Βέλγιο Βρυξέλλες-Μπρυζ-Γάνδη:"4 ήμερο Μπύρας"

[yllos]

Μόλις επιστρέψαμε από ένα 4ήμερο σε Βρυξέλλες-Μπριζ-Γάνδη. Η Μπριζ και η Γάνδη ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μας καθώς από τις περιγραφές και τις ιστορίες στο φόρουμ μας είχαν κερδίσει χωρίς να τις έχουμε ακόμα δει, ενώ οι "παρεξηγημένες" Βρυξέλλες μας άφησαν μια γλυκιά αίσθηση με τα υπέροχα πάρκα και τις πλατείες, τις ωραίες μπυραρίες και καφέ και το ιστορικό τους κέντρο.

Μέρα 1η

Ή καλύτερα 1ο βράδυ, αφού η πτήση μας προς Σαρλερουά ήταν βραδινή και με μια μικρή καθυστέρηση προσγειωθήκαμε στις 23:15. Πήραμε το προτελευταίο λεοφωρείο για τον σταθμό Midi των Βρυξελλών και μετά από περίπου 50 λεπτά φτάσαμε στις Βρυξέλλες. Τα λεωφορεία, μετρό και τράμ είχαν σταματήσει έτσι καταφύγαμε στην λύση των ταξί το οποίο περιέργως δεν μας έγδυσε και σε 10 λεπτάκια είμασταν στο ξενοδοχείο μας Max hotel. Το ξενοδοχείο βρίσκεται στο κέντρο 10 λεπτά περπάτημα από την κεντρική πλατεία των Βρυξελλών, είναι καθαρό, με μεγάλα δωμάτια και οι τιμές του μου φάνηκαν λογικές(55 ευρώ/νύχτα). Τα πάντα στο ξενοδοχείο είναι self service. Kάνεις check in σε 2 ειδικά μηχανήματα που υπάρχουν στην είσοδο(υπάρχει άνθρωπος του ξενοδοχείου 24/7 αν χρειαστείς βοήθεια), υπάρχουν αυτόματοι πωλητές στον 1ο όροφο για καφέ,φαγητό, σαμπουάν κλπ καθώς και ντουλάπια αν θες να κλειδώσεις τα πράγματα σου. Το πρωί στον 1ο όροφο έχουν δωρεάν κρουασάν αν θες να κόψεις λίγο την πείνα σου.

Αφήσαμε τα πράγματά μας και βγήκαμε για μία πρώτη βόλτα στην πόλη και για να βρούμε κάτι να τσιμπήσουμε. Έξω δεν κυκλοφορούσε ψυχή ούτε καν στην κεντρική πλατεία. Θα ήταν βέβαια και η μοναδική στιγμή που θα μπορούσαμε να την απολαύσουμε χωρίς κόσμο και με ησυχία.

Βρήκαμε ένα μαγαζί άνοιχτό και δοκιμάσαμε τις περίφημες βέλγικες πατάτες που μας άρεσαν χωρίς να έχουμε μεγάλες αξιώσεις λόγω ώρας και μαγαζιού. Στον γυρισμό προς το ξενοδοχείο πέσαμε πάνω στο στενό του Delirium village στο οποίο γινόταν χαμός. Θα ανακαλύπταμε την επομένη το γιατί.

Μέρα 2η

Ξεκινήσαμε νωρίς την μέρα μας και κινηθήκαμε προς το κέντρο για να πιούμε καφέ και να πάρουμε πρωινό. Είχαμε διαβάσει καλά λόγια για το καφέ Peck 47 το οποίο κι από κοντά φαινόταν πολύ όμορφο αλλά και γεμάτο.

Συνεχίσαμε λοιπόν την διαδρομής μας κάναμε μία στάση στο Sisters cafe που από τα εξωτερικά του τραπεζάκια βλέπεις το Δημαρχείο. Το μαγαζί δεν μας έψησε για πρωινό αλλά έκανε φρέντο αφού εξηγήσαμε πως και μας γλίτωσε απ'το να πιούμε έναν americano με παγάκια.

Η Grand Place είναι εντυπωσιακή. Τα κτήρια έχουν τόσες λεπτομέριες που ακόμα κι αν δεν έχεις κάποια αρχιτεκτονική τρέλα ή πάθος περνάς χρόνο για να τα παρατηρήσεις ένα-ένα.

