκια) κι ας έχει όμορφα νερά, που πια στην Αμοργό τα θεωρείς δεδομένα.

Αιγιάλη: Αμμώδης παραλία με αρκετά ανακατεμένο νερό. Κακή δεν τη λες, αλλά όταν έχεις δει τα από πολύ όμορφα έως εξωπραγματικά νερά σε άλλη σημεία του νησιού, ε δεν τρελαίνεσαι. Από την άλλη, κάποιος που μένει Αιγιάλη είναι 2 βήματα από την παραλία, ξυπνάς και στα 25 μέτρα μπλουμ.

Ναυάγιο: Ήταν βρώμικη όταν πήγαμε, κρίμα γιατί η τοποθεσία, ο ίσκιος, το πόσο απομονωμένη είναι και φυσικά το ναυάγιο, δημιουργούν προσδοκίες. Ωραίο μονοπατάκι για να φτάσεις μέχρι εκεί, ίσως σε μέρα με λιγότερο άνεμο να μην είναι βρώμικη.

Αξιοθέατα:
Έχει πραγματάκια! Προφανώς το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας που λόγω τοποθεσίας και κεράσματος της καλύτερης ψημένης ρακής/ άριστων λουκουμιών, απίθανης θέας και ατμόσφαιρας είναι ενδιαφέρον, χαριτωμένο το κάστρο στη Χώρα (τίποτε το φοβερό αλλά έχει φάση η ανάβαση και το κλειδί μισού μέτρου που παίρνεις από τη ράστα μπαργούμαν με εγγύηση το κινητό σου), μου άρεσε πολύ ο Ασφονυτλίτης ως χωριό-φάντασμα, για αρχαιολο-σπασίκλες έχει πράγμα σε αρχάι Αιγιάλη, ένα μυκηναϊκό οικισμό και το ωραίο μικροσκοπικό μουσείο στη Χώρα (αρχοντικό με ολίγα αλλά πολύ ιδιαίτερα αρχαιολογικά εκθέματα), δυστυχώς δεν πρόλαβα το Μουσείο με τα Βυζαντινά, μερικές χαριτωμένες εκκλησίες, ατέλειωτα κυκλαδίτικα τοιχάκια από πλίνθους.

Εκδρομές-Δραστηριότητες:
Σωστή σηματοδότηση (μπράβο!) και άρτια μονοπάτια για πεζοπορία, αν δεν έκαιγε και ο ήλιος, δε φυσούσε τόσο κι υπήρχε έστω μερικώς ίσκιος θα ήταν ΤΟ νησί για περπάτημα. Σίγουρα μπάνιο και σνόρκελινγκ με τέτοια νερά, ακόμη και για όσους δεν είμαστε του μπάνιου.

Φαγητό:
Πάρα πάρα πολύ καλό. Πρέπει να κάνεις κάτι λάθος για να φας άσχημα, δοκιμάσαμε τα εξής:

Απόσπερο (Χώρα) : Χμ, απογοήτευση. Δεν ήταν κακό το φαγητό αλλά πολύ μικρές μερίδες (στα όρια του γελοίου, πχ σαλάτα με πατζάρι ήταν ένα πατζάρι κομμένο στα 8, το σεβίτσε τόνου (10€) ήταν κυριολεκτικά τρεις κουταλιές της σούπας.

Καλλιστώ (Χώρα) : Συμπαθητικό ζαχαροπλαστείο, με ορισμένα πολύ καλά γλυκά και αρκετές γεύσεις παγωτού. Για τόσο μικρό οικισμό παραπάνω από τίμιο ήταν.

Μαρουσώ (Αρκεσίνη) : Ντόπιο όσο δεν πάει, πάρα πολύ καλό πατατάτο, φρέσκα ψάρια (δυναμίτης η σκορπίνα), πολύ καλές τιμές, απίστευτη πρώτη ύλη στη σαλάτα, ωραία πρώτα, μας έφερε και χαλβά στο τέλος, όλοι χαμογελαστοί, ΕΥΓΕ.

Γιασεμί (Χώρα) : Απίστευτα πρωινά! Κορυφή το Extra Strong (εκπληκτικό γιαούρτι) και το Μικρασιάτικο (με στραπατσάδα επιπέδου). ΣΚΑΣ. Μην ξεχάσετε να πάρετε έξτρα πραλίνα, 0,50€ έχει κι είναι αμαρτία. Έχουν και γλυκά (πορτοκαλόπιτα πολύ καλή, τσιζκέικ παραείχε επίγευση μυζήθρας αλλά καλό, ρώσικο πολύ καλό), ΩΡΑΙΟΣ ο μπάρμαν, εξαιρετικά mocktails, πραγματικά ποιοτικά τσάγια. Αμαρτία να μην φάτε πρωινό εκεί ενώ και για το βράδυ έχει ρομαντική ταράτσα για ποτάκι.

Μποτίλια (Χώρα) : Πολύ όμορφο μπαράκι, όταν επιτραπούν και μέσα θαμώνες θα είναι ακόμη καλύτερο, σούπερ τα μαξιλάρια έξω στα σκαλάκια.

