Γκάμπια Μάλι Μαυριτανία Μπενίν Μπουρκίνα Φάσο Νίγηρας Σενεγάλη Τόγκο Δ.Αφρική: Togo, Benin, Niger, Burkina Faso, Mali, Senegal, Mauritania, Gambia

[Yorgos]

Και το βράδυ μοιράστηκαν και το φαγητό τους μαζί μας. Οι άντρες φάγαμε πρώτοι, κι ό,τι απέμεινε το έφαγαν οι γυναίκες, παραδοσιακά πράγματα (τα λευκά χέρια είναι τα δικά μας, προφανώς).

 

[Yorgos]

Και μετά ακούς και κάποιον Ευρωπαίο να λέει ότι "η ζωή είναι δύσκολη" και βάζεις τα γέλια.

 

[Yorgos]

Περιμένοντας με τις ώρες το τραίνο στη μέση της ερήμου, έκανα... πικ νικ δίπλα σε μια οικογένεια, που περίμενε επί μιάμιση μέρα. Όταν πήγα να αγοράσω νερό, πήρα και γι' αυτούς, όπως και λίγα μπισκότα κι από ένα πιάτο κους κους. Με ευχαρίστησαν χίλιες φορές. Ήρθε το τραίνο, το οποίο παρολίγον να χάσω, επειδή έχει μήκος 2,5 χιλιόμετρα και το βαγόνι με τις "κουκέτες" ήταν μακριά, πρόλαβα να επιβιβαστώ με το τραίνο εν κινήσει. Η "κουκέτα" μου δεν ήταν παρά ένα μάτσο σούστες, ήταν αδύνατον να κάτσω πάνω τους χωρίς να ματώσω. Έκατσα στο διάδρομο, όπως όλοι. Μετά από λίγα λεπτά ταξιδιού, ο πατέρας της οικογένειας με οδήγησε σε ένα βαγόνι με 4 κρεβάτια, το ένα από αυτά ήταν για μένα. Ήταν το κρεβάτι του συνοδηγού, όπου κοιμήθηκα μερικές ώρες.

Το άλλο πρωί, φτάνοντας στον προορισμό μας, συνειδητοποίησα πως ο πατέρας, προκειμένου να μιλήσει με το συνοδηγό, είχε πηδήξει από το βαγόνι με το σίδηρο εν κινήσει, κινδυνεύοντας να γκρεμοτσακιστεί. Αφού μου εξασφάλισε το κρεβάτι, επέστρεψε στο ανοιχτό βαγόνι, όπου επί ώρες μουτζουρωνόταν από τα ρινίσματα σιδήρου...αφού εξασφάλισε πως εγώ θα κοιμόμουν άνετα. Ο ίδιος δεν είχε χρήματα ούτε καν για θέση στο πάτωμα...

Μαυριτανική ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ με κεφαλαία...
(στη φωτό τα παιδάκια του)

 

[Eleni_]

Όσα "ευχαριστώ" κι αν πατήσω κι άλλα τόσα να γράψω, πάλι λίγο μου φαίνεται για ένα τέτοιο ταξίδι!!
Σου χρωστώ... και είμαι ευγνώμων που μοιράζεσαι αυτό το Ταξίδι Σταθμός!!!

 

[tripakias]

Οντως, ο Yorgos κανει ταξιδια σταθμους, κι αλλοι κανουμε Σταθμος Λαρισης - Jackson.

Respect για αλλη μια φορα Yorgo.

 

[Yorgos]

Μάνα και παιδί, κάτοικοι καταυλισμού.

 

[makisg]

ένα μπράβο και απο εμένα Γιώργο,σ'ευχαριστούμε για την ωραία σου ιστορία.

 

[Eftichia]

συμφωνω με ολους τους προλαλησανατες.
ειναι πραγματικα συγκινητικο!!!!!!!!!!

 

[Yorgos]

Νομάδες χαιρετούν.

 

[Yorgos]

H σκηνή των νομάδων που "βρήκαμε" στο "δρόμο" και όπου αποφασίσαμε να μείνουμε.

 

[Yorgos]

Νομάδες: μάνα και παιδί χαμογελούν. Έσκαγαν στα γέλια κάθε φορά που έβλεπαν το πρόσωπό τους στην οθόνη της φωτογραφικής μηχανής. Όταν φύγαμε, έβαλαν τα κλάματα που δεν μπορούσαμε να τους δώσουμε τις φωτογραφίες. Ζήτησα από τον τύπο που μας πήρε ωτοστόπ να τους μεταφράσει πως ο μόνος τρόπος να τους δώσουμε τις φωτογραφίες θα ήταν να τους τις στείλουμε μέσω ταχυδρομείου, κι γέλασε με την πρόταση: "Ταχυδρομείο; Σε νομάδες; Σε ποια διεύθυνση;;;".

 

[_antonis_]

Μοναδικές εμπειρίες....