Βέλγιο Ολλανδία Γιατί κάποιοι έρωτες δεν είναι εφήμεροι αλλά παντοτινοί!

[Smaragda53]

Πω ρε κορίτσια μου ήρθε ειδοποίηση και τα διάβασα ξανά, θυμήθηκα το ταξίδι μου και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα που πέρσι απ το καλοκαίρι προγραμμάτιζα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι και τώρα δεν ξέρω καν αν θα μπορέσω να ταξιδέψω μέχρι το πατρικό μου 500χλμ μακριά

έχει ο καιρός γυρίσματα και μη στενοχωριέσαι!

 

[Klair]

Πω ρε κορίτσια μου ήρθε ειδοποίηση και τα διάβασα ξανά, θυμήθηκα το ταξίδι μου και μου έρχεται να βάλω τα κλάματα που πέρσι απ το καλοκαίρι προγραμμάτιζα πρωτοχρονιάτικο ταξίδι και τώρα δεν ξέρω καν αν θα μπορέσω να ταξιδέψω μέχρι το πατρικό μου 500χλμ μακριά

Άστα, όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Τουλάχιστον τα λέμε μεταξύ μας, βρίσκοντας καταφύγιο και παρηγοριά στο αγαπημένο μας φόρουμ, διαβάζοντας παλιές ιστορίες αλλά και ελάχιστες καινούριες. Κάτι είναι και αυτό! Ας κάνουμε υπομονή και ας ελπίσουμε σε ένα καλύτερο ταξιδιωτικό μέλλον.

 

[Klair]

Αστα, αυτό με την Ορλεάνη χτυπάω το κεφάλι μου που δεν πήγα! Τώρα για το παραμύθι, αφού σου έγραψα, έφαγα τον τόπο να το βρω. Λοιπόν είναι "Η Χηναρού" των αδελφών Γκριμ, μου είχε κάνει πολλή εντύπωση αυτό το παραμύθι όταν ήμουν μικρή και από τότε μου έμεινε. Μια όμορφη βασιλοπούλα μαζί με τη βάγια της πάει καβάλα στο αγαπημένο της άλογο να βρει το βασιλόπουλο που θα παντρευτεί. Η βάγια (δεν θυμάμαι πως) παίρνει τη θέση της, σκοτώνει το άλογο και η βασιλοπούλα βρίσκεται να βόσκει τις χήνες του παλατιού. Ζητάει όμως από τον σφαγέα να κρατήσει το κεφάλι του αλόγου της κι αυτός το κρεμάει πάνω από την είσοδο της πόλης. Κάθε φορά που περνάει την πύλη η χηναρού για να βγει στα λιβάδια να βοσκήσει τις χήνες της αναστενάζει πικρά και το άλογο τής μιλάει με ανθρώπινη λαλιά. Στο τέλος βέβαια υπάρχει happy end, αλλά και πάλι δε θυμάμαι πως! Η φωτογραφία σου με το κεφάλι του αλόγου μού το θύμισε πολύ ζωηρά.

Έλα @Smaragda53 ας γίνουμε για λίγο παιδιά!!

Μια φορά ζούσε μια πεντάμορφη βασιλοπούλα. Όταν ήρθε ο καιρός να πάει να βρεί το βασιλόπουλο που είχε αρραβωνιαστεί της έδωσε η μητέρα της μια Βάγια για συντροφιά, καθώς κι ένα άλογο που το έλεγαν Ναλάδα κι είχε ανθρώπινη φωνή. Ύστερα τρύπησε το δάκτυλό της, έσταξε αίμα σ’ ένα άσπρο μαντίλι, της το έδωσε και της είπε:
-Παιδί μου αυτό θα σε βοηθήσει στην κάθε σου ανάγκη.

Έτσι ξεκίνησαν. Είχαν προχωρήσει αρκετά όταν η βασιλοπούλα δίψασε και ζήτησε από τη Βάγια να φέρει νερό. Εκείνη όμως απάντησε θυμωμένα:
-Αν θέλεις να πιεις κατέβα μόνη σου.
Τι να κάνει η βασιλοπούλα? Κατέβηκε από τον Ναλάδα κι έσκυψε να πιει. Τότε χωρίς να το προσέξει της έπεσε το μαντιλάκι με τις τρεις σταγόνες αίμα, δίχως να το δει.

