Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω για την πρόταση! Ίσως το καλύτερο γεύμα ever!!!20 | μία κοπέλα πριν τα μεσάνυχτα
Το βράδυ θα είχε φαγητό έξω. Δεν προβλεπόταν δείπνο στο ξενοδοχείο εκείνη την ημέρα, αλλά ούτως ή άλλως θέλαμε να δοκιμάσουμε και τις τοπικές σπεσιαλιτέ σε κάποιο εστιατόριο της παλιάς πόλης. Πάντα προετοιμάζομαι για τα ταξίδια μου ψάχνοντας ωραία μαγαζιά για φαγητό, καφέ και ψώνια. Στον κατάλογο του tripadvisor με τα καλύτερα φαγάδικα του Τάλιν είχε πολλά, ενδιαφέροντα μαγαζιά, τα περισσότερα σε μικρές αποστάσεις και βολικές τοποθεσίες μέσα στην πόλη. Επέλεξα 3-4 με βάση τις κριτικές και τις βαθμολογίες των πελατών τους, γνωρίζοντας ότι πιθανότατα δεν θα προλάβαινα να τα επισκευτώ όλα.
Πρώτο στη λίστα ήταν το Rataskaevu 16 (https://www.facebook.com/Rataskaevu16), στην ομώνυμη διεύθυνση στο παλιό Τάλιν. Φαινόταν, σύμφωνα με τα λεγόμενα, να έχει μία ιδανική αναλογία ποιότητας-τιμής, όμορφο περιβάλλον και καλό σέρβις. Το μαγαζί το είχα ήδη εντοπίσει από την προηγούμενη μέρα, έτσι αν και κάναμε την απαραίτητη περατζάδα μπας και ανακαλύψουμε κάτι πιο ενδιαφέρον, σύντομα καταλήξαμε εκεί.
Το εστιατόριο είχε όντως ένα καλαίσθητο εσωτερικό σε δύο χώρους, με την πέτρα και το ανοιχτόχρωμο ξύλο να κυριαρχούν, και έναν στενό κηπάκο στο πλάι με μία σειρά από τραπέζια. Το μαγαζί ήταν σχεδόν γεμάτο. Αν και βρήκαμε ένα τραπέζι μέσα ζητήσαμε να καθίσουμε στον κήπο. Μας είπαν ότι θα έπρεπε να περιμένουμε λίγο, αλλά όχι πολύ αργότερα μας οδήγησαν στο τραπέζι μας.
Το μαγαζί φαινόταν να επαληθεύει τις πολύ καλές κριτικές που είχε λάβει και παρά τους πολλούς πελάτες εξακολουθούσε να είναι ήσυχο και κατάλληλο για ένα χαλαρό δείπνο. Η πλέον όμως ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς μας δεν είχε έρθει ακόμα. Μία πολύ χαριτωμένη, φωτεινή και εκφραστική ξανθιά κοπέλα ήρθε να μας πάρει παραγγελία. Ίσως ήταν το πιο φιλικό (χωρίς να περνάει τα εσκαμμένα) και επικοινωνιακό πλάσμα που έχω δει. Μας υποδέχτηκε, μας έφερε τους καταλόγους και μας εξήγησε τα πιάτα ημέρας και ότι άλλη απορία είχαμε από τον κατάλογο με τα εσθονικά φαγητά, που περιελάμβανε και πράγματα μάλλον ασυνήθιστα για εμάς, όπως ελάφι και πάπια.
Το φαγητό ήταν πραγματικά νόστιμο, από το ψωμί και τα ντιπ μέχρι το σιγοψημένο για ώρες ελάφι, τα άγρια μανιτάρια και το σουφλέ λαχανικών. Ήπιαμε κρασάκι και χαλαρώσαμε στον μικρό κήπο καθώς το φως της μέρας έφευγε από τον ουρανό του Τάλιν. Η τσαχπίνα σερβιτόρα ήταν εκεί για να μας ρωτά αν χρειαζόμαστε κάτι και πως μας φαίνεται το φαγητό μας, διανθίζοντας τη συζήτησή μας με πληροφορίες για την πόλη και τα αξιοθέατα, καθώς και εμείς δεν χάναμε την ευκαιρία να παρατείνουμε την κουβέντα μαζί της κάθε φορά.
Τo βράδυ μας κύλησε πολύ ευχάριστα με συζήτηση, γέλια και κρασί, υπό το φως των μικρών φαναριών που είχαν ανάψει στα τραπέζια. Και κάπως έτσι φτάσαμε σχεδόν στα μεσάνυχτα. Ρώτησα την κοπέλα αν θα ήταν ασφαλές αυτή την ώρα να δω τη θέα της πόλης από τα τείχη του λόφου Toompea και μου απάντησε ότι το Τάλιν είναι πάντα ασφαλές. Και πραγματικά, όλες αυτές τις μέρες στη Βαλτική είδα κόσμο, και κοπέλες μόνες τους ακόμα, να κυκλοφορούν άνετα και με ασφάλεια μέχρι αργά, και μάλιστα χωρίς την παρουσία της Αστυνομίας μέσα στις πόλεις.
Έτσι λοιπόν ζητήσαμε τον λογαριασμό και ετοιμαστήκαμε να φύγουμε. Ο λογαριασμός έκρυβε και αυτός τη δική του έκπληξη. Όχι μόνο για τις πολύ καλές τιμές του, αλλά και γιατί μας ήρθε διακοσμημένος με μικρά σκίτσα με στυλό με ανθρωπάκια και καρδούλες. Ρωτήσαμε την κοπέλα αν μπορούμε να της δώσουμε ένα αποχαιρετιστήριο φιλί (ε, στο μάγουλο…), το οποίο δεν αρνήθηκε, πήραμε και εμείς το φιλάκι μας και αφήσαμε το εστιατόριο με τις καλύτερες εντυπώσεις. Σας το συνιστώ πραγματικά ανεπιφύλακτα!