Μικρή παρένθεση. Δεν μου αρέσει το τυρί. Ναι, καλά διάβασες φίλε ή φίλη. Ναι, είμαι από αυτούς τους λίγους. Ναι, όλα τα τυριά. Ναι, μπορώ να ζήσω. Αλλά αν είσαι σαν την γυναίκα μου που δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τυρί μην φύγεις από τις Βρυξέλλες χωρίς να πας στο μικρό μαγαζί του Tonton Garby(Rue Duquesnoy 6), ένα μικρό σαντουιτσάδικο με 100 διαφορετικά είδη τυριού και πάνω απο 30 συνδυασμούς σαντουιτσ. O τυπάς είναι η προσωποποίηση του αγαπάω τη δουλειά μου. Χαμογελαστός, πρόσχαρος και έτοιμος να ικανοποιήσει οποιαδήποτε επιθυμία σου.Θα σου προτείνει κάποιους συνδυασμούς αλλά θα το κουβεντιάσετε μαζί και θα σου φτιάξει κάτι που να σε ικανοποιεί. Πληρώνεις αφού δοκιμάσεις και μείνεις ικανοποιημένος. Τα moto του που κοσμούν εσωτερικά και εξωτερικά το μικρό του μαγαζί είναι: You are happy, i am happy και το happy wife happy life τα οποία ίσχυαν και τα δύο φεύγοντας από το συγκεκριμένο μαγαζί. Το σέρβις είναι αργό αφού δουλεύει μόνος του ενώ για την ουρά πρέπει να υπολογίζεις 5-7 λεπτά για κάθε άτομο που έχεις μπροστά σου. Μην πας λίγο πριν την πτήση σου γιατί είναι πιθανόν να την χάσεις. Πήγαινε στο άνοιγμα όταν δεν θα έχει πολύ κόσμο.

Έκλεισε η παρένθεση, γέμισε το στομάζι, όλα καλά, happy wife happy life.
Συνεχίσαμε την διαδρομή μας για το πιο γνωστό ίσως αξιοθέατο των Βρυξελλών και μέσα στα 3 πιο απογοητευτικά στην ευρώπη. Το άγαλμα με το μικρό γυμνό αγόρι που κατουράει σε κεντρικό στενό των Βρυξελλών. Χαμός από ορδές τουριστών που προσπαθούν να βγάλουν φωτογραφίες και απογοήτευση για το μέγεθός του αλλά οκ θα σας βγάλει σίγουρα ο δρόμος οπότε ρίξτε μια ματιά. Στο ίδιο δρομάκι υπάρχουν άπειρα μαγαζιά με βάφλες αλλά και ο Τεν Τεν σε τοιχογραφία.

Η σχέση του Βελγίου με τα κόμικ, είναι τεράστια καθώς οι δημιουργοί των smurfs, τεν τεν, Λάκι Λουκ και Αστερίξ είναι Βέλγοι. Οι Βρυξέλλες τιμούν τους δημιουργούς με τοιχογραφίες σε πολλά κεντρικά σημεία. Υπάρχει σχετικό τουρ αλλά και διαδρομή που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος. Κάτι τέτοιο κάναμε κι εμείς, μόνοι μας φυσικά.

Μια στάση για ένα γρήγορο καφέ στο kaffabar με τα πολύ ωραία εξωτερικά τραπεζάκια.

Περάσαμε από την πλατεία Saint Gery που έχει πολλά όμορφά μαγαζιά γύρω της (Μappa Mundo τέλεια μπυραρία) και στο κέντρο της δεσπόζει ένα παλιό κτήριο που λειτουργεί ως μπαρ και συναυλιακός χώρος.

Κοντά εκεί υπάρχει και το άγαλμα του Zinneken Pis.

Είχαμε ακόμα 2 ωρίτσες μέχρι να αρχίσει το free walking tour οπότε είπαμε να γεμίσουμε το στομάχι μας και
να αρχίσουμε τις δοκιμές μπύρας. Κάναμε μία στάση για πατάτες στο frittland που είναι τεράστιο και σε κεντρικό σημείο και καταλήξαμε στο Delirium.
To Delirium είναι ένα τεράστιο κτήσμα με πολλά επίπεδα και την μεγαλύτερη ποικιλία σε μπύρες παγκοσμίως. Το ελάχιστο σε ετικέτες που μπορείς να επιλέξεις είναι 2000 ενώ υπάρχουν μέρες με 3000 διαφορετικές επιλογές. Όπως μας είπαν και στο τουρ αργότερα:It's touristic but not a tourist trap.