Αφού ήπιε και ξεδίψασε, γύρισε να ανέβει στο άλογο, αλλά η Βάγια δεν την άφησε. Την ανάγκασε μάλιστα να βγάλει τα βασιλικά ρούχα, για να τα φορέσει εκείνη κι έδωσε στη βασιλοπούλα να φορέσει τα ρούχα της Βάγιας. Στο τέλος η Βάγια έσπρωξε τη βασιλοπούλα από το άλογο, ανέβηκε αυτή και την όρκισε να μην πει τίποτε όταν έφταναν.

Όταν τελικά έφτασαν στο παλάτι, που άστραφτε από χρυσάφι, τις υποδέχτηκε ο γιος του βασιλιά στη μεγάλη σκάλα. Βοήθησε τη Βάγια να κατέβει από το άλογο και τη χαιρέτησε γιατί νόμιζε πως εκείνη ήταν η πραγματική νύφη. Η αληθινή βασιλοπούλα είχε μείνει έξω, στην αυλή.

Την άλλη κι όλας μέρα η ψεύτικη νύφη ζήτησε από το βασιλόπουλο να βρουν μια δουλειά για τη Βάγια της, μακριά από το παλάτι. Το βασιλόπουλο για να μην της χαλάσει το χατίρι, έστειλε την κοπέλα στο λιβάδι για να βοηθήσει ένα μικρό αγόρι που έβοσκε χήνες. Έπειτα η ψεύτικη νύφη παρακάλεσε να σκοτώσουν το άλογο, γιατί όπως είπε ήταν ατίθασο και την είχε παιδέψει πολύ στον δρόμο. Στην πραγματικότητα αυτό το ζήτησε γιατί φοβόταν μήπως το άλογο μαρτυρήσει, τι είχε κάνει στην αληθινή νύφη.

Μόλις η βασιλοπούλα το έμαθε, παρακάλεσε πολύ τον άνθρωπο που θα σκότωνε το άλογό της, να καρφώσει το κεφάλι του στη μεγάλη πόρτα, από όπου θα περνούσε εκείνη κάθε μέρα με τις χήνες.

Την άλλη μέρα περνώντας από την πόρτα, κοίταξε το κεφάλι του αλόγου και είπε :
-Αχ Ναλάδα μου! Αμέσως το κεφάλι που κρεμόταν, απάντησε:
-Αχ… καλή μου βασιλοπούλα και να το ήξερε η μητέρα σου, θα έσπαζε η καρδιά της από τον πόνο.

Σαν πήγαιναν στο λιβάδι, ξέπλεξε τα χρυσαφένια μαλλιά της και το αγόρι θέλησε να τις τραβήξει μερικά. Μονομιάς η βασιλοπούλα τινάχτηκε ορθή και είπε :
-Φύσα, αεράκι μου, πάρε το καπέλο του αγοριού και κάνε το να το κυνηγάει μέχρι να πλέξω και να δέσω τα μαλλάκια μου.

Αμέσως τότε φύσηξε ο αέρας, πήρε το καπέλο του παιδιού κι εκείνο το κυνηγούσε πολλή ώρα για να το πιάσει. Το αγόρι όμως θύμωσε και το βράδυ γυρίζοντας στο παλάτι παρουσιάστηκε στον γέρο-βασιλιά και του είπε :
-Δεν θέλω να βόσκω τις χήνες μαζί με αυτό το κορίτσι.
-Γιατί ? ρώτησε ο βασιλιάς.
-Γιατί κάθε μέρα, όταν περνούμε από την πόρτα, μιλάει με το κεφάλι του αλόγου κι όταν φτάνουμε στο λιβάδι λέει στον άνεμο να φυσάει και να παίρνει το καπέλο μου.

Ο γερο-βασιλιάς μόλις τα έμαθε όλα αποφάσισε να τα δει μόνος του. Έτσι το άλλο πρωί κρυφάκουσε πίσω από την πόρτα όλη τη συνομιλία της πραγματικής βασιλοπούλας με το κεφάλι του αλόγου. Μετά την ακολούθησε στο λιβάδι, κρύφτηκε πίσω από έναν θάμνο και την είδε με τα μάτια του, που ξέπλεξε τα μαλλιά της και μίλησε στον άνεμο.

