Γαλλία Ιταλία Γαλλία-Ιταλία στους δρόμους του κρασιού και όχι μόνο…

[maska_29]

χεχεχε

Τέτοιο ενθουσιασμό για την εργασία μου ούτε εγώ δεν έχω...

 

[canf]

Τέτοιο ενθουσιασμό για την εργασία μου ούτε εγώ δεν έχω...

εχεις δικιο το παρακανα

 

[maska_29]

Pisa - Lucca

Κυριακή του Πάσχα (4 Απριλίου). Η Ελλάδα το έχει ρίξει… στη χορτοφαγία κι εμείς στις περιπλανήσεις. Σήμερα είναι η τελευταία μας μέρα στην Τοσκάνη. Το σημερινό menu περιλαμβάνει 2 πόλεις. Την Pisa και τη Lucca. Στο πρωινό σχολιάζουμε την χθεσινή εμπειρία. Σε όλους έχει κάνει εντύπωση η αδιάφορη στάση των Φλωρεντινών για την Ανάσταση, όχι επειδή θίγονται τα χριστιανικά μας αισθήματα…

Μετά από οδήγηση για κάτι περισσότερο από μια ώρα, βρισκόμαστε στην Pisa. Παρκάρουμε τα αυτοκίνητα σε ένα υπαίθριο parking. Στη σύντομη διαδρομή μας προς τον διάσημο πύργο παρατηρούμε πολλούς πλανόδιους πωλητές (κυρίως Ασιάτες και Αφρικανούς) που έχουν σταθμεύσει τα βανάκια τους και εκθέτουν την πραμάτεια τους στο δρόμο που οδηγεί στο κυριότερο αξιοθέατο της πόλης. Έχει αρχίσει να ψιχαλίζει αλλά αυτό δε φαίνεται να αποθαρρύνει κανέναν.

Η Πίζα μπορεί να θεωρηθεί από τις διασημότερες ευρωπαϊκές πόλεις κυρίως για δύο λόγους: το πανεπιστήμιό της που λειτουργεί από το 1343 (από εκεί πέρασε και ο Γαλιλαίος, με την Πίζα να είναι η γενέτειρα πόλη του) και φυσικά τον ξακουστό κεκλιμένο πύργο της, με την χαρακτηριστική του κλίση.

Ο πύργος μαγνητίζει το βλέμμα σου με την πρώτη ματιά. Τόσο η κλίση του όσο και η αρχιτεκτονική του εντυπωσιάζουν. Σε λίγο πιο μακρινή απόσταση από τον πύργο αρκετοί τουρίστες παίρνουν την κλασική πόζα (όσοι δεν τη γνωρίζουν ας ρίξουν μια ματιά στο διαδίκτυο) προσπαθώντας να τον «συγκρατήσουν» για να μη καταρρεύσει. Δίπλα στο πύργο δεσπόζουν ο καθεδρικός ναός της πόλης και το Βαπτιστήριο.



Φυσικά στη μνήμη της παρέας έρχεται ο πασίγνωστος «συνάδελφος» που έριξε από την κορυφή του πύργου μεταλλικές μπάλες για να αποδείξει ότι τα σώματα διαφορετικού βάρους κατά την πτώση τους έχουν την ίδια επιτάχυνση.

Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες αρχίζει η περιπλάνησή μας στην υπόλοιπη πόλη. Διαπιστώνουμε γρήγορα ότι η πόλη δεν έχει να επιδείξει κάτι το ιδιαίτερα ενδιαφέρον μιας και ανοικοδομήθηκε σχεδόν από την αρχή μετά τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Καθόμαστε σε ένα καφέ για ένα espresso. Οι τιμές και η συμπεριφορά των υπαλλήλων μας υπενθύμισαν πόσο τουριστικός είναι ο συγκεκριμένος προορισμός…



Οι ψιχάλες έχουν αρχίσει να κάνουν πιο έντονη την παρουσία τους στη διαδρομή μας προς τα αυτοκίνητα. Η επόμενη στάση μας απέχει μόλις μισή ώρα και οι φωτογραφίες που έχουμε δει από την Αθήνα μας έχουν κάνει ανυπόμονους…