Στο ίδιο δρομάκι στο βάθος υπάρχει η αδερφή του Manneken Pis που επίσης κατουράει.

Φεύγοντας περάσαμε από την Galeries Royales μία κλειστή και ακριβή αγορά πολύ κοντά στην Grand Place.

Όσο περιμέναμε να αρχίσει το τουρ κάναμε μία στάση σε μία μικρή στοά στην οποία βρίσκεται το άγαλμα Everard 't Serclaes που υποτίθεται φέρνει τύχη σε όποιον το τρίψει.

Το τουρ ξεκίνησε στο κέντρο της πλατείας την ώρα που τα συνεργεία προετοιμάζονταν, στήνοντας την κεντρική σκηνή για το Jazz Festival που ξεκινούσε το απόγευμα. Ο ξεναγός μας, ένας υπέροχος ψηλός τυπάς, για τις επόμενες τρεις ώρες μας έκανε μία διαδρομή στο χρόνο δίνοντας μας ενδιαφέροντα στοιχεία για την πόλη των Βρυξελλών, θάβοντας το manneken pis, συγκεκριμένα βαφλάδικα, εκθειάζοντας κάποιες βέλγικες μπύρες("όχι stella artois παιδιά, άμα ήταν καλή θα την πίναμε εμείς δεν θα την στέλναμε σε σας") και μιλώντας μας για τις μαύρες σελίδες στην ιστορία της χώρας(Κονγκό και παγκόσμιος πόλεμος.)
Το τουρ περνάει από πολλά κεντρικά αξιοθέατα και καλό είναι να το κάνετε την πρώτη μέρα για να πάρετε μία συγκεντρωτική γεύση της πόλης.

Το τουρ καταλήγει στο Mont des Arts, δίπλα από το εντυπωσιακό κτήριο Old England που σταγάζει το μουσείο μουσικών οργάνων. Αδιάφορο; Ίσως. Στον τελευταίο όροφο όμως λειτουργεί cafe με ωραία θέα στην πόλη.

Τα κουράγια μας ήταν αρκετά ακόμα οπότε πήραμε ένα μετρό και βγήκαμε στο πάρκο πεντικονταετίας στο οποίο βρίσκεται μία μεγάλη αψίδα, συντριβάνια και που είναι ένα ωραίο σημείο για στάση. Βρήκαμε ένα μκρο beer garden και καθίσαμε να απολαύσουμε το πράσινο και την ησυχία.

Συνεχίσαμε την πορεία μας προς το Ευρωπαικό κοινοβούλιο περνώντας πρώτα από το πάρκο του Leopold.

Kαταλήξαμε στην πλατεία Λουξεμβούργου που είχε επίσης σκηνή για το Jazz Festival και κάναμε μία στάση για να απολαύσουμε μία μπάντα.

Είχε αρχίσει να νυχτώνει και το στομάχι μας να διαμρτύρεται. Περάσαμε ξανά από την Grand Place όπου γινόταν χαμός αλλά και από την πλατεία της Αγ. Αικατερίνης στην οποία επίσης είχε πάρτι για να καταλήξουμε στο cafe Beguin. Ένα αφρικανικό εστιατόρειο στο οποίο είμασταν τυχεροί που βρήκαμε να καθίσουμε. Ένα από τα πιο τυπικά φαγητά της Βελγικής κουζίνας είναι το Carbonade Flammande ένα τύπου μοσχάρι κοκκινιστό μαγειρεμένο σε μαύρη μπύρα και σερβίρεται πάνω σε πατάτες τηγανιτές. Εδώ είχαμε την ευκαρία να το δοκιμάσουμε σε μια παραλαγή με ginger η οποία ήταν απίστευτη. Αν σας αρέσουν οι πιο ιδιαίτερες γεύσεις και θέλετε να ξεφύγετε από την βασική συνταγή, μην το χάσετε.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση καθώς μας περίμενε μεγάλη μέρα. Ημερήσια σε Μπρυζ, Γάνδη και τελικός Champions League.

 

• 1
• 2
• 3

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 3

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[North66]

Το μετρό σε αυτή τη διαδρομή που ήθελες σταματά περίπου στις 1 το βράδυ. Απλά είναι λίγο μπέρδεμα πώς θα κατέβεις στις αποβάθρες του Midi από εκεί που σε άφησε το λεωφορείο από CRL.