Το βράδυ κάλεσε το κορίτσι και το ρώτησε γιατί τα κάνει αυτά.
-Δεν μπορώ να πω σε κανέναν τίποτε, γιατί έχω πάρει όρκο κι αν μιλήσω θα χάσω τη ζωή μου.
-Αν δεν μπορείς να τα πείς σε κανέναν άνθρωπο, πες τα τότε στην καμινάδα, τη συμβούλεψε ο συνετός βασιλιάς.
Έπειτα παράτησε τον θρόνο του και βγήκε τρέχοντας από τη μεγάλη αίθουσα.

Πραγματικά το κορίτσι πήγε και γονάτισε μπροστά στο τζάκι και είπε φωναχτά τον πόνο του. Ο καλόκαρδος γερο-βασιλιάς άκουσε τα πάντα, κατάπληκτος πάνω από την καπνοδόχο και πρόσταξε αμέσως να φέρουν βασιλικά φορέματα και να ντύσουν την πραγματική νύφη.

Μετά γεμάτος χαρά, φώναξε τον γιο του και του φανέρωσε πως δεν είχε την αληθινή νύφη. Το βασιλόπουλο ενθουσιάστηκε από την ομορφιά και τη χάρη της πραγματικής βασιλοπούλας και δεν χόρταινε να την βλέπει. Ύστερα έδωσε διαταγή να ετοιμάσουν τραπέζι για όλους, να γιορτάσουν το γεγονός. Στο μεταξύ η αληθινή βασιλοπούλα διηγήθηκε στο βασιλόπουλο όσα της είχαν συμβεί. Όταν πια ετοιμάστηκε το μεγάλο τραπέζι με τα πλούσια φαγητά, στη μέση του κάθισε ο βασιλιάς, έχοντας από τη μια μεριά τη βασιλοπούλα κι από την άλλη τη Βάγια.

Η Βάγια ήταν τόσο θαμπωμένη που δεν αναγνώρισε την πρώην κυρά της. Αφού λοιπόν έφαγαν κι ήπιαν, ο γερο-βασιλιάς διηγήθηκε την ιστορία της απάτης και ρώτησε τη Βάγια τι τιμωρία αξίζει σε μια τέτοια γυναίκα. Η ψεύτικη νύφη δεν κατάλαβε πως εννοούσε εκείνη και είπε :
-Να τιμωρηθεί σκληρά αυτή η γυναίκα.
Τότε ο γερο-βασιλιάς της είπε:
-Μόνη αποφάσισες για την τύχη σου. Θα τιμωρηθείς σκληρά για αυτό που έκανες στην κυρά σου και μας ξεγέλασες όλους.

-Ετσι , το βασιλόπουλο πήρε την αληθινή βασιλοπούλα κι έζησαν ευτυχισμένοι πολλά χρόνια με ειρήνη, γιατί ήταν δίκαιοι και καλοί.

 

[Smaragda53]

Έλα @Smaragda53 ας γίνουμε για λίγο παιδιά!!

Μια φορά ζούσε μια πεντάμορφη βασιλοπούλα. Όταν ήρθε ο καιρός να πάει να βρεί το βασιλόπουλο που είχε αρραβωνιαστεί της έδωσε η μητέρα της μια Βάγια για συντροφιά, καθώς κι ένα άλογο που το έλεγαν Ναλάδα κι είχε ανθρώπινη φωνή. Ύστερα τρύπησε το δάκτυλό της, έσταξε αίμα σ’ ένα άσπρο μαντίλι, της το έδωσε και της είπε:
-Παιδί μου αυτό θα σε βοηθήσει στην κάθε σου ανάγκη.

Έτσι ξεκίνησαν. Είχαν προχωρήσει αρκετά όταν η βασιλοπούλα δίψασε και ζήτησε από τη Βάγια να φέρει νερό. Εκείνη όμως απάντησε θυμωμένα:
-Αν θέλεις να πιεις κατέβα μόνη σου.
Τι να κάνει η βασιλοπούλα? Κατέβηκε από τον Ναλάδα κι έσκυψε να πιει. Τότε χωρίς να το προσέξει της έπεσε το μαντιλάκι με τις τρεις σταγόνες αίμα, δίχως να το δει.

