Τσεχική Δημοκρατία Για μπύρες στην Πράγα, πιο γραφικός κι απ’ τα Χριστούγεννα

[psilos3]

Την τελευταία φορά που μου πλήρωσε αεροπορική διαμονή και φαγητό λόγω καθυστέρησης, με έβαλε να κοιμηθώ σε ένα ξενοδοχείο δίπλα στο αεροδρόμιο (δεν είδα καμία πόλη), μου πρόσφερε πλαστικό πακεταρισμένο φαγητό (μπλιάχ) και έχασα μία μέρα απο το τελικό μου προορισμό. Δεν ήταν και πολύ δελεαστικό όλο αυτό. Σίγουρα πρόβλημα της αεροπορικής είναι, αλλά για μένα ήταν χάσιμο χρόνου και περιττή κούραση.

Ναι καταλαβαίνω πως το λες, μάλιστα παραλίγο να συμβεί στην πτήση της αναχώρησης. Ούτε 'μένα θα μ' άρεσε, δεν αντιλέγω. Όμως το είχα πάρει λίγο αψήφιστα έως επιπόλαια. Στο φινάλε αν όλα στράβωναν, ένα βράδυ στη Βιέννη δε χάλασε κανεναν. Γνωστή πόλη είναι, ιθα έπαιρνα το S7 και θα κατέβαινα κέντρο για μπύρες και βουρστ.

 

[Smaragda53]

Λοιπόν Ψηλέ με μπέρδεψες κι αναγκάστηκα να κοιτάξω τον κατάλογο από τις ιστορίες σου. ΄Ημουν σίγουρη ότι είχες πάει στην Πράγα. Από που είχα αυτή τη σιγουριά? ΄Ελα μου ντε, ίσως από τις μπύρες?
Τρομερές μπύρες πάντως! Εγώ έπινα δύο τεράστια (που με ένα ζαλίζομαι) ποτήρια κι έπαιρνα τον ανήφορο για το κάστρο σαν πουλάκι! Και η πόλη, σαν παραμύθι, η κεντρική πόλη βέβαια γιατί παραέξω τα κτίρια "σταλινίζουν" πολύ. Αλλά κι αυτό πλέον έχει το ενδιαφέρον του.

 

[psilos3]

Λοιπόν Ψηλέ με μπέρδεψες κι αναγκάστηκα να κοιτάξω τον κατάλογο από τις ιστορίες σου. ΄Ημουν σίγουρη ότι είχες πάει στην Πράγα. Από που είχα αυτή τη σιγουριά? ΄Ελα μου ντε, ίσως από τις μπύρες?
Τρομερές μπύρες πάντως! Εγώ έπινα δύο τεράστια (που με ένα ζαλίζομαι) ποτήρια κι έπαιρνα τον ανήφορο για το κάστρο σαν πουλάκι! Και η πόλη, σαν παραμύθι, η κεντρική πόλη βέβαια γιατί παραέξω τα κτίρια "σταλινίζουν" πολύ. Αλλά κι αυτό πλέον έχει το ενδιαφέρον του.

Όχι, ήταν η πρώτη φορά, ίσως από τις μπύρες, ίσως πάλι από τις αρκετές πλέον επισκέψεις μου στην κεντρική Ευρώπη.
Τρομερές μπύρες που δε βαραίνουν το στομάχι, πολύ σημαντικό.
Η πόλη είναι ένα παραμύθι, ορισμένες φορές λίγο τουριστικό βέβαια.
Όσο για το παραέξω αρκετών πόλεων, ας μην ανοίξουμε την κουβέντα σχετικά, πολλές φορές αγνοούμε τις συνθήκες και τις επιπτώσεις του Β' Π.Π.

 

[Smaragda53]

Όχι, ήταν η πρώτη φορά, ίσως από τις μπύρες, ίσως πάλι από τις αρκετές πλέον επισκέψεις μου στην κεντρική Ευρώπη.
Τρομερές μπύρες που δε βαραίνουν το στομάχι, πολύ σημαντικό.
Η πόλη είναι ένα παραμύθι, ορισμένες φορές λίγο τουριστικό βέβαια.
Όσο για το παραέξω αρκετών πόλεων, ας μην ανοίξουμε την κουβέντα σχετικά, πολλές φορές αγνοούμε τις συνθήκες και τις επιπτώσεις του Β' Π.Π.