Βρισκόμαστε στη Lucca. Αφήνουμε τα αυτοκίνητα σε χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης λίγο έξω από τα μεσαιωνικά τείχη και κατευθυνόμαστε προς το κέντρο της. Δυστυχώς ο καιρός δε φαίνεται να μας κάνει το χατίρι και ένα ψιλόβροχο συνοδεύει το κάθε μας βήμα. Ο καιρός φαίνεται να έχει αποθαρρύνει πολλούς τουρίστες που υποθέσαμε (ίσως λανθασμένα…) ότι θα συναντήσουμε στην πανέμορφη αυτή πόλη. Περπατάμε στα λιθόστρωτα δρομάκια της με κατεύθυνση την Piazza Anfiteatro. Η πλατεία είναι εντυπωσιακά έρημη κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ανενόχλητοι τα μεσαιωνικά σπίτια που την περιτριγυρίζουν. Όσο η υπόλοιπη παρέα ψωνίζει διάφορα αναμνηστικά από τα μαγαζάκια που βρίσκονται στην πλατεία, στεκόμαστε με τον συνταξιδιώτη μου σε μια καμάρα και κάνουμε σχέδια για την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στην πόλη. Η Lucca θα είναι ηλιόλουστη κι εμείς θα καθόμαστε στα τραπεζάκια της πλατείας απολαμβάνοντας τον καφέ μας… Συνεχίζουμε τη βόλτα μας στα δρομάκια της πόλης. Πολλές πλατείες, μικρές εκκλησίες λιθόστρωτα δρομάκια στριμωγμένα ανάμεσα σε σχετικά ψηλά κτίρια συνθέτουν ένα μαγικό σκηνικό. Η βροχή ολοένα μεγαλώνει αλλά αυτό δε φαίνεται να μας απασχολεί προς το παρόν. Μάλλον προσδίδει μια ατμόσφαιρα μυστηρίου στην περιπλάνησή μας.







Ο ουρανός έχει πλέον σκοτεινιάσει, η βροχή έχει δυναμώσει αισθητά κι έτσι αποφασίζουμε να καθίσουμε σε ένα μαγαζί που μας κίνησε το ενδιαφέρον… Είναι η ώρα του aperitivo! Στον μπουφέ υπάρχουν διάφορες γεύσεις και τα cocktails γεμίζουν το τραπέζι μας με χρώματα… Το μαγαζί έχει αρκετό κόσμο. Η παρέα για άλλη μια φορά χάνεται σε γνώριμες ιστορίες που συνοδεύουν την πορεία της και σε πειράγματα. Οι Ρωμαίοι της παρέας έχουν την τιμητική τους, αύριο πάμε στην πόλη τους…

Μετά από διαδρομή μιας ώρας, επιστρέφουμε στη Φλωρεντία με τη βροχή να είναι μόνιμος σύντροφος μας. Έχει βραδιάσει πια και κάνουμε μια τελευταία βόλτα στα στενά της Φλωρεντίας. Η βόλτα αυτή μοιάζει με ανακεφαλαίωση, το επόμενο πρωί αναχωρούμε για Ρώμη. Η Τοσκάνη μας αποκάλυψε αρκετές από τις ομορφιές της. Σίγουρα θα έχει ακόμη καλά κρυμμένα μυστικά. Κάποια στιγμή θα επιστρέψουμε…

 

[maska_29]

Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη

Ξημερώνει Δευτέρα 5 Απριλίου. Το σχετικά αργοπορημένο μας ξύπνημα διαδέχεται ένα απαραίτητο πρωινό. Έχει φτάσει πια η ώρα να αναχωρήσουμε για Ρώμη. Στη διαδρομή απολαμβάνω το τοπίο της ιταλικής υπαίθρου ως συνοδηγός αυτή τη φορά. Όμορφες εικόνες διαδέχονται η μία την άλλη. Η πανδαισία χρωμάτων, τα μικρά χωριά που σκαρφαλώνουν στους γύρω λόφους και μια άδεια autostrada συνθέτουν το σκηνικό της διαδρομής προς την αιώνια πόλη.



Φτάνοντας στην πόλη (μετά από διαδρομή λίγο λιγότερο από 3 ώρες) η παρέα χωρίζεται με εμάς να κατευθυνόμαστε προς το ξενοδοχείο μας, NH Giustiniano Hotel , που βρίσκεται κοντά στο Castel Sant'Angelo και το Βατικανό (ήταν το πιο χλιδάτο ξενοδοχείο του ταξιδιού).