Αφού ήπιε και ξεδίψασε, γύρισε να ανέβει στο άλογο, αλλά η Βάγια δεν την άφησε. Την ανάγκασε μάλιστα να βγάλει τα βασιλικά ρούχα, για να τα φορέσει εκείνη κι έδωσε στη βασιλοπούλα να φορέσει τα ρούχα της Βάγιας. Στο τέλος η Βάγια έσπρωξε τη βασιλοπούλα από το άλογο, ανέβηκε αυτή και την όρκισε να μην πει τίποτε όταν έφταναν.

Όταν τελικά έφτασαν στο παλάτι, που άστραφτε από χρυσάφι, τις υποδέχτηκε ο γιος του βασιλιά στη μεγάλη σκάλα. Βοήθησε τη Βάγια να κατέβει από το άλογο και τη χαιρέτησε γιατί νόμιζε πως εκείνη ήταν η πραγματική νύφη. Η αληθινή βασιλοπούλα είχε μείνει έξω, στην αυλή.

Την άλλη κι όλας μέρα η ψεύτικη νύφη ζήτησε από το βασιλόπουλο να βρουν μια δουλειά για τη Βάγια της, μακριά από το παλάτι. Το βασιλόπουλο για να μην της χαλάσει το χατίρι, έστειλε την κοπέλα στο λιβάδι για να βοηθήσει ένα μικρό αγόρι που έβοσκε χήνες. Έπειτα η ψεύτικη νύφη παρακάλεσε να σκοτώσουν το άλογο, γιατί όπως είπε ήταν ατίθασο και την είχε παιδέψει πολύ στον δρόμο. Στην πραγματικότητα αυτό το ζήτησε γιατί φοβόταν μήπως το άλογο μαρτυρήσει, τι είχε κάνει στην αληθινή νύφη.

Μόλις η βασιλοπούλα το έμαθε, παρακάλεσε πολύ τον άνθρωπο που θα σκότωνε το άλογό της, να καρφώσει το κεφάλι του στη μεγάλη πόρτα, από όπου θα περνούσε εκείνη κάθε μέρα με τις χήνες.

Την άλλη μέρα περνώντας από την πόρτα, κοίταξε το κεφάλι του αλόγου και είπε :
-Αχ Ναλάδα μου! Αμέσως το κεφάλι που κρεμόταν, απάντησε:
-Αχ… καλή μου βασιλοπούλα και να το ήξερε η μητέρα σου, θα έσπαζε η καρδιά της από τον πόνο.

Σαν πήγαιναν στο λιβάδι, ξέπλεξε τα χρυσαφένια μαλλιά της και το αγόρι θέλησε να τις τραβήξει μερικά. Μονομιάς η βασιλοπούλα τινάχτηκε ορθή και είπε :
-Φύσα, αεράκι μου, πάρε το καπέλο του αγοριού και κάνε το να το κυνηγάει μέχρι να πλέξω και να δέσω τα μαλλάκια μου.

Αμέσως τότε φύσηξε ο αέρας, πήρε το καπέλο του παιδιού κι εκείνο το κυνηγούσε πολλή ώρα για να το πιάσει. Το αγόρι όμως θύμωσε και το βράδυ γυρίζοντας στο παλάτι παρουσιάστηκε στον γέρο-βασιλιά και του είπε :
-Δεν θέλω να βόσκω τις χήνες μαζί με αυτό το κορίτσι.
-Γιατί ? ρώτησε ο βασιλιάς.
-Γιατί κάθε μέρα, όταν περνούμε από την πόρτα, μιλάει με το κεφάλι του αλόγου κι όταν φτάνουμε στο λιβάδι λέει στον άνεμο να φυσάει και να παίρνει το καπέλο μου.

Ο γερο-βασιλιάς μόλις τα έμαθε όλα αποφάσισε να τα δει μόνος του. Έτσι το άλλο πρωί κρυφάκουσε πίσω από την πόρτα όλη τη συνομιλία της πραγματικής βασιλοπούλας με το κεφάλι του αλόγου. Μετά την ακολούθησε στο λιβάδι, κρύφτηκε πίσω από έναν θάμνο και την είδε με τα μάτια του, που ξέπλεξε τα μαλλιά της και μίλησε στον άνεμο.