 

[yllos]

Το μετρό σε αυτή τη διαδρομή που ήθελες σταματά περίπου στις 1 το βράδυ.

Φτάσαμε Πέμπτη βράδυ, μέχρι να πάρουμε βαλίτσα, να βγούμε από αεροδρόμιο κλπ πήραμε το λεωφορείο των 12 από Σαρλερουά οπότε όταν φτάσαμε δεν κυκλοφορούσε τίποτα εκτός από κανένα βραδινό λεωφορείο το οποίο και δεν πολυψάξαμε. Αν φτάναμε νωρίτερα πηγαίναμε ξενοδοχείο και με τα πόδια. Ευχαριστώ πάντως για την πληροφορία.

 

[North66]

Αν πάρεις των 00:00 από Σαρλερουά ναι δε υπάρχει άλλη επιλογή πέρα από περπάτημα ή ταξί, γιατί και τα νυχτερινά λεωφορεία δουλεύουν μόνο Παρ-Σαβ βράδυ.

 

[giannismits]

Γιατί οι Βρυξέλλες είναι τόσο υποτιμημένος προορισμός? Οι περισσότεροι λένε ότι είναι μέτρια πόλη και ότι 1 μέρα της είναι αρκετή. Πως γίνεται αυτό από τη στιγμή που είναι μεγάλη πόλη και έχει πολλά αξιοθέατα. Εγώ έχω πάρει μια μικρή γεύση λίγων ωρών και θα ήθελα να επιστρέψω να τη δω καλά. Έχω την αίσθηση ότι έχει να προσφέρει πολλά γι'αυτό και εκφράζω αυτή την απορία. Γιατί όλοι την σνομπάρουν αυτήν την πόλη?

 

[katkats]

Γιατί όλοι την σνομπάρουν αυτήν την πόλη?

Ε καλά, μη γενικεύεις.
Όχι μόνο έχει αξιοθέατα είναι και ζωντανή πόλη και φιλική στον τουρίστα. Να επιστρέψεις να τη δεις κανονικά.

 

[yllos]

Γιατί οι Βρυξέλλες είναι τόσο υποτιμημένος προορισμός? Οι περισσότεροι λένε ότι είναι μέτρια πόλη και ότι 1 μέρα της είναι αρκετή.

Ε καλά, μη γενικεύεις.
Όχι μόνο έχει αξιοθέατα είναι και ζωντανή πόλη και φιλική στον τουρίστα. Να επιστρέψεις να τη δεις κανονικά.

Μία απίστευτα ζωντανή πόλη που μπορείς να περάσεις ευχάριστα ένα διήμερο. Δεν συγκρίνω με Μπρύζ για ομορφιά αλλά πρέπει από τον κάθε προορισμό να ξέρεις τι ζητάς. Αν θες να κάνεις βόλτες να δεις ωραία πάρκα πλατείες, να κάτσεις σε υπέροχες μπυραρίες και να γευτείς ωραίες κουζίνες από όλον τον κόσμο οι Βρυξέλλες θα σε ικανοποιήσουν.Εγώ δεν μετάνιωσα καθόλου που έμεινα εκεί και πήγα ημερήσια στην Μπρυζ και την Γάνδη.

 

[yllos]

Mέρα 3ή

Ημερήσια σε Μπρύζ-Γάνδη


Είχαμε κλείσει από καιρό τα εισιτήρια μας για Μπρυζ και Γάνδη μέσω του site της SNCB. Αν επιλέξετε να μετακινηθείτε στο Βέλγιο κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε Σαββατοκύριακου να ξέρετε ότι έχετε 50% έκπτωση στο εισιτήριο μετ' επιστροφής. Λέγεται weekend ticket και έχει ισχύ από Παρασκευή απόγευμα μέχρι και Κυριακή βράδυ. 15,80 λοιπόν έκανε το εισιτήριο πήγαινε-έλα για Μπρυζ με την ενδιάμεση στάση στη Γάνδη. Δεν μας ζήτησε τα εισιτήρια κανείς btw. Η σύνδεση των τριών είναι πάρα πολύ καλή και έχει τρένο από Βρυξέλλες για Μπρυζ κάθε 20-25 λεπτά. Πήραμε το τρένο από τον σταθμό Nord και βρήκαμε με ευκολία να καθίσουμε κάτι που δεν έγινε με όσους ανέβηκαν στο τρένο από τους σταθμούς Central και Midi. 1 ώρα αργότερα φτάσαμε στο Μπρυζ. Ο σταθμός είναι κοντά στο κεντρικό κομμάτι οπότε καλό θα ήταν να το περπατήσετε. Από τα πρώτα μέτρα το Μπρυζ με τα πάρκα, τα κανάλια και πανέμορφα σπίτια σε εντυπωσιάζει.