Οι υπόλοιποι θα επέστρεφαν στο ξενοδοχείο για ύπνο. Εγώ όμως ήθελα μία νυχτερινή βόλτα στην παλιά πόλη που δεν είχε πια καμία σχέση με την πολύβουη πρωινή εκδοχή της. Και κυρίως να δω από ψηλά τα φώτα του Τάλιν. Ανηφόρησα προς τη γνωστή πλατφόρμα και κάθισα σε ένα πεζούλι. Ο κόσμος πια λιγοστός και το Τάλιν να απλώνεται μπροστά, με τα χιλιάδες φωτάκια από τα μικρά σπίτια και πιο μετά από τους ψηλούς ουρανοξύστες των ξενοδοχείων και τον έναστρο βορειοευρωπαικό ουρανό από πάνω . Απορροφήθηκα πλήρως από το θέαμα και την όλη ατμόσφαιρα. Και τα ξέχασα όλα σαν να βυθιζόμουνα σε μία γλυκιά λήθη κοιτώντας τα φώτα μέσα στο βαθύ μπλε. Αυτή η νύχτα είναι πια μία από αυτές που θα θυμάμαι στην υπόλοιπη ζωή μου.
Απιστευτη ιστορια φιλε !!!! Με τρελανες ....το καλυτερο για σενα πιο ηταν ?? Εγω απο φωτο κυριως η Ριγα μου αρεσε παρα πολυ ..αλλα εσυ θα ξες καλυτερα23 | απολογισμός
Η πτήση της επιστροφής ήταν νωρίς το πρωί, οπότε αντίστοιχα η έγερση για συμμάζεμα των τελευταίων πραγμάτων και ένα στοιχειώδες πρωινό ήταν ακόμα νωρίτερα, στις 4 τα ξημερώματα. Δεν θα σας εκπλήξει βέβαια να σας πω ότι το φως του ήλιου είχε ήδη βγει στον ουρανό. Το ξενοδοχείο είχε ετοιμάσει πρωινό ειδικά για εμάς, προφανώς πολύ περιορισμένων επιλογών λόγω της ώρας.
Η επιστροφή θα ακολουθούσε την αντίστροφη πορεία από αυτή της έλευσης. Πτήση με ένα μικρό ελικοφόρο από το Ταλίν μέχρι τη Ρίγα και από εκεί η κυρίως πτήση μας μέχρι την Αθήνα. Το αεροδρόμιο Lennart Meri του Τάλιν μικρό, συμμαζεμένο και λειτουργικό και με τα ηλεκτρονικά συστήματά του εσθονικής παραγωγής, παρακαλώ. Η πτήση μας διήρκεσε λιγότερο από μία ώρα, ενώ και η αναμονή για τη μετεπιβίβαση για την Ελλάδα σχετικά σύντομη και αυτή τη φορά.
Οι τρεισήμισι ώρες στο αεροπλάνο από τη Ρίγα πέρασαν δύσκολα, μελαγχολικά και ανόρεχτα αυτή τη φορά. Οκτώ μέρες είναι ικανά μεγάλο διάστημα για να σε έχει βγάλει για τα καλά από τη ρουτίνα σου και οι παραστάσεις από τρεις χώρες τόσο διαφορετικές από τη δική σου για να σε έχουν μεταφέρει σε άλλη διάσταση από την ελληνική καθημερινότητα. Οπότε η επιστροφή σε όλα αυτά δεν ενθουσίαζε κανέναν μας.
Παρόλα αυτά το ταξίδι ολοκληρώθηκε ήρεμα και χωρίς αναταράξεις. Παραλαβή των αποσκευών μας και αποχαιρετισμός με τους συνταξιδιώτες, με την αόριστη υπόσχεση ότι ίσως και να συμπέσουμε σε κάποια άλλη μας απόδραση.
Ταξίδια και εμπειρίες που τα περιμένεις με ανυπομονησία για χρόνια έχουν πολλές πιθανότητες να έχουν πάρει στο μυαλό σου διαστάσεις μεγαλύτερες από αυτό που τελικά συναντάς όταν τα πραγματοποιείς. Οι χώρες της Βαλτικής όμως αποδείχτηκαν ένας εξαιρετικός προορισμός και ένα γεμάτο από κάθε άποψη ταξίδι. Δεν με απογοήτευσαν στο ελάχιστο ως προς αυτό που περίμενα, αντίθετα επιφύλασσαν πολλές θετικές εκπλήξεις.
Οι συνθήκες της ζωής μας αποδεικνύονται εσχάτως γρήγορα ευμετάβλητες, ειδικά τις μέρες που διανύουμε. Ο προγραμματισμός και η εκπλήρωση των επιθυμιών μας καθίστανται δύσκολα και συχνά μας απογοητεύει η αδυναμία μας να κάνουμε αυτά που πριν μερικά χρόνια δεν απαιτούσαν πολύ σκέψη για να γίνουν. Χαίρομαι που μπόρεσα και έκανα αυτό το ταξίδι, που είδα και έζησα από κοντά μία γωνία της Ευρώπη που μπορεί να μην είναι η πιο κοσμοπολιτική ή προβεβλημένη, αλλά που σίγουρα διατηρεί ακόμα μία αυθεντικότητα που πολλοί άλλοι εμπορικότεροι προορισμοί έχουν χάσει προ πολλού.
Εις το επανιδείν λοιπόν…