Το βράδυ κάλεσε το κορίτσι και το ρώτησε γιατί τα κάνει αυτά.
-Δεν μπορώ να πω σε κανέναν τίποτε, γιατί έχω πάρει όρκο κι αν μιλήσω θα χάσω τη ζωή μου.
-Αν δεν μπορείς να τα πείς σε κανέναν άνθρωπο, πες τα τότε στην καμινάδα, τη συμβούλεψε ο συνετός βασιλιάς.
Έπειτα παράτησε τον θρόνο του και βγήκε τρέχοντας από τη μεγάλη αίθουσα.

Πραγματικά το κορίτσι πήγε και γονάτισε μπροστά στο τζάκι και είπε φωναχτά τον πόνο του. Ο καλόκαρδος γερο-βασιλιάς άκουσε τα πάντα, κατάπληκτος πάνω από την καπνοδόχο και πρόσταξε αμέσως να φέρουν βασιλικά φορέματα και να ντύσουν την πραγματική νύφη.

Μετά γεμάτος χαρά, φώναξε τον γιο του και του φανέρωσε πως δεν είχε την αληθινή νύφη. Το βασιλόπουλο ενθουσιάστηκε από την ομορφιά και τη χάρη της πραγματικής βασιλοπούλας και δεν χόρταινε να την βλέπει. Ύστερα έδωσε διαταγή να ετοιμάσουν τραπέζι για όλους, να γιορτάσουν το γεγονός. Στο μεταξύ η αληθινή βασιλοπούλα διηγήθηκε στο βασιλόπουλο όσα της είχαν συμβεί. Όταν πια ετοιμάστηκε το μεγάλο τραπέζι με τα πλούσια φαγητά, στη μέση του κάθισε ο βασιλιάς, έχοντας από τη μια μεριά τη βασιλοπούλα κι από την άλλη τη Βάγια.

Η Βάγια ήταν τόσο θαμπωμένη που δεν αναγνώρισε την πρώην κυρά της. Αφού λοιπόν έφαγαν κι ήπιαν, ο γερο-βασιλιάς διηγήθηκε την ιστορία της απάτης και ρώτησε τη Βάγια τι τιμωρία αξίζει σε μια τέτοια γυναίκα. Η ψεύτικη νύφη δεν κατάλαβε πως εννοούσε εκείνη και είπε :
-Να τιμωρηθεί σκληρά αυτή η γυναίκα.
Τότε ο γερο-βασιλιάς της είπε:
-Μόνη αποφάσισες για την τύχη σου. Θα τιμωρηθείς σκληρά για αυτό που έκανες στην κυρά σου και μας ξεγέλασες όλους.

-Ετσι , το βασιλόπουλο πήρε την αληθινή βασιλοπούλα κι έζησαν ευτυχισμένοι πολλά χρόνια με ειρήνη, γιατί ήταν δίκαιοι και καλοί.

βρε θηρίο που το βρήκες? αν και ήμουν σίγουρη εκ των προτέρων (όπως σου έγραψα)!

 

[Klair]

βρε θηρίο που το βρήκες? αν και ήμουν σίγουρη εκ των προτέρων (όπως σου έγραψα)!

Καλά απίστευτο ότι θυμόσουν τόσα πράγματα για το παραμύθι από τα παιδικά σου χρόνια!!

Με ένα Google-άρισμα το βρήκα αμέσως.

 

[Smaragda53]

τρίτη φορά που διάβασα την ιστορία σου, απέξω κοντεύω να τη μάθω!

 

[Klair]

τρίτη φορά που διάβασα την ιστορία σου, απέξω κοντεύω να τη μάθω!

Εύγε @Smaragda53 παιδί μου, είσαι πολύ μελετηρή μαθήτρια! Είμαι σίγουρη ότι θα αριστεύσεις στο διαγώνισμα που θα βάλω στην τάξη!

Πέρα από το χιούμορ σε ευχαριστώ θερμά για τη στήριξη