Μπήκαμε στο minnewater park και περπατήσαμε παράλληλα με τη λίμνη και σε λίγα λεπτά φτάσαμε στο ζυθοποιείο Halve Maan στο οποίο πριν ξεκινήσουμε για Γάνδη θα πίναμε μία μπύρα στον κήπο του.

Τα δρομάκια μας οδηγούσαν παράλληλα με το κανάλι, μέσα από μία υπαίθρια αγορά αντικών μέχρι την πρώτη μας στάση στη πλατεία Burg. Στην πλατεία βρίσκεται το Δημαρχείο της πόλης αλλά και η Basilica of the Holy Blood μία υπέροχη μικρή εκκλησία με όμορφα βιτρό. Υπάρχει επίσης σε ένα κύλινδρο ένα κομμάτι από τον μανδύα του Ιησού με το αίμα του επάνω. Αν είστε της εκκλησίας αξίζει μία στάση.

Αν είστε της βάφλας τότε στην πλατεία είναι πολύ πιθανό να πετύχετε ένα food truck που κάνει καταπληκτικές βάφλες. Όνομα δεν συγκράτησα, αλλά ο λιγάκι αγενής ιδιοκτήτης μας είπε ότι είναι κάθε μέρα εκεί. Η βάφλα ήταν η καλύτερη που φάγαμε στο ταξίδι μας με διαφορά.

Συνεχίσαμε την διαδρομή μας στα κανάλια, αν έχετε χρόνο μπορείτε να κάνετε βαρκάδα(όχι μεσημεριάτικα βαράει ο ήλιος) 8 ευρώ τα 30 λεπτά.

Κάναμε μία στάση για μπύρα μιας και κάπου στον κόσμο θα ήταν 12 το μεσημέρι σε ένα πολύ ωραίο αίθριο του κέντρου τέχνης Poortersloge.

Πήραμε αλκοολούχες δυνάμεις και συνεχίσαμε την βόλτα μας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης για να καταλήξουμε στην κεντρική αγορά μπροστά στο εντυπωσιακό καμπαναριό.

Αφού θαυμάσαμε την πλατεία συνεχίσαμε για το beer wall που είναι αυτό που φαντάζεστε ένας τοίχος με μπύρες. Μεγάλος εντυπωσιακός ενώ στην ίδια στοά βρίσκεται και ένα μεγάλο σουβενιράδικο με βέλγικες μπύρες σοκολάτες και μαγνητάκια που έχει τεράστια ποικιλία σε σουβενίρ Τεν-Τεν, Λάκι Λουκ και στρουμφάκια. Στον πάνω όροφο επίσης έχει ένα μίνι μπαλκονάκι με πολύ ωραία θέα στο κανάλι.

Αφού προμηθευτήκαμε σουβενίρ κάναμε μία τελευταία στάση στο ζυθοποιείο Halve Maan για μια μπύρα και φύγαμε για τον σταθμό.

Επόμενη στάση Γάνδη.


Ο σταθμός από το κέντρο έχει περπάτημα. Μπορείτε να πάρετε ένα τραμ και σε 10 λεπτάκια να είστε στην κεντρική πλατεία χωρίς να χάσετε τίποτα στην διαδρομή. Ή σχεδόν τίποτα καθώς στη διαδρομή βρίσκεται το Beluso ένα πορτογαλικό εστιατόριο με πεντανόστιμα pastels de nata. Πορτογαλία δεν έχουμε πάει για να συγκρίνω αλλά έχουμε φάει σε άλλες πόλεις και αυτά ήταν πεντανόστιμα.


Πήραμε την γλυκιά μας δόση και περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια και στα κανάλια, κάνοντας μία στάση για βελγικές πατάτες frituur tartaar που βρίσκεται κοντά στον καθεδρικό για τις καλύτερες τηγανιτές πατάτες που φάγαμε στο ταξίδι.