Κυρά-Σοφία (Ασφοντυλίτης): Καλτ καταστάσεις από την κυρα-Σοφία σε ένα χωριό-φάντασμα χωρίς ρεύμα, που μαγειρεύει κατά παραγγελία, το βράδυ τρως με κεριά και με θέα τα αστέρια. 3-4 επιλογές έχει, με κορυφαία το κατσίκι στη γάστρα με κριθαράκι, αλλά και το γιουβέτσι κοτόπουλο γιαμ γιαμ είναι. Αστείες τιμές, ωραία ατμόσφαιρα, δεν αστράφτει κιόλας, αξίζει στήριξη η γυναικούλα εκεί που βρίσκεται (αν και πλέον πηγαινοέρχεται στην Αιγιάλη). Για κρατήσεις τηλεφωνείτε στο 6936 671 031

Καστάνης (Χώρα) : Εξαιρετικό σέρβις, μαμαδίστικη ελληνική κουζίνα (ιδανική αν έχετε επισκέπτες και λυσσάνε για παπουτσάκια, γεμιστά κλπ) πάνω στη Gran Via, πιο κέντρο πεθαίνεις. Σούπερ η ... special μελιτζάνα (ορεκτικό σε πήλινο με φέτα) το κερασμένο γλυκό (μιλφέιγ) απλά απογειώνει την εμπειρία. ΓΛΥΚΥΤΑΤΗ η κοπέλα σε ένα νησί που όλοι φανταστικοί είναι.

Κοράλι (Αιγιάλη) : Απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ψάρια και θαλασσινά (τα διαλέγεις επιτόπου), ΦΟΒΕΡΑ φρέσκο υλικό, αστακομακαρονάδες, εξαιρετικό ψάρι πλακί, το καλύτερο σαγανάκι που έχω φάει εδώ και 2 χρόνια, η σαλάτα τους είναι πιο φρέσκια πεθαίνεις, μας κέρασαν και καρπουζάρα στο τέλος. ΑΞΙΟΙ. Α, η θέα δεν παίζεται, ειδικά για ηλιοβασίλεμα, λες και δεν έφταναν όλα τα υπόλοιπα.

Φωτοδότης΄(Χώρα): Αξιοπρεπές πρωινό (καλή η στραπατσάδα), ΠΟΛΥ ευγενείς και τίμιοι, ,μαγειρεύουν με ό,τι φρέσκο βρουν, ΓΛΥΚΥΤΑΤΟΙ όλοι. Εντάξει, τα πρωινά του Γιασεμί είναι άχαστα, αλλά αν πρέπει να πάτε κι αλλού, βουαλά. Ωραία κυρίως και ατμόσφαιρα ταβέρνας.

Τιμές: Πολύ καλές. Τόσο στη διαμονή, όσο και στο φαγητό, τις μεταφορές, την (απαραίτητη) ενοικίαση αυτοκινήτου. Thomas Room Apartments στη Χώρα φοβερό vfm (στρωματάρες), τίμιο για 55€ το Panorama studios.

Άνθρωποι: Φανταστικοί απλά. Αργήσαμε στο μουσείο στη Χώρα, φτάσαμε 1 λεπτό πριν κλείσουν κι όχι μόνο μας δέχτηκε η καλή κυρία, μας έκανε και ξενάγηση κι έκλεισε μισή ώρα αργότερα. Βαρκάρης από Νικουριά για Άγιο Παύλο κερνούσε τον κόσμο από την πίτσα που του έφεραν για το μεσημεριανό του, παππούδες στα Θολάρια να μας κυνηγάνε να μας δείξουν το δρόμο, ΜΟΡΦΑΡΑ ο Thomas (πάμφθηνη ενοικίαση αυτοκινήτου με 20€), εκπληκτικό σέρβις, ωραίες συζητήσεις, μόνο χαμόγελα και ζεστασιά από μοναχούς μέχρι ταβερνιάρηδες. Τεράστια διαφήμιση για τη χώρα, εξαιρετικές υπηρεσίες.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Ιδιαίτερο νησί. Το μεγάλο του ατού είναι πρωτίστως η ΑΠΙΘΑΝΗ Χώρα που έχει βγει από ονειρώξεις Ελλάδας άλλων εποχών και τα φοβερά χρώματα των νερών του. Σε δεύτερο πλάνο θα έβαζα το φαγητό, που αν δεν υπήρχαν τα δύο προαναφερόμενα θα ήταν από μόνο του λόγος να επισκεφθείς την Αμοργό. Το νησί είναι ήσυχο, με ωραίο κόσμο, από το εναλλακτικό ως το κουλτουρέ αρκετοί Γάλλοι) με γενικά υψηλό επίπεδο αλλά χαμηλές τιμές. Ιδανικό για ζευγαράκια, ανθρώπους που θέλουν να περπατήσουν, να βουτήξουν, να φάνε καλά, να πιουν το ποτάκι τους χωρίς πολλά ντάμπα ντούμπα και δεν τους πειράζει που δεν έχει τίποτε αμμώδεις παραλίες της προκοπής ή που ο δυνατός αέρας είναι μια σταθερά. Μου θύμισε Σκύρο στην ιδιαιτερότητα, κωλόφαρδοι όσοι έχουν σπίτια εκεί. Για μένα που τρέχω, 4 μέρες ήταν ιδανικά.

Πάμε γι' άλλα.