Μετά την απαραίτητη ανάπαυλα, ξεκινάει το περπάτημά μας προς το κέντρο της Ρώμης. Όσο περνάει η ώρα ολοένα και περισσότερα σύννεφα αρχίζουν να καλύπτουν τον ουρανό της πόλης. Μετά από λίγο διασχίζουμε τον Τίβερη και φτάνουμε στη Piazza del Popolo. Στην πλατεία είναι συγκεντρωμένος αρκετός κόσμος που παρακολουθεί την παράσταση ενός χορευτή, μεταμορφωμένου σε Michael Jackson.



Συνεχίζοντας τη βόλτα μας τα βήματα μας μας οδηγούν στην Piazza di Spagna. Η πλατεία αποτελεί το σημείο συνάντησης της παρέας (και πολλών άλλων αν κρίνω από το πλήθος του κόσμου γύρω μας…) Αρκετός κόσμος έχει καθίσει στα διάσημα Spanish Steps. Τα σύννεφα έχουν καλύψει από ώρα ολόκληρο τον ουρανό και η παροδική μπόρα είναι αναπόφευκτη. Στεκόμαστε στη είσοδο μια κατοικίας περιμένοντας υπομονετικά να περάσει η μπόρα. Πολύ σύντομα στην πλατεία εμφανίζονται διάφοροι πλανόδιοι πωλητές με πραμάτεια, τι άλλο, ομπρέλες! Δίπλα μας μια οικογένεια Ιταλών με ένα αγόρι στην ηλικία μας και τον φίλο του παζαρεύει για τα καλά την τιμή της ομπρέλας. Η συμφωνία κλείνει λίγο κάτω από τη μισή τιμή (2? με αρχική τα 5?!! ) μετά από αρκετή συζήτηση.

Η μπόρα έχει κοπάσει και σχεδόν όλη η παρέα έχει επανενωθεί. «Χαμένοι» στα δρομάκια της πόλης φτάνουμε στην Piazza Navona και στη συνέχεια στη Campo dei Fiori. Ο ουρανός έχει απαλλαγεί από τα απειλητικά σύννεφα και η στιγμή είναι κατάλληλη για έναν espresso.







Η διάθεση είναι στα ύψη, η κούραση ανύπαρκτη και η βόλτα συνεχίζεται προς το νησάκι του Τίβερη (Isola Tiberina). Μετά από λίγο απολαμβάνουμε τη βόλτα μας στις όχθες του ποταμού (είναι από τα μέρη που συναντήσαμε τον λιγότερο κόσμο στη σημερινή μας βόλτα). Λίγο αργότερα ανεβαίνουμε τα σκαλιά στην Piazza del Campidoglio. Από το πίσω μέρος της πλατείας απολαμβάνουμε την πανοραμική θέα στη Ρωμαϊκή Αγορά. Στο βάθος διακρίνεται και το Colosseo. Θα το επισκεφτούμε την επόμενη μέρα.







Επιστρέφοντας προς τον Τίβερη έχει αρχίσει να σουρουπώνει. Διασχίζουμε τον ποταμό και χανόμαστε στα δρομάκια της Trastevere.





Στην κεντρική πλατεία (Piazza di Santa Maria) μια μπάντα παίζει live και η ατμόσφαιρα θυμίζει κάτι από Εξάρχεια. Η παρέα είναι πλέον πλήρης και βασικό της μέλημα είναι η διασκέδαση σε ένα από τα bar της περιοχής (οριακά προλάβαμε την ώρα του aperitivo) με πολύ ωραία ατμόσφαιρα και διακόσμηση. Άλλη μια παρεΐστικη βραδιά οδεύει προς το τέλος της. Ένα ταξί είναι η καλύτερη επιλογή για να βρεθούμε το συντομότερο στο ξενοδοχείο μας. Λίγο η κούραση, λίγο το ποτό…

 

[maska_29]

live μπάντα στην Piazza di Santa Maria στην Trastevere.

 

[pattyyy]

Πολύ όμορφες οι ιταλικές εξιστορήσεις σου! Δεν έχω επισκεφτεί ούτε την Τοσκάνη ούτε τη Ρώμη και ανυπομονώ!

 

[maska_29]

Άλλη μια φωτογραφία από την Πίζα.

 

[Eftichia]

μου αρεσει πολυ το ταξιδι σας και οι φωτογραφιες!!!!!!τελεια!!!!