Ο συνδυασμός είναι γλυκό-αλμυρό-γλυκό και με τον ήλιο να καίει τι καλύτερο από ένα παγωτό; Στο κέντρο της Γάνδης σε μία παλιά εκκλησία έχει δημιουργηθεί μία food market. Κινέζικη, λιβανέζικη, ιταλική. Νομίζω όμως ότι το πιο ιδιαίτερο μαγαζί εκεί είναι το σταντ της Magnum. Το γνωστό παγωτό ξυλάκι το οποίο μπορείς να φτιάξεις όπως το θέλεις. Διαλέγεις την βάση, την σοκολάτα που θα έχει στο εξωτερικό και τα toppings και σε 2 λεπτά έχεις ένα παγωτό από σένα για σένα.

Ο κόσμος ήταν πολύ καλύτερος μετά από το παγωτό καθώς περνούσαμε μια γέφυρα για να περάσουμε στο Patershol μία γειτονιά με υπέροχα κτήρια και μαγαζιά. Περπατήσαμε για ώρα περνώντας από το Χραφενστέην με αποτέλεσμα λίγο πριν φτάσουμε στην κεντρική πλατεία να διψάσουμε.

Και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να σβήσεις τη δίψα σου από μία παγωμένη μπύρα. Dullet Griet λοιπόν, μία πανέμορφη παμπ παλιού τύπου με βαρέλια στους τοίχους στα ταβάνια, με πάνω από 600 είδη μπύρας και ένα ιδιαίτερο "έθιμο". Στα περισσότερα μαγαζιά του Βελγίου όταν παραγγέλνεις μπύρα που σερβίρεται σε ποτήρια του ενός ή δύο λίτρων σου ζητούν από 25 μέχρι 40 ευρώ ως εγγύηση για το ποτήρι. Στο συγκεκριμένο μαγαζί, σου παίρνουν το παπούτσι. Ναι καλά διάβασες, σου παίρνουν το παπούτσι και το βάζουν σε ένα καλάθι το οποίο σηκώνουν στο ταβάνι. Στο τέλος γίνεται ανταλλαγή ποτηριού και υποδήματος.

Ένα γρήγορο πέρασμα από την κεντρική πλατεία

και τραμ για τον σταθμό της Γάνδης. Πήραμε το πρώτο τρένο για Βρυξέλλες, βρήκαμε ευτυχώς να καθίσουμε και φτάσαμε στον κεντρικό σταθμό των Βρυξελλών σε 25 λεπτά. Είχαμε λίγο χρόνο μέχρι την έναρξη του τελικού και ενώ είχαμε βρει διάφορες μπυραρίες περιμετρικά του κέντρου με κήπο, είπαμε να το παίξουμε safe και μπήκαμε στο κέντρο. Σταθήκαμε τυχεροί καθώς βρήκαμε ένα τραπεζάκι εξωτερικά της μπυραρίας Τσώρτσιλ που ήταν γεμάτοι με οπαδούς της Λίβερπουλ. Το αποτέλεσμα γνωστό και απογοητευτικό συνοδεύτηκε από μία σειρά συνεχόμενων fuckin με μόνες ενδιάμεσες λέξεις το Ράμος και Κάριους.

Γεμάτη μέρα και κουραστική. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο για να πάρουμε δυνάμεις για την επόμενη και τελευταία ολόκληρη μέρα στις Βρυξέλλες. Οι Κυριακές είναι για τις υπαίθριες αγορές και τους καφέδες.

 

[yllos]

4η Μέρα

Χωρίς ξυπνητήρι, μιας και το πρόγραμμα της ημέρας ήταν χαλαρό.

Ξεκινήσαμε από τον σταθμό Rogier στον οποίο υπάρχει ένα υπεργαλαξιακό Starbucks, μέσα δεν μπήκαμε καθώς μας αρέσει ο καφές.

Πήραμε το μετρό και κατεβήκαμε στη στάση Louise και κατευθυνθήκαμε προς το μεγάλο μπαλκόνι με την υπέροχη θέα των Βρυξελλών που μπορείς να δεις ως το Atomium.

Πήραμε το μεγάλο ασανσέρ και κατεβήκαμε στην κάτω μεριά του δρόμου και περιπλανηθήκαμε στην Rue Haute ένα δρόμο με όμορφα μαγαζάκια και γκαλερί τέχνης. Στον συγκεκριμένο δρόμο βρίσκεται και το L' atelier en Ville ένα workshop που λειτουργεί και σαν καφέ και που στο βάθος έχει κήπο που μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου.