εννοείται ότι έχεις δίκιο για το τουριστικό και εννοείται επίσης ότι δεν ήθελα να ανοίξω καμιά κουβέντα πάνω στην ιστορία, την εντύπωση που αποκόμισα με μια πρώτη ματιά εντελώς αρχιτεκτονικά ανέφερα.

 

[psilos3]

Αναχώρηση & οι πρώτες στιγμές στην Πράγα


Ο καλός καιρός της Θεσσαλονίκης έδινε αισιόδοξα μηνύματα για το ξεκίνημα της εκδρομής, παρόλο που η 40λεπτη καθυστέρηση παραλίγο τελικά να κοστίσει. Είχα ένα μικρό άγχος παρόλο που αν συνέβαινε κάτι θα έβγαζε την άκρη η Austria, βγαίνοντας και την κλασσική μου φωτογραφία πριν επιβιβαστώ στο αεροσκάφος:

Εν τέλει η μισή πτήση πετούσε για διάφορους transit προορισμούς, οπότε υπήρχε και η σχετική οργάνωση στο αεροδρόμιο της Βιέννης, στο οποίο φτάσαμε 30 λεπτά πριν αναχωρήσει η επόμενη πτήση μου. Βέβαια βοήθησε το ότι άλλαξα απλά μια πόρτα και σε λίγα μόνο μέτρα βρισκόμουν στη πύλη για το μικρότερο αεροσκάφος που θα μας οδηγούσε στην Τσεχία, το οποίο αναχώρησε στην ώρα του και δεν έκανε παραπάνω από 40 λεπτά να φτάσει:

Διένυσα τα πρώτα βήματα στο άδειο αεροδρόμιο ψάχνοντας για πληροφορίες, εκδίδοντας ένα εισιτήριο κόστους περίπου 4€ (100Kč) για το κέντρο της πόλης κι ακόμα ένα για να έχω στην επιστροφή.

Έτσι χωρίς περαιτέρω αναποδιές γύρω στις 6 βρισκόμουν επιτέλους στο τέρμα του Airport express απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, συνεχίζοντας με τα πόδια προς το ξενοδοχείο μου, έχοντας ως «σημάδι» το πανέμορφο κτήριο του «Národní muzeum» στ’ αριστερά μου, κάτι που σήμαινε ότι έφτανα προς τη στροφή στο δρόμο Žitná που ήταν και ο τελικός προορισμός:

Έπρεπε βέβαια ν’ αντισταθώ σε πολλές παρορμήσεις κατά τη διάρκεια της διαδρομής, κάτι που μόνο εύκολο δεν ήταν:

Χωρίς να το φιλοσοφήσω ιδιαίτερα ξεφορτώθηκα το σακίδιο και ετοιμάστηκα ώστε να ξαναπάρω τους δρόμους λίγο μετά τις 7 αρχής γενομένης από την καταστολισμένη πλατεία Wenceslas που εκείνη την ώρα ήταν γεμάτη κόσμο.

Η εικόνα του μουσείου μπροστά από το άγαλμα του Saint Wenceslas ήταν εντυπωσιακή:

Με το καλημέρα (ή καλύτερα με το καλησπέρα σας) ήρθα σε επαφή με ένα από τα ξακουστά έθιμα της Πράγας, αυτό των ανοικτών Χριστουγεννιάτικων αγορών, που απ’ ότι κατάλαβα τις επόμενες ημέρες λάμβανε χώρα σε πολλά σημεία της πόλης. Πλούσια και δελεαστικά τα εδέσματα:

Αλλά και πάρα πολύς ο κόσμος, όχι μόνο τουρίστες αλλά και ντόπιοι που έκαναν τη βόλτα τους μ’ ένα λουκάνικο κι ένα ποτήρι ζεστό κρασί στο χέρι:

Έτσι έκανα κι εγώ χωρίς να βιάζομαι ιδιαίτερα, ακούγοντας και λίγες ωραίες μουσικές από τους πλανόδιους:

