Γερμανία Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ, καλή μου Κλάρα!

[Marios_Gr]

Για το μόνο πράγμα που φημίζονται εδώ και 3-4 χρόνια οι γερμανικοί σιδηρόδρομοι είναι τα αλλεπάλληλα προβλήματα, οι ατελείωτες καθυστερήσεις, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις από διάφορους, και πού και πού εμφανίζεται κάποιος τρελός με μαχαίρι που σε κυνηγάει. Για να μην βρεθεί κανείς προ εκπλήξεων. Δυστυχώς, οι καιροί έχουν αλλάξει – και μόνο προς το χειρότερο.


Πάντως αυτό με τη Χάιντι και την Κλάρα δεν το θυμάμαι... Προς το τέλος της σειράς ήταν;

Η μισή σειρά ήταν στη Φρανκφούρτη.

 

[turms]

Η μισή σειρά ήταν στη Φρανκφούρτη.

πλακα κανεις τωρα...πωωω

 

[Marios_Gr]

Alte Oper

Στο τέλος της οδού Goethestraße και έχοντας πλέον εισέλθει στη Συνοικία των Τραπεζών (Bankenviertel), βρίσκεται η Πλατεία της Όπερας, Opernplatz, που φυσικά πήρε το όνομά της από το θαυμάσιο κτήριο της Παλιάς Όπερας της Φρανκφούρτης, ονομαστή εντός και εκτός της Γερμανίας. Διάσημοι καλλιτέχνες, όχι μόνο της κλασικής μουσικής, αλλά και της τζαζ, της r’n’b, της ποπ, ακόμα και της ροκ, έχουν δώσει τα κονσέρτα τους εκεί.

Το ίδιο το κτήριο αποπερατώθηκε τον Οκτώβριο του 1880, από τον Βερολινέζο αρχιτέκτονα Richard Lucae. Τα εγκαίνια του γιορτάστηκαν με την όπερα Don Giovanni του Μότζαρτ και ήταν παρόν ο ίδιος ο Γερμανός Αυτοκράτορας Wilhelm ο Πρώτος. Δεν απέφυγε τη σκληρή μοίρα των περισσότερων άλλων κτηρίων της πόλης από τους βομβαρδισμούς του 1944. Του αποδόθηκε μάλιστα το παρατσούκλι «Το πιο όμορφο ερείπιο της Γερμανίας». Χρειάστηκαν τέσσερις δεκαετίες για να αποκατασταθεί η πρόσοψή του και να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο εσωτερικό του προκειμένου να μετατραπεί σε μια σύγχρονη όπερα. Ξεκίνησε να επαναλειτουργεί τον Αύγουστο του 1981.

 

[panpan]

Πολύ όμορφες φωτογραφίες.

 

[Marios_Gr]

Τα Μουσεία της Φρανκφούρτης

Ο ποταμός Main διασχίζει τη Φρανκφούρτη και τη χωρίζει σε δύο τμήματα. Προφανώς το βόρειο τμήμα είναι το μεγαλύτερο και με τα περισσότερα αξιοθέατα. Νότια του ποταμού είναι η περιοχή Sachsenhausen, με πιο αραιή δόμηση, φαρδείς δρόμους και σαφώς λιγότερη κίνηση. Περνώντας μια από τις πολλές γέφυρες και πεζογέφυρες που συνδέουν τις δύο όχθες, θα άξιζε μια επίσκεψη στην περιοχή, περισσότερο για τη γενικά χαλαρότερη ατμόσφαιρα και τα κάποια καλά μαγαζιά για φαγητό και καφέ που βρίσκονται εκεί.

Όμως το κύριο χαρακτηριστικό της νότιας όχθης του Main είναι ότι αποτελεί την περιοχή των μουσείων της πόλης (Museumsufer). Τα περισσότερα και πιο ενδιαφέροντα μουσεία της Φρανκφούρτης βρίσκονται εκεί. Περνώντας και εγώ απέναντι μέσω της πεζογέφυρας Holbeinsteg, που ήταν κοντά στο ξενοδοχείο μου, επέλεξα να επισκεφτώ δύο από αυτά. Το Μουσείο Städel και το Μουσείο Γερμανικού Κινηματογράφου.

Το Städel είναι ένα από τα μεγαλύτερα και πιο φημισμένα μουσεία τέχνης της Γερμανίας και εν γένει της Ευρώπης. Ιδρύθηκε το 1817 και στεγάζει επτά αιώνες ευρωπαϊκής τέχνης, από τις αρχές του 14ου αιώνα μέχρι και σήμερα, με έμφαση στην αναγέννηση και την εποχή Baroque.
Πρόκειται για ένα μουσείο υψηλής αισθητικής και οργάνωσης, που, κατά τη γνώμη μου, η επίσκεψη σε αυτό είναι επιβεβλημένη, και στο οποίο η δική μου επίσκεψη συνέπεσε με μια ευτυχή συγκυρία.

Το μουσείο φιλοξενεί μια περιοδική έκθεση με έργα του Rembrandt και άλλων σύγχρονών του Ολλανδών ζωγράφων, οι οποίοι μας προσφέρουν μια εικόνα της κοινωνικής ζωής της Ολλανδίας του 17ου αιώνα. Αναμφίβολα κορυφαίο σημείο της έκθεσης το διάσημο «Μάθημα Ανατομίας». Απαραίτητο μέρος της επίσκεψης η άνοδος στην οροφή του κτηρίου, όπου μπορείτε να έχετε μια πανοραμική θέα προς την απέναντι όχθη του Main, το κέντρο της πόλης και τη συνοικία των ουρανοξυστών.

Λίγα λεπτά περπάτημα πιο κάτω βρίσκεται το Μουσείο Γερμανικού Κινηματογράφου. Δεν πρόκειται για ένα απλό μουσείο, αλλά και για ινστιτούτο κινηματογράφου, χώρο ερευνών και σινεμά. Στους τρεις ορόφους του εξιστορεί την ιστορία του Γερμανικού, αλλά και του διεθνούς κινηματογράφου, από τις πρώτες απλοϊκές απόπειρες για τη δημιουργία κινουμένων εικόνων μέχρι και τη σύγχρονη εποχή, μέσα από συλλεκτικά αντικείμενα ταινιών και διαδραστικές δραστηριότητες για τους επισκέπτες. Στο υπόγειο του κτιρίου υπάρχουν κανονικές κινηματογραφικές αίθουσες που προβάλλουν κλασσικές αλλά και τις τρέχουσες ταινίες. Η επίσκεψή μου εκεί δεν με ενθουσίασε, αλλά δεν θεωρώ ότι ήταν και χαμένος χρόνος. Πάντως, αν είναι πραγματικά σύντομη η διαμονή σας στην Φρανκφούρτη, θα έλεγα να μην είναι η πρώτη σας επιλογή.