Φεύγοντας από κει περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια της περιοχής μέχρι να βγούμε στη Marolles Flea Market, μια αγορά με αντίκες, βινύλια και είδη σπιτιού(ανοιχτή καθημερινά 06:00-14:00).Κάναμε τα παζάρια μας στα βινύλια και ικανοποιημένοι αλλά πεινασμένοι μιας και είχε μεσημεριάσει κατευθυνθήκαμε προς τον σταθμό Midi.

Εκεί τις Κυριακές στήνεται μια τεράστια λαϊκή αγορά στην οποία δεν χάσαμε την ευκαιρία να μπούμε. Εκεί βρήκαμε έναν μεγάλο πάγκο με μία κάθετη ψησταριά και τεράστια ουρά. Οι μυρωδιές μας καλούσαν κοντά.

4 ευρώ τα 5 μπουτάκια κοτόπουλο + 2 σέσουλες πατάτες δώσε 6 ευρώ και φύγε. "Ώπα ώπα, πιρουνάκι για τις πατάτες φιλαράκι?". Πιστεύω ακόμα γελάει μαζί μας. Καθίσαμε σε κάτι τραπεζάκια στην υπόγεια διάβαση πήραμε και δύο μπύρες και απολαύσαμε ίσως το πιο value for money φαγητό της εκδρομής.Οι οδοντογλυφίδες έκαναν τη δουλειά τους ως πιρούνια κι εμείς χορτασμένοι σηκωθήκαμε για να πάμε προς το atomium. Σχεδόν χορτασμένοι καθώς κάναμε μία στάση σε διπλανό πάγκο που έφτιαχνε μαροκινές κρέπες με μέλι ή μερέντα. Πάντα υπάρχει χώρος για γλυκό.

Πήραμε το μετρό από το σταθμό και μετά από 12 στάσεις κατεβήκαμε στη στάση Haysel που είναι η πιο κοντινή στο atomium.Δίπλα στη στάση βρίσκεται το γήπεδο Haysel στο οποίο έγινε ο τελικός Champions League τo 1985 σε μία μαύρη μέρα για το ποδόσφαιρο καθώς 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 600 τραυματίστηκαν.

Κινηθήκαμε για λίγο περιμετρικά του σταδίου και συνεχίσαμε για το Atomium.

Μεγάλο και εντυπωσιακό προσελκύει κόσμο και τουρίστες αν και βρίσκεται 20-30 λεπτά εκτός κέντρου. Αν ταξιδεύετε με παιδιά δίπλα υπάρχει η mini europe στην οποία υπάρχουν τα βασικά αξιοθέατα της Ευρώπης σε μικρά μεγέθη.

Αφήσαμε πίσω μας το Atomium και χωθήκαμε στα πάρκα Osseghem και Laeken στο οποίο υπάρχει ένα μνημείο για τον Leopold I.

Συνεχίσαμε περνώντας έξω από τα βασιλικά ανάκτορα και τα θερμοκήπια για να καταλήξουμε έξω από το μουσείο κινέζικης τέχνης και τον ιαπωνικό πύργο. Εντυπωσιακά και τα δύο, αν σας βγάλει ο δρόμος εδώ αξίζουν μία στάση.

Πήραμε ένα τραμ για το κέντρο. Ήταν η ώρα για σουβενίρ,πραλίνες και μπύρα.

Οι πραλίνες είναι μια πολύ περίεργη ιστορία στις Βρυξέλλες. Το Mary το οποίο έχει πολλά μαγαζιά στο κέντρο, που δοκιμάσαμε και ήταν όντως υπέροχα, που είναι ο επίσημος προμηθευτής του παλατιού και του ευρωκοινοβουλίου(απ'ότι μας είπαν ντόπιοι αλλά και στο τουρ) είναι μια άριστη επιλογή αλλά και πανάκριβη. Υπάρχουν πάρα πολλά μαγαζιά στο κέντρο για να αγοράσεις σοκολάτες που είναι πιο οικονομικά αλλά να υπολογίζεις περίπου στα 5 ευρώ τα 100 γραμμάρια(6-8 πραλινάκια).Αν δεν θες να ξοδέψεις πολλά μπες σε ένα supermarket και πάρε βέλγικες σοκολάτες με λιγότερο από τα μισά λεφτά.