Ένας γοτθικός πύργος (Jindřišská věž) πλάι σε μια εκκλησία (Kostel svatého Jindřicha) τράβηξαν την προσοχή μου, κάνοντας με να στρίψω δεξιά σ’ ένα στενό, σταματώντας επί της ευκαιρίας και σ’ ένα ανταλλακτήριο για να χαλάσω μερικά μετρητά γιατί ποτέ δε ξέρεις. Την πάτησα σε μερικές εκδρομές τελευταία που δεν είχα συνάλλαγμα και δεν ήθελα να ξανασυμβεί το ίδιο:

Με τους χάρτες ανοιχτούς συνέχισα την πορεία μου δυτικά, περνώντας μέσα από στενάκια μέχρι να βρω το επόμενο αξιοθέατο που αυτή τη φορά έψαχνα. Ο περίφημος πύργος της πυρίτιδας (Prašná brána) φάνταζε υπέροχη εικόνα στα μάτια μου εκείνη την ώρα:

Έκανα μια μικρή βόλτα στον πεζόδρομο Náměstí Republiky που περνάει από μπροστά του και στάθηκα κάτω από τον πύργο για να συνεχίσω τη φωτογράφιση θαυμάζοντας τις λεπτομέρειες:

Χωρίς να το πολυσκεφτώ συνέχισα στην οδό Celetná έχοντας πλέον κατεύθυνση τα ενδότερα του κέντρου:

Από τις πρώτες κιόλας στιγμές καταλάβαινα ότι οι αποστάσεις ήταν κοντινές…

 

[Iris_90]

Πανέμορφα στιγμιότυπα ... Τον δρόμο της τελευταίας φωτογραφίας τον είχα περάσει ...

 

[turms]

λατρεμενη πολη
εχω παει μαλιστα δυο φορες
μια πηγαμε μονοι μας σαν τουριστες
την δευτερη με μια εκδρομη που διοργανωνουν πρακτορεια για πρακτορεια (εγω πηγα ως ανταποκριτης εφημεριδας...ασχετο ολο αυτο)...
Την δευτερη φορα λοιπον ηταν σαν "οδηγος" ενας ελληνας παντρεμενος με ντοπια που ζουσε εκει...και για 1,5 μερα που ηταν ελευθερη μας πηγε σε μερη οχι τοσο τουριστικα...πωωω...μιλαμε αλλη πολη....την λατρεψα

και για να μελαγχολησω απο τοτε περασανε καπου 15 χρονια

 

[Sassenach77]

Ναι καταλαβαίνω πως το λες, μάλιστα παραλίγο να συμβεί στην πτήση της αναχώρησης. Ούτε 'μένα θα μ' άρεσε, δεν αντιλέγω. Όμως το είχα πάρει λίγο αψήφιστα έως επιπόλαια. Στο φινάλε αν όλα στράβωναν, ένα βράδυ στη Βιέννη δε χάλασε κανεναν. Γνωστή πόλη είναι, ιθα έπαιρνα το S7 και θα κατέβαινα κέντρο για μπύρες και βουρστ.

Τις μπύρες και τα βουρστ της Βιέννης στα χαρίζω όλα! Εγώ μίλια ήθελα και πήρα, να μη πω τι.....Ούτε μίλια δεν έδινε αυτή η πτήση στο miles & bonus......ντροπήηηηηηη!!!!!

ΥΓ. Όπως κατάλαβες μου έκατσε στο λαιμό αυτή η πτήση

 

[psilos3]

Η νύχτα στο ιστορικό κέντρο


Προχωρούσα αμέριμνος παρατηρώντας και φωτογραφίζοντας, όταν σε μια στιγμή σήκωσα το κεφάλι μου βλέποντας με συγκίνηση την παρακάτω εικόνα, δείγμα του ότι πλησίαζα στην κεντρική πλατεία:

Όντως λίγα μέτρα πιο κάτω βρισκόμουν στο πιο χαρακτηριστικό και σίγουρα το πιο πολυσύχναστο σημείο της Πράγας, την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης (Staroměstské náměstí), με κτήρια ορόσημα όπως η εκκλησία Matky Boží před Týnem, η εκκλησία sv. Mikuláše, η κεντρική γκαλερί κ.α. να την περιστοιχίζουν:

Εκεί βρίσκεται και η κεντρική Χριστουγεννιάτικη αγορά της πόλης, με τον κόσμο όπως είναι φυσικό να την κατακλύζει απολαμβάνοντας τα ποτά και τα εδέσματα που προσφέρονται παντού:

Αλλά και την ομορφιά της πλατείας σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό καιρό δίχως κρύο που επικρατούσε. Τα πάντα ήταν προσεγμένα και στολισμένα, καλύτερα ίσως απ’ ότι τα φαντάζεται η τα περιμένει κανείς:

Όσο για μένα; Δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω ή να φωτογραφίσω, κάνοντας γύρω – γύρω την πλατεία προκειμένου να έχω τις καλύτερες όσο γίνεται λήψεις.