 

[maska_29]

Ρώμη

Τρίτη 6 Απριλίου. Ένα χορταστικό πρωινό είναι η καλύτερη επιλογή για την αρχή της καινούριας μέρας. Σήμερα η μέρα περιελάμβανε επισκέψεις σε βασικά αξιοθέατα, βολτάρισμα και φυσικά δε θα λέγαμε όχι στον αγαπημένο μας espresso… Με χαλαρή διάθεση, το ζεύγος εγκαταλείπει γρήγορα τη σκέψη να επισκεφτούμε το μουσείο του Βατικανού. Που καιρός για χάσιμο μιας και η ουρά φτάνει… στο Θεό! Το μουσείο ήταν κλειστό λόγω Πάσχα και οι πρώτες μέρες επαναλειτουργίας του σίγουρα παρουσιάζουν αυξημένη προσέλευση. Κι αύριο μέρα είναι, σκεφτήκαμε (άλλωστε το ξενοδοχείο δεν είναι και πολύ ώρα περπάτημα από το μουσείο).

Συνεχίζουμε, λοιπόν, ακάθεκτοι για τη βασιλική εκκλησία του Αγ. Πέτρου. Η εκκλησία δεσπόζει στην ομώνυμη πλατεία, όπου λίγος σχετικά κόσμος βγάζει φωτογραφίες και περιμένει τη σειρά του να μπει στο εσωτερικό της. Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για ένα επιβλητικό κτήριο, μνημειωδών διαστάσεων. Αρχικά, σε αυτό το σημείο, είχε χτιστεί μια μικρότερη βασιλική εκκλησία η οποία εικάζεται ότι οικοδομήθηκε πάνω στον τάφο του Αγ. Πέτρου. Η σημερινή βασιλική άρχισε να χτίζεται μετά το 1500 μ.Χ.

Σε ορισμένα σημεία διακρίνουμε άντρες της περίφημης Παπικής Ελβετικής Φρουράς. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες και μια σχετικά σύντομη αναμονή μπήκαμε στο εσωτερικό της εκκλησίας. Η είσοδος επιτρεπόταν κατά διαστήματα μιας και υπήρχε λειτουργία σε εξέλιξη. Η λειτουργία φαινόταν να έχει μια επισημότητα. Μετά από λίγο αντιληφθήκαμε ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μια τελετή ανέλιξης ενός ιερέα σε ανώτερο αξίωμα. Το εσωτερικό του ναού είναι άκρως εντυπωσιακό. Σύμφωνα με ταξιδιωτικούς οδηγούς ο ναός έχει χωρητικότητα 60.000 ατόμων. Στην κατασκευή του ναού συμμετείχαν οι διασημότεροι αναγεννησιακοί καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες. Ο γιγάντιος εντυπωσιακός τρούλος σχεδιάστηκε από τον Μιχαήλ Άγγελο. Το εσωτερικό του ναού κοσμούν πολλά αγάλματα και αρκετές τοιχογραφίες. Πολλά γλυπτά είναι αφιερωμένα σε παλαιότερους επικεφαλής της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Σε κάποιο σημείο του ναού υπάρχει και μια μαρμάρινη πλάκα που μνημονεύει τους πάπες που έχουν ταφεί στην βασιλική του Αγ. Πέτρου. Κοντά στον τρούλο υπάρχουν επιγραφές στα λατινικά αλλά και στα ελληνικά (δεν παρατηρήσαμε επιγραφές σε άλλες γλώσσες, ίσως και να υπάρχουν).





Μετά από λίγη ώρα η λειτουργίας ολοκληρώνεται, ορισμένοι πιστοί πηγαίνουν να δεχτούν τη θεία κοινωνία κι εμείς κατευθυνόμαστε προς της έξοδο. Η αιώνια πόλη μας καλοδέχεται, με έναν ηλιόλουστο καιρό, να την ανακαλύψουμε...

 

[anny]

Και αναρωτιόμουν που χάθηκε η συνέχεια....
Ελπίζω να ξαναμπήκαμε σε δρόμο εεε......!!!?

 

[maska_29]

Και αναρωτιόμουν που χάθηκε η συνέχεια....
Ελπίζω να ξαναμπήκαμε σε δρόμο εεε......!!!?

anny, η αλήθεια είναι πως το παράκανα λίγο αλλά τώρα πια είμαστε σε καλό δρόμο…

 

[nenena]

anny, η αλήθεια είναι πως το παράκανα λίγο αλλά τώρα πια είμαστε σε καλό δρόμο…

λίγο???? όχι μην το ξαναπείς!