Στάση για μπύρα. Που; Στο Delirium πανικός. Υπάρχει ένα μικρό μαγαζάκι χαμένο σε μία στοά στο κέντρο.l'Imaige Nostre Dame. Υπέροχος χώρος μέσα, με μεγάλη ποικιλία σε μπύρες, cult μούρες, πιστεύω θα αξίζει πολύ περισσότερο χειμώνα, ειδικά αν ανάβουν και το τζάκι. Αν δεν βρείτε εκεί, δίπλα υπάρχει το επίσης παλιομοδίτικο Αu Bon Vieux Temps.

Power μπύρα κατά το power nap και συνέχιση της βόλτας.

Περάσαμε ξανά από το Manneken Pis το οποίο αυτή τη φορά μας περίμενε ντυμένο, φορώντας της φανέλα της Άντερλεχτ. Το μικρό αυτό αγόρι έχει πάνω από 1000 φορεσιές οι οποίες βρίσκονται σε ένα μουσείο λίγο πάνω από το άγαλμα. Όταν ντύνεται θεματικά αυτό γίνεται 12:00-18:00.

Βολτάραμε, συνειδητοποιώντας ότι θα φεύγαμε αύριο και είπαμε να κάνουμε δύο στάσεις για μπύρα. Η πρώτη έγινε στην πλατεία της Αγ. Αικατερίνης και στο De Markten cafe και η άλλη στο Mappa Mundo,μια εκπληκτική μπυραρία με εξωτερικά τραπεζάκια αλλά και με πάνω όροφο με μεγάλα ανοιχτά παράθυρα και θέα στην πλατεία Saint Gery.

Τι ωραία που είναι όταν βραδιάζει αργά. Ήταν 10 το βράδυ και ακόμα υπήρχε φως. Κατευθυνθήκαμε στο Fin de Siecle. To μαγαζί πολύ όμορφο, δεν κάνει κρατήσεις με λίγα εξωτερικά τραπεζάκια και γρήγορο σέρβις. Μενού υπάρχει γραμμένο στον τοίχο. Πολύ καλό Carbonade Flammande αλλά και χοιρινό κότσι, παρέα με 2 μπύρες.Άξιζε την 20λεπτη αναμονή.


Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο, να ξεκουραστούμε και να ετοιμαστούμε για την πτήση της επόμενης μέρας.


Συμπερασματικά:

Για αυτό το γεμάτο 3ήμερο οι Βρυξέλλες σαν προορισμός μας ικανοποίησαν πλήρως. Έχουν ζωντάνια, ρυθμό, υπέροχα μαγαζιά και μπυραρίες.


Δοκίμασε: Μπύρες, νέες μπύρες, μπύρες που δεν βρίσκεις στην πόλη σου εύκολα. Όπως μας είπαν οι ντόπιοι για την Stella Artois και την Duvel "αν ήταν τόσο καλές θα τις κρατούσαμε για εμάς, δεν θα σας τις στέλναμε".


Μην ξεχάσεις: Να περάσεις από το σαντουιτσάδικο του Tonton Garby, για να γευτείς κάτι μοναδικό αλλά και να δεις το πρόσωπο ενός ανθρώπου που λατρεύει τη δουλειά του. Δεν το συναντάς συχνά πλέον.


Βάφλα: Προσπάθησε να φας βάφλα από food truck. Τα μαγαζιά του κέντρου προψήνουν τις βάφλες και απλά τις ζεσταίνουν εκείνη την ώρα. Στις καντίνες το πιθανότερο ,ειδικά πρωί, είναι να είναι φρέσκιες.


Delirium Village:μια κατηγορία μόνο του. Τουριστικό, αλλά όχι παγίδα.

 

[katkats]

Οδηγός διασκέδασης η ιστορία σου Φαντάζομαι τι θα γίνει στο επόμενο σου ταξίδι

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη

 

[Elena2508]

Πολύ όμορφη ιστορία!! Με ξεσήκωσες τρελά για να ξαναπάω σε αυτά τα μέρη!!
Εμένα πάντως μου άρεσαν οι Βρυξέλλες και θέλω να την ξαναδώ μετά απο 17 χρόνια!
Φέτος, έκλεισα για Ολλανδία, αλλά ψήνομαι να βαλω και μια διανυκτέρευση στις Βρυξέλλες.
Αυτο το walking tour από που το έκλεισες για να το ψάξω?
Ισως θα ηταν καλή ιδέα για μια σύντομη γνωριμία των παιδιων μου με την πόλη.