Ξαφνικά στην άκρη είδα αρκετό κόσμο μαζεμένο να κοιτάει προς ένα σημείο, με κινητά και κάμερες στο χέρι. Ήξερα ότι κάπου εκεί βρίσκεται το περίφημο 600ων ετών αστρονομικό ρολόι (Pražský orloj) αλλά δε περίμενα ότι θα ναι κι αυτό τόσο κοντά. Πλησίασα με λίγο δισταγμό την πολυκοσμία, προκειμένου να δω κι εγώ το θέαμα με τους χτύπους που συμβαίνει εκεί κάθε μια ώρα:

Χωρίς κόπο και χωρίς σχεδόν να το καταλάβω είχα φτάσει ως την άκρη του κέντρου και το ποτάμι, αφιερώνοντας χρόνο προκειμένου να βολτάρω στα στενά του:

Θα ήταν αδύνατο εκεί που βρισκόμουν να μην έκανα κι ένα πρώτο πέρασμα από ένα εξίσου θαυμαστό αξιοθέατο της Πράγας, αυτό της γέφυρας του Καρόλου (Karlův most) με τις πρώτες κιόλας εικόνες των πύργων της να είναι φαντασμαγορικές:

Είναι νομίζω δύσκολο να περιγράψει κανείς αυτό που βλέπει κι αισθάνεται, προς όποια κατεύθυνση κι αν κοιτάξει. Μπορεί να είναι αρκετά τουριστικό το σημείο, δεν αντιλέγω, ωστόσο οι εντυπώσεις είναι εξαιρετικές:

Δε χρειάστηκε να την περάσω όλη, είχα μέρες μπροστά μου, φτάνοντας ως το άγαλμα του εσταυρωμένου,

προσπαθώντας παράλληλα να καταφέρω να βγάλω καμιά νυχτερινή φωτογραφία της προκοπής προς το κάστρο της παλιάς πόλης. Κάτι έγινε:

Πήρα το δρόμο της επιστροφής μέσω της οδού Michalská, βγαίνοντας εκτός των άλλων προς αναζήτηση κάποιου μπαρ να σβήσω τη δίψα μου, χωρίς να βρω κάτι ωστόσο που να μου κάνει το κλικ. Έτσι αρκέστηκα για λίγη ώρα ακόμη στην εξερεύνηση της πόλης, χαζεύοντας όλων των ειδών τις βιτρίνες, με τις περισσότερες να έχουν κύριο θέμα το αλκοόλ και δη στο αψέντι, βασικό ποτό της Πράγας:

Αρκετά γρήγορα ξαναβγήκα στη Wenceslas, όπου και είχα σταμπάρει ένα κατάστημα το οποίο έπρεπε να επισκεφτώ οπωσδήποτε και θεώρησα την ευκαιρία κατάλληλη.

Πώς να μη το σταμπάρω με τέτοιο όνομα (Beer Point);

Η ιδιαιτερότητα αυτού του χώρου ήταν ο συνδυασμός της μπυροποσίας με την τεχνολογία, κάτι που με ενθουσίασε απροσδόκητα όταν και κατανόησα τη λειτουργεία του συστήματος. Αρχικά πλήρωνες 300Kč (12€) και προμηθευόσουν από το ταμείο μια κάρτα με 270Kč σε μονάδες. Κατόπιν διάλεγες το ποτήρι σου, περνούσες από τον πάγκο με τα 16 διαφορετικά είδη τοπικής μπύρας από δεξαμενή διαβάζοντας τις περιγραφές, ακουμπούσες την κάρτα στο κατάλληλο σημείο δίπλα στην κάνουλα και γέμιζες όσο περιεχόμενο ήθελες αφού ξέπλενες πρώτα το ποτήρι. Παράλληλα το σύστημα σου έδειχνε στην οθόνη πόσες μονάδες σου απομένουν. Εντυπωσιακό:

- Μαλάκα πάρε τεχνογνωσία να το στήσουμε στη Θεσσαλονίκη, μη μπεκρουλιάζεις μόνο, μου είπε ο φίλος μου @kos211 όταν του περιέγραψα με ενθουσιασμό το όλο σύστημα.
- Σιγά μη πιάσει τέτοιο μαγαζί στην πόλη μας, αφού ξέρεις του απάντησα αμέσως.
- Έχεις δίκιο, αυτοί είναι πότες, εμείς πανηγυρτζήδες, έχει διαφορά.

Δε χρειάζεται νομίζω να σας πω πως δοκίμασα ό,τι περισσότερο μπορούσα, μέχρι να περάσει η ώρα και να μας ανακοινώσει το μαγαζί ότι κλείνει σε 15’, «ότι ήπιατε, ήπιατε». Αν ω μη γένοιτω βέβαια σας περισσέψουν μονάδες στην κάρτα σας (μέγιστο σφάλμα, κάτι θα ‘χει πάει λάθος), το κατάστημα σας επιστρέφει σε μετρητά παρακαλώ το υπολειπόμενο ποσό!

Αυτά και άλλα πολλά σκεφτόμουν κοιτώντας την τοιχογραφία με τη διαδικασία παραγωγής απέναντι μου, καταστρώνοντας παράλληλα το πλάνο της επόμενης ημέρας.

Ωραία τα κατάφερα για πρώτη μέρα, δεν είχα παράπονο…

 

[turms]

το αξιοπεριεργο εινα πως με τοση μπυρα
1. παραμενεις στυλακι
2. κοιμασαι τα βραδια η καθε 2 ωρες πρεπει να πας προς νερου?

περαν πλακας πολυ ενδιαφερων
αλλα δεν απορει κανεις αφου η χωρα ειναι νο1 σε καταναλωση μπυρας
μου αρεσει που ολοι νομιζουμε οτι μπυρες πινουνε οι ξενερωτοι και οι κρυοκωλοι αλλα τελικα οι τσεχοι ειναι 1οι με διαφορα

που και παλι ερχεται η απορια πως ειναι ετσι στυλακι πολλες στην χωρα αυτη (εε πολλοι ηθελα να πω)

 

[evaT]

οτι μπυρες πινουνε οι ξενερωτοι και οι κρυοκωλοι αλλα τελικα οι τσεχοι ειναι 1οι με διαφορα

Εν τω μεταξύ εγώ πάντα αναρωτιέμαι πως γίνεται να θες να πιείς μπύρα ενώ έξω έχει κρύο....πίνω πολύ ευχάριστα σε μια παραλία με ζέστη. Κατά τ άλλα ποτέ και για κανένα λόγο...

πρεπει να πας προς νερου

Εκατό φορές τον έχω ρωτήσει τον ψηλό....κάθε λίγο και λιγάκι πίνεις μπύρες, τι κάνεις μετά ψάχνεις τουαλέτα σε κάθε τετράγωνο;

 

[gkalla]

Εκατό φορές τον έχω ρωτήσει τον ψηλό....κάθε λίγο και λιγάκι πίνεις μπύρες, τι κάνεις μετά ψάχνεις τουαλέτα σε κάθε τετράγωνο;

Εμπειρία από την πρώτη μου επίσκεψη στην Πράγα.
Σε διπλανό τραπέζι κάθεται νεαρό ζευγάρι και πίνει μπύρες χωρίς συνοδευτικά. Από τα χαρτάκι που έχει πάνω το τραπέζι βλέπω ότι έχουν πιεί 16 μισόλιτρα, δηλαδή περίπου 4 λίτρα μπύρας ο καθένας.
Δεν σηκώθηκαν ούτε μια φορά για τουαλέτα. Αντίθετα εμείς με 1,5 λίτρο πηγαίναμε κάθε τρεις και λίγο.
3 ερμηνείες σκεφτήκαμε:
1) Δεν πίνουν καθόλου νερό
2) Είναι γενετικά προσαρμοσμένοι
3) Έχουν συνηθίσει να πίνουν πολύ μπύρα (Βλέπε @psilos3)